Ιωάννης Καποδίστριας: Άγνωστα στοιχεία από την ζωή και την εξωτερική πολιτική του.

Μελετώντας κανείς τη ζωή του Καποδίστρια, δηλ. τις πεποιθήσεις, τις ιδέες και τη στάση του απέναντι σε αυτοκράτορες, καγκελάριους, διπλωμάτες, προύχοντες, Φαναριώτες και τόσους άλλους, προβληματίζεται. Προβληματίζεται και διερωτάται από πού αντλούσε την ευθύτητα, την ανδρεία, τη σταθερότητα, τη σωφροσύνη αλλά και τη διορατικότητα για να υψώσει μια φωνή δίκαιη και αληθινή.

«Ας λέγουν και ας γράφουν ό,τι θέλουν. Θά έλθη όμως κάποτε καιρός, ότε οι άνθρωποι κρίνονται όχι σύμφωνα με όσα είπον ή έγραψαν περί των πράξεών των, αλλά κατ' αυτήν την μαρτυρίαν των πράξεών των. Υπ' αυτής της πίστεως, ως αξιώματος, δυναμούμενος έζησα μέσα εις τον κόσμον μέχρι τώρα, οπότε ευρίσκομαι εις την δύσιν της ζωής μου, καί υπήρξα πάντοτε ευχαριστημένος δια τούτο. Μου είναι αδύνατον πλέον να αλλάξω τώρα. Θα συνεχίσω εκπληρών πάντοτε το χρέος μου, ουδόλως φροντίζων περί του εαυτού μου, καί ας γίνη ό,τι γίνη».Με αυτό ακριβώς το ήθος επέλεξε να υπηρετήσει ως διπλωμάτης στη Ρωσία. Συνειδητοποίησε ότι, η μόνη ελπίδα, για να σωθεί το υπόδουλο γένος, είναι η ομόδοξη Ρωσία και όχι οι υπόλοιπες, Προτεσταντικές και Καθολικές στο θρήσκευμα, Δυνάμεις. Ως διπλωμάτης στην υπηρεσία του Τσάρου δεν απορροφήθηκε από το κοσμοπολίτικο περιβάλλον της Ρωσικής αυλής:

 «Είμαι ευχαριστημένος... (γράφει στον πατέρα του) Αντιστάθηκα στις πιό μεγάλες και γοητευτικές προτάσεις ... Έμεινα σταθερός στο να παραιτηθώ από λαμπρές και ανετότατες θέσεις ... προκειμένου να μείνω με όλη μου την καρδιά προσκολλημένος ... σε όσα εγώ πιστεύω ως ιερά καθήκοντα ... Μού προσφέρθηκαν περισσότερες από μιά ωραίες αποκαταστάσεις. Τις αρνήθηκα χωρίς δυσαρέσκειαν. Θα είχα γίνει Κροίσος στα πλούτη, αλλά στους αντίποδες. Θα είχα προχωρήσει κατά χίλια βήματα στην σταδιοδρομία μου, αλλά έξω από τις αρχές μου, από την ατμόσφαιρά μας. Δεν το θέλησα και ούτε θα το θελήσω ποτέ... Ελπίζω στην θεϊκή προστασία ...».

Ο Γιάννης Σμαραγδής μιλάει με αφορμή την νέα του ταινία "Καποδίστριας""…

Στις " Αντιθέσεις" μια συνέντευξη - έκπληξη , με τον Ηρακλειώτη σκηνοθέτη της μεγάλης οθόνης Γιάννη Σμαραγδή, λίγα εικοσιτετράωρα μετά την εντυπωσιακή υποδοχή της νέας του ταινίας "Καποδίστριας" στη παγκόσμια πρεμιέρα της για τον Ελληνισμό στη Νέα Υόρκη και λίγες ημέρες πριν την πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες ανά την Ελλάδα

Ο Γιάννης Σμαραγδής μιλάει για όλους και για όλα, για ένα εγχείρημα που έγινε πράξη δια πυρός και σιδήρου…

Τι κρύβει η φράση του σκηνοθέτη : " Δεν έκανα μια ταινία για να δείξω αυτό που θα έδειχνε ένα ντοκιμαντέρ. Έκανα μια ταινία για να δείξω το χρώμα της ψυχής του Καποδίστρια, που το έχει ανάγκη η ψυχή των ανθρώπων".

