Αποκάλυψη τώρα για Κασσελάκη και ΣΥΡΙΖΑ!

Τα υποτιθέμενα «αριστερά» στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν με αυτά που λέει και κάνει;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

6 Απριλίου 2024


«Ιερή αμυντική συμμαχία» χαρακτήρισε το ΝΑΤΟ ο Στέφανος Κασσελάκης σε συνέντευξή του στο ZARPA RADIO 89,6. Κάτι λογικό αν σκεφτεί κανένας ότι ο άνθρωπος συνεργαζόταν, όπως ο ίδιος τουλάχιστον είπε, στο CSIS, αμερικανικό ινστιτούτο στο κέντρο του αμερικανικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος.

Και πολύ καλά τα είπε. Όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν (ή τουλάχιστον οφείλουν αν θέλουν να επιβιώσει η χώρα τους) τον «ιερό» ρόλο που έπαιξε η «Συμμαχία» αυτή στην επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου, στην εισβολή στην Κύπρο και στα ελληνοτουρκικά. ‘Όπως επίσης στη διάλυση δια των όπλων του της Γιουγκοσλαβίας και στη συνεχιζόμενη καταστροφή της Ουκρανίας.

Διαλέγοντας τον όρο «ιερό» για την Ατλαντική Συμμαχία, ο κ. Κασσελάκης μας αποκάλυψε και την πραγματική του πατρίδα, αυτή όπου «ορκίστηκε» πίστη στην πραγματικότητα. Εμείς δεν είχαμε αμφιβολίες και τα γράψαμε από πέρυσι όταν πρωτοεμφανίστηκε στην ελληνική πολιτική σκηνή επιλεγείς από τον άλλο «αριστερό» αστέρα Αλέξη Τσίπρα ως υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας. Τα υποτιθέμενα «αριστερά» στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ενέκριναν την υποψηφιότητα αυτού του ατόμου, με αυτό το παρελθόν, ως υποψηφίου βουλευτή επικρατείας και εν συνεχεία ηγέτη του κόμματός τους τι περίμεναν να κάνει και ποιες θέσεις να υποστηρίξει; Συμφωνούν με αυτά που λέει και κάνει;

Ο κ. Κασσελάκης υποστήριξε επίσης στη συνέντευξή του τα εξωφρενικά και εσφαλμένα εξοπλιστικά προγράμματα που ενέκρινε η κυβέρνηση Μητσοτάκη προς όφελος όχι βέβαια της ελληνικής άμυνας αλλά των αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών (που, κατά σύμπτωση, είναι ακριβώς οι χρηματοδότες του CSIS).

Και για να δέσει το γλυκό υποστήριξε επίσης την αποστολή της ελληνικής φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα που εμπλέκει ήδη την Ελλάδα σε μια γενικότερη αναπτυσσόμενη και εξαιρετικά επικίνδυνη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή. Μια αποστολή χωρίς απόφαση του ΟΗΕ κατά παράβαση δηλαδή του διεθνούς δικαίου και του ελληνικού συντάγματος, χωρίς καμία απόφαση της Βουλής, σκοπός της οποίας είναι να στηρίξει τη γενοκτονία των Παλαιστινίων, αφού οι Υεμένιοι πλήττουν μόνο σκάφη που κατευθύνονται στο Ισραήλ ή συνδέονται με αυτό, και το πράττουν ζητώντας να τερματισθεί η επιχείρηση στη Γάζα.

Φυσικά, καμιά από τις παραπάνω θέσεις, που έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με την ίδια την ταυτότητα της ελληνικής αριστεράς δεν έχει συζητηθεί σε κανένα από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ που περιορίζονται σε ρόλο χειροκροτητή του μεγάλου αρχηγού.

Αποκαλύπτεται έτσι, ακόμα και στους πιο δύσπιστους, ότι η όλη υπόθεση ψηφοφορίας από τη δήθεν «βάση» για εκλογή Προέδρου και η εμφάνιση του ίδιου του Κασσελάκη δεν ήταν παρά μια καλά σχεδιασμένη αμερικανική συνωμοσία, προκειμένου να πάρουν τον άμεσο, απευθείας έλεγχο του μεγαλύτερου κόμματος της ελληνικής αριστεράς, να ολοκληρώσουν την καταστροφή της ελληνικής αριστεράς ως αριστεράς και να δημιουργήσουν μια κατάσταση όπου η εναλλακτική στον Μητσοτάκη θα είναι ένας Μητσοτάκης Β΄. Με τη συνδρομή βεβαίως και τον ελεεινό ρόλο του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, που επιχειρεί τώρα, αυτός ο υποτιθέμενος αριστερός, με τη βοήθεια μεγάλων διεθνών διαφημιστικών οίκων, να «ξαναφτιάξει» το όνομά του!

Ακροδεξιά Νατοϊκή ΣΥΡΙΖΑίικη "αριστερά"

Ακούω και δεν μπορώ να πιστέψω!

 ΟΥΤΕ ο Στόλτενμπεργκ (Γ.Γρ. του ΝΑΤΟ), 

ΟΥΤΕ ο δουλοπρεπής Μητσοτάκης, 

ΟΥΤΕ άλλος δεξιός πολιτικός στην Ευρώπη έχει πεί,

👇 βάζω εδώ ολόκληρη τη συνέντευξή του στην Κρήτη, όπου (μετά το 4’ και 30’’) δηλώνει:

 •”Το ΝΑΤΟ είναι ιερή (!) αμυντική συμμαχία”

 • “Καλά κάναμε και στείλαμε το πλοίο (τη φρεγάτα ΥΔΡΑ) κάτω (στην Υεμένη)”

 • “η Ελλάδα πρέπει να παρέχει γεωπολιτική υποστήριξη στην Ουκρανία”, και πρόσθεσε ότι «παρέχουμε ήδη μια υπηρεσία» αφού «μεγάλο μέρος των όπλων μεταφέρεται στην Ουκρανία από την Αλεξανδρούπολη»!

Είπε κι άλλα, περί “ελεύθερων αγορών”, ισχυρής άμυνας κλπ κλπ αλλά αυτά τάχει ξαναπεί…

Ένας άλλος λόγος που παραθέτω όλη τη συνέντευξη είναι για να καταλάβουν όσοι έχουν ακόμα ψευδαισθήσεις, ότι η ΜΟΝΗ διάφορα αυτού του τύπου από τον Μητσοτάκη είναι ότι ο ένας … έχει τη Μαρέβα κι ο άλλος τον Τάιλερ, πως τον λένε.

😳 Και ζητάει την ψήφο σας γι’ αυτό!

Θερσιτης 

https://youtu.be/b9toKYI7Rnc?si=YJvXfMUXbZGNmB7E

https://youtu.be/b9toKYI7Rnc?si=SgWZG2U8Y5C-Xivr

ΠΗΓΗ: 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Φταίει ο Κασσελάκης για την κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Το ερώτημα είναι πώς ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση και αν έχει την παραμικρή ελπίδα να επαναλάβει το “θαύμα”, με τον Τσίπρα, τον Κασσελάκη ή κάποιον άλλο. Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, επειδή μετά την πτώση της ΕΣΣΔ ο “κομμουνιστικός κίνδυνος” κατάρρευσε ως πιθανό μέλλον της Ευρώπης. Το διεθνές πολιτικό πλαίσιο που υπερκαθορίζει τις τοπικές εξελίξεις, ήταν ευνοϊκό. Δεύτερον, η ηγεσία Κύρκου στο ΚΚΕ Εσωτερικού ήταν επιπρόσθετο ευνοϊκό δεδομένο.


Ο κύκλος έκλεισε όταν διαδέχθηκε τον Αλαβάνο ο Τσίπρας, ένας νέος που μύριζε ακριβή κολόνια και όχι μπαρούτι. Και όπου, όπως μου είπε ο ίδιος ο Κύρκος (είχαμε κάποια οικογενειακή σχέση) «αυτό το παιδί τρέχει μόνο όταν υπάρχει τηλεόραση», καίριος χαρακτηρισμός για το ένστικτο (αυτο)προβολής του τότε μελλοντικού αρχηγού. Ο κόσμος ένιωθε ότι κινδύνευε από την ασυδοσία και αλαζονεία των αστικών κομμάτων (όπως τώρα) και όχι από το ΚΚΕ Εσωτερικού ή τον ΣΥΡΙΖΑ.


Ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Τσίπρα έκανε σαφές, με τις Πρέσπες, ότι δεν ήταν απλώς ανώδυνος, αλλά μπορούσε να εξυπηρετήσει το καθεστώς, αναλαμβάνοντας ρίσκα που τα αστικά κόμματα διστάζουν να αναλάβουν. Οι Πρέσπες “πλαισιώθηκαν” από την καταστροφή με την πυρκαγιά στο Μάτι, τις δεκάδες θύματα και την ακόλουθη αποποίηση ευθυνών. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε με την κωλοτούμπα στο Δημοψήφισμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Τσίπρα δεν έπεσε επειδή συγκρούστηκε με τις κατεστημένες και διεφθαρμένες αστικές δυνάμεις, αλλά επειδή αποδείχθηκε ίδιος με αυτές και χειρότερος. Σήμερα έχουν προστεθεί νότες κωμικοτραγικές και σήψης.

Θέμα χρόνου η επόμενη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ – Βαθαίνει το ψυχικό ρήγμα

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Μπορεί η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίστηκε διχασμένη και να ακυρώθηκε ο σχεδιασμός για αποκαθήλωση του Κασσελάκη, ωστόσο το βαθύτερο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, που σχετίζεται με την πολιτική φυσιογνωμία και την προοπτική του στην πορεία προς τις ευρωεκλογές, παραμένει. Παράλληλα διευρύνεται και το ψυχικό ρήγμα μεταξύ του Κασσελάκη και αρκετών από τα κορυφαία στελέχη, τα οποία κίνησαν και την διαδικασία με προοπτική την καθαίρεσή του. Το ερώτημα όπως τίθεται τις τελευταίες ημέρες είναι “θα τους διώξει ή θα τον διώξουν;”.


Το σημαντικότερο είναι ότι σταδιακά αποξενώνεται ένα ποσοστό των πολιτών που μέχρι τον Ιούνιο 2023 ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ. Αποτυπώνεται αυτό στις χαμηλές δημοσκοπικές επιδόσεις. Πέντε μήνες μετά την επικράτησή του στην εσωκομματική αναμέτρηση και τρεις μήνες μετά την οριστική διάσπαση, ο Κασσελάκης δεν διαθέτει ελαφρυντικά. Η έκτοτε πορεία του κόμματος είναι δική του ευθύνη. Ενδεχομένως ο σημερινός πρόεδρος να προσελκύει μία κατηγορία κυρίως νέων ψηφοφόρων, ωστόσο είναι βέβαιο ότι αποξενώνει παραδοσιακούς ψηφοφόρους που προέρχονταν από τον ΣΥΡΙΖΑ του 36%.

Η υπερβολική έκθεση της προσωπικής του ζωής προκαλεί αρνητικές εντυπώσεις στους μεγαλύτερης ηλικίας ψηφοφόρους. Αν και ο ίδιος είχε δηλώσει παλαιότερα ότι δεν έχει gay ατζέντα, αρκετές από τις κινήσεις του τον διαψεύδουν. Από τις πράξεις του προκύπτει ότι όχι απλώς έχει gay ατζέντα, αλλά και μεταφέρει την σεξουαλική του ταυτότητα στην πολιτική διεύθυνση του κόμματος. Συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση η συνεχής προβολή προσωπικών στιγμών με τον σύντροφό του, ακόμη και στο πλαίσιο πολιτικών εμφανίσεων.




Ο τρόπος που χειρίστηκε τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, η απειλή κυρώσεων στους βουλευτές κατά τρόπο που αναιρούσε τον δημοκρατικό χαρακτήρα του κόμματος και την ψήφο κατά συνείδηση, όπως και οι κραυγαλέοι πανηγυρισμοί σε gay bar το βράδυ της ψήφισης του νομοσχεδίου, είναι αλάνθαστα σημάδια. Το «η ψήφιση του νομοσχεδίου είναι το σωστό σε αντιπαράθεση με το λάθος και ότι η Ελλάδα μετά από αυτό το νομοσχέδιο πάει μπροστά» σίγουρα δεν άρεσε σε μία κατηγορία παραδοσιακών αριστερών και κεντροαριστερών ψηφοφόρων που υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις για τους ΛΟΑΤΚΙ, αλλά δυσανασχετούν με τις υπερβολές.

Ξεν. Κοντιάδη: Το «φαινόμενο Κασσελάκη»

Του Θανάση Σκαμνάκη

Να απολογηθώ. Όταν έμαθα την έκδοσή αυτού του βιβλίου είχα δυσπιστία. Πως ένας σοβαρός μελετητής ασχολείται με ένα φαινόμενο τόσο επικαιρικό. Και πότε πρόλαβε;

Και ξεκίνησα να το διαβάζω με δεδομένη την άρνησή μου, με σκοπό να το ξεπετάξω σε μια δυό μέρες.

Αλλά δεν έγινε έτσι. Χρειάστηκε να το διαβάσω προσεκτικά, να κρατήσω σημειώσεις, να επιστρέψω σε κάποιους συλλογισμούς, να το αναλογιστώ και να διαπιστώσω, εν τέλει, πως μου άνοιξε ορίζοντες στη σκέψη και την ερμηνεία των πρόσφατων εξελίξεων στο ΣΥΡΙΖΑ, και όχι μόνο . Οπότε, το συμπέρασμα είναι πως κάθε άλλο παρά «αρπαχτή» είναι.

Το βιβλίο του Ξενοφώντα Κοντιάδη, Το «φαινόμενο» Κασσελάκη», το μεσσιανικό προσωπείο της μεταδημοκρατίας (εκδόσεις Καστανιώτη) συγκροτεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μελέτη για την κατάσταση των κοινωνιών μας, σε μια εποχή που η Δημοκρατία βρίσκεται σε έλλειψη, τα πολιτικά κόμματα, των αριστερών συμπεριλαμβανομένων, βιώνουν βαθειά κρίση και οι συλλογικές εκφράσεις και εκδηλώσεις, οι αξίες και οι στόχοι τους, έχουν σημειώσει θεαματική υποχώρηση. Σε μια κατακερματισμένη κοινωνία και κοινωνική συνείδηση, το πολιτικό και το κοινωνικό υποχωρεί μπροστά στο ατομικό, σηματοδοτώντας τη νίκη, ή έστω επιβολή, της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας και σκέψης (συνείδησης), με αντίστοιχη υποχώρηση των συλλογικών οραμάτων.

Μεταδημοκρατία και μεταπολιτική ονομάζει τα φαινόμενα, όπου «σε νέους μηχανισμούς αντιπροσώπευσης αναδείχθηκαν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι δημοσκοπήσεις και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, παλιά και νέα». Υπογραμμίζοντας πως και τα κοινωνικά κινήματα και «κατεξοχήν τα φαινόμενα κοινωνικής εξέγερσης» παίρνουν νέες μορφές, «αντανακλούν την έκπτωση των παραδοσιακών αντιπροσωπευτικών θεσμών, την απαξίωση των πολιτικών κομμάτων, αλλά και την αδυναμία των νέων μηχανισμών κοινωνικής εκπροσώπησης να καλύψουν το δημοκρατικό έλλειμμα».

Κοιτάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ

Του Ν. Μωραΐτη

Παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ,  το πράγμα βγάζει μόνο κάτι ανάμεσα σε κωμωδία και τραγωδία. Ενώ όλο το κόμμα νόμιζε ότι με το να ψηφίζει ο καθένας, χωρίς προϋποθέσεις σήμαινε κάποια δημοκρατική διεύρυνση «στο κόσμο», εν τέλει το μέτρο εκπυρσοκρότησε εναντίον τους. Ο πολιτικός σταρ Κασσελάκης, καβαλώντας πάνω στο κύμα των ινφλουένσερ και του τυχοδιωκτισμού του Τσίπρα, εξελέγη Πρόεδρος μάλλον σε αντίθεση με το μεγαλύτερο κομμάτι του κομματικού μηχανισμού.

