Πώς αφυδάτωσαν και εξασθένησαν την Ελλάδα… | Μέρος Α’

Από Στέλιος Ελληνιάδης

Είχε δυνατότητες η Ελλάδα να πάει καλύτερα; Είχε, αλλά θα έπρεπε και όλοι οι θεοί του Ολύμπου να είναι μαζί της ή τουλάχιστον να μην της βάζουν τρικλοποδιές. Αλλά αυτοί, ακόμα κι αν όλοι συμφωνούσαν μεταξύ τους, πράγμα όχι πιθανό με βάση όσα έχουμε διαβάσει, δεν υπήρχαν πια στη ζωή του τόπου παρά μόνο σαν μυθικά πρόσωπα, αγάλματα και φιγούρες σε αγγεία.

Έπρεπε, λοιπόν, να τα καταφέρουμε μόνοι μας, οι Έλληνες, κόντρα όχι σε φανταστικούς θεούς, αλλά σε τέρατα με πραγματική δύναμη που είχαν -και έχουν- τη μορφή κρατών, κυβερνήσεων και ατόμων που επεμβαίνουν αυταρχικά και εξουσιάζουν τους άλλους, τους λιγότερο ισχυρούς, χρησιμοποιώντας εκτός από όπλα, δέλεαρ και πανουργία, εντόπιους συνεργούς που κατά την πολιτική ορολογία ονομάζονται ξενόδουλοι, δωσίλογοι, πράκτορες και λακέδες της ξενοκρατίας.

Αυτές ήταν και παραμένουν οι μεγάλες ανίκητες πληγές του τόπου. Και των άλλων τόπων, χωρών και λαών, επίσης.

Η επανάσταση του 1821 ήταν ένα πολύ μεγάλο γεγονός όχι μόνο για τον ελληνικό πληθυσμό. Ήταν μεγάλο για τα Βαλκάνια, ήταν μεγάλο και για τον κόσμο όλο καθώς ήταν πρωτοποριακό στη σύλληψη και την εκτέλεσή του. Ενώ η αποικιοκρατία ήταν στα φόρτε της, δεν είχαν ακόμα ξεκινήσει συνειδητά και οργανωμένα οι λαοί να αντιδρούν, να αντιστέκονται και, πολύ περισσότερο, να διεκδικούν τη δημιουργία ανεξάρτητων κρατών, κάτι που φαινόταν σχεδόν ουτοπικό. Σε μία εποχή που οι ανταγωνιστικές μεταξύ τους μεγάλες δυνάμεις συμφωνούσαν και συντονίζονταν, με μεγάλο πρωθιερέα τον Αυστριακό Μέτερνιχ, στο να αποτρέψουν την εκδήλωση αυτονομιστικών κινημάτων ακόμα κι αν στρέφονταν κατά των εχθρών τους με το φόβο ότι τέτοιου είδους εξεγέρσεις θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν αντίστοιχα επαναστατικά κινήματα στις δικές τους αποικίες, ακόμα και μέσα στις ίδιες τις μητροπόλεις.

Η Ελλάδα έγινε κράτος παρά τη θέληση των μεγάλων δυνάμεων, συγκυριακά, αρκετές δεκαετίες πριν από την ίδρυση των σημαντικότερων κρατών της Ευρώπης, όπως της Γερμανίας και της Ιταλίας που συγκροτήθηκαν 40 χρόνια αργότερα, αλλά και των περισσότερων κρατών του κόσμου!

Τι είχε πει για την Τουρκία το 1815! Παραμένει απίστευτα επίκαιρο!

Παῦλος Μελᾶς

ὤλετο μὲν μοὶ νόστος, ἀτὰρ κλέος ἄφθιτον ἔσται

ΟΜΗΡΟΣ, Ἰλιάς, Ραψωδία Ι ]

Αὔγουστος τοῦ 1886. Ὁ δεκαεξάχρονος ὑποψήφιος Εὔελπις, γράφει στὸ ἡμερολόγιό του:

"(..)Δὲν ὑπήκουσα παρά εἰς μίαν Ἰδέαν. Νὰ φανῶ χρήσιμος εἰς τὸν πλησίον καὶ εἰς τὸν τόπον μου. Αὐτή εἶναι ὅλη μου ἡ φιλοδοξία."

Ὁ Παῦλος Μελᾶς γεννήθηκε στήν Μασσαλία στίς 29 Μαρτίου τοῦ 1870.

Οἱ γονεῖς του ζοῦσαν στήν Γαλλία. Ὁ πατέρας του, Μιχαήλ Γεωργίου Μελᾶς, Ἠπειρώτης μὲ καταγωγή ἀπό τὴν Κωνσταντινούπολη, ἐμπορευόταν στήν Μασσαλία. Ἡ μητέρα του Ἑλένη, ἦταν θυγατέρα τοῦ Βουτσινᾶ, τοῦ γνωστοῦ Κεφαλλονίτη μεγαλεμπόρου ἀπὸ τήν Ὀδησσό. Στὴν Μασσαλία γεννήθηκαν σχεδόν ὅλα τους τὰ παιδιά. Τὸ 1874 ἀποφασίζουν νὰ τὰ μεγαλώσουν στὴν Ἑλλάδα καὶ, γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ, ἐγκαθίστανται στὴν Ἀθήνα.

Στό σπίτι τ' ἀδέλφια του ὀνομάζουν τὸν Παῦλο “ὁ κύριος Μὴν Ἐνοχλεῖσθε”. Εἶναι πάντα πρόθυμος νὰ παραχωρήσει τὴν θέση του, τὸ καλύτερο μερίδιο τοῦ φαγητοῦ. Δίνει ὅ,τι ἔχει καί παίρνει ἐπάνω του τὶς μικροαγγαρεῖες καί τὰ βαρετά καθήκοντα.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ Η ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Σεπτεμβρίου 8, 2013

«Ζητάτε από μια Ελληνίδα μάνα να προδώσει τους συνεργάτες της για την Πατρίδα της με την απειλή του τουφεκισμού των παιδιών της. Έ, λοιπόν, όχι. Μάθετε ότι τα παιδιά μου ανήκουν στην Ελλάδα και το αίμα τους θα πνίξει τους Ούνους και όλη τη Γερμανία σας !….»

Αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σήμερα εκτελούν πάλι την Ελληνίδα μάνα και την οικογένεια. Τους Γερμανοτσολιάδες της Siemens, του μνημονίου, της εκποίησης Εθνικής κυριαρχίας που κάποιοι σαν την Λέλα κέρδισαν με αίμα. Να την θυμάστε καλά.

Χαράματα 8 Σεπτέμβρη 1944, η εκτέλεση της Λέλας Καραγιάνη…

H μεγάλη ηρωίδα πολύτεκνη μητέρα της Eθνικής Aντίσταση παράδειγμα στίς μέρες μας, αλλά και μέτρο σύγκρισης…

Aπό τον Δρ. Νίκο Κρεμμύδα

Γεννήθηκε στην Λίμνη Ευβοίας το 1898. Ήταν η ψυχή τής της αντιστάσεως, την περίοδο 

της Γερμανικής κατοχής. Με κέντρο ένα σπίτι στην οδό Φυλής και το φαρμακείο τού άνδρα της, στην Πατησίων, αρχικά οργάνωσε ένα δίκτυο για την απόκρυψη, περίθαλψη και φυγάδευση Άγγλων στρατιωτικών. Αργότερα, με κέντρο την Μονή τού Αγίου Ιεροθέου στα Μέγαρα, συγκρότησε την παράνομη οργάνωση «Μπουμπουλίνα», με πρώτα μέλη τον συζυγό της και τα 7 παιδιά της…

Η οργάνωση σε συνεργασία της με το Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, τον Αρχηγό της Αστυνομίας Άγγελο Έβερτ, καθώς και διάφορους αντιφασίστες και… αντιναζιστές που υπηρετούσαν μέσα στις υπηρεσίες των στρατευμάτων των κατακτητών είχε χαρακτήρα κατασκοπευτικό και αποστολής πληροφοριών. Με τη δράση της βυθίστηκαν πολλά πλοία, ανατινάχτηκε το αεροδρόμιο του Τατοϊου και κάηκαν αποθέματα βενζίνης και πυρομαχικών.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΤΑΘΟΠOYΛΟΥ, ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

Η Παναγιώτα Σταθοπούλου, 17 ετών, στις 22 Ιουλίου 1943, μετά από κάλεσμα του ΕΑΜ δίνει τη ζωή της για την υπεράσπιση της Μακεδονίας από τη Βουλγαρική κατοχή.

 Τον Ιούλιο του 1943, στην μαύρη περίοδο της Γερμανικής Κατοχής διοργανώθηκαν μερικές από τις πιο συγκλονιστικές μαχητικές εκδηλώσεις που γνώρισε αυτός ο τόπος, ανατρέποντας τα σχέδια για την επέκταση της βουλγαρικής φασιστικής Κατοχής στη Μακεδονία. Στις 22 Ιουλίου 1943, οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους προσπάθησαν να καταστείλουν την αντιφασιστική και πατριωτική διαδήλωση.

Η διαδήλωση χτυπήθηκε σε πολλά σημεία, αρχικά από το ιταλικό ιππικό και μετά από τα γερμανικά τανκς. Κατεβαίνοντας την Ομήρου, ένα γερμανικό τεθωρακισμένο όχημα εφοδιασμένο με πολυβόλο πέρασε στην Πανεπιστημίου και αρχίζει να πυροβολεί την κεφαλή της διαδήλωσης. Ο νεαρός που κρατούσε την ελληνική σημαία πέφτει.

Η 17χρονη Ευρυτάνισσα Επονίτισσα Παναγιώτα Σταθοπούλου τρέχει να πάρει τη σημαία, αλλά το τανκ περνάει από πάνω της και τη συνθλίβει.

Ο Ηλίας Βενέζης, στο διήγημά του 22 Ιουλίου 1943, περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο τη διαδήλωση, τη γερμανική βία και τη  θυσία των νέων που στάθηκαν απέναντι από το άρμα μάχης με μόνο όπλο το θάρρος τους:

Ιούλιος 1974: Αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ή ρετουσάρισμα της Δικτατορίας;

Ιουλίου 18, 2013 από seisaxthiablog

Γράφει ο askordoulakos
«Η ένταξή μας στην ΕΟΚ αποτελεί πλέον δεδομένο. Με το σημερινό πολιτικό κατεστημένο του, ο Ελληνισμός θα υποδουλωθή οπωσδήποτε. Με άλλο, αξιοκρατικά αναδειγμένο, ο Ελληνισμός θα επιζήση, και θα επικράτηση μέσα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια»
Από το κείμενο της εισήγησης του ιδρυτικού συνεδρίου του ΕΝΕΚ στον Βόλο, 6 Μαΐου 1979.
__________________________
Τον Ιούλιο του 1974, οι στρατιωτικοί παρέδωσαν την εξουσία στους πολιτικούς, που τους υπέδειξαν οι ξένοι προστάτες, διότι δεν ήθελαν να βγει στο προσκήνιο ο ελληνικός λαός, που σιγά σιγά είχε πάρει φόρα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την κατάρρευση της Χούντας. Οι «σύμμαχοι» ήθελαν να τοποθετήσουν στην Ελλάδα κάποιον με λίαν βεβαρυμένο παρελθόν , ώστε να τον έχουν στο χέρι και να τους κάνει όλες τις δουλειές (σας θυμίζει κάτι;) κι αυτός ήταν ένας από τους πολλούς λόγους, για τους οποίους επιλέχθηκε ο…ενθνάρχης Καραμανλής.

