Πως Τα Δάνεια Που Χρέωσαν Την Ελλάδα Για Πάντα

Ο ΟΟΣΑ επισημοποιεί την φτώχεια των Ελλήνων και η κυβέρνηση απαντά: «αστειότητες»…

Η πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ έρχεται να γκρεμίσει το παραπέτασμα ωραιοποίησης που επιχειρεί να στήσει η ελληνική κυβέρνηση γύρω από την οικονομική πραγματικότητα. Ενώ η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών διακηρύσσει ανάπτυξη και ευημερία, τα δεδομένα αποκαλύπτουν ένα δυστοπικό τοπίο για τους Έλληνες πολίτες.
Φτωχοποίηση, αυξανόμενη κοινωνική ανισότητα και βαθιά οικονομική επισφάλεια αποδεικνύουν ότι οι κυβερνητικές πολιτικές απέτυχαν να βελτιώσουν την καθημερινότητα των πολιτών.

Η ανελέητη πραγματικότητα των αριθμών του ΟΟΣΑ αποκαλύπτει μια αλήθεια που δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από ευφάνταστες δηλώσεις: η κυβέρνηση βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, ενώ η εμπιστοσύνη προς το πολιτικό σύστημα καταρρέει.

Και το κερασάκι στην τούρτα: Το υπουργείο Οικονομικών σε ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει την έκθεση «αστειότητες» και ισχυρίζεται πως υπάρχει «μεγάλη βελτίωση», αλλά το πρόβλημα είναι πως η Ελλάδα «ξεκινάει από πολύ χαμηλή θέση εξαιτίας της μακροχρόνιας κρίσης».

Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ

Σε συνολικά 35 χώρες, οι Έλληνες, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, κατατάσσονται μεταξύ αυτών με τις μεγαλύτερες οικονομικές δυσκολίες, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται και στις χώρες με τη μεγαλύτερη κοινωνική ανισότητα αλλά και την υψηλότερη έλλειψη εμπιστοσύνης έναντι της κυβέρνησης.

Ποιος Οδήγησε στην Ελληνική Κρίση | Greekonomics #14

Τι οδήγησε την Ελλάδα στην κρίση από την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ σκοπιά των πραγμάτων. 

Έρευνα – παραγωγή – παρουσίαση: Κοσμάς Μαρινάκης, Ph.D. Όλα τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο βίντεο προέρχονται από επίσημες πηγές (OECD, EUROSTAT, ΕΛΣΤΑΤ, IMF, WORLD BANK). Επειδή καμία πηγή δεν καλύπτει ολόκληρη τη την περίοδο 1960 - 2009, τα στοιχεία έχουν συνδυαστεί. ----- 

00:00 Intro 

01:26 Ελλείμματα και Χρέη 

04:41 Μη-Βιώσιμο Χρέος 

08:17 Λογιστική: Η 8η Τέχνη 

10:23 Τίς Πταίει; 

11:09 «Εξπρές» στον… Γκρεμό ----- 

Ο Κοσμάς Μαρινάκης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής (Senior Lecturer) Οικονομικής Επιστήμης στο Singapore Management University. Έχει εργαστεί σε καθηγητικές και ερευνητικές θέσεις σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κύπρου. Έχει δημοσιεύσει ερευνητικές εργασίες στο αντικείμενο της Οικονομικής της Βιομηχανικής Οργάνωσης σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Διδάσκει οικονομικά από το 2003 σε προπτυχιακό, μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο.

ΚΟΡΥΦΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΠΕΙΛΗ ΜΑΖΙΚΩΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΩΝ

"...Όποιος πάντως δεν βλέπει το ορόσημο του 2033, όπου το δημόσιο χρέος μας θα είναι ξανά εκτός ελέγχου εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, ενώ δεν θα μας έχει απομείνει πια τίποτα για να ξεπουλήσουμε, με τα νοικοκυριά μας ήδη στα όρια της εξαθλίωσης, απλά εθελοτυφλεί – παραβλέπει τα γεγονότα, είτε από φόβο, είτε από ανευθυνότητα..."

