TO ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ- ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ "ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΛΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑΣ ΓΑΛΕΡΑ"

(Σχόλιο επί των τελευταίων πολιτικών εξελίξεων στην Γάζα, το κυβερνητικό shutdown  στις ΗΠΑ και της εδώ γενικής αμηχανίας)

Έχουν  ηδη περασει 24 χρόνια μετά από το τριήμερο που συγκλόνισε τον τότε πάλι κοιμώμενο κόσμο. Αυτό στην Γένοβα, κατά την διάρκεια της συνόδου των G8,  που διοργανώθηκε από το Κοινωνικό Φόρουμ και οδήγησε στην δολοφονία  από την αστυνομία του 23χρονου αναρχικού φοιτητή Carlo Guliani, την εισβολή της αστυνομίας στο σχολείο Diaz και τα βασανιστήρια διαδηλωτών στο στρατόπεδο Bolzaneto. Αλλά και στην δημιουργία μετά νέων κινημάτων, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ,  οι Podemos στην Ισπανία, τα κινήματα που σάρωσαν και εκλογικά στην Λατινική Αμερική κλπ, που αυτοχαρακτηρίστηκαν ως ριζοσπαστικά.

✔️Το βασικό αίτημα τους: Η αντίθεση στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, αυτή που είχε επιβάλλει την κυριαρχία της οικονομίας πάνω στην πολιτική από την εποχή των Ρήγκαν-Θάτσερ.

Ο απολογισμός του τι έγινε από τότε συνοπτικά:

🔺️Η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης διακόπηκε με απόφαση των   G7 (μετά την αποβολή της Ρωσίας από αυτό το clubάκι) τον Ιούνιο του 2021 στην Κορνουάλη. Σε αυτήν αποφασίστηκε και η λήξη της περιόδου του νεοφιλελευθερισμού ver1.0 που είχε ξεκινήσει το 1986 από τους τότε G5 ("Συνεννόηση της Ουάσιγκτον") και δόθηκε το έναυσμα για  την έναρξη της μετάλλαξης του νεοφιλελευθερισμού στην επόμενη έκδοση του. Την ver2.0,. πάνω σε ένα σχέδιο "Πράσινης" και Ψηφιακής Μεταρρύθμισης. Αλλά αυτα στον  μόνον στον μισό μόνο κόσμο, εκεί που είναι ακόμα ισχυρή η εμβέλεια κάποιας Blackrock, του SWIFT, του ΔΝΤ και των G7. 

Το παίγνιο είναι στημένο τοπικά, περιφερειακά, παγκόσμια.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΤΕ; ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΓΑΛΕΤΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗ ΣΕΝΤΡΑ!

του Petros Dimitriou 

 Όσοι είναι μέσα στη Βουλή-τσίρκο ή προσπαθούν να εισέλθουν είναι συμμέτοχοι και συνεργοί στο Πραξικοπηματικό Καθεστώς, καθώς το Πολίτευμα έχει καταλυθεί μετά από 3 μνημόνια, την αντισυνταγματική κυβέρνηση του δοτού Παπαδήμου, το ΟΧΙ→ΝΑΙ του Τσίπρα και την κατάργηση της λειτουργίας της Βουλής με τη διάταξη του νόμου 4336 - 14/8/2015.

*Κι αν λείπει κάποιος, μη μπερδεύεστε, μαζί τους είναι.

→

ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

*Κυριάκος Μητσοτάκης

"Σύμφωνο για το Μέλλον & Παγκόσμια Διακυβέρνηση"

https://rumble.com/v5g0ceb-329220803.html

*Αλέξης Τσίπρας: "Χρειαζόμαστε νέα αντίληψη για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση".

https://www.mononews.gr/politics/tsipras-chriazomaste-nea-antilipsi-gia-tin-pagkosmia-diakivernisi?amp=1

*Ντόρα Μπακογιάννη: «...θα υπάρξει μια άλλου είδους παγκόσμια διακυβέρνηση με άλλου είδους ισορροπίες.

Γιατί κακά τα ψέματα η παγκοσμιοποίηση ήρθε και θα μείνει...»

https://www.youtube.com/watch?v=U1UhR9mHI4E

*Νίκος Ανδρουλάκης: «Βιώνουμε ένα έλλειμμα Παγκόσμιας Διακυβέρνησης»

 https://www.youtube.com/watch?v=oHFoHzSR_Aw

(κατάργησαν το βίντεο... γιατί άραγε;)

*Γιάνης Βαρουφάκης:  «Ποτέ πριν δεν χρειαζόμασταν παγκόσμια διακυβέρνηση περισσότερο από σήμερα...» https://www.el.gr/nea-taxh/atzenta-2030/ellinas-politikos-zita-na-yparxei-pag/

*Στουρνάρας, Παπανδρέου, Βενιζέλος, τα λένε όλα σε 40΄΄ στο http://www.youtube.com/watch?v=TyvFILOprs0

Γ. Στουρνάρας από συνέντευξη στο CNN : «δεν πιστεύω στην παγκοσμιοποίηση «alacarte», όταν θες παγκοσμιοποίηση, πρέπει να έχεις παγκοσμιοποίηση χωρίς κανέναν περιορισμό…» 

*Γιώργος Παπανδρέου: «we need Global Financial Government and we need it fast…» και πιο πρόσφατα: "Κορωνοϊός και «παγκόσμια διακυβέρνηση»" SIGMALIVE.COM

*Ευ. Βενιζέλος: «...το μήνυμα που έστειλε σήμερα η Ε.Ε., η Ευρωζώνη, στις Αγορές, έστειλε ένα αίτημα για Παγκόσμια Οικονομική Διακυβέρνηση»

http://www.youtube.com/watch?v=TyvFILOprs0

*Αντώνης Σαμαράς: «Όσον αφορά τα θέματα της ευρωπαϊκής ενοποίησης, ο κ.Σαμαράς επανέλαβε πως το επόμενο βήμα είναι η ομοσπονδιακή ένωση των ευρωπαϊκών κρατών".

*Θεόδωρος Πάγκαλος: «Εγώ όμως είμαι υπέρ του να χάνει κάνεις την κυριαρχία του. Πάντα ήμουν… πάντα έλεγα ότι είμαι Ευρωπαίος και μάλιστα υπέρ του φεντεραλισμού. »

http://www.inews.gr/.../paralirima-pagkalou-eimai-yper...

*Ηλίας Μόσιαλος: «Σημαντικές αλλαγές στις προτάσεις των κυβερνήσεων για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση»

https://www.in.gr/2020/04/05/greece/mosialos-simantikes-allages-stis-protaseis-ton-kyverniseon-gia-tin-pagkosmia-diakyvernisi/

ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/share/p/1Z5iwFrbtb/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η "ΔΥΣΗ" ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΕΝΟΣ ΒΟΛΙΚΟΥ "ΕΧΘΡΟΥ" ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ Ο ΚΑΖΙΝΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

Η ακαδημαϊκή μαρξίζουσα σκέψη ανακάλυψε πρόσφατα (*σχολιο #1 με ένα  ιδιαίτερα αποκαλυπτικό αρθρο στον Οικονομικό Ταχυδρομο") αυτό που φαίνεται ότι ήταν ήδη γνωστό (σχόλιο  #2) στην Goldman Sachs από το 2003:

"Μπορεί συνεπώς  ο καπιταλισμός να είναι χωρίς αντίπαλο, όπως εύστοχα γράφει ο Μπράνκο Μιλάνοβιτς, στο γνωστό βιβλίο του, πλην όμως μήπως το γεγονός αυτό τροφοδοτεί την αυτοκαταστροφή του;", λέει. 