ΙΟΥΛΙΑΝΑ – [ ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ ]- «Για ό,τι έπεσες, ήταν αλήθεια»*

[…] «Μάρτυρες ήρωες οδηγούνε 

τα γαλάζια μάτια του μάς καλούνε»  

 Ο Ιούλιος για το κίνημα δεν ήταν ποτέ «μήνας τον διακοπών» και του καναπέ με συνοδεία κλιματιστικού. Ιούλιο γράφτηκαν με αίμα μερικές από τις κορυφαίες μάχες του λαϊκού κινήματος.

 21η Ιουλίου του 1965 δολοφονείται ο φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας. 70 ημέρες κράτησαν τα «Ιουλιανά».

ΤΑ ΙΟΥΛΙΑΝΑ

Από νωρίς το απόγευμα συγκεντρώνονται στα Προπύλαια φοιτητές της ΕΦΦΕ και εργαζόμενοι κυρίως οικοδόμοι από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας. Ξεκινάει πορεία. Στη Σταδίου, στο ύψος του «Αττικόν» η αστυνομία εμποδίζει την πορεία να προχωρήσει και ξεκινάνε οι συγκρούσεις. Οι «αύρες», τα τεθωρακισμένα οχήματα της αστυνομίας επιτίθενται εκτοξεύοντας εκατοντάδες διακρυγόνα και ένα από αυτά χτυπάει τον άτυχο αγωνιστή Πέτρουλα. Οι μαινόμενοι άνδρες της αστυνομίας τον καθηλώνουν και τον κακοποιούν μέχρι θανάτου.

— Στις 15 Ιουλίου ο Παπανδρέου λοιπόν παραιτείται και ορίζεται κυβέρνηση από τα Ανάκτορα. Διαλύεται από την αστυνομία η αυθόρμητη συγκέντρωση έξω από τη Βουλή.

— Στις 17 Ιουλίου γίνεται συγκέντρωση στο γήπεδο του Παναθηναϊκού γιατί ο υπουργός δημόσιας τάξης Τούμπας απαγόρεψε την πορεία. 

Ο κόσμος κινείται προς το Σύνταγμα παραμερίζοντας τους «εφόρους τάξης», τις ομάδες περιφρούρησης της ΕΔΑ. Εκεί πολλοί από τους «εφόρους τάξης» θα πετάξουν τα περιβραχιόνια τους και θα συμπαραταχθούν με το πλήθος. 

Τα συνθήματα είναι αντιμοναρχικά, λχ. «Έξω η γκεσταπίτισσα» -δηλ. η βασιλομήτωρ Φρειδερίκη- και «δημοψήφισμα», σε αντιδιαστολή με αυτά που πάει να επιβάλλει η καθοδήγηση της ΕΔΑ και που δε βάζουν πολιτειακό θέμα, λχ. «η Αυλή να μαντρωθεί».

Η «διπλή» 15η Ιουλίου

αλίευση από: http://istrilatis.blogspot.gr / 15 Ιουλίου 2013

Δεν θέλαμε για κανένα λόγο να ξεχάσουμε ή να επιτρέψουμε σε όσους παρακολουθούν τον ΟΙΣΤΡΟ να πιστέψουν ότι το ξεχάσαμε: ότι σήμερα 15η Ιουλίου είναι μια μαύρη επέτειος. Μάλλον δύο επέτειοι: Γιατί δυο φορές μετά την «απελευθέρωση», συνδέθηκε με μεγάλες καταστροφές για τον Ελληνικό λαό: 

Η πρώτη το 1965. Τότε δηλαδή που ανατράπηκε με πρωτοβουλία των Ανακτόρων η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου, με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Έναν πολιτικό που ανέκαθεν παρέμεινε πιστός υποστηρικτής του αστικού συστήματος, του καθεστώτος της εθνικής υποτέλειας και εξάρτησης της χώρας, από τους πιο αποτελεσματικούς πολέμιους των προσπαθειών του λαού για την εθνική και κοινωνική του χειραφέτηση. Και όμως, το καθεστώς της υποτέλειας και εξάρτησης που βοήθησε να ξαναστηθεί στα πόδια του μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανο-ιταλο-βούλγαρους κατακτητές, όταν νόμισε ότι δεν είναι ικανός να το υπηρετήσει αποτελεσματικά, τον παραμέρισε.

12 Ιουνίου ημέρα μνήμης των σφαγών στις Φώκαιες της Μικράς Ασίας το 1914 (*)

ΦΩΚΑΕΙΣ   ΔΙΚΑΙΩΜΑ   ΣΤΗ   ΜΝΗΜΗ

                                                                   12 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016

Του Γιάννη Κιουλέκα                                        

Μέλος του Πανελλήνιου Συντονιστικού Φωκαέων

<< Τόπος είναι οι ρίζες, εκεί που είναι θαμμένοι οι πρόγονοι (μας), ο τόπος δημιουργεί ταυτότητα ελληνικότητας και ο τόπος της ελιάς, του αμπελιού, των οπωροφόρων, του σιταριού και των  ‘’ζωντανών’’, πρέπει να τον υπερασπιστούμε. Είναι η παράδοση, η μνήμη… Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο, δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί ενός διανοούμενου, αλλά η πίστη και η προσήλωση μου σ΄ έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων ανθρώπων στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη δροσιά τους. Αυτός ο κόσμος, όλος μαζί, μου έδωσε το συναίσθημα πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχερο στ’ αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη  να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, μ’ έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν. Κι όλα τούτα θα μπορούσα να τα ονομάσω με τη λέξη παράδοση… >>    

