Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π. Ν. ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π. Ν. ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2024

🎥 «Ο τέχνο-πίθηκος και η αλήθεια: Το ερώτημα για έναν νέο ανθρωπισμό»

🎥 «Ο τέχνο-πίθηκος και η αλήθεια: Το ερώτημα για έναν νέο ανθρωπισμό»

π. Νικόλαος Λουδοβίκος





Aπό την Εορτή των Τριών Ιεραρχών, Ημέρα των Ελληνικών Γραμμάτων, την Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2024 του Πανεπιστημίου Iωανίννων.


https://antifono.gr/o-techno-pithikos-alitheia/

Aπό την Εορτή των Τριών Ιεραρχών, Ημέρα των Ελληνικών Γραμμάτων, την Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2024 στο Αμφιθέατρο του Συνεδριακού Κέντρου «Κάρολος Παπούλιας» του Πανεπιστημίου Iωανίννων.

00:00 Εισαγωγή

00:39 Xαιρετισμός της Άννας Μπατιστάτου (πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων).

16:08 Πανηγυρικός λόγος της ημέρας: Ο τέχνο-πίθηκος και η αλήθεια: Το ερώτημα για έναν νέο ανθρωπισμό

Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος είναι καθηγητής Θρησκειολογίας και Ερμηνείας της Θρησκείας στο παιδαγωγικό τμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024

π. Ν. Λουδοβίκος: Πένθος και Ελευθερία (ΣΩΣΤΟΣ ήχο)




Ο Κώστας Παππάς συζητά με τον π. Νικόλαο Λουδοβίκο για το Πένθος και την Ελευθερία από τον κήπο της Εδέμ στα έσχατα. ...

Η Απώθηση του Θανάτου στην Νεωτερικότητα χωρίς την ελπίδα της Αναστάσεως και την ελυθερία του πένθους οδηγεί στην Κατάθλιψη. ...Είμαστε αιχμάλωτοι στην αναζήτηση του Απολύτου. ...

Η Εκλλησία των αιώνιο είναι μας. ...

Η μετάνοια είναι ερωτική κατάσταση. 

H συζήτηση μεταδόθηκε το Μέγα Σάββατο 15 Απριλίου 2023 στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Κυριακή 30 Ιουλίου 2023

Π. Νικόλαος Λουδοβίκος - Η χαρά και η στέρηση





Συζήτηση με την παρέα του filosofa.gr για την ψυχαγωγία, την διασκέδαση, την τραπ και τον Αριστοτέλη, τον Νίτσε, τον Πεντζίκη ,την χαρά των Αγίων, την ομορφιά, την ένοχη ευχαρίστηση και την Ενσάρκωση. (α΄μέρος)​

00:00 - Eισαγωγή 
00:46 - Διασκέδαση - Ψυχαγωγία 
02:32 - Συμβουλή: to become a human Priest 
05:00 - Tι είναι θεολογία 
06:40 - Aπό την τραπ στον Αριστοτέλη 
09:20 - O παν-Άθεος και ο Άγιος 
11:42 - H αυθεντικότητα Ν. Γ. Πεντζίκη 
15:40 - Οι άγιοι ψυχαγωγούνται συνεχώς 
17:05 - H χαρά των Χριστιανών 
19:10 - Ο Γιατρός και η γειτόνισσα 
21:28 - Υπερκορεσμένα φαινόμενα 
23:10 - Η ομορφιά και ο Άγιος Παΐσιος 
26:50 - Ένοχη ευχαρίστηση και οι thraσιλες 
31:20 - Ενσάρκωση 
35:24 - Τι είναι ένας Άγιος 
43:03 - Ψυχοθεραπεία
 Ευχαριστίες στον Παλαιό Ναό Αγίων Αναργύρων Κοκκινιάς για την φιλοξενία.


Δευτέρα 10 Ιουλίου 2023

Η απώθηση του Απολύτου



από π. Νικόλαος Λουδοβίκος

Αποκλειστική Συνέντευξη στο Αντίφωνο.

