Το συνέδριο της “Καθημερινής” αναβίωσε τα εγκλήματα των Μνημονίων

Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη

Θα ήλπιζε κανείς ότι το συνέδριο της “Καθημερινής”, που συγκέντρωσε πρωτεργάτες των όσων διαδραματίστηκαν στο διάστημα αυτών των 50 ετών από την μεταπολίτευση, θα έριχνε φως σε αναπάντητα ερωτήματα. Θα ανέμενε, δηλαδή, κανείς ότι οι συμμετέχοντες πρώην πρωθυπουργοί, υπουργοί κ.α. να εξηγήσουν τι ακριβώς συνέβη και υπέγραψαν, ο ένας μετά τον άλλον την καταδίκη της πατρίδας τους.

Ο ελληνικός λαός θα καταλάβαινε επιτέλους, πως συμβαίνει και μετά από 15 χρόνια από την έναρξη των μνημονίων, που υποτίθεται ότι ήρθαν για να σώσουν την Ελλάδα, αυτή βρίσκεται τώρα σε χειρότερη κατάσταση, από αυτήν του 2009, όπως αποκαλύπτουν, χωρίς την ελάχιστη αμφιβολία, τα ακόλουθα συνοπτικά δεδομένα:

• Το χρέος, μετά από 15 χρόνια απάνθρωπης λιτότητας, αλλά και πλήρους ξεχαρβαλώματος της οικονομίας, έχει υπερτριπλασιαστεί (από 110 σε 404 δισ.)
• Έχει ήδη ξεπουληθεί το σύνολο της δημόσιας περιουσίας και η επιχείρηση συνεχίζεται.
• Έχουν αποδεκατιστεί οι δύο από τους τρείς βασικούς τομείς παραγωγής, η γεωργία και η βιομηχανία, έτσι που η οικονομία εξαρτάται σε ανεπίτρεπτα υψηλό βαθμό από τον τουρισμό.
• Η Ελλάδα, από την κορυφή των βαλκανικών χωρών, είναι τώρα στον πάτο, κάτω και από τη Βουλγαρία! Να σημειωθεί ότι η ταχύτατη ανάπτυξη των βαλκανικών οικονομιών συντελέστηκε με το εθνικό τους νόμισμα!

Εξυπακούεται, ότι τα αδυσώπητα, αλλά αναπάντητα ερωτήματα, που σίγουρα θα καταγραφούν με μαύρα γράμματα στην ιστορία, δεν αναφέρονται στην υπογραφή των μνημονίων. Διότι, εφόσον υπήρχε χρέος, θα υπήρχαν και μνημόνια. Αφορούν, αντίθετα, σε τρείς εθνικά αυτοκτονικές συμπεριφορές, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αυτά: Τις ασυγχώρητες δεσμεύσεις-παραχωρήσεις που υπέγραψαν:

• Πρώτον, παραίτηση από συμψηφισμό χρεών, παρότι ήταν γνωστό ότι η Γερμανία μας χρωστούσε από την κατοχή, ποσό που υπερέβαινε κατά πολύ το δικό μας χρέος.
• Δεύτερον, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
• Τρίτον, θανατηφόρο βαθμό λιτότητας, που απέκλειε εκ προοιμίου τη δυνατότητα ανάπτυξης, όπως άλλωστε και συνέβη, και που εξαθλίωσε τον ελληνικό λαό.
• Τέταρτον, αποδοχή του αγγλικού δικαίου για να κρίνει ενδεχόμενη διαφορά ανάμεσα στην Ελλάδα και στους πιστωτές της.
• Πέμπτον, συναίνεση σχετικά με την καταστρεπτική αργοπορία του κουρέματος του χρέους (επειδή το ζήτησαν οι πιστωτές, για να μη κινδυνεύσουν οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες). Η αργοπορία υπήρξε καταστρεπτική για τα δικά μας κοινωνικά ταμεία.
• Έκτον, το 2015 δόθηκε η δυνατότητα στον ελληνικό λαό, με το δημοψήφισμα, να απαντήσει αν θα ήθελε να εξακολουθήσει το αυτοκτονικό καθεστώς, μέσα στο οποίο τον είχε καταδικάσει η ΕΕ και το ΔΝΤ ή όχι. Και απάντησε αδίστακτα ΟΧΙ, το οποίο ωστόσο ΟΧΙ πλαστογραφήθηκε σε ΝΑΙ.

Ο Γεωργίου και τα δεινά των μνημονίων

Σημείωση: Είναι αναρίθμητα και, καταρχήν απίστευτα αυτά που Έλληνες πρωθυπουργοί και λοιποί υπέγραψαν στο ομιχλώδες αυτό χρονικό διάστημα. Λόγω έλλειψης χώρου, να συμπληρώσω εδώ όσα, όντως, απαράδεκτα δέχθηκαν να υπογράψουν οι δικοί μας κυβερνητικοί και παραπέμπω, για περισσότερες πληροφορίες, τους ενδιαφερόμενους, στο βιβλίο μου “Όλη η αλήθεια για χρέη και ελλείμματα και πως θα σωθούμε” (Εκδόσεις Ιδρύματος Δελιβάνη και Ιανού). Και βεβαίως την αδιανόητη αδιαφορία και αδράνεια που επέδειξαν στη συνέχεια:

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ!

από Βασίλης Βιλιάρδος

.

Αυτό που οφείλουμε να καταλάβουμε κάποια στιγμή είναι πως από την οικονομία εξαρτώνται τα πάντα – η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια, η άμυνα, τα εθνικά κοκ. Κυρίως όμως ότι, εάν συνεχίσουμε έτσι, η αντικατάσταση του πληθυσμού, ο δημογραφικός μαρασμός, η αλλαγή του ιδιοκτησιακού μας καθεστώτος και ο εθνικός ακρωτηριασμός είναι βέβαια – στην ΑΟΖ, στην Κύπρο, στη Θράκη και στο Αιγαίο.

.

Το κατάντημα της Ελλάδας

Είμαστε η 5η ακριβότερη χώρα στις 37 του ΟΟΣΑ, όσον αφορά το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών – με 26%, όταν ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 18,2%. Το χειρότερο όμως είναι πως έχουμε υψηλότερες εισφορές από ότι η Ελβετία (17,3%) ή η Δανία (12,7%), με κράτος προνοίας εξαιρετικά υποβαθμισμένο, συγκριτικά με αυτές τις χώρες – καθώς επίσης με μισθούς κατά πολύ χαμηλότερους.

