ΕΝΤΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ... ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Του Νίκου Σίμου
Το φάσμα Δεξιά - Αριστερά Παγκόσμια σήμερα είναι ζωντανό όσο ποτέ
Το θέμα είναι, ότι «χάθηκε» η Αριστερά!
Όλο το πολιτικό εποικοδόμημα Παγκόσμια, μετά την κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, «κύλισε Δεξιά»
Έτσι τα συντηρητικά κόμματα έγιναν νεοφιλελεύθερα, τα σοσιαλδημοκρατικά έγιναν κεντροδεξιά και η υποτιθέμενη αριστερά σοσιαλδημοκρατία!
Να ξεκαθαρίσουμε εδώ κάποιες έννοιες που δόλια η από άγνοια παραποιούνται
Ποτέ δεν υπήρξε ασύμβατο μεταξύ Αριστερού και Πατριώτη
Μόνο στο εδώ απότοκο της Οθωμανικής Δουλείας εμφανίζονταν ανάλογες «λογικές»
Ουδέποτε ο Μαρξισμός αναίρεσε τον Πατριωτισμό
Είναι σαφές από την Ιστορία των κινημάτων ότι, οι άνθρωποι που εμφορούνταν από προοδευτικές ιδέες, πρωταγωνίστησαν στις αλλαγές στο επίπεδο της Παγκόσμιας Κοινωνίας
Είναι ακόμα σαφέστερο ότι η εποχή της Παγκοσμιοποίησης και της μετάβασης στη μεταβιομηχανική εποχή, έφερε ρήξεις στο επίπεδο του Παγκόσμιου Κοινωνικού ιστού
Διαμορφώθηκαν τεράστιες μαύρες Κοινωνικές κηλίδες, Φτώχειας, ανέχειας, ανεργίας, περιθωριοποίησης τμημάτων της Παγκόσμιας Κοινωνίας
Η γνωστή «Παγκόσμια Αριστερά»- όπως θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε τους πολιτικούς σχηματισμούς με αναφορές στη Λενινομαρξιστική πολιτική λογική - βρέθηκε απροετοίμαστη ν' αντιμετωπίσει την πρόκληση ενός Καπιταλισμού που διαβαίνει στο τελευταίο του στάδιο, πριν επιχειρήσει την ανάκαμψη του και τον μεταμορφισμό του, που Ιστορικά μας έχει συνηθίσει, μέσα από Παγκόσμιες οδύνες (πολέμους, οικονομικά «κραχ», κτλ)
Είμαστε σε στάδιο εξέλιξης Καπιταλιστικού Μεταμορφισμού
Αυτή την περίοδο οι Εθνικιστικές εξάρσεις και οι Θρησκευτικοί φανατισμοί γεννούν τη βάση της συντηρητικοποίησης, ώστε μέσα από συγκρούσεις να επιτευχθεί η Καπιταλιστική αναγέννηση και να προχωρήσει η απομύζηση του Πλούτου της Παγκόσμιας Κοινωνίας, με την κοινωνία σε απάθεια ή φόβο εξαετίας της έλλειψης πολιτικού αναχώματος στην επιδρομή της άκρατης νεοφιλελεύθερης λογικής που στόχο έχει την εγκαθίδρυση της «Νέας Φεουδαρχίας» προοπτικά
Εδώ η Αριστερά, αντί της διαμόρφωσης ενός Παγκόσμιου Προοδευτικού Σχεδίου, με μέτωπο την Παγκόσμια Κοινωνία παγιδεύτηκε στην τρέχουσα Παγκοσμιοποιημένη ροή των πραγμάτων και ακολουθώντας το παγκοσμιοποιημένο χρηματοπιστωτικό και αντιπαραγωγικό μοντέλο ολίσθησε συντηρητικά !
