Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΡΙΒΑΣ ΚΛΕΑΝΘΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΡΙΒΑΣ ΚΛΕΑΝΘΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2024

Γάμος, τεκνοθεσία και υιοθεσία ομόφυλων ζευγαριών

Η κυριαρχία της ψευδούς τρανσέξουαλ-ιδεολογίας - Παιδιά τα αιώνια θύματα - «Εξαέρωση» της μητέρας




Από τον αγώνα για νόμιμα δικαιώματα στην εκστρατεία της επιβολής

Να αναγνωριστούν πλήρη δικαιώματα στους ενήλικες τρανς.

Αλλά να αφεθούν ήσυχα τα παιδιά

Κλεάνθης Γρίβας/ 18 Ιανουαρίου 2024


«Το γεγονός ότι οι άνδρες και οι γυναίκες δεν είναι φτιαγμένοι από την ίδια πάστα, το επιβεβαιώνει και η μοριακή βιολογία. Δυστυχώς, σχεδόν κάθε νέα ανακάλυψη τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς που σχετίζεται με τα φύλα παρασύρει τον κόσμο σε γρήγορα και φανταχτερά συμπεράσματα που γίνονται πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες και που μιλούν για “δυνατά” και “αδύνατα” σημεία των γυναικών και των ανδρών ή οδηγούν στην ”πολιτικά ορθή” άρνηση οποιασδήποτε διαφοράς ανάμεσα στα δύο φύλα.

Κατά τη γνώμη μου, τέτοιου είδους αντιδράσεις προσβάλλουν την ανθρώπινη οντότητα, καθώς αγνοούν παντελώς πόσο καθοριστικός είναι ο ρόλος των βιολογικών διαφορών ανάμεσα στον άνδρα και στη γυναίκα για την ποικιλομορφία στην ανθρώπινη ζωή και στον ανθρώπινο πολιτισμό».

Gottfied Schatz: Βιολογία, ένας κήπος γεμάτος θαύματα

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Κάθε ενήλικο άτομο έχει αναφαίρετο δικαίωμα στον σεξουαλικό προσανατολισμό που επιλέγει εν επιγνώσει (ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, αμφιφυλόφιλοι, τρανς, κ.α.) και στη συμβίωσή του με το σύντροφο που επιθυμεί, είτε με σύμφωνο συμβίωσης είτε με γάμο (πολιτικό ή θρησκευτικό, αδιάφορο). Αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα στη σύγχρονη κοινωνία. Το πρόβλημα προκύπτει όταν αυτή η αποδεκτή ομόφυλη σχέση διεκδικεί το “δικαίωμα” της υιοθεσίας , εμπλέκοντας σε μια απολύτως προβληματική κατάσταση παιδιά, με εξ’ αντικειμένου άγνωστες συνέπειες στην εξέλιξή τους – από την άποψη της σεξουαλικής ταυτότητας, της ψυχικής ισορροπίας, της κοινωνικής υπόστασης και του νομικού στάτους τους.

Στις φιλελεύθερες ολιγαρχίες, οι ομοφυλόφιλοι απέκτησαν ευτυχώς πλήρη νομικά και πολιτικά δικαιώματα, με τα οποία πήρε τέλος η μακραίωνη ιστορία των εγκληματικών διώξεων, των βασανιστηρίων, των φυλακίσεων και της περιθωριοποίησής τους από τις παντός είδους ανελεύθερες θρησκευτικές, πολιτικές και δικαστικές εξουσίες που κυριαρχούσαν στον πλανήτη κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του ανθρώπινου είδους – και εξακολουθούν να κυριαρχούν μέχρι σήμερα σε ένα μεγάλο αριθμό χωρών.

Η τραγωδία που βίωναν –και εξακολουθούν να βιώνουν οι ομοφυλόφιλοι σε όλη την έκταση κυριαρχίας ανελεύθερων πολιτικών εξουσιών και άκαμπτων θρησκευτικών δογμάτων, (που καθένα τους στηρίζεται στο ένα και μοναδικό βιβλίο της δικής του μιας και μοναδικής «αλήθειας»), περιγράφονται αναλυτικά σε πλήθος μελετών και βιβλίων – μεταξύ των οποίων και το σημαντικό έργο του Thomas Szasz, Η βιομηχανία της Τρέλας –1970, στο κεφάλαιο με τίτλο “Το Μοντέλο του Αποδιοπομπαίου: O Ομοφυλόφιλος”.