14 Ιανουαρίου 2024

από Βασίλης Βιλιάρδος

Σε έναν πιο δίκαιο κόσμο, τα κράτη που πλήττονται από ασύμμετρες φορολογικές συνθήκες και από κλοπή πόρων, στα οποία δυστυχώς ανήκει και η Ελλάδα κυρίως μετά το έγκλημα του PSI, δεν θα συντρίβονταν από τα μέτρα λιτότητας που συνήθως επιβάλει το ΔΝΤ και πλέον οι αγορές. Η ελάφρυνση του χρέους θα μπορούσε σίγουρα να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να μη χρεοκοπήσουν – προκαλώντας σεισμικές δονήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Κυρίως όμως να επενδύσουν στην προσαρμογή τους στην κλιματική κρίση, καθώς επίσης στη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας των Πολιτών τους – έτσι ώστε να μετριασθεί, μεταξύ άλλων, η απειλή των παράνομων μεταναστευτικών ροών προς τη Δύση, προτού καταστούν επικίνδυνες. Ακόμη όμως και αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν θα ήταν αρκετό για να εξαλειφθούν οι αιτίες των επαναλαμβανόμενων κρίσεων χρέους στον παγκόσμιο νότο. Θα έπρεπε δηλαδή, αφενός μεν οι πολυεθνικές εταιρίες να υποχρεωθούν να σταματήσουν την οικονομική αιμορραγία των αναπτυσσομένων χωρών, αφετέρου να υπάρξει μία στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης τους που θα αξιοποιεί πλήρως τους πόρους που έχει στη διάθεση της η κάθε μία, με το δικό της νόμισμα – τονίζοντας ξανά πως η Ελλάδα, μετά τα τρία διαδοχικά μνημόνια και το PSI, δεν ανήκει πια στις ανεπτυγμένες, αλλά στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Όποιος πάντως δεν βλέπει το ορόσημο του 2033, όπου το δημόσιο χρέος μας θα είναι ξανά εκτός ελέγχου εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, ενώ δεν θα μας έχει απομείνει πια τίποτα για να ξεπουλήσουμε, με τα νοικοκυριά μας ήδη στα όρια της εξαθλίωσης, απλά εθελοτυφλεί – παραβλέπει τα γεγονότα, είτε από φόβο, είτε από ανευθυνότητα.

.
Ανάλυση

Το δημόσιο χρέος σε παγκόσμιο επίπεδο (το συνολικό επίσης, αλλά δεν είναι εδώ το θέμα μας) παρουσιάζει μεγάλη άνοδο τις τελευταίες δεκαετίες – ως αποτέλεσμα των διαδοχικών κρίσεων που προκάλεσαν μία απότομη επιτάχυνση αυτής της τάσης. Έτσι έχει υπερτετραπλασιασθεί το 2022, σε σχέση με το 2000 – υπερβαίνοντας σημαντικά το παγκόσμιο ΑΕΠ που τριπλασιάσθηκε την ίδια χρονική περίοδο (γράφημα).

Ειδικότερα, το παγκόσμιο δημόσιο χρέος που περιλαμβάνει το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της γενικής κυβέρνησης (=τόσο του κεντρικού κράτους, όσο και των οργανισμών του δημοσίου), έφτασε στο επίπεδο-ρεκόρ των 92 τρις $. Από αυτό το ποσόν, οι αναπτυσσόμενες χώρες οφείλουν σχεδόν το 30% – εκ των οποίων το 70% περίπου αποδίδεται στην Κίνα, στην Ινδία και στη Βραζιλία (γράφημα).

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

από Βασίλης Βιλιάρδος

Η επενδυτική βαθμίδα που θα δοθεί στην Ελλάδα από τις «αγορές», επειδή τις εξυπηρετεί, δεν πρόκειται να ωφελήσει σε απολύτως τίποτα τους Πολίτες – αφού θα παραμείνουν εξαθλιωμένοι σκλάβοι χρέους, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους. Εάν αυτό αρέσει πραγματικά στους Έλληνες, με κριτήριο το ότι δεν διαμαρτύρονται, είναι δικό τους θέμα – απογοητευτικό όμως, αφού η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη χώρα με πολλές λύσεις στη διάθεση της που ασφαλώς δεν μπορούν να δρομολογηθούν, χωρίς τη στήριξη συνειδητοποιημένων Πολιτών.

Ανάλυση



Μας «κατηγορούν» πολλές φορές, όσον αφορά τις εκτιμήσεις μας για την ελληνική οικονομία, ισχυριζόμενοι πως δεν ταιριάζουν με τις διεθνείς αναφορές – σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα ευρίσκεται σε μία πολύ καλή οικονομική κατάσταση, με θετικές μελλοντικές προοπτικές, ενώ έχει αναβαθμιστεί από ορισμένες εταιρίες αξιολόγησης, όπως πρόσφατα από τη γερμανική Scope.