Δύο τάσεις φαίνεται πως έχουν διαμορφωθεί έκτοτε, που χωρίζονται πάνω στο ερώτημα της κυβερνησιμότητας. Οι Κασσελάκηδες νομίζουν ότι ο Σύριζα μπορεί ακόμα να διεκδικήσει την εξουσία, ενώ οι πιο «αριστεροί» (διωγμένοι πλέον) της Ομπρέλας  θεωρούν ότι αυτή η προοπτική έχει κλείσει και άρα ο Σύριζα πρέπει να παλινδρομήσει σε μία προηγούμενη βερζιόν του, κρατώντας ένα πιο αριστερό πρόσημο και πολιτική. Οι μεν Κασσελάκηδες δεν έχουν κανένα όριο ως προς την επαναδιαπραγμάτευση της ταυτότητας του Συριζα. Άλλωστε εδώ και πολλά χρόνια, και με πρωτοβουλίες του Τσίπρα άρχισαν να κάνουν θέσεις – δώρα σε ανθρώπους «που μπορούσαν να μαζέψουν κόσμο» σαν τον εραστή δυτικών προαστίων τον Γεωργούλη, τον Κόκκαλη, αλλά ακόμα και τον μπασκετίστα τον Παππά. Αυτό είχε και ιδεολογικά θωρακιστεί με τις αναφορές σε μία μεγάλη δημοκρατική παράταξη, θεωρώντας δηλαδή ότι ο Σύριζα είναι η συνέχεια των Φιλελεύθερων, της Ένωσης Κέντρου και του παπανδρεικού Πασοκ. Όσο όμως οι Τσιπρικοί φαντάζονταν αξιώματα και ιστορικές συνέχειες, το κοινωνικοπολιτικό μπλοκ που ψήφιζε Συριζα δεν το έκανε ακριβώς για αυτά. Η εκλογική του άνοδος σφραγίστηκε από τον αντιμνημονιακό κόσμο, που συγκροτήθηκε στις πλατείες και τις διαδηλώσεις, ενώ η εκλογική του κάθοδος ήταν αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της διάψευσης αυτού του κόσμου. Το 4ο μνημόνιο το πλήρωσε και οργανωτικά και εκλογικά το 2015, το 19’ έχασε επειδή δεν συγκρούστηκε πρακτικά σε καμία από τις κόκκινες γραμμές της αστικής τάξης πέραν του μνημονίου, κάνοντας πίσω για παράδειγμα στις τηλεοπτικές άδειες, δεχόμενος τα προσφυγικά στρατόπεδα κολαστήρια κα, ενώ η τελευταία εκλογική ήττα οφείλεται στη πραγματικότητα στο ότι συναίνεσε πλήρως με τα αφηγήματα και την καταστολή που σηματοδότησε η περίοδος του Κορονοϊού. Ο κόσμος που όλο έφευγε από το Συριζα ήταν αριστερός, και έφευγε γιατί έβλεπε μία μόνιμη πολιτική υποχώρηση στην πίεση του συστήματος.

Η τάση που στηρίζει Κασσελάκη στη πραγματικότητα συνεχίζει την ίδια πολιτική γραμμή. Συναντιέται και υπόσχεται συνεργασίες με την πασόκικη ευρωομάδα και τον Ανδρουλάκη, και ως προς το περιεχόμενο πετάει και κάτι περίεργα όπως για ιδιωτικά πανεπιστήμια και πειθαρχία, να εκλέγονται στη Βουλή ομογενείς Έλληνες που μένουν στο εξωτερικό και πολλά άλλα. Όπως λοιπόν ο Τσίπρας φαντασιωνόταν ότι κερδίζει το «κέντρο» κάνοντας όλες αυτές τις υποχωρήσεις, έτσι και η τάση που στηρίζει Κασσελάκη θεωρεί ότι θα μπορέσει να τα βάλει με τον Μητσοτάκη, αρκεί να κόψει λίγο από τα αριστερά βαρίδια. Αυτοί διακηρύσουν ότι ο λόγος που ο Σύριζα ηττήθηκε στις εκλογές οφειλόταν στους αριστερούς εντός Σύριζα. Άλλωστε αυτό δεν είδαμε και με την καρατόμηση του Κατρούγκαλου, ο οποίος δεν είπε στην τελική και κάτι λάθος. Το στοιχειώδες οι επαγγελματίες που βγάζουν 100000 το χρόνο δεν μπορούν να πληρώνουν τις ίδιες ασφαλιστικές εισφορές με αυτούς που βγάζουν 10000, τι να κάνουμε. Αντί λοιπόν να επιμείνουν σε αυτή τη γραμμή (την οποία είχαν ψηφίσει και ως κυβέρνηση) αδειάζουν τους δικούς τους, υποτασσόμενοι στην αστική πίεση. Το ίδιο έκαναν και με τον Φίλη και την τουρκική μειονότητα της Θράκης, την ανάδειξη του Μαρατζίδη σε υπεύθυνο της εκλογικής στρατηγικής. Εν ολίγοις ο Τσίπρας και η Κασσελάκεια μετεξέλιξή του, απαντά σε όλες τις πιέσεις με μόνιμη δεξιά στροφή. Έτσι από το άδειασμα των αριστερών στελεχών του οδηγούμαστε τώρα προς τις διαγραφές των «ανταρτών» της ομπρέλας, του Φίλη, του Βίτσα, του Σκουρλέτη κλπ. Και αυτό καταστρέφει τον ίδιο το Συριζα γιατί ο σκελετός του δεν θέλει κάτι τέτοιο.

Ο Τσίπρας και τώρα ο Κασσελάκης κινούνται δεξιότερα, γιατί το σχέδιο τους είναι η αστική τάξη να δεχτεί το ΣΥΡΙΖΑ ως κομμάτι του πολιτικού σκηνικού. Έχοντας αποκοπεί από τα «κινήματα» και την πολιτική επιρροή που ασκούσε διά αυτών, και σε ένα γενικότερο σκηνικό απουσίας γενικότερα του πεζοδρομίου από την πολιτική, νόμιζαν ότι ο Συριζα θα μπορούσε να γίνει ανεκτός στις πολιτικές δομές της αστικής τάξης. Πίστευαν δηλαδή ότι οι εφημερίδες, το τοπικό κράτος, ορισμένοι καπιταλιστές, το δικαστικό και το ευρύτερο βαθύ κράτος θα ανεχόταν και θα στήριζε ένα Συριζα, όπως για παράδειγμα έκαναν με το ΠΑΣΟΚ τα μεταπολιτευτικά χρόνια. Οι προσδοκίες όμως πάντα έβρισκαν τοίχο, το γλύψιμο στην αστική τάξη δεν αυγάτισε. Ο Συριζα πάντα γινόταν αντικείμενο εξευτελισμού και φτυσίματος από τις δομές του κράτους και της αστικής τάξης, όσο και να προσπαθούσε. Και αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώνεται ακόμα και τώρα. Όσο συντηρείται η κρίση στο Συριζα, οι κατεξοχήν φορείς άσκησης της αστικής πολιτικής έχουν περιμαζέψει το πτώμα του Συριζα προσπαθώντας να το γελοιοποιήσουν ακόμα περισσότερο. Ακόμα και τώρα οι Αυτιάδες και οι Ευαγγελάτοι προσπαθούν να επιτείνουν όλο και περισσότερο την κρίση, βάζοντας φιτιλιές ούτως ώστε να εκραγεί επιτέλους ο Συριζα και να γίνει κομματάκια. Το αστείο όμως σε αυτή την υπόθεση είναι ότι η «αριστερή» τάση όλο πάει και κλαίγεται σε αυτά τα πάνελ, ελπίζοντας σε παραπάνω δημοσιότητα, επειδή οι δεξιοί κανίβαλοι τους δίνει το βήμα ως κλαίουσα χήρα.

Το «Φαινόμενο Κασσελάκη» του Ξενοφώντα Κοντιάδη, στην ΕΣΗΕΑ

Οι Εκδόσεις Καστανιώτη παρουσιάζουν στην ΕΣΗΕΑ το βιβλίο του Ξενοφώντα Κοντιάδη, «Φαινόμενο Κασσελάκη. Το μεσσιανικό προσωπείο της μεταδημοκρατίας.»


