Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΒΙΛΑΡΔΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΒΙΛΑΡΔΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024

24 Φεβρουαρίου 2024
από

Συνεχίζεται ακάθεκτη η καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας – ενώ το μοναδικό θετικό για το κράτος είναι ο πληθωρισμός που αυξάνει τα δημόσια έσοδα, ενώ μειώνει το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ. Βέβαια, ο πληθωρισμός εξαθλιώνει τους Έλληνες, μειώνοντας κατακόρυφα την αγοραστική αξία των μισθών και των συντάξεων – καθώς επίσης των καταθέσεων τους, προς όφελος των τραπεζών (οι απώλειες των καταθέσεων υπολογίζονται σωρευτικά στα 40 δις €, σε σχέση με το 2021).

.

Συνεχίζεται ακάθεκτη η οικονομική κατάρρευση!

Το πλέον απογοητευτικό οικονομικό μέγεθος της Ελλάδας το 2023, ήταν η μείωση των άμεσων ξένων επενδύσεων κατά 40% – από 7,53 δις € το 2022 στα 4,48 δις €, προφανώς λόγω αποτυχίας του υπουργείου ανάπτυξης. Ήταν εύλογο βέβαια, αφού όπως είχαμε επισημάνει η άνοδος τους δεν οφειλόταν στις παραγωγικές επενδύσεις – αλλά στις επενδύσεις στα ακίνητα και στο ξεπούλημα των υφισταμένων επιχειρήσεων. Η πτώση κατά 40% όμως δεν ήταν αναμενόμενη – αφού είναι εξαιρετικά υψηλή!

Το δεύτερο απογοητευτικό μέγεθος ήταν το θηριώδες εμπορικό μας έλλειμμα, το οποίο τεκμηριώνει τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας – με την παραγωγικότητα των εργαζομένων να είναι στο 55% του μέσου όρου της ΕΕ, λόγω επενδυτικής «άπνοιας».

Το εμπορικό μας έλλειμμα μειώθηκε μεν στα 32,4 δις € το 2023 από 39,6 δις € το 2022, αλλά απλά και μόνο λόγω της μείωσης των τιμών της ενέργειας – ενώ αντιστοιχεί στο 14,5% του πληθωριστικού ΑΕΠ, γεγονός που σημαίνει πως είναι ιδιαίτερα υψηλό και επομένως επικίνδυνο. Εν προκειμένω, εάν δεν είχαμε το ευρώ, θα έπρεπε να υποτιμηθεί το νόμισμα μας – αν και στην ουσία υποτιμάται σε όρους μισθών (=έτσι καταντήσαμε προτελευταίοι στο κατά κεφαλήν εισόδημα της ΕΕ), μόνο που δεν φαίνεται.

Εξέλιξη των μισθών στην Ελλάδα

Το τρίτο απογοητευτικό μέγεθος ήταν το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μας που διαμορφώθηκε στα 10,7 δις € ή στο 4,5% του (πληθωριστικού) ΑΕΠ – χαμηλότερο μεν από τα 20,2 δις € του 2022, αλλά αφενός μεν λόγω της πτώσης των τιμών του φυσικού αερίου, αφετέρου λόγω της ανόδου των τουριστικών μας εσόδων, σχεδόν ανάλογα με το ύψος του πληθωρισμού σε σύγκριση με το 2019.

Με απλά λόγια, πολύ περισσότερα από όσα κερδίσαμε από τον τουρισμό έφυγαν στο εξωτερικό – με το υπόλοιπο αρνητικό κατά 10,7 δις €! Εκτός αυτού, στον τουρισμό είχαμε μείωση της μέσης δαπάνης ανά τουρίστα και ζημιογόνες τιμές – με αποτέλεσμα οι περισσότερες επιχειρήσεις του κλάδου να είναι στο βαθύ κόκκινο.

Όλα αυτά συνοδεύονται από την άνοδο του δημοσίου χρέους στα 406,5 δις €, αν και στον προϋπολογισμό δεν υπήρχε πρόβλεψη αύξησης του – αλλά διατήρησης του στα 401 δις €, επίσης για το 2024. Αύξηση, παρά το ότι συνεχίσθηκε το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας! Εδώ δεν λαμβάνονται καν υπ’ όψιν τα κρυφά χρέη – όπως ο αναβαλλόμενος φόρος των τραπεζών περί τα 13,5 δις €, οι παγωμένοι τόκοι του EFSF ύψους 25 δις € και οι κρατικές εγγυήσεις της τάξης των 28 δις €.

Επί πλέον, το ιδιωτικό μας χρέος πλησιάζει τα 400 δις €, ενώ το εξωτερικό τα 550 δις € (=δημόσιο και ιδιωτικό μαζί, σε ξένους δανειστές) – παρά τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων.

Συμπερασματικά λοιπόν, συνεχίζεται ακάθεκτη η καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας – ενώ το μοναδικό θετικό για το κράτος είναι ο πληθωρισμός που αυξάνει τα δημόσια έσοδα, ενώ μειώνει το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ. Βέβαια, ο πληθωρισμός εξαθλιώνει τους Έλληνες, μειώνοντας κατακόρυφα την αγοραστική αξία των μισθών και των συντάξεων – καθώς επίσης των καταθέσεων τους, προς όφελος των τραπεζών (οι απώλειες των καταθέσεων υπολογίζονται σωρευτικά στα 40 δις €, σε σχέση με το 2021).

Ιδιωτικά πανεπιστήμια

Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2024

ΤΑ ΨΗΦΙΑΚΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

11 Φεβρουαρίου 2024

από Βασίλης Βιλιάρδος

Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς πως συνδέονται τα ψηφιακά χρήματα και η κατάργηση των μετρητών, με τον πολιτισμικό πόλεμο που βιώνουμε – όπου η απάντηση είναι στην ουσία πολύ εύκολη, αφού ο στόχος και των δύο είναι κοινός: ο έλεγχος και η κυριαρχία των κοινωνιών από μία μειοψηφική αλλά πανίσχυρη ολιγαρχική ελίτ που σύντομα θα κατέχει τα πάντα, με σκοπό τη διατήρηση της κυριαρχίας και του πλούτου της που συνεχώς θα αυξάνεται. Του 1% της ανθρωπότητας που γίνεται λιγότερο και πλουσιότερο, στο 99% που σύντομα δεν θα έχει στην κατοχή του τίποτα – ενώ δεν θα χρειάζεται καν ως εργατικό δυναμικό, αλλά θα ζει σε μία «σοσιαλιστική κοινωνία», με επιδόματα που θα εξασφαλίζουν απλά την επιβίωση και τη μη εξέγερση του. Το «σχέδιο» αυτό προπαγανδίζεται ήδη από τους ελίτ συντελεστές της «Μεγάλης Επαναφοράς» – οι οποίοι διακηρύττουν πως οι άνθρωποι θα είναι ευτυχισμένοι, χωρίς να έχουν καμία ιδιοκτησία..

Ανάλυση

Εισαγωγικά, το θέμα των ψηφιακών χρημάτων (ανάλυση) και της κατάργησης των μετρητών (ανάλυση), είναι κάτι που οφείλει να απασχολεί σοβαρά τις ανθρώπινες κοινωνίες – σημειώνοντας πως ο D. Trump, σε μία πρόσφατη προεκλογική του ομιλία στο New Hampshire, τα χαρακτήρισε επικίνδυνα, λέγοντας τα εξής:

«Απόψε δίνω μία άλλη υπόσχεση για την προστασία των Αμερικανών από την κυβερνητική τυραννία. Ως πρόεδρος σας, δεν θα επιτρέψω ποτέ τη δημιουργία ενός ψηφιακού νομίσματος κεντρικής τράπεζας – ενός CBDC.

Ένα τέτοιο νόμισμα θα έδινε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση τον απόλυτο έλεγχο των χρημάτων σας. Θα μπορούσαν να σας πάρουν τα χρήματα. Δεν θα γνωρίζατε καν πως τα πήραν. Το ενδεχόμενο αυτό αποτελεί μία επικίνδυνη απειλή για την ελευθερία».