Αλλά, στην εποχής μας, από τον δίκαιο αγώνα για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων προέκυψε μια κατασκευή, η τρανσεξουαλ-ιδεολογία, που – όπως κάθε ιδεολογία – αποτελεί μορφή ψευδούς κοινωνικής συνείδησης και παίρνει επεκτατικό χαρακτήρα από τη στιγμή που διεισδύει στην εξουσία.

Δευτέρα 20 Απριλίου 2020

ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΥ/WHO;

ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΥ/WHO;

ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΠΟΥ/WHO; 

Διεθνείς δεσμεύσεις και σχέσεις του Tedros Ghebreyesus 
με το Ίδρυμα Bill Gates, το Ίδρυμα Clinton, 
τον Dr. Fauci, την Κίνα και τις γενοκτονίες στην Αιθιοπία
Διαμεσολαβητής στη συνεργασία Bill Gates και Κίνας 
στη σύγκρουση για την παγκόσμια ηγεμονία
Το ξεσκέπασμα ενός ανθρώπου με αιματοβαμμένα χέρια

της Senta Depuydt
Vaccine Impact, 17 Απριλίου 2020
Επιλογή-επιμέλεια κειμένων: Κλεάνθης Γρίβας


Εισαγωγικό Σημείωμα του Κλεάνθη Γρίβα 

Για να σβήσεις τη φωτιά σε ένα διαμέρισμα
δεν κατεδαφίζεις ολόκληρη την πολυκατοικία

Κάποια στιγμή, 
οι άνθρωποι της δικής μου ηλικιακής ομάδας,
θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι 
η κάθοδός μας «από το λεωφορείο» (της ζωής) 
δεν μπορεί να αναβάλλεται επ’ άπειρον…

Για πρώτη φορά στη διάρκεια της γνωστής Ιστορίας, η ύπαρξη ενός μεταδοτικού νοσήματος προβάλλεται ως λόγος για την απονέκρωση της ζωής ολόκληρων κοινωνιών και της οικονομίας όλων σχεδόν των χωρών, παρά το γεγονός ότι η θνησιμότητά του υπολείπεται κατά πολύ της θνησιμότητας της γρίπης που μας επισκέπτεται σταθερά κάθε χρόνο.

Κανένας λογικός άνθρωπος δεν επιχειρεί να σβήσει την φωτιά σε ένα διαμέρισμα, κατεδαφίζοντας ολόκληρη την πολυκατοικία. Κι όμως, αυτό ακριβώς συνέβη με την διαχείριση της «πανδημίας του κοροναϊού», μέσω της νέκρωσης της κοινωνίας και της οικονομίας σε πλανητικό επίπεδο, από μια ανίερη συμμαχία ανάμεσα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (υπό τη διεύθυνση του ενός πρώην τρομοκράτη, του Tedros Ghebreyesus), με το Ίδρυμα Bill Gates, το Ίδρυμα Clinton, τον Dr. Fauci, με την Κίνα και ένα πλήθος άλλων παραγόντων, που βιάζονται να καλύψουν το κενό της γεωπολιτικής ανατροπής που προκλήθηκε από την αδυναμία των ΗΠΑ να παίξουν τον ρόλο του «παγκόσμιου ισορροπιστή» (που έπαιζαν μέχρι σήμερα) και την εμφάνιση στο προσκήνιο της Κίνας ως διεκδικητή αυτού του ρόλου.

Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, αυτή η σαιξπηρική τραγωδία που παίζεται στην πλανητική σκηνή, μπορεί να οδηγήσει: 

Παρασκευή 3 Απριλίου 2020

Πανδημία πανικού ίσον αποδημία της λογικής | Του Κλεάνθη Γρίβα

Κλεάνθης Γρίβας: Πανδημία πανικού ίσον αποδημία της λογικής
24-03-2020
 Για πρώτη φορά στη διάρκεια της γνωστής Ιστορίας, η ύπαρξη ενός μεταδοτικού νοσήματος προβάλλεται ως λόγος απονέκρωσης της ζωής ολόκληρων κοινωνιών, παρά το γεγονός ότι η θνησιμότητά του υπολείπεται κατά πολύ της θνησιμότητας της γρίπης που μας επισκέπτεται σταθερά κάθε χρόνο. 
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ: ΗΜΕΡΕΣ 1938
1. ΑΦΕΤΗΡΙΑΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ
2. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΟΡΩΝOΪΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ
3. Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΗΝΗ: ΤΟ ΝΕΟ «ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΖΑΡΙ»
4. FOREIGN AFFAIRS: ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ 
5. Ο ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΑΪΟΥ
 ΣΗΜΕΙΟ ΑΦΕΤΗΡΙΑΣ: O Δείκτης Θανάτων     
• ΕΛΛΑΔΑ: Δείκτης Θανάτων 9,3 
• ΙΤΑΛΙΑ: Δείκτης Θανάτων  10,3
6. ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΡΩΝΑΪΟΣ;
7. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: «ΚΙΝΕΖΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ; 

ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ
1. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΟΙ: Τί μας λέει η Βιολογία 
2. ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΟΣΟΓΟΝΩΝ ΙΩΝ
3. ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ και ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ 
4. ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ 
5. Η ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ «ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΏΝ» ΜΕΛΕΤΩΝ (Dr. John Ioannidis)
6. ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ: ΠΕΡΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ: ΗΜΕΡΕΣ 1938

Βιέννη, 15 Μαρτίου 1938: Διακόσιες πενήντα χιλιάδες παραληρούντων Αυστριακών συνωθούμενοι στην πλατεία του δημαρχείου, ζητωκραυγάζουν εκστατικοί έναν μυστακοφόρο παρανοϊκό που μόλις είχε «καταλάβει» τη χώρα τους, που τους υπόσχεται ότι θα την καταστήσει «παράδεισο». Για να την μετατρέψει σε κόλαση και ερείπια, επτά χρόνια αργότερα.

Όπως έχει καταδειχθεί κατ’ επανάληψη από την Ιστορία, σε συνθήκες κρίσης, οι άνθρωποι ως μόρια μάζας (σ’ αντίθεση με τους ανθρώπους ως άτομα) συσπειρώνονται πάντοτε πίσω από κάποιον αδίστακτο και ανενδοίαστο δημαγωγό που τους υπόσχεται «σωτηρία», για να τους οδηγήσει, τελικά, στην κόλαση.

Κι η επίγνωση αυτού του ιστορικού διδάγματος αποτελεί το έναυσμα των προβληματισμών που αναπτύσσω παρακάτω. Και τις διατυπώνω, έχοντας με πλήρη συνείδηση ότι «μιλώ μόνο εξ’ ονόματός μου, δίνοντας στον εαυτό μου το δικαίωμα της κριτικής και των προτάσεων» (Κ. Καστοριάδης), και ότι μιλάω έτσι, γιατί είμαι αυτό που είμαι και δεν μπορώ παρά να είμαι αυτό που είμαι.

1. ΑΦΕΤΗΡΙΑΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Για πρώτη φορά στη διάρκεια της γνωστής Ιστορίας, η ύπαρξη ενός μεταδοτικού νοσήματος προβάλλεται ως λόγος απονέκρωσης της ζωής ολόκληρων κοινωνιών [παρά το γεγονός ότι η θνησιμότητά του υπολείπεται κατά πολύ της θνησιμότητας της γρίπης που μας επισκέπτεται σταθερά κάθε χρόνο]. 

Είναι δυνατόν να νεκρώνει η παγκόσμια οικονομία και κοινωνία, με μια πρωτοφανή σε έκταση κινητοποίηση και με την επιβολή μέτρων αστυνομικού κράτους, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν κάποια επιμέρους συμφέροντα μιας ομάδας συμφερόντων από τις πολλές που συγκροτούν το λαβύρινθο του χρηματιστικού κεφαλαίου, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της έκρηξης ενός συνήθους «ιού» της (παλαιόθεν γνωστής), ομάδας των κορωναϊών;

Εάν η απάντηση είναι «όχι», τότε εκείνο που διακυβεύεται δεν είναι το συμφέρον μιας επιμέρους ισχυρής κοινωνικής ομάδας, αλλά κάτι πολύ σημαντικότερο, που άπτεται των αλλαγών στη διεθνή «αρχιτεκτονική της ισχύος».

