Ενδείξεις ότι οι ΗΠΑ θα εγκαταλείψουν τους Κούρδους στην Συρία2

 23/12/2024

EPA/WAEL HAMZE

ΣΤΕΛΛΟΥ ΒΑΝ

Λίγες ημέρες πριν την αυγή του 2025, ο Μπασάρ αλ-Άσαντ βρίσκεται στη Ρωσία, ενώ ο Αμπού Μοχάμεντ αλ-Τζολάνι – εξακολουθώντας να θεωρείται τρομοκράτης από τις ΗΠΑ – υποδέχεται στο πρώην παλάτι του Άσαντ δημοσιογράφους και αντιπροσωπείες, συμπεριλαμβανομένων αραβικών κρατών και Αμερικανών, με την Ουάσιγκτον να αίρει την επικήρυξη των 10 εκατομμυρίων δολαρίων.

Το κοστούμι και η γραβάτα που φορούσε κατά τη συνάντησή του με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν, αποκαλύπτουν μια προσεκτικά μελετημένη, επικοινωνιακή εικόνα. Στην συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε για πρώτη φορά ο Τζολάνι, ενίσχυσε το μήνυμα που επιδιώκει να εκπέμψει το καθεστώς του, με την ήρεμη έκφραση του και την αυτοπεποίθηση που έδειχνε.

Ακόμα και η ενδυματολογική του επιλογή δεν ήταν καθόλου τυχαία: Το μαύρο κοστούμι, το λευκό πουκάμισο και η πράσινη γραβάτα συμβολίζουν τα τρία χρώματα της συριακής σημαίας, επιδιώκοντας να στείλει το μήνυμα ανάκαμψης μιας χώρας, που επιδιώκει να ξαναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της. Όλα τα μέλη της συριακής αντιπροσωπείας εμφανίστηκαν με κοστούμια, όχι μόνο ο Τζολάνι, μια επιλογή που ενδέχεται να σχετίζεται με τουρκικές επικοινωνιακές συμβουλές.

EPA/TURKISH FOREIGN MINISTRY PRESS OFFICE HANDOUT HANDOUT EDITORIAL USE ONLY/NO SALES

Είναι σαφές ότι η νέα συριακή διοίκηση προσπαθεί να χτίσει γέφυρες με τη Δύση, ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες, ξεπερνώντας τη δυσπιστία από τις ανησυχίες για τζιχαντιστικές τάσεις στις τάξεις της. Ωστόσο, η νέα Συρία έχει να αντιμετωπίσει την πρόκληση της δημιουργίας ενός λειτουργικού κράτους, ικανού να εξασφαλίσει την ασφάλεια των μειονοτήτων και την παροχή βασικών υπηρεσιών όπως η ύδρευση, το ηλεκτρικό ρεύμα, οι συγκοινωνίες και η υγειονομική περίθαλψη.

Το Ιράν κλειδί της παγκόσμιας κατάστασης-Το φάντασμα ενός νέου «1989»

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

19 Δεκεμβρίου 2024

Όπως υποστηρίξαμε στο τελευταίο άρθρο μας ο θρίαμβος Νετανιάχου με την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, τη σχεδόν πλήρη από αέρος καταστροφή των συριακών ενόπλων δυνάμεων, την εκμηδένιση της ιρανικής και ρωσικής επιρροής και τον επί θύραις διαμελισμό της ιστορικής αυτής αραβικής χώρας, άνοιξε τον δρόμο για το Ιράν.

Ήδη, από τότε που δημοσιεύτηκε το προηγούμενο άρθρο ο Νετανιάχου επικοινώνησε με τον Τραμπ. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε μετά το τηλεφώνημα, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ δήλωσε ότι «ένα χρόνο πριν, είπα κάτι απλό: «Θα αλλάξουμε το πρόσωπο της Μέσης Ανατολής και όντως το κάνουμε. Η Συρία δεν είναι η ίδια Συρία. Ο Λίβανος δεν είναι ο ίδιος Λίβανος. Η Γάζα δεν είναι η ίδια Γάζα. Και ο ηγέτης του άξονα (της αντίστασης), το Ιράν, δεν είναι το ίδιο Ιράν. Έχει κι αυτό νιώσει την ισχύ του στρατού μας». Την έχει νιώσει, αλλά δεν φτάνει, χρειάζεται και η δύναμη των ΗΠΑ. Εξ ου και, όπως προσέθεσε, «τα συζήτησα όλα αυτά με τον φίλο μου, τον εκλεγμένο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Είχαμε μια πολύ φιλική, ζεστή και σημαντική συζήτηση. Συζητήσαμε για την ανάγκη να συμπληρώσουμε τη νίκη του Ισραήλ…».

Εξηγήσαμε στο προηγούμενο άρθρο τις δυσκολίες που έχει ο Τραμπ για να εξαπολύσει επίθεση κατά του Ιράν. Μία από αυτές είναι να σιγουρευτεί ότι η Ρωσία και η Κίνα δεν θα προσφέρουν αποφασιστική βοήθεια στην Τεχεράνη. Για να πετύχει αυτή την επιδίωξη έχει επιλέξει μια τακτική «μπαστούνι στην Τεχεράνη, καρότο στη Μόσχα».

Σε συνέντευξη προς το περιοδικό «Τime» ο Τραμπ αποδοκίμασε τα πλήγματα με δυτικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς βαθιά στο έδαφος της Ρωσίας και τόνισε την ανάγκη να διακοπεί η σύρραξη στην Ουκρανία, λέγοντας μάλιστα κάπου ότι το Κίεβο πρέπει να κάνει λίγο πίσω, αποφεύγοντας όμως να γίνει έστω και ελάχιστα συγκεκριμένος για το είδος της συμφωνίας που επιδιώκει και θεωρεί δυνατή. Βέβαια η αποδοκιμασία των πληγμάτων έγινε με πάνω από ένα μήνα καθυστέρηση και αφού η Μόσχα απάντησε με προειδοποιητική στρατιωτική κλιμάκωση. Είναι άλλωστε απίθανο ο Μπάιντεν να μην είχε ενημερώσει τον Τραμπ στη συνάντηση που έκανε μαζί του πριν την εξαπόλυση των πληγμάτων ή να είχε διαφωνήσει έντονα ο Τραμπ και να μην είχε δημοσιοποιήσει εγκαίρως τη διαφωνία του.

Βεβαίως το τι θα κάνει ο Τραμπ για το Ουκρανικό μετά την ανάληψη της προεδρίας του παραμένει εντελώς αβέβαιο. Προς το παρόν το βέβαιο είναι αυτό που συμβαίνει στη Μέση Ανατολή.

Εμφανείς και αθέατες πλευρές του συριακού δράματος

Του Γεωργίου Παπασίμου

Μέσα σε λίγες μέρες η ισλαμική οργάνωση HTS και οι συνεργαζόμενες με αυτήν άλλες σουνιτικές ισλαμικές οργανώσεις, κατά βάση φιλοτουρκικές, προερχόμενες από την Αλ – Κάιντα κατέλαβαν τη Δαμασκό με συνέπεια την κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ. Αυτό που δεν μπόρεσαν να πετύχουν το 2015 μέσω της λεγόμενης «Αραβικής Άνοιξης», αφού τότε η Ρωσία και το Ιράν, και κυρίως η Χεζμπολάχ μπόρεσαν να διασώσουν την προηγούμενη καθεστωτική δομή, το πέτυχαν χωρίς ουσιαστικά αντίσταση 20.000 τζιχαντιστές, χωρίς βαριά όπλα μόνο με φορητό οπλισμό και πολυβόλα σε φορτηγά και κάποια drones. Η αιτία αυτής της απρόσμενης εξέλιξης είναι η πλήρης αφυδάτωση και εσωτερική κατάρρευση του πανίσχυρου παλιά καθεστώτος της οικογένειας Άσαντ και του κόμματος Μπάαθ.

Το διαχρονικό δράμα της Συρίας είναι βέβαιο, ότι αποτυπώνει καλύτερα από οτιδήποτε άλλο την πολυπλοκότητα της «κινούμενης άμμου» της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, που έχει γιγαντωθεί κατά τη λεγόμενη εποχή του «Φθινοπώρου της Αμερικανικής Ηγεμονίας». Εν μέσω μιας ανηλεούς διαστρεβλωμένης προπαγάνδας σε παγκόσμιο επίπεδο, με στόχο την δημιουργία στρεβλών συνειδήσεων, είναι χρήσιμο να επιχειρηθεί η «ψηλάφηση» της αλήθειας και η αποτύπωση των πραγματικών αιτιών, αλλά και της δράσης των φανερών και μη «παικτών» σε αυτό το «θέατρο» της «λυσσασμένης» προσπάθειας μετατροπής της Συρίας σε ερείπια.