Οι πολύ πρακτικοι άνθρωποι που λέγονται Αμερικανοί, μπήκαν μετά την κατάρρευση του 2008 στον κόπο αυτό να το διορθώσουν εφευρίσκοντας ένα βολικό "αντίπαλο δέος":

Με το κίνημα των χωρών BRICS (αρχικά των Βραζιλία, Ρωσια, Ινδία, Κίνα  και Νότιο Αφρική,  σήμερα με ακόμα 126 χώρες του οικονομικού Νότου να συζητούν σοβαρά την ένταξη τους). Και με έναν Ψυχρό Πόλεμο νο2 για να δικαιολογούνται οι ένθεν κεκείθεν απώλειες κεφαλαίου (και ανθρώπων) από τις αναταράξεις που ακολουθούν έτσι από την πιο κάτω "ρύθμιση" που έχει σαν στόχο την διάσωση  του παγκόσμιου Τραπεζικού (ή σκιώδους παρατραπεζικού) συστήματός αντίστοιχο μέχρι το 2050:

✔️Στην "Δύση" επί ενός πιο "μοντέρνου" νεοφιλελευθερισμού ver2.0, όπου τον ρόλο του εκδότη-ελεγκτή κυκλοφορίας νέου χρήματος" αναλαμβάνει κάποια Blackrock σε ρόλο Κεντρικού Τραπεζίτη, όσο στην Ανατολη-ΒRICS plus θα συνεχίζουν να βαυκαλίζονται με τα δόγματα και τα αντίστοιχα εργαλεία (SWIFT, ΔΝΤ, Διεθνής Τραπεζα) που χρειάστηκε ο νεοφιλελευθερισμός ver1.0 για να φτάσει εδώ που έφτασε. 

Περί "ιδιωτικής πρωτοβουλίας" και "ελεύθερης αγοράς" και "μικ...ρού κράτους"

Του Κώστα Κουτσουρέλη 

Καταιγισμός δασμών, περιφρόνηση υπερεθνικών οργανισμών και ρυθμίσεων, απανωτές κατραπακιές στην ανεξάρτητη τάχα Fed, διά της βίας επαναπατρισμός μονάδων παραγωγής, εμπορικοί εκβιασμοί εις βάρος συμμάχων και εταίρων, τώρα και μερική εθνικοποίηση μεγαλοεταιρειών όπως η Intel.

Διασκεδάζει κανείς βλέποντας πώς η νέα αμερικανική κυβέρνηση ξηλώνει πόντο πόντο το πλουμιστό πανί της φιλελεύθερης ιδεολογίας, όλα αυτά τα φαντασιώδη περί "ιδιωτικής πρωτοβουλίας" και "ελεύθερης αγοράς" και "μικρού κράτους". Το Atlantic έφτασε στο σημείο να αποκαλεί τον Τραμπ σε σημερινό του άρθρο... "σοσιαλιστή"!

Κούφια λόγια προφανώς. Ό,τι κι αν λένε οι ιδεολόγοι, η κοφτή αντιπαράθεση του δημόσιου και του ιδιωτικού είναι προσχηματική. Από τη φύση της η νεωτερική οικονομία προϋποθέτει το κράτος με έναν τρόπο που κανείς προνεωτερικός σχηματισμός δεν γνώριζε. Ακόμη και ο δυτικός καπιταλισμός ταυτίζεται ιστορικά με τη γιγάντωση του δημόσιου τομέα. Έχω ξαναβάλει τα νούμερα τα σχετικά με τις ΗΠΑ: από 8% του ΑΕΠ το 1880, σήμερα οι δημόσιες δαπάνες έχουν εκτοξευθεί στο 45%. 

TO ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ- ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ "ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΛΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑΣ ΓΑΛΕΡΑ"

(Ή η κρίση στα θραύσματα του ΣΥΡΙΖΑ ως απότοκος της μετα- παγκοσμιοποίησης)

Έχουν  ηδη περασει 24 χρόνια μετά από το τριήμερο που συγκλόνισε τον τότε κοιμώμενο κόσμο. Αυτό στην Γένοβα, κατά την διάρκεια της συνόδου των G8 και που διοργανώθηκε από το Κοινωνικό Φόρουμ, και οδήγησε στην δολοφονία  από την αστυνομία του 23χρονου αναρχικού φοιτητή Carlo Guliani, την εισβολή της αστυνομίας στο σχολείο Diaz και τα βασανιστήρια στο στρατόπεδο Bolzaneto (αλλά και στην δημιουργία κινημάτων μετά, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ,  οι Podemos στην Ισπανία, τα κινήματα που σάρωσαν και εκλογικά στην Λατινική Αμερική κλπ).

✔️Το βασικό αίτημα τους: Η αντίθεση στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, αυτή που είχε επιβάλλει την κυριαρχία της οικονομίας πάνω στην πολιτική από την εποχή των Ρήγκαν-Θάτσερ.

Ο απολογισμός του τι έγινε από τότε συνοπτικά:

Η αποδρομή της παγκοσμιοποίησης άρχισε πριν τον “τυφώνα” Τραμπ

25/08/2025

EPA/ANNABELLE GORDON / POOL

ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Αρχικά ήταν το πρώτο κύμα δασμών κατόπιν οι εμπορικοί πόλεμοι, μετέπειτα η πανδημία, η ενεργειακή κρίση, το κύμα του πληθωρισμού και στη συνέχεια το δεύτερο κύμα δασμών-εμπορικών πολέμων. Αυτές είναι ορισμένες από τις παγκόσμιες εξελίξεις που επέφεραν σημαντικές μεταβολές. Το βασικό ορατό σύμπτωμα εστιάζεται στα προς το παρόν αθέατα πλήγματα που δέχεται η παγκοσμιοποίηση, σε πείσμα των απεγνωσμένων προσπαθειών των οπαδών της να τα εκμηδενίσουν και να αποφύγουν τις οδυνηρές συνέπειες.

Η γενική θεωρία που προειδοποιεί για την μετεξέλιξη των δημοκρατικών κυβερνήσεων σε κάποιας μορφής τυραννικά καθεστώτα δεν είναι ακριβώς νέα, καθώς ο Thomas Jefferson έχει υποστηρίξει πως κάθε γενεά έχει την ανάγκη μίας επανάστασης για να διατηρεί την διακυβέρνηση της χώρας υπόλογη στο εκλογικό της σώμα. Όλες οι διακηρύξεις του ΟΗΕ, αν και εμφανίζονται κάπως ασαφείς, τεχνικά μη δεσμευτικές και προτρέπουν για την εντελώς εθελοντική στην βάση τους εφαρμογή τους για τις χώρες που την συνυπογράφουν, δεν παύουν να αποτελούν ένα ακόμα βήμα προς μία καθορισμένη παγκοσμιοποίηση που επιδιώκουν συγκεκριμένοι κύκλοι.