Τι λέει για τους συντελεστές της ταινίας, το " αόρατο χέρι" που παρέσυρε όλα τα εμπόδια και ακυρώσεις για να πραγματοποιηθεί η ταινία, η αντίδραση της τελευταίας απογόνου της οικογένειας Καποδίστρια και οι προεκτάσεις που νοηματοδοτεί στην Ελλάδα του 2025 , το μήνυμα της ταινίας για τον Καποδίστρια

Στην εκπομπή παρεμβαίνει και καταθέτει την οπτική του, ο Παναγιώτης Παύλος , ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Όσλο

📺 ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ με τον Γιώργο Σαχίνη στην ΚΡΗΤΗ TV

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/2jfQrhza7zI?si=Y_d6CWRgVKv4wMci
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η ζωή και το τέλος του Ιωάννη Καποδίστρια

Τι είχε πει για την Τουρκία το 1815! Παραμένει απίστευτα επίκαιρο!

[Διὰ θαυμάτων ἔζησε καὶ ζεῖ ἡ Ἑλλὰς, καὶ διὰ θαυμάτων θὰ ζήσῃ ἐς ἀεί. ΙΩΑΝΝΗΣ Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ]

[Διὰ θαυμάτων ἔζησε καὶ ζεῖ ἡ Ἑλλὰς,

καὶ διὰ θαυμάτων θὰ ζήσῃ ἐς ἀεί.

ΙΩΑΝΝΗΣ Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ]

Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου

Μάϊος τοῦ 1827. Μετὰ ἀπό μία ἐργώδη ὑπέρ τῶν Ἑλληνικῶν συμφερόντων πενταετία στὴν Εὐρώπη, ὁ Ἕλλην ὑπουργός τοῦ Τσάρου, ὁ εὐφυής διπλωμάτης καὶ πολιτικός, ἐπιστρέφει στὴν Πετρούπολη.

Σχεδόν ταυτόχρονα, φθάνουν στὴν ρωσσική πρωτεύουσα καὶ οἱ πρῶτες πληροφορίες γιὰ τὴν ἐκλογή του ὡς Κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδος.

Ὑπακούοντας στὴν κλήση τοῦ Ἔθνους, μὲ αὐταπάρνηση καὶ ἀποφασιστικότητα, ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας εἶχε ἐπιλέξει νὰ ἀφιερωθεῖ στὴν ψυχορραγοῦσα Πατρίδα. Νὰ ἀνασυντάξει τὶς Δυνάμεις τοῦ Ἔθνους. Νὰ ἀλλάξει τὴν Ζωή τῆς Χώρας, καὶ μαζί Της, τὸν ῥοῦν τῆς Ἱστορίας.

Παρὰ τὴν καταστροφή στὸ Φάληρο, παρὰ τὸν θάνατο τοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη, προτοῦ κἄν ὑπογραφεῖ ἡ Συνθήκη τοῦ Λονδίνου καὶ ἀντηχήσουν τὰ κανόνια στὸ Ναυαρίνο, μὲ ὑψηλό αἴσθημα πατριωτισμοῦ, μὲ Τόλμη καὶ Πίστη στὸν Ἀγῶνα, ἐν πλήρει γνώσει τῆς κρισιμότητας τῆς καταστάσεως, ἀποδέχεται τὴν ἐκλογή του.

Ἡ ἐκτίμηση ποὺ ἔθρεφε στὸ πρόσωπό του ὁ Νικόλαος ἦταν μεγάλη, γι' αὐτό καὶ προσπαθοῦσε μὲ κάθε τρόπο νὰ τὸν ἀποτρέψει ἀπό τὴν παραίτησή του. Μάταια ὅμως.

Ὁ Ἰωάννης ἦταν ἄτεγκτος.

-Ἡ ἀπόφασή μου εἶναι ὁριστική καὶ ἀμετάκλητος. Ἐπάνω ἀπό ὅλες τὶς δελεαστικές προτάσεις καὶ λαμπρές θέσεις, εἶμαι Ἕλλην. Ἀνήκω στὴν Πατρίδα μου.

Ἀκόμη καὶ ὅταν ὁ Νικόλαος τοῦ προσέφερε ἐτήσια καὶ διά βίου σύνταξη ἑξῆντα χιλιάδων φράγκων, ἐκεῖνος τὴν ἀρνήθηκε.

Δολοφονία Καποδίστρια - Τα άγνωστα στοιχεία, τα βρετανικά αρχεία

Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια , οι άγνωστες λεπτομέρειες, το μυστήριο των βρετανικών αρχείων…194 χρόνια μετά από ένα γεγονός που ακόμη η χώρα το πληρώνει…

Ο κ. Ανδρέας Κούκος Καθηγητής Νεότερης Ιστορίας ,Νομικός, Ιδρυτής και Πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Έργου Ιωάννη Καποδίστρια που από το 2018 μετονομάζεται σε Εταιρεία Μελέτης και Έρευνας Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, στην εκπομπή «30 Λεπτά Ιστορίας» μιλά για τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς της δολοφονίας.

