Η εχθρική συμπεριφορά των Βρετανών στον Αττίλα

Διέρρευσε άκρως απόρρητο έγγραφο για την συμμετοχή των Βρετανών στον Αττίλα. Επιβεβαιώνονται οι Φήμες

Επιτέλους να βγεί η Αλήθεια..

Είναι συνταρακτικά όσα αποκαλύπτονται από άκρως απόρρητο έγγραφο του τότε αρχηγού της ΓΕΕΦ και στην ουσία επιβεβαιώνουν τις φήμες της εποχής

Από: voria.gr

Ο Μακεδών

Δύο παράγραφοι στον χθεσινό Καλλισθένη στην voria.gr, για τη συμμετοχή και Βρετανών στον Αττίλα, μου έδωσαν το έναυσμα να αναζητήσω το σχετικό έγγραφο της Εθνικής Φρουράς της Κύπρου.

Πρόκειται για την αποκάλυψη από το δημοσιογράφο Λουκά Δημάκα, ενός άκρως απόρρητου εγγράφου, με ημερομηνία 9 Αυγούστου 1974 (το υπογράφει ο τότε αρχηγός της ΓΕΕΦ υποστράτηγος Ευθύμιος Καραγιάννης) που αναφέρει στοιχεία για στρατιωτική δράση της RΑF και των βρετανικών βάσεων στο νησί εις βάρος των Eλληνοκυπρίων και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα», στις 15 Οκτωβρίου 2005.

Είναι συνταρακτικά όσα αποκαλύπτονται, και στην ουσία επιβεβαιώνουν τις φήμες της εποχής εκείνης περί συμμετοχής και Βρετανών πιλότων -που τους πρόδωσε αρχικώς η ευστοχία στους βομβαρδισμούς, σε αντίθεση με τους τότε παντελώς ανυπόληπτους Τούρκους πιλότους, τελευταίους πάντα στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ- αλλά και η διάδοση ότι ήδη στα χέρια των Κυπριακών αρχών βρίσκονταν οι σοροί δύο Βρετανών πιλότων, μετά την κατάρρευση τουρκικού αεροπλάνου.

Και αν τότε, αυτά προέρχονταν από φήμες, το αναφερόμενο έγγραφο, παραθέτει σημαντικά, όπως αναφέρεται, «εξακριβωμένα στοιχεία εις βάρος των Βρετανών» για τη στρατιωτική τους δραστηριότητα κατά των Ελληνοκυπρίων τις πρώτες ημέρες των εχθροπραξιών όπου και κρίθηκε ουσιαστικά η έκβαση της εισβολής.

Πρόκειται, σύμφωνα με όσα αναφέρονται, για στρατιωτική δραστηριότητα όχι απλώς υποστήριξης του Αττίλα, αλλά κυρίως για υποκατάστασή του σε βομβαρδισμούς από αέρα και θάλασσα και για ενεργό χρήση των βρετανικών βάσεων στο νησί προς αυτή την κατεύθυνση. Χρησιμοποίησαν μάλιστα και τα σήματα της Ειρηνευτικής Δύναμης για κάλυψη!

Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ότι ορισμένα από τα στοιχεία είναι προϊόν κατασκοπευτικής δράσης -και συνοδεύονταν, τότε, από τα σχετικά ντοκουμέντα- ενώ άλλα αποτελούν μαρτυρίες ή εκτιμήσεις περιστατικών «με ονοματεπώνυμο». Παραθέτω ορισμένα από τα «εξακριβωμένα στοιχεία» που καταγράφει στην αναφορά του ο τότε αρχηγός της ΓΕΕΦ υποστράτηγος Ευθύμιος Καραγιάννης για την ανάμειξη των Βρετανών:

ΚΥΠΡΟΣ, τα αρχεία της CIA από το Νοέμβρη του 1873 έως τον Αύγουστο του 1974.

Ένα βιβλίο ντοκουμέντο για την Κύπρο και τους δύο Αττίλες που ακόμη μας πληγώνουν. Χωρίς σχόλια, χωρίς απόψεις και εξηγήσεις. Όλα αυτά θα γίνουν από τον αναγνώστη που θα μπορέσει να καταλάβει πως η CIA και οι Αμερικανοί «είδαν» τα γεγονότα εκείνης της περιόδου. Το βιβλίο «Κυπριακό,Ελλαδικό Κράτος και ο Ρόλος των ΗΠΑ-Τα αρχεία της CIA», φέρει την υπογραφή του δημοσιογράφου Αλέξανδρου Στεφανόπουλου.

 Περιλαμβάνει τις πρωτότυπες αναφορές της CIA και την μετάφραση τους στα ελληνικά.

Ο Αλέξανδρος Στεφανόπουλος λέει πως πρόκειται για μια έκδοση στεγνή από χαρακτηρισμούς. Μόνον η ανάγνωση των επί μέρους αρχείων της CIA που σήμερα δημοσιοποιούνται μέσα από την ιστορική έκδοση που ανέλαβε ο Φιλολογικός Σύλλογος του Παρνασσού επικεντρωμένη στην Εθνική Τραγωδία που οδήγησε στην απώλεια Εθνικής Κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Αφορμή είναι η μνήμη της Κυπριακής Τραγωδίας του Ιουλίου με αποκορύφωμα τα τραγικά γεγονότα του Αυγούστου του 1974 και η έκδοση ενός βιβλίου υπό τον τίτλο «Κυπριακό Ελλαδικό Κράτος και ο ρόλος των ΗΠΑ» επικεντρωμένη ακριβώς σε αυτό το επίμαχο χρονικό διάστημα.