Εάν τώρα ήθελε το κράτος να αυξήσει τους μισθούς χωρίς να επιβαρύνει τις επιχειρήσεις και την ήδη ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητα τους (κριτήριο το υπέρογκο εμπορικό έλλειμμα και η φυγή των βιομηχανιών), θα έπρεπε απλά να μειώσει τις ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων – ενώ όσον αφορά τον πραγματικό μισθό (=σε όρους αγοραστικής αξίας), να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό αισχροκέρδειας και να μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές, μέσω των οποίων υπερφορολογεί τους Έλληνες, διατηρώντας τους ίδιους στις υψηλότερες τιμές.

Δεν είναι τυχαίο πάντως το ότι, το 2009 το κατά κεφαλήν μας εισόδημα ήταν στο 95% του μέσου της ΕΕ, ενώ το 2023 μόλις στο 67,2%, ξεπερνώντας μόνο τη Βουλγαρία (64%). Το χειρότερο είναι βέβαια πως θα μας ξεπεράσει και η Βουλγαρία – αφού το 2019 το δικό μας κατά κεφαλήν ήταν στο 65,8% και της Βουλγαρίας στο 53%. Δηλαδή, μέσα σε πέντε χρόνια το δικό μας αυξήθηκε μόλις κατά 1,4% και της Βουλγαρίας κατά 13% – οπότε πάνω από 9 φορές πιο γρήγορα! Δεν είναι ντροπή μας;

Συγκρίνεται ο φυσικός πλούτος της χώρας μας (κλίμα, νησιωτικός τουρισμός, πολιτιστικά μνημεία, υπόγειος πλούτος, στρατηγική θέση κλπ.) με την πάμπτωχη γεωοικονομικά Βουλγαρία; Δεν είναι κατάντημα το ότι, μας έχουν ξεπεράσει οι ανατολικές χώρες, όταν τις ξεπερνούσαμε όλες κατά πολύ; Πώς είναι δυνατόν να θριαμβολογεί το οποιαδήποτε κόμμα έχει κυβερνήσει ή κυβερνάει την Ελλάδα;

Πώς το ανέχονται οι Έλληνες; Αυτό που οφείλουμε πάντως να καταλάβουμε κάποια στιγμή είναι πως από την οικονομία εξαρτώνται τα πάντα – η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια, η άμυνα, τα εθνικά κοκ. Κυρίως όμως ότι, εάν συνεχίσουμε έτσι, η αντικατάσταση του πληθυσμού, ο δημογραφικός μαρασμός, η αλλαγή του ιδιοκτησιακού μας καθεστώτος και ο εθνικός ακρωτηριασμός είναι βέβαια – στην ΑΟΖ, στην Κύπρο, στη Θράκη και στο Αιγαίο.

Φάνηκε άλλωστε ξεκάθαρα από την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας – ενώ δεν είναι τυχαίο πως την ίδια χρονική στιγμή, το 2018, μας επιμήκυναν την αποπληρωμή του χρέους των 96 δις € στο EFSF και πάγωσαν τους τόκους. Όσον αφορά την ντροπιαστική στάση της ΝΔ μέσω της Ν. Μπακογιάννη στο θέμα του Κοσόβου, αποτελεί ένα ακόμη δείγμα – αφού τεκμηριώνει πως μας δίνουν εντολές για εθνικά θέματα και μας κάνουν ότι θέλουν οι ξένοι.

Η βρόμικη κυβερνητική προπαγάνδα

Χατζηδάκης: «O κατώτατος μισθός ήταν 650 € όταν η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές το 2019 και τώρα ανέβηκε στα 830 €. Ενώ η αύξηση του πληθωρισμού από το 2019 ίσαμε το 2024 είναι σωρευτικά 16,5%, η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι 28%. Αρκετά παραπάνω, δηλαδή, από την αύξηση του πληθωρισμού».

Η αλήθεια: Ο κατώτατος μισθός αφορά τα χαμηλά εισοδήματα – για τα οποία αυτό που μετράει κυρίως είναι ο πληθωρισμός στα τρόφιμα που μόνο από το 2021 έως το 2023 αυξήθηκε σωρευτικά κατά 27,12% (από το 105,57 στο 132,69). Επομένως, η αύξηση του κατώτατου ήταν χαμηλότερη΄- ενώ το να κάνεις πολιτική με τα χρήματα των άλλων (=των ιδιωτών), αντί με τα δικά σου (=του δημοσίου), όπου μπορείς μειώνοντας τις ασφαλιστικές εισφορές, δεν είναι κανένα επίτευγμα.

24 Φεβρουαρίου 2024

από

 Βασίλης Βιλιάρδος

Συνεχίζεται ακάθεκτη η καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας – ενώ το μοναδικό θετικό για το κράτος είναι ο πληθωρισμός που αυξάνει τα δημόσια έσοδα, ενώ μειώνει το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ. Βέβαια, ο πληθωρισμός εξαθλιώνει τους Έλληνες, μειώνοντας κατακόρυφα την αγοραστική αξία των μισθών και των συντάξεων – καθώς επίσης των καταθέσεων τους, προς όφελος των τραπεζών (οι απώλειες των καταθέσεων υπολογίζονται σωρευτικά στα 40 δις €, σε σχέση με το 2021).

.

Συνεχίζεται ακάθεκτη η οικονομική κατάρρευση!

Το πλέον απογοητευτικό οικονομικό μέγεθος της Ελλάδας το 2023, ήταν η μείωση των άμεσων ξένων επενδύσεων κατά 40% – από 7,53 δις € το 2022 στα 4,48 δις €, προφανώς λόγω αποτυχίας του υπουργείου ανάπτυξης. Ήταν εύλογο βέβαια, αφού όπως είχαμε επισημάνει η άνοδος τους δεν οφειλόταν στις παραγωγικές επενδύσεις – αλλά στις επενδύσεις στα ακίνητα και στο ξεπούλημα των υφισταμένων επιχειρήσεων. Η πτώση κατά 40% όμως δεν ήταν αναμενόμενη – αφού είναι εξαιρετικά υψηλή!

Το δεύτερο απογοητευτικό μέγεθος ήταν το θηριώδες εμπορικό μας έλλειμμα, το οποίο τεκμηριώνει τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας – με την παραγωγικότητα των εργαζομένων να είναι στο 55% του μέσου όρου της ΕΕ, λόγω επενδυτικής «άπνοιας».

Το εμπορικό μας έλλειμμα μειώθηκε μεν στα 32,4 δις € το 2023 από 39,6 δις € το 2022, αλλά απλά και μόνο λόγω της μείωσης των τιμών της ενέργειας – ενώ αντιστοιχεί στο 14,5% του πληθωριστικού ΑΕΠ, γεγονός που σημαίνει πως είναι ιδιαίτερα υψηλό και επομένως επικίνδυνο. Εν προκειμένω, εάν δεν είχαμε το ευρώ, θα έπρεπε να υποτιμηθεί το νόμισμα μας – αν και στην ουσία υποτιμάται σε όρους μισθών (=έτσι καταντήσαμε προτελευταίοι στο κατά κεφαλήν εισόδημα της ΕΕ), μόνο που δεν φαίνεται.