Εν προκειμένω, οι συνέπειες από μία τέτοια ενέργεια δεν είναι κατανοητές στους περισσότερους ανθρώπους – όπως στο παράδειγμα της περαιτέρω προώθησης της «πράσινης απάτης» (ανάλυση), όπου οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να αποφασίσουν ότι, η βενζίνη θα έπρεπε να διανεμηθεί με δελτίο.

Σε μία τέτοια περίπτωση, τα ψηφιακά χρήματα θα μπορούσαν να αχρηστευθούν, εάν κάποιος αγόραζε μία συγκεκριμένη ποσότητα βενζίνης μέσα σε ένα μήνα – όπου εάν προσπαθούσε να γεμίσει το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου του με περισσότερη, θα λάμβανε απλά το μήνυμα «η συναλλαγή απορρίφθηκε».

Με απλά λόγια, οι κυβερνήσεις θα εφεύρισκαν νέους τρόπους, έτσι ώστε να μπορούν να ελέγξουν πόσες ποσότητες μπορεί να αγοράσει κανείς από ένα εμπόρευμα – περιορίζοντας τες κατά το δοκούν. Θα ήταν σε θέση δε, να βαθμολογήσουν κάθε οικονομική απόφαση που λαμβάνεται από κάθε άτομο – να γνωρίζουν ακόμη και τη φυσική θέση των ανθρώπων στο σημείο αγοράς, να τους επιβάλουν κυρώσεις, να τους δεσμεύουν τις καταθέσεις κοκ.

Εύλογα λοιπόν θεωρείται πως τα ψηφιακά χρήματα θα αποτελούσαν απειλή για τις συνταγματικές ελευθερίες των ανθρώπων – δίνοντας στις κυβερνήσεις τον απόλυτο έλεγχο των ιδιωτικών μας οικονομικών πληροφοριών. Το γεγονός αυτό σημαίνει πως είμαστε υποχρεωμένοι ως Πολίτες, να απαιτούμε να πάρουν θέση στο κρίσιμο θέμα των ψηφιακών χρημάτων όλα τα πολιτικά κόμματα – έτσι ώστε να κάνουμε σωστές επιλογές στις εκλογές, είτε στις εθνικές, είτε στις ευρωπαϊκές.

Για να μην παρεξηγηθούμε, γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο Trump είναι ναρκισσιστής, αλαζονικός, λαϊκιστής, ενώ αρκετά συχνά συμπεριφέρεται χυδαία – η διαφορά του όμως με τον B. Obama ή με τον J. Biden είναι το ότι, οι δύο τελευταίοι συμπεριφέρονται εκλεπτυσμένα και επομένως μπορούν να κρύβουν αυτά τους τα χαρακτηριστικά που δεν διαφέρουν καθόλου, από τα αντίστοιχα του Trump. Το κρίσιμο στοιχείο είναι βέβαια πως ο Trump, σε αντίθεση με τους άλλους δύο, δεν υπηρετεί το βαθύ αμερικανικό κράτος – ενώ ο λαϊκισμός του είναι διαφορετικός.

Η κυριαρχία της πολιτικής

Συνεχίζοντας, η εστίαση μας είναι στα οικονομικά – οπότε η πολιτική δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί. Στη σημερινή εποχή όμως, η πολιτική επηρεάζει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό την οικονομία, από ότι στο παρελθόν – σημειώνοντας πως ταυτόχρονα βιώνουμε ένα εντυπωσιακό παράδοξο. Ποιο είναι αυτό;

Το ότι αρκετοί πολιτικοί δεν μπορούν να συμφωνήσουν σχετικά με τη διαφορά των ανδρών και των γυναικών, ούτε καν με την έννοια του γάμου – κάτι που θα ήταν αδιανόητο πριν από μερικά χρόνια, ενώ οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση θα θεωρούταν γελοία. Ακόμη περισσότερο, το Επιτελικό Κράτος που η Ελλάδα μιμήθηκε και δεν εφηύρε, γνωστό και ως «βαθύ κράτος», ψηφίζει νόμους που δεν υποστηρίζονται από το εκάστοτε Σύνταγμα – ενώ αψηφούν την κοινή λογική.

Η πολιτική πάντως με τη σειρά της έχει μία αμφίδρομη σχέση με τον πολιτισμό, με την κουλτούρα – την οποία επηρεάζει και από την οποία επηρεάζεται. Επομένως, η οικονομία εξαρτάται μέσω της πολιτικής από την κουλτούρα – οπότε έχει χάσει το αρχικό της νόημα.

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2024

Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

από Βασίλης Βιλιάρδος


Η χαριστική βολή θα είναι η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τους Τούρκους, η οποία θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για την Κύπρο, τη Θράκη και τα νησιά μας, με τις βίζες που δόθηκαν για την ειρηνική κατάληψη τους – μέσω της προσφυγής στη Χάγη, δήθεν μόνο για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, αλλά τελικά για όλα όσα απαιτούν οι Τούρκοι. Συμφωνούν οι αριστεροί, λόγω του ιδεοληπτικού διεθνισμού τους, αλλά οι δεξιοί θα χρειαστούν ξανά φροντιστήριο, εκβιασμούς και ενδοτικούς – τύπου Μπακογιάννη. Συμφωνεί επίσης η εγχώρια ελίτ που διαβλέπει επιχειρηματικές ευκαιρίες – αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα. Η ελληνική κοινωνία είναι ανίκανη να αντιδράσει, λόγω μνημονίων, φτωχοποίησης, ακρίβειας, χειραγώγησης, κατακερματισμένης αντιπολίτευσης κοκ. – οπότε η χρονική στιγμή είναι κατάλληλη, για την επικράτηση του εθνομηδενισμού.

Η επέλαση του εθνομηδενισμού



Είναι απίστευτο το πόσο έντεχνα οι δεξιές ολιγαρχικές ελίτ χρησιμοποιούν την αριστερή ιδεοληψία, τους εκβιασμούς, την ενδοτικότητα για χάρη της καρέκλας και τα φροντιστήρια – για να επιβάλουν την ατζέντα τους.

(α) Πρώτα φέρνουν τη νομιμοποίηση των παράνομων, σε δήθεν περιορισμένη κλίμακα – συμφωνούν οι αριστεροί, λόγω του ιδεοληπτικού διεθνισμού τους, ενώ οι δεξιοί απλά εθελοτυφλούν.

(β) Μετά φέρνουν την επιστολική ψήφο, με στόχο τη χειραγώγηση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών – όπου τυχόν νίκη της ΝΔ, θα καταστήσει τον Κ. Μητσοτάκη απόλυτο κυρίαρχο, μονάρχη. Συμφωνούν οι αριστεροί, με το πρόσχημα της ψήφου των αποδήμων – δεν χρειάζονται φροντιστήριο οι δεξιοί.

(γ) Ακολουθεί ο γάμος των ομοφυλοφίλων, με την υιοθεσία παιδιών που τον συνοδεύει και που θα διαλύσει τον πυρήνα της κοινωνίας: την οικογένεια – ενώ δεν είναι αποδεκτή η ελληνική ορθοδοξία από τη Δύση. Η ηγεσία της εκκλησίας είναι ανύπαρκτη – οπότε ο χρόνος είναι κατάλληλος. Συμφωνούν οι αριστεροί λόγω δικαιωματισμου, αλλά χρειάζονται φροντιστήριο και εκβιασμούς οι δεξιοί. Χρησιμοποιούνται έντεχνα οι ενδοτικοί τύπου Γεωργιάδη – με τις συνήθεις διαδοχικές κυβιστήσεις τους, για χάρη της καρέκλας.

(δ) Η χαριστική βολή θα είναι η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τους Τούρκους, η οποία θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για την Κύπρο, τη Θράκη και τα νησιά μας, με τις βίζες που δόθηκαν για την ειρηνική κατάληψη τους – μέσω της προσφυγής στη Χάγη, δήθεν μόνο για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, αλλά τελικά για όλα όσα απαιτούν οι Τούρκοι.

Συμφωνούν οι αριστεροί, ξανά λόγω του ιδεοληπτικού διεθνισμού τους, αλλά οι δεξιοί θα χρειαστούν ξανά φροντιστήριο, εκβιασμούς και ενδοτικούς – τύπου Μπακογιάννη. Συμφωνεί επίσης η εγχώρια ελίτ που διαβλέπει επιχειρηματικές ευκαιρίες – αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα.