Δευτέρα 24 Ιουνίου 2019

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το τραγικό «παιχνίδι» της μνήμης και της λήθης

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το τραγικό «παιχνίδι» της μνήμης και της λήθης


Ας σκεφτούμε, εάν μπορούμε ακόμη να σκεφτόμαστε  Τα 40 χρόνια της μεταπολιτευτικής κλεπτοκρατίας  και τα 4 χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγέθη ανισότιμα

Του Κλεάνθη Γρίβα

Στην εγχώρια πολιτική σκηνή, τα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ, που διαχειρίστηκε την εξουσία τα 4 τελευταία χρόνια (συμβιβασμοί, λάθη, παραλείψεις και συμπεριφορές λόγω εξωτερικών πιέσεων, απειρίας, άγνοιας, βλακείας ή ιδιοτέλειας, κατά περίπτωση) είναι πταίσματα σε σύγκριση με τα ανοσιουργήματα της 40χρονης μεταπολιτευτικής κλεπτοκρατίας, η οποία υιοθέτησε έναν άκρατο φιλελευθερισμό με ό,τι συνεπάγονταν αυτό, εξόγκωση το σπάταλο και παρασιτικό πελατειακό κράτος των «ημετέρων», έκανε ανεπίτρεπτες και σκανδαλώδεις παρεμβάσεις  στην οικονομία που καλύπτονταν από αλόγιστο δανεισμό και δημιούργησε έναν εσμό από ντόπιους «ολιγάρχες», μέσω μιας (υπό κοινοβουλευτικό μανδύα) μεθοδολογίας που εφαρμόστηκε με «επιτυχία» στη μετασοβιετική Ρωσία και τις αποικίες της με τεράστιο ανθρώπινο κόστος.
Εάν αυτή η σκιαγράφηση είναι σωστή, τότε στην εκλογική αναμέτρηση του Ιουλίου 2019, σημαντικό ρόλο θα παίξει το μείγμα της μνήμης και της λήθης που χαρακτηρίζει με ιδιαίτερο τρόπο κάθε πολίτη.

Ο ανθρωπιστής φιλόσοφος Ernst Fischer έκφραζε την αισιοδοξία του ότι «μέσα στο μπουμπουνητό της βλακείας, βουβαίνεται η λογική. Όταν όμως το μπουμπουνητό γίνει τόσο δυνατό σα να βροντούσε κιόλας η καταστροφή, ακούγεται το ψιθύρισμα. Ένα ψιθύρισμα μέσα στα τείχη της εξουσίας. Και την κρίσιμη στιγμή, πολλοί προτιμούν να ακούσουν τη συμβουλή των σκεπτόμενων παρά τη μπουρδολογία του δαιμονισμένου». (Ernst Fischer, Τέχνη και Ανθρωπισμός)

Δυστυχώς, η αισιοδοξία του Ernst Fischer δείχνει να διαψεύδεται από την εν διαμορφώσει περιρρέουσα πραγματικότητα: Στην κρίσιμη στιγμή, φαίνεται ότι πολλοί προτιμούν να ακούσουν την μπουρδολογία των δαιμονισμένων παρά τη συμβουλή των σκεπτόμενων.

Από τον ναζισμό και τον φασισμό μέχρι τις εξελίξεις στη μετασοβιετική Ρωσία και τις πρώην σοβιετικές αποικίες και το διαιωνιζόμενο δημοκρατικό έλλειμμα στη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ελπίδας που γεννήθηκε από τις στάχτες της δεύτερης παγκόσμιας ανθρωποσφαγής, όλα δείχνουν ότι το εκκρεμές της ιστορίας κινείται σταθερά προς την κατεύθυνση της λήθης.