 Εξιστορεί τα γεγονότα από την ημέρα που ο Καποδίστριας ανέλαβε να δημιουργήσει ένα σύγχρονο κράτος, μέχρι εκείνο το πρωϊνό του Σεπτεμβρίου το 1891, που το δολοφόνησαν, καταδικάζοντας το ελληνικό κράτος σε σχεδόν μόνιμη παρακμή.

Ο πόλεμος για τον έλεγχο της μνήμης – Τα αίτια της δολοφονίας Καποδίστρια

ΣΚΛΑΒΟΥΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Ο αδυσώπητος αγώνας για την κυρίαρχη άποψη της ιστορίας δεν αποτελεί αντικείμενο ουδέτερου ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος που αφορά το χθες. Είναι αγώνας που αφορά το σήμερα και το αύριο της ζωής μας. Αφορά τον έλεγχο της συλλογική μας Μνήμης και καθορίζει την αντίληψη μας για το σήμερα και την βούληση μας για το αύριο. Αφορά τον συλλογικό μας αυτοσεβασμό. Αφορά και το πώς στεκόμαστε απέναντι σε εχθρούς και φίλους. Αφορά στο πως αντιμετωπίζουμε ξένους πρέσβεις, ξένες επενδύσεις, επισκέπτες, τουρίστες, αλλά και το πώς, τελικά, αυτοί μας αντιμετωπίζουν.

Για παράδειγμα το ιδιαίτερο γερμανικό τουριστικό ενδιαφέρον για την Κρήτη δεν οφείλεται στα κρητικά προϊόντα και την κρητική κουζίνα, συνδέεται και με την πολύ γνωστή στην Γερμανία Μάχη της Κρήτης, (Luftlandeschlach um Kret). Η κυρίαρχη άποψη μας για την ιστορία μας αποτελεί, από τη φύση της, προσδιοριστικό παράγοντα της κατανόησης του παρόντος, των στάσεων ζωής μας, αλλά και της επιβαλλόμενης, ή αναγκαίας συμπεριφοράς και δράσης μας στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του παρόντος.

Κατά συνέπεια η κυρίαρχη άποψη ενός λαού για την ιστορία του δεν αποτελεί ακαδημαϊκό θέμα έρευνας και δεν αφορά μόνον τους ιστορικούς. Αποτελεί ζήτημα ζωτικής πολιτικής σημασίας που μας αφορά ως κοινωνία αλλά και τον καθένα ξεχωριστά.

Ο πόλεμος για την ψυχή της ιστορίας

Το "κράτος" του Καποδίστρια. Μια συγκριτική αποτίμηση σε σχέση με την απολυταρχία της εποχής και την εκλόγιμη μοναρχία του κράτους έθνους

 Γιώργος Κοντογιώργης,

1. Η προσέγγιση του "κράτους" του Ιωάννη Καποδίστρια εγείρει σειρά προκαταρκτικών ζητημάτων τα οποία χρήζουν διευκρίνισης.

 Πρώτον, ως προς την έννοια "κράτος" και, γενικότερα, ως προς τις έννοιες που συμπλέκονται με αυτό, όπως του πολιτικού συστήματος, της δικαιοσύνης κλπ.

 Δεύτερον, ως προς το περιεχόμενο δύο θεμελιωδών συνιστωσών του "κράτους" του Κυβερνήτη: του προσωρινού, το οποίο εγκαθίδρυσε προκειμένου να διαχειρισθεί τη μετάβαση στην ανεξαρτησία και να δυνηθεί να οργανώσει τι θεσμικές του παραμέτρους, και της θεμέλιας πολιτειακής του ιδέας. 

Τρίτον, ως προς το μέτρο της κρίσεως, με το οποίo θα αξιολογηθεί και θα ταξινομηθεί το "κράτος" του Καποδίστρια στη γνωσιολογία των πολιτειών.

Η διευκρίνιση των εννοιών που συνάπτονται με το "κράτος" είναι αναγκαία καθόσον η νεοτερική κοινωνική επιστήμη εμφανίζει μια εντυπωσιακή, ευεξήγητη όμως γνωσιολογική υστέρηση, η οποία συνάδει με το πρώιμο ανθρωποκεντρικό στάδιο, που διέρχεται ο κόσμος μας. Υστέρηση, η οποία δημιουργεί μια άνευ προηγουμένου σύγχυση, με σημαίνουσες επιπτώσεις στην αντίληψη του παρελθόντος, στην σήμανση του παρόντος και, περαιτέρω, στην προβληματική της επίλυσης των βιούμενων προβλημάτων ή της πρόσληψης του μέλλοντος. 