Παράλληλα και παρά το γεγονός ότι νεοφιλελεύθεροι, νεοσυντηρητικοί και νεοαριστεροί εμφανίζονται να διαφοροποιούνται ως προς το πως θα υλοποιήσουν το σχέδιο μίας νέας τάξης πραγμάτων, ο στόχος παραμένει κοινός για όλους. Οι νεοφιλελεύθεροι, με αρκετές δόσεις κυνισμού, αποδέχονται συγκεκριμένες διαδικασίες με έμφαση στα οικονομικά μέσα που διέπουν τις αγορές, θεωρώντας πως έχουν το ηθικό δικαίωμα να ωθήσουν τον κόσμο προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Γιατί οι ευρω-ελίτ ενεργούν σε βάρος των εθνικών συμφερόντων

18/07/2025

ΧΡΙΣΤΑΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Στο υπόμνημα του για “Φιλόδοξους νεαρούς Μεξικανούς” του 1924, ο Λάνσινγκ, υπουργός Εξωτερικών του προέδρου Γουίλσον, πρότεινε: «Ανοίξτε τα πανεπιστήμια μας στην ελίτ τους, ποτίστε τους με τις αμερικανικές αξίες και θα κυβερνήσουν το Μεξικό για εμάς: καλύτερα, φθηνότερα και χωρίς ούτε έναν πεζοναύτη».

Αυτό ισχύει σήμερα για την πλειοψηφία των ευρω-ελίτ, με βιογραφικά που διαμορφώνονται από τις διαλέξεις των αμερικανικών πανεπιστημίων, τα σεμινάρια του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τις εκτιμήσεις των δεξαμενών σκέψεις και τα προγράμματα για νέους ηγέτες. Οι ευρω-ελίτ δεν επηρεάζονται απλώς από την Ουάσιγκτον. Μέσω του διατλαντισμού διαμορφώνονται επαγγελματικά και συνδέονται ιδεολογικά με αυτήν. Σαν αποτέλεσμα, οι στόχοι της εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον δεν χρειάζεται να επιβληθούν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αφού εκφράζονται οικειοθελώς εκ των έσω.

Οι παραπάνω δεν είναι εθνικές ελίτ που αποζητούν το κοινό καλό. Ούτε καν είναι αυτό που ο Γκράμσι αποκαλούσε “πολιτιστική ηγεσία μιας κυρίαρχης τάξης”, όταν κριτίκαρε τις εθνικές ελίτ σε σχέση με τους συμπολίτες τους. Οι ευρω-ελίτ αποτελούν μια υπερεθνική κάστα, που έχει εκπαιδευτεί να θεωρεί τον Ατλαντισμό συνώνυμο του Δυτικού πολιτισμού. Είναι πολιτικοί, που τα βιογραφικά και τα κίνητρα της καριέρας τους δεν ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα των συμπολιτών τους, αλλά με τις επιταγές της ατζέντας της μονοπολικής ηγεμονίας.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΤΟΥ ΙΡΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΘΑΝΑΤΙΟΙ ΣΠΑΣΜΟΙ, ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

Του Οδυσσέα Ελευθερόπουλου 

Μέρος 1ο

.

Σε όλους του πολέμους που ξεκίνησε το βαθύ δυτικό σύστημα, με μπροστινούς είτε τις ΗΠΑ μόνες τους, είτε όλο το ΝΑΤΟικό κλαμπ του θανάτου, ΠΟΤΈ δεν είχαν την ειλικρίνεια να ομολογήσουν τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ λόγους για τους οποίους οδηγούσαν τόσες χιλιάδες ανθρώπους στην σφαγή.

Αν το κάνανε, ξέρανε ότι θα έχαναν την "ηθική" νομιμοποίηση, που τόσο έχει ανάγκη η δυτική ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ. Γι αυτό πάντα φροντίζουν να επικαλούνται

- κάτι άλλο,

- κάτι που τους καθιστά "ΤΙΜΩΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ",

- κάτι σαν Τζάκ Νόρις ενάντια σε "κλέφτες",

- κάτι σαν "Θεούς" που τιμωρούν τους …"αμαρτωλούς".

Διέλυσαν την Γιουγκοσλαβία, η Σερβία δεν υποτάσσονταν στην δύση, ΣΤΗΣΑΝΕ μία απάτη περί Σερβικών "εγκλημάτων πολέμου", και με αυτό ως δικαιολογία βομβάρδιζαν την Σερβία με 1.000 !!! αεροπλάνα του ΝΑΤΟ επί 3 μήνες!!

ΠΟΙΟΣ έμαθε ότι χρόνια μετά, και αφού σκότωσαν τον καρδιοπαθή Μιλόσεβιτς βάζοντάς τον στην απομόνωση της φυλακής του, το Διεθνές Δικαστήριο ΑΘΩΩΣΕ τον Μιλόσεβιτς, και άρα το μόνο πραγματικό ΕΓΚΛΗΜΑ ήταν οι αναίτιοι Δυτικοί βομβαρδισμοί κατά μιας κυρίαρχης Ευρωπαϊκής χώρας;;

Οι G7 συμφώνησαν να απαλλαγούν οι αμερικανικές πολυεθνικές από τους παγκόσμιους φορους! Οι… δημοκράτες.

Του Στρατού Σαφιολεα

Όπως γράφουν σήμερα οι … καθόλου κομμουνιστικοί Financial Times, το 2021, περισσότερες από 135 χώρες είχαν συμφωνήσει – υπό τον ΟΟΣΑ – να εφαρμόσουν έναν παγκόσμιο ελάχιστο εταιρικό φόρο 15%. Στόχος ήταν να μπει φρένο στη φοροαποφυγή των πολυεθνικών, ειδικά των τεχνολογικών κολοσσών, που μεταφέρουν κέρδη σε φορολογικούς παραδείσους. 

Η ιδέα ήταν απλή: δεν έχει σημασία πού δηλώνεις τα κέρδη, θα πληρώνεις τουλάχιστον 15% παγκοσμίως.

Όμως στη πρόσφατη σύνοδο του G7 και κάτω από τις πιέσεις της Αμερικανικής κυβέρνησης συμφωνήθηκε ένα “παράλληλο σύστημα”, που θα εξαιρεί τις μεγάλες αμερικανικές εταιρείες από βασικά σημεία της συμφωνίας με το πρόσχημα ότι τάχα πληρώνουν αρκετούς φόρους ήδη στις ΗΠΑ. Έτσι οι αμερικανικές πολυεθνικές θα αποφύγουν πρόσθετους φόρους από άλλες χώρες. Οι ΗΠΑ απειλούσαν με μια νομοθεσία, το Section 899, η οποία θα επέφερε «φορολογικά αντίποινα» σε χώρες που επέβαλλαν φόρους σε αμερικανικές εταιρείες τεχνολογίας (ΜΕΤΑ/Facebook, Google, Amazon, Apple κλπ).

Αυτοί οι τεχνολογικοί κολοσσοί λαμβάνουν ένα δωράκι 100 δις δολάρια σε φόρους την επόμενη δεκαετία, ώστενα  οι Μπέζοι νοικιάζουν πχ τη Βενετία, την αστυνομία της, και τους κατοίκους της, θέλουν - δε θέλουν, για να γελάσουν ένα βράδυ σε ένα πάρτυ.  Στο μεταξύ, όπως λέει στους Financial Times ο κάτοχος Νόμπελ Οικονομικών, Αμερικανός Joseph Stiglitz (κάποτε επικεφαλής του συμβουλίου οικονομολόγων του Clinton και αργότερα Chief Economist στην World Bank), η συμφωνία αυτή θα επιβαρύνει τους εργαζόμενους, και τις μικρές επιχειρήσεις και είναι ενάντια στο δημόσιο συμφέρον. Οι χώρες που περίμεναν κάποια έξτρα έσοδα από αυτή τη φορολογία για να στηρίξουν την δημόσια υγεία, την δημόσια παιδεία, τις δημόσιες υποδομές, έχασαν. Και ο πολύς ο κόσμος είτε θα κληθεί να πληρώσει από τη τσέπη του τη διαφορά, είτε απλά θα μείνει με λιγότερες δημόσιες παροχές. 

