Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ Μ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ Μ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Στο γύρισμα της Ιστορίας

Στο γύρισμα της Ιστορίας

Στο γύρισμα της Ιστορίας

του Μένιου Τασιόπουλου  -  Το μήνυμα ήταν εκκωφαντικό για να κάνουν κάποιοι πως δεν καταλαβαίνουν. Το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη ήταν απροσχημάτιστο, ογκώδες και πολιτικά πολυσήμαντο. Η ουσία του μηνύματος που εξέπεμψε προς κάθε κατεύθυνση είναι ότι ο Ελληνισμός δεν θα ανεχθούν συμφωνίες, οι οποίες αντιβαίνουν τα καλώς εννοούμενα εθνικά συμφέροντα. Συμφωνίες που μεθοδεύονται με υποχωρήσεις από το ευρύτερο πολιτικό σύστημα. …

Μένιος Τασιόπουλος

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

Οι μεταπράτες του "εκσυγχρονισμού"

Οι μεταπράτες του

Οι μεταπράτες του "εκσυγχρονισμού"

του Μένιου Τασιόπουλου  - 


 Τα όσα δεινά βιώνει τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία οφείλονται σε σημαντικό βαθμό στο γεγονός ότι έπεσε στην παγίδα να υποτιμήσει την αξία και τη σημασία του εθνικού κράτους. Οι άρχουσες ελίτ που είχαν αναδειχθεί  μέσα από τις αναταράξεις και τις περιπλοκές της μεταπολεμικής ιστορίας δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Επέδειξαν αμηχανία στις στρατηγικές …

Μένιος Τασιόπουλος

Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

Ένα φιάσκο με ουρά...

Ένα φιάσκο με ουρά...

του Μένιου Τασιόπουλου  - 


 Από το 2010 η Ελλάδα έχει υποστεί ένα άνευ προηγουμένου πλήγμα στη διεθνή εικόνα της. Υπήρξαν εποχές που είχε καταντήσει περίγελος των απανταχού Μίντια. Χρειάσθηκε να πληρώσει βαρύ τίμημα για να υποχρεώσει τη διεθνή κοινότητα να ξεφύγει από τα αρνητικά στερεότυπα που σκόρπισε η γερμανική ρητορική και να κοιτάξει τα ερείπια που δημιούργησαν τα μνημόνια στην …

Μένιος Τασιόπουλος

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017

Η Ελλάδα είναι πολύ προνομιούχα για να είναι ιδιοκτησία των Ελλήνων!


 

ΤΟΥ ΜΕΛΕΛΑΟΥ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ

Παρά τις δυσοίωνες εκτιμήσεις για το τι περιμένει την Ελλάδα το 2021 και μετά, η κυβέρνηση Τσίπρα οφείλει να δώσει μέχρι τέλους τη μάχη για την ελάφρυνση του χρέους. Είναι προϋπόθεση για να εισέλθει η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Και η ανάπτυξη είναι η μόνη στερεή βάση για να εξέλθει η Ελλάδα των μνημονίων το καλοκαίρι του 2018.

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι για να συμβεί αυτό η κυβέρνηση έκανε πολλές υποχωρήσεις, παραβιάζοντας κατά τρόπο σαρωτικό τις πολιτικές αρχές της. Ψηφίσθηκαν κατά παρέκκλιση του Συντάγματος όλα τα μέτρα για το 2019-2020, προκειμένου το ΔΝΤ και το Βερολίνο να συμφωνήσουν όσον αφορά στη βιωσιμότητα του χρέους.
Παραλλήλως, έγιναν συνεννοήσεις ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού με σκοπό να διαμορφωθεί το κλίμα που θα ενθάρρυνε την ένταξη, σύντομα, στην ποσοτική χαλάρωση, αλλά και τους υποψήφιους διεθνείς επενδυτές. Με τον τρόπο αυτό η έξοδος στις αγορές χρήματος θα αποκτούσε γερά θεμέλια. Κι όμως  όλος αυτός ο σχεδιασμός, που δεν είναι μόνο ελληνικός, πέφτει στο κενό.

Πως το Βερολίνο παγιδεύει την Ελλάδα

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με την υποστήριξη της Άνγκελα Μέρκελ, αρνείται την αποδέσμευση της Ελλάδας από τον κύκλο των Μνημονίων και το «σπιράλ της χρεοκοπίας», στο οποίο έχει εισέλθει από το 2009. Το Βερολίνο «παγιδεύει» την χώρα με πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Δεν αφήνει περιθώρια για ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ τον Ιούλιο και δυσχεραίνει την έξοδο στις αγορές μέχρι το καλοκαίρι του 2018.

Τρίτη 23 Μαΐου 2017

Σύγκρουση οικονομίας και γεωπολιτικής στην Ελλάδα




Η αδυναμία των δανειστών να καταλήξουν σε συμφωνία στο χθεσινό Eurogroup (22 Μαΐου) καταδεικνύει πως η προσπάθεια της Ελλάδας για έξοδο από τον μνημονιακό κύκλο δεν είναι αποναρκοθετημένη. Οι προϋποθέσεις για να αλλάξει προσεχώς τόσο η ατζέντα όσο και η κατεύθυνση της χώρας υπάρχουν.