Το βιβλίο είναι έκδοση του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός και διατίθεται από το κεντρικό Βιβλιοπωλείο ΗΡΟΔΟΤΟΣ (Μάντζαρου 9 στην Αθήνα) και σταδιακά μέχρι τον Σεπτέμβριο θα βρίσκεται σε όλα τα μεγάλα κεντρικά βιβλιοπωλεία της Ελλάδος και της Κύπρου και στην συνέχεια θα γίνει παρουσίαση του στην Ελλάδα το προσεχές διάστημα στην Κύπρο και στην Νέα Υόρκη.

Χαρίτα Μάντολες, το σύμβολο της Κύπρου!

Γιώργος Τασιόπουλος 

Αν γνώριζαμε, δεν είχαμε ξεχάσει τη Χαρίτα Μάντολες, θα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε καλύτερα για τη σφαγή στην Παλαιστίνη.

Κάτω από τα ελαιόδεντρα είδε να δολοφονούνται εν ψυχρώ 12 άνθρωποι, να βιάζεται κοπέλα, να γλιτώνουν εκ θαύματος αυτή και τα δύο ανήλικα παιδιά της.

Και μετά ήρθε η προσφυγιά...

Και έπρεπε να μεταμορφωθεί σε βράχο για τα παιδιά της και να δώσει έναν άνισο αγώνα με σύμμαχο μία ανάξια πολιτεία και αντίπαλο μία βάρβαρη χώρα.

Ήξερε ότι αυτό το πάθος για επιστροφή αλλά και τον αγώνα για τους αγνοούμενους είχε χρέος να το μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά της. Τους μιλούσε για την Κερύνεια, τον Καραβά για τον πατέρα τους Αντρίκκο, για όλα όσα τους ένωναν με τον τόπο τους.

Η πραγματική όμως εκπαίδευση γινόταν κάθε Κυριακή, μετά από τον εκκλησιασμό θυμάται η κόρη της.

«Η Χαρίτα κάθε Κυριακή μας έκανε μάθημα για τον Καραβά και το Έξι Μίλι. Έπρεπε να γνωρίζουμε γιατί η Εκκλησία ονομαζόταν Αχειροποίητος, ποιος ήταν ο βράχος που ήταν μέσα στη θάλασσα, τι παρήγαμε στον Καραβά και ποιες ήταν οι γιορτές του. Επίσης είχαμε χάρτη του Καραβά και μας εξηγούσε πώς θα πηγαίναμε σπίτι μας, σε περίπτωση που δεν ήταν μαζί μας». 

Η Χαρίτα Μάντολες έχει ήδη γραφτεί στην ιστορία της Κύπρου για την επιμονή και τον αγώνα της.

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Προσομοίωση της αποστολής των Phantom στην Κύπρο

Η ετοιμότητα των Ελλήνων πιλότων και τεχνικών - Καταρρίπτουμε τις δικαιολογίες για τη μη χρησιμοποίηση των F-4E Phantom το 1974

July 22, 2025

Γράφει ο Δημήτρης Σταθόπουλος. 

Το άρθρο είναι προδημοσίευση από την επερχόμενη έκδοση “Από το Φάντομ στο Phantom: 50 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑ” – Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το άρθρο προέρχονται από το αρχείο της ΠΑ, απόστρατων Αεροπόρων και από το αρχείο του συγγραφέα.

Η ένταξη των μαχητικών F-4E Phantom II στην Ελληνική Αεροπορία συνέπεσε χρονικά με μία από τις πλέον δραματικές περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Την κρίση της Κύπρου και την τουρκική εισβολή, υπό την κωδική ονομασία «ΑΤΤΙΛΑΣ», που εκδηλώθηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου, 20 Ιουλίου 1974.

Με το πέρασμα των δεκαετιών, το ζήτημα της (μη) εμπλοκής των νεοπαραληφθέντων F-4E Phantom II της Πολεμικής Αεροπορίας κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974 εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο αντιπαράθεσης. Πολλοί έχουν ισχυριστεί πως μια αποστολή κρούσης προς τη Μεγαλόνησο δεν ήταν επιχειρησιακά εφικτή, βασίζοντας την επιχειρηματολογία τους σε τρεις κύριους άξονες:

1) Την απειρία των πληρωμάτων Phantom

2) Τη μη πλήρη διαθεσιμότητα και τεχνική ετοιμότητα των αεροσκαφών.

3) Τη μεγάλη απόσταση και τις ιδιαίτερες απαιτήσεις ενός επιχειρησιακού πλήγματος τόσο μακριά από την ηπειρωτική Ελλάδα.