Υπάρχουν σήμερα σημεία αναφοράς; Παγκοσμιοποίηση, Ελευθερία χωρίς Οντολογία; Η επιθυμία και η δοκιμασία, Υπάρχουν απαντήσεις σε όλα; Oι απλοί άνθρωποι τι μπορούν να κάνουν;

1o μέρος: Υπάρχει Φάντασμα στην Μηχανή;

Κυριακή 2 Ιουλίου 2023

Από τον σχολαστικισμό στον “βελούδινο ολοκληρωτισμό”: Η “κλειστή ιστορία” της Δύσεως κατά τον π.Νικόλαο Λουδοβίκο




Γιάννης Σαρρής – Φιλαλήθεια


Το καλοκαίρι του 2020, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αρμός το εμβληματικό βιβλίο του π.Νικολάου Λουδοβίκου με τίτλο “Η Ανοικτή Ιστορία και οι εχθροί της: η άνοδος του βελούδινου ολοκληρωτισμού“. 

Ο π.Νικόλαος διαβλέπει μία εμμενή κοσμοαντίληψη στην δυτική ιστορία, που έχει χαρακτηρίσει τα κυριότερα γεγονότα της από τον σχολαστικισμό του μεσαίωνος έως την μετανεωτερική κρίση της εποχής μας. Βάσει αυτής της θεολογικών ριζών αντιλήψεως, ο εαυτός, ήγουν το αυτοαναφορικό και ναρκισσικό υποκείμενο, συνιστά κύριο των αντικειμένων γύρω του, των εξελίξεων και εν γένει της φύσεως, καθώς κρατεί τα κλειδιά της ιστορίας. Πρόκειται, κοντολογίς, για μίαν αντίληψη “κλειστής ιστορίας”, για την θεώρηση της ιστορίας ωσάν ένα κλειστό σύστημα με αποκλειστικό ρυθμιστή το υποκείμενο.

Α. Οι θεολογικές ρίζες


Τα σπέρματα της κλειστής ιστορίας μπορούν να αναζητηθούν αρχικά στην φιλοσοφία του Αυγουστίνου, σύμφωνα με τον οποίον ο άνθρωπος είναι θεμελιωδώς βουλόμενη ψυχή οργανούμενη υπό του ατομικού στοχασμού. Η ψυχή βρίσκεται περίκλειστη πολύ βαθέως μέσα στον εαυτό της, ώστε να θεάται από άλλους. Επομένως, το μόνο πράγμα για το οποίο μπορώ να είμαι σίγουρος είναι ότι σκέπτομαι και γνωρίζω ως εαυτός. Τον Θεό τον ανακαλύπτω κοιτάζοντας μέσα μου, όπως και όλους τους υπολοίπους ανθρώπους. Σχεδόν οκτώ αιώνες αργότερα, ο Θωμάς Ακινάτης, στο Contra errores Graecorum, επετέθη στις θέσεις της ανατολικής Ορθόδοξης θεολογίας και αντεπρότεινε την δική του εκδοχή “κλειστής ιστορίας”.