Γ. Σεφέρης

Η 12^η  Ιουνίου για όλους εμάς τους Πρόσφυγες Ελληνες Μικρασιάτες Φωκιανούς είναι ημέρα στοχασμού, ατομικής και συλλογικής περισυλλογής, μνήμης της σφαγής των προγόνων μας που διαπράχθηκε από τα «τάγματα εφόδου» του κομιτάτου « Ένωσης και Πρόοδος» -- (Νεότουρκοι) --  στις αρχές του περασμένου αιώνα και σε εφαρμογή της στρατηγικής του στα πλαίσια της προσχεδιασμένης από το 1908 – 1911,  Γενοκτονίας...  Είναι η ημέρα  κατά την οποία  έγιναν οι σφαγές στην Φώκαια (Παλαιά & Νέα) της Μ. Ασίας, για να ξεριζωθεί όλο το ελληνικό – χριστιανικό στοιχείο από τις πατρογονικές του εστίες. Η Γενοκτονία εφαρμόσθηκε σε όλα τα παράλια της Ιωνίας. Είχε έρθει η σειρά της Φώκαιας να πληρώσει χωρίς να έχει φταίξει σε τίποτα, το δικό της «μερίδιο» στην δημιουργία του τουρκικού κράτους.

H ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Φώκαια είναι παράλια πόλη και λιμάνι της Μ. Ασίας  της κατοπινής Λυδίας. Ιδρύθηκε περίπου τον 8^οπ.Χ. αιώνα, ίσως και παλαιότερα, στην περιοχή που πιο μπροστά κατοικούσαν Αιολείς απ’ την  Κύμη. Έτσι αποτελεί την αρχή της Ιωνίας και το τέλος της Αιολίδας.  Η κύρια ασχολία των κατοίκων ήταν η ναυτιλία και το εμπόριο. Η Φώκαια ήταν απ’ τις πιο μικρές πόλεις της Ιωνίας αλλά κι η πιο δραστήρια στο εμπόριο και τον αποικισμό. Όταν στο τέλος του 7^ουαιώνα παρουσιάστηκε ανάγκη να δημιουργήσει νέες αποικίες, βρήκε πιασμένες από άλλους τις πιο κατάλληλες (κοντινές) περιοχές κι έτσι αφού ίδρυσε το 654 π.Χ.  τη Λάμψακο στον Ελλήσποντο, στράφηκε μόνη αυτή απ’ όλες τις άλλες Ιωνικές πόλεις προς τηΔυτική Μεσόγειο (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία) και ίδρυσε εκεί 25 ονομαστές αποικίες !

Οι Φωκαείς θαλασσοπόροι έφθασαν στην Ταρτησσό, πόλη της Ν.Δ. Ισπανίας, το 620 π.Χ. και δημιούργησαν εμπορικές γραμμές μεταφοράς των μεταλλευμάτων, που παράγονταν εκεί (χαλκό, άργυρο, κασσίτερο κ.α.)

Πρώτοι οι Φωκαείς χρησιμοποίησαν τις «Πεντηκοντόρους», πλοία ευκίνητα και εξοπλισμένα κατάλληλα για μακρινά και επικίνδυνα ταξίδια. Έτσι σιγά-σιγά, έγιναν κύριοι της Μεσογείου και επειδή τα ταξίδια ήταν μακρινά, ίδρυσαν σε διάφορα σημεία – σταθμούς ανεφοδιασμού και επισκευής των πλοίων, που μερικοί απ’ αυτούς εξελίχθηκαν σε αποικίες κατά μήκος της Ιβηρικής  χερσονήσου.

Ο Ηρόδοτος αναφέρει χαρακτηριστικά (Α 63): «Οἱδὲ Φωκαεὶς οὓτοι, ναυτιλίηση μακρήσι πρῶτοι τῶνἙλλήνων ἐχρήσαντο, καὶ τὴν τε Ἀδρίην, καὶ τὴν Τυρσήνη καὶ τὴν Ἰβηρίαν καὶ τὸν Ταρτησσὸν οὓτοι εἰσὶοἱ καταδέξαντες». (Οι Φωκαείς πρώτοι από τους Έλληνες χρησιμοποίησαν την ναυτιλία για μακρινά ταξίδια και έφτασαν ως τις ακτές της Αδριατικής και τηςΤυρρηνικής θάλασσας και ως την Ιβηρική χερσόνησο)!

Το αβέβαιο μέλλον στις σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας

EPA/VLADIMIR SMIRNOV / SPUTNIK / KREMLIN POOL MANDATORY CREDIT

ΜΕΛΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Στην πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ταγίπ Ερντογάν, ο Τούρκος πρόεδρος (σύμφωνα με την τουρκική προεδρία) δήλωσε «ότι η συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας είναι υψίστης σημασίας για την επίλυση των περιφερειακών κρίσεων», με το Κρεμλίνο να ανακοινώνει ότι οι δύο ηγέτες αναφέρθηκαν κυρίως «στον ρωσοαμερικανικό διάλογο, με στόχο την ειρηνική επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία».

Ο Ερντογάν δήλωσε ότι «παρακολουθεί στενά τη διαδικασία που ξεκίνησε για τον τερματισμό του πολέμου μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας» και επανέλαβε ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να φιλοξενήσει ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, στο πρότυπο των αντίστοιχων της Κωνσταντινούπολης. Ο Ρώσος πρόεδρος έκανε αναφορά «στην ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και στην άρση των εμποδίων στις εξαγωγές ρωσικών προϊόντων διατροφής και λιπασμάτων» όπως προέβλεπε και η συμφωνία που υπεγράφη τον Ιούλιο του 2022 για τα σιτηρά στη Μαύρη Θάλασσα, με τη μεσολάβηση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και της Τουρκίας.