Χαρίτα Μάντολες: Η συγκλονιστική μαρτυρία της γυναίκας-συμβόλου της Κύπρου στο NEWS 24/7

Χαρίτα Μάντολες Κύπρος 1974-2024, Βίντεο-Ντοκιμαντέρ του NEWS 24/7

Στο πλαίσιο του ντοκιμαντέρ “Κύπρος 1974-2024-Οι άνθρωποι που δεν ξέχασαν”, το NEWS 24/7 μίλησε με ανθρώπους που βίωσαν το τραύμα της εισβολής. Η μαρτυρία της Χαρίτας Μάντολες, συμβολικής μορφής της τραγωδίας.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ

20 Ιουλίου 2024

Η Χαρίτα Μάντολες αποτελεί μία γυναίκα – σύμβολο για την ιστορία της κυπριακής τραγωδίας του 1974. Η ίδια ήταν 27 ετών με δύο παιδιά, όταν είδε να σκοτώνονται μπροστά στα μάτια της ο σύζυγός της, ο πατέρας της, οι δύο γαμπροί της, ο θείος και νονός της και ο ξάδελφός της, καθώς και άλλα έξι άτομα.

Από την τουρκική εισβολή κι έπειτα, η Χαρίτα Μάντολες έδωσε έναν τεράστιο αγώνα, τον οποίον συνεχίζει μέχρι σήμερα, για τους αγνοούμενους της Κύπρου, εξ ου και το προσωνύμιο “η μάνα των αγνοουμένων”, αλλά και για δικαιοσύνη στο νησί. Ήταν πάντοτε στην πρώτη γραμμή των διαδηλώσεων, τραγική φιγούρα με τις φωτογραφίες των δικών της στα χέρια, ενώ η ίδια, 37 χρόνια μετά τον πόλεμο, είχε πάει στα Κατεχόμενα και είχε υποδείξει το σημείο της εκτέλεσης των 12 ανθρώπων που υπήρξε μάρτυρας.

Στο πλαίσιο του βίντεο-ντοκιμαντέρ “Κύπρος 1974-2024: Οι Άνθρωποι που δεν ξέχασαν” του NEWS 24/7, η Χαρίτα Μάντολες, η συμβολική μορφή της τραγωδίας, καταθέτει τη συγκλονιστική μαρτυρία της, εξιστορώντας με λεπτομέρειες την φρίκη που βίωσε τον Ιούλιο του 1974 και τα σοκαριστικά περιστατικά που την στιγμάτισαν, αλλά και περιγράφοντας το πώς «βρέθηκε ο τάφος της Ελιάς με τα 12 λείψανα».

Μέρες Κύπρου...

Κάθε  Σάββατο  μια  σταλιά  λογοτεχνίας  

Από τον Δημήτρη Βασιλειάδη                                         

Μέρες Κύπρου... 

Στο ποίημα ''Στερνός Λόγος'', της μεγάλης κυρίας της ποίησης του λαού μας, της Κύπριας κ. Κλαίρης Αγγελίδου, της Σαλαμινιώτισσας, της Αμμοχωστιανής, της μακρινής απογόνισσας, θυγατέρας του Τεύκρου.

____****_____

ΣΤΕΡΝΟΣ ΛΟΓΟΣ                                                                                         

''Φύλαξε το κλειδί. Είναι του σπιτιού.                                                             

Όταν θα πας, ν΄  ανοίξεις.                                                                                                        

Σε τόπο φύλαξέ το σίγουρο                                                                        

και κάπου - κάπου να το καθαρίζεις.                                                          

Δεν πρέπει να σκουριάσει.                                                                                                   

Να ΄ναι έτοιμο, μόλις σας πούνε                                                                   

να γυρίσετε...                                                                                                

Έχω κλειδώσει δυο φορές την ξώπορτα.                                                   

Πρέπει να την τραβήξεις προς τα έξω,                                                                      

μην ξεχάσεις...                                                                                                

Εγώ δε θα γυρίσω όπως λογάριαζα.                                                              

Εσύ θα πας.         

51 χρόνια από την αποκατάσταση της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.

του Λευτέρη Ριζά  -  24 Ιουλίου 2015

Έγραφα σχετικά στις 3/8/2007 σε άρθρο μου που είχε αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Monthly Review που απόσπασμα του παραθέτω:

«Αλήθεια πόσο υπερήφανος μπορεί να είναι ένας λαός που χρωστάει την Ελευθερία και Δημοκρατία του πάνω σε μια συνεχιζόμενη τραγωδία ενός άλλου λαού – πολύ περισσότερο όταν δεν πρόκειται για «άλλο» λαό αλλά για αδελφούς του. Αν ισχύει αυτό που έλεγε ο Μαρξ, ότι δηλαδή δεν μπορεί να είναι ελεύθερος ένας λαός όταν καταπιέζει έναν άλλο, πόσο ελεύθερος μπορεί να είναι και πόση πραγματική δημοκρατία μπορεί να έχει όταν τα θεμέλια τους βρίσκονται πάνω στα κόκαλα των ελληνοκυπρίων και την κατοχή και καταπίεση της Κύπρου;

Έχει ειπωθεί ότι τα θεμέλια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης δεν υπήρξανε στέρεα γιατί ο γερμανικός λαός τη θεώρησε ως αποτέλεσμα, «κατάκτηση», της ήττας του και του εξευτελισμού στον οποίο τον υποχρέωσαν οι νικητές. Η προσβολή και η ταπείνωση στις οποίες τον καταδίκασαν υπήρξε πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη αντιδραστικών πολιτικών ρευμάτων και στην τελική νίκη του ναζισμού.