Τέλος, η ελληνική κοινωνία είναι ανίκανη να αντιδράσει, λόγω μνημονίων, φτωχοποίησης, ακρίβειας, χειραγώγησης, κατακερματισμένης αντιπολίτευσης κοκ. – οπότε η χρονική στιγμή είναι κατάλληλη, για την επικράτηση του εθνομηδενισμού.
Το πολωνικό πραξικόπημα και η Ελλάδα

Όλα όσα συνέβησαν στην Πολωνία μετά τις τελευταίες εκλογές, ήταν κωμικοτραγικά – αφού στην αρχή το ηττημένο κόμμα (PiS) δεν ήθελε να εγκαταλείψει την εξουσία. Καθυστέρησε δε τη μεταβίβαση της κυβέρνησης, σχηματίζοντας μία νέα – παρά το ότι δεν είχε την πλειοψηφία στη Βουλή!

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2024

ΚΟΡΥΦΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΠΕΙΛΗ ΜΑΖΙΚΩΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΩΝ

"...Όποιος πάντως δεν βλέπει το ορόσημο του 2033, όπου το δημόσιο χρέος μας θα είναι ξανά εκτός ελέγχου εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, ενώ δεν θα μας έχει απομείνει πια τίποτα για να ξεπουλήσουμε, με τα νοικοκυριά μας ήδη στα όρια της εξαθλίωσης, απλά εθελοτυφλεί – παραβλέπει τα γεγονότα, είτε από φόβο, είτε από ανευθυνότητα..."

14 Ιανουαρίου 2024

από Βασίλης Βιλιάρδος





Σε έναν πιο δίκαιο κόσμο, τα κράτη που πλήττονται από ασύμμετρες φορολογικές συνθήκες και από κλοπή πόρων, στα οποία δυστυχώς ανήκει και η Ελλάδα κυρίως μετά το έγκλημα του PSI, δεν θα συντρίβονταν από τα μέτρα λιτότητας που συνήθως επιβάλει το ΔΝΤ και πλέον οι αγορές. Η ελάφρυνση του χρέους θα μπορούσε σίγουρα να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να μη χρεοκοπήσουν – προκαλώντας σεισμικές δονήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Κυρίως όμως να επενδύσουν στην προσαρμογή τους στην κλιματική κρίση, καθώς επίσης στη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας των Πολιτών τους – έτσι ώστε να μετριασθεί, μεταξύ άλλων, η απειλή των παράνομων μεταναστευτικών ροών προς τη Δύση, προτού καταστούν επικίνδυνες. Ακόμη όμως και αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν θα ήταν αρκετό για να εξαλειφθούν οι αιτίες των επαναλαμβανόμενων κρίσεων χρέους στον παγκόσμιο νότο. Θα έπρεπε δηλαδή, αφενός μεν οι πολυεθνικές εταιρίες να υποχρεωθούν να σταματήσουν την οικονομική αιμορραγία των αναπτυσσομένων χωρών, αφετέρου να υπάρξει μία στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης τους που θα αξιοποιεί πλήρως τους πόρους που έχει στη διάθεση της η κάθε μία, με το δικό της νόμισμα – τονίζοντας ξανά πως η Ελλάδα, μετά τα τρία διαδοχικά μνημόνια και το PSI, δεν ανήκει πια στις ανεπτυγμένες, αλλά στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Όποιος πάντως δεν βλέπει το ορόσημο του 2033, όπου το δημόσιο χρέος μας θα είναι ξανά εκτός ελέγχου εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, ενώ δεν θα μας έχει απομείνει πια τίποτα για να ξεπουλήσουμε, με τα νοικοκυριά μας ήδη στα όρια της εξαθλίωσης, απλά εθελοτυφλεί – παραβλέπει τα γεγονότα, είτε από φόβο, είτε από ανευθυνότητα.

.
Ανάλυση


Το δημόσιο χρέος σε παγκόσμιο επίπεδο (το συνολικό επίσης, αλλά δεν είναι εδώ το θέμα μας) παρουσιάζει μεγάλη άνοδο τις τελευταίες δεκαετίες – ως αποτέλεσμα των διαδοχικών κρίσεων που προκάλεσαν μία απότομη επιτάχυνση αυτής της τάσης. Έτσι έχει υπερτετραπλασιασθεί το 2022, σε σχέση με το 2000 – υπερβαίνοντας σημαντικά το παγκόσμιο ΑΕΠ που τριπλασιάσθηκε την ίδια χρονική περίοδο (γράφημα).


Ειδικότερα, το παγκόσμιο δημόσιο χρέος που περιλαμβάνει το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της γενικής κυβέρνησης (=τόσο του κεντρικού κράτους, όσο και των οργανισμών του δημοσίου), έφτασε στο επίπεδο-ρεκόρ των 92 τρις $. Από αυτό το ποσόν, οι αναπτυσσόμενες χώρες οφείλουν σχεδόν το 30% – εκ των οποίων το 70% περίπου αποδίδεται στην Κίνα, στην Ινδία και στη Βραζιλία (γράφημα).

Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2023

. Ο μύθος της κατακόρυφης ανόδου των εξαγωγών





Τα μικρά αλλά σημαντικά οικονομικά κείμενα, σε συνδυασμό με τους πίνακες τους, δίνουν μία εικόνα της ελληνικής οικονομίας από ορισμένες πλευρές – βοηθώντας στην κατανόηση αυτών που ακούγονται, με στόχο τη χειραγώγηση των Πολιτών. Έχουμε πει πάντως πολλές φορές ότι, για να αναπτυχθεί και να ευημερήσει η Ελλάδα, δεν χρειάζονται ψέματα, αλλά παραγωγικές επενδύσεις – οι οποίες προϋποθέτουν τα εξής γνωστά από δεκαετίες: (1) απλοποίηση του φορολογικού συστήματος με κίνητρα για επενδύσεις, (2) καταπολέμηση της γραφειοκρατίας με την απλοποίηση όλων των διαδικασιών, (3) αξιόπιστο και σταθερό τραπεζικό σύστημα που να μην κλέβει τους Πολίτες, (4) καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, (5) γρήγορη, αποτελεσματική και απλοποιημένη απονομή δικαιοσύνης, (6) σωστό και σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα συνδεδεμένο με την αγορά εργασίας, (7) ισχυρή Αρχή ανταγωνισμού που να αποτρέπει τα καρτέλ και την αισχροκέρδεια, (8) δίκαιη εργατική νομοθεσία, (9) αξιοκρατία στα υπουργεία και (10) ένα λειτουργικό οικοσύστημα για τις επιχειρήσεις, έτσι ώστε να μοιράζονται την τεχνογνωσία, το marketing, τα Logistics κοκ.







Ο μύθος της κατακόρυφης ανόδου των εξαγωγών


Εάν θέλει να έχει κανείς πραγματικές συγκρίσεις με τα προηγούμενα χρόνια, θα πρέπει να μετρήσει τις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, μαζί με τον τουρισμό δηλαδή, σε σταθερές τιμές του 2010 – έτσι ώστε να μην συμπεριλαμβάνεται ο πληθωρισμός που καθιστά ανόμοιες τις συγκρίσεις μεταξύ τους (γράφημα).


Έτσι θα διαπιστώσει πως αυξήθηκαν μεν οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών το 2022 σε τρέχουσες (=μαζί με τον πληθωρισμό) τιμές, αλλά πολύ λίγο σε σταθερές τιμές (=χωρίς τον πληθωρισμό), σε σχέση με το 2019 – το οποίο χρησιμοποιούμε επειδή δεν ήταν έτος πανδημίας. Όταν ακούμε δε για κατακόρυφη άνοδο των τουριστικών μας εσόδων το 2023, με αποτέλεσμα να είναι υψηλότερα από το 2019, πρόκειται επίσης για ένα μεγάλο ψέμα – αφού θα έπρεπε να αφαιρεθεί ο πληθωρισμός, για να διαπιστώσουμε πόσες είναι πραγματικά (εκτός του ότι είναι σε μεγάλο βαθμό πια ζημιογόνος ο τουριστικός μας κλάδος και παραμένει μη συνδεδεμένος με την εγχώρια παραγωγή).