Εξέλιξη των μισθών στην Ελλάδα

Το τρίτο απογοητευτικό μέγεθος ήταν το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μας που διαμορφώθηκε στα 10,7 δις € ή στο 4,5% του (πληθωριστικού) ΑΕΠ – χαμηλότερο μεν από τα 20,2 δις € του 2022, αλλά αφενός μεν λόγω της πτώσης των τιμών του φυσικού αερίου, αφετέρου λόγω της ανόδου των τουριστικών μας εσόδων, σχεδόν ανάλογα με το ύψος του πληθωρισμού σε σύγκριση με το 2019.

Με απλά λόγια, πολύ περισσότερα από όσα κερδίσαμε από τον τουρισμό έφυγαν στο εξωτερικό – με το υπόλοιπο αρνητικό κατά 10,7 δις €! Εκτός αυτού, στον τουρισμό είχαμε μείωση της μέσης δαπάνης ανά τουρίστα και ζημιογόνες τιμές – με αποτέλεσμα οι περισσότερες επιχειρήσεις του κλάδου να είναι στο βαθύ κόκκινο.

Όλα αυτά συνοδεύονται από την άνοδο του δημοσίου χρέους στα 406,5 δις €, αν και στον προϋπολογισμό δεν υπήρχε πρόβλεψη αύξησης του – αλλά διατήρησης του στα 401 δις €, επίσης για το 2024. Αύξηση, παρά το ότι συνεχίσθηκε το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας! Εδώ δεν λαμβάνονται καν υπ’ όψιν τα κρυφά χρέη – όπως ο αναβαλλόμενος φόρος των τραπεζών περί τα 13,5 δις €, οι παγωμένοι τόκοι του EFSF ύψους 25 δις € και οι κρατικές εγγυήσεις της τάξης των 28 δις €.

Επί πλέον, το ιδιωτικό μας χρέος πλησιάζει τα 400 δις €, ενώ το εξωτερικό τα 550 δις € (=δημόσιο και ιδιωτικό μαζί, σε ξένους δανειστές) – παρά τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων.

Συμπερασματικά λοιπόν, συνεχίζεται ακάθεκτη η καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας – ενώ το μοναδικό θετικό για το κράτος είναι ο πληθωρισμός που αυξάνει τα δημόσια έσοδα, ενώ μειώνει το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ. Βέβαια, ο πληθωρισμός εξαθλιώνει τους Έλληνες, μειώνοντας κατακόρυφα την αγοραστική αξία των μισθών και των συντάξεων – καθώς επίσης των καταθέσεων τους, προς όφελος των τραπεζών (οι απώλειες των καταθέσεων υπολογίζονται σωρευτικά στα 40 δις €, σε σχέση με το 2021).

Ιδιωτικά πανεπιστήμια

Ποιος θα πληρώσει αυτόν☝️τον λογαριασμό

🤨Ποιος θα πληρώσει αυτόν☝️τον λογαριασμό❓

Δεν το πολυαναφέρουν, αλλά:

✔️Κάθε ένας Έλληνας, χρωστάει 65.700€!

✔️Σε κάθε τετραμελή οικογένεια αντιστοιχούν 263.000€ (!!!) για την εξόφληση του Ελληνικού χρέους!

💸💸💸 Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της UBS, της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής τράπεζας, το συνολικό χρέος της Ελλάδας έφτασε τα 657 δις Ευρώ, από τα οποία 422 δις είναι Δημόσιο χρέος (“Χρέος Γενικής Κυβέρνησης”) και τα 235 δις ιδιωτικό (νοικοκυριά κι επιχειρήσεις)!

Αν δείτε τον σχετικό πίνακα ☝️, το Δημόσιο χρέος έχει υπερδιογκωθεί ενώ το ιδιωτικό μειώνεται ελαφρά, γιατί ΚΑΝΕΙΣ (τράπεζα ή πιστωτής) ΔΕΝ ΔΑΝΕΙΖΕΙ! 

Αντίθετα συντηρείται ψηλά από τα αυξημένα επιτόκια και τα πανωτόκια!

🥵 Όσο κι αν μαγειρεύουν τα νούμερα, ΑΝ το 2008 το Δημόσιο Χρέος ήταν 263,3 δις Ευρώ και χρειάστηκαν 3-4 Μνημόνια και Οικονομική Κατοχή 15 χρόνων, τι θα γίνει ΤΩΡΑ που το αντίστοιχο χρέος έφτασε τα 422 δις € ενώ, λόγω Μνημονίων και κατοχής, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά -60 δις €❓

🔔 Ετοιμαστείτε!

Θερσιτης

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/100002040696067/posts/pfbid0yU3og1ssWBogU8HVMjBKxQjqHy3vKMc89ftZg8BeK9sWAVBuLgkJcUAVBicXMUu3l/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Το απίστευτο χρέος των Νεοελλήνων που αγγίζει το 1 τρισεκατομμύριο !

Του Ηλία Παπαναστασίου

Δεν μιλάνε πολλοί, σχεδόν κανένας για το χρέος που ταλανίζει σαν Λερναία Ύδρα τον ελληνικό λαό, χρέος που αγγίζει το 1 τρισεκατομμύριο. Οι κονδυλοφόροι της Κυβέρνησης –υπηρέτες του Αστικού, Δεξιού συμφέροντος, οικονομικού και εκλογικού– μας βομβαρδίζουν με καταιγιστικό ρυθμό με «βόμβες μεγατόνων Νεοδημοκρατικής προπαγάνδας, πως «το χρέος είναι ρυθμισμένο», «το χρέος μειώνεται» και άλλα πολύ συμπαθή και χαριτωμένα. Είναι όμως έτσι;

Διαβάζουμε στο Documento :

«Η είδηση έπεσε σαν βόμβα, λες και έπρεπε να το γράψει η ελβετική τράπεζα UBS για να καταλάβουμε τον βρόχο που έχει περάσει στην κοινωνία το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος. Όπως προκύπτει από την ανάλυση της UBS, το συνολικό χρέος σε όλους τους τομείς (ιδιωτικός, δημόσιος και χρηματοοικονομικός τομέας) ως ποσοστό του ΑΕΠ ανέρχεται στο 305,8%. Σε απόλυτα μεγέθη ο ελβετικός τραπεζικός όμιλος εκτιμά το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος στα 657 δισ. ευρώ…..