Στην Ορθόδοξη θεολογία, όπως διαπλάσθηκε από τους Καππαδόκες πατέρες, τον Άγιο Διονύσιο τον Αεροπαγίτη, τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή και τελικώς από τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά, ο Τριαδικός Θεός κοιτάζει με αγάπη το δημιούργημά Του έξω Του, καθώς η άκτιστη ενέργειά Του εξέρχεται του απείρου Εαυτού Του, προκειμένου να συναντήσει την κτιστή καρδιά ανθρώπων με “θείο έρωτα”. Μόνον η άκτιστη ενέργεια, όχι η άκτιστη ουσία του, που παραμένει αμέθεκτη. Η λεγόμενη Παλαμική ἀνάκρασις, λοιπόν, θεωρεί εφικτή την ασύγχυτη περιχώρηση μεταξύ ακτίστων και κτιστών ενεργειών, κατά τρόπον ώστε ο Θεός να παραμένει Θεός και οι κτιστές ενέργειες του ανθρώπου να μετατρέπονται σε “άκτιστες” “κατά χάριν”, δηλαδή κατά τον τρόπο της υπάρξεώς των, χωρίς μεταβολή της πάντα κτιστής ουσίας των ανθρώπων όθεν εκπορεύονται. Ο Θεός δια των ενεργειών Του ευρίσκεται κυριολεκτικά πανταχού παρών και τα πάντα πληρών και ο άνθρωπος δύναται να συνενεργήσει μαζί Του, για την υπέρβαση της φθαρτότητος αυτού και της υπόλοιπης κτίσεως. Ο Θεός μας αγαπά εμπράκτως, μας δημιούργησε κατ’ εικόνα Του από αγάπη, ελευθέρως βουλομένους, και δια της σταυρικής θυσίας του ομοουσίου Του Υιού μας καλεί να γίνουμε, με την κτιστή μας ουσία, κατά χάριν θεοί. Η πραγματική εξωτερική σχέση του Θεού με την κτίση δια της εξόδου της ενεργείας Του ενισχύει την ενότητα του Τριαδικού Θεού, διότι αφενός κάθε άκτιστη φυσική ενέργεια εκφράζει την τρισυπόστατη ενότητα του Θεού ως προϊούσα εκ Πατρός, δι’ Υιού, εν Αγίω Πνεύματι, και αφετέρου, ενοποιεί και αυτή με την σειρά της τα όντα, κατ’ εικόνα της Τριαδικής υπερφυούς ενότητος. Η Αγία Τριάς αποτελεί το σχεσιακό υπόδειγμα της Ορθοδοξίας. Ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπα ομοούσια. Ο πατήρ προσφέρει ταυτόχρονα αλλά άχρονα όλη την ουσία Του και στον Υιό και στο Πνεύμα. Η απόλυτη ετερότητα των προσώπων όχι μόνον δεν αντιβαίνει στην απόλυτη κοινωνία των, αλλά συνιστά προϋπόθεσή της. Επιπλέον, η τριαδικότητα αυτής της σχέσεως δείχνει ότι πρόκειται για σχέση ουσιαστικής αγάπης και όχι ανακλαστική σχέση αλληλοεκπληρούμενου ναρκισσισμού. Τέτοιες σχέσεις αγαπητικής κοινωνίας καλούνται να σχηματίσουν οι Χριστιανοί με τους συνανθρώπους των. Από την άλλη πλευρά, η ναρκισσική περιχαράκωση στο εγώ και μας αποξενώνει από τους αλλήλους και, απροσδόκητα, στο τέλος υπονομεύει και αυτό το εγώ. Ο π.Νικόλαος εξηγεί εναργώς τους μηχανισμούς με τους οποίους συμβαίνει αυτό στις σημερινές “κοινωνίες” του αυτοαναφορικού υποκειμένου και της διαχύσεως.

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2023

Υπάρχει φάντασμα στην Μηχανή; π. Νικόλαος Λουδοβίκος




🙏Προσευχή Η μόνη διαφορά του ανθρώπου με τον μετάνθρωπο.

🦿Φόβος για την “αυτονόμηση” της Τεχνητής νοημοσύνης.

🦾“Ρώταγε” ποτέ η τεχνολογία τον κόσμο; 

🔗 https://antifono.gr/michaniki-zoi/

Αποκλειστική Συνέντευξη στο Αντίφωνο 
θα ακολουθήσει και 2o μέρος: Η απώθηση του Απολύτου

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2023

π. Νικόλαος Λουδοβίκος














"...Ὅταν ἤμουν 20 χρόνων ἀγαπητέ μου καθηγητή, ἤμουν ἀναρχικός...
Εἶχα μακριά μαλλιά, εἶχα σκουλαρίκια, εἶχα τυραννήσει
πνευματικούς ἀνθρώπους, τους δασκάλους μου...
. Μέ ἔστειλαν σ’ ἕνα χριστιανικό οἰκοτροφεῖο και τό ἔκανα ἄνω-κάτω..!!!

Μία μέρα, μέ τήν προτροπή ἑνός θείου μου, ἀποφάσισα νά ἐπισκεφθῶ τόν πατέρα #Πορφύριο...
Νόμιζα ὅτι θά συναντοῦσα ἕνα ἀφελές γεροντάκι, ἀλλά γρήγορα διαψεύστηκα...!!! Μόλις μέ εἶδε ὁ Γέροντάς μου εἶπε:
«Μωρέ ἐσύ θέλεις νά πιστέψεις, ἀλλά δέν σέ ἀφήνει τό πολύ σου, τό δυνατό σου μυαλό...!!!
Ἀλλά ποῦ θά πᾶς; Σέ ἀγαπάει, σέ περιμένει ὁ Χριστός καί θά σέ κερδίσει μία μέρα...!!! Μωρέ, ἔλα αὔριο νά τά ποῦμε!»