Η κατάρρευση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ


Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας ανήλθε το 2022, με βάση τις ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης, στο επίπεδο που είχε καταγραφεί το 2008. Εντούτοις, ο βαθμός σύγκλισης με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, δηλαδή το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας ως ποσοστό του κοινοτικού μέσου, δεν έχει προσεγγίσει το επίπεδο του 2008.

Τετάρτη 23 Αυγούστου 2023

Ο καγκελάριος της παρακμής




Βασίλης Βιλιάρδος


Έτσι χαρακτηρίζουν οι Γερμανοί τον O. Scholz – στηρίζοντας τη θέση τους στο ότι, ένας Γερμανός καγκελάριος οφείλει να γνωρίζει πως ένα βιομηχανικό έθνος χρειάζεται φθηνή ενέργεια και πρώτες ύλες, για να είναι σε θέση να ανταγωνισθεί διεθνώς. Επίσης ότι, κανένα άλλο κράτος στον πλανήτη δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις ρωσικές προμήθειες ενέργειας και πρώτων υλών, σε συγκρίσιμες τιμές – ενώ η αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων από ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, είναι μία χίμαιρα.

Ήταν εύλογο λοιπόν η γερμανική βιομηχανία, μετά το οριστικό τέλος των σχέσεων της Γερμανίας με τη Ρωσία, να μεταφέρει την παραγωγή της στο εξωτερικό – κατά προτίμηση στις ΗΠΑ ή στην Κίνα, όπου το ενεργειακό κόστος είναι μόνο το 1/5 ή το 1/3 του ενεργειακού κόστους της Γερμανίας. Την ίδια στιγμή, εκείνες οι γερμανικές εταιρίες που δεν μπορούν να ενεργήσουν αντίστοιχα, μειώνουν την παραγωγή τους και περιορίζουν τις θέσεις εργασίας – ενώ ασφαλώς θα ακολουθήσει η μείωση των μισθών, ενδεχομένως επίσης μία μεγάλη οικονομική κατάρρευση.

Ο O. Scholz πάντως θα έπρεπε να γνωρίζει την περιβόητη ομιλία του γεωστρατηγικού αναλυτή των ΗΠΑ G. Friedman – στο Συμβούλιο του Σικάγο για τις Παγκόσμιες Υποθέσεις, το 2015. Εν προκειμένω, όπως ανέφερε ο Friedman, για περισσότερα από 100 χρόνια ο στόχος της αμερικανικής πολιτικής ήταν να αποτρέψει τη «συγχώνευση» της γερμανικής βιομηχανίας με τις ρωσικές πρώτες ύλες – ενώ «ενωμένες οι δύο αυτές χώρες, είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί να απειλήσει τις ΗΠΑ, οπότε είναι προς το συμφέρον μας να μη συμβεί ποτέ αυτό!»

Παρασκευή 11 Αυγούστου 2023

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

από Βασίλης Βιλιάρδος


Η επενδυτική βαθμίδα που θα δοθεί στην Ελλάδα από τις «αγορές», επειδή τις εξυπηρετεί, δεν πρόκειται να ωφελήσει σε απολύτως τίποτα τους Πολίτες – αφού θα παραμείνουν εξαθλιωμένοι σκλάβοι χρέους, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους. Εάν αυτό αρέσει πραγματικά στους Έλληνες, με κριτήριο το ότι δεν διαμαρτύρονται, είναι δικό τους θέμα – απογοητευτικό όμως, αφού η Ελλάδα είναι μία πάμπλουτη χώρα με πολλές λύσεις στη διάθεση της που ασφαλώς δεν μπορούν να δρομολογηθούν, χωρίς τη στήριξη συνειδητοποιημένων Πολιτών.


Ανάλυση



Μας «κατηγορούν» πολλές φορές, όσον αφορά τις εκτιμήσεις μας για την ελληνική οικονομία, ισχυριζόμενοι πως δεν ταιριάζουν με τις διεθνείς αναφορές – σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα ευρίσκεται σε μία πολύ καλή οικονομική κατάσταση, με θετικές μελλοντικές προοπτικές, ενώ έχει αναβαθμιστεί από ορισμένες εταιρίες αξιολόγησης, όπως πρόσφατα από τη γερμανική Scope.

Οι αντίθετες όμως εκτιμήσεις μας οφείλονται σε ένα απλό γεγονός: στο ότι εμείς εξετάζουμε την ελληνική οικονομία από την πλευρά των Ελλήνων Πολιτών, ενώ όλοι οι υπόλοιποι από την οπτική γωνία των «αγορών» και των δικών τους συμφερόντων. Πρόκειται λοιπόν για δύο εκ διαμέτρου αντίθετες «αφετηρίες» – οπότε είναι λογικό να διαφέρουν οι εκτιμήσεις σε μεγάλο βαθμό μεταξύ τους.




Κυριακή 30 Ιουλίου 2023

Τα οικονομικά του ελληνικού τουρισμού


Του Βασίλη Βιλιάρδου 

Το 2019, η Ελλάδα ήταν στη 12η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, όσον αφορά τις αφίξεις τουριστών, με περίπου 34 εκ. επισκέπτες - με τα τουριστικά της έσοδα, στα 18,2 δις €.

Το ίδιο έτος, το 2019, τη 12η θέση στην παγκόσμια κατάταξη σε σχέση με τα τουριστικά έσοδα κατέλαβε η Τουρκία- με 40 δις $ έσοδα και με αφίξεις περί τα 50 εκ. άτομα.

Ο τουρισμός της Τουρκίας τώρα θεωρείται φθηνός, επειδή ευρίσκεται στη 12η θέση παγκοσμίως όσον αφορά τα τουριστικά της έσοδα, αλλά στην 6η θέση όσον αφορά τις αφίξεις – πάντοτε το 2019. Ο τουρισμός της Ελλάδας είναι όμως πολύ φθηνότερος – αφού με 34 εκ. αφίξεις ή το 68% σε σχέση με την Τουρκία, είχαμε 18,2 δις € έσοδα ή το 48% σε σύγκριση με την Τουρκία.

Το χειρότερο όλων είναι βέβαια το γεγονός ότι, το ελληνικό τουριστικό προϊόν «ενσωματώνει» έως και λιγότερο του 20% εγχώριους παραγωγικούς συντελεστές – στο τελικό τουριστικό προϊόν.

Πέμπτη 8 Ιουνίου 2023

Οι αριθμοί δεν λένε ποτέ ψέματα




Του Βασίλη Βιλιάρδου

Ενώ το εισόδημα των Ελλήνων μειώθηκε κατά 22% σε σχέση με το 2008, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στην παγκόσμια ιστορία για μία τόσο μεγάλη χρονική περίοδο, της Σλοβενίας αυξήθηκε κατά 32%, της Εσθονίας 86%, της Λιθουανίας 94%, της Σλοβακίας 46%, της Πολωνίας 57% και της Κροατίας 32% – οπότε οι τέσσερις πρώτες μας ξεπέρασαν ήδη, ενώ οι δύο άλλες θα μας ξεπεράσουν σύντομα.

Η κατάσταση βέβαια είναι κατά πολύ χειρότερη, εάν προσθέσει κανείς εδώ τα επί πλέον προβλήματα της Ελλάδας – όπως το δημόσιο χρέος του κεντρικού κράτους που έφτασε στα 401,5 δις € το Μάρτιο του 2023, έναντι πραγματικού ΑΕΠ 2022 περί τα 192 δις € (209%), το μοναδικό στα παγκόσμια ιστορία κόκκινο ιδιωτικό άνω των 260 δις €, το συνολικό ιδιωτικό πάνω από 406 δις €, το ακαθάριστο εξωτερικό χρέος που έχει ήδη υπερβεί τα 547 δις €, το εμπορικό έλλειμμα των 38,3 δις €, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών των 20,1 δις € κοκ.

Συμπερασματικά λοιπόν, δεν έχει καταρρεύσει μόνο το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων αλλά, επί πλέον, η μακροοικονομική εικόνα της χώρας μας είναι κατά πολύ χειρότερη από αυτήν των κρατών που κάποτε κοροϊδεύαμε – χώρες που είναι πια χρηματοοικονομικά υγιείς, έχουν την εμπιστοσύνη των αγορών, διαθέτουν μία κατά πολύ καλύτερη πιστοληπτική ικανότητα και σημαντικά θετικότερες προοπτικές.