Αρχικά είναι η κρίσιμη γεωγραφική θέση της Συρίας στη Μέση Ανατολή, που την καθιστά βασικό πέρασμα για την μεταφορά του πετρελαίου της Μέσης Ανατολής προς τις ακτές της Μεσογείου και από εκεί στους Ευρωπαίους καταναλωτές. Αυτό, σε συνδυασμό με τα δικά της, αλλά και τα γειτονικά πλούσια αποθέματα φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, αποτελεί ισχυρό «δέλεαρ» στις ιμπεριαλιστικές «ύαινες», παγκοσμίων και περιφερειακών διαστάσεων (βλ. Τουρκία).

Είναι γεγονός ότι η διάλυση της Συρίας αποτελούσε «διακαή πόθο» του Δυτικού παράγοντα (Η.Π.Α. κ.λπ.), με την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ και την επιβολή ενός φιλοδυτικού καθεστώτος, με σκοπό την απομάκρυνση της Ρωσίας από την Ανατολική Μεσόγειο, αφού οι μοναδικές βάσεις, που διατηρούσε αυτή στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, ήταν στη Λαττάκεια της Συρίας.

Προκειμένου να πετύχουν αυτό τον στόχο οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, όχι απλώς ανέχθηκαν τους Τζιχαντιστές, αλλά μέσω των μοναρχιών του κόλπου (Σαουδική Αραβία, Κατάρ κλπ), αλλά και της Τουρκίας, τους υποστήριξαν. Είναι φανερό πλέον και στον πιο ανυποψίαστο, ότι κάτω από την «ομπρέλα» του ονομαζόμενου τότε Ελεύθερου Συριακού Στρατού, κρυβόταν το πολιτικό Ισλάμ, που στην περίπτωση της Συρίας είχε εκδικητικό και επιθετικό χαρακτήρα, αποτελώντας, έτσι, το καλύτερο θερμοκήπιο προσέλκυσης των πιο ακραίων σουνιτικών στοιχείων εξού και η δημιουργία τότε του ISIS. Όταν αυτό την περίοδο εκείνη άρχισε τους τελετουργικούς αποκεφαλισμούς και τις σκληρές τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον των αμάχων στις Δυτικές πρωτεύουσες, τότε τα πράγματα ήταν αργά. Χρειάστηκε για μια ακόμα φορά ο μεγάλος φόρος αίματος των Κούρδων της Συρίας προκειμένου να κατανικηθεί ο ISIS. Σε περίπτωση, δε, που τυχόν για μια ακόμα φορά προδοθούν οι Κούρδοι από τις ΗΠΑ για χάριν του εμφανιζόμενου ως μεγάλου θριαμβευτή Ερντογάν, ο οποίος θέλει να τους εξαφανίσει από την περιοχή, τότε ο κίνδυνος αναβίωσης του ISIS είναι ante portas.

Εξάλλου σταθερή πολιτική του Ισραήλ ήταν η ανατροπή του Άσαντ, παρά το γεγονός, ότι αντικειμενικά η Συρία δεν αποτελούσε απειλή για την ασφάλειά του. Η βαθύτερη αιτία ήταν η υλοποίηση του στρατηγικού στόχου του Τελ Αβίβ, να σπάσει τον Σιιτικό άξονα Ιράν – Νότιου Ιράκ – Συρίας – Χεζμπολαχ (Λίβανος). Την αφορμή αυτή την έδωσε η επίθεση Χαμάς τον Οκτώβριο του 2023 εντός του Ισραήλ με τις ανεξέλεγκτές εκτελέσεις και απαγωγές ομήρων., που δημιούργησαν τις συνθήκες στην πρώτη φάση του ηθικού πλεονεκτήματος για το Ισραήλ, που άδραξε τις ευκαιρίες προκειμένου να επαναπροσδιοριστούν τα σύνορα της Μέσης Ανατολής, όπως είχε χαρακτηριστικά τονίσει στο πρώτο διάγγελμα του ο Νετανιάχου.

Για τον επεκτατισμό και για τα ατιμώρητα εγκλήματα

Θεοφάνης Μαλκίδης

«Όλα τα κράτη έχουν ιστορία,

 η Τουρκία έχει ποινικό μητρώο». 

Νεοκλής Σαρρής

Είναι γεγονός πως όσοι προσπάθησαν το τελευταίο χρονικό διάστημα να αποκοιμίσουν τον Ελληνισμό, αλλά και τη Δύση για τις «καλές προθέσεις» της Τουρκίας, ήρθε με άγριο τρόπο το χάραμα της 8ης Δεκεμβρίου στη Δαμασκό και (υποθέτω ότι ) ξύπνησαν για τα καλά!

Προφανώς η προσπάθεια αυτή είχε ως στόχευση την καλή έξωθεν μαρτυρία της Τουρκίας προκειμένου να αποκομίσει νέα οφέλη από την ταραγμένη Μέση Ανατολή. Η κίνηση όμως αυτή κατέρρευσε στα εξ ΄ων συνετέθη, μπροστά στην εγκληματική δράση (και στη Συρία) της ομάδας του Ερντογάν, των Κεμαλικών, των Ες Ες Γκρίζων Λύκων και των συν αυτώ.

Υπάρχει όμως ένα σημαντικό ζήτημα, καθοριστικό θα λέγαμε για την απεικόνιση της πραγματικότητας: όσοι κατηγορούν τη Γερμανία για την Ναζιστική της περίοδο και για τα εγκλήματά της «ξεχνούν» να αναφερθούν στους αιώνες εγκλημάτων του οθωμανικού κράτους, το οποίο τα τελευταία εκατό χρόνια έχει αντικατασταθεί από την Τουρκική «Δημοκρατία», η οποία συνεχίζει αχαλίνωτη την ίδια τακτική:

-Γενοκτονία ενός εκατομμυρίου Ελλήνων, ενάμιση εκατομμυρίου Αρμενίων, μισού εκατομμυρίου Ασσυρίων και εκδίωξη όλων των διασωθέντων το 1922, το 1942, το 1955, το 1964. Ο χριστιανικός πληθυσμός της Τουρκίας στις αρχές του 1900 ήταν γύρω στο 50% και μέσα σε εκατό χρόνια το ποσοστό μειώθηκε στο 0,2% !

-Γενοκτονία ανυπολόγιστου αριθμού Κούρδων, Αράβων, Κιρκάσιων, και άλλων εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων.

-Οι Αλεβίτες, που αποτελούν το 30% του πληθυσμού της Τουρκίας, εξακολουθούν να αγνοούνται πολιτικά και πολιτισμικά, ενώ τουλάχιστον 60.000 Αλεβίτες έχουν σκοτωθεί σε σφαγές που διέπραξε το κράτος τα τελευταία εκατό χρόνια.

-Το 1939, τα εδάφη Liwa Iskenderun (Hatay) της Συρίας προσαρτήθηκαν και από τότε εφαρμόζονται οι πιο επαίσχυντες πολιτικές αφομοίωσης στον κόσμο, αφομοίωση η οποία εξελίχθηκε μετά το σεισμό του 2023 όπου εκατομμύρια αραβόφωνοι εκδιώχθηκαν και βεβαίως μετά την 8η Δεκεμβρίου του 2024 με την νέα τουρκική εισβολή στη Συρία.

-Η κατεχόμενη Κύπρος από το 1974 έγινε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα οργανωμένου εγκλήματος, πορνείας, καζίνο, ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

-Οι σημαντικότεροι διανοούμενοι και καλλιτέχνες, όσοι δεν πρόλαβαν να φύγουν εκτός Τουρκίας, είτε πυροβολήθηκαν, είτε σαπίζουν στις φυλακές.

-Η εγκληματική ομάδα που αυτοαποκαλείται Τουρκική «Δημοκρατία» πραγματοποίησε εισβολή στη Συρία και οι εγκληματίες που συγκεντρώθηκαν από όλο τον κόσμο εκπαιδεύτηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες του τωρινού Υπουργού Εξωτερικών. Η ευθύνη για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που σκοτώθηκαν στη Συρία βαρύνει αυτή τη «Δημοκρατία».