Πῆγα ἐγώ τήν ἄλλη μέρα νά τά ποῦμε…!
Ὁ Γέροντας, μόλις μέ εἶδε, μοῦ εἶπε:
«Μωρέ, σού ἀρέσουν τά ποιήματα; Γιατί, κι ἐγώ εἶμαι…ποιητής! Πᾶμε στό δάσος νά σού ἀπαγγείλω;»
Μέ πῆρε ἀπό τό χέρι κι ἄρχισε νά μοῦ λέει ποιήματα…!
Ἐγώ, καθώς ἄκουγα ἀναλύθηκα σέ δάκρυα καί ἔκλαιγα. Γιατί…;
Διότι, αὐτά τά ποιήματα, πού ἀπάγγελνε ὁ Γέροντας, ἤσαν τά δικά μου ποιήματα...!!!
Αὐτά, πού εἶχα γράψει καί τά εἶχα κρυμμένα σ’ ἕνα τετράδιο, πιστεύοντας ὅτι κάποια μέρα θά τά δημοσίευα...
Εἶχα συγκλονισθεῖ!

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022

Ἡ ἐπανάσταση τῆς ἠθικῆς τοῦ γούστου σήμερα καί ἡ χριστιανική ζωή



 π. Νικόλαος Λουδοβίκος


Μεταξύ άλλων σχολιάζει την φράση "έζησα όπως ήθελα", μιλά για ανθρώπινη αναβάθμιση μέσω της βιοτεχνολογίας, την θέληση για δύναμη και για για πολλά άλλα.

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2021

Η εθελούσια μετάλλαξη του ανθρώπου




Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος την Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021 μίλησε στον Άγιο Γεώργιο Κυψέλης με θέμα: Η εθελούσια μετάλλαξη του ανθρώπου. Σταχυολογώντας μερικά από τα λεχθέντα: Η ψυχή τρέφεται μόνο με χαρά. Ο Σταυρός του Χριστού είμαι μια μορφή αλήθειας συναρπαστική για όλους. Στην Αλήθεια αληθεύουν τα πάντα. H εκκλησία ή θα είναι κάτι έξω μου με το οποίο θα παλεύω συνέχεια και θα μαλώνω ή θα είναι κάτι που θα συμβεί κάποτε μέσα μου και... Επίσης αναφέρθηκε στον Pascal Brukner, τον Rowan Williams και τον "μπιζελάνθρωπο". Αντίφωνο
ΠΗΓΗ:www.Antifono.gr
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2021

Κοινωνία – πανδημία – Εκκλησία

Κοινωνία – πανδημία – Εκκλησία

https://antifono.gr/

Ερώτηση: Η εκκλησία μέχρις στιγμής, από την εμφάνιση της πανδημία μέχρι και τώρα, έχει δεχτεί ένα καίριο πλήγμα. Τρεις μεγάλες εκκλησιαστικές γιορτές, το Πάσχα, ο Δεκαπενταύγουστος και τα Χριστούγεννα δεν εορτάστηκαν. Θεωρείτε ότι υπάρχει ένας κατά μέτωπο πόλεμος από την πολιτεία προς την εκκλησία;

Απάντηση: Όχι, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος κατά μέτωπο πόλεμος, αφού η απαγόρευση ισχύει για τις συνάξεις όλων των θρησκειών.

Ωστόσο, αυτού του είδους οι απαγορεύσεις , όταν ιδίως  είναι τόσο επιθετικά απόλυτες, την στιγμή μάλιστα που κάποιες άλλες συνάξεις  κατ’ ουσίαν αμνηστεύονται, σημαίνουν κάτι για την κοινωνία που τις ανέχεται και εκείνους που τις επιβάλλουν.  Σημαίνουν, για τις πολιτικές αυτές, την ενδοϊστορική αποκλειστικά αυτο-δικαίωσή τους, χωρίς καμμιά  δηλαδή ανάγκη εξωτερικής αναφορικότητας που θα είχε, εξίσου ή και περισσότερο, νόημα για την ζωή και την ύπαρξη – και αυτό αποτελεί άλλωστε γενικότερη τάση της νεωτερικής πολιτικής φιλοσοφίας.