Σύμφωνα με την Άγκυρα, ο Ερντογάν εκτίμησε ότι «μέτρα καλής θέλησης για την εγγύηση της ασφάλειας της εμπορικής ναυσιπλοΐας στη Μαύρη Θάλασσα θα συμβάλουν στη διαδικασία ειρήνης», με την Τουρκία να συμμετέχει στην προσπάθεια «να μην μετατραπεί η Μαύρη Θάλασσα σε ζώνη σύγκρουσης». Παράλληλα ο Τούρκος πρόεδρος εκτίμησε ότι είναι «σημαντικό η Τουρκία και η Ρωσία να συνεργαστούν για να διασφαλίσουν σταθερή και διαρκή ειρήνη στη Συρία», προκειμένου «να διασφαλιστεί η ενότητα, η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα της».

Οι σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας

Οι σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας αποτελούν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και πολύπλοκα κεφάλαια της σύγχρονης γεωπολιτικής. Οι δύο χώρες έχουν καταφέρει τα τελευταία χρόνια να αναπτύξουν μια σχέση που συνδυάζει συνεργασία και ανταγωνισμό, παρά τις ιστορικές αντιπαλότητες, τις διαφορετικές γεωπολιτικές φιλοδοξίες και τις συχνές εντάσεις στις σχέσεις τους. Η πραγματική στροφή στις ρωσοτουρκικές σχέσεις σημειώθηκε κατά τις κυβερνήσεις Ερντογάν και Πούτιν, με τις δύο χώρες να βρίσκουν κοινό έδαφος σε μία σειρά από ζητήματα, από την οικονομία και το εμπόριο, μέχρι τα εξοπλιστικά και την ενέργεια, μηδέ της πυρηνικής εξαιρουμένης, ενώ οι δύο ηγέτες μοιράζονται την κοινή θεώρηση για έναν νέο πολυπολικό κόσμο.

Ντοκιμαντέρ: "ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ".

ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ & ΜΑΚΡΗΣ. ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

Με ιδιαίτερη τιμή και χαρά παραδίδουμε σε όλον τον ελληνισμό το ιστορικό ντοκιμαντέρ "ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ".

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στους Αγίους μας, στους Ήρωές μας, στους προγόνους μας.

Περιγραφή

ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ

Μέσα από την καταγραφή και έρευνα των γεγονότων, αλλά και με συνεντεύξεις, ρίχνεται "φως" στον βίο και στο μαρτύριο των Πέντε Αγίων Νεομαρτύρων εκ Σαμοθράκης και Μάκρης μαρτυρησάντων (6 Απριλίου 1836) αλλά και στο ιστορικό πλαίσιο των συμβάντων που προηγήθηκαν (σφαγή/ολοκαύτωμα Σαμοθράκης 1 Σεπτεμβρίου 1821). 

Ποιος κρατάει τα κλειδιά του Αιγαίου;

ΝΟΒΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΡΙΟΣ

Το Αιγαίο και το ελληνικό αρχιπέλαγος είναι ένα από τα πιο θαυμαστά φυσικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα του πλανήτη μας. Τα πολλά νησιά του καθιστούν εύκολη την επικοινωνία της μίας ηπειρωτικής ακτής με την άλλη, λειτουργώντας ως γέφυρα από την Αττική και την Πελοπόννησο ως την Μικρά Ασία, μέσω Κυκλάδων, Κρήτης και Δωδεκανήσων. Η Τρωική εκστρατεία, ο πρώτος και ο δεύτερος ελληνικός αποικισμός και οι Περσικοί πόλεμοι μαρτυρούν την κίνηση του Ελληνισμού προς την μικρασιατική ακτή, αλλά και τις δυσκολίες στην άμυνα των ιωνικών πόλεων και των νησιών του ανατολικού Αιγαίου από την Ασία.

Ο χώρος του Αιγαίου κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, πέρασε στο Βυζάντιο και στη συνέχεια κατακερματίστηκε από τους Βενετούς και τις δυνάμεις της Δ’ Σταυροφορίας. Τούτη η χαοτική διάσπαση δεν κράτησε πολύ, καθώς οι Οθωμανοί Τούρκοι αργά αλλά σταθερά κατέκτησαν όλες τις ιταλικές κτήσεις (Εύβοια 1470, Ρόδος 1522, Χϊος 1566, Κρήτη 1669 κλπ). Τούτη η ομοιομορφία “έσπασε” με την Ελληνική επανάσταση και την δημιουργία ανεξάρτητου κράτους στην Πελοπόννησο, την Στερεά και τις Κυκλάδες.

Οι Έλληνες ήταν αναγκασμένοι να διεκδικήσουν την εθνική τους ολοκλήρωση βήμα προς βήμα, ξεκινώντας από ένα μικρό και ασθενές κράτος. Για πρώτη φορά μετά από πολλούς αιώνες, ο ενιαίος συγκοινωνιακά, οικονομικά και γεωφυσικά χώρος του Αιγαίου διαλύθηκε. Αυτό προκάλεσε αναταραχή στο διεθνές σύστημα της εποχής, καθώς το Αιγαίο αποτελούσε τμήμα του θαλασσίου συστήματος Μεσογείου και Ευξείνου Πόντου, με τα άλλα τρία σκέλη να είναι ο Ελλήσποντος (Δαρδανέλια), η Προποντίδα (Μαρμαράς) και ο Βόσπορος.

Η μεγάλη Βρετανία ειδικά, εξαρτιόταν από την οθωμανική κατοχή των Στενών ώστε να παρεμποδίσει την κάθοδο της Ρωσίας στις “θερμές θάλασσες”. Το δόγμα περί εδαφικής ακεραιότητας της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ερχόταν σε αντίθεση με την ελληνική Μεγάλη Ιδέα. Για αυτό άλλωστε παλιότερα σχέδια διαμελισμού της Οθωμανικής αυτοκρατοράις, όπως το “ελληνικό σχέδιο” της Μεγάλης Αικατερίνης (τέλη 18ου αι.) και το σχέδιο του Γάλλου πρωθυπουργού Πολινιάκ (1829), προέβλεπαν μία Ελληνική αυτοκρατορία με έδρα την Κωνσταντινούπολη, κυρίαρχο και των δύο πλευρών της θάλασσας. Το 1820, σε υπόμνημά του προς τις Μεγάλες Δυνάμεις, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος προέβλεπε ως αναπόφευκτη την πτώση των Τούρκων, και πρότεινε ένα νέο Ελληνικό κράτος στα Βαλκάνια και την Μικρά Ασία το οποίο θα αναλάμβανε την ανάσχεση της ρωσικής επέκτασης προς την Μεσόγειο.