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, ΚΑΤΙ ΝΕΕΣ ΑΣΥΜΕΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

ΜΕ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ...

--------------------------------------------------

Που οδηγεί μεσο- μακροπρόθεσμα μετά την κατάρρευση της παγκοσμιοποίησης η σύγκρουση μιας ζώνης ενός "Πράσινου Καπιταλισμού" της Δυσης με την νέα ζώνη του "Κόκκινου Καπιταλισμού" στην Ανατολή στα φυσικά πεδία αντιπαράθεσης τους? Αλλά και επί του "Ψηφιακού Καπιταλισμού", όπως αυτός εξελίσσεται ως μια νέα φεουδαρχία.

Δηλαδή όλα αυτά τα τελείως "μακρινά" που συμβαίνουν εκεί έξω, και που νομίζεις ότι δεν σε αφορούν ή σε επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα...

Απ' όσα διαβάζω, όλα αυτά έχουν σχέση με την ανατροπή που φέρνουν 10+1 μεγάλες αλλαγές, που οδηγούν και στην αναγκη επανακαθορισμού και των πολιτικών, (με την έννοια της επίλυσης των νέων προβλημάτων) που ξεβολεύουν πολλούς. Και τους πολιτικούς που δεν θέλουν να τις κατανοήσουν.

Αυτές περιλαμβάνουν τα πιο κάτω:

Από το "αγόρασε από όπου βρεις το φθηνότερο ή το πιο "πράσινο"

προς στην δημιουργία περισσότερης αυτάρκειας σε τοπικό επίπεδο. Και προς την αναζήτηση του ασφαλέστερου και πιο σίγουρου να παραδοθεί στην ώρα του προϊόντος.

Από την εργασία, όπως την ξέραμε, και την δημιουργία κοινωνικών τάξεων σε σχέση με τους ρόλους ως προς αυτήν και την εκμετάλλευση της

στην εισαγωγή και κυριαρχία ρομποτικών συστημάτων παραγωγής και υπηρεσιών, χωρίς σχεδόν καμία ανθρώπινη φυσική παρουσία στον κύκλο τους. Αλλά και στην υβριδική εργασία (και εκπαίδευση) όσων δραστηριοτήτων δεν ρομποτοποιούνται και προσφοράς της με 2 κλικ υπολογιστή προς οπουδήποτε. Από εκεί που υπάρχει διατροφική και ενεργειακή ασφάλεια προς τα εκεί που απαιτείται. Δηλαδή στην αντιστροφή της προηγούμενης ασυμετριας.

Από την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων οπουδήποτε με 2 κλικ του υπολογιστή προς τα εκεί που ήταν η πιο φτηνή τοπικά περιορισμένη εργασία (την βασική ασυμμετρία της προηγούμενης παγκόσμιοποίησης)

στον περιορισμό κίνησης των κεφαλαιων για επενδύσεις εντός κρατών ή περιοχών των δύο ζωνών της μετα- παγκοσμιοποίησης (τώρα αυτό επιδιώκεται και με την επιβολή δασμών χωρίς προηγούμενο).

Από την μία φορά παραγωγή υπεραξίας από την εργασία για την πώληση της πολλές φορές

στην άπειρη παραγωγή υπεραξίας, αφού τα data είναι εργασία για πώληση της άπειρες φορές από αυτόν που θα τα ελέγχει.

Από την περιχαράκωση της δημιουργίας νέας γνώσης εντός κλειστών συστημάτων πατεντών και συστημάτων διοίκησης της

προς τις ανοιχτές πατέντες και τα συστήματα "ανοιχτού κώδικα".

Από το μονοπώλιο της ανεξέλεγκτης παραγωγής νέου χρήματος από τις εμπορικές τράπεζες, με βάση τα δάνεια, και την μονοκρατορία του δολλαρίου (ή του γουάν+ρουβλι+εμπορεύματα ως ψηφιακού του αντικαταστάτη)

Σε ένα ίδιο σύστημα παραγωγής, αλλά με ψηφιακό χρήμα που θα ελέγχεται κεντρικά από το σκιώδες παρατραπεζικό σύστημα των funds

Ή εναλλακτικά

Στο λεγόμενο Decentralized Finance, με ψηφιακό χρήμα που το έχουν παράγει τοπικές κοινότητες ή ομάδες παραγωγών, που θα αντικρίζεται με κάποιον άλλο δείκτη της πραγματικής οικονομίας.

(Αυτό το "ή εναλλακτικά" θα ειναι, κατά την γνώμη μου, η νέα μεγάλη ασυμετρία ως συνισταμένη όλων των προηγούμενων συγκρούσεων των τάσεων).

ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ Β’ ΠΠ ΩΣ

Βασίλης Κων/νου Φούσκας*

Τίτλος πρωτότυπου κειμένου: 

Οι τρεις μετασχηματισμοί: η ιστορική διαδρομή προς την πολυπολικότητα

Από το 1944 μέχρι σήμερα, οι ΗΠΑ, με πειθώ και βία, επέβαλαν στο Δυτικό κόσμο – και πέρα απ’ αυτόν – τρεις μεγάλους μετασχηματισμούς. Οι δύο πρώτοι είναι σχετικά γνωστοί αλλά καλό είναι να τους θυμίσουμε διότι τελευταία με το «φαινόμενο Τραμπ» έχουν υπάρξει αρκετές παρανοήσεις.

• Ο πρώτος μετασχηματισμός αφορά τις διεργασίες στη δεκαετία του 1940, όπου οι ΗΠΑ εμπεδώνουν την ηγεμονία τους μέσω ενός νέου και πρωτότυπου συστήματος κανόνων και πολιτικών πρωτοβουλιών.

• Ο δεύτερος αφορά τη κρίση αυτού του συστήματος τη δεκαετία του 1970 και την απάντηση που δόθηκε για την υπέρβασή του.

• Ο τρίτος μεγάλος μετασχηματισμός είναι εν τη γεννέσει και έχει να κάνει ακριβώς με το «φαινόμενο Τραμπ».

Το κείμενο αυτό δείχνει ότι το «φαινόμενο Τραμπ» δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, δεν προήλθε εκ του μηδενός, αλλά αντανακλά βαθύτερες ιστορικές-δομικές διεργασίες μετατόπισης παγκόσμιας ισχύος που λαμβάνουν χώρα για δεκαετίες και οι οποίες υπονόμευσαν τα πρωτεία (primacy) των ΗΠΑ στο παγκόσμιο σύστημα διανομής οικονομικής, πολιτισμικής (κρίση αξιών, δημογραφικό) και πολιτικής ισχύος.

Εδουάρδο Γκαλεάνο,

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

«Τα κράτη δεν ασχολούνται πλέον με την διοίκηση και αφοσιώνονται στην αστυνόμευση. 

Οι πρόεδροι μετατρέπονται σε διαχειριστές ξένων εταιριών. 

Οι Υπουργοί Οικονομικών είναι καλοί διερμηνείς. 

Οι βιομήχανοι μετατρέπονται σε εισαγωγείς. 

Οι πολλοί εξαρτώνται ολοένα περισσότερο από τα περισσεύματα των λίγων. 

Οι εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους. 

Οι αγρότες χάνουν την γη τους. 

Τα παιδιά χάνουν την παιδική τους ηλικία. 

Οι νέοι χάνουν την επιθυμία να πιστεύουν. 

Οι ηλικιωμένοι χάνουν την σύνταξή τους.

"Η ζωή είναι λαχείο" ισχυρίζονται όσοι κερδίζουν».

Όσοι δουλεύουν, φοβούνται μη χάσουν τη δουλειά τους.