Στην περίπτωση μας υποχρεωθήκαμε, διαπαιδαγωγηθήκαμε και τελικά συνηθίσαμε τη Δημοκρατία και Ελευθερία μας να την στηρίζουμε στη λήθη. Δεν θέλουμε να θυμόμαστε. Το «Δεν Ξεχνώ» φροντίσανε να το ξεχάσουμε. Και μάλιστα και επίσημα: η αμνησία, η λήθη διδάσκεται επίσημα: από τα σχολικά βιβλία της Ιστορίας.»[1]

Έτσι 41 χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας – αυτής που περιλάμβανε τα Ιουλιανά, τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα, την εκτός νόμου θέση του ΚΚΕ και την δίωξη των φρονημάτων, κλπ κλπ – έχουμε φτάσει στο σημείο να παζαρεύουμε τη διχοτόμηση της Κύπρου [με χαρτί περιτύλιξης την Διζωνική-Δικοινοτική Ομοσπονδία] και ζητιανεύουμε – υπερήφανα βέβαια γιατί αυτό μας βολεύει – τα δάνεια από τους παντοτινούς «φίλους» και επικυρίαρχους μας.

Μας λένε βέβαια, όσοι δεν είχαν το ανάστημα να υπερασπίσουν τον λαό και το έθνος, να διαπαιδαγωγήσουν και οργανώσουν αυτόν τον πάντοτε «ευκολόπιστο λαό», πώς ό,τι κάνουν ή ό,τι έκαναν – δηλαδή που υπόγραψαν τα Μνημόνια της δυστυχίας και υποδούλωσης μας – ότι το έκαναν γιατί βρέθηκαν μπροστά σε επαίσχυντο εκβιασμό. Μάλιστα. Ξέρουνε, θυμούνται μήπως – οι «αριστεροί» κυρίως – πόσοι βρέθηκαν μπροστά σε ίδιους επαίσχυντους εκβιασμούς; Τότε που με μια υπογραφή τους, με αποκήρυξη του «πιστεύω» τους έμεναν ελεύθεροι ή αντίθετα πήγαιναν εκτελεστικό απόσπασμα; Πόσοι από τους φυλακισθέντες και εξορισθέντες την εποχή της Χούντας, δεν βρέθηκαν μπροστά σε τέτοιου είδους διλήμματα; ΟΛΟΙ τους. Όταν λοιπόν θυμόμαστε όλους αυτούς και δίκαια νιώθουμε περήφανοι για το τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος, πρέπει να αναλογιζόμαστε και το τι μπορεί να κάνει ένας λαός. Και μάλιστα όταν προχτές ακόμα είπε ΟΧΙ το 62% του.

Η Δημοκρατία θα ξαναζωντανέψει όταν ο λαός θα αποφασίζει ο ίδιος για την τύχη του – όταν δηλαδή δεν θα διαχειρίζονται άλλοι, «λαοπρόβλητοι» τάχα μου, τους αγώνες του, τα «θέλω» του και τις αποφάσεις του.

Ο Ελληνισμός, στην Ελλάδα, την Κύπρο, όπου τελικά υπάρχει και ζει, έχει ένα μεγάλο χρέος: να υπερασπίσει την ύπαρξη του, την ελευθερία του, τον πολιτισμό του, την ιστορία του, ενάντια στους ιμπεριαλιστές, νεοαποικιοκράτες και φασίστες, όπως αυτοί κι αν εμφανίζονται και αποκαλούνται.

_________*********________

Όλη η ανάρτησή του Λευτέρη Ριζά, 24-7-2015

«Η Κυρά της Λαπήθου Ευφροσύνη Προεστού»!!!

KYΠΡΟΣ 1974: 

"Την έγδυσαν, την έδεσαν πίσω από ένα τζιπ και την έσερναν για να μαρτυρήσει που έκρυβε τους στρατιώτες"

Στη μάχη της Λαπήθου στις 6 Αυγούστου 1974, 12 στρατιώτες αποκόπηκαν και έμειναν εγκλωβισμένοι πίσω από τις εχθρικές γραμμές.

Αυτούς τους στρατιώτες εντόπισε η 74χρονη τότε Κυρία Ευφροσύνη Προεστού.

Τους έκρυψε σε μια μικρή σπηλιά δίπλα στο σπίτι της και τους φρόντιζε για έναν ολόκληρο μήνα κάτω από τα βλέμματα των πολυάριθμων Τούρκων που βρίσκονταν ήδη μέσα στη Λάπηθο.

Οι Τούρκοι την υποψιάστηκαν και άρχισαν να την ανακρίνουν.

Υπέστη φρικτά βασανιστήρια.

Πέρα από τους άγριους ξυλοδαρμούς στο Κάστρο της Κερύνειας, τους τεχνητούς πνιγμούς στην θάλασσα, τα βάναυσα κτυπήματα με το κομμένο σχοινί της καμπάνας, το οποίο έκοψαν κι έδεσαν κόμπους για να είναι πιο επώδυνα τα πλήγματα, η πιο εξευτελιστική δοκιμασία που την υπέβαλαν, ήταν η βασανιστική διαπόμπεψη στους δρόμους της Λαπήθου:

Την έγδυσαν, την έδεσαν πίσω από ένα στρατιωτικό τζιπ και την έσερναν στην άσφαλτο μέχρι που το δέρμα της από τις πληγές έγινε κατακόκκινο από τα αίματα…

Κι όμως η κυρά της Λαπήθου άντεξε.

