Νόαμ Τσόμσκι: Ο φιλόσοφος της Αλήθειας χάνει τη φωνή του

Στα 95 του χρόνια, ο θρυλικός Αμερικανός φιλόσοφος και καθηγητής Noam Chomsky έχασε την ικανότητα να μιλάει και να γράφει. Αυτό σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής - ο «θρόνος του λόγου» από τον οποίο εξέθεσε άφοβα τα παγκόσμια συστήματα είναι τώρα σιωπηλός. 🌍

Μερικές από τις πιο δυνατές λέξεις του ζουν:

• "Δεν υπάρχει φτωχή χώρα. Υπάρχει μόνο ένα αποτυχημένο σύστημα στη διαχείριση πόρων. ”

• "Κανείς δεν θα βάλει την αλήθεια στο μυαλό σου. Είναι κάτι που πρέπει να ανακαλύψεις μόνος σου. ”

• "Αν θέλεις να κατακτήσεις έναν λαό, δημιούργησε έναν φανταστικό εχθρό που φαίνεται πιο επικίνδυνος από εσένα, τότε γίνε ο σωτήρας του. ”

• «Τα δικαιώματα δεν παραχωρούνται. Παίρνονται με τη βία. ”

• "Υπάρχει ένας σκοπός στην διαστρέβλωση της ιστορίας και να την κάνεις να φαίνεται ότι οι μεγάλοι άνδρες τα έκαναν όλα. Είναι ο τρόπος που διδάσκεις στους αδύναμους ανθρώπους ότι πρέπει απλά να περιμένουν έναν σπουδαίο άνθρωπο να τους σώσει. ”

Όταν η αλήθεια αναμειγνύεται με το ψέμα: Οι λεπτότητες της αντιρωσικής αριστερής ρητορικής - Του Έντουαρντ Κέρτιν

Ενώ τα λεγόμενα φιλελεύθερα και συντηρητικά μέσα ενημέρωσης - όλοι στενογράφοι για τις υπηρεσίες πληροφοριών - προβάλλουν την πιο κραυγαλέα προπαγάνδα για τη Ρωσία και την Ουκρανία που είναι τόσο εμφανής που είναι κωμική αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη, οι αυτοπαρουσιαζόμενοι γνώστες καταπίνουν επίσης πιο διακριτικά μηνύματα, συχνά από τα εναλλακτικά μέσα.

Μια γυναίκα που γνωρίζω και που γνωρίζει τις κοινωνιολογικές μου αναλύσεις της προπαγάνδας επικοινώνησε μαζί μου για να μου πει ότι υπήρχε ένα εξαιρετικό άρθρο για τον πόλεμο στην Ουκρανία στο The Intercept , μια διαδικτυακή δημοσίευση που χρηματοδοτείται από τον δισεκατομμυριούχο Pierre Omidyar , που εδώ και καιρό θεωρώ ως κορυφαίο παράδειγμα πολλών παραπλανητικές αναφορές όπου η αλήθεια αναμειγνύεται με ψεύδη για να μεταδώσει μια «φιλελεύθερη» αφήγηση που υποστηρίζει θεμελιωδώς τις άρχουσες ελίτ ενώ φαίνεται να τις αντιτίθεται. Αυτό, φυσικά, δεν είναι κάτι καινούργιο αφού είναι ο τρόπος λειτουργίας όλων των εταιρικών μέσων ενημέρωσης με τους δικούς τους ιδεολογικούς και ανειλικρινείς τρόπους, όπως οι New York Times, το CBS, η Washington Post , η New York Daily News, το Fox News, το CNN, NBC , κ.λπ. για πολύ καιρό.

Ωστόσο, από σεβασμό για την κρίση της και γνωρίζοντας πόσο βαθιά νιώθει για όλους τους ανθρώπους που υποφέρουν, διάβασα το άρθρο. Γραμμένο από την Alice Speri, ο τίτλος του ακουγόταν διφορούμενος – « Η Αριστερά στην Ευρώπη αντιμετωπίζει την αναζωπύρωση του ΝΑΤΟ μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία» – μέχρι που είδα τον υπότιτλο που ξεκινά με αυτές τις λέξεις: «Η βάναυση εισβολή της Ρωσίας περιπλέκει…» Αλλά διάβασα. Με την τέταρτη παράγραφο, έγινε σαφές πού πήγαινε αυτό το άρθρο. Ο Speri γράφει ότι «Στην Ουκρανία, σε αντίθεση [με το Ιράκ], ήταν η Ρωσία που είχε οργανώσει μια παράνομη, απρόκλητη εισβολή και η υποστήριξη από τις ΗΠΑ στην Ουκρανία έγινε κατανοητή από πολλούς ως κρίσιμη για να αποφευχθούν ακόμη χειρότερες φρικαλεότητες από αυτές του ρωσικού στρατού . είχε ήδη δεσμευτεί». [η υπογράμμιση δική μου]