Στη συζήτηση συμμετέχουν:
✅ Στέφανος Κασσελάκης, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ.
✅ Αντώνης Λιάκος, ιστορικός, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
✅ Ξενοφών Κοντιάδης, καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

Κασσελάκειον Άγος

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Μια σειρά στελεχών πρώτης γραμμής ακολουθούμενα και από πολλά στελέχη και μέλη (πραγματικά, όχι σαν τους ψηφοφόρους του Κασσελάκη) διαφώνησαν έντονα με την εκλογή του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, μια εκλογή σκάνδαλο, τόσο από την άποψη της διαδικασίας που ακολουθήθηκε, όσο και από την άποψη της ασυμβατότητας του Στέφανου Κασσελάκη με οποιαδήποτε ιδέα αριστεράς. Τα γράψαμε αναλυτικά σε προηγούμενα άρθρα μας (ενδεικτικά εδώ).

Για να μη μιλήσουμε για τα κεφάλαια αγνώστου προελεύσεως και καταγωγής που χρησιμοποιήθηκαν για την προεκλογική εκστρατεία του κ. Κασσελάκη ή για την υποστήριξη σημαντικού μέρους των μέσων της ολιγαρχίας. Ομολογουμένως πολύ παράξενος τρόπος για να εκλέξει τον επί κεφαλής του ένα κόμμα της Αριστεράς.

Η εκλογή του Κασσελάκη, ενός ανθρώπου που συνδέεται και εκπροσωπεί τόσο άμεσα τα αμερικανικά συμφέροντα χωρίς να έχει και καμία σχέση με την αριστερά και με την ελληνική πολιτική και κοινωνία (ίσως να τον προόριζαν για τη ΝΔ, προέκυψε όμως τώρα το κενό στον ΣΥΡΙΖΑ και τον έστειλαν εκεί) συνιστά ένα νέο κρίκο στην αλυσίδα της αποσύνθεσης και του εκφυλισμού της ελληνικής αριστεράς και νέο μεγάλο σταθμό στην πορεία βαθιάς αποικιοποίησης της χώρας. Με την έννοια αυτή ενδιαφέρει το σύνολο του ελληνικού λαού, όχι μόνο τα μέλη και τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.Θυμίζουμε ότι ο Στέφανος Κασσελάκης δεν εξέφρασε σχεδόν καμία συγκεκριμένη πολιτική ιδέα προτού εκλεγεί πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, πλην της ανάγκης διεύρυνσης των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ ώστε να εξισωθούν με αυτά που απολαμβάνουν στις ΗΠΑ, ενώ η πρώτη αντίδρασή του στα γεγονότα της Γάζας ήταν η «συμπαράσταση στον λαό του Ισραήλ». Στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν αρθρογράφησε με θέσεις καθαρού νεοφιλελευθερισμού στον υπερδεξιό «Εθνικό Κήρυκα» και όταν η «Εφ.Συν» αποκάλυψε τα γραπτά του δεν τα αποκήρυξε, αλλά απάντησε ότι δεν θυμάται τι έγραψε! Ενώ ορθά ο Νίκος Φίλης (Η Ανανεωτική Ριζοσπαστική Αριστερά δεν είναι παρένθεση που θα κλείσει) υπογράμμισε τον συνεκτικό νεοφιλελεύθερο και αντίθετο με τις ιδέες της αριστεράς χαρακτήρα των ιδεών που εξέφρασε μιλώντας -και στην πραγματικότητα δίνοντας εξετάσεις- ενώπιον των Ελλήνων βιομηχάνων.

Διερωτάται κανείς αν η αποστολή του συνίσταται απλώς στη «συντηρητικοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ ή αν αυτό που επιδιώκεται από τις δυνάμεις πίσω του είναι εν τέλει η γελοιοποίηση και ο εξευτελισμός των ιδεών της αριστεράς και γενικότερα της πολιτικής. Αν ό,τι λέμε δεν μας δεσμεύει και μπορούμε να το ξεπούμε αύριο χωρίς συνέπειες, τότε καταργείται πλήρως η πολιτική ως προσπάθεια να οργανώσει μέσω αυτών η κοινωνία τη ζωή της.

Δυστυχώς βέβαια η αρρώστια που σαπίζει τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ βαθύτερη, γι’ αυτό και έγινε δυνατή τελικά η μεταγραφή ενός προσώπου όπως ο Κασσελάκης και η ανάδειξή του σε Πρόεδρο μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης, που, υπό την ηγεσία του, είτε, το πιθανότερο, θα διαλυθεί, είτε, το λιγότερο πιθανό, θα αναδειχθεί σε ένα δεύτερο κόμμα τύπου Μητσοτάκη, πυλώνα ενός «δικομματικού μονοκομματισμού», σε Συνασπισμό όχι Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά μάλλον ριζοσπαστικής απάτης.
Από το «Όχι στα Μνημόνια» στο «Ναι σε όλα»

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έγινε κυβέρνηση και εκτινάχθηκε στη θέση που βρέθηκε στην ελληνική πολιτική επειδή είχε σπουδαίες ιδέες για τη χώρα ή για την Ευρώπη, αλλά παρά τις ιδέες που είχε. Αυτό έγινε δυνατό επειδή ο Τσίπρας υιοθέτησε το 2011 τις ιδέες της Σπίθας του Μίκη Θεοδωράκη και άλλων αντιμνημονιακών διανοουμένων για τα Μνημόνια και τις Δανειακές, απορρίπτοντας τις αναλύσεις των οικονομολόγων του ΣΥΡΙΖΑ. Εκτινάχθηκε εκλογικά ως το κόμμα του «Όχι», ενός «Όχι» στην υποδούλωση, λεηλασία και καταστροφή της πατρίδας μας. Τις υιοθέτησε μεν τις ιδέες, αλλά δεν τις κατάλαβε, ούτε και ετοιμάστηκε για αυτό που συνεπαγόταν η υιοθέτησή τους. Δεν επεδίωξε να γίνει κυβέρνηση για να εφαρμόσει τις ιδέες του, αλλά χρησιμοποίησε τις ιδέες του για να γίνει κυβέρνηση, όχι για να τις εφαρμόσει, αλλά για να μη τις εφαρμόσει.Πήγε τελικά στους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς νομίζοντας ότι αυτοί θα του λύσουν τα προβλήματα και όχι ο ίδιος, το κόμμα του, ο οργανωμένος λαός και οι σύμμαχοι που θα μπορούσε να έχει διεθνώς. Επιπλέον το κόμμα αυτό έγινε κυβέρνηση χωρίς να έχει καν συγκροτημένη αντίληψη για τη χώρα και το μόνο που όντως κατάφερε ως κυβέρνηση ήταν μια περισσότερο κοινωνική εφαρμογή του Μνημονίου. Την ίδια ώρα βάθυνε αντί να αντισταθεί στην εξάρτηση της χώρας από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, προετοιμάζοντας το όργιο που παρακολουθήσαμε μετά το 2019. (*)

Ο Κασσελάκης και η παρένθετη Μητέρα

της Κατερίνας Μάτσα

Δυο αγόρια με παρένθετη μητέρα θέλει να αποκτήσει ο “αριστερός επιχειρηματίας” Στέφανος Κασσελάκης, ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν επιθυμεί να είναι κορίτσια για να τα μεγαλώσουν μαζί με τον σύντροφό του. Η προτίμηση αποτελεί μια «ενσυναίσθηση»(!), όπως δήλωσε ο ίδιος στην τηλεοπτική εκπομπή του πρώην “Ποταμίσιου” και νυν δεξιότατου μητσοτακικού Σταύρου Θεοδωράκη. Ελπίζει, πρόσθεσε, ότι τα παιδιά θα πάρουν και την προσωπικότητα του ίδιου και του συντρόφου του.

