Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

Αύριο χωρίς εκκλησία...

Του Γιώργου Τασιόπουλου


Γιώργο λένε και εμένα και αν την Κυριακή πάω για αγορές να με χρησιμοποιήσετε ως παράδειγμα προς αποφυγήν με όλους τους χαρακτηρισμούς που θα μου αναλογούν...

Στα μικρά μου χρόνια στο χωριό που ζούσα, τις Κυριακές πηγαίναμε όλοι εκκλησία. Μετά καθόμαστε όλοι κάτω από τον πλάτανο της αυλής της και ανεβαίναμε και στα δύο καφενεία του χωριού. Εκεί μαθαίναμε όλα τα νέα!!! Πρώτα τα δικά μας, του χωριού. Αποφάσιζαν οι μεγαλύτεροι για τα κοινοτικά έργα με προσωπική εργασία. Να ανοίξουμε αγροτικούς δρόμους, να συντηρήσουμε τα εξωκλήσια μας, να βάλουμε το Σάββατο ένα χέρι όλοι μαζί να ραβδίσουμε τις ελιές του Πάνου που είναι άρρωστος στην Αθήνα.

Όταν ανέβηκα φοιτητής το '80 στην Αθήνα, τα πράγματα ήταν κάπως αλλιώς. Εκσυγχρονιζόμαστε σιγά σιγά και οι εκκλησίες δε μάζευαν τόσο κόσμο. Μόνο που όλοι περιμέναμε τίποτε αργίες να την κάνουμε για το χωριό. Δεν υπάρχει άλλος λαός να μισεί τόσο την πόλη που ζει, όσο ο Έλληνας, και να είναι τόσο δεμένος με τον τόπο που γεννήθηκε! Και όταν φτάσαμε την δεκαετία του 90' ίσως και ενωρίτερα και το χωριό άρχισε να αλλάζει. Έπιναν "αγροτικό", ουίσκι στο καφενείο, οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις έφεραν κάποια ευημερία και έτσι από τα πολιτιστικά στέκια βρέθηκαν προοδευτικοί άνθρωποι που άντεξαν στη δύσκολη μετεμφυλιακή εποχή, να γίνονται θαμώνες των "σκυλάδικων". Δε σε μετρούσαν πια στα καφενεία με το πόσο ψωμί και κρεμμύδι φάγατε μαζί, αλλά από τα κυβικά που οδηγείς και τη θέση που σε διόρισε ο δεξιός ή ο αριστερός κομματάρχης...

Έτσι μας βρήκε ευάλωτους ο νεοφιλελευθερισμός και κάποιες Κυριακές το χρόνο, στην αρχή για shoping therapy ανοίξανε τα μαγαζιά, δεν πηγαίναμε και εκκλησία. Τώρα, ήρθε και ο κορωνοϊός και τα Super Market είναι ανοιχτά και μας περιμένουν, μόνο οι εκκλησίες μας θα είναι κλειστές!!! 

 Εμένα μου άρεσε ακόμη και στις μέρες μας να πηγαίνω εκκλησία, και μετά έστω και μόνος, να πίνω ένα καφέ να ξαναζώ ως ανάμνηση τις Κυριακές των παιδικών μου χρόνων. 

 Αύριο χωρίς εκκλησία και καφέ θα ανέβω στο Αιγάλεω όρος πάνω από το Περιστέρι. Αιγάλεω λέγαν και τα βουνά πάνω από το χωριό μου στην Τριφυλία. Φαίνεται, έτσι το βάπτισαν οι πρώτοι Μεσσήνιοι που μετοίκησαν στην Δυτική Αθήνα. Τρεις φορές το έκαναν, την τελευταία φορά οι ηττημένοι του εμφυλίου. Λες τώρα να ήρθε το "Τέλος της ιστορίας" που έγραψε ο Φουκουγιάμα, εκεί που λέγαμε ότι διαψεύστηκε, και να ξεχάσουμε το χωριό μας;

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020

Το νεοφιλελεύθερο ''Κατηχητικό'' του κου 'Jumbo' για την Κυριακάτικη απασχόληση



Του Περικλή Δανόπουλου


Να και ο κύριος Jumbo. Με ύφος χιλίων καρδιναλίων και χοντροκομμένη ειρωνία, μας μιλά για την αναγκαιότητα της Κυριακάτικης απασχόλησης.

Βγάζει δημόσια, την νεοπλουτίστικη λογική και ηθική του.Την ηθική του μεταπράτη, που πέτυχε και τώρα μπορεί, και να επιβάλει γνώμες , και να εκπαιδεύει την κοινωνία.

Και ξέρει πολύ καλά, που απευθύνεται. Σε μια κοινωνία που έχει απολέσει την πυξίδα της, που δεν μπορεί να ξεχωρίσει το σωστό από το λάθος, το δίκαιο από το άδικο, που άγεται και φέρεται από επιτήδειους διαμορφωτές συνειδήσεων και που ίσως να νομίζει ότι αυτή τελικά είναι η πολυπόθητη ανάπτυξη. Η Κυριακάτικη απασχόληση....Δουλειά χωρίς ανάπαυση, χωρίς χρόνο για ψυχαγωγία.

Αλλά και αυτή ακόμα η κοινωνία,που βαδίζει με ιδεολογικά μετέωρα βήματα, δεν θα χωνέψει τόσο εύκολα τον νεοπλουτίστικο οπορτουνισμό και τον επίσης νεοπλουτίστικο οχετό από ιδεολογικά βοθρολύμματα του κυρίου Βακάκη.

