του Βασίλη Στοϊλόπουλου
80η επέτειος σήμερα από την «Ημέρα της Νίκης» και ο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Κι ευκαιρία να θυμηθούμε – όντας σε αντιηρωικές και ρευστές εποχές – τις ξεχασμένες, παρότι θρυλικές, «Μάγισσες της νύχτας» (γερμ. «Nachthexen», ρωσ. Ночные Ведьмы / Notschnyje Wedmy). Αυτές, τις ειδικευμένες σε νυχτερινές αεροπορικές επιθέσεις νεαρές Ρωσίδες επίλεκτες πιλότους, που έγιναν ο φόβος και ο τρόμος των Γερμανών εισβολέων στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αποδεικνύοντας ότι ο πόλεμος δεν είναι μόνο ανδρική υπόθεση.
Τον Οκτώβριο του 1941, λίγους μόνο μήνες μετά την έναρξη της γερμανικής επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα» κατά της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία της συνταγματάρχη Μαρίνας Ρασκόβα, γνωστής και ως «Ρωσίδα Αμέλια Έρχαρτ» – και απόφαση του ίδιου του Στάλιν - το Σοβιετικό 588ο Σύνταγμα Νυχτερινών Βομβαρδισμών (588οNBAP), αποτελούμενο αποκλειστικά από γυναίκες - από τους μηχανικούς, τους συντηρητές και τους πλοηγούς μέχρι και τους πιλότους.
Το γυναικείο αυτό Σύνταγμα, με διοικητή την έμπειρη Γεβντόκια Μπερσάνσκαγια, συγκροτήθηκε σε τρία σμήνη με περίπου 25 νεαρές πιλότους, ηλικίας από 20-30 ετών, οι οποίες στρατολογούνταν κυρίως από πιλότους της πολιτικής αεροπορίας και από σοβιετικές αερολέσχες. «Έξυπνες, μορφωμένες και ταλαντούχες», τα ρωσικά «χελιδόνια», όπως τις ονόμαζαν οι σύντροφοί τους άρρενες αεροπόροι, είχαν σαν σύνθημα : «Είσαι γυναίκα και να είσαι υπερήφανη γι αυτό», καθώς στην αρχή της καριέρας τους θεωρήθηκαν από πολλούς ως ακατάλληλες για να κυβερνούν ένα βομβαρδιστικό και η Ρασκόβα έκανε μεγάλη προσπάθεια μέχρι να πείσει τον Στάλιν να εμπιστευτεί τα λεγόμενα και νεαρά «Γεράκια του Στάλιν».
