Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ
Τον Σεπτέμβριο του 2013, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζιπίνγκ περιέγραφε για πρώτη φορά τα σχέδιά του για τον «νέο Δρόμο του Μεταξιού»- την πρωτοβουλία «Belt and Road» για την εμπορική σύνδεση της Κίνας με τη Δυτική Ευρώπη.
Όχι τυχαία, ο Κινέζος πρόεδρος ανέπτυξε τα σχέδιά του αυτά στη διάρκεια επίσημης επίσκεψής του στο γειτονικό Καζακστάν. Θέλοντας προφανώς να δείξει και συμβολικά, πόσο σημαντική ήταν η χώρα αυτή για την στρατηγική του Πεκίνου.
Μαζί με το Πακιστάν, το Καζακστάν είναι από τις βασικές χώρες με τις οποίες η Κίνα θέλει να πραγματοποιήσει τον εμπορικό της δρόμο προς την Ευρώπη. Το Καζακστάν καλύπτει μια τεράστια έκταση στην Ευρασία και παράγει το 60% του ΑΕΠ της Κεντρικής Ασίας. Η χώρα προσελκύει μάλιστα έως και ένα εκατομμύριο μετανάστες εργάτες από τις φτωχότερες γειτονικές χώρες.
Η εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη του Καζακστάν κατέστη δυνατή χάρη στον τεράστιο πλούτο του σε πρώτες ύλες: Είναι η 11η χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο, διαθέτει από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα χαλκού, φωσφορίτη, ψευδάργυρου και χρυσού. Και το σημαντικότερο: Είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ουρανίου στον κόσμο.
Σύμφωνα με το πανεπιστήμιο ETH της Ζυρίχης, ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες κατέχουν «μεγάλα μερίδια στον τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου του Καζακστάν, για τον οποίο η τεχνολογία τους έχει αποδειχθεί κρίσιμη». Το ένα τρίτο των εξαγωγών του Καζακστάν πηγαίνει στην Ε.Ε., κυρίως πρώτες ύλες όπως αργό πετρέλαιο και ορυκτά.