-Αυτή η «Δημοκρατία» σκότωσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους αφήνοντάς τους κάτω από ερείπια στον σεισμό της 6ης Φεβρουαρίου 2023 στην Αντιόχεια και είχε καταδικάσει τον λαό της Αντιόχειας σε πείνα, δίψα και έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος για ένα χρόνο, αρπάζοντας ταυτόχρονα τα σπίτια, τους ελαιώνες και τα χωράφια των σεισμόπληκτων!

-Αυτή η «Δημοκρατία», επέβαλλε με το δάσκαλο του Χίτλερ, τον Μουσταφά Κεμάλ τον ισχυρισμό ότι οι Τούρκοι είναι ανώτερη φυλή. Όπως αντιστοίχως οι Ναζί πίστευαν ότι ήταν νόμιμο δικαίωμά τους να σκοτώνουν, διεκδικώντας την ανωτερότητα της «γερμανικής» φυλής, πεποιθήσεις οι οποίες προκάλεσαν το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. 

  Ο τουρκικός ρατσισμός, το απαρτχάιντ της «Δημοκρατίας» επέβαλλε συνθήματα όπως «ένας Τούρκος αξίζει όσο ολόκληρος ο κόσμος», «πόσο ευτυχισμένος είναι αυτός που λέει ότι είναι Τούρκος», δημιούργησε ψευτοεπιστημονικές γλωσσικές και ιστορικές διατριβές περί τουρκικής ανωτερότητας, περί δικαιώματος να σκοτώνουν ανθρώπους και να διαπράττουν μαζικές σφαγές. Όσοι μη Τούρκοι επιβιώσουν πρέπει να είναι σκλάβοι των Τούρκων, εντός των «Συνόρων της Καρδιάς» και της «Γαλάζιας Πατρίδας»!

Πατριάρχης Αντιοχείας: Ποια Συρία θέλουμε

Βαρυσήμαντο κήρυγμα του Πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννου Ι’ κατά την κυριακάτικη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό αλ-Μαριαμίγια [της Παναγίας] της Δαμασκού στις 15 Ιανουαρίου 2024

Ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης, κατά τη Θεία Λειτουργία της Κυριακής 15 Δεκεμβρίου εκφώνησε βαρυσήμαντο κήρυγμα, με το οποίο διακήρυξε την μακραίωνη ιστορική παρουσία και τα δικαιώματα των Ορθοδόξων Χριστιανών της Συρίας, οι οποίοι δικαιωματικά και όχι κατά παραχώρηση είναι ισότιμοι πολίτες της χώρας. Ζήτησε να συνεχιστεί η παράδοση της ειρηνικής συνύπαρξης με τις άλλες θρησκευτικές ομάδες, κάνοντας λόγο για “συνεταιρισμό” των ποικίλων συσιστωσών που διαβιώνουν στη χώρα. Πορχώρησε και σε γενικούς άξονες για το πώς θέλουν τη Συρία: Κράτος Δικαίου, με σεβασμό στις ελευθερίες, στα δικαιώματα μειονοτήτων και γυναικών, στον προσωπικό τρόπο ζωής που ο κάθε πολίτης επιλέγει.

Αγαπημένοι,

” Γρηγορείτε, σταθείτε ακλόνητα στην πίστη, να είστε γενναίοι, να είστε δυνατοί, Ας γίνονται όλα όσα κάνετε με αγάπη” (1 Κορ. 16:13-14).

 Με αυτά τα λόγια, αρχίζω, και με αυτά τα λόγια, απευθύνομαι στα αγαπημένα μας παιδιά σε αυτή την αγαπημένη πατρίδα. Απλώνω το χέρι μου στο δικό σας κατά τη διάρκεια αυτών των ευαίσθητων καιρών, ώστε μαζί, να εναποθέσουμε την ελπίδα μας στον Παντοδύναμο Δημιουργό, Πατέρα των Φώτων και Θεό κάθε παρηγοριάς, να εξαφανίσει κάθε ενόχληση από τις καρδιές μας, να τις στεφανώσει με την αγία Του ελπίδα και να μας ενισχύσει να αναζητήσουμε ένα καλύτερο αύριο.

Στεκόμαστε στο κατώφλι μιας νέας φάσης, αντικρύζοντας την αυγή μιας πατρίδας που όλοι αγαπάμε και φροντίζουμε. Βρισκόμαστε στο χείλος της ανανέωσης, που επιθυμούμε να ακτινοβολεί από ελπίδα και να στεφανωθεί με φως.

 Εδώ στη Δαμασκό, από την Ευθεία οδό, από την εκκλησία της Μαριαμίγια (Παναγίας), γειτόνισσα του τεμένους των Ομεϋαδών [σημείωση “Χ”ναός του αγίου Ιωάννη Βαπτιστἠ πριν την αραβική κατάκτηση], διακηρύσσουμε στον κόσμο: 

Ως Χριστιανοί, είμαστε από το χώμα της Συρίας και από τους Κέδρους του Λιβάνου, από το μεγαλείο του όρους Κασιούν, την ευημερία του Χομς, την ιστορική κληρονομιά του Χαλεπίου, τους νερόμυλους της Χάμα και τις αναβλύζουσες πηγές του Ιντλίμπ, από τη θάλασσα της Λαττακίας και τον Ευφράτη του Ντέιρ εζ-Ζορ. Δεν είμαστε φιλοξενούμενοι σε αυτή τη χώρα, ούτε ήρθαμε σε αυτή τη γη σήμερα ή χθες. Είμαστε από τις αρχαίες ρίζες της Συρίας και τόσο παλιοί όσο το γιασεμί της Δαμασκού.

 Είμαστε από την Αποστολική Αντιόχεια, από αυτή τη χώρα που κόσμησε τον κόσμο με το όνομα του Ιησού Χριστού. Αυτό το διακηρύσσουμε και το χαράζουμε ως διαθήκη, λέγοντάς το στα παιδιά μας, στους αδελφούς μας, στους συμπολίτες με τους οποίους μοιραζόμαστε την πατρίδα, και ενώπιον του Δημιουργού μας, Που θέλησε να υπάρχουμε σε αυτή τη γη μαζί με τους άλλους, μαζί με τους Μουσουλμάνους αδελφούς μας, με τους οποίους ζητούμε την εύνοια του Κυρίου των κόσμων, του Κυρίου των ουρανών και της γης. Το έχω ξαναπεί, και το επαναλαμβάνω τώρα: 

Η ΣΥΡΙΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

Η Γενική Διοίκηση των Μονάδων Προστασίας Γυναικών (YPJ) μοιράστηκε μια δήλωση υπογραμμίζοντας τους κινδύνους που αναδύονται μετά την πτώση του συριακού καθεστώτος και καλεί τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει δράση κατά των τουρκικών στρατιωτικών επιθέσεων στη Βόρεια και Ανατολική Συρία (Rojava).

Η Γενική Διοίκηση των Μονάδων Άμυνας Γυναικών (YPJ) της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (Rojava ή NES) δημοσίευσε μια δήλωση μετά την πρόσφατη ανατροπή του συριακού καθεστώτος από την τζιχαντιστική ομάδα Hay’at Tahrir al-Sham (HTS), προς ευαισθητοποίηση σχετικά με το πώς οι συνεχιζόμενες επιθέσεις από την Τουρκία και τον υποστηριζόμενο από την Τουρκία Συριακό Εθνικό Στρατό (SNA) έχουν τη δυνατότητα να οδηγήσουν σε αναβίωση του ισλαμικού κράτους (ISIS) στη Συρία.

Στη δήλωση, η YPJ είπε ότι η ταχεία κατάρρευση του συριακού καθεστώτος σε μόλις 12 ημέρες συνδέθηκε με την αδυναμία ή την άρνησή του να επιλύσει το κουρδικό ζήτημα, σχολιάζοντας ότι η πτώση του καθεστώτος θα μπορούσε να είχε αποτραπεί εάν η κυβέρνηση Άσαντ «ακολουθούσε δρόμος εκδημοκρατισμού».

Η YPJ επέστησε επίσης την προσοχή στους πιθανούς κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από την ανάληψη της κυβέρνησης από το HTS, λέγοντας ότι η ομάδα ακολουθεί μια «ριζοσπαστική ιδεολογία, αδιαφορώντας για την πολυπλοκότητα της συριακής κοινωνίας και τη δυνατότητα για εκτεταμένη βία». Υπογράμμισαν τη σοβαρότητα των ανησυχιών τους σχολιάζοντας: «Η νέα Συρία που αναδύεται από αυτή την ιδεολογία κινδυνεύει να γίνει ένα άλλο Αφγανιστάν».