Η έννοια του κράτους στη νεοτερική "επιστήμη" ενθυλακώνει ως φύσει ταυτόσημα, δηλαδή ως οργανικές συνιστώσες του, απολύτως διαφορετικά φαινόμενα, όπως το πολιτικό σύστημα, η δικαιοσύνη, η δημόσια διοίκηση, τα σώματα ασφαλείας και άμυνας κλπ.

 Εντούτοις, η προσέγγιση αυτή, είναι ορθή, στο μέτρο που απλώς ορίζει τις σημερινές πρωτο-ανθρωποκεντρικές πραγματικότητες ή, επίσης, εκείνες της δεσποτείας που προηγήθηκε. 

Η θυσία του Κυβερνήτη ας δίνει σε όλους μας δύναμη να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο αύριο!

 

Του Ανδρέα Κούκου

194 χρόνια και 1 ημέρα σήμερα από το φοβερό εκείνο πρωινό του Σεπτεμβρίου του 1831 στο Ναύπλιο που άλλαξε κυριολεκτικά την πορεία του Έθνους, την πορεία του νεοϊδρυθέντος ελληνικού κράτους!

 Δολοφονήθηκε ο Ιωάννης Καποδίστριας...η αιτία του κακού για πολιτικούς, πλοιοκτήτες, πολλούς οπλαρχηγούς και τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής! 

Ο Καποδίστριας έφυγε με τον τρόπο που επέλεξε ο ίδιος, όταν πήρε τη στροφή προς την Εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα και είδε να τον περιμένουν με τις καθαρές φορεσιές τους και τα καινούργια όπλα τους ο Κωνσταντίνος και ο Γιωργάκης Μαυρομιχάλης! 

Δεν το έσκασε, ήταν αποφασισμένος να σηκώσει τον Σταυρό του Μαρτυρίου μέχρι το τέλος... το τέλος που του επιφύλαξαν οι ανεγκέφαλοι Έλληνες! Άλλα 5-10 χρόνια ήθελε για να στήσει μία πανίσχυρη δημοκρατία στα ερείπια πολλών περιοχών της ασθμαίνουσας και καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Δεν πρόλαβε!!

[ Ὁ σιωπῶν δοκεῖ συναινεῖν ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ]

1827. Ἀφοῦ ὁ Καποδίστριας ἐξελέγη Κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος, μεταβαίνει στὴν Γενεύη. Ἐκεῖ, ἕνας Φίλος σπεύδει νὰ τὸν συγχαρεῖ.

Ἀτάραχος, τοῦ λέει ὁ Κυβερνήτης.

“(..) Δὲν θέλω νὰ μὲ συγχαρεῖ κανείς. Στήν ἀπόφασή μου μέσα δὲν ὑπάρχει οὔτε χαρά, οὔτε λύπη. Ὁ δρόμος τῆς ζωῆς μας εἶναι γραμμένος καὶ δὲν μένει σὲ ἐμᾶς ἡ ἐκλογή. Τὰ χαντάκια στὰ δύο πλευρὰ τοῦ δρόμου εἶναι τόσο βαθιά καὶ εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ προχωροῦμε πάντα μπροστά.

Ἡ καταγωγὴ μου, ἡ ἀγάπη μου γιὰ τὴν Ἑλλάδα, ἡ θέση πού ἔχω ἀντίκρυ ἀπὸ τὶς Μεγάλες Δυνάμεις καὶ ἡ δύναμη τῶν πραγμάτων, ὅλα βαραίνουν στὴν ἐκλογὴ μου. Νὰ ἀρνηθῶ, θὰ διεκήρυττα μὲ αὐτὸ πώς ἀπελπίστηκα ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ πώς προτιμῶ τὸν ἑαυτὸ μου ἀπὸ τὸ Χρέος μου.

Μὲ ρωτᾶτε ἂν ἐλπίζω τίποτε γιὰ τὸν ἑαυτὸ μου. Ὄχι!

Γιὰ τὴν Ἑλλάδα, Ναί! Τα παιδιὰ μου περιμένουν τὴν βοήθειά μου. Αὐτὸς εἶναι ὁ μόνος μου λογισμός. Γιὰ τ' ἄλλα δὲν γελῶ τὸν ἑαυτὸ μου. Μὲ περιμένουν δυσκολίες, πίκρες καί, τέλος, τὸ μαχαίρι.”

-Αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει ποτέ! εἶπε ὁ Φίλος. Καὶ νὰ βρεθεῖ ἕνα χέρι κακοῦργο, θὰ λάβετε τὰ μέτρα σας, θὰ ἔχετε φρουρά.

“(..) Τίποτε ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, ἀπαντᾶ ὁ Κυβερνήτης. 