Ενώ φαινομενικά αναφέρεται στους ευρωπαίους ακτιβιστές κατά του πολέμου και του ΝΑΤΟ που έχουν πιαστεί στα κέρατα ενός διλήμματος, το άρθρο συνεχίζει να υποστηρίζει ότι αν και οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ ήταν ένοχοι για άδικη επέκταση επί πολλά χρόνια, η Ρωσία υπήρξε επιθετικός στην Ουκρανία και τη Γεωργία και είναι ένοχος για τρομερά εγκλήματα πολέμου κ.λπ.

Δεν υπάρχει λέξη για το κατασκευασμένο πραξικόπημα των ΗΠΑ το 2014, για μισθοφόρους που υποστηρίζονται από τη CIA και το Πεντάγωνο στην Ουκρανία, ή για την υποστήριξή της στο νεοναζιστικό τάγμα Azov και τις πολυετείς επιθέσεις της Ουκρανίας στο Donbass όπου έχουν σκοτωθεί πολλές χιλιάδες. Υποτίθεται ότι αυτές οι ενέργειες δεν είναι εγκληματικές ή προκλητικές. Και υπάρχει αυτό:

Η αβέβαιη απάντηση των ακτιβιστών της ειρήνης της Ευρώπης είναι ταυτόχρονα μια αντανάκλαση μιας βίαιης,  απρόκλητης εισβολής που κατέπληξε τον κόσμο και ενός αντιπολεμικού κινήματος που έχει γίνει μικρότερο και πιο περιθωριοποιημένο με τα χρόνια. Η αριστερά τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ έχει αγωνιστεί να ανταποκριθεί σε ένα κύμα υποστήριξης προς την Ουκρανία που βρίσκεται σε αντιπαράθεση με μια προσπάθεια δεκαετιών να ξεμπλέξει την Ευρώπη από μια στρατιωτική συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. [η υπογράμμιση δική μου]

Νόαμ Τσόμσκι: Θα ξεπεράσουμε την κρίση του κορωνοϊού...

Νόαμ Τσόμσκι: «Θα ξεπεράσουμε την κρίση του κορωνοϊού, αλλά έχουμε μπροστά μας πιο σοβαρές κρίσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε»

29 ΜΑΡΤΙΟΥ, 2020

Ο Νόαμ Τσόμσκι, ο γνωστός 91χρονος Αμερικανός γλωσσολόγος και πολιτικός αναλυτής, μίλησε στον Σρέτσκο Χόρβατ στο DiEM25 TV από την Αριζόνα των ΗΠΑ, όπου βρίσκεται σε αυτό-απομόνωση λόγω της πανδημίας. Ο Τσόμσκι επισήμανε ότι η υγειονομική κρίση του κορωνοϊού είναι πολύ σοβαρή και θα έχει σοβαρές επιπτώσεις αλλά θα είναι παροδική, ενώ υπάρχουν δύο πιο σοβαρές υπαρξιακές απειλές που έχει να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, ο πυρηνικός πόλεμος και η υπερθέρμανση του πλανήτη. Στην ανάλυσή του επισημαίνει πώς όλες οι απειλές αυτές επιδεινώνονται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και μετά το τέλος αυτής της κρίσης η επιλογή θα είναι είτε πιο αυταρχικά, βίαια κράτη είτε ριζική ανασυγκρότηση της κοινωνίας με πιο ανθρώπινες συνθήκες

---

Για τον Τσόμσκι είναι σοκαριστικό αυτή την κρίσιμη στιγμή να ηγείται ο Ντόναλντ Τραμπ, τον οποίο χαρακτηρίζει ως κοινωνιοπαθή καραγκιόζη. «Η πανδημία του κορωνοϊού είναι αρκετά σοβαρή, αλλά αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι υπάρχουν δύο τεράστιες απειλές που αντιμετωπίζουμε, οι οποίες είναι πολύ χειρότερες από οτιδήποτε έχει συμβεί στην ανθρώπινη ιστορία: Η μία είναι ο αυξανόμενος κίνδυνος ενός πυρηνικού πολέμου και η άλλη είναι φυσικά η αυξανόμενη απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ο κορωνοϊός είναι κάτι άσχημο και μπορεί να έχει τρομακτικές συνέπειες, αλλά θα υπάρξει ανάκαμψη. Ενώ οι άλλες δύο απειλές αν δεν αντιμετωπιστούν θα είναι το τέλος μας».