Της έβγαλαν τον σταυρό από το λαιμό και της ζητούσαν να τον φτύσει.

Η αλύγιστη Κυρά δεν έσπασε και δεν αποκάλυψε ποτέ που έκρυβε τα παιδιά της.

Παρά τον διασυρμό, δεν της πήραν ούτε μια λέξη από το στόμα της.

ΔΕΝ ΠΡΟΔΩΣΕ!

1974 Φάκελος Κύπρου: Ο επίλογος του Ελληνισμού;

Γράφει ο

Στέλιος Παρασκευόπουλος

Σάββατο, Νοέμβρη 24, 2018 

Ο Φάκελος της Κύπρου που δόθηκε στην δημοσιότητα πριν από λίγες ημέρες, σαράντα τέσσερα χρόνια μετά από την ανείπωτη τραγωδία και τριάντα χρόνια από τότε που η Ελληνική Βουλή διερεύνησε τι ευθύνες για το χουντικό πραξικόπημα και την εισβολή της Τουρκίας το 1974 στη Μεγαλόνησο, δεν έχει πλέον καμία αξία –πλην ίσως της ιστορικής, καθώς δεν κατέδειξε σε βάθος τα προδοτικά γεγονότα που συνέβησαν σε βάρος του Ελληνισμού. Και ακόμη, δεν απέδειξε τον προδοτικό ρόλο –πέραν των γνωστών πρωταιτίων και πρωτεργατών- όλων εκείνων των προσώπων, στρατιωτικών και πολιτικών, που έπαιξαν σημαίνοντα ρόλο στο παρασκήνιο σε Ελλάδα, Κύπρο, Ευρώπη και ΗΠΑ. Και δεν θα πρέπει να αγνοείται πως το νησί της «θλιμμένης Παναγιάς» καρατομήθηκε σε δύο φάσεις. Επί της χούντας του Ιωαννίδη («Αττίλας 1») και επί της δημοκρατικής αλλαγής στην Ελλάδα –επονομαζόμενη και ως Μεταπολίτευση («Αττίλας 2»).

Αυτά που δημοσιοποίησε ο Φάκελος της Κύπρου για τα σκοτεινά και αιματοβαμμένα γεγονότα, το μοιραίο εκείνο καλοκαίρι για τον κυπριακό Ελληνισμό, ήταν γνωστά –λίγο έως πολύ- εδώ και πολλά χρόνια.

 Και το κυριότερο, ο Φάκελος της Κύπρου, ξεθυμασμένος πλέον από τον χρόνο, αποτελεί στην ουσία «καμένο χαρτί», αφού οι κόλλες του δεν τύλιξαν όταν έπρεπε κανέναν υπόλογο για να τον στείλουν στο εδώλιο της εσχάτης προδοσίας. Ένας Φάκελος – κενό γράμμα που δεν προκάλεσε την ιστορική Νέμεση. Ένας Φάκελος, που αν και πλήρης ασυλλόγιστων και προδοτικών ενεργειών, σφραγισμένος με αίμα και απώλεια εδαφών, άφησε ασυγκίνητη την κοινή γνώμη και αμέτοχα τα Μέσα Ενημερώσεως.

Στέλιος Κούκος, 51 χρόνια από την τουρκική εισβολή: Η Ρωμηοσύνη της Κύπρου προόρισται να ζήσει και θα ζήσει!

Τάσσος (Αναστάσιος Αλεβίζος): «Κύπρος 74», 1974, Ξυλογραφία σε χαρτί 63Χ70 εκ. (Εθνική Πινακοθήκη)

Γράφει ο Στέλιος Κούκος

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Χαρίλαος Τρικούπης στις 2 Νοεμβρίου του 1885 σε ομιλία του στην βουλή είπε πως η «Ελλάς προόρισται να ζήσει και θα ζήσει»!

Μερικές δεκαετίες πιο πριν ο Ελληνισμός άρχισε να ανατέλλει ολοζώντανος και φωτεινός μέσα από τα πιο μαύρα χρόνια της ιστορίας του. Η Ελληνική επανάσταση του 1821 άνοιξε τον δρόμο.

Στην Κύπρο, ο ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης, ανάμεσα στα χρόνια 1884-1895 έγραψε το ποίημα η «9η Ιουλίου του 1821 εν Λευκωσία Κύπρου». Μεταξύ των στίχων του ποιήματος αυτού το οποίο αποτελεί μία από τις κορυφαίες ελληνικές ποιητικές συνθέσεις, ο Μιχαηλίδης γράφει και τον ιδιαίτερα γνωστό στίχο, «η Ρωμιοσύνη εν να χαθεί όντας ο κόσμος λείψει».

Δηλαδή η Ρωμηοσύνη θα χαθεί όταν ο κόσμος τελειώσει!