Ἰωάννης Καποδίστριας (Ο πολιτικός – μάρτυρας της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού) - Αιωνία η μνήμη

Στὶς 27 Σεπτεμβρίου 1831 έφυγε απὸ το ταπεινὸ Κυβερνείο του Ναυπλίου, για να λειτουργηθεί, όπως έκανε σ᾿ όλη τη ζωή του, ως πιστὸς Ὀρθόδοξος.

Ειδοποιήθηκε πως σχεδιάσαν να τον σκοτώσουν όταν θα πάει στην εκκλησία, όποτε έλειψε μια Κυριακή. Πριν την επόμενη Κυριακή ξαναπληροφορείται πάλι πως όταν θα πηγαίνει στην εκκλησία για τον όρθρο, θα του την έχουν στημένη, και θα τον σκοτώσουν.

Η απάντηση του Καποδίστρια:

"Αδυνατώ να λείψω δύο συνεχόμενες Κυριακές από την εκκλησία , ας με σκοτώσουν..."

Λίγο πριν φτάσει στην εκκλησία, μια κωφάλαλη ζητιάνα είδε τον Κυβερνήτη, στράφηκε προς το μέρος του και κινήθηκε προς αυτόν. Ο Κυβερνήτης θεώρησε ότι ενδεχομένως ζητάει ελεημοσύνη και πήγε να της δώσει.
Εκείνη δεν τα δέχτηκε και με άναρθρες κραυγές προσπάθησε να τον αποτρέψει από το να πάει προς το ναό. Αυτός την προσπέρασε.
Φτάνοντας, ο Κυβερνήτης είδε τον Κωνσταντίνο και το Γεώργιο Μαυρομιχάλη.
Κοντοστάθηκε, αποφάσισε όμως να συνεχίσει τις τελευταίες στιγμές του βίου του σ’ αυτόν τον κόσμο, έτσι όπως είχε συμπεριφερθεί και πολιτευθεί σ’ όλη του τη ζωή.

« Μ’ αυτές τις ιδέες και τις Αρχές έμαθα να πολιτεύομαι. Δε θ’ αλλάξω τώρα. Μ’ αυτές θα συνεχίσω κι ό,τι θέλει ας γίνει».

Έβγαλε το καπέλο του με το αριστερό του χέρι, ανέβηκε το πλατύσκαλο του Αγίου Σπυρίδωνα, έκανε το σταυρό του με το δεξί και πέρασε στην αιωνιότητα.

Αιωνία η μνήμη

*Ὁ πιστὸς φίλος του Καποδίστρια, Ἐϋνάρδος μπόρεσε νὰ συνειδητοποιήσει πολὺ ἐνωρὶς τὴ σημασία τῆς δολοφονίας τοῦ ἀληθινοῦ Πατέρα τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος:

 «Ὁ θάνατος τοῦ Κυβερνήτου -ἔγραφε-εἶναι συμφορὰ διὰ τὴν Ἑλλάδα, εἶναι δυστύχημα δι᾿ ὅλην τὴν Εὐρώπην [...]. Τὸ λέγω μὲ διπλὴν θλίψιν: ὁ κακοῦργος, ὅστις ἐδολοφόνησε τὸν κόμητα Καποδίστρια, ἐδολοφόνησε τὴν πατρίδα του». 

ΠΗΓΗ:

- https://trelogiannis.blogspot.com/2025/09/blog-post_968.html

- http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/gewrgios_metallhnos/iwannhs_kapodistrias_politikos_martyras.htm

Ανδρέας Κούκος: Τα δάνεια της Επανάστασης του 1821 και η καταστροφική διαχείριση του εθνικού χρέους! Εξαιρετικό!!!

Τα δάνεια της Επανάστασης του 1821 και η καταστροφική διαχείριση του εθνικού χρέους που οδηγεί στα σημερινά αδιέξοδα! Ο Ανδρέας Κούκος στην εκπομπή «30 Λεπτά Ιστορίας», μιλά για το «στραβό» μας ξεκίνημα και γιατί ποτέ δεν καταφέραμε να διορθώσουμε την πορεία μας. Ο Καποδίστριας που το προσπάθησε δολοφονήθηκε.

Ο αρνητικός ρόλος  των Κωλέττη, Μαυροκορδάτου, Κουντουριώτη και η άρνηση Καποδίστρια - Υψηλάντη να υπογράψουν κείμενο υποτέλειας και παραχώρησης Εθνική Κυριαρχίας.