Οι αντίθετες όμως εκτιμήσεις μας οφείλονται σε ένα απλό γεγονός: στο ότι εμείς εξετάζουμε την ελληνική οικονομία από την πλευρά των Ελλήνων Πολιτών, ενώ όλοι οι υπόλοιποι από την οπτική γωνία των «αγορών» και των δικών τους συμφερόντων. Πρόκειται λοιπόν για δύο εκ διαμέτρου αντίθετες «αφετηρίες» – οπότε είναι λογικό να διαφέρουν οι εκτιμήσεις σε μεγάλο βαθμό μεταξύ τους.

Τα δάνεια του Νεο Ελληνικού Κράτους Κ Γρίβας, Γ Αδαλής

ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ…. ΚΑΙ ΑΣ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ….

ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ….

ΚΑΙ ΑΣ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ…

 Του Γιώργου Ζουρίδη

Ζούμε σε μια χώρα όπου τα παράλογα φαίνονται λογικά και τα λογικά, παράλογα! Αυτό μας διδάσκει η καθημερινότητα που ζούμε πάνω στην οποία καλούμεθα να οικοδομήσουμε ένα αισιόδοξο μέλλον!!

Θυμίζω:

• Τα Μνημόνια μας ανακοινώθηκαν από το Καστελλόριζο. Η χρεοκοπία της Χώρας ήταν το απαύγασμα μιας σπάταλης πολιτικής που στηρίχτηκε αποκλειστικά στον ξένο δανεισμό και στον άκρατο ευδαιμονισμό. Κανείς Έλληνας πολιτικός δεν είχε το θάρρος ή την ευθιξία να αναλάβει ευθύνες περί αυτού.

Μετέπειτα όταν κληθήκαμε να εκφράσουμε μέσα από ένα Δημοψήφισμα την ΔΥΣΦΟΡΙΑ μας για το επερχόμενο τρίτο μνημόνιο, το «Όχι» του 61,3% του Λαού μας έγινε ξαφνικά μεγαλοπρεπές «Ναι» και κανείς δεν απολογήθηκε για αυτή την αθλιότητα της καταπάτησης της Λαϊκής βούλησης. 

Και όταν βγήκαμε από τα Μνημόνια κανείς δεν αιτιολόγησε γιατί αποδώσαμε όλη την Δημόσια περιουσία ως ενέχυρο στους δανειστές, πράγμα επιδιωκόμενο από αυτούς και πράγμα πρωτόγνωρο όσο και απεχθές σε επίπεδο παγκόσμιο. 

Και σήμερα προβληματιζόμαστε γιατί οι Επιχειρήσεις του Δημοσίου ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ αντί πινακίων φακής.

ΒΑΔΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣ: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ Η ΑΎΞΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΑΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ

ΚΛΙΚ στην εικόνα για να διαβάσετε την ανάρτηση...

ΠΗΓΗ: https://analyst.gr/2022/04/21/i-elliniki-oikonomia-kai-i-afxisi-tou-katotatou-misthou/#.YmGSaQYiQHM.facebook

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ελέφαντας χρέους απειλεί της αγροτικές εκμεταλλεύσεις

του Πέτρου Γκόγκου | απόσπασμα από ρεπορτάζ της εφημερίδας Agrenda

Με το πετρέλαιο σε τιµές άνω των 1,50 ευρώ το λίτρο, το κόστος στα αναγκαία εφόδια να έχει τριπλασιαστεί στις περισσότερες των περιπτώσεων και το κόστος των ζωοτροφών να αφήνει τα κοπάδια υποσιτισµένα, όσο οι λογαριασµοί ρεύµατος φτάνουν στην καλύτερη διπλάσιοι, τα προβλήµατα που συσσωρεύονται είναι πολλά για να χωρέσουν κάτω από το χαλί. Σ’ αυτό το κλίµα, οι τιµές των αγροτικών προϊόντων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, καθιστούν την παραγωγή καθαρά ζηµιογόνα.

Είναι η πρώτη φορά που µια τέτοια τέλεια καταιγίδα έρχεται να σκεπάσει την αγροτική δραστηριότητα της χώρας καθολικά και µε τόση ένταση, µε τα µέτρα που λαµβάνονται να είναι λειψά (αγροτικό πετρέλαιο) και µε µηδενικό αντίκτυπο (µείωση ΦΠΑ ζωοτροφών, αναβολή πληρωµής ΥΚΩ ∆ΕΗ/ έκπτωση στις πρώτες 300 κιλοβατώρες).