Νομίζω πως και οι δύο φράσεις που προαναφέραμε του πολιτικού και του ποιητή έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους και μας έρχονται κατά νουν σήμερα, επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο της 20ής Ιουλίου του 1974. Μιας στρατιωτικής επιχείρησης που χαρακτηρίστηκε ως άνανδρη, ενώ από την ίδια την Τουρκία ως «ειρηνευτική επιχείρηση».

19-ΙΟΥΛ-1974) Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ

(19-ΙΟΥΛ-1974) Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ: 

<Τὸ Πραξικόπημα τῆς Χούντας ἀποτελεῖ ΕΙΣΒΟΛΗ πλήττουσα ὅλον τὸν Κυπριακὸ Λαό, Ἕλληνες καὶ ΤΟΥΡΚΟΥΣ> 

Διαμαντής Κούτουλας 

Λίγες ὧρες πρὶν τὸν ἀπόπλου τοῦ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΣΙΝΑ μὲ προορισμὸ τὴν ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, στὶς 19 Ἰουλίου.1974,  ὁ ἐκπεσὼν ἀπὸ τὴν Χούντα, Πρόεδρος ΜΑΚΑΡΙΟΣ, μιλῶντας στὸ Συμβούλιο Ἀσφαλεἰας τοῦ ΟΗΕ  ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ  ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΩΣ ΕΙΣΒΟΛΗ  λέγοντας μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς·

<Πρόκειται σαφῶς γιὰ ΕΙΣΒΟΛΗ ΕΚ ΤΩΝ ΕΞΩ, μαζὶ μὲ κατάφωρη παραβίαση τῆς ἀνεξαρτησίας καὶ τῆς κυριαρχίας τῆς Δημοκρατίας τῆς Κύπρου. ..Τὸ λεγόμενο πραξικόπημα εἶναι δημιούργημα τῶν Ἑλλήνων ἀξιωματικῶν, ποὺ ἀποτελοῦν καὶ διοικοῦν τὴν ἐθνοφρουρά.......Δὲν ὑπῆρξε ἐπανάσταση στὴν Κύπρο, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ ἐσωτερικὴ ὑπόθεση. Ὑπῆρξε εἰσβολή, ποὺ παραβίασε τὴν ἀνεξαρτησία καὶ τὴν κυριαρχία τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας....Καὶ ἡ εἰσβολὴ συνεχίζεται, καὶ θὰ συνεχίζεται ὅσο θὰ ὑπάρχουν Ἕλληνες ἀξιωματικοὶ στὴν Κύπρο.....Ὅπως ἀνέφερα ἤδη, τὰ γεγονότα τῆς Κύπρου δὲν ἀποτελοῦν ἐσωτερικὴ ὑπόθεση τῶν Ἑλληνοκυπρίων. Ἀφοροῦν καὶ ἐπηρεάζουν καὶ τοὺς Τουρκοκυπρίους. ..ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣΒΟΛΗ ΠΛΗΤΤΟΥΣΑ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΛΑΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΥΣ...>*

Ιούλιος 1974: Αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ή ρετουσάρισμα της Δικτατορίας;

Ιουλίου 18, 2013 από seisaxthiablog

Γράφει ο askordoulakos
«Η ένταξή μας στην ΕΟΚ αποτελεί πλέον δεδομένο. Με το σημερινό πολιτικό κατεστημένο του, ο Ελληνισμός θα υποδουλωθή οπωσδήποτε. Με άλλο, αξιοκρατικά αναδειγμένο, ο Ελληνισμός θα επιζήση, και θα επικράτηση μέσα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια»
Από το κείμενο της εισήγησης του ιδρυτικού συνεδρίου του ΕΝΕΚ στον Βόλο, 6 Μαΐου 1979.
__________________________
Τον Ιούλιο του 1974, οι στρατιωτικοί παρέδωσαν την εξουσία στους πολιτικούς, που τους υπέδειξαν οι ξένοι προστάτες, διότι δεν ήθελαν να βγει στο προσκήνιο ο ελληνικός λαός, που σιγά σιγά είχε πάρει φόρα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την κατάρρευση της Χούντας. Οι «σύμμαχοι» ήθελαν να τοποθετήσουν στην Ελλάδα κάποιον με λίαν βεβαρυμένο παρελθόν , ώστε να τον έχουν στο χέρι και να τους κάνει όλες τις δουλειές (σας θυμίζει κάτι;) κι αυτός ήταν ένας από τους πολλούς λόγους, για τους οποίους επιλέχθηκε ο…ενθνάρχης Καραμανλής.

ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ... ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ...

   

Σεφέρης : 

''Γιατί δεν πας να διδάξεις για λίγο στην Κύπρο, 

θα σου κάνει καλό και θα κάνεις καλό. 

Είναι   α φ ά ν τ α σ τ η   η  ε γ κ α τ ά λ ε ι ψ η   που αισθάνονται στο βάθος της ψυχής τους αυτοί οι άνθρωποι...

 σήμερα υπάρχει μια μηχανή που (πάει)... 

ν΄ αλλάξει τετρακόσιες χιλιάδες ανθρώπους 

και να τους  κ ά ν ε ι    μ π ά σ τ α ρ δ ο υ ς...''

Ο Γ. Σεφέρης στον σπουδαίο φιλόλογο Γ. Π. Σαββίδη (Αλληλογραφία Σεφέρη-Σαββίδη).                         