Η πρόεδρος του Μεξικού Claudia Sheinbaum απευθύνεται στον Tραμπ :

«Έτσι, ψηφίσατε να χτιστεί ένα τείχος. 

Λοιπόν, αγαπητοί Αμερικανοί, ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνετε πολλά από γεωγραφία, αφού για εσάς η Αμερική είναι η χώρα σας και όχι μια ήπειρος, είναι σημαντικό να μάθετε, πριν τοποθετηθεί το πρώτο τούβλο, ότι υπάρχουν 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι πέρα από αυτό το τείχος.

Αλλά επειδή δεν γνωρίζετε πραγματικά τον όρο «λαός», θα τους αποκαλούμε «καταναλωτές». Υπάρχουν 7 δισεκατομμύρια καταναλωτές έτοιμοι να αντικαταστήσουν τα iPhone τους με συσκευές Samsung ή Huawei σε λιγότερο από 42 ώρες.

Μπορούν επίσης να αντικαταστήσουν τα Levi's με Zara ή Massimo Duti.

ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟ-ΕΘΝΙΚΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΜΌΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΌΡΩΝ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ.

(Με αφορμή τις παλαβες αντιδράσεις μετά το Sputnik shock νο2 από την εμφάνιση του deepseek)

Θυμάστε εκείνη την "αόρατο χείρα" που μας έλεγαν οι νεοφιλελέ την προηγούμενη 30ετια, αυτό που αν αφεθούν οι αγορές χωρις καμία κρατική εποπτεία θα τα ρυθμιζε όλα ωραία και καλά, και επί αυτής στηρίχθηκε όλο το αφήγημα της νεοφιλελέ παγκοσμιοποίησης νο1?

✔️Η εν λόγω χείρα "τα έπαιξε"!

Και μαζί με την συνειδητοποίηση της ανυπαρξίας της, ήρθε και η κατάρρευση όλου του οικοδομήματος της παγκοσμιοποίησης, που τώρα το γυρίζει πάλι στους προστατευτικούς εθνικισμούς και τις ζώνες εμπορίου υπό διαφορετικές διευθύνσεις και αποθετικά νομίσματα. Τώρα ακόμα πιο έντονα, κάτω από την εποπτεία των ακροδεξιών τύπου Τραμπ.

Όμως μην φανταστείτε ότι αυτό οδηγεί αυτόματα στην ιστορική δικαίωση του αντιπάλου δέους του καπιταλισμού του προηγούμενου αιώνα. Ο σοσιαλισμός (νοούμενος ως σύστημα ρύθμισης της οικονομίας από τον κρατικό κεντρικό σχεδιασμό- και ερήμην της βούλησης και δράσης των τοπικών κοινωνιών ή των συλλογικοτήτων τους, όπως εκφυλίστηκε) δεν τίθεται καν ως εναλλακτική του εκπεσότος με πάταγο συστήματος, όσο και να τον αναμένει ο Κουτσούμπας. Ξέρετε ποιού εκπεσότος, αυτού που ακόμα προσπαθεί να ρυθμισει τις αγορές με αυξομειώσεις επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών και δεν πετυχαίνει τώρα απολύτως τίποτα.

Τι έχει λοιπόν στον "ορατό ορίζοντα" ως επιλογή αυτός ο πλανήτης για να συνεχίσει να κινείται?

Αυτό καθορίζεται από 4 "ανοιχτά μέτωπα', που έμεναν μέχρι προχθες σχεδόν απαρατήρητα:

 

🔸Τι γίνεται, κατ' αρχάς, στο μέτωπο αντιπαράθεσης ΗΠΑ-Κινας και την ανάδειξη του ρόλου της τεχνητής νοημοσύνης για την παρακολούθηση των πάντων. Τεχνολογία κρίσιμη και για την εξέλιξη της επόμενης γενιάς ρομποτικών οπλικών συστημάτων. Αναζωπυρώθηκε προχθές με την διάθεση του κινεζικού deepseek, που εκτός από την εξαΰλωση 2τρις από την φούσκα της Wallstreet οδήγησε και σε φαιδροτητες του τύπου "οι Κινέζοι αποστάξανε τα δικά μας μοντέλα". Λες και οι αλγόριθμοι είναι τσίπουρα...

Π. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΥ: Το τέλος τής παγκοσμιοποίησης αλά Νταβός και η άδηλη ακόμη μετάβαση...

Ο αρθρογράφος, αναλυτής διεθνών γεγονότων και συντάκτης στη "Καθημερινή", Πέτρος Παπακωνσταντίνου, σε μια πρώτη ανάλυση στον 98.4 για την επάνοδο και τους όρους που διαμορφώνει, η διοίκηση Τράμπ στις ΗΠΑ, με τον ίδιο εκ νέου Πρόεδρο τον 47ο αλλά και τις προεκτάσεις που έχει αυτή η διοίκηση τόσο στο εσωτερικό των ΗΠΑ, όσο και στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα.

 
Ακόμη και με όρους συμβολισμού, όπως λέει ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, την ώρα της ορκωμοσίας Τράμπ, στο Νταβός ξεκινούσαν οι εργασίες του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ δυνάμεων που είναι σε αποδρομή πλέον. 

Η παγκοσμιοποίηση αλά Νταβός σε αποδρομή, αλλά με άδηλη για την ώρα το προς τα πού μετάβαση, σε ένα κόσμο είτε πολυπολικό , είτε με δύο κυριάρχους πόλους αλλά και πολλές μεταβλητές άγνωστες για την πορεία της ανθρωπότητας.

Καταρρέει η κλίκα του ψέματος!

Του Δημήτρη Γ. Απόκη* - Εφημερίδα Deal, 10-1-25

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών σε Αμερική και Ευρώπη, αποκαλύπτουν μια ζοφερή πραγματικότητα, η οποία λόγω της συγκάλυψης της από τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεν ήταν δυνατόν να γίνει αντιληπτή από τους πολίτες. Η πραγματικότητα αυτή, δεν είναι άλλη από την ύπαρξη, σε όλο το δυτικό κόσμο, μιας κλίκας ψέματος, η οποία τον έχει φέρει στα πρόθυρα συνολικής κατάρρευσης. Η επάνοδος, μετά από μια εμφατική νίκη στις προεδρικές εκλογές της Αμερικής, του Ντόναλντ Τραμπ, στην προεδρία, πριν καν αναλάβει καθήκοντα, αποκαλύπτει το εγκληματικό έργο αυτής της κλίκας και την οδηγεί σε αποσύνθεση.

Αυτή η κλίκα του ψέματος, αντιμετώπιζε για χρόνια τους πολίτες των δυτικών κοινωνιών, ως όχλο, ο οποίος δεν είναι σε θέση να χειριστεί την αλήθεια, πόσο μάλλον να αντιληφθεί την πολυπλοκότητα της κυβερνώσας ελίτ.

Αυτή η κλίκα του ψέματος, είχε ως αποκλειστικό στόχο την αποφυγή λογοδοσίας, αποσιωπώντας οτιδήποτε θα έθετε σε αμφισβήτηση την ατζέντα που προωθούσε, κόντρα στο συμφέρον των πολιτών και της δημοκρατίας. Τα πρόσφατα γεγονότα, απεικονίζουν αυτό το φαινόμενο αρκετά καθαρά.