Εάν εδώ συμπεριλάβει κανείς την κάκιστη ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει στους Έλληνες το δημόσιο, παρά τους υπέρογκους φόρους που εισπράττει, ένα δημόσιο που είναι το 12ο πιο ογκώδες στον πλανήτη, θα απογοητευθεί εντελώς – κατανοώντας πως η Ελλάδα έχει «οπισθοδρομήσει» σε μεγάλο βαθμό, ευρισκόμενη σήμερα πολλές δεκαετίες πίσω.

Πέμπτη 25 Μαΐου 2023

ΤΟ ΝΕΟΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΕΕ

Η χρηματοπιστωτική ελίτ της Ευρώπης πρωτοστάτησε, όσον αφορά το Νεοαποικιοκρατικό μοντέλο – μετατρέποντας με τη βοήθεια της κρίσης την Ελλάδα και άλλες περιφερειακές χώρες της ΕΕ, σε αποικίες χρέους του κέντρου. Στην ουσία, τα «βασικά» έθνη της ΕΕ, με ηγέτη τη Γερμανία, αποίκισαν τα περιφερειακά, μέσω της χρηματιστικοποίησης του ευρώ – γεγονός που επέτρεψε τη μαζική αύξηση του χρέους και της κατανάλωσης στην περιφέρεια. Εν προκειμένω, οι τράπεζες και οι εξαγωγείς των «βασικών» χωρών, αποκόμισαν τεράστια κέρδη από την πιστωτική επέκταση και από την κατανάλωση – καθιστώντας ταυτόχρονα τα περιφερειακά κράτη νεοαποικιακούς οφειλέτες των τραπεζών και των κρατών του κέντρου. Έτσι, το μεν κέντρο, κυρίως η Γερμανία, έχει το ρόλο του φεουδάρχη, ενώ η περιφέρεια του δουλοπάροικου – η εργασία του οποίου είναι αφιερωμένη στην αποπληρωμή των χρεών του. Οι φορολογούμενοι Πολίτες όμως των χωρών του κέντρου, έχουν το ρόλο του φεουδάρχη δουλοπάροικου – με την έννοια πως η δική τους εργασία είναι αφιερωμένη στην αποπληρωμή τυχόν τραπεζικών ή άλλων δανείων προς την περιφέρεια που είναι προβληματικά. Για παράδειγμα, οι Γερμανοί Πολίτες επιδοτούν ήδη μέσω της ΕΚΤ την εξόφληση των δανείων της Ιταλίας – εισπράττοντας πολύ λιγότερους τόκους από αυτούς που θα τους επέτρεπε η δική τους οικονομία, όσον αφορά τις καταθέσεις τους. Την ίδια στιγμή πληρώνουν ένα άλλο μεγάλο κόστος των χαμηλών επιτοκίων: την άνοδο των τιμών των ακινήτων στη χώρα τους, των ενοικίων και του πληθωρισμού. Τόσο η ΕΕ λοιπόν, όσο και η Ευρωζώνη, είναι «κατασκευές» που ωφελούν πλέον αποκλειστικά και μόνο τις ελίτ – ενώ οι Πολίτες θα υποφέρουν όλο και πιο πολύ. Δεν είναι λογικό επομένως να αναζητηθούν λύσεις, πριν οδηγηθούμε σε επικίνδυνα μονοπάτια;

.

Ανάλυση

Εισαγωγικά, ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός που κυριαρχεί, αυξάνει τις εισοδηματικές ανισότητες και τα χρέη, οπότε εξουδετερώνει τις δυνατότητες του κράτους, καθώς επίσης της συντριπτικής πλειοψηφίας των Πολιτών να προστατευθούν αποτελεσματικά  απέναντι σε τέτοια γεγονότα.

Είναι φυσικό τώρα να αγαπάει τις αγορές ο νεοφιλελευθερισμός, αναγκάζοντας τις συχνά διεφθαρμένες κυβερνήσεις να τις παρουσιάζουν ως το μοναδικό κριτή τους – θυμίζοντας πως η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ως δείγμα επιτυχίας της τα επιτόκια δανεισμού της χώρας, ξεχνώντας πως αυξάνονται συνεχώς τόσο τα δημόσια, όσο και τα ιδιωτικά χρέη, με αποτέλεσμα να υποχρεώνεται στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, καθώς επίσης στους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής.

Αγαπάει τις αγορές ο νεοφιλελευθερισμός, επειδή επιτρέπουν στους πλουσίους, χώρες και ιδιώτες, να κατέχουν όλα όσα παράγουν εισοδήματα και κεφαλαιακά κέρδη – στηρίζοντας το άνοιγμα των τοπικών αγορών στο παγκόσμιο κεφάλαιο, έτσι ώστε να μπορεί να ληστεύει το 99% του πληθυσμού τους υποσχόμενο ευημερία! Στην ουσία λοιπόν, ο νεοφιλελευθερισμός είναι μία νέα και βελτιωμένη εκδοχή του παλαιού αποικιοκρατικού μοντέλου – όπου η πλούσια σε κεφάλαια αποικιακή δύναμη, υφαρπάζει τα πολιτικά και οικονομικά ηνία με τη βία ή με την υπονόμευση.

Στη συνέχεια, δρομολογεί την απομάκρυνση του αποικιοποιημένου έθνους από τον πλούτο και τους πόρους του – ενώ εκμεταλλεύεται το εργατικό του δυναμικό, για να παράγει φθηνά προϊόντα για τις εγχώριες αγορές. Το καθιστά δε ακόμη πιο φθηνό, εισάγοντας δυστυχείς μετανάστες για να πιέσει τους μισθούς – καθώς επίσης επιβάλλοντας πολιτικές λιτότητας, μνημόνια δηλαδή, δανείζοντας χρήματα έναντι ανταλλαγμάτων που ονομάζει «προαπαιτούμενα».

Ειδικότερα, στη Νεοαποικιοκρατία οι δυνάμεις της χρηματιστικοποίησης (financialization), το χρέος δηλαδή και η μόχλευση που ελέγχονται αφενός μεν από τις κεντρικές τράπεζες, αφετέρου από τα τραπεζικά καρτέλ, χρησιμοποιούνται για να υποδουλώσουν τον τοπικό πληθυσμό και τη χώρα στο χρηματοπιστωτικό κέντρο.

Παρασκευή 19 Μαΐου 2023

Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ 6 Μαΐου 2023


από Βασίλης Βιλιάρδος



Μετά την πρωτοφανή καταστροφή που προηγήθηκε και συνεχίζεται, υπάρχουν ακόμη πολιτικοί που όχι μόνο δεν έχουν μετανιώσει για το έγκλημα τους, αλλά στηρίζουν τα μνημόνια – τα οποία θα πληρώνουμε για πολλές δεκαετίες εμείς, τα παιδιά μας, τα παιδιά των παιδιών τους κλπ. Εμείς ντρεπόμαστε ειλικρινά για όλους αυτούς που προτίμησαν να θυσιάσουν την πατρίδα τους για τη νομή της εξουσίας – για μία καρέκλα σε κάποιο υπουργείο, στη Βουλή ή σε κρατικές υπηρεσίες. Δυστυχώς δε, τα μνημόνια συνεχίζονται, ενώ έχει ήδη κατατεθεί ένα ακόμη Μεσοπρόθεσμο, σε μία χρονική στιγμή που η Βουλή έχει διαλυθεί – αλλά η ΝΔ, μία ακόμη μνημονιακή κυβέρνηση συνεχίζει να κυβερνάει, αφού δεν έχει απαράδεκτα ορισθεί μία υπηρεσιακή κυβέρνηση. Ελπίζουμε λοιπόν να ξυπνήσουν κάποια στιγμή οι Έλληνες και να πάψουν να σκύβουν το κεφάλι – αν όχι για τον εαυτό τους, τουλάχιστον για τις επόμενες γενιές Ελλήνων που θα εξαϋλωθούν ως σκλάβοι χρέους ή που για να το αποφύγουν, θα εγκαταλείψουν την πατρίδα τους.