Ο κ. Κούκος μιλά για το δάνειο του1823-1824 από το city και τις τράπεζες του Λονδίνου. Το δάνειο του 1825 για το οποίο η ελληνική πλευρά ούτε που ρωτήθηκε.
Πόσα χρήματα απ’ αυτά τα χρήματα έφθασαν στην Ελλάδα και πως τελικά αξιοποιήθηκαν ή σπαταλήθηκαν;
Πως φθάσαμε στην πράξη Υποτέλειας του 1825;

Η Ελληνική Επανάσταση- Μελέτης Μελετόπουλος

Εξαιρετική συνέντευξη του Μελέτη Μελετόπουλου στον Σάββα Καλεντερίδη για την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Τα μεγάλα συμβάντα, η σκιαγράφηση των πρωταγωνιστών.

Πώς οι Βρετανοί επέβαλαν τον Όθωνα. Η στάση του Καποδίστρια.

30 Λεπτά Ιστορίας με το Δρ Ανδρέα Κούκο, εκπομπή δεύτερη…

Ο Νομικός-Ιστορικός , Ιδρυτής και Πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Έργου Ιωάννη Καποδίστρια που από το 2018 μετονομάζεται σε Εταιρεία Μελέτης και Έρευνας Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας Δρ Ανδρέας Κούκος, μιλά για το πως βρεθήκαμε με βασιλιά στον Όθωνα. 

Ο οποίος δεν ήταν να «πάρει τη δουλειά»! Είχε προηγηθεί άλλος υποψήφιος , ο οποίος αν είχε επιλεγεί ,η ιστορία θα ήταν διαφορετική. 

Ποιος ήταν και ποια η σχέση του με τον Ιωάννη Καποδίστρια;

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΙ ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΣΤΟΝ (ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΤΟΥ) ΓΕΩΡΓΙΟ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ

Επιμέλεια: Σπύρος Θεοδωρόπουλος

Ένα συγκλονιστικό «απόλογο»

Στον βαθμό που μπόρεσα να το «ψάξω», το κείμενο αυτό, ολόκληρο και σε αυτή τη μορφή, δεν υπάρχει στο διαδίκτυο.

Αξίζει, νομίζω, και με το παραπάνω, τον κόπο να διαβαστεί.

Στο αναρτημένο βίντεο, το απόσπασμα απαγγέλει η Ναταλία Καποδίστρια, τελευταία απόγονος της Οικ. Ι.  Καποδίστρια
 (Από το 38' και μετά)

Εισαγωγικό σημείωμα:

Ο Γεώργιος Τερτσέτης, (1800-1874), το διαλεχτό αυτό τέκνο τού Γένους, ο ένας από τους δύο ακέραιους και γενναίους δικαστές, (ο άλλος ήταν ο Α. Πολυζωίδης), που με την αλύγιστη στάση τους απέτρεψαν την άδικη εκτέλεση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη για εσχάτη προδοσία το 1834, ο άνθρωπος στον οποίον ο Γέρος τού Μοριά υπαγόρευσε τα απομνημονεύματά του, σε ένα κείμενό του με τίτλο «απόλογα* για τον Ιωάννη Καποδίστρια», παραθέτει την παρακάτω συγκλονιστική διήγηση μη κατονομαζομένου «φιλαλήθους διηγητή» προς τον ίδιον (τον Γ. Τερτσέτη).

Η διήγηση αυτή, φέρει τον Ιωάννη Καποδίστρια να απευθύνει εμπνευσμένα λόγια στον Γεώργιο Μαυρομιχάλη, ο οποίος, τρία χρόνια αργότερα (1831) θα γινόταν ένας από τους δολοφόνους του…

(*) Διηγήσεις, ιστορίες, μύθοι

*

Εις τα 1828 εις την Αίγινα επήγε ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης να επισκεφθεί τον Κυβερνήτη [Ιωάννη Καποδίστρια]. 

Εφόρεσε τη λαμπρότερη ενδυμασία του, βουτημένη εις το μάλαμα• εγελούσαν τα φορέματά του, εγελούσε η καρδιά του, διατὶ ο νέος είχε κλίση προς τον Κυβερνήτη• τον εδέχθη αυτὸς ως πατέρας τον υιό, αλλὰ του είπε: 

Δεν σ’ επαινώ διὰ τα φορέματά σου· και πριν πατήσω τα χώματα τα Ελληνικά, και αφού ήλθα και είδα το εβεβαιώθηκα, είναι καιροὶ που πρέπει να φορούμε όλοι ζώνη δερματένια, και να τρώμε ακρίδες και μέλι άγριο.