Η επίθεση εναντίον απλών πολιτών στη Νέα Ορλεάνη, από την πρώτη στιγμή ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν μια τρομοκρατική ενέργεια. Παρόλα αυτά, η πράκτορας του FBI και η ανεκδιήγητη Αρχηγός της Αστυνομίας, στην αρχική συνέντευξη τύπου, δεν την περιέγραψαν ως τρομοκρατική ενέργεια, και τα μέσα ενημέρωσης έδωσαν έμφαση, στο ότι ο δράστης είχε γεννηθεί στην Αμερική, τονίζοντας τη θητεία του στον αμερικανικό στρατό. Η προσπάθεια απόκρυψης, ότι επρόκειτο για ισλαμική τρομοκρατία ήταν προκλητική, εάν όχι εγκληματική.

Συνύπαρξη και παγκοσμιοποίηση – Χρέος και προκλήσεις

"...Αὐτό δέν σημαίνει κατάργηση τῆς πολιτιστικῆς ἰδιαιτερότητος τῶν λαῶν καί ἐπιδίωξη ἰσοπεδωτικῆς ὁμοιομορφίας, ἀλλά δημιουργική ἀξιοποίηση τῶν ποικίλων χαρισμάτων τῶν προσώπων και λαῶν. Τό ζητούμενο τελικά δέν εἶναι μιά ὁποιαδήποτε συνύπαρξη, ἀλλά ἡ ἁρμονική συμβίωση, ἡ ὁποία συμβάλλει στήν ὀργανική ἑνότητα τες ἀνθρωπότητος.

Ὄχι ἁπλή συσσώρευση ἀτόμων, πού θυμίζει ἀμέτρητους κόκκους ἄμμου σέ μιά παραλία, πού τή δέρνουν τά κύματα τοῦ ὠκεανοῦ. Ἀλλά ὀργανική συμβίωση κυττάρων πού παραμένοντας ὁλοζώντανα συμβάλλουν μέ τίς ἰδιαιτερότητές τους στήν περαιτέρω ἀνάπτυξη τοῦ πανανθρώπινου συνόλου..."

 

Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος

Ἡ συνύπαρξη ὑπῆρξε βασικό συστατικό τοῦ βίου τῆς ἀνθρωπότητος ἀπό τή χαραυγή τες ἱστορίας της. Ἀρχικά σέ μικρές ὁμάδες –οἰκογένεια φυλές– ἀργότερα σέ μεγαλύτερα σύνολα –ἔθνη λαούς– καί σταδιακά σέ κράτη καί πολυεθνικές αὐτοκρατορίες ἤ ὁμόσπονδες πολιτεῖες σέ διάφορες ἠπείρους. Ἡ ἀναγκαιότητα τοῦ ἀνθρώπου να ἐπικοινωνεῖ, νά ἀντικρίζει τά ἄλλα ἀνθρώπινα πρόσωπα, νά ἔχει “σχέσεις” μέ τους συνανθρώπους του ὑπῆρξε πάντοτε ζωτική. Συγχρόνως ὅμως ἐξαιρετικό πλεονέκτημα, πού πολλαπλασιάζει τίς δυνατότητες τοῦ ἀτόμου, τες ὁμάδας καί τοῦ λαοῦ καί ὁδηγεῖ στή δημιουργική συμβίωσή τους.

Ἡ συνύπαρξη βεβαίως δέν εἶναι ἁπλή ὑπόθεση. Ὑπονομεύεται καί δηλητηριάζεται συχνά. Ἡ ἐξασθένησή της, ἡ διάλυσή της κατά κανόνα ὀφείλεται στον ἰό τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ, ἀτομικοῦ ἤ ὁμαδικοῦ, πού ἐκδηλώνεται πολύτροπα. Γιά νά ἐπιτευχθεῖ ἡ εἰρηνική συνύπαρξη τῶν διαφόρων ἀνθρωπίνων συνόλων, χρειάστηκε να θεσμοθετηθοῦν κανόνες, νά θεσπιστοῦν ἀρχές καί νόμοι, νά προσδιοριστοῦν βασικές ἀξίες.

Παρά ταῦτα δέν ἔλειψαν σέ καμιά ἐποχή καί σέ κανέναν τόπο οἱ παραβιάσεις τους, με ἀποτέλεσμα να ὁδηγήσουν ἑκατομμύρια ἀνθρώπους σέ στερήσεις, ταλαιπωρίες, ἐξοντωτικούς πολέμους. Ἡ ἱστορία τοῦ ἀνθρώπινου γένους στενάζει ἀπό αἱματηρές συγκρούσεις ἀνάμεσα σέ ἄτομα καί λαούς. Οἱ ἀδικίες, ἡ διαφθορά καί ἡ φτώχεια δεν ἔπαψαν νά καταστρέφουν τήν ἁρμονική συμβίωση τῆς ἀνθρωπότητος. Τίς τελευταῖες μάλιστα δεκαετίες ἡ βία ἔχει πάρει νέες ἀνεξέλεγκτες μορφές, μέ ἀποκορύφωμα την πολύμορφη τρομοκρατία, πού ὑποδαυλίζεται ἀπό κίνητρα θρησκευτικά ἤ πολιτικά καί τον πόλεμο.

Ἡ ἀνθρώπινη ἐπιθετικότητα ἐπεκτάθηκε στήν ἐκμετάλλευση, ἀκόμη καί την περιφρόνηση τῆς κτίσεως, μέ ὀδυνηρές συνέπειες τόσο γιά τό φυσικό περιβάλλον, ὅσο καί γιά τήν ἴδια τήν ἀνθρώπινη ζωή. Ἡ εὔρυθμη συνύπαρξη ἀνθρώπου καί φύσεως στη νεότερη ἐποχή ἀπό θεόσδοτη εὐλογία ἐξελίχθηκε σε εὔθραυστη ἕως ὀλέθρια σχέση.

Η συνέχεια του άρθρου: Συνύπαρξη και παγκοσμιοποίηση – Χρέος και προκλήσεις

Από την Ισλαμική απειλή στον «πόλεμο όλων εναντίον όλων»

Της
 

 Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*

 

Είναι πλέον όλο και περισσότερο αντιληπτό πως ζούμε την γενίκευση ενός κατακερματισμένου, έμπρακτου πλέον και όχι πια μόνο συμβολικού εμφυλίου πολέμου.  Αυτός ο πόλεμος φαίνεται να παίρνει τις απεχθείς μορφές μιας σύγκρουσης μεταξύ ατόμων, μειονοτήτων ενδεχομένως και πολιτισμών που συμβιώνουν, παρά τις αντιθέσεις τους, επί ενός εδάφους που οι αυτόχθονες μέχρι πρότινος θεωρούσαν αποκλειστικά δική τους πατρίδα.