Η παρένθετη μητέρα είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση που έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες στην Αμερική και σε πολλές χώρες μαζί και στην Ελλάδα από ασφαλιστικές εταιρείες, μεγαλογιατρούς και διεφθαρμένους δικηγόρους σαν μια εμπορευματική μηχανή, που δίνει τη δυνατότητα σε ευκατάστατα ζευγάρια να αποκτήσουν παιδί. Φτωχές γυναίκες από ρημαγμένες χώρες που βρίσκονται τώρα στη μαύρη προσφυγιά δέχονται να γονιμοποιήσουν ωάρια και να γεννήσουν παιδί για να πληρωθούν από αδίστακτους εκμεταλλευτές στην υπηρεσία πλούσιων ζευγαριών. Είναι γι’ αυτές ένα μέσον επιβίωσης. Γι’ αυτό και δέχονται τους όρους τού συμβολαίου που απαγορεύει οποιαδήποτε επαφή της βιολογικής μητέρας με το παιδί που θα γεννηθεί. Συχνά ο τοκετός γίνεται με καισαρική, ώστε όταν η μητέρα ξυπνήσει να έχει ήδη απομακρυνθεί από αυτήν το νεογέννητο. Η γυναίκα, αντιμετωπίζεται καθαρά ως μηχανή αναπαραγωγής, χωρίς κανένα δικαίωμα .

Σε κάποιες περιπτώσεις, για να μην δημιουργηθούν προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι μέλλουσες μητέρες υποχρεώνονται να παραμείνουν εσώκλειστες μέχρι τον τοκετό. Τα παιδιά που γεννιούνται συνήθως μεταφέρονται μακρυά από τη χώρα που γεννήθηκαν για να διοχετευθούν στην αναπαραγωγική αγορά ή ακόμα και στην αγορά ζωτικών οργάνων. Κανένας θεσμικός φορέας δεν εποπτεύει αυτές τις γεννήσεις, κανένας νόμος δεν προστατεύει αυτά τα παιδιά, που αντιμετωπίζονται σαν κοινά εμπορεύματα στην καπιταλιστική αγορά.

Πρόκειται για μια πολύ επικερδή επιχείρηση που αποφέρει τεράστια κέρδη σε όσους εμπλέκονται και διέπεται από ταξική και ρατσιστική λογική. Όπως λέει η γνωστή μαρξίστρια φεμινίστρια Σύλβια Φεντερίτσι, η παρένθετη μητέρα αποτελεί ένα ακόμα βήμα προς την κατεύθυνση οι άνθρωποι να μπορούν να αγοράζονται και να πωλούνται όπως κάθε άλλο εμπόρευμα και τα παιδιά να μπορούν να παράγονται ειδικά γι’ αυτόν το σκοπό.

Για τους Αριστερούς που (δήθεν) «έπεσαν από τα σύννεφα»

Του Ηλία Παπαναστασίου

Διαβάσαμε –και είδαμε– πολλά τους τελευταίους τρεις μήνες «προεκλογικής κονταρομαχίας και υβρεολόγιου» στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάθαμε πως η Έφη Αχτσιόγλου –«Μαρία Αντουανέτα των Γιαννιτσών»– μαζί με τον Ευκλείδη αποτελούν την τσιμεντένια και ηρωικώς φυλασσόμενη πτέρυγα του «Αριστερού, ριζοσπαστικού» ΣΥΡΙΖΑ ενώ ο Κασσελάκης είτε είναι είτε μέλλει να αποδειχτεί «άνθρωπος των Αμερικανών και μάλιστα του Βαθέως κράτους». Ας τα πάρουμε με την σειρά.

Στην χώρα όχι της «Φαιδράς πορτοκαλέας» άλλα της «Φαιδρής φαιδρότητας και του ασύλληπτου γελοίου» πρέπει να αρχίζεις από το παρελθόν «ακτινογραφώντας» την πρόσφατη σχετικά Νεοελληνική Πολιτική Ιστορία. Και ας αρχίσουμε από τους «υπερ-αριστερούς» που διαμαρτύρονται για την «αρπαγή» της ελληνικής αριστεράς από τον Κασσελάκη. Γι αυτό ας γυρίσουμε στο 1974, για να μην πάμε πολύ παλιότερα.

Ήταν οι πρώτες εκλογές (Νοέμβρης 1974) μετά την πτώση της Χούντας και η ήδη διασπασμένη Τριτοδιεθνιστική Αριστερά των ΚΚΕ, ΚΚΕεσ και της ΕΔΑ, υπό την σκέπη της «Ενωμένης Αριστεράς» συμμετείχαν στις εκλογές του 1974. Στα Γραφεία της Ενωμένης Αριστεράς Θεσσαλονίκης, οι περισσότεροι αν όχι όλοι, θεωρούσαν τον πρωτοεμφανιζόμενο σαν Σοσιαλιστή, Πρόεδρο Κόμματος Ανδρέα Παπανδρέου σαν «Άνθρωπο των Αμερικανών» και πολύ πιθανόν και «άνθρωπο της CIA» που ήρθε από την Αμερική» για να εμποδίσει την «Ελληνική Αριστερά» να πάρει την εξουσία! Ακούγαμε και πολύ χειροτέρα για την γυναίκα του που ήταν Αμερικανή, όταν έγινε Πρωθυπουργός αλλά και για την πολιτική του παρόλο που η μόνη πρώτη Αριστερή Κυβέρνηση ήταν αυτή του ΠΑΣΟΚ και η περίοδος 1981–89, η πλέον ριζοσπαστική, σχεδόν επαναστατική της Νεώτερης Πολιτικής και Κοινωνικής Ιστορίας.

Ποια ήταν η στάση της πέραν του ΠΑΣΟΚ Αριστεράς; Συμμετείχε, με κριτική διάθεση στο έργο του ΠΑΣΟΚ ή μήπως όχι; Μήπως θυμόμαστε την αποχή σημαντικής μερίδας Αριστερών ψηφοφόρων ούτως ώστε οι Μεγάλοι Δήμοι – Αθήνα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη– να πέσουν στα χέρια της Νεοφιλελεύθερης Μητσοτακικής Δεξιάς; Στην Θεσσαλονίκη ο Κούβελας και η Νέα Δημοκρατία κέρδισαν τον Δήμο –Οκτώβρης 1986– με αποχή κρίσιμου ποσοστού των αριστερών ψηφοφόρων του Στέλιου Νέστορα 

με αποτέλεσμα η ΝΔ να κυριαρχήσει 24 ολόκληρα χρόνια έως το 2010. Ο Στέλιος Νέστορας την κρίσιμη παραμονή της Δεύτερης Κυριακής δεν έκανε ξεκάθαρη δήλωση υποστήριξης του Θεοχάρη Μαναβή. Τα αποτελέσματα γνωστά. Δεν τελειώσαμε, έχουμε πολλά άλλα να σας θυμήσουμε...

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ KAI ΠΑΡΑΚΜΗ…

Του Γιώργου Ζουρίδη

Τους τελευταίους μήνες τα έκτακτα και καταστροφικά φυσικά φαινόμενα απέδειξαν ότι η Ελλάδα παραμένει μια ανοχύρωτη Χώρα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εξειδικευμένων ανθρώπων που επί του πεδίου μαζί με τους εθελοντές πολίτες, ασχολούνται με την εν μέρει αντιμετώπιση τους.

Φωτιές, πλημμύρες και κάθε λογής τεχνικές και πολιτικές ανεπάρκειες συνεχίζουν να σωρεύουν δεκάδες νεκρούς και ανήμπορους που δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν πλέον την καθημερινότητα τους.

Μέσα σε αυτό το καταθλιπτικό ελληνικό τοπίο, ήρθε στα χείλη μου ένα πικρόχολο χαμόγελο με την άφιξη ενός ομογενή μας, που παρέα με τον σύζυγο και τον σκύλο τους, ήλθε από την Αμερική για να ηγηθεί της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μετά από τις απαραίτητες «δημοκρατικές διαδικασίες»...

Πολλοί στρατευμένοι αναλυτές διακηρύσσουν ότι πρόκειται για ένα αναγεννησιακό φαινόμενο που θα δώσει νέα ώθηση στην αυτοαποκαλούμενη ελληνική αριστερά, μετά την εκλογική συντριβή της και την διαφαινόμενη ιδεολογική ηγεμονία της κεντροδεξιάς παράταξης του κυρίου Μητσοτάκη. Δυστυχώς!