.
Ανάλυση



Η σημερινή ημέρα είναι η επέτειος της ψήφισης του πρώτου μνημονίου – σε μία εποχή, στις 6 Μάϊου του 2010, όπου η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας ήταν απείρως καλύτερη, όσον αφορά όλους ανεξαιρέτως τους οικονομικούς δείκτες (ανάλυση). Έκτοτε ισχύει το ότι, «κάθε πέρυσι και καλύτερα» – υπενθυμίζοντας πως η Ελλάδα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ με δημόσιο χρέος στα 300 δις €, με κόκκινα δάνεια περί το 5% του ενεργητικού των τραπεζών, με υγιείς τράπεζες, με εύρωστα νοικοκυριά κοκ. – ενώ σήμερα το δημόσιο χρέος ξεπέρασε τα 400 δις € παρά το ξεπούλημα και το «κούρεμα» του PSI από το γνωστό Βρούτο (ανάλυση), τα κόκκινα δάνεια υπερβαίνουν το 50% μαζί με αυτά που έχουν μεταφερθεί στα κοράκια, οι πλειστηριασμοί μαίνονται, η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της χώρας μας ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη κοκ.

Παρασκευή 7 Απριλίου 2023

Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΠΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ


από Βασίλης Βιλιάρδος



Είναι αδύνατον να καταλάβουμε γιατί δεν ενδιαφέρεται καμία κυβέρνηση για την παραγωγή πλούτου – χωρίς την οποία η Ελλάδα θα λεηλατηθεί εντελώς από τους δανειστές της, με τα Υπερταμεία τους κοκ., με τελικό αποτέλεσμα να καταλήξει στα σκουπίδια της ιστορίας. Όταν διαπιστώνει βέβαια κανείς πως λίγες ημέρες πριν τις εκλογές το βασικό θέμα της πολιτικής αντιπαράθεσης είναι οι βίλες των πολιτικών, απογοητεύεται εντελώς  – αφού σημαίνει πως έτσι δεν υπάρχει καμία ελπίδα για το μέλλον της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνωνπαρά το ότι έχουν την τύχη να ζουν σε μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα. Σε μία χώρα που θα μπορούσε να πετύχει θαύματα – απλά και μόνο με μία συνετή, ορθολογική και δίκαιη διαχείριση των οικονομικών της.

.

Ανάλυση

Σε σχέση με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, όπου διενεργείται μία απίστευτη αναδιανομή εισοδημάτων υπέρ των πολύ πλουσίων και εις βάρος όλων των υπολοίπων, με την ευκαιρία των συνεχών κρίσεων που βιώνουμε και με τη βοήθεια της κυβερνητικής πολιτικής, οι Έλληνες υφίστανται μία τριπλή ληστεία, χωρίς δυστυχώς να το έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει – επειδή οι συνέπειες του πληθωρισμού δεν είναι εύκολα κατανοητές. Ειδικότερα, ληστεύονται ως εξής:

(α) Από τη μείωση των εισοδημάτων τους, μισθών και συντάξεων, μέσω της μείωσης της αγοραστικής τους αξίας – αφού με τα ίδια χρήματα, καλούνται να πληρώσουν πολύ πιο ακριβές τιμές. Εν προκειμένω, οφείλει να γνωρίζει κανείς πως ο πληθωρισμός του 2023, είναι επί πλέον αυτού του 2022. Δηλαδή, εάν αυξήθηκαν το 2022 οι τιμές κατά 9,5% και το 2023 κατά 5%, τότε είναι ακριβότερες κατά 14,9% σε σχέση με το 2021, κατά το μαθηματικό τύπο (1,095*1,05).

Τα τρόφιμα βέβαια, στα οποία καταναλώνουν το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων τους οι φτωχοποιημένοι Πολίτες, αυξήθηκαν υπερδιπλάσια – ενώ συνεχίζουν να αυξάνονται κατά 15%, σε σχέση με το 2022 ή πάνω από 30% σε σχέση με το 2021. Μπορεί δε να ισχυρίζεται η κυβέρνηση πως ο ρυθμός αύξησης των τιμών των τροφίμων μειώθηκε τον τελευταίο μήνα, αλλά αφενός μεν τα ελληνικά τρόφιμα ήταν ανέκαθεν ακριβότερα (γράφημα), οπότε είναι λογική η ποσοστιαία μείωση τους, αφετέρου το σωστό είναι να συγκρίνουμε με τις τιμές άλλων χωρών – όπως με την Ολλανδία (με βασικό μισθό 1.900 €), όπου ακόμη και το ελληνικό γιαούρτι πωλείται εκεί προς 2,75 € το μισό κιλό, ενώ στην Ελλάδα 2,90!

(β) Από την άνοδο των φόρων, αφού η κυβέρνηση διατηρεί τους ίδιους φορολογικούς συντελεστές, στις αυξημένες τιμές, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες που τους μειώνουν – όπως τον ΦΠΑ, τον οποίο μηδένισε η Πορτογαλία από 6% προηγουμένως, σε μία σειρά βασικών ειδών διατροφής.

Για παράδειγμα, εάν ένα προϊόν κόστιζε 10 €, με ΦΠΑ 24% το κράτος εισέπραττε 2,40 € – ενώ όταν η τιμή του αυξήθηκε στα 15 €, τότε το κράτος εισπράττει 3,60 €. Το γεγονός αυτό φαίνεται από την άνοδο των φορολογικών εσόδων, και το πρώτο δίμηνο του 2023 – η οποία ήταν 1,3 δις €, πάνω από το στόχο του προϋπολογισμού, Ποιος πληρώνει αυτούς τους παραπάνω φόρους; Προφανώς όλοι εμείς.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται εδώ πως δεν αυξάνονται οι φόροι, αλλά τα φορολογικά έσοδα του δημοσίου, λόγω της αύξησης του ΑΕΠ – ενώ το σωστό είναι πως αυξάνονται, λόγω της ανόδου των τιμών. Για να τεκμηριώσουμε, οφείλουμε εν πρώτοις να ορίσουμε πως υπάρχουν τρεις διαφορετικές έννοιες:

(α) οι φορολογικοί συντελεστές, (β) τα φορολογικά έσοδα του δημοσίου και (γ) οι φόροι για τους Πολίτες που είναι έξοδα και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό μη ανταποδοτικά, ειδικά στην Ελλάδα.

Επίσης πως το ΑΕΠ μας, σε όρους όγκου που δεν επηρεάζεται από τις τιμές, δεν αυξήθηκε σε σχέση με το 2019 αλλά, αντίθετα, μειώθηκε πάνω από 2 δις € – από τα 194,4 δις € του 2019 στα 192 δις το 2022 (ανάλυση). Όσον αφορά τους φόρους όμως, αυξήθηκαν παρά την πτώση του ΑΕΠ – από 51 δις € το 2019 στα 55 δις το 2022. Επομένως το ΑΕΠ μας μειώθηκε κατά 2,4 δις € και οι φόροι αυξήθηκαν κατά 4 δις €.

Για να γίνει κατανοητό τι σημαίνει σε όρους όγκου, όταν κάποιος πουλάει 10 κιβώτια νερό με 10 € το ένα, τότε ο τζίρος του, το ΑΕΠ για μία χώρα, είναι 100 € – ενώ όταν το πουλάει με 15 €, αυξάνεται στα 150 €. Εν τούτοις, σε όρους όγκου συνεχίζει να πουλάει 10 κιβώτια – ενώ η Ελλάδα πούλησε τελικά 9,5 κιβώτια. Εκτός αυτού, όταν η ύφεση στα 200 € είναι 10%, τότε το ΑΕΠ διαμορφώνεται στα 180 € – όπου εάν η ανάπτυξη είναι ξανά 10%, το ΑΕΠ δεν γίνεται 200 €, αλλά 198 €.    

Το να πετυχαίνει λοιπόν μια κυβέρνηση να μειώνει το ΑΕΠ σε όρους όγκου, όταν παράλληλα στηρίζει την κατανάλωση με 50 δις € με δανεικά, είναι πραγματικά άθλος – για τον οποίο βέβαια θα έπρεπε να ντρέπεται, αντί να πανηγυρίζει.