  

Σε όλη τη δυτική Ευρώπη προφανώς ένας από τους βασικότερους μοχλούς πυροδότησης τέτοιων συγκρούσεων προέρχεται από την μετανάστευση μουσουλμανικών πληθυσμών προς την Ευρώπη. Γι’ αυτό, θα έπρεπε ίσως να αντιμετωπιστεί το Ισλάμ σαν αυτό ακριβώς που είναι. Τόσο στη χώρα μας, όσο και άλλες δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες: ένας, ας τον ονομάσουμε απρόσκλητο πολιτισμικό επισκέπτη, που μοιάζει εκ των πραγμάτων με προσκεκλημένο, αφού δεν διέρχεται ως φιλοξενούμενος, αλλά εγκαθίσταται και διαμένει δίπλα στους εγχώριους πληθυσμούς. Αξίζει τον σεβασμό μας, ίσως και την συμπάθειά μας. Όμως, για το πως λειτουργεί ο οίκος μας, η χώρα, η ήπειρος που τον φιλοξενεί, δεν θα έπρεπε να έχει λόγο, μέχρι τουλάχιστον να αφομοιωθεί πλήρως, συνεπώς, να πάψει να υφίσταται ως παρείσακτη πολιτικοπολιτισμική μειονότητα. Όπως ξέρουμε κάτι τέτοιο δεν έγινε. Και είναι ίσως πλέον αργά για να γίνει. Διότι, όπως το αναφέρει ο Παπαμιχαήλ στο «Ανυπόφορο Βουητό του Κενού»
(εκδ. Αγγελάκης, 2016, σ.σ. 354-355):«Οι φονταμενταλιστικοί κύκλοι των μειονοτικών ομάδων του μουσουλμανικού κόσμου που ζει στις δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες δεν κινούνται τρομοκρατικά μόνο για λόγους εκδίκησης ή ως παραδείγματα αυτοθυσίας. Αποσκοπούν πολύ περισσότερο στην εκβιαστική δημιουργία ενός ευνοϊκού για τις ισλαμικές κουλτούρες πολεμικού κλίματος μεταξύ αντίθετων πολιτισμικών παραδειγμάτων. Οι ισλαμιστές στηρίζονται στις καταστάσεις της κοινωνιοοικονομικής περιθωριοποίησης της νεολαίας που κατάγεται από οικογένειες μεταναστών μουσουλμανικής κουλτούρας και που κατοικούν συνήθως στα λίγο ή πολύ υποβαθμισμένα προάστια των δυτικοευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων. Ο πολιτικοθρησκευτικός ισλαμικός ριζοσπαστισμός επιχειρεί σε αυτές τις συνθήκες μια μειονοτική κοινωνική επιρροή. Να ανάψει δηλαδή την σπίθα  που θα δημιουργούσε τις κοινωνικές πυρκαγιές που θα μπορούσαν να κατακαύσουν το δυτικό πολιτισμό και τις αξίες του. Στόχος τους είναι να δημιουργήσουν μια πατριωτικού τύπου πολιτισμική αντίδραση  στα έγκατα των δυτικών κοινωνιών και της πρώην χριστιανικής – άθεης πλέον κουλτούρας τους στον ισλαμικό νόμο της σαρίας. Μια αντίδραση που θα μπορούσε να αποτρέψει κάθε ειρηνική διαπραγμάτευση του ευρύτερου μουσουλμανικού κόσμου με τον εχθρό - και συνεπώς, θα καταστούσε ανέφικτη κάθε αφομοιωτική πολιτική και πολιτισμική δυναμική της ευρωπαϊκής κουλτούρας. Οι ακραίοι ισλαμιστές επιχειρούν συνεπώς, να δημιουργήσουν με την καθημερινή δράση τους κάποια αγεφύρωτα χάσματα, κάποιες εστίες ρήξης που δεν θα επιδέχονται πλέον διαπολιτισμικούς διαλόγους και εξισορροπιστικούς εξωραϊσμούς. Επιδιώκουν μια σύγκρουση πολιτισμών κάνοντας έκκληση στις θρησκευτικές συλλογικές ταυτότητες που ο κάθε μουσουλμάνος οφείλει να επιβεβαιώνει σε όλες τις συνθήκες, έτσι ώστε η μουσουλμανική κουλτούρα εκείνων που επιδιώκουν να ζήσουν προς το παρόν ειρηνικά, έστω στο περιθώριο των δυτικοευρωπαϊκών πολυπολιτισμικών κοινωνιών να τους εξαναγκάσει εκ των πραγμάτων να ριζοσπαστικοποιηθούν.» 

ΡΩΤΑΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ?

 

(Αλιευθεντα ερωτήματα που τέθηκαν πριν 2 χρόνια σε μια άλλη μάντρα, εδώ πιο δίπλα)

Όπως και όλοι οι προηγούμενοι, έτσι και αυτός ο πόλεμος γίνεται για να καταστραφεί περισσευούμενο ή τοξικό κεφάλαιο και σχετίζεται με την ισχύ κάποιων νομισμάτων. Όχι των όπλων, που είναι μόνο το αναλώσιμο εμπόρευμα κάθε πολέμου για να ετοιμαστεί, μετά την λήξη του, νέο χρήμα μέχρι τον επόμενο για να αντικαταστήσει τα αναλωθέντα.

Οριοθέτηση γίνεται τώρα στην Ουκρανία ως δυτικό σύνορο των ζωνών επιρροής περισσότερων των δυο παγκόσμιων αποθετικών νομισμάτων.
Το ρούβλι δεν μπορεί να είναι ένα από αυτά τα αποθετικά νομίσματα, αλλά μόνο μέρος κάποιου συνθετικού αντι-δολαριου που ψήνεται περί την Κίνα (που ήδη ετοίμασε και το αντίστοιχο ΔΝΤ του για να αρχίσει να δανείζει αντ' αυτού, μετά μια μονομερή τους Συσαχθεια από το δολάριο, τις σημερινές υπερχρεωμένες χώρες του οικονομικού Νότου).
Και έτσι, μοιραία, προκύπτει και ο ανασχεδιασμός όλων των συστημάτων που αναπτύχθηκαν (παραγωγής, logistics, ενεργειακά και χρηματοπιστωτικά) στην προηγούμενη παγκοσμιοποίηση της μονοκρατορίας του δολαρίου. Αυτής που μας τελείωσε με απόφαση των G7 τον Ιούλιο του 21 για να γίνει μια "Πράσινη" μετάβαση για να σωθούν πάλι οι τράπεζες, και πυροδότησε έτσι και τον πόλεμο, την ενεργειακή κρίση και τον στασιμοπληθωρισμό μεγάλης διάρκειας, που θα μας ταλαιπωρήσει για 2-3 χρόνια ακόμα.

Όπερ κανέναν δεν συμφέρει να το κάνει τώρα Κούγκι ή να κλείσει άρον άρον αυτόν τον πόλεμο. Άσε τον λοιπόν να σέρνεται μέχρι να τελειώσει κάθε ισχύς του χαζοευρώ των ευρωζαβών, του μόνου που θα μπορούσε να ισορροπήσει τον παλαβό κόσμο που προκύπτει έτσι. Αλλά αυτό, δυστυχώς, σέρνεται στα χέρια ανίκανων νεοφιλελέ ηγετίσκων χωρίς όραμα και στρατηγική.
Απαιτεί βλέπεις χρόνο αυτή η διευθέτηση!

Και το ξεκαθάρισμα σε μερικές παραμέτρους ακόμα, όπως πχ:

Θα είναι και η Ινδία στην ζώνη του ψηφιακού αντι-δολαριου ή θα κάνει μια ενδιάμεση μαζί με την Βραζιλία, την Ινδονησία και την Νότιο Αφρική για να το παίξει κέντρο, και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα?

 
Και πόσο αυτή θα συνεργαστεί ή θα συγκρουστεί τότε και με μια τέταρτη ζωνη, την Παναραβική και πως θα εμπλακεί και μια 5η, στην Λατινική Αμερική, που ψήνεται και που θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο που δεν μπορεί να παίξει το ευρώ?

Θα καταλήξει τελικά η Τουρκία στην Ευρασία ή θα μείνει προσκολλημένη στο ΝΑΤΟ ως δούρειος ίππος της Ρωσίας? Γι αυτό εξαρτάται πόσο, τελικά, θα στραβώσει το στόμα του Ερντογάν από ένα "εγκεφαλικό" και από πόσα ακόμα εγκεφαλικά θα μπορέσουμε να αντέξουμε και εμείς από το ανεγκέφαλο γκουβέρνο και σια μας, που ήθελε να του τα δώσει όλα για κάτι ντιλς που έκλεισαν μαζί του πριν αναλάβουν, από το 18.