Το τουρκικό κράτος και οι συνδεδεμένοι με αυτό μισθοφόροι SNA φέρουν την «πρωταρχική ευθύνη» για τον συνεχιζόμενο πόλεμο και τις συγκρούσεις στη Συρία, είπε η YPJ, εξηγώντας ότι η Τουρκία και «ομάδες που συνδέονται με το ISIS με το πρόσχημα του SNA» επιτίθενται επανειλημμένα στη Βόρεια και Ανατολική Συρία , και ότι η Τουρκική Υπηρεσία Πληροφοριών (MİT) προσπαθεί να «υποκινήσει διαμάχες και να υποκινήσει λαούς ο ένας εναντίον του άλλου», ειδικά μειονότητες όπως οι Κούρδοι, οι Άραβες, οι Δρούζοι, οι Αρμένιοι και ασσυριους, οι οποίοι «διατρέχουν σημαντικό κίνδυνο τώρα».

Η YPJ είπε ότι η MİT «συνωμοτεί να επιτεθεί στο στρατόπεδο al-Hol και στις φυλακές όπου κρατούνται αιχμάλωτοι του ISIS» και ότι εν τω μεταξύ, οι μαχητές του ISIS που φυλακίζονται στις φυλακές του καθεστώτος Άσαντ απελευθερώνονται τώρα από το HTS, το οποίο επίσης «ενίσχυσε την απειλή της αναζωπύρωσης του ISIS».

Η δήλωση επιβεβαίωσε ότι η YPJ θα αντισταθεί μέχρι τέλους στις επιθέσεις των «μισθοφόρων του ISIS, που συνδέονται άμεσα με το τουρκικό κράτος» και καλεί επίσης «τους λαούς και τις γυναίκες του κόσμου να υψώσουν τη φωνή τους και να εκπληρώσουν την ευθύνη τους για την αντιμετώπιση αυτών των τρομοκρατικών επιθέσεων. που απειλούν όλη την ανθρωπότητα».

Υπογραμμίζοντας τον ρόλο της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (Rojava) ως «φάρος ελπίδας για τους ανθρώπους της περιοχής και την ανθρωπότητα», η YPJ ολοκλήρωσε τη δήλωσή της καλώντας σε παγκόσμια αντίσταση και αγώνα για «να σταματήσουν τις επιθέσεις της φασιστικής Τουρκικής κυβέρνησης και να το λογοδοτήσει».

ΠΗΓΗ:https://kurdishvoice.gr/ypj-i-syria-den-prepei-na-ginei-deftero-afganistan/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Το μεγαλύτερο εξοπλιστικό σκάνδλο στην ιστορία της χώρας;

α) Μια ματιά στην "απελευθερωμένη" Συρία.

 β) 4 δις για την "αναβάθμιση" 500 μουσειακών τεθωρακισμένων από Ισραηλινούς και Μυτηλιναίο δίνει η Ελλάδα

Πέτρος Αργυρίου

Προτού πάμε στο κεντρικό μας θέμα, ας ρίξουμε μια ματιά στο πως μοιάζει η απελευθερωμένη Συρία, ξεκινώντας από τους βασικούς παίχτες.

Οι τζιχαντιστές κι επικηρυγμένοι τρομοκράτες, πρώην μέλη της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους που κυβέρνησαν με τις πλάτες της Τουρκίας την περιφέρεια Ιντλίμπ με υποδειγματικά δημοκρατικό και συμπεριληπτικό τρόπο , είναι πλέον απελευθερωτές κι αντάρτες κι επαναστάτες και μαζί με τον μισθοφορικό στρατό υπό τουρκική διοίκηση, εκδιώκουν τους Κούρδους, που είναι σύμμαχοι των αμερικάνων και των Ισραηλινών στον αγώνα τους κατά του Ισλαμικού κράτους, το οποίο Τούρκοι, ισραηλινοί και Αμερικάνοι έμμεσα ή και άμεσα εκπαίδευσαν κι εξόπλισαν για να διώξουν τον Άσσαντ. Οι ισραηλινοί έχουν κάνει πάνω από 500 αεροπορικές επιδρομές στην Συρία, καταστρέφοντας κάθε στρατιωτική υποδομή της, πλοία, αεροδρόμια, αποθήκες πυρομαχικών, άρματα μάχης, πυραύλους και αεράμυνες, καταστρέφοντας μαζί με όλα αυτά και κάθε σεβασμό στο έρμο το Διεθνές Δίκαιο.

Στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι οι πολίτες στο Κομπάνι

Καθώς οι δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Τουρκία συνεχίζουν να εξαπολύουν επιθέσεις στο Κομπάνι (Κομπάνι), οι κάτοικοι έχουν βγει στους δρόμους, υπενθυμίζοντας το πνεύμα αντίστασης που τους οδήγησε σε μια ιστορική νίκη κατά της πολιορκίας του ISIS στην πόλη της βόρειας Συρίας το 2014. 

Υπάρχουν πρώην ISIS μαχητές μεταξύ του υποστηριζόμενου από την Τουρκία Συριακού Εθνικού Στρατού (SNA), πυροδοτώντας μια ατμόσφαιρα περιφρόνησης ενάντια στην επιστροφή αυτού του τρόμου.

Στην καρδιά του Κομπάνι (Kobanê) στη βόρεια Συρία, χιλιάδες άνθρωποι έχουν ξεσηκωθεί σε πείσμα ενάντια στην αδυσώπητη επιθετικότητα και τις επιθέσεις από το τουρκικό κράτος και τους πληρεξούσιους του Συριακού Εθνικού Στρατού (SNA), διοργανώνοντας μια μαζική πορεία στους δρόμους τη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου . Η συλλογική ανάμνηση της ιστορικής νίκης κατά του ISIS το 2014, όταν οι κουρδικές δυνάμεις απελευθέρωσαν την πόλη τους από τα νύχια του τρόμου, συνεχίζει να τροφοδοτεί την αντίσταση του λαού.

Στη σημερινή διαδήλωση, οι κάτοικοι του Κομπάνι που διαμαρτύρονται για την τουρκική επιθετικότητα και τις επιθέσεις από πολιτοφυλακές του SNA στέλνουν ένα μήνυμα: «Το έδαφος εμποτισμένο με το αίμα των μαρτύρων δεν θα βεβηλωθεί ποτέ ξανά από δυνάμεις που επιδιώκουν να ξαναγράψουν την ιστορία μας με βία και καταπίεση».

Οι μάρτυρες του Κομπάνι, που στάθηκαν ακλόνητοι κατά τη διάρκεια της άγριας πολιορκίας, τιμούνται καθημερινά. Οι θυσίες τους και το πνεύμα τους είναι βαθιά ενσωματωμένο στην κοινότητα καθώς ο αγώνας τους για ειρήνη και ελευθερία συνεχίζεται και κάθε ιδέα ότι το ISIS θα μπορούσε να αναβιώσει με το πρόσχημα άλλων δυνάμεων θεωρείται σοβαρό λάθος.

Σε ρεπορτάζ από το Κομπάνι, ένας ανταποκριτής του Ronahi TV είπε ότι οι κάτοικοι της πόλης έχουν ορκιστεί να ηγηθούν σκληρής αντίστασης για την υπεράσπιση της πόλης τους, μαζί με τις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG) και τη Μονάδα Προστασίας Γυναικών (YPJ) υπό την ηγεσία των Κούρδων.





