ΝΙΚΗΤΑΣ ΧΙΩΤΙΝΗΣ
01.08.2024Επιτρέψτε μου να εκφράσω κάποιες διαπιστώσεις/απόψεις, για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Εν ολίγοις, νομίζω πως εύκολα διαπιστώνουμε πως παρακολουθήσαμε την επίσημη και πλήρη αποκαθήλωση της Ευρωπαϊκής ταυτότητας. Μάλιστα, τούτο εμπεριείχε και φοβικά σύνδρομα, όπως θα προσπαθήσω να εξηγήσω.
Η Ευρώπη, η Δύση δηλαδή, γεννήθηκε από τις Ελληνικές παρακαταθήκες. Άπό αυτές άντλησε υπαρξιακό νόημα και διαμόρφωσε την ταυτότητά της. Έτσι λειτούργησε η Αναγέννηση, επικαλούμενη πρωτίστως την Ελλάδα, το αυτό και για τις μετέπειτα περιόδους της, μέχρι τουλάχιστον το τέλος του 20ου αιώνα. Τα τελευταία όμως χρόνια, ένα κίνημα που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και ήδη δείχνει να επικρατεί και στην Ευρώπη, αρνείται αυτήν την πολιτισμική ταυτότητα, αρνείται την ιστορία, αρνείται τις παραδομένες αξίες που την διαμόρφωσαν, τις ειρωνεύεται κιόλας. Οι ΗΠΑ πρωτοστατούν σε αυτό, ίσως γιατί μάλλον υποκριτικά συμπορεύτηκαν πολιτιστικά με την Ευρώπη (μη ξεχνάμε πως διαμορφώθηκαν, ως χώρα, προβαίνοντας σε γενοκτονίες). Αναφερόμαστε στην προωθούμενη «κουλτούρα ακύρωσης», που ειρωνεύεται ως «συντηρητικές», ή ακόμα και «ακροδεξιές», την επιθυμία των λαών να αναζητήσουν στέρεο υπαρξιακό πεδίο αναφοράς τους.
Πολλοί μιλούν για κρυμμένα νοήματα, στα δρώμενα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Ίσως και να υπάρχουν, δεν κάνουν όμως άλλο από το να προσφέρουν άλλοθι στον τελικό στόχο της τελετής αυτής. Άλλωστε, η Τέχνη δεν είναι για τους δήθεν ικανούς να ανακαλύψουν κρυμμένα νοήματα. Η Τέχνη δημιουργήθηκε από τους λαούς και απευθυνόταν πάντοτε σε αυτούς, μόνο στον ευρωπαϊκό μεσαίωνα δημιουργείτο από «μυημένους» και απευθυνόταν σε «μυημένους», για λόγους άμυνάς της και άμυνας της δημιουργούμενης νέας Σκέψης, από τους άξεστους πολεμιστές. Δεν μπορούμε όμως σήμερα να προωθούμε αυτήν την μεσαιωνική νοοτροπία.
Τι συνέβη λοιπόν σε αυτήν την τελετή έναρξης των Αγώνων; Ένας σωτήρας κουκουλοφόρος, με κρυμμένο πρόσωπο, που σεργιανάει στις οροφές, φέρνει την Ολυμπιακή φλόγα, που θα υψωθεί στον ουρανό. Αυτός ο κουκουλοφόρος αναπέμπει εμφανώς στον μυστικιστή ιερωμένο της Ρωμανικής και μετέπειτα της Γοτθικής περιόδου, που φέρνει τη γνώση και την ανάταση στους αμύητους. Επισημαίνουμε πως τούτο είναι σαφής υπόμνηση της Ευρωπαϊκής ιστορίας, ως αναγεννημένης από τον μεσαίωνά της. Επισημαίνουμε εδώ, πως μεσαίωνας, υπό την έννοια της υποβαθμισμένης πολιτιστικώς και οικονομικώς ιστορικής περιόδου, δεν υπήρξε στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, που καλείτο τότε και Ελληνική Αυτοκρατορία («βυζαντινή Αυτοκρατορία» ουδέποτε υπήρξε. Από τον Ηράκλειο μάλιστα και μετά, δεν υπήρχε ούτε αυτοκράτωρ, υπήρχε -τουλάχιστον τυπικώς- δημοκρατικώς εκλεγόμενος Βασιλέας).