Ομιλία για ΤΟ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΔΙΗΜΕΡΙΔΑΣ – ΕΚΔΟΣΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
Το συνέδριο του Μαΐου ήταν η εκκίνηση, η δημοσίευση των Πρακτικών είναι η συνέχιση της προσπάθειας.
Σε έναν τόμο 420 σελίδων συγκεντρώθηκε το σύνολο των εισηγήσεων αποτυπώνοντας τους βασικούς προβληματισμούς γύρω από κομβικά ζητήματα του σύγχρονου ελληνικού προβλήματος. Μέσα από 38 κείμενα, χωρισμένα σε 7 κεφάλαια, αντίστοιχα των 7 θεματικών του συνεδρίου, προσεγγίζονται με σοβαρό τρόπο ζητήματα της οικονομικής, γεωπολιτικής, πολιτικής και πολιτισμικής διάστασης, της συλλογικής-εθνικής μας ύπαρξης.
Στη διήμερη συνάντησή μας τον Μάιο συμμετείχαν 1400 σύνεδροι
που προέρχονταν από όλες τις περιφέρειες του ελληνισμού.
Οι μισοί σχεδόν από την περιφέρεια Αττικής. Το 42% από 60 πόλεις της Ελλάδας και το 10% από την Κύπρο και το εξωτερικό.
Η συμμετοχή έδειξε την αγωνία και τη διάθεση των
ευαισθητοποιημένων συμπατριωτών μας για τη θεματολογία του συνεδρίου μας.
Η προετοιμασία του Συνεδρίου ήταν πολύμηνη με εκπομπές διαλόγου, με
παρεμβάσεις, με αρθρογραφία στην ιστοσελίδα, με την παρουσία εκπροσώπων του Συνεδρίου
στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο, για να ακολουθήσει η πολύ καλή οργάνωση του
Συνεδρίου στους φιλόξενους χώρους του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η συνεχής παρουσία των συνέδρων στις πολύωρες συνεδρίες από το πρωί έως το βράδυ, καθώς και η ποιότητα των εισηγήσεων, όπως και των παρεμβάσεων.
Οι συναντήσεις δε σταμάτησαν μετά το συνέδριο. Δια ζώσης είτε διαδικτυακά, όπως η πρόσφατη, με μεγάλη επιτυχία, για τον ψηφιακό νέο κόσμο στη Θεσσαλονίκη με θέμα: «Οι προκλήσεις της ψηφιακής εποχής στην Ελλάδα και τον κόσμο».
Πολλές ευχαριστίες ανήκουν στον Ρούντι Ρινάλντι, Πρόεδρο του Συνεδρίου, στην ομάδα του Δρόμου και τους συναγωνιστές που τους πλαισίωσαν, για να έχει μετά τον τόσο κόπο αυτή την επιτυχή έκβασή του το συνέδριο.
Επίσης οφείλουμε ευχαριστίες για την έκδοση του τόμου των πρακτικών που έχουμε στα χέρια μας, πάλι προϊόν πολυήμερου και μεγάλου μόχθου, στον Ερρίκο Φινάλη που είχε την επιμέλεια και σε όσους εργάστηκαν γι΄ αυτό.
Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη, διότι όσο εξαντλητική και αν θα ήταν η παρουσίαση, θα μου ήταν αδύνατο να σταθώ στο ύψος του προβληματισμού και των προτάσεων που κατατίθενται στην παρούσα έκδοση.
Αξίζει να διαβαστεί ο τόμος με λεπτομερή προσέγγιση. Το εύρος της θεματολογίας, η ποιότητα των ανακοινώσεων των εισηγητών επιβάλλει όχι μόνο μια ανάγνωση. Ο τόμος των πρακτικών αποτελεί σύγκλιση απόψεων από διαφορετικές επιστημονικές, πολιτικές, θεματικές αφετηρίες πάνω στο υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας.
Στην έναρξη του συνεδρίου ο Ρούντι Ρινάλντι είχε πει μεταξύ άλλων ότι «πρόκειται για ένα κόσμο που η φράση “το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας” του μιλά στο μυαλό και στην καρδιά» και αυτό ας το κρατήσουμε.
Όπως και την προτροπή του Βασίλη Ξυδιά για «συλλογική ανάληψη με θετικό τρόπο της ευθύνης για τη λειτουργία της κοινωνίας. Ενώ η κοινωνία έχει μάθει να διαμαρτύρεται μπλοκάροντας τις καταστάσεις, και ζητώντας πάντα μια λύση από το κράτος και τους ισχυρούς, οφείλει να πειραματίζεται στην αντίστροφη κατεύθυνση: να γίνει αυτή φορέας της λύσης. Ο συνδυασμός της αντιστασιακής λογικής με τη δημιουργική υπευθυνότητα είναι αυτός που θα κάνει τη διαφορά».