ΠΗΓΗ:https://kurdishvoice.gr/syria-chiliades-anthropoi-vgainoun-stous-dromous-tou-kobani-gia-na-diamartyrithoun-gia-tis-tourkikes-epitheseis/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η Λωζάνη παραδίδεται σε ένα ντόμινο Αναθεωρητισμού και ημείς άδωμεν πουλώντας φούμαρα στους Λιβανέζους

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι εξελίξεις στην Μ. Ανατολή, με αποκορύφωμα την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στην Συρία, έχουν δημιουργήσει μια νέα κατάσταση η οποία – παρά την σοβαρότητά της – φαίνεται ότι ΔΕΝ έχει καταφέρει να αφυπνίσει την Ελληνική πολιτική τάξη από τον διαχρονικό της λήθαργο και φυσικά ΔΕΝ έχει καταφέρει να την αποσπάσει από την μίζερη ενασχόλησή της με τις κακοδαιμονίες του νοσηρού μικρόκοσμου στον οποίο έχει εγκλωβιστεί εδώ και κάμποσες δεκαετίες…


Η Μ. Ανατολή εξελίσσεται σταδιακά σε ένα εργαστήρι ανασύνθεσης του ευρύτερου περιφερειακού status, με την Συρία να αναγορεύεται σε θερμοκοιτίδα δυναμικών ανατροπών που απειλούν να επαναπροσδιορίσουν τους όρους της ισορροπίας ισχύος και πιθανότατα το ίδιο το γεωγραφικό αποτύπωμα της περιοχής. Μέσα σε αυτό το εξαιρετικά ρευστό περιβάλλον καταγράφουμε:

Α. Την υποστολή και όπως διαφαίνεται την οριστική απόσυρση του Παλαιστινιακού από την περιφερειακή ημερήσια διάταξη, τουλάχιστον με την μορφή και το πλαίσιο των διεκδικήσεων και των αιτημάτων με τα οποία το είχαμε γνωρίσει μέχρι σήμερα και αυτό σε συνάρτηση με την ταυτόχρονη εισβολή του Κουρδικού στην περιφερειακή εξίσωση…

Β. Την επιχειρησιακή αποδυνάμωση, την αχρήστευση και εν τέλει την διαφαινόμενη και τυπικά διάλυση της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, γεγονός που σηματοδοτεί την βίαιη ανακοπή της δυνατότητας του Ιράν να παρεμβαίνει άμεσα και με δυναμισμό στις περιφερειακές εξελίξεις…

Γ. Την διαφαινόμενη θεσμική αναβάθμιση της τρομοκρατικής οργάνωσης HTS (Χάγιατ Ταχρίρ αλ Σαμ) η οποία μετά το ουσιαστικό ξέπλυμά της από την απερίσκεπτη Δύση, προετοιμάζεται να διαχειριστεί πολιτική διακυβέρνηση και κυρίως γεωπολιτική υπογραφή με βαρύτητα και με ευρύτερο περιφερειακό κόστος…

Δ. Την ουσιαστική αποδυνάμωση του Λιβάνου, άρα και εν δυνάμει την εύκολη και ολοκληρωτική χειραγώγησή του, σε συνάρτηση και σε απόλυτη προσαρμογή με τις δρομολογούμενες περιφερειακές ανατροπές…

Ε. Την κατάρρευση της Συρίας, με το σενάριο του εδαφικού διαμελισμού της να θεωρείται πλέον εξαιρετικά πιθανό, γεγονός που θα τροφοδοτήσει ένα νέο ανταγωνιστικό – συγκρουσιακό περιβάλλον μεταξύ των συνιστωσών που ενσωμάτωσε στην επικράτειά της και συνακόλουθα των νέων προσεταιρισμών που διαφαίνεται ότι θα καταγραφούν, με πρόσχημα την στήριξη και την προστασία τους…

Στ. Τον ορατό ενδεχομένως κίνδυνο να επιχειρηθεί η κατάλυση του Χασεμιτικού Βασιλείου της Ιορδανίας από τις ένοπλες ισλαμιστικές οργανώσεις και η διάχυση της αποσταθεροποίησης και σε αυτήν την χώρα…

Ζ. Την ενδυνάμωση του Ισραήλ και συνακόλουθα του περιφερειακού του ρόλου, πάνω στον οποίο έχει ήδη αρχίσει να διαφαίνεται ότι θα «χτίσουν» οι ΗΠΑ τον επικαιροποιημένο περιφερειακό τους σχεδιασμό για την επόμενη μέρα…

Η. Την δραματική συρρίκνωση της Ρωσικής δυνατότητας για ενεργητική παρέμβαση στις περιφερειακές εξελίξεις, με την παράλληλη μετάπτωση σε καθεστώς ομηρείας της δυνατότητάς της να διατηρήσει το αεροναυτικό μεσογειακό της πάτημα, το οποίο πλέον συναρτάται ευθέως από την Τουρκική καλή διάθεση και ανοχή…

Η νέα γεωπολιτική της Εγγύς Ανατολής και η γεωστρατηγική Τουρκίας – Ισραήλ

 

Συνέντευξη του Νίκου Ιγγλέση στο radio neakriti 98,4 και το δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη

Γιατί η Συρία διχάζεται και βασανίζεται 100 και πλεον χρόνια από τη πολιτικη καιροσκοπια των Δυτικών σωτήρων της.

Συμπεριληπτικότητα ονόμασαν το αιτούμενο ιδεώδες για τον Συριακό λαό, αυτοί που χρόνια τώρα λυμαίνονται τη περιοχή.

Διαβάστε την υπέροχη περιγραφή της Μαριάννας Κορομηλά στο αγαπημένο Πολιτιστική Εταιρεία Πανόραμα για τη "Συρία που αγάπησα".

350 αεροπορικές επιθέσεις στο μεταξύ ,έχει πράξει το Ισραήλ αυτές τις μέρες στα εδάφη της Συρίας και έχει προσαρτήσει περιοχές ίσες  με την  διπλάσια έκταση από τη Λωρίδα της Γάζας.

Γάλλοι, Τούρκοι,Αμερικανοί,Ρώσοι...

Το μεγάλο μας τσίρκο...που έγραφε και ο Κύριος Ιάκωβος, με θύματα πάντα τους λαούς.

Μαριάννα Κορομηλά:

Για τη Συρία που αγάπησα (όπως ήταν ο τίτλος μίας έκθεσης που κάναμε), για την πολύπαθη Συρία και τον θαυμάσιο λαό της που τόσο αγαπώ.

10 Δεκ 2024

-Τον καιρό της Γαλλικής Κατοχής της Συρίας, από το τέλος του Πρώτου μέχρι το τέλος του Δεύτερου «Παγκοσμίου» Πολέμου (αυτό το καθεστώς στη Συρία και τον Λίβανο που βαφτίστηκε από την «Κοινωνία των Εθνών»: Γαλλική Εντολή / French Mandate / γαλ. Mandat Français) οι ανερμάτιστοι κατακτητές είχαν χωρίσει εκείνο το τμήμα της Μέσης Ανατολής, που είχε μόλις απελευθερωθεί από την Οθωμανική Κατοχή (1516-1918) σε πέντε (5) σχεδόν αυτόνομες μεταξύ τους περιοχές (κάπως ετσι πρόκειται να γίνει δυστυχώς και σήμερα), που η κάθε μια διοικείτο από παντελώς άσχετους και βαθύτατα αντιδραστικούς, κλασικά αυταρχικούς, Γάλλους αποικιοκράτες διοικητές.

 Απέτυχαν πλήρως να συνεννοηθούν με τους επί μέρους παραδοσιακούς ηγεμόνες, φύλαρχους, φεουδάρχες, θρησκευτικούς ηγέτες στην ύπαιθρο (δηλ στην έρημο, στις ημιστεπώδεις περιοχές, στους σιτοβολώνες της Τζαζίρ και του Χοράν, στα εύφορα παραποτάμια εδάφη, αλλά και στις μικρές επαρχιακές κωμοπόλεις).

Έπεσε η Συρία…

- 13 Δεκεμβρίου, 2024

Το αισθητήριο των απλών ανθρώπων

Η είδηση ήταν «βαριά». Μέσα σε λίγες μέρες μια κρατική οντότητα, η Συρία, κατέρρευσε και πέρασε στα χέρια δυνάμεων οπισθοδρομικών, αντιδραστικών, φιλοϊμπεριαλιστικών. Η απότομη, ραγδαία κατάρρευση ήταν σοκαριστική και έχει τεράστιο βάρος, αφού αλλάζει τον συσχετισμό δυνάμεων στην πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Σοκαριστικό ήταν και το πώς εγκαταλείφθηκε από συμμάχους – γεγονός αποκαλυπτικό για τη μεταβλητή γεωμετρία συμμαχιών και αντιπαραθέσεων στην περιοχή αυτή.