….. Μέχρι τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αυξήσει το δημόσιο χρέος κατά 67 δισ. ευρώ. Παρέλαβε τον Ιούλιο του 2019 χρέος στα 355 δισ. ευρώ και το έχει φτάσει στα 422 δισ. – σύμφωνα με τον ΟΔΔΗΧ στο τέλος Σεπτεμβρίου ανερχόταν στα 402 δισ. ευρώ. Αν προσθέσουμε όσα αναμφισβήτητα συγκαταλέγονται στο ιδιωτικό χρέος, τότε μιλάμε για βρόχο 351 δισ. ευρώ.

Ως εκ τούτου προκύπτει διαφορά 116 δισ. ευρώ που έχει κρυφτεί μόνο για το ιδιωτικό χρέος. Άρα το συνολικό χρέος της Ελλάδας δεν βρίσκεται στα 657 δισ. ευρώ, όπως αναφέρει στην αποτίμησή της η UBS, αλλά στο θηριώδες μέγεθος των 763 δισ. ευρώ. Όλα αυτά χωρίς να υπολογίζεται το χρέος μεταξύ επιχειρήσεων ή ακόμη και ιδιωτών που δεν μπορεί να μετρηθεί.

Σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), το ύψος των επιταγών που ανακυκλώνονται στην ελληνική αγορά προσέγγισε το 2019 τα 90 δισ. ευρώ, ενώ πάνω από 4 δισ. ευρώ υπολογίζονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ και οι ΔΕΚΟ.»

Το παραμύθι της ισχυρής ελληνικής οικονομίας

Του Δημήτρη Σαββίδη 

Συγγνώμη αν χαλάω το παραμύθι που πουλάνε στα κανάλια περί Οικονομικού θαύματος ή ο,τι άλλη ευφάνταστη περιγραφή σκαρφίζονται. Αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία οι αριθμοί λένε το παρακάτω. 

Το 1995 το ΑΕΠ της Ελλάδας ήταν λίγο μικρότερο από αυτό της Τουρκίας και μεγαλύτερο από όλες τις χώρες των Βαλκανίων μαζί.

Το 2023 το ΑΕΠ της Ελλάδας αντιστοιχεί στο 1/4 της Τουρκίας και υστερεί μακράν έναντι της Ρουμανίας.

Κατά τα άλλα συνεχίστε τον ύπνο σας όσοι νομίζετε ότι η οικονομία ακμάζει. Ειδικά σε μια εποχή που σύντομα χιλιάδες επαγγέλματα θα αντικατασταθούν από κάποιο AI. Δυστυχώς το τίμημα του δικού σας ύπνου θα το πληρώσουν τα παιδιά σας. 

Ιούνης 2023-Η βαθειά κρίση της ευρωατλαντικής Ελλάδας και οι εκλογικές εκπλήξεις

Από

 Γιάννης Εμμανουηλίδης

 -

13/06/2023

Στις εκλογές στις 21 Μάη 2023 υπήρχαν 2 «εκπλήξεις»:

Η υψηλή απόδοση της ΝΔ στο 41% των ψήφων και η καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο 20%.
Υπολογίσιμα κέρδη είχαν ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και Βελόπουλος, ενώ η Ζωή Κωνσταντοπούλου έφτασε λίγο κάτω από το 3%.
Στην πραγματικότητα ο Μητσοτάκης νίκησε κυρίως χάρις στην φοβισμένη και ανίκανη αντιπολίτευση και όχι χάρις στα (πολύ χαμηλά) «επιτεύγματα» της 4ετίας 2019-23.
Φυσικά το οικονομικό κατεστημένο της Ελλάδας στήριξε Μητσοτάκη. Το ίδιο και το Ευρωπαϊκό Τραπεζικό Σύστημα (Βρυξέλλες – Φρανκφούρτη – Βερολίνο).

Επίσης τα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια κατά 80% στήριξαν Ν.Δ.
Ο Τσίπρας είχε κάποια υποστήριξη από τον καγγελάριο Σόλτς και παράγοντες του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ, αλλά οι ελίτ της Ε.Ε. δεν τον ήθελαν.

Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Τσούνης κράτησε ουδετερότητα (ελπίζοντας σε «Πρέσπες του Αιγαίου»).
Η παλιά στάση του Τσίπρα το 2015, όταν συνθηκολόγησε με την Ε.Ε. και τους ντόπιους καπιταλιστές, τον είχε φέρει σε πλήρη αντίθεση με εκατοντάδες χιλιάδες αριστερούς της Ελλάδας.
Επίσης ο Τσίπρας επέδειξε νατοϊκή αλαζονεία όταν στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (2022) προσκάλεσε και επεδείκνυε τον Ζάεφ των Σκοπίων, άνθρωπο του νατοϊκού ιμπεριαλιστικού διεθνισμού.

ΑΠΟΤΥΧΩΝ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΑΙ ΘΛΙΒΕΡΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

Και όμως ο Μητσοτάκης βασικά απέτυχε στους οικονομικούς στόχους του: Στο διάστημα Ιούλιος 2019 – Μάρτιος 2023 (45 μήνες) το ΑΕΠ της Ελλάδας ανέβηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 1,6% περίπου, ενώ συνολικά η αύξηση του ΑΕΠ στην 4ετία δεν θα ξεπεράσει το 6,5%. Στο ίδιο διάστημα η Λ.Δ. Κίνας αυξάνει 18%-20% το ΑΕΠ της.

Ο αρχικός σχεδιασμός της Ν.Δ. ήταν ετήσια αύξηση ΑΕΠ 3,3%, αυτή όμως έπεσε στο μισό λόγω πανδημίας.
Όμως ο Τσίπρας μόνον μία φορά ξεσκέπασε τον Μητσοτάκη για τα ψέμματά του για «υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης» στην διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Να σημειώσουμε ότι, με βάση τα στοιχεία του α΄ 3μήνου 2023, η βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα του 2023 είναι … 3% χαμηλότερα από την βιομηχανία του 2000 (Ελλάδα της Δραχμής !).
Αυτό βέβαια δεν το είπε ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε το ΚΚΕ.
Εξ άλλου στην 4ετία Μητσοτάκη έπεσε η ηλεκτροπαραγωγή στην Ελλάδα. Στο α΄ 4μηνο 2023 η Ελλάδα είχε 13.800 GWh, περίπου όσο κατά το 1999!.
Σε ετήσια βάση εφέτος (α΄ 4μηνο 2023) η ελληνική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας συρρικνώνεται 13%, ενώ η ρωσσική παραμένει στάσιμη και η κινεζική αυξάνεται περίπου 4%.
Δηλαδή ο «στρατάρχης» Μητσοτάκης στον νατοϊκό του πόλεμο εναντίον της Ρωσσίας μας έφερε στην ζημιωμένη πλευρά της Ιστορίας.
Να σημειωθεί ότι το 2000 η Λ.Δ Κίνας είχε «30 Ελλάδες» στην ηλεκτροπαραγωγή και το 2022 η Κίνα έφτασε τις «173 Ελλάδες». Εφέτος επιδεινώθηκε περαιτέρω η κατάσταση για την Ελλάδα:
Το δίμηνο Μάρτης – Απρίλης 2023 η ΛΔ Κίνας παρήξε 1.375.000 GWh ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή «202 Ελλάδες» (η Ελλάδα παρήξε 6.800 GWh).
Αλλά ο «στρατάρχης» Μητσοτάκης έχει ένα μεγάλο ατού:

ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ -ΠΑΣΟΚ

Κλικ ΕΔΩ ή στην εικόνα για να διαβάσετε τη δημοσίευση και την κοινή σύμπλευση των μνημονιακών κομμάτων και στη δήθεν φιλολαϊκή φορολογική τους πολιτική 

Οι αριθμοί δεν λένε ποτέ ψέματα

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Ενώ το εισόδημα των Ελλήνων μειώθηκε κατά 22% σε σχέση με το 2008, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στην παγκόσμια ιστορία για μία τόσο μεγάλη χρονική περίοδο, της Σλοβενίας αυξήθηκε κατά 32%, της Εσθονίας 86%, της Λιθουανίας 94%, της Σλοβακίας 46%, της Πολωνίας 57% και της Κροατίας 32% – οπότε οι τέσσερις πρώτες μας ξεπέρασαν ήδη, ενώ οι δύο άλλες θα μας ξεπεράσουν σύντομα.

Η κατάσταση βέβαια είναι κατά πολύ χειρότερη, εάν προσθέσει κανείς εδώ τα επί πλέον προβλήματα της Ελλάδας – όπως το δημόσιο χρέος του κεντρικού κράτους που έφτασε στα 401,5 δις € το Μάρτιο του 2023, έναντι πραγματικού ΑΕΠ 2022 περί τα 192 δις € (209%), το μοναδικό στα παγκόσμια ιστορία κόκκινο ιδιωτικό άνω των 260 δις €, το συνολικό ιδιωτικό πάνω από 406 δις €, το ακαθάριστο εξωτερικό χρέος που έχει ήδη υπερβεί τα 547 δις €, το εμπορικό έλλειμμα των 38,3 δις €, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών των 20,1 δις € κοκ.

Συμπερασματικά λοιπόν, δεν έχει καταρρεύσει μόνο το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων αλλά, επί πλέον, η μακροοικονομική εικόνα της χώρας μας είναι κατά πολύ χειρότερη από αυτήν των κρατών που κάποτε κοροϊδεύαμε – χώρες που είναι πια χρηματοοικονομικά υγιείς, έχουν την εμπιστοσύνη των αγορών, διαθέτουν μία κατά πολύ καλύτερη πιστοληπτική ικανότητα και σημαντικά θετικότερες προοπτικές.

Εάν εδώ συμπεριλάβει κανείς την κάκιστη ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει στους Έλληνες το δημόσιο, παρά τους υπέρογκους φόρους που εισπράττει, ένα δημόσιο που είναι το 12ο πιο ογκώδες στον πλανήτη, θα απογοητευθεί εντελώς – κατανοώντας πως η Ελλάδα έχει «οπισθοδρομήσει» σε μεγάλο βαθμό, ευρισκόμενη σήμερα πολλές δεκαετίες πίσω.

Πότε σταματήσαμε να μιλάμε για την οικονομία;

Θέμης Τζήμας

Όταν θα υπάρξουν κόμματα τα οποία θα μιλούν για την πραγματική οικονομία, τότε θα αμφισβητηθεί η Δεξιά.

Ακούει κανείς την τρέχουσα συζήτηση στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου και απορεί για το μέγεθος της ήττας των κομμάτων της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης έναντι της ΝΔ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το ελληνικό ΑΕΠ ήταν το 2007 σε σταθερές τιμές δολαρίων 265,97 δισ. δολάρια. Το 2021 ήταν 201,2 δισ. δολάρια, δηλαδή η Ελλάδα είχε γίνει περίπου κατά 25% φτωχότερη, μετά από 14 χρόνια και μετά από τρία «σωτήρια» μνημόνια (με κάθε ένα εκ των τριών πρώτων κομμάτων να είναι ένοχο για τουλάχιστον ένα). Το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, το 2009 ήταν 144% του ΑΕΠ, ενώ το 2021 ήταν 237,1%. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών, τον Φεβρουάριο του 2023 το ποσοστό του ιδιωτικού χρέους ήταν 120,7% του ΑΕΠ. Το δε 63,4% του ιδιωτικού χρέους είναι ληξιπρόθεσμο. Το συνολικό (δημόσιο και ιδιωτικό χρέος) στην ελληνική οικονομία είναι 357% του ΑΕΠ. Έχουμε λοιπόν μια οικονομία που φτωχαίνει, η οποία παράγει σταθερά λιγότερο πλούτο από όσο πριν τα μνημόνια και ένα μεικτό χρέος το οποίο πνίγει τις παραγωγικές δυνάμεις στη χώρα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2023, ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός δεν ξεπερνά το 52% του συνολικού πληθυσμού. Πρόκειται για μια από τις χαμηλότερες επιδόσεις σε επίπεδο Ε.Ε. Σύμφωνα με τη σχετική έκθεση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, «το 2021 η Ελλάδα ανέκαμψε από το σοκ της πανδημίας, αν και το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ υπολειπόταν του επιπέδου του 2019 κατά περίπου 1%. Ωστόσο, συνυπολογίζοντας και το κόστος διαβίωσης, η Ελλάδα είχε το δεύτερο χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ε.Ε. Επιπλέον, ήταν το μόνο κράτος-μέλος στο οποίο το συγκεκριμένο μέγεθος βρισκόταν χαμηλότερα του αντίστοιχου επιπέδου του 2007 […] τον Μάρτιο του 2021 κατά μέσο όρο οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης απασχολούνταν το 76% του χρόνου εργασίας των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης, αλλά αμείβονταν μόλις με το 38% της αμοιβής των τελευταίων».»