Ο Λαοκράτης Βάσσης στην εναρκτήρια ομιλία του Συνεδρίου είχε αναφέρει ως πρώτο από τα ζητήματα που συνθέτουν το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας την «αντεστραμμένη λογική λειτουργίας της πολιτικής μας ζωής. Έτσι που δεν υπάρχει το Πολιτικό Σύστημα για την κοινωνία, αλλά η κοινωνία για το Πολιτικό Σύστημα… Με τη χρεοκοπία της χώρας… μετεξελίχθηκε, κατά τους όρους της μετανεωτερικής αποικιοποίησης, σε διαμεσολαβητική πολιτική μεταξύ του λαού μας και της “Ευρωδυτικής υπερεξουσίας” του Τοκογλυφικού κεφαλαίου».
Βαριές οι
καταγγελίες!
Και έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις πρόσφατες πανηγυρικές
εκδηλώσεις για τα 50χρονα της ελληνικής δημοκρατίας στη μεταπολίτευση.
Όπου, όλα τα συστημικά κόμματα εκδήλωσαν περιχαρείς την ευτυχία τους για την
επιτυχία του πολιτικού συστήματος στην εμπέδωση της δημοκρατίας που δεν
έχει ξαναζήσει άλλη τέτοια ο τόπος.
Ήταν η συνέχεια των πανηγυρισμών τους για τα 200 χρόνια του ελλαδικού κράτους.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Γιώργος Τασιόπουλος, εκπαιδευτικός, ο οποίος κατά την ομιλία του έκανε μια κριτική ανασκόπηση τόσο των πεπραγμένων του Συνεδρίου του περασμένου Μαΐου, όσο και του συγκεντρωμένου πλούτου που περιλαμβάνεται στον τόμο των πρακτικών και αποτελεί ένα σημαντικό εφόδιο στην αναζήτηση εναλλακτικής πορείας της χώρας και του λαού. Με αναφορές σε αποσπάσματα του συνόλου των εισηγήσεων που περιλαμβάνονται στον τόμο, σκιαγράφησε τον κοινό τόπο εκτιμήσεων και πολιτικών απόψεων που αποτυπώθηκε στη διαδικασία του Μαΐου. Αυτόν τον «κοινό τόπο» πρότεινε ως οδοδείκτη και για τα επόμενα βήματα, κλείνοντας την ομιλία του λέγοντας χαρακτηριστικά: «Θα πρέπει στις “αγορές μας” με την αρχαία τους έννοια δηλαδή, να γνωριστούμε, να διαλεχθούμε πρόσωπο με πρόσωπο, γιατί είναι αδύνατο να προσεγγίσουμε το υπαρξιακό μας πρόβλημα μέσα από τα like. (…) Να γίνουμε οι δεξαμενές καταγραφής των προβλημάτων και να καταθέσουμε τις προτάσεις μας για την επίλυση του υπαρξιακού προβλήματος του τόπου μας. Δεν μας ταιριάζει το πυραμιδωτό αθηνοκεντρικό μοντέλο, έδωσε εξετάσεις στο κράτος και στο κομματικό σύστημα και μας οδήγησε στην τραγωδία που βιώνουμε. Για να βρούμε το δρόμο μας, να νοηματοδοτήσουμε τον κοινωνικό μας βίο όπως μας αξίζει, να δημιουργήσουμε ιδέες και σχέδιο και να το επιβάλλουμε ως την ατζέντα του διαλόγου από κάτω ενάντια στο σύστημα της υποτέλειας. Έτσι θα ανακτήσουμε ως λαός την ηγεμονία».
Στη συνέχεια πήρε τον λόγο η Μαρία Καραμανώφ, ε.τ. αντιπρόεδρος του ΣτΕ και πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας. Μεταξύ άλλων η Μ. Καραμανώφ είπε: «Αν σε προσωπικό επίπεδο το υπαρξιακό πρόβλημα είναι το δυσκολότερο ερώτημα που μπορεί να θέσει κανείς τον εαυτό του και οι περισσότεροι προσπαθούμε να το αποφύγουμε, δεν έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε το ίδιο όταν πρόκειται για τη χώρα, γιατί η απάντηση που θα δώσουμε σήμερα εμείς σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, […] πρώτον, θα είναι το υπόβαθρο για όλες τις μελλοντικές μας επιλογές και, δεύτερον, θα προδικάσει και την τύχη όλων των επομένων.
"Σύντροφε, συναγωνιστή Βαγγέλη μας κάνεις υπερήφανους γι΄αυτά που έκανες, γι΄αυτό που ήσουν, για όσα είσαι, για όσα μας εμπνέεις να κάνουμε μαζί σου στο μέλλον".