Για μερικούς μπορεί να ήταν έκπληξη, για κάποιους απλά επιβεβαίωση, ότι σε αυτό τον δρόμο του νεοφιλελευθερισμού και της ασυδοσίας, δεν υπάρχει άλλη λύση παρά η σύγκρουση!

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020

Με υπογραφή Γεωργιάδη: Ανοιχτό 32 Κυριακές τo εκπτωτικό χωριό McArthour Glen

Αυτός είναι ο σεβασμός στην Κυριακάτικη αργία, στον Έλληνα εργαζόμενο και στην ελληνική οικογένεια των "ευσεβών" κατά τα άλλα κυβερνώντων.
Μήπως να πάρει θέση και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, μιας και για την αργία των Τριών Ιεραρχών δήλωσε:
«Έγινε αυτό που έπρεπε να γίνει. Όλα τα άλλα είναι αστειότητες και προφάσεις. Η αργία είναι για τους τεμπέληδες» .
 

Η απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη, με την οποία δίνεται η δυνατότητα στo εκπτωτικό χωριό McArthour Glen και το εμπορικό πάρκο Smart Park στα Σπάτα να ανοίγουν τις 32 Κυριακές που ορίζονται έως τουριστική περίοδος, δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως

Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Η αργία της Κυριακής

Αποτέλεσμα εικόνας για ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
            Κυριακή αποκλήθηκε η ημέρα, η τελευταία της εβδομάδας, η αφιερωμένη στον Κύριό μας και Θεό μας. Μικρό είναι το νόημα των υπολοίπων ημερών. Οι τέσσερες πρώτες λαμβάνουν, αν και όχι ακριβώς,  το όνομά τους εκ του αριθμητικού που τις προσδιορίζει. Η πέμπτη δηλώνει ότι κατά τους Ιουδαίους ήταν ημέρα προπαρασκευής για την ημέρα του Θεού, το Σάββατο δηλαδή, που ως λέξη εισήχθη και στην ελληνική γλώσσα. 

Κατά τη χριστιανική εποχή η Κυριακή, η ημέρα του Κυρίου, υποκατέστησε το Σάββατο ως ημέρα του Θεού και την ημέρα την αφιερωμένη στον θεό ήλιο από τους ειδωλολάτρες.
            Μεταξύ των γνωστών δέκα εντολών του Θεού προς τον προφήτη Μωυσή για εφαρμογή τους από τους Εβραίους τέταρτη κατά σειρά είναι η ακόλουθη:  «Έξ ημέρας έργα και ποιήσεις πάντα τα έργα σου. Τη δε ημέρᾳ τη εβδόμῃ σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου». Είναι σημαντική η σειρά τοποθέτησής της εντολής, καθώς έπεται τριών άλλων με τις οποίες ρυθμίζεται η λατρεία του Θεού. Ακολουθούν οι άλλες, με τις οποίες ρυθμίζονται σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.  Με την εντολή για τήρηση ημέρας αργίας ο Θεός ζήτησε από τους Εβραίους να μιμηθούν τον δημιουργό τους, ο οποίος εποίησε τα πάντα σε διάστημα έξι ημερών, μακρών χρονικών περιόδων. Συνεπώς η νομοθέτηση κατάργησης της αργίας της Κυριακής έρχεται σε άμεση σύγκρουση με τον Θεό!
            Την αργία σεβάστηκαν επί αιώνες οι κοινωνίες, στις οποίες είχε γίνει αποδεκτή η πίστη στον Χριστό από μεγάλο μέρος του λαού τους. Ακόμη και στη Δύση, όπου ο ευαγγελικός λόγος στρεβλώθηκε και στραγγαλίστηκε η ελευθερία του προσώπου, οι συνθήκες εργασίας δεν ήσαν αυτές που υπονοούνται με τον ευρέως εν χρήσει όρο «εργασιακός Μεσαίων». Έντιμοι ερευνητές έφεραν στο φως στοιχεία, που δείχνουν ότι οι δουλοπάροικοι κατά τον Μεσαίωνα εργάζονταν λιγότερο από τον μέσο εργαζόμενο κατά τη βιομηχανική εποχή της νεωτερικότητας. Οι θρησκευτικοί ηγέτες υποδείκνυαν, σε κίνηση αντιρρόπησης του συμβιβασμού τους στο θέμα της στέρησης της προσωπικής ελευθερίας, την καθιέρωση από τους φεουδάρχες και άλλων αργιών πέραν εκείνης της Κυριακής. Και οι φεουδάρχες ικανοποιούσαν τα αιτήματα όχι λόγω της ευλαβείας τους βέβαια και της συμπάθειας προς τους δουλοπαροίκους, αλλά προς αποτροπή κοινωνικών αναταραχών! Έτσι κατά την όψιμη περίοδο του Μεσαίωνα οι αργίες ήσαν 120 στην Αγγλία, 150 στην Ισπανία, 180 στη Γαλλία (Edith Rodgers), κάτι που σήμερα φαίνεται εξωπραγματικό! Βέβαια ως αμοιβή για την εργασία τους ελάμβαναν μόνο τα απολύτως απαραίτητα προς το ζην. Ασφαλώς και δεν γράφουμε με συμπάθεια προς τη φεουδαρχία, την απάτη της νεωτερικότητας του αστικού « διαφωτισμού» αποκαλύπτουμε! Οι αστοί εργοδότες υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι σκληρότεροι και απαιτητικότεροι  από τους φεουδάρχες!