Σ’ αντίθεση με όλα τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου, που διαθέτουν έναν ενστικτώδη αυτοπροστατευτικό μηχανισμό που συντηρεί τη «μνήμη» κάθε επώδυνης και καταστρεπτικής εμπειρίας (πράγμα που εξασφαλίζει την αποφυγή της επαναβίωσή της), το εγγενώς σχιζοφρενικό ανθρώπινο είδος, στερούμενο παντελώς ενός αντίστοιχου μηχανισμού, είναι καταδικασμένο να παραπαίει διαρκώς ανάμεσα στη μνήμη και τη λήθη και, ως εκ τούτου, να ξαναζεί εμπειρίες που θα έπρεπε να αποφεύγει για λόγους αυτοπροστασίας του.

Κυριακή 26 Ιουνίου 2016

Brexit - We Leave - Φεύγουμε




Brexit - We Leave - Φεύγουμε


Του Κλεάνθη Γρίβα

«Οι Γερμανοί δεν δείχνουν καμιά προτίμηση στην ειρήνη… Πιο δύσκολα θα πείσεις έναν Γερμανό να οργώσει τη γη και να περιμένει υπομονετικά την ετήσια απόδοση από το να προκαλέσει κάποιον εχθρό και να βραβευτεί με τραύματα. Θεωρεί άτολμο και ποταπό να κερδίζει με ιδρώτα αυτό που μπορεί να αγοράσει με αίμα».
Τάκιτος, 
Ρωμαίος ιστορικός, 1ος αιώνας μ.Χ. (*)

Βρετανία 10 Ιουλίου 1940

• Στις 10 Ιουλίου 1940, η Βρετανία κατάφερε ένα συντριπτικό πλήγμα στο Τρίτο Ράιχ, κρατώντας την ναζιστική στρατιωτική μηχανή έξω από το έδαφος της (η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που πέτυχε ένα τέτοιο άθλο), πράγμα που έδωσε την ευκαιρία και το χρόνο για να ενεργοποιηθούν οι μηχανισμοί που θα επέτρεπαν την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο (Δεκέμβριος 1941), με την οποία σηματοδοτήθηκε η αρχή του τέλους της των ηγεμονικών ονείρων και της ύπαρξης του ναζιστικού Τρίτου Ράιχ.

Η ναζιστική Γερμανία κατασπάραξε γοργά και με άνεση το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης: Ενσωμάτωσε την Αυστρία (1938), κατέλαβε και διέλυσε την Τσεχοσλοβακία (Μάρτιος 1939) και την Πολωνία (Σεπτέμβριος 1939), υπέταξε την Δανία και τη Νορβηγία (Απρίλιος-Μάιος 1940) και έκανε στρατιωτικό περίπατο στο Βέλγιο και τη Γαλλία (Ιούνιος 1940).

Συγχρόνως, η σταλινική Σοβιετική Ένωσησύμμαχός της ναζιστικής Γερμανίας (1939-1941) καταβρόχθισε τη μισή Πολωνία (Σεπτέμβριος 1939), επιτέθηκε στη Φινλανδία (Νοέμβριος 1939-Μάρτιος 1940), υπέταξε τις Βαλτικές Χώρες (Ιούνιος 1940), και απέσπασε τη Βεσσαραβία και τη Βουκοβίνα από τη Ρουμανία (Αύγουστος 1940). Οι συνεταίροι Χίτλερ και Στάλιν μοιράζονταν τα λάφυρα της ληστρικής εκστρατείας.


Αίφνης, η ναζιστική στρατιωτική μηχανή σταμάτησε προ των πυλών της Βρετανίας (Ιούνιος 1940). Η Μάχη της Αγγλίας (από τις 10 Ιουλίου 1940) και το νυχτερινό «Blitz» που ακολούθησε (Σεπτέμβριος 1940 – Ιούνιος 1941), άλλαξαν τη ροή των πραγμάτων. 

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

Ο ψυχίατρος Κλεάνθης Γρίβας μιλά για τον ανιστόρητο «ιστορικό» Αντώνη Λιάκο, για το Έθνος-Κράτος, για την διαχείριση του καπιταλισμού από την νεοσημιτική ΣΥΡΙΖΟαριστερά!

Απολαυστικός! (ηχητικό)!