Κατά κοινή οµολογία, ο κλάδος ετοιµάζεται για έναν από τους πιο µαύρους χειµώνες των τελευταίων ετών και δεν είναι λίγοι οι παραγωγοί που κοινοποιούν πλέον στην Agrenda την απόφασή τους να περιορίσουν την έκθεσή τους στο ρίσκο προσαρµόζοντας κατ’ αναλογία την καλλιεργητική τους ατζέντα. Είναι φυσικά µια εξέλιξη που έρχεται να µεταφέρει την προβληµατική κατάσταση που βιώνουν τα αγροτικά κέντρα της χώρας στις επόµενες χρονιές.

«Έρχεται τσουνάµι. Με την ουρία από 17-18 ευρώ το σακί, να έχει πάει στα 43 ευρώ και τη βασική λίπανση από τα 13-14 ευρώ στα 35 ευρώ το σακί, το ρεύµα στα ύψη και το πετρέλαιο απλησίαστο, πώς να αντέξει ο κόσµος;», αναφέρει παραγωγός στην Agrenda.

ΗΤΑΝΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ!!

                  Της Μυρσίνης Μπουρνιά.

Οι συνέπειες της σοβαρής οικονομικής κρίσης που προέκυψε από την πανδημία του νέου κορωνοϊού φαίνεται ότι διασπείρουν περισσότερο φόβο στην κοινή γνώμη από τη διασπορά του ιού, με τους πολίτες να ανησυχούν ιδιαίτερα για την "επόμενη μέρα.

Ο ευσυνείδητος Έλληνας μόλις πριν λίγους μήνες είχε αποφασίσει ότι δεν μπορούσε η χώρα να λιθοβολεί την αριστεία, να κυβερνιέται από ανίδεους, να υποτάσσεται διεθνώς λέγοντας ναι σε όλα, χωρίς να έχει εθνικό πρόγραμμα ενδυνάμωσης και αξιοποίησης του δυναμικού της χώρας.

Μόλις πριν λίγους μήνες ψήφισε θυμωμένος για να αλλάξει την άρρωστη αύρα που έπνεε στην πατρίδα του.

Μόλις πριν λίγους μήνες ανάσανε με ανακούφιση προσδοκώντας την αριστεία να σαλπάρει προς την αύξηση της παραγωγικότητας, προς υλοποίηση σχεδίων αύξησης εθνικής αξίας, προς άνω θρώσκω του ταπεινωμένου διεθνώς Έλληνα;

Προβληματίζεται…

Τι συνέβη σε αυτή την χώρα;

Ποιο το μήνυμα που πρέπει να αποκωδικοποιήσει αυτός ο πολίτης, ο οραματιστής, ο καλοπροαίρετος;  Αυτός ήταν έτοιμος, αν του ζητούνταν, να ξαναβάλει πλάτη για να δει ανατολή ελπιδοφόρου ήλιου χωρίς να ντρέπεται που είναι Έλληνας.

Αρχίζει να κατανοεί.  Εξορθολογίζει τα δεδομένα. Και συνειδητοποιεί…

Καταρχάς χωριστήκαμε. 

Οι προνομιούχοι και οι μη.

Οι προνομιούχοι πρέπει να αμείβονται με παχυλούς μισθούς, να παίρνουν μπόνους, να οδηγούν πανάκριβα αυτοκίνητα. Να κάνουν αξιωματικά και εκ διορισμού την διαφοροποίηση, την τεράστια διαφορά στις αμοιβές.  Αυτό που είναι αμφίβολο αν θα υπάρχει ως εισόδημα για κάποιους αποτελεί για αυτούς τα αδιαπραγμάτευτα, τα κατοχυρωμένα δεδομένα των αρχικών συνθηκών των διορισμών τους.  Πρέπει να ακριβοπληρώνονται με χαοτικές διαφορές από τις αμοιβές των άλλων, μολονότι μπαίνουν στο παιχνίδι χωρίς πληγές από πρόσφατους αγώνες και θυσίες.

Πριν μια δεκαετία που ξεκίνησε η βαθύτατη ύφεση της οικονομίας, ο ανιδιοτελής έβαλε πλάτη σε ό,τι του ζητήθηκε.  

Πάμε για νέα χρεωκοπία;

Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης

Στο τιμόνι του ελληνικού κράτους κάθονται άνθρωποι που όχι μόνο δεν έχουν δίπλωμα, αλλά δεν ξέρουν να οδηγήσουν ούτε ποδήλατο. Η κατάρρευση των τραπεζικών μετοχών μια μέρα μετά την αναγγελία του εθνικού ταβλαδώρου ως υπεύθυνου για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεν είναι τυχαία. Και είναι ένα μόνο δείγμα της πιθανότατης επερχόμενης κατάρρευσης της χώρας. Της δεύτερης από το 2009.