Η εξουσία των ΗΠΑ είναι τόσο μεγάλη, που είναι η μοναδική χώρα που όταν επιβάλλει κυρώσεις σε άλλα κράτη όπως το Ιράν και η Κούβα, όλοι οι υπόλοιποι την ακολουθούν μαζί με την Ευρώπη που παίζει τον ρόλο του υποτακτικού, υποστηρίζει ο Τσόμσκι. Οι χώρες αυτές υποφέρουν από τις αμερικανικές κυρώσεις αλλά παρόλα αυτά «ένα από τα πιο ειρωνικά στοιχεία της σημερινής κρίσης του κορωνοϊού είναι ότι η Κούβα βοηθάει την Ευρώπη. Η Γερμανία δεν μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα, αλλά η Κούβα μπορεί να βοηθήσει τις ευρωπαϊκές χώρες». Προσθέτοντας και τους θανάτους στη Μεσόγειο χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, ο Τσόμσκι θεωρεί ότι η πολιτισμική κρίση της Δύσης είναι συγκλονιστική.

Η σημερινή ρητορική που παραπέμπει σε φρασεολογία πολέμου έχει κάποια σημασία, σύμφωνα με τον Τσόμσκι. Για να αντιμετωπίσουμε αυτή την κρίση χρειάζεται κάτι όπως μια πολεμική κινητοποίηση.

Παράδειγμα φέρνει τις ΗΠΑ και την άμεση οικονομική κινητοποίηση για τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία οδήγησε τη χώρα σε μεγαλύτερο χρέος και τετραπλασιάστηκε η παραγωγή και η ανάπτυξη. Αυτή τη νοοτροπία χρειαζόμαστε και τώρα για να ξεπεράσουμε αυτή τη βραχυπρόθεσμη κρίση και η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί από τις πλούσιες χώρες. «Σε έναν πολιτισμένο κόσμο, οι πλούσιες χώρες θα βοηθούσαν μετά τις χώρες που έχουν ανάγκη, αντί να τις στραγγαλίζουν». «Η κρίση του κορωνοϊού μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να σκεφτούν “τι είδους κόσμο θέλουμε;”».

Νόαμ Τσόμσκι: Ο Ερντογάν είναι δολοφόνος

Συντάκτης | enallaktikos.gr

Ο παγκοσμίου φήμης γλωσσολόγος και φιλόσοφος Νόαμ Τσόμσκι αποκάλεσε τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν "δολοφόνο" σε συνέντευξή του στο Al Jazeera.

Σε βίντεο που προδημοσιεύτηκε στον ιστότοπο του ειδησεογραφικού δικτύου, ο Τσόμσκι ερωτάται σχετικά με τα πρόσφατα σχόλια του Ερντογάν με τα οποία κάλεσε τους "αποκαλούμενους" διανοούμενους να επιλέξουν πλευρά. «Είστε με την πλευρά της τουρκικής κυβέρνησης, ή με την πλευρά των τρομοκρατών", είχε πει ο Ερντογάν. 

Απαντώντας ο Τσόμσκι ανέφερε: "Ο Ερντογάν, χωρίς αμφιβολία, έχει προβεί σε βίαιες και κατασταλτικές ενέργειες εναντίον του Κουρδικού πληθυσμού". Ερωτώμενος πώς θα αποκαλούσε τον Ερντογάν για αυτές τις ενέργειες, ο Τσόμσκι απαντά: "Θα τον αποκαλούσα δολοφόνο".

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο φιλόσοφος σχολιάζει πως "το καθεστώς Ερντογάν είναι βαθιά αυταρχικό". 

Ο Τσόμσκι είναι ένας από τους χίλιους ακαδημαϊκούς που πρόσφατα υπέγραψαν κοινό κείμενο με τον οποίο επικρίνουν την απαγόρευση κυκλοφορίας και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον Κούρδων στην νοτιοανατολική Τουρκία. Το κείμενο έκανε λόγο για παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή.

Noam Chomsky: Ο Σκοπός της Εκπαίδευσης

Ας αναρωτηθούμε, ποιος είναι ο σκοπός ενός εκπαιδευτικού συστήματος;

Φυσικά, υπάρχουν έντονες αντιθέσεις πάνω στο θέμα.

         

Η παραδοσιακή αντίληψη, που πηγάζει από την Αναγέννηση, θέτει ως ύψιστους στόχους ζωής το να ερευνάς και να δημιουργείς- να ερευνάς τον πλούτο του παρελθόντος και να εσωτερικεύεις τα σημαντικά για σένα σημεία, να συνεχίζεις διευρύνοντας αυτή την αναζήτηση κατανόησης των πραγμάτων με το δικό σου προσωπικό τρόπο.

