Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2023

Ο μεγαλομάρτυρας της αγάπης Άγιος Νεκτάριος μας πρόσφερε αύρες αίγλης αθανασίας και νιότης!

Στέλιος Κούκος

Ο άγιος Νεκτάριος (με το εγκόλπιο) κατά την ημέρα της χειροτονίας του σε Μητροπολίτη Πενταπόλεως (1889-1890).
 Στο κέντρο (καθιστός) ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Σωφρόνιος Δ’ (1798-1899). Μια άγνωστη φωτογραφία του αγίου που παρουσίασε πρόσφατα η Αγιορειτική Φωτοθήκη.

Ο μακαριστός και επί χρόνια εφησυχάζων και παρεπιδημών στην Ελλάδα, μετά την εκδίωξη του από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, Επίσκοπος Πενταπόλεως κυρός Νεκτάριος (1846-1920) με έναν καταιγισμό θαυμάτων μετά την οσιακή του κοίμησή «επέβαλε» την αγιοκατάταξή του!

Ένα απέραντο οδοιπορικό θαυμάτων ήταν η θεαματική του πορεία μέχρι την καταγραφή του στις αγιολογικές σελίδες της Εκκλησίας!


Και, βεβαίως, πίσω από όλα αυτά τα θαυμαστά και παράδοξα γεγονότα υπήρχε μέσα στις προσωπικές του σελίδες μια αθέατη μαρτυρική πορεία υπομονής και συγχωρητικότητας, δηλαδή κραταιάς έως θάνατον αγάπης απέναντι σε έναν αντίστοιχο καταιγισμό διαβολών, δυσφήμισης, συκοφαντίας, συστηματικής προσπάθειας ηθικής και ψυχικής εξουθένωσής του!

Ένας νεομάρτυρας της αγάπης που βίωσε τον διασυρμό καθ’ όλον τον βίο του, μέχρι και λίγο πριν από την κοίμησή του στα χέρια ενός αδιάκριτου, άδικου, στυγερού ανακριτή! Και αυτό, σίγουρα, δεν ήταν το χειρότερο…

Η επίσημη αγιοκατάταξη του νεομάρτυρα της αγάπης αγίου Νεκταρίου έγινε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 5 Νοεμβρίου του 1961 επί πατριαρχίας Αθηναγόρα. Όπως πάντα, όμως, η αγιότητά του έγινε πρώτα πεποίθηση και βίωμα των πιστών.

Θα λέγαμε ακόμη και των «αδιάφορων» τους οποίους ο ίδιος ο άγιος με την άπειρη παρρησία και χάρη που αξιώθηκε, ήξερε να τους προσεγγίζει στις πιο δύσκολές τους στιγμές και αφού τους συστηνόταν τους έκανε καλά και τους γλύτωνε από ένα σωρό ασθένειες ή και αναποδιές! Ακόμη και από ναυάγια σε μανιασμένες θάλασσες ως άλλος άγιος Νικόλαος!




Μετά την θριαμβευτική του αγιοκατάταξη καθιερώθηκε στις εκκλησίες ένας νέος, σχεδόν, τύπος αγιογραφίας με τον ίδιο τον άγιο χωρίς την αρχιερατική του στολή και τα ποικίλα χρώματα με τα περίτεχνα μοτίβα, αλλά με το μαύρο ράσο, το καλυμμαύχι και το επανωκαλύμμαυχό του.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2022

Στέλιος Κούκος: Άγιος Νεκτάριος, Ο εξόριστος και παρεπιδημών Αρχιερέας που ήλθε για να μείνει για πάντα μαζί μας!

  1.  
    Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως ο Θαυματουργός (1846-1920).

    Γράφει ο Στέλιος Κούκος
     

    Όμορφα ανοίγει ο μήνας Νοέμβριος με την γιορτή των ιαματικών αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού. Κάθε μέρα μνήμη αγίου, αγίων, μια γιορτή, πολλές γιορτές, πανηγύρεις.

    Ένας μικρός παράδεισος και μόνον η ανάμνησή τους!

    Κάθε άγιος ένας διαφορετικός βίος και μια ξεχωριστή περιπέτεια ζωής που διαβάζοντάς την, μας μεταφέρει και μας στα περιβόλια της Θείας Χάριτος που εντρύφησε ο άγιος, δίνοντάς μας να γευτούμε, το κατά δύναμιν, κάτι από την πλήρη και τελική απόδοση του κόπου του.

    Σε κάθε συναξάρι είναι αποθηκευμένοι φιλότιμοι σωματικοί και πνευματικοί κόποι με απόδοση τόκων Θείας Χάριτος!

    Και οι βίοι αυτοί είναι για μας ο πιο απλός και ο πιο πρόσφορος τρόπος γεύσεώς της Χάριτος στην οποία οι άγιοι μετά την κοίμησή τους μετέχουν, πλέον, διαπαντός.

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2019

Ο Άγιος Νεκτάριος με εντυπωσιακή εμφάνιση εκφράζει την ευαρέσκεια του!

Άγιος Νεκτάριος, επίσκοπος Πενταπόλεως, ο Θαυματουργός.
Μαρτυρία Ελένης Αγγελοπούλου: Το βράδυ της παραμονής, 4 Νοεμβρίου 1961, που θα γινόταν η Ανακήρυξη εις Άγιο του Σεβασμιωτάτου Πενταπόλεως Νεκταρίου, του Δεσπότη μας, με πλησίασε ο τότε διοικητής χωροφυλακής του νησιού μας[της Αίγινας], ο Ηλίας Ζερβός. Με παρεκάλεσε -το ’κανε κι αλλού- να φιλοξενήσω δυο άτομα.
Είχε, θυμάμαι, γεμίσει η Αίγινα κόσμο. Τι γινόταν, ούτε που μπορώ να περιγράψω. Έλεγες ότι θα βουλιάξει το νησί! Μεγάλη χάρη του Αγίου μας, συγκεντρώθηκαν πολλές χιλιάδες πιστοί να τον τιμήσουν και να ευλογηθούν.
Έξω γινόταν χαλασμός κόσμου. Κεραυνοί, βροχή με το τουλούμι. Κι η θάλασσα δεν πήγαινε πίσω. Φουρτούνα, μα τι φουρτούνα! Ο κόσμος κοίταζε να προστατευτεί σ’ ένα ξένο μέρος.
Δέχτηκα λοιπόν την παράκληση του διοικητού και ανταποκρίθηκα. Ξέρετε ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ανέβηκαν τελικά 24 άτομα! Μάλιστα, ούτε ένας ούτε δυο. Εικοσιτρείς. Στο άψε σβήσε άνοιξα μπαούλα, ντουλάπες, σεντούκια κι έβγαλα σκεπάσματα. Έστρωσα στρωματσάδα σ’ όλα τα δωμάτια. Βάλαμε στο φούρνο κι ένα μεγάλο ταψί. Όλοι έπεσαν αποκαμωμένοι από την ταλαιπωρία. Εγώ ξάπλωσα στο ίδιο κρεβάτι με τον πατέρα μου και μη έχοντας καμιά κουβέρτα, έριξα πάνω μου το πανωφόρι μου. Ο ύπνος δεν άργησε να ’ρθει. Κι ήταν τόσο ευεργετικός.
Γύρω στις τρεις μετά τα μεσάνυκτα, ξύπνησα από ένα δυνατό θόρυβο στο σπίτι. Από το μανιασμένο άνεμο άνοιξαν τα παντζούρια στο μπαλκόνι. Χτυπούσαν σαν παλαβά. Καθησύχασα τις κυρίες που κάθονταν κοντά και βγήκα για να τα κλείσω.