Το πρόβλημα δεν θα είναι πλέον ο δανεισμός, η ρευστότητα και η δημοσιονομική σταθερότητα. Η ψήφιση των προαπαιτούμενων το βράδυ της περασμένης Πέμπτης δυνάμει κλείνει έναν κύκλο και ανοίγει έναν άλλο. Κλείνει τον κύκλο της χρεοκοπίας που άνοιξε το 2009 και υπό προϋποθέσεις ανοίγει τον κύκλο της ανασυγκρότησης, μέσω της διεθνοποίησης σημαντικού μέρους της δημόσιας και εν μέρει της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων.
Οι μνημονιακές κυβερνήσεις θα κριθούν από την Ιστορία όχι από το κατά πόσον η Ελλάδα παρέμεινε στην Ευρωζώνη, αλλά από από τη μαζική αλλαγή χεριών της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, από το γεγονός ότι για να καταστεί δυνατή αυτή η μεταβίβαση, φρόντισαν με συγκεκριμένες πολιτικές να υποτιμήσουν δραστικά την αξία των περιουσιακών στοιχείων του Έλληνα.
Με συνευθύνη των εγχώριων τραπεζιτών, κυβερνήσεις απέτυχαν πλήρως στο να αποτρέψουν τον ευτελισμό της αξίας τόσο της δημόσιας όσο και της ιδιωτικής περιουσίας. Αυτό έγινε δυνατό μέσω του βίαιου αποπληθωρισμού που επιβλήθηκε από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ.

Μαζική αποεθνικοποίηση

Οι ιδιωτικές περιουσίες αλλάζουν μαζικά χέρια, λόγω των «κόκκινων δανείων» και της υπερφορολόγησης. Η δημόσια περιουσία δεν ιδιωτικοποιείται, όπως παραπλανητικά αναφέρεται.
Συχνά, είναι κρατικές δομές που αγοράζουν τις ελληνικές υποδομές, από τις τηλεπικοινωνίες και  την ενέργεια μέχρι τα λιμάνια και τους φυσικούς πόρους. Με άλλα λόγια, η δημόσια περιουσία, συχνά κρίσιμες λειτουργίες για την κοινωνία, όχι μόνο απαξιώθηκαν αλλά και σε μεγάλο βαθμό αποεθνικοποιούνται.

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Στον σκληρό πυρήνα, αλλά ως αποικία χρέους

Σημαντικοί πολιτικοί, πολιτειακοί και οικονομικοί κύκλοι, που δεν σχετίζονται με τα κεντρικά επιτελεία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, επεξεργάζονται και αρχίζουν να διοχετεύουν ένα στρατηγικό πλάνο για την Ελλάδα που υπερβαίνει την δεκαετία. Οι κύκλοι αυτοί εντάσσονται σε αυτό που χαρακτηρίζεται «ευρωπαϊκό μέτωπο» και υποστηρίζουν ότι η στρατηγική για την ανασυγκρότηση και την επανεκκίνηση της χώρας πρέπει να σχετίζεται αποκλειστικά με τον «πυρήνα» της Ευρωζώνης ακόμη και στην περίπτωση που η Ευρώπη χωρισθεί σε ταχύτητες. Οι κύκλοι αυτοί συζητούν με τις ελίτ του ευρωπαϊσμού και στο Βερολίνο και στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες.

Σύμφωνα με την στρατηγική που επεξεργάζονται, η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια δεν είναι αναγκαίο να εξέλθει στις αγορές για δανεισμό, επειδή τα επιτόκια, με τα οποία θα μπορεί να δανειστεί, θα είναι πολύ υψηλότερα από τα επιτόκια του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητα (ESM), ακόμη και από τα επιτόκια του ΔΝΤ. Η Ελλάδα, λοιπόν, στο τέλος του 3ου Μνημονίου (Αύγουστος 2018), δεν πρέπει να επιδιώξει να δανειστεί από τις αγορές, αλλά να διαπραγματευθεί ένα νέο πρόγραμμα δεκαετούς διάρκειας (2019-2029) με τον ESM και χωρίς την συμμετοχή του ΔΝΤ.

Στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα θα μείνει υπό την επιτήρηση των μηχανισμών της Ευρωζώνης, αφού πρώτα ορισθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για την αναδιάρθρωση του χρέους της. Άρα η χώρα θα μείνει στην «πρώτη ταχύτητα» όχι ως ανεξάρτητο κράτος (με αυτόβουλη κυριαρχία) αλλά ως «αποτυχημένο κράτος» (failed state), εξαρτημένο από τον ΕSM για την χρηματοδότηση του. Το σύνολο των κρατικών υποδομών και δικτύων, των ενεργειακών αποθεμάτων, καθώς και το τραπεζικό σύστημα θα είναι υπό τον αποκλειστικό έλεγχο της Ευρωζώνης, δηλαδή του Βερολίνου και των Βρυξελλών.