Το όνειρο της ελληνικής Αιγηίδος

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος για το Έπος 1940-41 … και μια ζωντανή ιστορία

Γράφει ο Ορφέας Μπέτσης

Δεκάδες είναι οι επιστολές, γεμάτες πόνο, ανθρωπιά και εθνική υπερηφάνεια, που όλα αυτά τα 30 και πλέον χρόνια στην Αλβανία λαμβάνει ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος από όλες σχεδόν τις γωνιές της Ελλάδας.

Αφορούν το απολύτως ευαίσθητο ζήτημα των όσων ηρωικός έπεσαν στα μέρη της σημερινής επικράτειας της Αλβανίας πολεμώντας με το μοναδικά σπάνιο αίσθημα αυτοθυσίας – χαρακτηριστικό διαχρονικό και ιστορικό των Ελλήνων – τον Ιταλικό φασισμό. Για τόσα πολλά χρόνια, από το 1940 και καθώς στην Αλβανία είχε επιβληθεί καθεστώς απομονωτισμού και επί το πλείστον αθεϊστικό και καταπιεστικό για την Ελληνική γηγενή ομογένεια, το ζήτημα των ηρώων Ελλήνων στρατιωτικών δεν ήταν απλά ταμπού και αδύνατο να αντιμετωπιστεί. Έτεινε να ξεχαστεί.

Μέχρι που οι συνθήκες άλλαξαν και κυρίως που με σκοπό την ανασύσταση της ρημαγμένης εκ βάθρων Ορθοδόξου Εκκλησίας εισήλθε στην χώρα ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος. Με τον ευαίσθητο τρόπο που εκείνος γνωρίζει και με πολύ σεβασμό στις εύθραυστες ισορροπίες ασχολήθηκε και με το ζήτημα αυτών. Πιστεύοντας βαθιά αλλά και εφαρμόζοντας πρακτικά ότι η Εκκλησία μας είναι ζώντων και κεκοιμημένων χώρα.

Απ’ την πρώτη κιόλας περιοδεία του το καλοκαίρι εκείνο του 1991 σε κάθε πιθανό σημείο μαχών άρα και πεσόντων διέκοπτε το ταξίδι του για να προσευχηθεί. Μάλιστα τελώντας πολλές φορές όχι απλό Τρισάγιο ή Μνημόσυνο αλλά και όλη την Νεκρώσιμο Ακολουθία, διότι έλεγε πολλοί εξ αυτών σίγουρα δεν είχαν την τιμή παρουσίας ιερέα και κηδεύτηκαν όπως – όπως στο Μέτωπο.

Ήταν ένας τρόπος μεταξύ άλλων για να δημιουργήσει και την απαραίτητη και μάλιστα διαιωνίζουσα ευαισθησία συνεργατών και στην ευρύτερη κοινότητα των Ορθοδόξων για συνδρομή στο ζήτημα αυτό.

Και οι ιερείς του είχαν την ειδική αυτή παραγγελία να προσέχουν τους Ορθόδοξους αδελφούς, αυτούς που έπεσαν και δεν έχουν αξιοπρεπή τάφο, αλλά και των συγγενών τους που τους θυμούνται ώστε να βοηθούνται στις προσπάθειες να έρθουν κοντά στα μέρη της ηρωικής πτώσης…

Και τα χρόνια πέρασαν. Ηγήθηκε προσπαθειών για τη συγκρότηση των Στρατιωτικών Κοιμητηρίων. «Πλήρωσε» μάλιστα καθώς σημαντικό μέρος της εχθρότητας συγκεκριμένων κέντρων στο πρόσωπο του έγκειται και στην υπόθεση αυτή.

Αμελέ Ταμπουρού: Τα φρικτά τάγματα θανάτου της γενοκτονίας

Τα Τάγματα Εργασίας κατά τον Α” Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η είσοδος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στον Α” Παγκόσμιο Πόλεμο οδήγησε στη λήψη μέτρων κατά των χριστιανικών πληθυσμών.

 Επιτάξεις διαφόρων ειδών για τις ανάγκες του πολέμου, 

εμπόδια στην άσκηση των εμπορικών και οικονομικών δραστηριοτήτων Ελλήνων και Αρμενίων, 

μετατοπίσεις χριστιανικών χωριών προς την ενδοχώρα της Μικράς Ασίας 

και η δημιουργία των ταγμάτων εργασίας αποτέλεσαν τα κύρια μέτρα πίεσης των μειονοτήτων. 

Κατά κύριο λόγο το σχέδιο αυτό εφαρμόστηκε έπειτα από υποδείξεις των Γερμανών, συμμάχων των Οθωμανών, οι οποίοι προσδοκούσαν να ασκήσουν μεγαλύτερη επιρροή στην αυτοκρατορία και να διαδραματίσουν ενεργότερο ρόλο στον οικονομικό και εμπορικό τομέα.

Η Τουρκία προχώρησε σε επιστράτευση όλων των Οθωμανών υπηκόων. 

Όσοι άνδρες ήταν άνω των 45 ετών δε στρατεύονταν αλλά σχημάτιζαν τα τάγματα εργασίας. Το μέτρο αυτό ήταν υποχρεωτικό και οι χριστιανικοί πληθυσμοί αρχικά δεν είχαν τη δυνατότητα εξαγοράς της θητείας. 

Οι άνδρες 20 – 45 ετών επιστρατεύθηκαν με το πρόσχημα της συμμετοχής τους στον πόλεμο, κάτι που δεν πραγματοποιήθηκε επανδρώνοντας με τη σειρά τους τάγματα εργασίας. 