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η «διπλή» 15η Ιουλίου

αλίευση από: http://istrilatis.blogspot.gr / 15 Ιουλίου 2013

Δεν θέλαμε για κανένα λόγο να ξεχάσουμε ή να επιτρέψουμε σε όσους παρακολουθούν τον ΟΙΣΤΡΟ να πιστέψουν ότι το ξεχάσαμε: ότι σήμερα 15η Ιουλίου είναι μια μαύρη επέτειος. Μάλλον δύο επέτειοι: Γιατί δυο φορές μετά την «απελευθέρωση», συνδέθηκε με μεγάλες καταστροφές για τον Ελληνικό λαό: 

Η πρώτη το 1965. Τότε δηλαδή που ανατράπηκε με πρωτοβουλία των Ανακτόρων η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου, με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Έναν πολιτικό που ανέκαθεν παρέμεινε πιστός υποστηρικτής του αστικού συστήματος, του καθεστώτος της εθνικής υποτέλειας και εξάρτησης της χώρας, από τους πιο αποτελεσματικούς πολέμιους των προσπαθειών του λαού για την εθνική και κοινωνική του χειραφέτηση. Και όμως, το καθεστώς της υποτέλειας και εξάρτησης που βοήθησε να ξαναστηθεί στα πόδια του μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανο-ιταλο-βούλγαρους κατακτητές, όταν νόμισε ότι δεν είναι ικανός να το υπηρετήσει αποτελεσματικά, τον παραμέρισε.

Το μελάνωμα της Κύπρου, ο Καραμανλής και ο Αβέρω

Άριστος Κάτσης 

8 Δεκεμβρίου 2024

Ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου του Ανατολικού Λονδίνου Βασίλης Κ. Φούσκας στο πρόσφατο βιβλίο του «Το Μελάνωμα της Κύπρου. 

Οι ευθύνες των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ευάγγελου Αβέρωφ για την κυπριακή τραγωδία» απορρίπτει δυο καθιερωμένες θέσεις στην κοινή γνώμη της Κύπρου και της Ελλάδας.

 Η πρώτη θέση που απορρίπτει είναι αυτή που υποστηρίζει πως η πολιτική της διχοτόμησης της Κύπρου προωθήθηκε από την Τουρκία και τη Βρετανία χωρίς να την επιδιώκει η Ελλάδα.

 Η δεύτερη θέση που δεν αποδέχεται είναι το ότι η κυβέρνηση Καραμανλή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση στις 24 του Ιούλη 1974 , δεν είχε τη δύναμη μέχρι τον δεύτερο γύρο της εισβολής να βοηθήσει στρατιωτικά την Κύπρο. 

Για τους αγνοούμενους της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974

Θεοφάνης Μαλκίδης

Πενήντα χρόνια πέρασαν από την τουρκική θηριωδία στην Κύπρο και από ότι φαίνεται ο χρόνος κυλάει υπέρ του θύτη και το θράσος του εισβολέα δικαιώνεται από τον συσχετισμό συμφερόντων, ενώ η λεγόμενη διεθνής κοινότητα απαθέστατη δείχνει επιλεκτική μνήμη και ευαισθησία.

Επιπλέον υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα, αυτό των αγνοουμένων, το οποίο εκτός από την ηθική του διάσταση έχει σαφώς και την πολιτική. Πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή και ακόμη ταυτοποιούνται τα ηρωικά οστά όσων θυσιάστηκαν. Και μπορεί ο ανθρώπινος νόμος να μην επιδίκασε ακόμη τα νόμιμα, ο πνευματικός όμως νόμος άνοιξε το πρώτο του κεφάλαιο. Τα οστά και ομαδικοί τάφοι βοούν.

Τα στόματα και οι συνειδήσεις πολλών δολοφόνων λίγο πριν πεθάνουν άνοιξαν και υπέδειξαν κρυφούς και μυστικούς ομαδικούς τάφους και έτσι Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι αναγνωρίσθηκαν και αποδίδονται έστω και τώρα ύστερα από πενήντα χρόνια οι δέουσες τιμές.

Παρακολουθώ για πολλούς λόγους και για πολλά χρόνια το ζήτημα των αγνοουμένων συμπατριωτών μας μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974. Μεταξύ των άλλων γιατί συνδέομαι με αγνοούμενο του 1974, ο οποίος δεν έχει ταυτοποιηθεί ακόμη, γιατί η γιαγιά μου το 1922 είχε και αυτή αγνοούμενη (από τον ίδιο ατιμώρητο θύτη) την αδελφή της η οποία δυστυχώς δεν βρέθηκε ποτέ, γιατί το ζήτημα των αγνοουμένων της Κύπρου συνιστά τον τύπο και την ουσία της εισβολής και της κατοχής που συνεχίζονται για μισό αιώνα.