Χρόνια τώρα γράφω ότι η Ελλάδα λειτουργεί με κάλπικους «δημοκρατικούς» κανόνες που ανήκουν στο πεδίο της Προπολιτικής μια και επί της ουσίας ποτέ δεν έγινε μια έντιμη προσπάθεια για να εδραιωθεί ένας ισότιμος, δημιουργικός και δημοκρατικός διάλογος μέσα στους συλλογικούς Θεσμούς, που χρόνια τώρα είναι «μπλοκαρισμένοι» και χειραγωγούμενοι από την ύπαρξη ανίδεων και ανήθικων οπορτουνιστών και καριεριστών, οι οποίοι με τις ενέργειες και τις άθλιες παρασκηνιακές παρεμβάσεις τους, ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ την Δημοκρατία στην πατρίδα μας.

Φυτευτός! "Άνωθεν" και "έξωθεν"...

Του Θανάση Κ. 

Τελικά τι είναι και που το πηγαίνει ο κ. Κασσελάκης;

Είναι "Κεντρώος" που θα μετακινήσει τον ΣΥΡΙΖΑ προς το Κέντρο (πράγμα που υποτίθεται ότι προσπάθησε, αλλά δεν κατάφερε ο Τσίπρας); 

Θα καταλάβει το χώρο που διεκδικεί ο κ. Ανδρουλάκης του ΠΑΣΟΚ και θα απειλήσει το "χώρο" που διεκδικεί (και μονοπωλεί μέχρι στιγμής) ο κ. Μητσοτάκης της ΝΔ;

Ή μήπως εκφράζει μια "νέα "Αριστερά", που θα ανανεώσει το "οπλοστάσιό" της και θα αντικαταστήσει το φθαρμένο "προσωπικό" της με κάτι πιο "θελκτικό" αλλά πάντως "αριστερό";

Και πώς πρέπει να αντιδράσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ;

 

Εύλογα ακούγονται όλα αυτά. 

Αλλά και λάθος τρόπος να θέτουμε τα ερωτήματα... 

Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει πρέπει να κοιτάξουμε ΠΕΡΑ από τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και ΠΕΡΑ από τα δημοσκοπικά της Ελλάδας.

Εδώ γίνονται κοσμογονικές εξελίξεις παντού κι εμείς προσπαθούμε να τις καταλάβουμε αποσπασματικά, σαν... εσωκομματικές εξελίξεις μέσα στο Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. 

Πρέπει λοιπόν, να "ανοίξουμε το πλάνο", να κοιτάξουμε πέρα από το "μικρόκοσμό" μας...

Τα τέσσερα μεγάλα θέματα της πολιτικής ατζέντας σήμερα είναι:

-- η εύκολη και γρήγορη "τακτοποίηση" των εθνικών θεμάτων με οδυνηρές υποχωρήσεις από ελληνικής πλευράς ("Πρέσπες του Αιγαίου" κλπ.), 

-- το ενεργειακό, δηλαδή η απότομη εγκατάλειψη των υδρογονανθράκων για λόγους "κλιματικής αλλαγής"

-- η αποδοχή των παράνομων μεταναστευτικών ροών στον Δυτικό Κόσμο (γιατί μόνον εδώ έρχονται - δηλαδή σε μάς, στη Δύση)

Ο παράξενος θάνατος του ΣΥΡΙΖΑ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ 23 ΣΕΠ 2023

Αυτό που παρακολουθούμε είναι ο θάνατος ενός κόμματος. Με Κασσελάκη αύριο ή χωρίς Κασσελάκη, το μοιραίο έχει ήδη επέλθει την προηγούμενη Κυριακή. Μπορούμε να επιστρατεύσουμε περίπλοκες ορολογίες για τη δύναμη της επικοινωνίας και της «μεταπολιτικής», μπορούμε να συνωμοσιολογήσουμε κατά βούληση για τον υποτιθέμενο υπόγειο ρόλο του Α. Τσίπρα, των Αμερικανών ή των «μεγάλων συμφερόντων», ο πυρήνας όμως του γεγονότος είναι ένας και αδιαμφησβήτητος. Μια ομάδα του κόμματος επέλεξε να προωθήσει έναν ερχόμενο πολιτικά από το Πουθενά, και εβδομήντα χιλιάδες ψηφοφόροι αυτού του κόμματος ψήφισαν το προσώρας Τίποτα. Και μάλιστα το Τίποτα στολισμένο με ό,τι παραδοσιακά αποστρεφόταν το φαντασιακό της Αριστεράς. Εννοείται ότι το Πουθενά και το Τίποτα δεν αναφέρονται στον άνθρωπο Κασσελάκη, οι ικανότητες και ο ρόλος του οποίου θα κριθούν στο προσεχές μέλλον. Αναφέρονται στην ιστορική διαδρομή ενός συγκεκριμένου κόμματος και ενός συγκεκριμένου πολιτικού χώρου που καθόρισε (κυρίως αρνητικά) την εξέλιξη της χώρας την τελευταία δεκαετία.

Για να καταλάβουμε πώς συνέβη χρειάζεται πιστεύω να ξεκινήσουμε από τρία πράγματα. Πρώτον, το «γεγονός Κασσελάκη» δεν συνιστά αφετηρία κάποιας γενικής τάσης αλλαγής του συνόλου της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας. Δεν μπορούσε να συμβεί ούτε στη ΝΔ ούτε στο ΠΑΣΟΚ. Συνέβη στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί σχετιζόταν με τη φύση και τις διαδοχικές μεταλλάξεις αυτού του κόμματος. Δεύτερον, το «γεγονός Κασσελάκη» δεν συνιστά ένα επιπλέον σύμπτωμα των μετασχηματισμών που συμβαίνουν στις σημερινές δυτικές κοινωνίες, όπως σε πολλά σχόλια παρουσιάζεται. Πρόκειται για ελληνική και συριζαϊκή ιδιομορφία. Δεν μοιάζει με τις περιπτώσεις του Τραμπ, του Μπερλουσκόνι, ή της Σλέιν, κανείς εξ αυτών δεν προέκυψε από το Πουθενά και το Τίποτα.Τρίτον, το μέλλον μάς επιφυλάσσει μια σκληρή Πολιτική, γεμάτη δύσκολα και επώδυνα διλήμματα, και όχι μια ανάλαφρη εκδοχή όπως οι «μεταμοντέρνες» δοξασίες υποθέτουν. Και οι ηγεσίες θα κριθούν όχι για τα χαμόγελά τους, αλλά για την ικανότητά τους να πάρουν δύσκολες αποφάσεις.

Το «γεγονός Κασσελάκη» είναι η κατάληξη μιας διαδρομής κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ βαθμιαία άδειαζε από προγραμματικό περιεχόμενο, απλοποιούσε την κοινωνική πραγματικότητα, αντικαθιστούσε την αριστερή ιδεολογία με τη λαϊκιστική εχθροπάθεια και συγκέντρωνε την κομματική εξουσία στα χέρια του Αρχηγού. Στα κενά που άφηναν οι συνεχείς μεταλλάξεις εισχωρούσαν ανεμπόδιστα τα πιο εκφυλιστικά φαινόμενα που υφίσταται η Πολιτική στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Ένας κομματικός χώρος με αδιαμόρφωτη φυσιογνωμία, και υπό παρατεταμένη μετάλλαξη, δεν είχε τις αντιστάσεις στις παρακμιακές εκφάνσεις της Πολιτικής. Έτσι οι διεθνείς τάσεις έβρισκαν ένα ιδιόμορφο εθνικό θερμοκήπιο κατάλληλο για να θεριέψουν.

Χωρίς ηθική και πολιτική νομιμοποίηση η εκλογή Κασσελάκη

September 22, 2023

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Ο Στέφανος Κασσελάκης θα εκλεγεί πιθανότατα – πλην μεγάλης έκπληξης και ανατροπής – και ίσως με μεγάλο ποσοστό την ερχόμενη Κυριακή ως Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μέσω μιας εντελώς διάτρητης διαδικασίας και παρά το ότι είναι παντελώς άσχετος και με το κόμμα και με τη χώρα που θέλει να διοικήσει!!