Ποια είναι η εικόνα της χώρας σήμερα;α

Η μηχανή, η μεσαία τάξη, που παράγει τον όγκο του πλούτου, όχι μόνο δεν παράγει πια πλούτο, αλλά παράγει χρέη. Άλλα τρία δις προστέθηκαν τους τελευταίους μήνες στα ήδη δυσθεώρητα 103 δις, που οφείλονται στα δημόσια ταμεία. Και από τα οποία ούτε το ένα τρίτο δεν είναι εισπράξιμα.

Η μεσαία τάξη αφαιμάζεται από φόρους κάθε είδους προκειμένου η κυβέρνηση να κάνει όχι οικονομία, αλλά πολιτική. Αφαιμάζεται από τη μία πλευρά για να μαζεύει λεφτά και να παριστάνει έτσι ότι δεν έχει ανάγκη τον μηχανισμό δανεισμού της τρόικας, ώστε να πουλάει το προεκλογικό παραμύθι της εξόδου «από τα μνημόνια». Νομίζοντας, η άσχετη, ότι «το μαξιλάρι» που μαζεύει της φτάνει για να πληρώνει τις οφειλές του δημοσίου μέχρι το 2022. Λες και η οικονομία είναι ακίνητη. Λες και δεν έχει απρόοπτα, που να την αναγκάζουν να ξοδεύει, να καλύπτει κενά, να υπερασπίζεται τα περιουσιακά της στοιχεία απέναντι στη ρευστότητα του παγκόσμιου συστήματος. Το προχτεσινό μινι κραχ στο Χρηματιστήριο είναι ένα παράδειγμα.

Τρεις διδακτικές ιστορίες χρέους από το παρελθόν της ελληνικής ιστορίας- Η σχέση της χώρας με τους δανειστές

Από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος της Ανεξαρτησίας, αυτή η σχέση χρέους κατέδειξε ότι τελικά ο ισχυρός δεν διστάζει να εκμεταλλεύεται με κάθε τρόπο την αδυναμία του αδυνάτου και να αγνοεί κάθε αίσθηση ηθικής απέναντι σε αυτόν. Παίζοντας εκ του ασφαλούς, καταφέρνει να επιβάλλει τους όρους του και να αποκομίζει τεράστια κέρδη, ενδεδυμένος τις περισσότερες φορές το μανδύα του ευεργέτη και του προστάτη.

Αν γυρίσουμε πίσω στο παρελθόν, θα ανακαλύψουμε ότι οι σημερινές περιπέτειες της χώρας δεν είναι πρωτόγνωρες. Αυτό όμως που είναι πραγματικά εντυπωσιακό, εστιάζεται στις πρακτικές που ακολουθούν οι δανειστές. Τα «κόλπα» με τις προμήθειες, η κερδοσκοπία με τα «ξεχασμένα» ομόλογα και η παρακράτηση από τα νέα δάνεια των τοκοχρεωλυσίων των παλαιότερων δανείων, είναι πρακτικές που ακολούθησαν με ζήλο, υπομονή και επιμονή και οι πρόγονοι των σημερινών δανειστών.

Τρείς ιστορίες από το παρελθόν δείχνουν, ότι οι σημερινοί δανειστές δεν είναι ούτε καν πρωτότυποι. Δείχνουν επίσης ότι ακόμα και ο σκληρός Σόιμπλε δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να ακολουθήσει τους εκβιασμούς του Βίσμαρκ σχεδόν 135 χρόνια πρίν.

1η ιστορία:

Οικονομία Ο Κράτος, η Βία και η «βρώμικη δουλειά» των κατασχέσεων

του Μάκη Ανδρονόπουλου – 

Δύο αντιφατικές ειδήσεις συνόδευσαν την 24ωρη απεργία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Από τη μια ανακοινώθηκε πρωτογενές πλεόνασμα 4,658 δισ. ευρώ στον προϋπολογισμό στο 11μηνο (1,58 δισ. ευρώ πάνω από τον στόχο) και από την άλλη, στο ίδιο διάστημα εισπράχθηκαν 4 δισ. ευρώ από κατασχέσεις και δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων!