Η ελληνική οικονομία με αριθμούς – Το ΑΕΠ

Η ελληνική οικονομία με αριθμούς – Το ΑΕΠ: Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το ΑΕΠ το 2022 σε όρους όγκου ανήλθε σε 192,1 δισ. ευρώ έναντι 181,3 δισ. το 2021

ΟΟΣΑ: ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ

Μόνο στην Ελλάδα παρατηρήθηκε μείωση 0,55% ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες του ΟΟΣΑ ενώ στις υπόλοιπες χώρες οι αυξήσεις κυμάνθηκαν από 1,3% έως 11,3%

πηγή: @OECD - Taxing Wages 2023 (fig 2.2)

Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΠΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

από Βασίλης Βιλιάρδος

Είναι αδύνατον να καταλάβουμε γιατί δεν ενδιαφέρεται καμία κυβέρνηση για την παραγωγή πλούτου – χωρίς την οποία η Ελλάδα θα λεηλατηθεί εντελώς από τους δανειστές της, με τα Υπερταμεία τους κοκ., με τελικό αποτέλεσμα να καταλήξει στα σκουπίδια της ιστορίας. Όταν διαπιστώνει βέβαια κανείς πως λίγες ημέρες πριν τις εκλογές το βασικό θέμα της πολιτικής αντιπαράθεσης είναι οι βίλες των πολιτικών, απογοητεύεται εντελώς  – αφού σημαίνει πως έτσι δεν υπάρχει καμία ελπίδα για το μέλλον της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, παρά το ότι έχουν την τύχη να ζουν σε μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα. Σε μία χώρα που θα μπορούσε να πετύχει θαύματα – απλά και μόνο με μία συνετή, ορθολογική και δίκαιη διαχείριση των οικονομικών της.

.

Ανάλυση

Σε σχέση με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, όπου διενεργείται μία απίστευτη αναδιανομή εισοδημάτων υπέρ των πολύ πλουσίων και εις βάρος όλων των υπολοίπων, με την ευκαιρία των συνεχών κρίσεων που βιώνουμε και με τη βοήθεια της κυβερνητικής πολιτικής, οι Έλληνες υφίστανται μία τριπλή ληστεία, χωρίς δυστυχώς να το έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει – επειδή οι συνέπειες του πληθωρισμού δεν είναι εύκολα κατανοητές. Ειδικότερα, ληστεύονται ως εξής:

(α) Από τη μείωση των εισοδημάτων τους, μισθών και συντάξεων, μέσω της μείωσης της αγοραστικής τους αξίας – αφού με τα ίδια χρήματα, καλούνται να πληρώσουν πολύ πιο ακριβές τιμές. Εν προκειμένω, οφείλει να γνωρίζει κανείς πως ο πληθωρισμός του 2023, είναι επί πλέον αυτού του 2022. Δηλαδή, εάν αυξήθηκαν το 2022 οι τιμές κατά 9,5% και το 2023 κατά 5%, τότε είναι ακριβότερες κατά 14,9% σε σχέση με το 2021, κατά το μαθηματικό τύπο (1,095*1,05).

Τα τρόφιμα βέβαια, στα οποία καταναλώνουν το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων τους οι φτωχοποιημένοι Πολίτες, αυξήθηκαν υπερδιπλάσια – ενώ συνεχίζουν να αυξάνονται κατά 15%, σε σχέση με το 2022 ή πάνω από 30% σε σχέση με το 2021. Μπορεί δε να ισχυρίζεται η κυβέρνηση πως ο ρυθμός αύξησης των τιμών των τροφίμων μειώθηκε τον τελευταίο μήνα, αλλά αφενός μεν τα ελληνικά τρόφιμα ήταν ανέκαθεν ακριβότερα (γράφημα), οπότε είναι λογική η ποσοστιαία μείωση τους, αφετέρου το σωστό είναι να συγκρίνουμε με τις τιμές άλλων χωρών – όπως με την Ολλανδία (με βασικό μισθό 1.900 €), όπου ακόμη και το ελληνικό γιαούρτι πωλείται εκεί προς 2,75 € το μισό κιλό, ενώ στην Ελλάδα 2,90!

(β) Από την άνοδο των φόρων, αφού η κυβέρνηση διατηρεί τους ίδιους φορολογικούς συντελεστές, στις αυξημένες τιμές, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες που τους μειώνουν – όπως τον ΦΠΑ, τον οποίο μηδένισε η Πορτογαλία από 6% προηγουμένως, σε μία σειρά βασικών ειδών διατροφής.

Για παράδειγμα, εάν ένα προϊόν κόστιζε 10 €, με ΦΠΑ 24% το κράτος εισέπραττε 2,40 € – ενώ όταν η τιμή του αυξήθηκε στα 15 €, τότε το κράτος εισπράττει 3,60 €. Το γεγονός αυτό φαίνεται από την άνοδο των φορολογικών εσόδων, και το πρώτο δίμηνο του 2023 – η οποία ήταν 1,3 δις €, πάνω από το στόχο του προϋπολογισμού, Ποιος πληρώνει αυτούς τους παραπάνω φόρους; Προφανώς όλοι εμείς.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται εδώ πως δεν αυξάνονται οι φόροι, αλλά τα φορολογικά έσοδα του δημοσίου, λόγω της αύξησης του ΑΕΠ – ενώ το σωστό είναι πως αυξάνονται, λόγω της ανόδου των τιμών. Για να τεκμηριώσουμε, οφείλουμε εν πρώτοις να ορίσουμε πως υπάρχουν τρεις διαφορετικές έννοιες:

(α) οι φορολογικοί συντελεστές, (β) τα φορολογικά έσοδα του δημοσίου και (γ) οι φόροι για τους Πολίτες που είναι έξοδα και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό μη ανταποδοτικά, ειδικά στην Ελλάδα.

Επίσης πως το ΑΕΠ μας, σε όρους όγκου που δεν επηρεάζεται από τις τιμές, δεν αυξήθηκε σε σχέση με το 2019 αλλά, αντίθετα, μειώθηκε πάνω από 2 δις € – από τα 194,4 δις € του 2019 στα 192 δις το 2022 (ανάλυση). Όσον αφορά τους φόρους όμως, αυξήθηκαν παρά την πτώση του ΑΕΠ – από 51 δις € το 2019 στα 55 δις το 2022. Επομένως το ΑΕΠ μας μειώθηκε κατά 2,4 δις € και οι φόροι αυξήθηκαν κατά 4 δις €.

Για να γίνει κατανοητό τι σημαίνει σε όρους όγκου, όταν κάποιος πουλάει 10 κιβώτια νερό με 10 € το ένα, τότε ο τζίρος του, το ΑΕΠ για μία χώρα, είναι 100 € – ενώ όταν το πουλάει με 15 €, αυξάνεται στα 150 €. Εν τούτοις, σε όρους όγκου συνεχίζει να πουλάει 10 κιβώτια – ενώ η Ελλάδα πούλησε τελικά 9,5 κιβώτια. Εκτός αυτού, όταν η ύφεση στα 200 € είναι 10%, τότε το ΑΕΠ διαμορφώνεται στα 180 € – όπου εάν η ανάπτυξη είναι ξανά 10%, το ΑΕΠ δεν γίνεται 200 €, αλλά 198 €.    