Είναι αλήθεια ότι τα ΜΜΕ, ακόμα και πολλά υποτιθέμενα «εναλλακτικά» sites κάνουν ό,τι μπορούν (γιατί άραγε;) για να συγκαλύψουν την πλήρη και παχυλή άγνοια για την Αριστερά και για την Ελλάδα ενός «ανθρώπινου ρομπότ» που συναρμολογήθηκε κακήν κακώς για να «σταλεί» να διοικήσει την αντιπολίτευση της αποικίας. Ό,τι και να κάνουν όμως πολύ σύντομα θα αναγκαστεί να μιλήσει και τότε θα γελάσει (ή μάλλον θα κλάψει) και το παρδαλό κατσίκι. Μόλις άλλωστε πήγε να πει κάτι για το Κυπριακό, στα ασύντακτα και παράξενα ελληνικά του, μπερδεύτηκε αμέσως και άρχισε να λέει άλλα αντ’ άλλων.

Εξ όσων γνωρίζουμε δεν υπάρχει κανένα προηγούμενο εκλογής εντελώς ασχέτου ανθρώπου και με τέτοια διαδικασία σε κανένα κόμμα και μάλιστα αριστερό της υφηλίου. Περιττό να πούμε ότι η εκλογή θα γίνει κατά παράβαση των βασικών πολιτικών, ηθικών και ιστορικών αρχών της αριστεράς και των κριτηρίων που προσδιορίζουν τη συνείδηση των νέων και των ηλικιωμένων, των ζωντανών και των νεκρών ακόμα αριστερών, δηλαδή τη συλλογική συνείδηση και το συλλογικό ασυνείδητο αυτής της παράταξης.

Βεβαίως μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πια υπό καμία έννοια αριστερό κόμμα και ότι η υποψηφιότητα Κασσελάκη σηματοδοτεί ακριβώς τη μετατροπή του σε κάτι εντελώς άλλο. Αν όμως είναι έτσι θα ήταν σκόπιμο οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ να μην εξαπατήσουν το σχεδόν ένα εκατομμύριο ψηφοφόρων που τους ψήφισαν προ τριμήνου, πιστεύοντας ότι είναι αριστερό κόμμα.

Ένας σύγχρονος ...Σταχτοπούτος!

Του Θανάση Κ. 

Κάποτε υπήρχε η Χιονάτη και η Σταχτοπούτα. Κι άλλα παραμύθια που είχαν κατά κανόνα πρωταγωνίστρια μια κοπέλα, που έψαχνε την "αληθινή αγάπη" (εκ μέρους ενός Καλού Πρίγκιπα), ώστε να ξεφύγει από την κακούργα μητριά ή και τις άθλιες αδελφές της. 

Το απόλυτο "Καλό" (το κορίτσι - ηρωϊδα) και το απόλυτο "Κακό" (η μητριά και οι αδελφές της) ήταν αμφότερα γένους θηλυκού στα παραμύθια αυτά. 

Που μας έφτασαν μέσω των αδελφών Γκρίμ, στις αρχές του 19ου Αιώνα (αν και για τη Σταχτοπούτα έχει προηγηθεί ή εκδοχή του Σαρλ Περώ ένα αιώνα νωρίτερα). Όμως στην πραγματικότητα είναι μύθοι που συναντώνται στην αρχαία Ελλάδα, στη Ρώμη, ακόμα και στην αρχαία Κίνα.

 

Τα παγκοσμίως δημοφιλή αυτά παραμύθια, που γαλούχησαν γενιές επί γενεών σε ολόκληρο τον κόσμο κι ενέπνευσαν καλλιτέχνες ανά τους αιώνες (και προσφάτως ανασκευάζονται μανιωδώς από τους οπαδούς του woke culture), τελικά μπήκαν και στην Πολιτική!

Και μας τα σερβίρουν σήμερα ως "επικοινωνιακό περιτύλιγμα", για ένα "πτωχό πλην τίμιο" παλικάρι, που πήγε στο εξωτερικό, διέπρεψε και τώρα άρχεται να σώσει την Αριστερά από τους "κακούς δεξιούς" - και τη χώρα από τα προβλήματά της. 

Αυτός ο... "σύγχρονος Σταχτοπούτος" της Αριστεράς, δεν ήταν ακριβώς 

"πτωχός" - στο Κολλέγιο πήγαινε και στην Εκάλη έμενε - αλλά ο πατέρας του έχασε την περιουσία του από το "παραδικαστικό κύκλωμα", λέει...

Δηλαδή δεν την έχασε ακριβώς, γιατί αποδείχθηκε ότι εξακολούθησε να έχει αρκετά χρήματα στο εξωτερικό, ούτε ήταν ακριβώς το "παραδικαστικό" που τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει την εδώ επιχείρησή του πριν φύγει έξω. 

Και στην περίπτωσή μας, οι "κακές αδελφές και η κακιά μητριά" είναι... η Έφη Αχτζιόγλου και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που θέλησαν, λέει, να "αρπάξουν"

την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, (όταν αναγκάστηκε σε παραίτηση ο Τσίπρας). 

Και "καλή νεράϊδα" στην περίπτωσή μας ήταν η... Goldman Sachs η Παγκόσμια Επενδυτική Τράπεζα, στην οποία δούλεψε ο κ. Κασσελάκης μια τριετία περίπου στο παρελθόν, αλλά απεχώρησε μετά. Και ένα κύκλωμα ελληνικής καταγωγής που τον πήρε υπό τον προστασία του και τον βοήθησε στην "εξέλιξή" του προσφάτως, όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει ξανά τα "επενδυτικά". 

Και αφού έκαναν τα "μαγικά" τους (προφανώς με τις ευλογίες του Αλέξη Τσίπρα), μας τον εμφάνισαν πριν μερικές βδομάδες, ως την μεγάλη και απαστράπτουσα "ελπίδα" να σώσει τον ΣΥΡΙΖΑ από τη βέβαιη περιθωριοποίηση. Και στη συνέχεια να σώσει και την Ελλάδα, "νικώντας" τον Μητσοτάκη, αφού ξέρει καλύτερα αγγλικά (!), όπως ξέρει καλύτερα και τον παγκόσμιο Καπιταλισμό! 

(ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!) Δ.Κωνσταντακόπουλος ,"Μας πήραν τη χώρα, δεν θα μας πάρουν το μυαλό και την αξιοπρέπεια "

Ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος αναφέρεται στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας, καθώς και στα ερωτήματα αλλά και τα σοβαρά ζητήματα ακόμη και εθνικής ασφάλειας που προκύπτουν από την εκλογή του κ  Κασσσελάκη στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ.

Made in USA "πολιτικά ορθός"

Του Κώστας Ντουντουλάκη

Φτάνει, ένα προ του 2015 αριστερό κόμμα, μετά κόμμα των τοκογλύφων και της αμερικανικής πρεσβείας δυστυχώς, στην κατάντια να φέρνει έναν ουρανοκατέβατο επιτελικό σύμβουλο του αρχηγού των "Φονιάδων των λαών Αμερικάνων" που παράλληλα με αυτά του τα προσόντα προβάλλει δημόσια προς εμάς και τα παιδιά μας, πλάι στον ομόφυλό του...όχι πολιτικό, αλλά σεξουαλικό του σύντροφο το ότι είναι αρσενικό που συμπεριφέρεται θηλυκά και ότι ως πάμπλουτος "αριστερός" σαν τον αρχηγό του τον Μπάιντεν, εφοπλιστής γαρ...

Θα νοικιάσει λέει μια φουκαριάρα φτωχή γυναίκα ως ένθετη μητέρα, αυτά τι είναι; Αριστερά; Αξίες και τρόπος και στάση ζωης και ιδανικά των Άρη, Μπελογιάννη, Γκράμσι, Ρόζας Λούξεμπουργκ, των Τσε, Γρήγορη Λαμπράκη, Σωτήρη Πέτρουλα, του Μαρξ και του Ένγκελς; Έχετε διαβάσει τι γράφει ο Ένγκελς σε επιστολές του προς τον Μαρξ για την, όπως την χαρακτηρίζει, "αριστερά της κωλοτρυπίδας" κάποιων τύπου ΣΥΡΙΖΑ "αριστερών-δικαιωματιστών" της εποχής του;...