Είδα πολλὰ εις τη ζωή μου, αλλά σαν το θέαμα όταν έφθασα εδώ εις την Αίγινα, δεν είδα τι παρόμοιο ποτέ, και άλλος να μην το ιδεί• προείδα μεγάλα δυστυχήματα διὰ την πατρίδα, αν εσείς δεν θα είσθε σύμφωνοι μαζί μου και εγὼ με εσάς. «Ζήτω ο Κυβερνήτης, ο σωτήρας μας, ο ελευθερωτής μας», εφώναζαν γυναίκες αναμαλιάρες, άνδρες με λαβωματιές πολέμου, ορφανὰ γδυτά, κατεβασμένα απὸ τες σπηλιές• δεν ήτον το συναπάντημά μου φωνὴ χαράς, αλλὰ θρήνος• η γη εβρέχετοαπὸ δάκρυα· εβρέχετο η μερτιὰ και η δάφνη τού στολισμένου δρόμου απὸ το γιαλὸ εις την Εκκλησία• ανατρίχιαζα, μου έτρεμαν τα γόνατα, η φωνὴ τού λαού έσχιζε την καρδιά μου• μαυροφορεμένες, γέροντες, μου εζητούσαν να αναστήσω τους αποθαμένους τους, μανάδες μού έδειχναν εις το βυζὶ τα παιδιά τους, και μου έλεγαν να τα ζήσω, και ότι δεν τους απέμειναν παρὰ εκείνα και εγώ, και με δίκαιο μου εζητούσαν όλα αυτά, διότι εγώ ήλθα και εσείς με προσκαλέσατε να οικοδομήσω, να θεμελιώσω κυβέρνησιν, και κυβέρνησις καθώς πρέπει, ζει, ευτυχεί τους ζωντανούς, ανασταίνει τους αποθαμένους διατί διορθώνει τη ζημία τού θανάτου και της αδικίας· δεν ζει ο άνθρωπος, ζει το έργο του, καρποφορεί, αν ο διοικητής είναι δίκαιος, αν το κράτος έχει συνείδηση, ευσπλαχνία, μέτρα σοφίας. Δύναμαι να κάμω εγώ όλα αυτά, και να δικαιολογήσω την [α]παντοχή του κόσμου; Δύναμαι να πράξω μηδέν, χωρίς τη σταθερά ομοφροσύνη τών πρώτων τού τόπου; Δεν είναι κίνδυνος, ότι τα αγαθοεργήματά τους εις τον αγώνα έχυσαν πλησμονήν ορέξεων, απαιτήσεων εις τα στήθη τους; Πλησμονήν αφιλίωτη με το γενικό καλό, με το κύρος τής εξουσίας και με την ευτυχία τού λαού· αν ευρεθώμεν εις αντιλογίαν, αντίμαχοι εις το φρόνημα, ποίος θα μονομερήσει; Εγώ ή εκείνοι; – Υιὲ τού Μαυρομιχάλη, διὰ να με τιμήσεις ήλθες ευμορφοστολισμένος, το εννοώ και σε αγαπώ, όθεν και σου ανοίγω την καρδία μου.

Γ. Κοντογιώργης, Ο Καποδίστριας και ο σκοτεινός κόσμος του Μαυροκορδάτειου ελλαδικού κράτους

Ο Ομ. Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, κ. Γιώργος Κοντογιώργης, συζητά με την Μαρία Δόικου στην εκπομπή «De profundis (Εκ βαθέων)» (30.1.2025) της Δημοτικής Τηλεόρασης Θεσσαλονίκης (TV 100), με θέμα το βιβλίο των Ιακωβάκη Ρίζου Νερουλού και Ιωάννη Καποδίστρια: Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας – Από την εποχή της Αλώσεως της Ανατολικής Αυτοκρατορίας.

«ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ: Διπλωματία, Στρατηγική και Διαπραγμάτευση. Ένα σύγχρονο μοντέλο διοίκησης»

«ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ: Διπλωματία, Στρατηγική και Διαπραγμάτευση. Ένα σύγχρονο μοντέλο διοίκησης» Δ’ Μέρος ΟΜΙΛΗΤΗΣ: ΚΟΥΚΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Νομικός, Ιστορικός, Δρ Φιλοσοφικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών

Παρουσίαση του βιβλίου των Ιακωβάκη Ρίζου Νερουλού και Ι. Καποδίστρια “Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας”

Παρουσίαση του βιβλίου των Ιακωβάκη Ρίζου Νερουλού και Ιωάννη Καποδίστρια “Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας – Από την εποχή της αλώσεως της Ανατολικής Αυτοκρατορίας”. Η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2024, στον χώρο των Εκδόσεων Αρμός. 

Για το βιβλίο μίλησαν:

  Πολυχρόνης Καρσαμπάς, Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Κοσμοσυστημικής Γνωσιολογίας, Δικηγόρος Αρείου Πάγου και Συμβουλίου Επικρατείας

 
Γιώργος Κοντογιώργης, Ομότιμος Καθηγητής και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου 

Την εκδήλωση συντόνισε ο Κωνσταντίνος Δούνας, Πρόεδρος της Ακαδημίας Κοσμοσυστημικής Γνωσιολογίας.