Να το πω απλά: Σήμερα, στην Θεσσαλονίκη όπου βρίσκομαι, μπορεί κανείς να πάρει τον καφέ του από χίλια διαφορετικά σημεία, να βολτάρει σε αμέτρητους   δρόμους, κάποιοι από τους οποίους είναι συνεχώς ασφυκτικά γεμάτοι από ανθρώπους που σκουντιούνται κυριολεκτικά μεταξύ τους, να στοιβαχτεί μαζί με  εκατοντάδες  άλλους στα supermarkets – αρκεί να μην επιχειρήσει μια ελάχιστη έστω σύναξη με νόημα που παραπέμπει σε κάτι που βρίσκεται πέρα και έξω από τις επιτρεπόμενες από το κράτος ανάγκες του ανθρώπου.

Μεταξύ αυτών των αναγκών, ευρίσκεται και η επίσκεψη σε μίαν εκκλησία, η οποία όμως θεωρείται πως εξ ορισμού μολύνει. Εάν ήταν όμως έτσι, με πάντα κλειστές τις εκκλησίες εδώ και μήνες, τα κρούσματα θα έπρεπε να είχαν μηδενιστεί. Αντίθετα, τα κρούσματα κορυφώθηκαν με τις εκκλησίες κλειδωμένες. Να θυμίσω επιπλέον πως από επιφανείς κοινωνιολόγους έχει επισημανθεί από παλαιότερα (ας αναφέρω μόνον τον HansFreyer) πως αυτού του είδους η καταναγκαστική υπαγόρευση  των επιτρεπόμενων αναγκών από το κράτος, και μάλιστα περιοριζόμενων  στην στενά βιολογική  σφαίρα, είναι χαρακτηριστικό μιας νοοτροπίας που υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να εκβάλει, αργά ή γρήγορα, στον Ολοκληρωτισμό.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2020

Η μαρτυρία του π. Ν. Λουδοβίκου (ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες διανοητές) για τους Ορθοδόξους αγίους της εποχής μας


Εισαγωγή: Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος δεν είναι κάποιος «ημιμαθής παπάς», ούτε κάποιο θρησκόληπτο παιδί του κατηχητικού, που χειραγωγήθηκε εξ απαλών ονύχων σε μια κοντόφθαλμη πίστη. Είναι ένας ανήσυχος πνευματικός αναζητητής, που έζησε σε μια ούτως ή άλλως ανήσυχη εποχή, στο πνεύμα της οποίας εντάχθηκε. Από την εφηβεία του ήδη απέρριψε την πλαστή Ορθοδοξία που του είχαν διδάξει, σπούδασε ψυχολογία και παρέμενε άθεος κατά τον καιρό των σπουδών του. Η ανακάλυψη της πνευματικής κληρονομιάς των πατέρων του δεν ήταν γι’ αυτόν επιπόλαιη και η μελέτη και εμβάθυνσή του σ’ αυτήν, μέχρι σήμερα, επίσης κάθε άλλο παρά επιφανειακή μπορεί να χαρακτηριστεί.


Έχει σπουδάσει ψυχολογία, παιδαγωγική, θεολογία και φιλοσοφία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Παρίσι (στη Σορβόνη – Paris IV, και στο Καθολικό Ινστιτούτο του Παρισιού) και το Κέμπριτζ. Οι επιστημονικοί του τίτλοι είναι άφθονοι, όπως και οι σταθμοί της πανεπιστημιακής του σταδιοδρομίας, η δε παρουσία του στα ελληνικά γράμματα εμβληματική (λεπτομέρειες εδώ). Πρόκειται λοιπόν για έναν άνθρωπο που δεν γράφει όσα γράφει «επειδή είναι ιερέας», αλλά είναι ιερέας ως επιστέγασμα μακράς πνευματικής αναζήτησης και πολυετούς πείρας και μελέτης σε πολλά επιστημονικά πεδία, των ανθρωπιστικών επιστημών. Το συμπέρασμα όλων των παραπάνω είναι ότι δεν λέει ανοησίες και ψέματα, αλλά καταθέτει μια μαρτυρία αληθινή, η οποία μάλιστα συνέβαλε καθοριστικά στην αλλαγή της ζωής του και στη διαμόρφωση της ταυτότητάς του.

Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από το βιβλίο του Η ανοικτή ιστορία και οι εχθροί της – Η άνοδος του Βελούδινου Ολοκληρωτισμού, Αρμός 2020, σελίδες 158 – 161 και 164 – 166.


