Ο Τσίπρας με τη Ντόρα στο Κόσοβο. Κατρακύλα χωρίς τέλος…

Ένα επικίνδυνο βήμα προς κλιμάκωση της σύγκρουσης ΝΑΤΟ και Ρωσίας στα Βαλκάνια σε μια προσπάθεια να αποσπασθεί βιαίως το Βελιγράδι από οποιαδήποτε επιρροή της Μόσχας.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Ο άνθρωπος ξεπούλησε και ξευτέλισε τη χώρα του, την ελληνική (και παγκόσμια) αριστερά και τους ψηφοφόρους του, που, κατά 63%ψήφισαν κατά των Μνημονίων για να δουν σε μια εβδομάδα τον Πρωθυπουργό τους να κάνει τα αντίθετα από όσα τους ζήτησε ο ίδιος να ψηφίσουν. Στη συνέχεια, ως κυβέρνηση, έδωσε όλα όσα του ζητούσαν οι πιστωτές στην οικονομική πολιτική, οι Αμερικανοί και το Ισραήλ του Νετανιάχου στην εξωτερική και αμυντική πολιτική, ενώ δεν διανοήθηκε καν να έρθει σε σύγκρουση με την εγχώρια ολιγαρχία. Στο τέλος, και μετά από δύο εκλογικές ήττες, έδωσε το κόμμα του σε έναν άνθρωπο της Goldman Sachs και του CSIS (CIA, Πεντάγωνο και αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες) να το διευθύνουν απευθείας οι Αμερικανοί!

Στη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του ο Τσίπρας έγινε μια συνεπής δύναμη προώθησης των αμερικανικών και ισραηλινών συμφερόντων, νομίζοντας ανοήτως ότι θα εξασφαλίσει έτσι τη μονιμότητα στου Μαξίμου.

Με υπουργό Εξωτερικών τον Νίκο Κοτζιά που, από φαν της Αν. Γερμανίας και του σοβιετικού «σοσιαλισμού» μετετράπη σε έναν από τους πλέον φιλοϊσραηλινούς και φιλοαμερικανούς υπουργούς της Ελλάδας, με το ελληνικό «βαθύ κράτος» στα χέρια ανθρώπων εξαρτημένων από ξένες δυνάμεις, ο Τσίπρας έκανε ότι μπορούσε για να λύσει τρία μεγάλα προβλήματα των Αμερικανών:
Συμφώνησε στη σύγκλιση διάσκεψης στη Γενεύη με σκοπό να «λύσει» το Κυπριακό, δηλαδή να διαλύσει το κυπριακό κράτος με μια παραλλαγή του απορριφθέντος στο δημοψήφισμα του 2004 σχεδίου Ανάν, παρακάμπτοντας την υποχρέωση δημοψηφίσματος για την έγκριση της λύσης. Στο Κυπριακό δεν τα κατάφερε, δόξα νάχει ο Ερντογάν, στο Μακεδονικό όμως πέτυχε να «λύσει» το πρόβλημα υπογράφοντας τη σχετική συμφωνία με τα Σκόπια και επιτρέποντας έτσι την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την περαιτέρω περικύκλωση της Σερβίας και της Ρωσίας από την Ατλαντική Συμμαχία.

Έχουμε αναπτύξει αλλού λεπτομερώς την άποψή μας για αυτή τη συμφωνία αλλά το θέμα δεν είναι εκεί. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι η συμφωνία ήταν η καλύτερη δυνατή, ερχόταν σε έντονη σύγκρουση με τις πεποιθήσεις της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, περιλαμβανομένων και των ψηφοφόρων της ίδιας της αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ. Υποστηρίζοντας και μάλιστα ετσιθελικά τη συμφωνία ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθαν σε μετωπική σύγκρουση με το εθνικό φρόνημα μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού, αυτό ακριβώς που τους οδήγησε στη μετεωρική άνοδο και στην εξουσία, ως εκφραστές ενός κατεξοχήν εθνικού αιτήματος: της κατάργησης των αποικιακών μνημονίων.