Μήπως έστω, αφού καμία σχέση με μαρξισμό και αγωνιστές κατά του καπιταλισμού δεν έχει ο κατά τον πρώην, ως την προδοσία του 2015, συριζαίο, μα πάντα έντιμο αγωνιστή Γλέζο, "προδότης της αριστεράς και της λαϊκής εντολής ΣΥΡΙΖΑ", δεν είναι χυδαίοι και ύπουλοι γλείφτες των πλουτοκρατών μισογύνηδες και μισογύνισσες όλοι κι όλες, όσοι κι όσες παρακάμπτουν κι αφήνουν ασχολίαστη την δήλωση του για υιοθεσίες μετά από χρηματική εξαγορά φτωχών γυναικών; 

Ή μήπως νομίζουν πως ένθετη μητέρα για αναθρεφτάρι ενός πλούσιου (ο φτωχός είτε φυσιολογικός είτε γκέι δε μπορεί, απάνθρωπα ταξικό είναι το ζήτημα) θα δεχτεί ποτέ να γίνει καμιά της τάξης του, εφοπλιστίνα ή τραπεζίτισσα;

Ά ρε "Κασσελάκηδες" που θα λουστούμε...

Του Γιώργου Σιμσίρη

To "σύστημα" θέλει συνεχώς να μας ξευτελίζει και να μας υπενθυμίζει πως έχει το "πάνω χέρι". Είμαστε τόσο προβλέψιμοι, ιδίως όσοι ξιπάζονται με "προοδευτικές αριστερές ιδέες" (ο Θεός να τις κάνει!!!) οπότε και εύκολα διαχειρίσιμοι. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το φαινόμενο "Κασσελάκη";;

 Ποιό ήταν το μυστικό της επιτυχίας του και σάρωσε, από το πουθενά, τις ψήφους των (ντεμέκ) αριστεριστών;;

 Ούτε η μάνα του τον ήξερε, ούτε προσέφερε πουθενά, ούτε γνωστός ήταν. Τί ήταν αυτό που έκανε τους ψηφοφόρους να τον εμπιστευτούν και να ξετρελλαθούν μαζί του;;

 Ήταν πως είχε το τέλειο προφίλ της WOKE ατζέντας (της ΝΤΠ, του πολίτικαλ κορέκτ, όπως θέλετε πείτε το). Γκέϊ με γάμο (επιθετικά να το διαφημίζει...), σκυλόφιλος, "ατσαλάκωτος" γιάπις εξ Αμερικής έ, οι δικοί μας "είδαν και θάμαξαν". Κυριολεκτικά ξιπάστηκαν!! 

Ο "Μεσσίας" τους ήρθε και έπρεπε να "προσκυνήσουν" το "τοτέμ", όπως κι έγινε. Αν ήταν ένας τύπος με οικογένεια, με κανονική δουλειά, σαν τον μέσο κάτοικο της χώρας, θα τον "έκλαιγαν οι ρέγκες". 

Τώρα όμως;;; Ψηφίζοντάς τον, όσοι με το μυαλό τους νομίζουν πως έκαναν κάτι "ακτιβιστικό", αποκτούν "διαπιστευτήρια" αριστεροσύνης (τρομάρα τους). Με αυτά κι αυτά όλα φαίνονται τόσο στημένα (και μάταια) που αποκαρδιώνει όσους απέμειναν να λογάνε με σύνεση. Φυσικά θα μας βρίσκουν πάντα απέναντι, μέχρι τελικής πτώσεως!! 

Ά ρε "Κασσελάκηδες" που θα λουστούμε...

Y.γ. την ίδια ώρα την ιδέα της αριστεράς και της αντίστασης την πρεσβεύουν και την πράττουν κάποιοι άλλοι που οι εξ' ονόματος (αυτοβαπτισμένοι)"αριστεροί" τους κατηγορούν ως "σκοταδιστές" και "συντηρητικούς"!!

O “Αγοράκριτος” Προ Των Πυλών

Εφημερίδα "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ'

“-Καὶ τί τόνδε χρὴ παθεῖν; – Κρατεῖν, ἕως ἕτερος ἀνὴρ βδελυρώτερος αὐτοῦ γένοιτο· μετὰ δὲ ταῦτ᾽ ἀπόλλυται.” (Και ποιά τύχη θα έχει αυτός; – Να κυβερνά, ώσπου να κάνει την εμφάνισή του ένα μούτρο πιο πρόστυχο απ᾽ αυτόν — και τότε σβήνει κι αυτός”.) Αριστοφάνη ” Ιππείς” 133-135 σε μετάφραση Ηλ. Συρόπουλου.

Σύμφωνα με το αριστοφανικό αφήγημα, ο βυρσοδέψης “Παφλαγόνας” , ο δημαγωγός Κλέων, έχει γαντζωθεί στην εξουσία αποσπώντας ως ο αγαπημένος δούλος την ευμένεια του Δήμου, αφήνοντας απέξω τους υπόλοιπους. Και ο μόνος τρόπος για να πέσει, σύμφωνα με χρησμό του Μαντείου των Δελφών, είναι να βρεθεί κάποιος άλλος, χειρότερος από αυτόν στα τερτίπια, άνθρωπος της αγοράς.

Για να πετύχουν να τον ρίξουν, οι αντίπαλοι του Κλέωνα, στρατηγοί Νικίας και Δημοσθένης (ως δούλοι του Δήμου και εκείνοι στην κωμωδία) φέρνουν από το πουθενά τον “αλλαντοπώλη” Αγοράκριτο κι εκείνον άνθρωπο της αγοράς, όπως ο Κλέων. Ως τον πλέον κατάλληλο για να εκτοπίσει από την εξουσία τον “Παφλαγόνα” Κλέωνα.

Φαίνεται πως με παρόμοια λογική -τηρουμένων των αναλογιών-, ο κ. Πολάκης και ο εξάδελφος του κ. Τσίπρα, αναζήτησαν άνθρωπο της εμπιστοσύνης των αγορών προκειμένου να υπάρξει προοπτική ανατροπής του κ. Μητσοτάκη. Και όπως ο αριστοφανικός “αλλαντοπώλης”, εμφανίστηκε από “το πουθενά” ο κ. Κασσελάκης.

Όπως φαίνεται από το αποτέλεσμα του α’ γύρου των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ, ένα απρόσμενα μεγάλο πλήθος ανθρώπων που θεωρούν τον εαυτό τους μέλος του κόμματος, ψήφισε για Πρόεδρο έναν άνθρωπο που απλώς συμπλήρωνε το ψηφοδέλτιο Επικρατείας στην 9η θέση. Αγνόησε ιστορικά στελέχη, βουλευτές και πρώην υπουργούς.

Είχαμε επισημάνει σε προηγούμενη ανάρτηση, σχολιάζοντας την άποψη του κ. Φίλη ότι ο λαός δεν έχει ανάγκη πολιτικούς τύπου Κασσελάκη:

Πατώσαμε...

Της Αγγέλας Ταβιανάτου

Όταν έγιναν οι σεισμοί στην Τουρκία και Συρία, η δήθεν αγαθή μητσοτακική παρέα έστειλε βοήθεια ΜΟΝΟ στην Τουρκία. (ένας μαλάκας από το FB με διέγραψε γιατί έκανα κριτική στην μονομέρεια, και μενα σκασίλα μου βεβαίως)

Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, έστειλε ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ βοήθεια - ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ ΑΝΟΧΥΡΩΤΑ - στην Ουκρανία (ο Ζελένσκι μας βρίζει κι από πάνω).

Όταν συνέβη το μεγάλο δράμα της Λιβύης και ενώ σε μας όλες οι πληγές είναι ανοιχτές και αιμορραγούν, έστειλε βοήθεια στην Λιβύη, η οποία τους σκότωσε όλους. 

Δεν πιστεύω να πιστεύετε όταν ήταν ατύχημα; Μετωπική σύγκρουση που σκοτώθηκαν όλοι γίνεται; Δεν γίνεται!

Αυτό καταντήσαμε οι πιο μεγάλοι μαλάκες της οικουμένης. 

Κατά τα λοιπά: Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ!

Και καπάκι σε όλα αυτά; 

Η αριστερά – δηλαδή η δήθεν αριστερά – ψήφισε έναν φλώρο που άλλαξε το σφυροδρέπανο με το ουράνιο τόξο!

Παίδες, δεν πάει άλλο.

Πατώσαμε.

Ο,τι άλλο συμβεί από δω και μπρός θα είναι όλα τα σκουπίδια που έχουν συσσωρευτεί στο πάτο εδώ και δύο αιώνες.