Ας μου συγχωρηθεί, σ’ αυτό μόνον το κεφάλαιο, ένας προσωπικός τόνος. Σύρω αυτές τις γραμμές σήμερα, εικοστή δεύτερη μέρα του Νοεμβρίου, ημέρα της πρώτης μνήμης του νεοκαταταγέντος οσίου Ιακώβου, ηγουμένου της Μονής του Οσίου Δαυΐδ του εν Ευβοία. Θυμούμαι με συγκίνηση την πρώτη μας γνωριμία: μεταπτυχιακός φοιτητής, νιόπαντρος και άνεργος φτάνω προσκυνητής στη δυσπρόσιτη τότε Μονή, εισέρχομαι στον έρημο ναό και ρίχνω στο παγκάρι, απονενοημένως, το τελευταίο μου χαρτονόμισμα των χιλίων δραχμών. Ξαφνικά καταφθάνει, ελαφρύς και απρόσμενος, από τα βάθη του ιερού του ναού. «Μόλις κάνατε», μου λέγει χαμογελώντας με αγάπη, «αυτό που έκανε η φτωχή χήρα του Ευαγγελίου, καταθέτοντας όλη της την μικρή περιουσία στον ναό. Αλλά γιατί το κάνατε, όντας φτωχός και άνεργος;» και, χωρίς να περιμένει απάντηση από την βουβή μου κατάπληξη, προσθέτει, «με συγχωρείτε, αλλά αυτό με υποχρεώνει απέναντί σας». Και αμέσως αρχίζει, εκεί στην είσοδο της εκκλησίας, μιαν εκπληκτική ανάλυση, ψυχολογική και πνευματική, του χαρακτήρα μου, την οποία ακολούθησε μια παρόμοια της νεαρής μου συζύγου που στο μεταξύ κατέφθασε, μαζί με προρρήσεις για σημαντικά γεγονότα της προσωπικής μας ζωής, τις οποίες κρατώ σαν πολύτιμο θησαυρό μέχρι σήμερα.

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2020

π. Ν. Λουδοβίκος: Νέκρωση ελευθερίας και ψυχική αδρανοποίηση


Ο πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Λουδοβίκος, στα πλαίσια μιας αποκλειστικής του συνέντευξης προς το “Αντίφωνο” που λήφθηκε τον Νοέμβριο του 2019, αναφέρεται μεταξύ άλλων στις συνέπειες της μεταδιαφωτιστικής ανθρωπολογίας και στην κυριαρχία του Life («μάλλον Death») Style, εξηγεί γιατί ο άνθρωπος σήμερα, πια, «δεν έχει περιθώρια να αμαρτήσει», μιλά για τον Μισέλ Ουελμπέκ και τα βιβλία του «Σεροτονίνη» και «Υποταγή», ενώ σχολιάζει και την ταινία «Insomnia». Γλώσσα , Παδεία, Πολιτιστική Ταυτότητα αλλά και Ιστορία εν σχέσει με τα 200 χρόνια από το 1821, είναι ορισμένα άλλα θέματα που τίθενται στην συζήτηση. Τέλος, απαντά στην ερώτηση «πού βρισκόμαστε σήμερα μετά την Θεολογία του '60;»

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020

Νέκρωση ελευθερίας και ψυχική αδρανοποίηση



Ο πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Λουδοβίκος, στα πλαίσια μιας αποκλειστικής του συνέντευξης προς το “Αντίφωνο” που λήφθηκε τον Νοέμβριο του 2019, αναφέρεται μεταξύ άλλων στις συνέπειες της μεταδιαφωτιστικής ανθρωπολογίας και στην κυριαρχία του Life («μάλλον Death») Style, εξηγεί γιατί ο άνθρωπος σήμερα, πια, «δεν έχει περιθώρια να αμαρτήσει», μιλά για τον Μισέλ Ουελμπέκ και τα βιβλία του «Σεροτονίνη» και «Υποταγή», ενώ σχολιάζει και την ταινία «Insomnia». Γλώσσα , Παδεία, Πολιτιστική Ταυτότητα αλλά και Ιστορία εν σχέσει με τα 200 χρόνια από το 1821, είναι ορισμένα άλλα θέματα που τίθενται στην συζήτηση.

Τέλος, απαντά στην ερώτηση «πού βρισκόμαστε σήμερα μετά την Θεολογία του ’60;»