Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΙΩΤΙΝΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΙΩΤΙΝΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 3 Αυγούστου 2024

Η Ευρώπη ακυρώνει την ταυτότητά της και επιστρέφει στον μεσαίωνά της

ΝΙΚΗΤΑΣ ΧΙΩΤΙΝΗΣ

01.08.2024

Επιτρέψτε μου να εκφράσω κάποιες διαπιστώσεις/απόψεις, για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι. Εν ολίγοις, νομίζω πως εύκολα διαπιστώνουμε πως παρακολουθήσαμε την επίσημη και πλήρη αποκαθήλωση της Ευρωπαϊκής ταυτότητας. Μάλιστα, τούτο εμπεριείχε και φοβικά σύνδρομα, όπως θα προσπαθήσω να εξηγήσω.

Η Ευρώπη, η Δύση δηλαδή, γεννήθηκε από τις Ελληνικές παρακαταθήκες. Άπό αυτές άντλησε υπαρξιακό νόημα και διαμόρφωσε την ταυτότητά της. Έτσι λειτούργησε η Αναγέννηση, επικαλούμενη πρωτίστως την Ελλάδα, το αυτό και για τις μετέπειτα περιόδους της, μέχρι τουλάχιστον το τέλος του 20ου αιώνα. Τα τελευταία όμως χρόνια, ένα κίνημα που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και ήδη δείχνει να επικρατεί και στην Ευρώπη, αρνείται αυτήν την πολιτισμική ταυτότητα, αρνείται την ιστορία, αρνείται τις παραδομένες αξίες που την διαμόρφωσαν, τις ειρωνεύεται κιόλας. Οι ΗΠΑ πρωτοστατούν σε αυτό, ίσως γιατί μάλλον υποκριτικά συμπορεύτηκαν πολιτιστικά με την Ευρώπη (μη ξεχνάμε πως διαμορφώθηκαν, ως χώρα, προβαίνοντας σε γενοκτονίες). Αναφερόμαστε στην προωθούμενη «κουλτούρα ακύρωσης», που ειρωνεύεται ως «συντηρητικές», ή ακόμα και «ακροδεξιές», την επιθυμία των λαών να αναζητήσουν στέρεο υπαρξιακό πεδίο αναφοράς τους.

Πολλοί μιλούν για κρυμμένα νοήματα, στα δρώμενα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Ίσως και να υπάρχουν, δεν κάνουν όμως άλλο από το να προσφέρουν άλλοθι στον τελικό στόχο της τελετής αυτής. Άλλωστε, η Τέχνη δεν είναι για τους δήθεν ικανούς να ανακαλύψουν κρυμμένα νοήματα. Η Τέχνη δημιουργήθηκε από τους λαούς και απευθυνόταν πάντοτε σε αυτούς, μόνο στον ευρωπαϊκό μεσαίωνα δημιουργείτο από «μυημένους» και απευθυνόταν σε «μυημένους», για λόγους άμυνάς της και άμυνας της δημιουργούμενης νέας Σκέψης, από τους άξεστους πολεμιστές. Δεν μπορούμε όμως σήμερα να προωθούμε αυτήν την μεσαιωνική νοοτροπία.

Τι συνέβη λοιπόν σε αυτήν την τελετή έναρξης των Αγώνων; Ένας σωτήρας κουκουλοφόρος, με κρυμμένο πρόσωπο, που σεργιανάει στις οροφές, φέρνει την Ολυμπιακή φλόγα, που θα υψωθεί στον ουρανό. Αυτός ο κουκουλοφόρος αναπέμπει εμφανώς στον μυστικιστή ιερωμένο της Ρωμανικής και μετέπειτα της Γοτθικής περιόδου, που φέρνει τη γνώση και την ανάταση στους αμύητους. Επισημαίνουμε πως τούτο είναι σαφής υπόμνηση της Ευρωπαϊκής ιστορίας, ως αναγεννημένης από τον μεσαίωνά της. Επισημαίνουμε εδώ, πως μεσαίωνας, υπό την έννοια της υποβαθμισμένης πολιτιστικώς και οικονομικώς ιστορικής περιόδου, δεν υπήρξε στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, που καλείτο τότε και Ελληνική Αυτοκρατορία («βυζαντινή Αυτοκρατορία» ουδέποτε υπήρξε. Από τον Ηράκλειο μάλιστα και μετά, δεν υπήρχε ούτε αυτοκράτωρ, υπήρχε -τουλάχιστον τυπικώς- δημοκρατικώς εκλεγόμενος Βασιλέας).

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Πρώτα συμπεράσματα από το δήθεν Brexit

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Πριν από λίγες ημέρες οι πολίτες του Eνωμένου Βασιλείου ψήφισαν υπέρ της «εξόδου» της χώρας τους από την «Ενωμένη Ευρώπη» και όλος ο κόσμος εξεπλάγη. Θα προσπαθήσουμε να δούμε τι πραγματικά σημαίνει αυτή η απόφαση των Βρετανών.
Α. Αρχικώς τη μεγαλύτερη σημασία κρύβει η έκπληξη όλου του κόσμου. Όλοι εξεπλάγησαν γιατί η συντριπτική πλειονότητα της βρετανικής ελίτ –κόμματα, συνδικάτα, ομοσπονδίες και τραπεζίτες, προβεβλημένοι διανοούμενοι και ποδοσφαιριστές, διάσημοι ηθοποιοί και «σερ»– προπαγάνδιζαν υπέρ της παραμονής της χώρας τους στην Ενωμένη Ευρώπη.
Ίσως αυτούς ελάμβαναν υπ’ όψη τους και οι εταιρείες δημοσκόπησης (δεν θα θέλαμε να πιστέψουμε κάτι άλλο, αλλά… πιστεύουμε κάτι άλλο) και προέβλεπαν επικράτηση της «παραμονής». Αυτό σημαίνει πως στη χώρα αυτήν, ίσως λόγω δημοκρατικής παραδόσεως και συλλογικού ασυνειδήτου των πολιτών της, οι πολιτικές ηγεσίες δεν κάνουν ό,τι θέλουν. (Εδώ θα πρέπει να αντιπαραβάλουμε τις δουλικές συμπεριφορές των συμπατριωτών μας στις συχνά διαφοροποιούμενες, «κατά το πού φυσά ο άνεμος», θελήσεις των πολιτικών μας και να διδαχτούμε από αυτήν την ελεύθερη κρίση των πολιτών της Αγγλίας). Αλλά σημαίνει ακόμα και το ότι οι «επίσημες» πολιτικές δεν είναι πανίσχυρες: οι λαοί είναι τελικώς αυτοί που καθορίζουν την Ιστορία. Αργά ή γρήγορα.