Γλαφυρός ο Κλεάνθης Γρίβας για το διάλογο για την παιδεία υπό τον καπιταλιστή διεθνιστή (2,5 βιβλία Ιστορίας) Αντώνη Λιάκο! Για την αναγκαιότητα του Έθνους-Κράτους ως μορφή ουσιαστικής μορφοποίησης της έννοιας του πολίτη, για την πραγματικότητα της θρησκείας, για τα ιδεολογήματα του ΣΥΡΙΖΑ και την διαχείριση του καπιταλισμού σε νεοσημιτική επανάληψη. Για το κεφάλαιο που δεν έχει πατρίδα σ’αντίθεση με τους εργάτες που αναγνωρίζουν και έχουν πατρίδα….τι έγινε; χάλασε κι ο Γρίβας;
Υ.Γ. Κάθετη διαφωνία υπάρχει με τον Γρίβα όσον αφορά στον όρο Κράτος-Έθνος, που χρησιμοποιεί, αντί του Έθνους-Κράτους, που δεν αποτελεί απλά μια έκφραση, αλλά αγγίζει μια ολόκληρη ιστορική πραγματικότητα. Όμως, στην παρούσα φάση πολιτικής αντιπαράθεσης με το καθεστωτικό μόρφωμα, αποτελεί μια φωνή που προστίθεται – έστω με τις στρεβλώσεις της- σε αυτές που θέλουν να σπάσουν τη μονοφωνία που προσπαθεί να επιβάλλει η προπαγάνδα της κυβέρνησης.
Δημήτρης Ναπ. Γιαννάτος

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Κλεάνθης Γρίβας: ΤΌ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ: ΝΟΗΜΟΝΕΣ ή ΗΛΙΘΙΟΙ (24-05-2014)




 
Το δίλημμα των ευρωεκλογών:
 ΝΟΗΜΟΝΕΣ ή ΗΛΙΘΙΟΙ
 Η δικομματική κλεπτοκρατία μας αντιμετωπίζει ως ηλίθιους.
 Ας αποδείξουμε ότι δεν είμαστε. Σαρώνοντάς την.
 Κλεάνθης Γρίβας

Δημοσιεύθηκε στην κυριακάτικη αντιμνημονιακή εφημερίδα
 «Το Χωνί» στις 24 Μαΐου 2014 
Είναι δυνατόν ένας μηχανικός που ευθύνεται για την κατάρρευση ενός σπιτιού (εξαιτίας σκόπιμων και ιδιοτελών κακοτεχνιών του), να αναλάβει το έργο της ανοικοδόμησής του;  
Και υπάρχει λογικός άνθρωπος που θα του ανάθετε κάτι τέτοιο; 
Όμως, ό,τι θεωρείται αυτονόητα παράλογο σε επίπεδο ατομικών επιλογών, έφτασε να θεωρείται ανεξήγητα «λογικό» στις αποφάσεις που αφορούν τη συλλογική μας ύπαρξη.

Στις 20 Μαΐου 2014, ο ελέω Μέρκελ (και της «ευρωπαϊκής αυλής» της) πρωθυπουργός της Ελλάδας Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να υποδυθεί τον «μεγάλο μάγο» Χουντίνι και να βγάλει από το καπέλο ένα καταπληκτικό «εθνικό σχέδιο για την ανάπτυξη της Ελλάδας», σε ένα μονόλογο-παραλήρημα πανικού που οφείλεται στις δημοσκοπήσεις σχετικά με την πρόθεση ψήφου στις Ευρω-εκλογές στις 25 Μαΐου 2014.

Στο πλαίσιο αυτού του σκόπιμου παραληρήματος που απευθύνονταν στο εκλογικό σώμα, που κατά τη γνώμη των «συμβούλων» του αποτελείται από ημι-ηλίθιους Ε-πλην, ο Χουντίνι ανακοίνωσε: 
την αύξηση του ΑΕΠ κατά 54,5 δις ευρώ. 
τη δημιουργία 770.000 νέων θέσεων εργασίας, και 
τη μείωση των ληστρικών φορολογικών συντελεστών.