Σταδιακά άρχισαν να φθάνουν πληροφορίες για τα δεινά και τις κακουχίες των επιστρατευμένων. Όσοι επρόκειτο να παρουσιαστούν δίσταζαν. Η τουρκική ηγεσία εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία αυτοί που δεν παρουσιάζονταν εντός 11 ημερών θα χαρακτηρίζονταν ως λιποτάκτες, θα συλλαμβάνονταν και θα δικάζονταν.

Ντοκουμέντο: Η ελληνική ιστορία της Ιωάννης Καποδίστρια και η γεωστρατηγική της στο σήμερα

📺 "ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη στην ΚΡΗΤΗ TV Στις "Αντιθέσεις" μια μεγάλη ιστορική προσφορά : 

Σε πανελλήνια πρώτη τηλεοπτική εκπομπή , παρουσιάζεται η πρώτη γενική θεώρηση της Ιστορίας της Νεότερης Ελλάδας, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης μέχρι το 1826, που εκδόθηκε μόνο στα 18 στα γαλλικά και για 196 χρόνια, ουδέποτε μεταφράστηκε για να εκδοθεί στα Ελληνικά, με συγγραφείς τον Ιακωβάκη Ρίζο Νερουλό και την Ιωάννη Καποδίστρια το όνομα του οποίου με ειδικό κωδίκελο κρατήθηκε… μυστικό. 

Οι εκδόσεις "Αρμός" και η Ακαδημία Κοσμοσυστημικής Γνωσιολογίας, 196 χρόνια μετά, παραθέτουν αυτούσια την Ιστορία που συνέγραψε ο Ιωάννης Καποδίστριας , που αποδεικνύεται τόσο επίκαιρη μέχρι τις ημέρες μας, σε όλα τα γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά , κοινωνικά, και γλωσσικά, γεωγραφικά.

 Στο στούντιο των Αντιθέσεων ο ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου στην Πολιτική Επιστήμη, Γιώργος Κοντογιώργης, θεωρητικός εμπνευστής της Κοσμοσυστημικής Γνωσιολογίας, ως τη νέα κοινωνική και πολιτική επιστήμη, που γράφει και την εισαγωγή , στην πρώτη φορά ελληνική έκδοση της Ιστορίας της Νεότερης Ελλάδας, με το άγνωστο. μέχρι σήμερα στοιχείο για τους περισσότερους , του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια, ως συγγραφέας της , μαζί με τον Ιακωβάκη Ρίζο Νερουλό.

 Μια συζήτηση - έκπληξη μεγάλων ανατροπών και απόψεων που θα προκαλέσουν αποαλύψεις: 

- Γιατί το βιβλίο παρέμεινε ουσιωδώς στην αφάνεια επί δύο αιώνες και κανείς δεν φρόντισε να εκπληρώσει την επιθυμία του Καποδίστρια να μεταφραστεί στην ελληνική γλώσσα.

ΟΧΙ - 28η Οκτωβρίου 1940 - Ε' μερος

Την Τετάρτη, 29 Ιανουαρίου 1941, ο πρωθυπουργός, Ιωάννης Μεταξάς, φεύγει από τη ζωή.
Ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ επέλεξε για αντικαταστάτη του, τον νομικό και οικονομολόγο Αλέξανδρο Κορυζή. Όμως παρά την ακεραιότητα του χαρακτήρα του και το ήθος του, δεν είχε την στρατιωτική εμπειρία, ούτε και την πολιτική ισχύ του προκατόχου του.
Η κατάσταση στο Ελληνοαλβανικό μέτωπο είναι σταθερή. Οι πολεμικές επιχειρήσεις είναι μικρής κλίμακας, και διεξάγονται κυρίως στον κεντρικό τομέα του μετώπου.
Οι Ιταλοί με αντεπιθέσεις, προσπαθούν να ανακαταλάβουν το πέρασμα της Κλεισούρας, ενώ οι Έλληνες αντιμετωπίζοντας συνθήκες πολικού ψύχους, καταλαμβάνουν το όρος Τρεμπεσίνα.
Στις ΗΠΑ, η Ομογένεια δραστηριοποιείται και με όχημα την κίνηση «Greek War Relief Association Inc» θα συλλέξει σημαντικά χρηματικά ποσά που θα διαθέσει για την αγορά και αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στην Ελλάδα.

ΟΧΙ - 28η Οκτωβρίου 1940 - Δ' μερος

WITH ENGLISH SUBTITLES. Οι Αγγλικοί υπότιτλοι μπορούν να απενεργοποιηθούν.

Νοέμβριος 1940.

Ο Ελληνικός στρατός έχει εκδιώξει τους Ιταλούς εισβολείς από το Ελληνικό έδαφος και συνεχίζει την προέλασή του πέρα από τα σύνορα, στην γεωγραφική περιοχή της Βορείου Ηπείρου. Μετά την κατάληψη της Κορυτσάς στις 22 Νοεμβρίου 1940, μέσα σε 16 ημέρες, ο Ελληνικός στρατός θα υψώσει την Ελληνική σημαία στο Πόγραδετς, στη Πρεμετή στους Αγίους Σαράντα και στο Αργυρόκαστρο.

Οι Ιταλοί υποχωρούν διαρκώς και βρίσκονται σε κατάσταση πανικού. Ο Μουσολίνι σκέφτεται ακόμη και το ενδεχόμενο να ζητήσει ανακωχή με τους Έλληνες μέσω του Χίτλερ. Τελικά, μετά και από παρέμβαση του Ιταλού υπουργού Εξωτερικών Τσιάνο, θα ζητηθεί η στρατιωτική συνδρομή των Γερμανών εναντίων των Ελλήνων, στις 4 Δεκεμβρίου 1940.