Το να πετυχαίνει λοιπόν μια κυβέρνηση να μειώνει το ΑΕΠ σε όρους όγκου, όταν παράλληλα στηρίζει την κατανάλωση με 50 δις € με δανεικά, είναι πραγματικά άθλος – για τον οποίο βέβαια θα έπρεπε να ντρέπεται, αντί να πανηγυρίζει.

Δεν πρόκειται λοιπόν ξεκάθαρα για μία φορολογική ληστεία των Ελλήνων, με τη βοήθεια του πληθωρισμού; Ειδικά δε όσον αφορά τον ΦΠΑ που αποτελεί τεράστια επιβάρυνση των χαμηλών εισοδημάτων, από 17,8 δις το 2019 εκτοξεύθηκε στα 21,4 δις το 2022 – αυξήθηκε δηλαδή κατά 3,6 δις, παρά την πτώση του ΑΕΠ.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

23 Ιανουαρίου 2023

από Βασίλης Βιλιάρδος

Το πρόβλημα, ειδικά με τα κόκκινα δάνεια πρώτης κατοικίας, θα μπορούσε να επιλυθεί πολύ εύκολα από την αρχή, με το αμερικανικό μοντέλο του 1933. Το σωστό εργαλείο είναι το κυπριακό ή το ισπανικό μοντέλο – να δοθεί η δυνατότητα στο δανειολήπτη να αγοράσει το σπίτι του στην τιμή που το αγόρασε το εκάστοτε fund, συν τους τόκους, τα έξοδα και ένα φυσιολογικό κέρδος. Το ιδιωτικό χρέος είναι πάνω από 410 δις €, εκ των οποίων πάνω από 260 δις € κόκκινο. Από το κόκκινο απέναντι στο δημόσιο που έχει δημιουργηθεί από τα μνημόνια, θα πρέπει να αφαιρεθούν οι τοκογλυφικοί τόκοι (=της τάξης του 8,5%) και οι προσαυξήσεις – καθώς επίσης να πληρωθεί το υπόλοιπο σε 120 δόσεις, με τόκο ίσο με αυτόν που πληρώνει το κράτος.

.

.

Η συνέντευξη και οι απαντήσεις

Η σημερινή συνέντευξη του πρωθυπουργού, με το διαχωρισμό της σε διάφορες ενότητες –  όπου μετά από κάθε μία, ακολουθούν με πλάγια γράμματα οι απαντήσεις επιγραμματικά.

Δημοσιονομικά περιθώρια

Τον Φεβρουάριο προσδιόρισε ο πρωθυπουργός ως τον κρίσιμο μήνα που θα διαπιστωθεί ποια είναι τα δημοσιονομικά περιθώρια για νέα μέτρα στήριξης, τονίζοντας ότι αν προκύπτει προσωρινός δημοσιονομικός χώρος θα διατεθεί για προσωρινά μέτρα και αν υπάρχει μόνιμος σε μόνιμου χαρακτήρα παρεμβάσεις.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξη τύπου για την οικονομία εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι «είδαμε τα χειρότερα» σε ότι αφορά τις τιμές στο ράφι αναγνωρίζοντας ότι αυτό είναι το νούμερο ένα πρόβλημα για τα νοικοκυριά.

Σε ότι αφορά το δημόσιο εξήγγειλε νέο ενιαίο μισθολόγιο για το 2024, ενώ για τη βιομηχανία που ζήτησε παρέμβαση για να αντιμετωπίζει τον «υπαρξιακό κίνδυνο», παρέπεμψε στην ανάγκη να υπάρξει «ευρωπαϊκή απάντηση».

Απαντήσεις

(α) Πώς είναι δυνατόν να έχει δημοσιονομικό χώρο ένα κράτος που παράγει μόνο ελλείμματα (=ζημίες) και χρέη; Μπορεί μία επιχείρηση που έχει συνεχώς ζημίες, να αναφέρεται σε περισσότερες δαπάνες; Εάν έχει έξοδα παραπάνω από τα έσοδα της η Ελλάδα, οπότε ελλείμματα (γράφημα), δεν θα τα πληρώσουν κάποια στιγμή οι Έλληνες;

(β) Ο πληθωρισμός το 2023 υπολογίζεται από την κυβέρνηση στο 5% – ο οποίος θα είναι επί πλέον του 9,5% περίπου του 2022. Όσον αφορά τα τρόφιμα, ήταν ήδη στο 15,48% το Δεκέμβριο του 2022, πάνω από το Δεκέμβριο του 2021 (γράφημα). Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να έχουμε δει τα χειρότερα στο ράφι; Πώς θα καλύψουν οι Έλληνες την απώλεια εισοδημάτων από τον πληθωρισμό της τάξης του 15% για το 22/23, με τους μισθούς καθηλωμένους;

Πληθωρισμός στα τρόφιμα

(γ) Σχετικά με τη βιομηχανία, θα περιμένουμε την ευρωπαϊκή επέμβαση; Βοήθεια από τους άλλους δηλαδή, ως συνήθως; Ακόμη και να υπάρξει, δεν πρέπει να κάνουμε κάτι και εμείς, αφού η εναπομένουσα βιομηχανία μας καταρρέει, όπως άλλωστε και ο πρωτογενής μας τομέας; Για παράδειγμα, μόνο στην κεντρική Μακεδονία που παρήγαγε το 60% του ελληνικού γάλακτος από 6.000 παραγωγούς, έχουν πια απομείνει περί τους 1.800 – με τους 400 να έχουν εγκαταλείψει την παραγωγή τους μόνο τον τελευταίο χρόνο.

Η ακρίβεια

ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ, ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ 2023