Το αισθητήριο των απλών ανθρώπων κατανοεί αμέσως: Ισραήλ, Τουρκία και ΗΠΑ μεθόδευσαν αυτήν την «αιφνιδιαστική» κίνηση, αμέσως μετά την εκεχειρία στα πεδία του Λιβάνου. Δηλαδή ο πόλεμος συνεχίζεται, ο διαμοιρασμός είναι σε εξέλιξη. Οι «καλοί» τζιχαντιστές (οποία υποκρισία της Δύσης!) «απελευθερώνουν» τη Συρία, διαμοιράζουν τα ιμάτιά της (κοινώς επιδίδονται σε εκτεταμένο κατσαπλιαδισμό), ενώ ανενόχλητο το Ισραήλ μέσα σε 48 ώρες καταστρέφει όλες τις στρατιωτικές υποδομές της (αεροδρόμια, λιμάνια, αεροσκάφη, πλοία, πολεμοφόδια κ.ο.κ.). Η Τουρκία έχει αναλάβει την ολόπλευρη στήριξη των τζιχαντιστικών ομάδων και διευρύνει την επεκτατική της δύναμη, προβάλλοντας τον εαυτό της ως κύρια δύναμη της «ανοικοδόμησης της νέας Συρίας».

Το αισθητήριο των απλών ανθρώπων απορεί: Τι και πώς συζητήθηκε, και κυρίως τι αποφασίστηκε κατά τη συνάντηση Τουρκίας-Ιράν-Ρωσίας; Διότι αυτή η συνάντηση έλαβε χώρα λίγο πριν επέλθει η πτώση της Συρίας. Μένει να εκτιμηθεί το μέγεθος της σημασίας της πτώσης, επειδή είναι ένα κομβικό σημείο στον ευρύτερο γεωπολιτικό συσχετισμό και την πορεία των εν εξελίξει πολέμων. Έρχεται λίγο πριν αναλάβει ο «ειρηνοποιός» (τάχα) Τραμπ· έρχεται αφού ουκρανικά drones και Ουκρανοί εκπαιδευτές είχαν τελειώσει την «αναβάθμιση» των τζιχαντιστών, σε πλήρη συνεργασία Δύσης-Τουρκίας· έρχεται ως αποτέλεσμα προσπαθειών ελέγχου της κλιμάκωσης των πολέμων και παζαριών για ευρύτερους γεωπολιτικούς αναδασμούς.

Το αισθητήριο των απλών ανθρώπων δεν λαθεύει: Στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου η πτώση της Συρίας αλλάζει σε μεγάλο βαθμό τον συσχετισμό δύναμης, με κεντρικό στοιχείο την εκθετική αναβάθμιση της Τουρκίας. Ο τουρκικός επεκτατισμός διευρύνει την επιρροή του, κατακτά δια της ισχύος και των όπλων θέσεις και εδάφη, απειλεί την ακεραιότητα κυρίαρχων χωρών (Ελλάδα, Κύπρος) αλλά και κατακτά άλλες χώρες (τμήμα της Λιβύης, τμήμα της Κύπρου, ολόκληρη τη Β. Συρία), προβάλλοντας ως επίδοξος επικυρίαρχος σε μια μεγάλη περιοχή, από Βαλκάνια ως Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική.

Ο μέγας κίνδυνος για Ελλάδα και Κύπρο από τη Συρία! Κωνσταντίνος Λουκόπουλος

Ο Αντιστράτηγος ε.α και γεωστρατηγικός αναλυτής Κωνσταντίνος Λουκόπουλος αναλύει διεξοδικά την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά από την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και επισημαίνει τον μεγάλο κίνδυνο που διαφαίνεται για Ελλάδα και Κύπρο.Τι θα γίνει αν το καθεστώς Ερντογάν κατορθώσει να εγκαθιδρύσει μια ελεγχόμενη από την Τουρκία κυβέρνηση στη Δαμασκό; 

Ενδεχόμενο καθόλου απίθανο. Τι θα κάνει η Ελλάδα αν αυτή η κυβέρνηση που θα είναι ελεγχόμενη από την Τουρκία, συμφωνήσει σε οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας με την κατεχόμενη Κύπρο; Ο προβληματισμός που θέτει προς συζήτηση ο κ.Λουκόπουλος είναι απολύτως λογικός. 

Ο κ.Λουκόπουλος μιλά για τους κερδισμένους και τους χαμένους την επόμενη μέρα από την πτώση Άσαντ. Η Τουρκία ανήκει στους πρώτους. Και τι θα κάνει με την Ρωσία που ασφαλώς έχει πολλούς λόγους να είναι δυσαρεστημένη με την Άγκυρα και τον Ερντογάν; 

Η απάντηση που δίνει ο κ.Λουκόπουλος έχει επίσης λογική και θα πρέπει να προβληματίσει όσους θεωρούν ότι η σχέση Μόσχας-Άγκυρας θα καταστραφεί. Αν ο Ερντογάν ελέγχει την Δαμασκό, μπορεί να «πουλήσει» στον Πούτιν την ασφάλεια των ρωσικών βάσεων στη Συρία. 

Ο κ.Λουκόπουλος εξηγεί χωρίς περιστροφές τι είναι το νέο καθεστώς της Συρίας. Οι τζιχαντιστές έχουν αναλάβει την τύχη της χώρας που ήταν και παραμένει χώρα κλειδί στη Μέση Ανατολή. Η προσπάθεια «ξεπλύματος» του νέου καθεστώτος θα προκαλούσε γέλια αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο κρίσιμη. Ουδείς βεβαίως μπορεί να αρνηθεί ότι οι εξελίξεις στη Συρία, πριμοδοτούν τα νεο-οθωμανικά οράματα του Ερντογάν αλλά και το γεγονός ότι η Τουρκία θα γίνει ακόμη πιο πιεστική έναντι της Ελλάδας, η οποία παρακολουθεί τις εξελίξεις με μάλλον «κατατονικό τρόπο», όπως λέει ο κ.Λουκόπουλος.

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/80F6XZBExgI?si=-89I4hnf70Wg9eIG

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Οδοιπορικό στην ορθόδοξη Συρία – Μυρίζει παντού Ελλάδα…

• 

  ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ
• SHARE

Ο πρωθυπουργός μίλησε με τον Πατριάρχη Αντιοχείας, Ιωάννη Ι και τον διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα θα υποστηρίξει το Πατριαρχείο στην κρίσιμη περίοδο που θα διέλθει. Ήταν μια επιβεβλημένη κίνηση. Στους κόλπους του Πατριαρχείου περικλείονται οι αραβόφωνοι χριστιανικοί πληθυσμοί της Μέσης Ανατολής, αλλά και ελληνόφωνοι και Έλληνες που ζουν στην περιοχή.

Με το καθεστώς Άσαντ το Πατριαρχείο είχε τη δυνατότητα να αναπτύξει τις δραστηριότητές του αλλά, τώρα, με σκληρούς ισλαμιστές στην εξουσία, περιέρχεται σε δύσκολη φάση. Ιστορικά το Πατριαρχείο είναι συνηθισμένο σε μουσουλμανικό περιβάλλον. Άλλωστε, σε δύο από τις τέσσερις περιόδους της ιστορίας του [πρώτη περίοδος Πρώιμη (37 – 638) – από της ιδρύσεως μέχρι την πρώτη αραβική κατάκτηση της Συρίας – τη Μέση (638 – 1517) (Αραβοκρατία – Φραγκοκρατία) και τη Νεώτερη (1517 – 1927) (Οθωμανική επικυριαρχία) καταλήγοντας στη Σύγχρονη συγκρότησή της] ήταν υπό μουσουλμανική κυριαρχία.

Ο Άσαντ, προερχόμενος και ο ίδιος από συριακή μειονότητα (αλαουίτες), επέτρεπε και στις άλλες μειονότητες να ασκήσουν τα δικαιώματά τους. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν τον ηγέτη της τζιχαντιστικής οργάνωσης που ελέγχει την Δαμασκό Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζολάνι να έχει μεταμορφωθεί από έναν σκληρό πολέμαρχο του ISIS σε μεταμελημένο ηγέτη που επιδιώκει να κυβερνήσει τη Συρία, αλλά το παρελθόν του είναι πολύ αιματηρό. Θα δούμε τις επόμενες ημέρες πως θα διαχειρισθεί την εξουσία…

Πάντως, το 2013 απήχθη από την περιοχή του Χαλεπίου στη Συρία, την οποία ήλεγχε ο ISIS και η τύχη του αγνοείται, ο Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος (Boulos) Γιάζιτζι, αδελφός του πρωτοσύγκελου του Πατριαρχείου Επισκόπου Ιωάννη. Μαζί του απήχθη και ο συροιακωβίτης Μητροπολίτης Γιοχάνα Ιμπαχήμ. Τα ΜΜΕ του καθεστώτος απέδιδαν την απαγωγή σε τρομοκρατικές ομάδες, ενώ ο “Εθνικός Συνασπισμός της Συρίας”, η κύρια οργάνωση της αντιπολίτευσης, υποστήριζε ότι «όλα είναι ανοικτά» για το ποιος βρίσκεται πίσω από την απαγωγή.