Ο Χίτλερ βλέποντας την αποτυχία της Ιταλικής εισβολής στην Ελλάδα, αλλά και τον κίνδυνο να αποτελέσει η Ελλάδα βάση των Βρετανικών βομβαρδιστικών με ακτίνα δράσης τις πετρελαιοπηγές του Πλοέστι της Ρουμανίας, αποφασίζει να επέμβει στα βαλκάνια. Η επέμβαση αυτή θα οδηγήσει στον σχεδιασμό Γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα, μέσω Βουλγαρίας με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Μαρίτα».

Οι Ιταλοί, και με την βοήθεια μεταγωγικών αεροπλάνων της πολεμικής Γερμανικής αεροπορίας, θα μεταφέρουν αρκετές δυνάμεις στην Αλβανία και θα αντέξουν στην αντεπίθεση των Ελλήνων. Οι καιρικές συνθήκες, αλλά και οι δυσκολίες στον ανεφοδιασμό θα ανακόψουν την Ελληνική προέλαση τον Ιανουάριο του 1941, παρά το γεγονός της κατάληψης από τις Ελληνικές δυνάμεις της Χειμάρρας και του περάσματος της Κλεισούρας.

ΟΧΙ - 28η Οκτωβρίου 1940 - Γ' μερος

Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940 και μετά την ανακοίνωση της Γενικής Επιστράτευσης μέσα σε δεκαπέντε μέρες κινητοποιήθηκαν και προωθήθηκαν χιλιάδες άνδρες και υποζύγια στα σύνορα με Αλβανία και Βουλγαρία.

Επίσης, η Ελληνική κυβέρνηση ζήτησε από τη Μεγάλη Βρετανία, να εκπληρώσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις ως προς τις εγγυήσεις που είχε δώσει τον Απρίλιο του 1939 στην Ελλάδα, σε περίπτωση επίθεσης του «Άξονα».
Όμως η Βρετανική συμβολή στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο δεν θα κάνει τη διαφορά. Οι Έλληνες πολεμούν τους Ιταλούς στην Ήπειρο ουσιαστικά μόνοι τους.

Την Πέμπτη, 14 Νοεμβρίου 1940, στις 06:30​ με το πρώτο φως της ημέρας, ξεκινάει η Ελληνική αντεπίθεση. Μέχρι τις 21 Νοεμβρίου έχουν απελευθερωθεί όλα τα Ελληνικά εδάφη στον κεντρικό τομέα του Καλπακίου, και οι Ιταλικές δυνάμεις έχουν υποχωρήσει στην Πρεμετή.
Στις 21 Νοεμβρίου 0 Ελληνικός Στρατός είναι έτοιμος να εισέλθει θριαμβευτικά στην πόλη της Κορυτσάς.

Όμως δεν θα είναι η πρώτη φορά. 28 χρόνια πριν Η Ελλάδα μετά από νικηφόρες μάχες με τους Οθωμανούς, καταλαμβάνει ολόκληρη τη γεωγραφική περιοχή της Ηπείρου, και στις 19 Δεκεμβρίου 1912 (6 Δεκεμβρίου παλαιό ημερολόγιο) καταλαμβάνει την Κορυτσά

 
Την Κυριακή, 1η Μαρτίου 1914 στο Αργυρόκαστρο, Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου ανακηρύσσουν την Αυτόνομη Δημοκρατία της Βορείου Ηπείρου, και σχηματίζουν προσωρινή κυβέρνηση με σκοπό την υπεράσπιση των συμφερόντων της αυτόνομης δημοκρατίας. Με το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας στις 17 Μαΐου 1914, η Αλβανία υπέγραψε και αναγνώρισε την πλήρη αυτονομία, στις επαρχίες της Κορυτσάς και του Αργυρόκαστρου, οι οποίες αποτελούσαν τη Βόρεια Ήπειρο.

Μηχανή του χρόνου -Η εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα και η μάχη των οχυρυ

Η Μηχανή του Χρόνου - Η εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα και η μάχη των οχυρών

ΟΧΙ - 28η Οκτωβρίου 1940 - Β'' μερος

Δευτέρα, 28 Οκτωβρίου 1940

Ώρα 03:00​. Το τελεσίγραφο προς την Ελλάδα με το οποίο η Ιταλία ζητούσε να επιτραπεί η ελεύθερη είσοδο των στρατευμάτων της στην Ελλάδα από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα έχει απορριφθεί από την Ελληνική κυβέρνηση.

Ώρα 05:30​. Ξεκινά η Ιταλική εισβολή στην Ελλάδα. Οι πρώτοι βομβαρδισμοί κατά Ελληνικών φυλακίων και η προέλαση Ιταλικών στρατευμάτων.

Τα Ελληνικά στρατεύματα προχωρούν σε πιστή εφαρμογή του προδιαγεγραμμένου αμυντικού σχεδίου, της βραδείας αμυντικής υποχώρησης, στην κυρία γραμμή αντιστάσεως στο Καλπάκι.
Η ευθύνη για την υπεράσπιση των Ελληνικών συνόρων στην Ήπειρο ανήκε στην 8η Μεραρχία Πεζικού με διοικητή τον υποστράτηγο Χαράλαμπο Κατσιμήτρο. «Δύναμαι να βεβαιώσω υπευθύνως τον κ. Αρχηγόν ΓΕΣ ότι δεν θα περάσουν οι Ιταλοί από το Καλπάκι».

Ο Μουσολίνι προσδοκά νίκη των Ιταλικών στρατευμάτων εντός 15 ημερών.
Όμως θα διαψευσθεί.

Οι Ελληνικές δυνάμεις κατάφεραν να σταματήσουν το Ιταλικό στράτευμα.
Έναν στρατό τριπλάσιο σε έμψυχο δυναμικό, σε πυροβολικό και λοιπό εξοπλισμό, με άρματα μάχης και αεροπορική κάλυψη.