Για να περάσει ο Τσίπρας τη συμφωνία από τη Βουλή οργάνωσε μάλιστα μια άθλια «κοπτοραπτική» κομμάτων, που θύμισε την Αποστασία του Μητσοτάκη το 1965 (που και αυτή είχε επίσης οργανωθεί από τους Αμερικανούς όχι για το Μακεδονικό, αλλά για το Κυπριακό, αφού χρειάζονταν χρόνο για να προετοιμάσουν τη χούντα του 1967, απαραίτητη για όσα έκαναν το 1974). Για να εξυπηρετήσει τους Αμερικανούς ήρθε έτσι σε μετωπική σύγκρουση όχι μόνο με το ελληνικό εθνικό φρόνημα, αλλά και με το δημοκρατικό φρόνημα των Ελλήνων πολιτών και ιδιαίτερα της Αριστεράς, επιβάλλοντάς τους με το έτσι θέλω ότι ο ίδιος και το κόμμα του (δηλαδή ο Κοτζιάς και οι Αμερικανοί θεωρούσαν σωστό).

ΠΡΟΔΩΣΑΜΕ τ' αδέρφια μας - Κεραυνοί Βουσιτς κατά Μπακογιάννη για την υπόθεση του Κοσσόβου

Εδώ και χρόνια επιχειρείται από Νατοϊκούς και Ευρωπαίους ισχυρούς παίκτες. η επιβολή αναγνώρισης του Κοσσόβου. Η Κύπρος, η Ελλάδα, είναι μεταξύ των χωρών, που δηλώνουν πως δεν αναγνωρίζουν το Κόσσοβο, γιατί αυτό θα δημιουργήσει προηγούμενο. Στη δική μας περίπτωση θα δημιουργήσει προηγούμενο με την αποσχιστική οντότητα, το κατοχικό καθεστώς, στην Κύπρο. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο κατά την οποία η Άγκυρα έχει εντείνει τις προσπάθειες για αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Το γιατί δεν μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη του Κοσσόβου σε Διεθνείς Οργανισμούς τούτο είναι ξεκάθαρο και δεν χωράει συζήτηση. Έλα, όμως, που αυτό μπορεί να αλλάξει. Όχι από την Κύπρο, αλλά όπως φαίνεται, από την Ελλάδα.

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΠΗΓΗ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΥΠΡΟΥ

Η πρώην υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, Εισηγήτρια για την ένταξη του Κόσσοβου στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, έχει καταθέσει την έκθεση της. Όπως έγινε γνωστό προτείνει την ένταξη του Κοσσόβου στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Σύμφωνα με το συνάδελφο, Μιχάλη Ιγνατίου, μέχρι την Τρίτη 5 Μαρτίου, η κ. Μπακογιάννη επέμενε σταθερά στην αρχική απαίτησή της, αλλά και απαίτηση της διεθνούς κοινότητας, όπως η κυβέρνηση του κρατικού μορφώματος του Κοσσυφοπεδίου ικανοποιήσει τρία βασικά κριτήρια προκειμένου να διατηρεί ελπίδες ευρωπαϊκής προοπτικής. Στις 20 Μαρτίου 2024, η κ. Μπακογιάννη κατέθεσε σε συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Συνδιάσκεψης του Συμβουλίου της Ευρώπης νέα Εισήγηση. Έκρινε πως με μερική εκπλήρωση ενός από τα κριτήρια θα μπορούσε το Κόσσοβο να πάρει το εισιτήριο για ένταξη. Αυτό που προτείνει η κ. Ντόρα Μπακογιάννη είναι, βασικά, χωρίς όρους ένταξη. Το θέμα θα συζητηθεί εντός Απριλίου στην Ολομέλεια και στη συνέχεια στους Υπουργούς.