Ποιών και για τι οφειλές, κανείς δεν λέει. Προφανώς θα είναι και το ακίνητο του Άκη για ξεκάρφωμα, αλλά η κοινή γνώμη ξέρει ότι το κράτος τα πήρε πάλι εν ψυχρώ από αυτούς που δεν μπορούν να αντιδράσουν, παρά μόνο μια φορά την τετραετία. Την ίδια ώρα, ο δημοτικός σύμβουλος Βύρωνα, Παναγιώτης Κόνσουλας παραιτήθηκε από την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής λόγω των 4.000 κατασχετηρίων που έχουν αποσταλεί ακόμα και σε άπορους δημότες στον Δήμο. Ποιότητα Ζωής «Δεν παίζει…Γεια σας!!!», έγραψε στο facebook και κατέβασε ρολά.

Το χρονικό της Ελληνικής χρεοκοπίας

Σπύρος Λαβδιώτης

Οι άνθρωποι δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας τους

αλλά της σκέψης τους Franklin D. Roosevelt

Σύνοψη : Η Ελληνική κρίση χρέους έφθασε στο αποκορύφωμά της τον Μάιο

του 2010, με την υπογραφή του Α’ Μνημονίου και η χώρα ετέθη από τους δανειστές της, σε καθεστώς μακροχρόνιας ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Σε γενικές γραμμές, η κρίση χρέους της Ελλάδος υπήρξε το αποτέλεσμα τριών θεμελιωδών συντελεστών. Πρώτον,

η «άωρος» και «παράτυπη» ένταξη της Ελλάδος στη ζώνη του ευρώ το 2001 και η πρόσδεση της υπερδανεισμένης οικονομίας της, με τα «χρόνια» δίδυμα ελλείμματα του δημοσίου χρέους και του διεθνούς ισοζυγίου πληρωμών, σε μια νομισματική ένωση η

οποία έχει ένα ενιαίο νόμισμα (single currency) με αμετάκλητη ισοτιμία.

Το ευρώ είναι ένα ξένο νόμισμα, διότι η Ελλάδα ως κράτος-μέλος της Ευρωζώνης, δεν μπορεί να εκδώσει το χρέος στο δικό της νόμισμα, γιατί στερείται του νομικού δικαιώματος της έκδοσής του, και μαζί τις εκτυπωτικές πρέσες και ηλεκτρονικούς υπολογιστές για πληκτρολογήσεις συμβολικού χρήματος. Η χώρα μας είναι χρήστης και όχι εκδότης του ευρώ, το δανείζεται από τις τράπεζες με τόκο κι αυτές από την ΕΚΤ. Δεύτερον, η ξέφρενη δαπάνη μέσω αλόγιστου εξωτερικού δανεισμού αμφότερων των τομέων, του δημοσίου και ιδιωτικού, που οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες αποκαλούσαν ‘εύρωστη’ οικονομική ανάπτυξη.

Η ανέμελη δεκαετία του 1998-2008

Οι τράπεζες και η ωρολογιακή βόμβα του Μάκη Ανδρονόπουλου  -  Οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται μπροστά σε μια νέα βίαιη κατάσταση «εξυγίανσης» των δανειακών τους χαρτοφυλακίων, υπό την απειλή νέων τεστ αντοχής (stress test). Ανέλαβαν την υποχρέωση να εφαρμόσουν από 1-1-2018 το νέο λογιστικό πρότυπο IFRS9 που εκτιμάται ότι θα οδηγήσει τις τέσσερις συστημικές τράπεζες σε πρόσθετες προβλέψεις 7,6 δισ. ευρώ, με προφανή κατάληξη μια τέταρτη στη … ΕΔΩ η συνέχεια...

Η βόμβα του ιδιωτικού δανεισμού/ Του Βασίλη Βιλιάρδου

.

Τα νοικοκυριά της Ελβετίας έχουν το υψηλότερο χρέος ως προς το ΑΕΠ παγκοσμίως, ακολουθούμενα από τη Δανία και την Ολλανδία στην Ευρώπη – γεγονός που σημαίνει ότι, τυχόν αύξηση των επιτοκίων ή μία επόμενη κρίση, θα τους δημιουργήσει τεράστια προβλήματα.

.

Ανάλυση

Όταν μία χώρα είναι σοβαρή, ασφαλώς δεν εξετάζει μόνο τα χρέη των διαφόρων τομέων της οικονομίας της (δημόσιο, επιχειρήσεις, νοικοκυριά) αλλά, επίσης, τα περιουσιακά τους στοιχεία – καταρτίζοντας έναν ορθολογικό Ισολογισμό, όπου τα χρέη τοποθετούνται απέναντι στα περιουσιακά στοιχεία.

Στην Ελλάδα βέβαια δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, με άμεση συνέπεια οι εκάστοτε ανεύθυνοι ή ιδιοτελείς οικονομικοί σχολιαστές να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους μόνο την εξέλιξη των χρεών – χωρίς καν να αναφέρονται στην αντίστοιχη των περιουσιακών στοιχείων, τα οποία αποκτήθηκαν στο ίδιο χρονικό διάστημα.