Τρίτη πρωί (10.12.24) ο τηλεοπτικός σταθμός της Βηρυτού Αl Jadeed μετέδωσε ότι ο Επίσκοπος Βoulos Yazigi, για τον οποίο οι Συριακές Αρχές είχαν εκδώσει ανακοίνωση ότι είχε απαχθεί από τον ISIS, βρέθηκε κρατούμενος στις συριακές φυλακές Adar. Είναι δύσκολο να επιβεβαιωθεί η πληροφορία.

"Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο"

Θεοφάνης Μαλκίδης

"Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο".

( "Ας φρόντιζαν" Κωνσταντίνος Καβάφης)

Η Ελλάδα σιωπά για τους πληθυσμούς με τους οποίους συνδεόμαστε και πολιτισμικά και θρησκευτικά και εθνικά σιωπά, σχολιάζοντας ο Θεοφάνης Μαλκίδης. τη κατάσταση στη Συρία αλλά και την ελληνική αντίδραση στην κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ και την ανάληψη της εξουσίας από τους τζιχαντιστές.

Ο ίδιος σε συνέντευξη του στη «Νέα Εγνατία» και στο ραδιοφωνικό σταθμό Άλφα ανέλυσε την επόμενη μέρα στην Συρία μετά το τέλος του Άσαντ, τον ρόλο των Τούρκων και των Αμερικανών αλλά και την αφωνία της Ελλάδας για τους ελληνογενείς χριστιανικούς πληθυσμούς της Συρίας.

«Προφανώς και δεν είναι απελευθερωτές της Συρίας οι τρομοκράτες της αλ Κάϊντα του ISIS και των οποιονδήποτε άλλων εγκληματικών ομάδων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Συρία. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ό,τι επαναλαμβάνεται δυστυχώς έρχεται ως τραγωδία, αυτό το οποίο συνέβη το 1939 με την Κοινωνία των Εθνών που παραχώρησε στην Τουρκία την Αλεξανδρέτα, έρχεται τώρα ο ΟΗΕ με τις ευλογίες των μεγάλων δυνάμεων αφού σιώπησαν για τόσα χρόνια για τη γενοκτονία του συριακού λαού από όλες αυτές τις δυνάμεις, μην ξεχνάτε ότι αυτές οι χώρες από τη Ρωσία μέχρι την Αμερική και από την Τουρκία μέχρι το Ιράν ενίσχυσαν, χρηματοδότησαν, και κίνησαν οργανώσεις τζιχαντιστικές και τρομοκρατικές και εγκληματικές.

Από την άλλη βλέπουμε ένα καθεστώς το οποίο πέφτει νομοτελειακά, ένα καθεστώς το οποίο φαίνεται ότι ήταν αυταρχικό και αντικαθίσταται από τι;

Την ίδια στιγμή που βιώνουμε μία νέα γενοκτονία και το λέω σε πρώτο πληθυντικό και ως χριστιανοί και ως μέλη αυτών των ελληνογενών κοινοτήτων της Συρίας και δεύτερον υφίσταται μία νέα γενοκτονία πάλι εναντίον των Κούρδων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων οι οποίοι εδώ και 13 χρόνια έχουνε πραγματικά υποστεί τα πάνδεινα από την Τουρκία που έχει εισβάλει στην Συρία, εδώ χρηματοδοτώντας τις εγκληματικές οργανώσεις. Λίγες ώρες πριν καταρρεύσει η Δαμασκός, ο Φιντάν μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας και του Ιράν βρέθηκαν στο Κατάρ, τον βασικό χρηματοδότηση της Τουρκίας προκειμένου να προετοιμάσουν επόμενη μέρα».

Συρία: Ποιο είναι το σχέδιο Ερντογάν, οι Κούρδοι, το Ισραήλ και το Ιράν

Ο καθηγητής γεωπολιτικής στη σχολή Ευελπίδων, Κώστας Γρίβας μιλάει στο κανάλι της «Ν»

Άλλη μια χώρα υπό τουρκική κατοχή, η Συρία

Θεοφάνης Μαλκίδης

Οι ραγδαίες μεν αναμενόμενες δε, εξελίξεις στη Συρία, αποκάλυψαν ακόμη και σε όσους έχουν τα «ήρεμα νερά» δόγμα (!) εξωτερικής πολιτικής, ότι απέναντί μας έχουμε ένα επεκτατικό κράτος, ανάλογο της Ναζιστικής Γερμανίας του Μεσοπολέμου, εξελιγμένο και με τα σύγχρονα πρότυπα αναθεωρητισμού.

Η τουρκική εμπλοκή στη Συρία, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά και πολύπλοκα ζητήματα της σύγχρονης Μέσης Ανατολής. Οι λόγοι που οδήγησαν την Τουρκία σε αυτήν την παρέμβαση είναι πολλαπλοί και αλληλένδετοι, ενώ οι επιπτώσεις της επεκτείνονται και πέρα από τη Συρία και προφανώς επηρεάζουν και τον Ελληνισμό.

Η Τουρκία έχει εισβάλλει στη Συρία, αφού θεωρεί τους Κούρδους της χώρας ως προέκταση του ΡΚΚ, συνεπώς υλοποιεί εναντίον τους την ίδια τακτική που χρησιμοποιεί και εντός της Τουρκίας, αλλά και στο Ιράκ, πάλι εναντίον των Κούρδων.

Σύμφωνα με την προπαγάνδα που αναπτύσσεται από τον Ερντογάν μέχρι τους Κεμαλικούς και τους εγκληματίες Ναζί Γκρίζους Λύκους, η Τουρκία επιδιώκει τη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στα σύνορά της με τη Συρία, με στόχο να απομακρύνει τους Κούρδους από αυτήν την περιοχή και να εγκαταστήσει εκεί Σύριους πρόσφυγες, τους οποίους εκμεταλλεύεται οικονομικά αλλά και πολιτικά αποκομίζοντας τεράστια κεφάλαια λόγω της φθηνής τους εργατικής δύναμης, αλλά και λόγω της βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση του προσφυγικού……

Επιπλέον η τουρκική εκδοχή του Γκέμπελς υποστηρίζει ότι η παρουσία στρατευμάτων, μυστικών υπηρεσιών και μισθοφόρων από την Τουρκία στη Συρία, αποσκοπεί στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, τόσο από τους Κούρδους όσο και από το «Ισλαμικό Κράτος» (εδώ γελάνε….) και επιπλέον θεωρεί ότι η σταθερότητα στη Συρία είναι ζωτικής σημασίας για την τουρκική ασφάλεια. Συνεπώς, επειδή η παρουσία των Κούρδων στη βόρεια Συρία, αλλά και η απειλή της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, αποτελούν σημαντικές προκλήσεις για την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας, η Άγκυρα έχει εισβάλλει στην Συρία είτε αυτοδύναμα, είτε με πολυποίκιλες δυνάμεις που αποσταθεροποιούν τη Συρία και ολόκληρη την περιοχή.

Ταυτόχρονα η τουρκική πολιτική καθώς και άλλες συναφείς συνιστώσες της, έχουν προκαλέσει μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση, με εκατομμύρια ανθρώπους να έχουν εκτοπιστεί από τις εστίες τους και η προκλητική τουρκική παρέμβαση, άσχετα από το γεγονός ότι ο Φιντάν λέει ότι δεν έχει καμία σχέση με το έγκλημα, έχει επιβαρύνει περαιτέρω την κατάσταση, καθώς έχει οδηγήσει σε νέες συγκρούσεις και σε εκτοπισμούς πληθυσμών.