Μετά την εξέλιξη, όπως παρακολουθήσαμε, ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάντερ Βούτσιτς, σε ένα οργισμένο διάγγελμα του, ξεσπάθωσε κατά της κ. Μπακογιάννη, λέγοντας μάλιστα ότι «ξέρω πολύ καλά ποιος έδωσε εντολή να εγκαταλείψετε τις αρχές σας και να συμπεριφέρεστε έτσι. Ντροπή σας». Ποιος έκανε το τηλεφώνημα, το οποίο επικαλείται ο Αλεξάντερ Βούτσιτς; Είτε έγινε είτε όχι, είναι γνωστό ότι οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί είναι αυτοί που βιάζονται να κλείσουν το θέμα αυτό με αναγνώριση του Κοσσόβου, για να «τελειώσει η ένταση». Θέλουν, προφανώς, να… τιμωρήσουν το Βελιγράδι για τις σχέσεις του με τη Μόσχα. Θεωρούν πως έτσι θα «κόψουν» τη Ρωσία από την περιοχή.


Για την ιστορία να αναφέρουμε πως πέρσι τον Απρίλιο όταν αποφασίστηκε να προχωρήσει αίτηση ένταξης του κρατιδίου στην ΚΣΣΕ, η Ελλάδα απείχε ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία τάχθηκε εναντίον  ( 33 υπέρ, 7 εναντίον και 5 αποχές). Και τότε υπήρξαν αντιδράσεις από τους Σέρβους, που προφανώς είχαν εντοπίσει την αλλαγή στάσης, που ειρήσθω εν παρόδω ξεκίνησε επί Νίκου Δένδια στο υπουργείο Εξωτερικών, αλλά βέβαια η πολιτική είναι του Πρωθυπουργού. Σημειώνεται ότι ο Πρωθυπουργός του Κοσσόβου, Αλμπίν Κούρτι, σε συνέντευξή του το Σεπτέμβριο του 2023, είχε πει ότι από τις πέντε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχουν αναγνωρίσει ακόμη το Κοσσυφοπέδιο, η Ελλάδα είναι η πιο κοντά στην αναγνώριση! Για την αλλαγή στάσης ο Κούρτι κάτι γνώριζε από τότε. Υπενθυμίζεται ότι οι πέντε της Ε.Ε. που δεν αναγνωρίζουν το κρατίδιο είναι η Ισπανία, η Σλοβακία, η Κύπρο, η Ρουμανία και η Ελλάδα.


Η Αθήνα, προφανώς και έχει ενδιαφέρον για τα Βαλκάνια και καλά κάνει, αν και άλλοι… αλωνίζουν στην περιοχή και όχι- δυστυχώς- η Ελλάδα. Αλλά το ενδιαφέρον αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να μην λαμβάνει υπόψη την Κύπρο και το Κυπριακό, για μια σειρά λόγους, που πρέπει να ήταν αντιληπτοί στην Αθήνα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αναγνωρίσει το Κόσσοβο γιατί δημιουργεί προηγούμενο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν μπορεί να παίζει με τα εθνικά θέματα. Τελεία και παύλα. Σήμερα, όπως έγινε γνωστό, θα βρίσκεται στην Κύπρο ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Γεώργιος Γεραπετρίτης. Είναι ευκαιρία να συζητηθεί κι αυτό το θέμα και μια σειρά άλλα, που κινούνται με πολλές σκιές.

ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/watch?v=apPRk7fCzyg, https://www.defence-point.gr/news/quot-yparchei-kai-i-kypros-kyrie-mitsotaki-quot-i-ntora-kai-to-kosovo

      Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η σχέση της μίας …νύχτας της Ελλάδας και του Κοσσυφοπεδίου: Η αλήθεια είναι ότι οι Αλβανοί βρίσκονται στο χαρέμι ​​του “Σουλτάνου” της Άγκυρας…

Του Παναγιώτη Γ. Παύλου*

21 Μαρτίου 2023

Όταν το 2001 ο Αχμέτ Νταβούτογλου αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο το πρόγραμμα της εξωτερικής πολιτικής της σημερινής Τουρκίας στο περίφημο βιβλίο του «Το στρατηγικό βάθος», μας έκανε στην πραγματικότητα μια τεράστια χάρη.