Το αποτέλεσμα είναι να διαστρεβλώνεται εντελώς η εικόνα, εξυπηρετώντας ουσιαστικά τους δανειστές – όπως το 2010, όταν κανένας δεν έδινε σημασία στην τότε αξία των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, η οποία σύμφωνα με το ΔΝΤ ανερχόταν στα 300 δις € (πηγή) χωρίς τα ενεργειακά αποθέματα. Ήταν δηλαδή περίπου ίση με τα χρέη του δημοσίου, οπότε ο ισολογισμός μας δεν ήταν αρνητικός – κάτι που άλλαξε έκτοτε ραγδαία, ως επακόλουθο της πολιτικής των μνημονίων.

Εξαιτίας της πολιτικής αυτής, η οποία δρομολογήθηκε από κόμματα χειρότερα από οποιαδήποτε άλλα στον πλανήτη, με αποκορύφωμα το σημερινό «τσίρκο», η αξία της δημόσιας περιουσίας μας μειώθηκε στα 50 δις € και στη συνέχεια διαμορφώθηκε πολύ χαμηλότερα – ενώ η αξία των ιδιωτικών ακινήτων παρουσίασε πτώση κατά 600 δις €, του χρηματιστηρίου κατά 200 δις € κοκ., επισφραγίζοντας την ελληνική τραγωδία, καθώς επίσης τεκμηριώνοντας τη συλλογική μας ανοησία.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ

ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Στο σπιράλ του θανάτου/ Analyst Team

.

Η κυλιόμενη χρεοκοπία θα συνεχιστεί, οπότε θα απαιτούνται διαρκώς μέτρα, μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, νέες δανειακές συμβάσεις κοκ. – αφού η πολιτική λιτότητας είναι αδύνατον να επαναφέρει στη ζωή μία ήδη σκελετωμένη οικονομία, εάν θέλει να παραμένει κανείς ρεαλιστής.

.

«Όταν ακούμε πως κάποιοι πρωθυπουργοί της Ελλάδας προειδοποιούσαν από πολλά χρόνια πριν για τους κινδύνους χρεοκοπίας της, ασφαλώς δεν τους θεωρούμε προφήτες – αφού επρόκειτο για μία αυτονόητη πρόβλεψη τους, γνωρίζοντας «εξ ιδίων» το μέγεθος της πολιτικής διαφθοράς.

Κανένας άλλωστε δεν πιστεύει σοβαρά ότι, οι τεράστιες περιουσίες που συσσώρευσαν τόσο οι ίδιοι, όσο και οι υπουργοί  τους, καθώς επίσης αυτοί με τους οποίους διαπλέκονταν διαφθειρόμενοι (ΜΜΕ, επιχειρήσεις κλπ.) προέρχονταν από τους μισθούς τους – οπότε λογικά προέβλεπαν πως η οικονομία δεν θα (τους) αντέξει«.

.

Άποψη

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, το πρόβλημα της Ελλάδας ήταν και είναι πολιτικό – αφού η Οικονομία είναι πάντοτε σε θέση να παρέχει συγκεκριμένες και αποτελεσματικές λύσεις. Αρκεί βέβαια να γνωρίζει ακριβώς ποιό είναι το εκάστοτε ζητούμενο από την Πολιτική, οπότε από την πλειοψηφία των Πολιτών που θα κληθούν να το στηρίξουν επειδή θα πρόκειται για το δικό τους συμφέρον – ενώ η μειοψηφία στις δημοκρατικές χώρες συντάσσεται ενεργητικά με τη βούληση της πλειοψηφίας.

Για παράδειγμα, εάν η Πολιτική θεωρεί πως το ζητούμενο είναι η ελευθερία, η οποία προϋποθέτει ασφαλώς την εθνική κυριαρχία ενός κράτους, οπότε τη μη μετατροπή του σε προτεκτοράτο, τότε η Οικονομία είναι σε θέση να συντάξει ένα ανάλογο σχέδιο – το οποίο θα συμπεριλαμβάνει όλα όσα απαιτούνται για να επιτευχθεί, σταδιακά φυσικά (ανάλυση).

Η αδιάψευστη χρεοκοπία των Ελλήνων/ του Άρη Οικονόμου

.