Δεν πρόκειται λοιπόν ξεκάθαρα για μία φορολογική ληστεία των Ελλήνων, με τη βοήθεια του πληθωρισμού; Ειδικά δε όσον αφορά τον ΦΠΑ που αποτελεί τεράστια επιβάρυνση των χαμηλών εισοδημάτων, από 17,8 δις το 2019 εκτοξεύθηκε στα 21,4 δις το 2022 – αυξήθηκε δηλαδή κατά 3,6 δις, παρά την πτώση του ΑΕΠ.

Κυριακή 12 Μαρτίου 2023

ΤΑ ΤΡΕΝΑ, ΤΑ ΝΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟΜΑΣΤΙΓΩΜΑ




Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ιδιωτικοποιήθηκε το νερό στη Γαλλία – ενώ το αποτέλεσμα του ήταν η εκτόξευση της τιμής και η μείωση της ποιότητας του πόσιμου νερού. Ακόμη χειρότερα, το νερό της βρύσης στο Παρίσι έμοιαζε με χλώριο – επειδή το δίκτυο δεν επισκευαζόταν, για να αποφύγουν το κόστος οι ιδιώτες και οι σωλήνες δεν καθαριζόταν, αλλά «ξεπλενόταν με καθαριστικά που περιείχαν χλώριο». Η Γερμανία βίωσε επίσης την ίδια απάτη της ιδιωτικοποίησης – με την πόλη του Βερολίνου να πουλάει το 50% περίπου της εταιρίας ύδρευσης της. Οι τιμές εκτοξεύθηκαν στα ύψη, οι επενδύσεις που διενεργούνταν ήταν ελάχιστες και τελικά διενεργήθηκε δημοψήφισμα το 2013, για την επανακρατικοποίηση του νερού – όπου οι κάτοικοι του Βερολίνου έπρεπε να πληρώσουν 1,2 δις € μέσω των λογαριασμών τους, για να επιτευχθεί. Το ίδιο συνέβη με πολλές γαλλικές πόλεις που είχαν ιδιωτικοποιήσει τα νερά τους – αναγκάσθηκαν δηλαδή να τα επανακρατικοποιήσουν, πληρώνοντας πολύ μεγαλύτερα ποσά από αυτά που είχαν εισπράξει. Επομένως η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει τα ίδια λάθη, όπως δυστυχώς με τα τρένα της, με κόστος τις ζωές τόσων παιδιών της – αφού οι κοινωφελείς και οι στρατηγικές επιχειρήσεις μίας χώρας, πρέπει πάντοτε να είναι δημόσιες και όχι ιδιωτικές.
.

Ανάλυση

Η σιδηροδρομική τραγωδία, η χειρότερη στην ελληνική ιστορία, έχει συγκλονίσει την Ελλάδα – τους ανθρώπους εδώ και σε ολόκληρο τον κόσμο που άκουσαν αυτήν την είδηση τις περασμένες ημέρες. Εκτός από το μεγάλο αριθμό των θυμάτων, των 57 νεκρών, των αγνοουμένων, καθώς επίσης των τραυματισμένων, τα ΜΜΕ διέδωσαν διάφορες πληροφορίες, σχετικά με την πιθανή αιτία της καταστροφής – τον άπειρο σταθμάρχη, την έλλειψη σήμανσης, την ανύπαρκτη τηλεδιοίκηση, την ανίκανη πολιτική ηγεσία, τις παθογένειες του δημοσίου κοκ.

Κανένας όμως δεν αναζήτησε τις βαθύτερες αιτίες – όπως είναι η ιδιωτικοποίηση, η μείωση του προσωπικού, η αποκόμιση κερδών και η πολιτική λιτότητας που επιβλήθηκε στην Ελλάδα. Παραδόξως με εξαίρεση έναν Γερμανό, τον Frank Blenz, ο οποίος συνέδεσε την τραγωδία με τις αναγκαστικές ιδιωτικοποιήσεις που επιβλήθηκαν στη χώρα μας από την Τρόικα – επειδή δεν ήταν σε θέση το 2010 να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της.

Όπως γράφει, εμείς οι Γερμανοί θυμόμαστε τις ειδήσεις από το 2010, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα χρεοκόπησε – οπότε, για να επιλυθεί το πρόβλημα της χώρας, καθώς επίσης για να μοιρασθεί η «πτωχευτική περιουσία» στους δανειστές, όπως συμβαίνει με τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις, στάλθηκε από την ΕΕ μία νέα «ομάδα κρούσης» που ονομάσθηκε Τρόικα.

Εμείς οι εργατικοί Γερμανοί, συνέχισε, κατηγορούσαμε τους Έλληνες ως τεμπέληδες – ενώ τα περιοδικά μας δημοσίευσαν μία φωτογραφία της Αφροδίτης με σηκωμένο το δάχτυλο της. Παράλληλα ο υπουργός οικονομικών μας, ο Β. Σόιμπλε, ο οποίος ξέρει να διαχειρίζεται πολύ καλά τα χρήματα, ενώ ως Χριστιανοδημοκράτης γνωρίζει το αξίωμα της αποδοτικότητας, πιστεύοντας ακράδαντα στη ρήση «όποιος δεν εργάζεται, δεν πρέπει να τρώει», ενεπλάκη με τη γνωστή του γερμανική αλαζονεία στην υπόθεση – αφού στην ΕΕ είχε κυριαρχήσει η Γερμανία.

Άλλωστε είχε καταφέρει να διαπρέψει στην περίπτωση της Treuhand τη δεκαετία του 1990 – μέσω της οποίας ληστεύτηκε η Ανατολική Γερμανία από τη Δυτική. Έτσι, από το 2010 και μετά, ο Β. Σόιμπλε λειτούργησε ως ο βασικός «εκτελεστής» της Τρόικα – επιβάλλοντας στους Έλληνες το «σφίξιμο της ζώνης»: τη λιτότητα, με τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, με τις μαζικές απολύσεις, με τη μετανάστευση των νέων εις βάρος του δημογραφικού, με την κατάτμηση και το ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων, με την απαγόρευση επενδύσεων στις κρατικές υποδομές που έτσι είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, με το κλείσιμο νοσοκομείων που τα αποτελέσματα φάνηκαν στην πανδημία (διπλάσιους νεκρούς από χώρες που δεν επέβαλαν καν lockdowns) κοκ.

Η Ελλάδα δεν μπορούσε πράγματι να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις της όχι τόσο λόγω των χρεών της, αλλά εξαιτίας της βραχυπρόθεσμης δομής της χρηματοδότησης της – σε συνδυασμό με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση εκείνης της εποχής που είχε οδηγήσει τα επιτόκια δανεισμού στα ύψη. Το δημόσιο χρέος ήταν στα 300 δις € ή στο 127% του ΑΕΠ της, ενώ δεν έγινε καμία σκέψη να της προσφερθεί κάποιος διακανονισμός με χαμηλά επιτόκια – όπως συνέβη το 2012 για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, τα επιτόκια των οποίων μειώθηκαν τεχνητά, με την παρέμβαση της ΕΚΤ.

Έτσι φτάσαμε στο 2023, όπου η δραστική θεραπεία που επιβλήθηκε στη χώρα πέτυχε και τα λάφυρα μοιράσθηκαν, προφανώς με τη συμπαιγνία των κυβερνήσεων της – σημειώνοντας εδώ πως η ληστεία δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, ενώ για το θέμα αυτό έχουμε γράψει μία σειρά πέντε άρθρων, με τον τίτλο «Το ευρωπαϊκό monopoly».

Σάββατο 4 Μαρτίου 2023

Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΜΑΣ

3 Μαρτίου 2023
α

.