Σημειώσεις για την κατάσταση στην ΣΥΡΙΑ

Όλα ξεκίνησαν από την Ιντλίμπ

• Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

 Θεωρώ απαραίτητο να ξεκινήσουμε την ανάλυση από την Idlib. Δηλαδή την έδρα της τελευταίας επαρχίας, η οποία παρέμεινε εκτός ελέγχου του συριακού στρατού μέχρι τις 27 Νοεμβρίου 2024. Το Ιντλίμπ έπεσε στα χέρια του Μετώπου Αλ Νούσρα τον Μάρτιο του 2015, τη στιγμή που ο Μπασάρ Αλ Άσαντ από τη Δαμασκό εξέτασε για πρώτη φορά τη δυνατότητα να ζητήσει άμεση επέμβαση από τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Οι ισλαμιστές πολιτοφύλακες δεν έφυγαν ποτέ από την Ιντλίμπ, ούτε κατά τα χρόνια της προέλασης του κυβερνητικού στρατού. Πράγματι, η επαρχία έχει μετατραπεί σε προπύργιο αντικυβερνητικών ομάδων, λόγω και της στήριξης που παρείχε η γειτονική Τουρκία σε πολλές από τις ομάδες που είναι παρούσες στην περιοχή. Μετά τη σύνοδο κορυφής της Αστάνα μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας το 2016, η Μόσχα και η Άγκυρα δεσμεύονταν συνεχώς να διασφαλίζουν την εκκένωση στο Ιντλίμπ των πολιτοφυλάκων που αποφάσισαν να παραδοθούν στις κυβερνητικές δυνάμεις.

Στη Δαμασκό λοιπόν θεωρήθηκε ότι η επαρχία δεν θα έπρεπε να αντιπροσωπεύει τίποτα περισσότερο από το τελευταίο κομμάτι που θα ανασυντεθεί, ίσως με το χρόνο και ίσως με τη βοήθεια της διπλωματίας. Λανθασμένη εκτίμηση όμως. Ο Αλ Τζολάνι, ηγέτης του πρώην Μετώπου Αλ Νούσρα που στο μεταξύ μετατράπηκε σε Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ (Hts), ίδρυσε μια πραγματική κυβέρνηση εδώ μαζί με άλλες αντικυβερνητικές ομάδες.

Μια κυβέρνηση που έλαβε βοήθεια από την Türkiye, αλλά που ήταν επίσης σε θέση να χρηματοδοτηθεί μέσω της είσπραξης φόρων. Οι στρατιωτικές ακαδημίες που ιδρύθηκαν στην Idlib Το Κράτος εντός του Κράτους που ιδρύθηκε στην Ιντλίμπ άρχισε λοιπόν να έχει τη δική του δυναμική και να οργανώνεται με έναν πραγματικό στρατό. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όλοι οι πολιτοφύλακες που παρέμειναν στην επαρχία όλα αυτά τα χρόνια καλλιέργησαν τη φιλοδοξία να επιστρέψουν στις πόλεις από τις οποίες έφυγαν και να εκδικηθούν την κυβέρνηση.

Έτσι, ενώ στο Χαλέπι και τη Δαμασκό ο πόλεμος θεωρούνταν πλέον κερδισμένος, στο Ιντλίμπ πολλοί ετοιμάζονταν για να πάρουν ξανά τα όπλα. Όπως τονίζεται από την Wall Street Journal, τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο ίδιος ο Al Jolani έχει προωθήσει την ίδρυση πολλών στρατιωτικών ακαδημιών. Εδώ οι πολιτοφύλακες έμαθαν τεχνικές μάχης, τεχνικές επίθεσης σε χαρακώματα και οχυρές θέσεις. Μια περίσταση που δεν ήταν εντελώς άγνωστη σε διεθνές επίπεδο: μόλις πέρυσι γυρίστηκε μια αναφορά του Γαλλικού Πρακτορείου σε ένα από τα στρατόπεδα εκπαίδευσης στην επαρχία Ιντλίμπ, όπου πολλοί πολιτοφύλακες ορκίστηκαν εκδίκηση εναντίον του Άσαντ μιλώντας στα μικρόφωνα των ρεπόρτερ που έφτασαν μέχρι εκεί. 

 Η επιχείρηση προετοιμαζόταν πολύ καιρό πριν. πριν από ένα χρόνο: Και προφανώς «η Άγκυρα γνώριζε», υπήρχε τουλάχιστον  ένα είδος «σιωπηρής έγκρισης» από την Άγκυρα. Εξ ου και ο αναλυτικός σχεδιασμός και οι πρώτες συγκρούσεις της περασμένης 27ης Νοεμβρίου. Η κατάληξη είναι γνωστή: κατάληψη εντέλει της Δαμασκού, ανατροπή του “καθεστώτος Άσαντ”.

Οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας θυμίζουν στην απρόθυμη Αθήνα το καθήκον της

Η τελευταία έξαρση του μακρού πολέμου της Συρίας και η άλωση του Χαλεπίου από τους ισλαμιστές, έθεσε ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα της ασφάλειας των ελληνορθοδόξων πληθυσμών της Μέσης Ανατολής, οι οποίοι βρίσκονται πολύ συχνά στο στόχαστρο των τζιχαντιστικών οργανώσεων. Όπως όλες οι χριστιανικές κοινότητες, μικρές αριθμητικά και διασκορπισμένες, η θέση των αραβόφωνων ελληνορθοδόξων/Ρωμιών είναι εξαιρετικά ευάλωτη, σε μία αρένα με παίκτες ισχυρούς, πολυάριθμους και αδίστακτους.

Μάριος Νοβακόπουλος – 04/12/2024 – SLPRESS

Εδώ και μέρες οι οργανώσεις των ελληνορθοδόξων της ανατολής απευθύνουν εκκλήσεις προς την Ελλάδα και ειδικότερα προς το υπουργείο Εξωτερικών, για να τους υποστηρίξουν την δύσκολη αυτή ώρα. Η αναγέννηση της ελληνικής συνείδησης στους αραβόφωνους ορθόδοξους πληθυσμούς, η συνειδητοποίηση της ταυτότητας και της καταγωγής τους και η προσπάθεια επανασύνδεσης με την Ελλάδα έχει προϊστορία από τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια του συριακού εμφυλίου, σπάζοντας μία μακρά παράδοση παναραβισμού.

Οι συνθήκες γεννούν όχι μόνο στην Ελλάδα το καθήκον να συνδράμει σε πληθυσμούς όμορους, φιλικούς και ομογενείς, αλλά και την ευκαιρία να αξιοποιήσει υπέρ της τις συνθήκες επί του εδάφους και να αποκτήσει φωνή, ως διαμεσολαβητική και σταθεροποιητική δύναμη στην Μέση Ανατολή.

Οι Ελληνορθόδοξοι και το “Βέλγιο”

«Η τραγωδία στη Μέση Ανατολή, μόλις τώρα αρχίζει»!

 Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, αναλύει όσα γίνονται στη Μέση Ανατολή επικεντρώνοντας φυσικά στα δραματικά γεγονότα της Συρίας. Εκεί όπου την εξουσία την αναλαμβάνουν φανατικοί ισλαμιστές, προερχόμενοι από την Αλ Κάϊντα και «χειροκροτούμενοι» τώρα από την Δύση! Μαζί και η Ελλάδα φυσικά.

 
«Στην χώρα ζουν 4.000.000 ορθόδοξοι Χριστιανοί, τι θα γίνει με αυτόν τον κόσμο», διερωτάται δικαιολογημένα ο κ.Κωνσταντόπουλος, προσπαθώντας να κατανοήσει την στάση της Δύσης.
Εξηγεί, γιατί Ισραήλ και Τουρκία είναι οι μεγάλοι νικητές των εξελίξεων και γιατί το πλήγμα για Ρωσία και Ιράν είναι κομβικό. 

Επισημαίνει βεβαίως ότι όσοι πιστεύουν ότι αυτό το πλήγμα θα οδηγήσει σε ευκολότερο συμβιβασμό στο ουκρανικό, κάνουν μεγάλο λάθος. Αντιθέτως πιστεύει ότι οι εξελίξεις μεγιστοποιούν το ενδεχόμενο μιας σύγκρουσης που θα μπορεί να περιλαμβάνει και πυρηνικά όπλα.

 
Αναλύει την «στρατηγική του χάους» που προωθεί πρωτίστως το Ισραήλ, το οποίο στην παρούσα φάση πηγαίνει , «χέρι-χέρι» με την Τουρκία παρά τους δημόσιους «διαξιφισμούς». 

«Το Ισραήλ θα θελήσει να διαλύσει και την Τουρκία, αλλά σε αυτή τη φάση οι δύο χώρες συμπλέουν», λέει ο κ.Κωνσταντακόπουλος, αποδομώντας με επιχειρήματα τη «συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ» για την οποία πολλοί μιλούν με ενθουσιασμό.