Όταν η Ελλάδα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ, το ιδιωτικό χρέος της ήταν ένα από τα χαμηλότερα στην Ευρωζώνη – κάτι που έχουμε τεκμηριώσει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, με αντίστοιχους πίνακες. Ακόμη περισσότερο, τα μη εξυπηρετούμενα χρέη των νοικοκυριών της ήταν ελάχιστα – ενώ σήμερα συνεχίζουν να αυξάνονται με ρυθμό της τάξης του 1 δις € μηνιαία, όταν κλιμακώνονται παράλληλα οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις.

Στο γράφημα που ακολουθεί τώρα (γαλάζιες στήλες Ιούνιος του 2016 και κόκκινες Μάρτιος του 2017) φαίνεται το μέγεθος του προβλήματος της, όσον αφορά  τα τραπεζικά δάνεια σε ποσοστό επί των συνολικών, σε σύγκριση με άλλες χώρες – όπου ουσιαστικά μόνο η Κύπρος την ανταγωνίζεται επάξια, ενώ συνεχίζει να έχει επίσης τραπεζικό πρόβλημα. Εάν σε αυτά προσθέσουμε τα μη εξυπηρετούμενα χρέη προς το δημόσιο, τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, στη ΔΕΗ κοκ., τότε θα πλησιάσουμε το 150% του ΑΕΠ – κάτι μοναδικό στον πλανήτη.

Μπορεί λοιπόν να έχει κανείς αμφιβολία σχετικά με το ότι, εάν δεν λυθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα η χώρα δεν θα αναπτυχθεί ποτέ, αφού είναι σε όλους γνωστό πως τα κόκκινα τραπεζικά δάνεια δεσμεύουν κεφάλαια εμποδίζοντας το δανεισμό της οικονομίας, οπότε την ανάπτυξη;  Ότι δεν υπάρχει δρόμος εξόδου από την κρίση όταν τόσο ο δημόσιος, όσο και ο ιδιωτικός τομέας είναι χρεοκοπημένοι;

Η τελευταία πράξη του ελληνικού δράματος/ του Βασίλη Βιλιάρδου

.

Οι οδυνηρότατες προϋποθέσεις για να κλείσει η επόμενη αξιολόγηση, με το «καρότο» του QE παρά το ότι βαίνει προς το τέλος του, σε συνδυασμό με αυτές για να δοθεί η δόση της τρίτης δανειακής σύμβασης πριν τα μέσα του μήνα έτσι ώστε να μη χρεοκοπήσει η Ελλάδα, θα αποτελέσουν την τελευταία πράξη του ελληνικού δράματος – όταν παράλληλα θα έχει επιταχυνθεί η απαλλοτρίωση της δημόσιας περιουσίας, οι τελευταίες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα θα κλείσουν ή θα αλλάξουν χέρια, ενώ ένα μεγάλο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας θα δημευθεί από το κράτος ή από τις τράπεζες μέσα από χιλιάδες κατασχέσεις και ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.

Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι να καταρρεύσουν κάποια στιγμή τα έσοδα του δημοσίου, οπότε θα αναγκασθεί ξανά να αυξήσει τους φόρους ή/και να μειώσει τις δαπάνες για μισθούς, συντάξεις, παιδεία, υγεία κοκ. – δίνοντας έτσι τη χαριστική βολή στους ιθαγενείς, με την έννοια πως θα μετατραπούν σε σκλάβους χρέους στο διηνεκές και σε φθηνό εργατικό δυναμικό μίας χώρας που θα έχει αλλάξει πια ιδιοκτήτες, οπότε θα εισέλθει σε πορεία ανάπτυξης. Ήδη πάντως οι αγορές, προβλέποντας ως συνήθως τις εξελίξεις πολύ πριν ακόμη συμβούν, συμπεριφέρονται με βάση το παραπάνω σενάριο – κρίνοντας από την άνοδο του χρηματιστηρίου και από τα επιτόκια των ομολόγων.

Εάν εδώ προσθέσουμε το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει η ναυτιλία την Ελλάδα (και την ΕΕ – πηγή), η οποία συνεισέφερε στο ισοζύγιο πληρωμών 136 δις € για τα έτη 2007-2016, δηλαδή 16% περισσότερα από τον τουρισμό (117 δις €), απασχολώντας 200.000 άτομα, τότε η εικόνα σκοτεινιάζει ακόμη περισσότερο – γνωρίζοντας πως ο τομέας είναι ο μοναδικός, στον οποίο η χώρα μας κατέχει την 1η θέση παγκοσμίως με το εκπληκτικό μερίδιο αγοράς του 20%, ενώ η Ελλάδα χωρίς τη ναυτιλία δεν θα ήταν πια Ελλάδα.