Όχι μόνο σε όσους ενδιαφερόμασταν για την Τουρκία και τις φιλοδοξίες της στα Βαλκάνια από ακαδημαϊκής και γεωπολιτικής απόψεως, αλλά και σε κάθε σκεπτόμενο Έλληνα. Καθηγητής ακόμη τότε ο Νταβούτογλου, περιέγραψε με κάθε σαφήνεια όσα υποψιαζόμασταν εδώ και πολύ καιρό.

Όμως μία φράση από ένα κεφάλαιο της αρχικής έκδοσης του βιβλίου του που αναφέρεται στα Βαλκάνια, είναι χαραγμένη στη μνήμη μου: «Ο μόνος τρόπος για να πετύχει η Τουρκία την υλοποίηση των νεο-οθωμανικών φιλοδοξιών της στα Βαλκάνια είναι να μην επιτρέψει τη δημιουργία άξονα Βελιγραδίου – Αθήνας».

Βασικός μοχλός τουρκικής επιρροής στα Βαλκάνια, όπως παραδέχεται ο Νταβούτογλου και συχνά επαναλαμβάνεται από όλους τους Τούρκους αξιωματούχους, του Ερντογάν συμπεριλαμβανομένου, είναι οι «κοινότητες μουσουλμάνων», από την ελληνική Θράκη μέχρι και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

Οι πλέον αξιόπιστοι όλων είναι οι Αλβανοί, ιδίως στο Κοσσυφοπέδιο, όπου η συντριπτική πλειοψηφία τους, άνω του 95%, είναι Σουνίτες που εξισλαμίστηκαν κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων Τουρκοκρατίας.

Το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί αναμφίβολα το λίκνο της σερβικής εθνικής υπόστασης. Ομως «Το Κόσοβο είναι Τουρκία και η Τουρκία είναι Κόσοβο», είχε αναφωνήσει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πριν από δέκα χρόνια στο Πρίζρεν και δεν είναι μυστικό ότι το 2008 η Τουρκία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε τη μονομερώς ανακηρυχθείσα ανεξαρτησία της νότιας σερβικής επαρχίας.

Η μυστήρια αμερικανική “μέγα-βάση” και οι μίνι-γιάφκες των τζιχαντιστών του ISIS στο Κόσοβο

Έχοντας λοιπόν υπόψη ότι ο ISIS εγκατεστημένος δυο βήματα μακριά απ’ την Ελλάδα, είναι ένας θανάσιμος κίνδυνος, θα μάθουμε κάποτε πώς το βλέπει η «ενδιαφερόμενη» ελληνική πλευρά (κυβερνώντες, αντιπολίτευση, τύπος, κόμματα, κλπ.) και τελικά πώς είναι τα πράγματα σε σχέση με την αμερικανική βάση;

Πάνε να μας τρελάνουν;

Διαβάσαμε πρόσφατα σε εφημερίδα ότι στο Κόσοβο υπάρχουν τουλάχιστον πέντε στρατόπεδα του ISIS, ανώνυμα ή με παραπλανητικά ονόματα. Λογικά αυτό πάει να πει πως σε καθένα απ’ αυτά τα στρατόπεδα θα πρέπει να βρίσκονται αρκετοί τζιχαντιστές, δεκάδες ή εκατοντάδες.

Γράφει ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Επομένως ξέρουμε πού είναι τα στρατόπεδα και μάλλον δεν θα είναι και πολύ δύσκολο να ξέρουμε (μάθουμε) εξ ίσου με ακρίβεια ποιο είναι το «δυναμικό» του κάθε στρατοπέδου.

Παραθέτουμε αυτές τις πληροφορίες όχι μόνο για τους απληροφόρητους και όχι απλά για να δώσουμε κάποια είδηση που θεωρείται ενδιαφέρουσα, αλλά για κάτι άλλο πολύ πιο σημαντικό και θα λέγαμε αποκαλυπτικό σχετικά με ό, τι προϋποθέτει και τελικά σημαίνει για όλη τη περιοχή.

Λοιπόν, για κοίτα σύμπτωση! Στο Κόσοβο υπάρχει και μια από τις μεγαλύτερες αμερικανικές βάσεις στο κόσμο, αν όχι η μεγαλύτερη, μετά που έκλεισε ή περιορίστηκε εκείνη στο Ιράκ.