Η μαγική εικόνα του ΑΕΠ (αύξηση κατά 54,5 δις €) 

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

ΤΟ Δ’ ΡΑΪΧ ΕΚΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ σ’ εφαρμογή του «Συστήματος Μ»

Κλεάνθης Γρίβας


 
Γκόγια: Οι Εκτελέσεις της 3ης Μαρτίου 1808


Δημοσιεύθηκε στην κυριακάτικη αντιμνημονιακή εφημερίδα «Το Χωνί» στις 31 Μαρτίου 2013

[«Σύστημα Μ»: Τα βασικά χαρακτηριστικά, οι μέθοδοι και τα εργαλεία που χρησιμοποιεί η Μέρκελ για την εδραίωση και τη διαρκή επέκταση της εξουσίας της τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ευρώπη. Έχει αναλυθεί με σαφήνεια από την καθηγήτρια Γκέρντρουντ Χέλερ στο βιβλίο της «Η Νονά» (Αθήνα, Λιβάνης, 2013). Στο  «Μ» από το «Μέρκελ» -κατά την Χέλερ- θα ήθελα να προσθέσω και το «Μ» από το έργο «Μητρόπολις» του Φριτζ Λαγκ που εικονογραφεί ένα μοντέλο κοινωνίας το οποίο προσομοιάζει μ’ αυτό που ευαγγελίζεται η Μέρκελ για την Ευρώπη.]


Έσκυψες δουλικά μόλις αντίκρισες το μαστίγιο του δημίου.
Και, μετά, βάδισες καμαρωτός στο σφαγείο.
Ναζίμ Χικμέτ


Το Ανώτατο Μονομελές Διαρκές Στρατοδικείο που εδρεύει στην Καγκελαρία του Δ’ Ράιχ, με πρόεδρο την «εταίρα» πρώην κομμουνίστρια Αγκελα Μέρκελ (η οποία, μη μπορώντας -για προφανείς λόγους- να πουλήσει το κορμί της, έχει πουλήσει την ψυχή της στον διάβολο του κερδοσκοπικού χρηματοπιστωτικού συστήματος) και εισαγγελέα τον νεοναζί Βόλφγκανγκ Σόιμπλε (η φιγούρα του οποίου παραπέμπει στον Φον Μπράουν/Πίτερ Σέλλερς στο καταπληκτικό έργο του Στ. Κιούμπρικ «SOS Πεντάγωνο καλεί Μόσχα ή Πώς έμαθα να αγαπώ τη βόμβα»), αποφάσισε να επιβάλλει την εσχάτη των ποινών σε μια μικρή χώρα, την Κύπρο.

Η ποινή εκτελέστηκε στις 25 Μαρτίου 2013 στον συνήθη τόπο των εκτελέσεων (τις Βρυξέλες), από το γερμανόδουλο 17μελές Εκτελεστικό Απόσπασμα της (Ευρω)-Γερμανο-Ζώνης, στο οποίο συμμετείχαν άνευ διαμαρτυρίας και δύο «δικοί» μας:

● Ένας «Κύπριος» (ο ανεκδιήγητος υπουργός οικονομικών της Κύπρου Μιχάλης Σαρρής υπό την «υψηλή» εποπτεία του Νίκου Αναστασιάδη, του θλιβερού γελωτοποιού του «γιες» στο δημοψήφισμα του 2004 για το μειοδοτικό Σχέδιο Αυνάν που απορρίφθηκε από τον κυπριακό λαό με ποσοστό 76%, και εκλεγμένος πρόεδρος της Κύπρου δέκα μόλις μέρες πριν τn στήσει στο εκτελεστικό απόσπασμα), και

Ένας «Έλληνας» (ο Γ. Στουρνάρας, διορισμένος υπουργός οικονομικών στην κυβέρνηση της Τρόικας-Εσωτερικού στην Ελλάδα, η οποία ενεργεί ως διεκπεραιωτής των αποφάσεων της Τρόικας-Εξωτερικού)

Ένας εσμός από θλιβερούς υπαλληλίσκους της διευθυντικής τριανδρίας της συμμορίας του καπιταλισμού-καζίνο (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, ΠΟΕ) και της γερμανικής εμπροσθοφυλακής της στην Ευρώπη (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Eurogroup), ένα περίεργο και αποκρουστικό μείγμα «ανθρώπων» που έχουν κοινά ορισμένα απωθητικά χαρακτηριστικά: τη διανοητική ανεπάρκεια, την ηγετική ανικανότητα, τη μη-δέσμευση από οποιοδήποτε σύστημα αξιών, τη δουλοπρέπεια και -άκρως σημαντικό- την ανοργασμικότητα και τον αναφροδισιασμό.