«Το Μελάνωμα της Κύπρου» του Βασίλη Κ. Φούσκα

Διαδικτυακή συζήτηση - «Το Μελάνωμα της Κύπρου» του Βασίλη Κ. Φούσκα 26/10/2024

 Οι εκδόσεις Επίκεντρο παρουσιάζουν Διαδικτυακά το βιβλίο του Βασίλη Κ. Φούσκα, «Το Μελάνωμα της Κύπρου» 

Οι ευθύνες των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ευάγγελου Αβέρωφ για την κυπριακή τραγωδία 

 Για την έκδοση μιλούν: 

✅ Κώστας Βενιζέλος, δημοσιογράφος, Ο Φιλελεύθερος 

✅ Ανδρέας Θεοφάνους, καθηγητής Διεθνών σχέσεων, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

 ✅ Διονύσης Δρόσος, ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, Α.Π.Θ. 

✅ Ήλια Ξυπολιά, λέκτορας Πολιτικής Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Αμπερντήν Σκωτίας 

✅ Μαρία Τσαρτσιανίδου, υποψήφια διδάκτωρ Πολιτικής Ιστορίας, Α.Π.Θ. 

✅ Δημοσθένης Σημαιάκης, Υποστράτηγος ε.α.

 ✅ Δημήτρης Χατζηχαραλάμπους, Ταξίαρχος ε.α.

 ✅ Βασίλης Ασημακόπουλος, διδάσκων Πολιτικής Επιστήμης, Δ.Π.Θ. 

«Το Μελάνωμα της Κύπρου» του Βασίλη Κ. Φούσκα

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΡΧΙΣΕ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΟΚΑ..

Το Μελάνωμα της Κύπρου. Οι ευθύνες των Κων/νου Καραμανλή και Ευάγγελου Αβέρωφ για την Κυπριακή τραγωδία», το νέο βιβλίο του Βασίλη Κωνσταντίνου Φούσκα,  αποτελεί ένα ντοκουμέντο καταπέλτης για τη διαχείριση του Κυπριακού από την ελλαδική πλευρά. Μελετώντας ενδελεχώς, έγγραφα και πολλά στοιχεία από μαρτυρίες, τεκμηριωμένα απομυθοποιεί την πολιτική των Καραμανλή και Αβέρωφ.

Προχωρεί, μάλιστα, και την χαρακτηρίζει νατοϊκή και διχοτομική. Πρόκειται για μια έρευνα, που ανατρέπει την διαχρονική προσέγγιση της καθεστηκυίας τάξης των Αθηνών. Της προσέγγισης, που προστατεύει με ένα αόρατο δίκτυ τους Καραμανλή και Αβέρωφ και τους αφήνει στο απυρόβλητο.

Ωστόσο, ακόμη και εκείνοι, που θέλουν να μείνουν δογματικά προσκολλημένοι στο «επίσημο» αφήγημα, θα πρέπει να διαβάσουν το βιβλίο και να μελετήσουν τα έγγραφα. Όλοι οφείλουμε να δίνουμε ευκαιρία στην ιστορική έρευνα και στην ιστορική αλήθεια.  Ακόμη και να διαφωνεί κανείς, να έχει διαφορετική άποψη, νέα στοιχεία προσφέρουν τη δυνατότητα για μια άλλη «ανάγνωση» των γεγονότων.

Ο Βασίλης Φούσκας έχει ενδελεχώς μελετήσει την πολιτική των Καραμανλή και Αβέρωφ από τη δεκαετία του ‘50. Ο συγγραφέας αναφέρει πως η χούντα ακολούθησε την ήδη διαμορφωμένη πολιτική στο Κυπριακό. Αυτή την πολιτική εφάρμοζαν και οδήγησαν τα όσα τραγικά βιώσαμε ως ελληνισμός το 1974.

Βασίλης Φούσκας: Το Μελάνωμα της Κύπρου. Οι ευθύνες Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ευάγγελου Αβέρωφ για την κυπριακή τραγωδία.

Η χούντα του Παπαδόπουλου, απέσυρε την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο το 1967, ανοίγοντας τον δρόμο για την τουρκική εισβολή…
Η χούντα του Ιωαννίδη τους «έδωσε τα κλειδιά» για τον Αττίλα…
Οι ευθύνες των χουντικών είναι αδιαμφισβήτητες.
Από αυτή την αναντίρρητη παραδοχή όμως μπαίνουμε σε ένα ιστορικό πεδίο, που μέχρι και σήμερα είναι ταμπού…

 Δεν έχει ευθύνες ο Κων. Καραμανλής που ήρθε στην Ελλάδα να «αποκαταστήσει την Δημοκρατία», αλλά δεν τόλμησε να υπερασπιστεί στρατιωτικά την Κύπρο;

 Δεν έχει ευθύνες ο Ευάγγελος Αβέρωφ;

Τα ταμπού είναι για να σπάνε και αυτό κάνει ο Δρ Βασίλης Φούσκας με το βιβλίο του «Το Μελάνωμα της Κύπρου.Οι Ευθύνες των Κων/νου Καραμανλή και Ευάγελλου Αβέρωφ για τη Κυπριακή Τραγωδία», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επίκεντρο.

Ο Δρ Βασίλης Φούσκας καταρρίπτει μύθους όπως εκείνον για την ομιλία του Μακάριου στις 19 Ιουλίου στην Νέα Υόρκη στον ΟΗΕ. Σύμφωνα με αυτόν με την ομιλία του νομιμοποίησε, έως και προκάλεσε, την Τουρκική εισβολή την επόμενη μέρα.