Θα έχουμε νέες "Αραβικές Ανοίξεις" λόγω της επισιτιστικής κρίσης μόνο στην Αφρική ή πρεπει να επεκταθούν αυτές και αλλού μετά την πρώτη που έσκασε στην Σρι Λάνκα? Πόσες μπορεί να αντέξει το "παίγνιο" που είναι σε εξέλιξη?

Αλλά και ποσο θα μπορέσουν να αντέξουν όλες αυτές οι ζώνες μετά από την "ζώνη του ίντερνετ", που αυτό αναπτύσσεται χωρίς σύνορα και μεταλλάσσεται γρήγορα προς την 3η του version? Κάνοντας περιττά όλα τα αποθετικά η εθνικά νομίσματα της εποχής Νίξον και τις ζώνες επιρροής τους, αλλά και τους 5-6 ψηφιακούς ολιγάρχες του προηγούμενου ίντερνετ τύπου Ζούκη και Μουσκ, που έχουν στηθεί για να στήσουν μια ψηφιακή φεουδαρχία πάνω σε όλες τις οικονομικές ζώνες?

Ο τυφώνας Τραμπ και η αμερικανική τραγωδία

Αθήνα, 14/11/2024

Του Γεωργίου Παπασίμου

Ο εκλογικός θρίαμβος του επανακάμψαντος Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, αλλά και η πλήρης υπερίσχυση του ρεπουμπλικανικού κόμματος στη Γερουσία και πιθανότατα στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ενώ ελέγχεται ήδη το ανώτατο δικαστήριο από ισχυρή συντηρητική πλειοψηφία, που είχε τοποθετηθεί στη προηγούμενη προεδρική περίοδο Τραμπ έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προβλέψεις των δημοσκόπων, των διαφόρων ακαδημαϊκών και των κεντρικών ΜΜΕ που προέβλεπαν αν όχι νίκη των Δημοκρατικών, ένα εκλογικό θρίλερ. Τελικά το αποτέλεσμα αυτό αποτελέσε συντριπτικό χτύπημα σε όλους αυτούς και κυρίως στρατηγική ήττα του Δημοκρατικού κόμματος, αφού για πρώτη φορά ο Τραμπ κέρδισε όχι μόνο τους εκλέκτορες, αλλά και τη λεγόμενη λαϊκή ψήφο με 50,8% επί του συνόλου των ψηφοφόρων.

Επανέρχεται συνεπώς στην προεδρία των ΗΠΑ πανίσχυρος για όλη την προεδρική του θητεία και τουλάχιστον για τα επόμενα δύο χρόνια μέχρι τις ενδιάμεσες εκλογές, που θα κριθεί η τότε πλειοψηφία στη Γερουσία. Αποτελεί πραγματικά για κάποιον που δεν έχει πληροφόρηση για την πραγματική κατάσταση και τις διαμορφούμενες ισορροπίες στην αμερικανική κοινωνία λόγω της παγκοσμιοποίησης, που επέφερε αποβιομηχάνιση σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ, αλλά και της μεγάλης ακρίβειας που κατατρώει τα εισοδήματα των μεσαίων και κατωτέρων στρωμάτων, έκπληξη η συντριπτική αυτή νίκη ενός αμφιλεγόμενου προσώπου, που φαινόταν να έχει τελειώσει πολιτικά όταν στις προηγούμενες εκλογές του 2020 οι φανατικοί οπαδοί του είχαν εισβάλει στο Καπιτώλειο και κατέλυσαν έστω και λίγη ώρα τον σπουδαιότερο αντιπροσωπευτικό θεσμό του αμερικανικού πολιτικού συστήματος.

Η πανηγυρική επάνοδος όμως του Τραμπ πέραν της ισχυρής προσωπικής του ιδιοσυγκρασίας οφείλεται στην κατάρρευση της οικονομικής δύναμης των μεσαίων κυρίως στρωμάτων, που λόγω του μεγάλου πληθωρισμού και της ακρίβειας έχουν φτάσει σε οριακό σημείο επιβίωσης. Το βασικό συνεπώς κριτήριο της ψήφου αποτέλεσε η οικονομία. Και ενώ κατά την προηγούμενη τετραετία με τις πολιτικές Μπάιντεν που ήταν ο δανεισμός και η μεγάλη κρατική ενίσχυση των επιχειρήσεων με συνέπεια να υπάρχουν πολύ καλοί δείκτες για την ανεργία, αλλά και την ανάπτυξη έναντι του παγκόσμιου ανταγωνισμού, αυτό δεν ήταν απτό στην πλειοψηφία των πολιτών που με τη μεγάλη ακρίβεια και τις τεράστιες ανισότητες βιώνουν καθημερινά μια σκληρή πραγματικότητα.

Πέραν όμως της οικονομίας, τομείς που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ψήφο υπέρ Τραμπ αποτέλεσαν οι υπερβολές της woke ατζέντας , που υιοθετήθηκε με φανατισμό και ως πρώτιστη προτεραιότητα από μεγάλη μερίδα του Δημοκρατικού Κόμματος, καθώς και το μεταναστευτικό που έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στις ΗΠΑ με χαρακτηριστικότερο σημείο την υποστήριξη αυτού, παρά τις ρατσιστικές και ακραίες δηλώσεις του, από τους Ισπανόφωνους. Σημαντική τέλος δήλωση που φωτογραφίζει την ανατροπή των κοινωνικών ισορροπιών είναι αυτή του Γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς, ηγέτη της αριστερής πτέρυγας το Δημοκρατικού Κόμματος, που εξελέγη για τέταρτη φορά ότι «δεν αποτελεί μεγάλη έκπληξη που οι ψηφοφόροι της εργατικής τάξης εγκατέλειψαν το κόμμα, αφού η ηγεσία των Δημοκρατικών υπερασπίζεται το κατεστημένο και ο αμερικανικός λαός είναι θυμωμένος και ήθελε αλλαγή. Και σε αυτό έχουν δίκιο».

Όλα τα παραπάνω όμως αποτελούν επιμέρους πτυχώσεις και απόρροια της μεγάλης εικόνας του αμερικανικού δράματος, που έχει δύο κυρίαρχες συνιστώσες, αφενός την βαθιά εσωτερική κοινωνική διαίρεση μεταξύ των ελίτ πάσης φύσεως και της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, που τελεί υπό οικονομική κατάρρευση και αισθάνεται περιθωριοποιημένη και απομονωμένη και αφετέρου την επιταχυνόμενη καθοδική πορεία της αμερικανικής ισχύος.

Η οξύτατη αυτή πολιτική και κοινωνική κρίση φωτογραφίζει την μεγάλη παρακμή των ΗΠΑ, που δεν μπορούν πλέον να διεκδικούν τον ρόλο της ηγέτιδας δύναμης στον πλανήτη. Η αμερικανική πλανητική ηγεμονία, που ξεκίνησε από το 1945 και κορυφώθηκε το 1989, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, μέσω της προσπάθειας επιβολής σε παγκόσμιο επίπεδο της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, και μέσα από την διατύπωση των θεωριών περί του «τέλους της Ιδεολογίας» και του «τέλους της Ιστορίας του ανθρώπου», έφτασε στο τέλος της. Η νεοφιλεύθερη παγκοσμιοποίηση, που επέβαλαν ως νικητές το 1989, αποτέλεσε τον «δούρειο ίππο» για την αυτοαναίρεση τους.