Όλες οι χώρες που κατάφεραν να μας ξεπεράσουν οικονομικά και που είναι σε θέση να εκτρέφουν έναν συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό με ασφάλεια, πριν από όλα καταπολέμησαν τη διαφθορά – γεγονός που δρομολογήθηκε από ηγετικά άτομα όπως στη Σιγκαπούρη ή στη Νότια Κορέα, ή από κυβερνήσεις που δεν είχαν θεϊκές ικανότητες, αλλά απλά αγαπούσαν πραγματικά την πατρίδα τους. Σε κάθε περίπτωση, από την Οικονομία δεν εξαρτάται μόνο το δημογραφικό, αλλά η παιδεία μίας χώρας, η άμυνα, η ασφάλεια κοκ. – ενώ η νοοτροπία του πληθυσμού της δεν εξαρτάται  από τη «φυλή» ή από το DNA του, αλλά από τον τρόπο διακυβέρνησης του. Από τα πρότυπα που του παρέχονται, δηλαδή από τα παραδείγματα προς μίμηση  – τα οποία δυστυχώς στην Ελλάδα είναι σήμερα τα χειρότερα δυνατά. Ειδικά όσον αφορά το δείκτη του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου, παρά το τεράστιο υπερδεκαετές επενδυτικό μας κενό, παραμένει στο 50% του επιπέδου προ κρίσης – αλλά και του μέσου ευρωπαϊκού. Οι συνέπειες του δε, έχουν άμεση σχέση με τις υποδομές των επιχειρήσεων και της χώρας – οι οποίες έχουν υποβαθμισθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, γεγονός που σημαίνει πως η πρόσφατη σιδηροδρομική τραγωδία είναι απλά μία από τις πολλές που θα μπορούσαν να συμβούν και ενδεχομένως μόνο η αρχή. «Πάμε και όπου βγει» είναι παντού η Ελλάδα.

.

Ανάλυση

Εισαγωγικά, είναι δεδομένο πως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ελλάδας είναι το δημογραφικό – όπου όμως δεν αναζητούνται από κανέναν οι αιτίες του που δεν είναι άλλες, από την οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από έναν πολύ απλό τρόπο – από τη σύγκριση της Ελλάδας, όσον αφορά την έκταση και τον πληθυσμό της, με άλλες χώρες, η οποία φαίνεται από τον παρακάτω πίνακα:

Εν προκειμένω φαίνεται καθαρά πως, παρά το ότι η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη έκταση από όλα τα άλλα κράτη, ο πληθυσμός της είναι πολύ μικρός και σε άμεση σχέση με το χαμηλό ΑΕΠ της – ενώ περιορίζεται συνεχώς, όταν στις άλλες χώρες αυξάνεται, όπως άλλωστε το ΑΕΠ τους. Λογικά βέβαια θα έπρεπε να προσθέσει κανείς εδώ και τη θαλάσσια επικράτεια μας, η οποία είναι πολύ μεγάλη και οικονομικά εκμεταλλεύσιμη – ενώ θα μπορούσε να είναι πολύ περισσότερο εκμεταλλεύσιμη, με κριτήριο τον υπόγειο πλούτο της και όχι μόνο.

Εξέλιξη του ΑΕΠ της Ελλάδας (μπλε στήλες, αριστερή κάθετος) και του Ισραήλ (διακεκομμένη γραμμή, δεξιά κάθετος).

Ο λόγος τώρα που περιορίζεται ο πληθυσμός της χώρας μας δεν είναι άλλος από το ότι, δεν είναι σε θέση η οικονομία μας να εκθρέψει περισσότερους – οπότε είτε μειώνονται οι γεννήσεις, λόγω του κόστους ζωής, είτε οι Έλληνες μεταναστεύουν, για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει στις άλλες χώρες του παραπάνω παραδείγματος – όπου στο παρελθόν είχαμε υψηλότερο ΑΕΠ τόσο από το Ισραήλ (γράφημα), όσο και από τη Νότια Κορέα ή τη Σιγκαπούρη.

Συνεχίζοντας, η αιτία της οικονομικής μας ένδειας, είναι ξεκάθαρα η κακοδιαχείριση εκ μέρους των κυβερνήσεων μας – αφού από πολλές διαφορετικές πλευρές η χώρα μας είναι πάμπλουτη, συγκριτικά με πολλά άλλα κράτη. Διαθέτουμε μεγάλο ορυκτό πλούτο, φυσικές ομορφιές, πολιτιστικό πλούτο, εύφορη γη, ιδανικό κλίμα και τόσα πολλά άλλα που δεν διαθέτουν τα παραπάνω κράτη – οπότε το πρόβλημα μας δεν μπορεί να είναι άλλο από το ότι, δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε σωστά.

Ακόμη χειρότερα τα σπαταλάμε, ειδικά τα τελευταία χρόνια των μνημονίων, με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και με τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής – έως ότου δεν θα μας ανήκει πια τίποτα. Έως εκείνη τη στιγμή που θα αλλάξει το ιδιοκτησιακό μας καθεστώς (ανάλυση) – οπότε αφενός μεν θα εγκαταλείψουν τη χώρα μας ακόμη περισσότεροι, αφετέρου όσοι παραμείνουν θα είναι σκλάβοι χρέους που θα εργάζονται με εξευτελιστικές συνθήκες και μισθούς, για τους νέους ιδιοκτήτες της Ελλάδας.

Γιατί σκλάβοι χρέους; Απλούστατα, επειδή το δημόσιο χρέος μας συνεχίζει να αυξάνεται (ξεπέρασε τα 400 δις €, όταν χρεοκοπήσαμε με 300 δις €), το ιδιωτικό επίσης (πάνω από 410 δις €, εκ των οποίων τα 260 δις € κόκκινο, πηγή)  ενώ οι κυβερνήσεις μας παράγουν μόνο ελλείμματα και χρέη που χρηματοδοτούν με δανεικά.

Εν προκειμένω, ακόμη και η πρόσφατη άνοδος του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας μας, στηρίζεται στην ιδιωτική κατανάλωση (αύξηση κατά 9,5% στο ενιάμηνο, με συμβολή 6,5% στο ΑΕΠ) και πολύ λιγότερο στις επενδύσεις (αύξηση 6,9% του ακαθάριστού σχηματισμού παγίου κεφαλαίου, με συμβολή όμως μόλις 0,9% στο ΑΕΠ) – ενώ οι καθαρές εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών (=εισαγωγές – εξαγωγές) συνέβαλαν αρνητικά στο ΑΕΠ μας, με -1,5% στο ενιάμηνο.

Εύλογα, αφού το εμπορικό μας έλλειμμα εκτοξεύθηκε στα ύψη στο σύνολο του 2022, στα 38,3 δις € (γράφημα), ενώ τα τουριστικά μας έσοδα, παρά την άνοδο τους, θα είναι της τάξης των 18 δις € – με αποτέλεσμα το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών να διαμορφωθεί στα 20 δις €. Ένα μικρό μόνο μέρος του δε οφείλεται στην άνοδο των τιμών των πετρελαιοειδών – περί τα 7 δις € από την αύξηση του.

Την ίδια στιγμή, η άνοδος του ΑΕΠ μας ανά τρίμηνο το 2022, παρά τις ανόητες θριαμβολογίες της κυβέρνησης,  ήταν φθίνουσα – από 7,9% το πρώτο τρίμηνο, στο 7,1% το δεύτερο και στο 2,8% στο τρίτο. Παράλληλα, οι πραγματικοί μισθοί των εργαζομένων και το διαθέσιμο εισόδημα τους, λόγω του πληθωρισμού, περιορίζονται συνεχώς – κάτι που θα αποβεί μελλοντικά εις βάρος της ιδιωτικής κατανάλωσης, οπότε του ΑΕΠ και των αποταμιεύσεων που μειώθηκαν ήδη κατά 4,5 δις € μόνο τον Ιανουάριο (πηγή).

Ειδικότερα, οι μέσοι ονομαστικοί μισθοί αυξήθηκαν κατά 5,25% το 2022 στα 1.176,5 € ανά άτομο, όταν όμως ο πληθωρισμός κατά 9,7% – οπότε οι πραγματικοί μισθοί μειώθηκαν κατά 4,45%, αν και στην ουσία πολύ περισσότερο, λόγω της διπλάσιας ανόδου των τροφίμων και της εκτόξευσης των ενοικίων.

Πού οφείλεται τώρα η κακοδιαχείριση; Πιθανότατα στη διαφθορά που έχει επικρατήσει στην Ελλάδα, μετά το 1980 – σημειώνοντας τη γνωστή ρήση, σύμφωνα με την οποία «Όταν η υφαρπαγή, η κλοπή καλύτερα γίνεται τρόπος ζωής για μία ομάδα ανθρώπων σε μία κοινωνία, τότε με την πάροδο του χρόνου αναπτύσσεται ένα νομικό σύστημα από αυτήν την ομάδα που νομιμοποιεί την κλοπή και ένας ηθικός κανόνας που την επιβραβεύει».