ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
Ο κύκλος έκλεισε όταν διαδέχθηκε τον Αλαβάνο ο Τσίπρας, ένας νέος που μύριζε ακριβή κολόνια και όχι μπαρούτι. Και όπου, όπως μου είπε ο ίδιος ο Κύρκος (είχαμε κάποια οικογενειακή σχέση) «αυτό το παιδί τρέχει μόνο όταν υπάρχει τηλεόραση», καίριος χαρακτηρισμός για το ένστικτο (αυτο)προβολής του τότε μελλοντικού αρχηγού. Ο κόσμος ένιωθε ότι κινδύνευε από την ασυδοσία και αλαζονεία των αστικών κομμάτων (όπως τώρα) και όχι από το ΚΚΕ Εσωτερικού ή τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Τσίπρα έκανε σαφές, με τις Πρέσπες, ότι δεν ήταν απλώς ανώδυνος, αλλά μπορούσε να εξυπηρετήσει το καθεστώς, αναλαμβάνοντας ρίσκα που τα αστικά κόμματα διστάζουν να αναλάβουν. Οι Πρέσπες “πλαισιώθηκαν” από την καταστροφή με την πυρκαγιά στο Μάτι, τις δεκάδες θύματα και την ακόλουθη αποποίηση ευθυνών. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε με την κωλοτούμπα στο Δημοψήφισμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Τσίπρα δεν έπεσε επειδή συγκρούστηκε με τις κατεστημένες και διεφθαρμένες αστικές δυνάμεις, αλλά επειδή αποδείχθηκε ίδιος με αυτές και χειρότερος. Σήμερα έχουν προστεθεί νότες κωμικοτραγικές και σήψης.