Ντοκουμέντο: Η ελληνική ιστορία της Ιωάννης Καποδίστρια και η γεωστρατηγική της στο σήμερα

📺 "ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη στην ΚΡΗΤΗ TV Στις "Αντιθέσεις" μια μεγάλη ιστορική προσφορά : 

Σε πανελλήνια πρώτη τηλεοπτική εκπομπή , παρουσιάζεται η πρώτη γενική θεώρηση της Ιστορίας της Νεότερης Ελλάδας, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης μέχρι το 1826, που εκδόθηκε μόνο στα 18 στα γαλλικά και για 196 χρόνια, ουδέποτε μεταφράστηκε για να εκδοθεί στα Ελληνικά, με συγγραφείς τον Ιακωβάκη Ρίζο Νερουλό και την Ιωάννη Καποδίστρια το όνομα του οποίου με ειδικό κωδίκελο κρατήθηκε… μυστικό. 

Οι εκδόσεις "Αρμός" και η Ακαδημία Κοσμοσυστημικής Γνωσιολογίας, 196 χρόνια μετά, παραθέτουν αυτούσια την Ιστορία που συνέγραψε ο Ιωάννης Καποδίστριας , που αποδεικνύεται τόσο επίκαιρη μέχρι τις ημέρες μας, σε όλα τα γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά , κοινωνικά, και γλωσσικά, γεωγραφικά.

 Στο στούντιο των Αντιθέσεων ο ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου στην Πολιτική Επιστήμη, Γιώργος Κοντογιώργης, θεωρητικός εμπνευστής της Κοσμοσυστημικής Γνωσιολογίας, ως τη νέα κοινωνική και πολιτική επιστήμη, που γράφει και την εισαγωγή , στην πρώτη φορά ελληνική έκδοση της Ιστορίας της Νεότερης Ελλάδας, με το άγνωστο. μέχρι σήμερα στοιχείο για τους περισσότερους , του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια, ως συγγραφέας της , μαζί με τον Ιακωβάκη Ρίζο Νερουλό.

 Μια συζήτηση - έκπληξη μεγάλων ανατροπών και απόψεων που θα προκαλέσουν αποαλύψεις: 

- Γιατί το βιβλίο παρέμεινε ουσιωδώς στην αφάνεια επί δύο αιώνες και κανείς δεν φρόντισε να εκπληρώσει την επιθυμία του Καποδίστρια να μεταφραστεί στην ελληνική γλώσσα.

Η ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας του Καποδίστρια και η πολιτική ηθική που ακόμη και σήμερα αναζητούμε

Η ιστορία είναι πάντα το πιο χρήσιμο και αξιόπιστο εργαλείο για να ερμηνεύσουμε πολλά, αν όχι όλα, απ΄ όσα ζούμε σήμερα στη χώρα. Δεν είναι ευχάριστα και τείνουν να γίνουν επικίνδυνα. Αρκετοί έχουν την άποψη ότι το κράτος Ελλάδα ξεκίνησε στραβά και αναφέρονται προφανώς στη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια. Τα γεγονότα που οδήγησαν σ΄ αυτή, δυστυχώς τα ζούμε και τα ξαναζούμε στον τόπο μας.

Στο στούντιο του militaire channel o πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας – Ιωάννης Καποδίστριας, νομικός και ιστορικός κ.Ανδρέας Κούκος.

Μαζί του κάνουμε ακόμη μία συζήτηση για τον Ιωάννη Καποδίστρια η οποία επικεντρώνεται στην σύγκρουση που είχε με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Ένα πρόσωπο που παρά τις προσπάθειες «εξαγνισμού» του έπαιξε όπως όλα τα ιστορικά στοιχεία δείχνουν, έναν αρνητικό ρόλο.

 Ο κ.Κούκος αναλύει αυτή τη σύγκρουση και όπως θα διαπιστώσετε πολλά, πάρα πολλά απ΄ όσα συνέβησαν σχεδόν 200 χρόνια πριν θα σας θυμίσουν, πολλά, πάρα πολλά απ΄ όσα ζούμε σήμερα.

 Τελικά ήταν και ο Μαυροκορδάτος ένας από τους ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας Καποδίστρια;

Θα είχε τύχη στη σημερινή Ελλάδα ένας πολιτικός με τα χαρακτηριστικά του Καποδίστρια, όπου η πολιτική ηθική αναζητείται από την ημέρα της δολοφονίας του;