3 Ιανουαρίου 2023

από Βασίλης Βιλιάρδος

Ο πόλεμος της Ευρώπης, η ρωσική οικονομία, η Ουκρανία ως η σφήνα κατά πολλούς που τοποθέτησαν οι ΗΠΑ μεταξύ της Ρωσίας και της Γερμανίας, η Ευρώπη, η Κίνα, το Ιράν και το Ισραήλ, η Λατινική Αμερική με την Ουρουγουάη και τη Βραζιλία, καθώς επίσης τα προβλήματα της Αφρικής – ενώ υπάρχουν πολλές άλλες εστίες πυρκαγιάς στον πλανήτη μας, ακόμη και στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, στην Ιταλία που δεν πρόκειται ποτέ να αναπνεύσει εντός της Ευρωζώνης – ενώ πολύ περισσότερο ίσως στη Μ. Βρετανία, όπου οι υποστηρικτές του BREXIT αποτελούν πλέον μεγάλη μειοψηφία, ο πληθωρισμός μαίνεται, υπάρχουν ελλείψεις εμπορευμάτων κοκ. Επίσης στην Ιαπωνία που επιμένει σε μία ακόμη μη συμβατική οικονομική πολιτική, στον Καναδά όσον αφορά τη στέγαση, στις ΗΠΑ που μάλλον δεν θα αποφύγουν την ύφεση κοκ. Εν τούτοις, δεν μπορεί κανείς να αναφερθεί σε όλες, ούτε να επιχειρήσει προβλέψεις – πόσο μάλλον σε μία εποχή που θεωρείται σημείο καμπής στην παγκόσμια ιστορία. Οφείλει βέβαια να παραμένει αισιόδοξος, αλλά ταυτόχρονα προετοιμασμένος για τα χειρότερα – με την ελπίδα να μην ισχύουν τα περί κλιματικής αλλαγής και οικολογικής κρίσης που θα ήταν ακόμη πιο δύσκολο να αντιμετωπισθούν. Η οικολογική κρίση πάντως λέγεται πως είναι τόσο σοβαρή που πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι, η ίδια η ύπαρξη της ανθρωπότητας όπως τη γνωρίζουμε, ευρίσκεται σε κίνδυνο. Η περιβαλλοντική ζημία δε έχει άμεσο αντίκτυπο στις αλυσίδες παραγωγής και εμπορίας τροφίμων, στην πρόσβαση και παροχή ποσίμου νερού, στην εξόρυξη και χρήση υδρογονανθράκων, καθώς επίσης σε πολλούς άλλους τομείς.

.

Ανάλυση

Είναι προφανές ότι, ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει στην καρδιά της ηπείρου μας, είναι μία σύγκρουση του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας – με μεγάλο θύμα την Ουκρανία και αμέσως μετά την Ευρώπη. Οι επιθέσεις πλέον διενεργούνται βαθιά μέσα στην επικράτεια της Ρωσίας – ενώ υπάρχουν πολλές δυτικές αναφορές σε προσπάθειες δολοφονίας της ρωσικής ηγεσίας, με στόχο την αλλαγή του καθεστώτος της.

Τα εγκλήματα και τα λάθη του προέδρου Putin είναι ξεκάθαρα (ανάλυση), ενώ ο τεράστιος φυσικός πλούτος της Ρωσίας αποτελεί ένα σημαντικότατο έπαθλο των ΗΠΑ – το οποίο θα διασφάλιζε την αμερικανική ηγεμονία στον πλανήτη για πολλές δεκαετίες. Εκτός αυτού, η Ευρώπη και ειδικά η Γερμανία, έχουν υποταχθεί ολοκληρωτικά στην κηδεμονία των ΗΠΑ – ενώ η πώληση υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και όπλων στην ΕΕ, έχουν βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό την προβληματική αμερικανική οικονομία.

Σε κάθε περίπτωση, οι Ρώσοι κρατήθηκαν έξω από την Ευρώπη, οι Αμερικανοί μέσα και οι Γερμανοί κάτω – σύμφωνα με το γνωστό όραμα ή/και δόγμα των ιδρυτών του ΝΑΤΟ, μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Εν τούτοις, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι, ο δεύτερος μεγάλος ωφελημένος του πολέμου είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος των ΗΠΑ για την παγκόσμια ηγεμονία: η Κίνα που έχει εξασφαλίσει φθηνή ενέργεια, μία εξαγωγική αγορά και τη στήριξη του νομίσματος της, με επόμενη την Ινδία.

Συνεχίζοντας, σύμφωνα με το Stratfor (πηγή), ο πόλεμος στην Ουκρανία θα συνεχιστεί, με νέες επιθέσεις «ένθεν κακείθεν» – χωρίς όμως κάποια από τις δύο πλευρές να πετύχει εδαφικά κέρδη, ικανά να υποβαθμίσουν σημαντικά τη διαπραγματευτική θέση της άλλης.  Ως εκ τούτου, θα διασφαλισθεί η συνέχιση των πρωτοφανών κυρώσεων της Δύσης κατά της Ρωσίας – οπότε η ανοδική πίεση στις τιμές των εμπορευμάτων, από τις οποίες δεν υποφέρει μόνο η Ευρώπη, αλλά πολλές άλλες χώρες και ιδιαίτερα οι αφρικανικές.

Οι ουκρανικές δυνάμεις, με τη βοήθεια των χρημάτων και της σταθερής στρατιωτικής υποστήριξης από τους δυτικούς συμμάχους, θα επικεντρώσουν τις επιθέσεις τους στα νότια, προς την Αζοφική Θάλασσα – έτσι ώστε για να απομονώσουν τις ρωσικές δυνάμεις στο χερσαίο διάδρομο προς την Κριμαία. Εν τούτοις, θεωρείται απίθανο να διώξουν τις ρωσικές δυνάμεις από το διάδρομο – ενώ παράλληλα η Ουκρανία θα κλιμακώσει τις επιθέσεις της, κατά στόχων εντός της Ρωσίας. Ο υποκινούμενος από τις ΗΠΑ στόχος της είναι να διαβρώσει περαιτέρω τη δημοφιλία του πολέμου στους Πολίτες της χώρας – έτσι ώστε να προκληθούν κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις, τύπου «πορτοκαλής επανάστασης».

Η Ρωσία, από την πλευρά της, θα συνεχίσει τις επιθέσεις της, με στόχο την καταστροφή των κρίσιμων υποδομών της Ουκρανίας – κυρίως όσον αφορά τον ηλεκτρισμό, την ύδρευση και τις επικοινωνίες. Οι συγκεκριμένες ζημίες δε, θα έχουν ως αποτέλεσμα την ακόμη μεγαλύτερη πτώση του βιοτικού επιπέδου στην Ουκρανία – οπότε την κλιμάκωση των προσφυγικών ροών προς την ΕΕ που, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα προβλήματα (ενεργειακή κρίση, ακρίβεια, ύφεση), θα θέσουν σε δοκιμασία την περεταίρω ευρωπαϊκή στήριξη της Ουκρανίας.

Φαίνεται πάντως πως η Ρωσία θα συνεχίσει τις επιθέσεις της «μικρής κλίμακας» στο Ντονμπάς – ενώ θα προετοιμάζεται για μια μεγαλύτερη επίθεση, για να διασφαλίσει μεγαλύτερο μέρος του Ντονμπάς που παραμένει υπό ουκρανικό έλεγχο, χωρίς να αποκλείεται μία νέα επίθεση για την κατάληψη του Κιέβου. Όσον αφορά δε τη συγκέντρωση των ρωσικών δυνάμεων στη Λευκορωσία, κατά μήκος των βορείων και ανατολικών συνόρων της Ουκρανίας, μάλλον δεν σημαίνει πως η Ρωσία θα επιτεθεί από εκεί – αφού θα επικεντρωθεί στην ενίσχυση των θέσεων της στη νοτιοανατολική Ουκρανία.

Η ρωσική οικονομία