Από αυτή την οπτική, σκοπός της εκπαίδευσης είναι να βοηθά τους ανθρώπους να προσδιορίσουν πώς θα μαθαίνουν μόνοι τους.

Είσαι εσύ, ο μαθητευόμενος, που επιτελεί στη διάρκεια της μαθητείας του και είναι δική σου υπόθεση το τί θα μάθεις, το πού θα πας, πώς θα το χρησιμοποιήσεις, πώς θ προχωρήσεις για να παράξεις κάτι νέο και συναρπαστικό για σένα, και πιθανόν για τους άλλους.

Αυτή είναι η μια αντίληψη της εκπαίδευσης.

Η άλλη αντίληψη είναι, ουσιαστικά, χειραγώγηση.

Ορισμένοι έχουν την εντύπωση ότι οι νεαροί άνθρωποι, από παιδική ηλικία, πρέπει να μπουν σε ένα πλαίσιο όπου θα ακολουθούν οδηγίες, θα αποδέχονται τα υπάρχοντα πλαίσια, δεν θα αμφισβητούν κλπ – και αυτό είναι σαφές εξ αρχής.

Έτσι, για παράδειγμα, μετά τον ακτιβισμό των χρόνων του ’60, πολλοί, στο χώρο της διανόησης, θεώρησαν κρίσιμο θέμα ότι οι νέοι άνθρωποι παραήταν ελεύθεροι και ανεξάρτητοι, ότι η χώρα παραήταν δημοκρατική, και όλα τούτα.

Μάλιστα υπάρχει και μια σημαντική μελέτη πάνω στην, ας πούμε, κρίση της δημοκρατίας – δημοκρατία υπέρ το δέον – που ισχυρίζεται ότι “υπάρχουν κάποια κέντρα χειραγώγησης των νέων που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους” – δικά τους λόγια, δηλαδή σχολεία, πανεπιστήμια, εκκλησίες – που πρέπει να τα “αλλάξουμε” για να χειραγωγούν και να ελέγχουν πιο αποτελεσματικά.

Κι αυτό προέρχεται από το χώρο των φιλελεύθερων διεθνιστών, μια από τις άκρες του φάσματος των διανοουμένων.

Πράγματι, από τότε έχουν παρθεί αρκετά μέτρα σε μια προσπάθεια ανακατεύθυνσης της εκπαίδευσης προς περισσότερο έλεγχο, περισσότερη χειραγώγηση, περισσότερη επαγγελματική κατάρτιση… επιβάλλοντας το ΧΡΕΟΣ που εγκλωβίζει τους φοιτητές, τους νέους, σε μια ζωή υποταγής.

Είναι το ακριβώς αντίθετο αυτού που αποκαλώ αναγεννησιακή παράδοση, και υπάρχει συνεχής τριβή ανάμεσα στις δύο αντιλήψεις.

Το περίγραμμα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης

του Νόαμ Τσόμσκι* 

Οι δομές διακυβέρνησης τείνουν να συμφύονται με τους ισχυρούς στο εσωτερικό της χώρας και τους τελευταίους αιώνες με τους οικονομικά ισχυρούς. Η εξέλιξη αυτή συνεχίζεται.

 Στους Financial Times, ο οικονομικός ανταποκριτής του BBC Τζέιμς Μόργκαν περιγράφει την «ντε φάκτο παγκόσμια κυβέρνηση», που αρχίζει σιγά σιγά να παίρνει μορφή: το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα, την ομάδα των επτά μεγαλύτερων βιομηχανικών χωρών, την GATT[1] κι άλλες δομές που σκοπό έχουν να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των υπερεθνικών εταιρειών, των τραπεζών και των επενδυτικών εταιρειών σ' αυτή τη «νέα αυτοκρατορική εποχή». Στο άλλο άκρο, η Επιτροπή του Νότου παρατηρεί ότι «οι ισχυρότερες οικονομίες του Βορρά έχουν γίνει ντε φάκτο η διευθυντική ομάδα της παγκόσμιας οικονομίας, προστατεύοντας τα συμφέροντά τους κι επιβάλλοντας τη θέληση τους στο Νότο», όπου οι κυβερνήσεις «αντιμετωπίζουν την οργή, ακόμη και τη βίαιη εξέγερση των λαών τους, το βιοτικό επίπεδο των οποίων συρρικνώνεται καθημερινά, προκειμένου να εξασφαλιστούν τα τωρινά πρότυπα λειτουργίας του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος» –πράγμα που σημαίνει: η σημερινή δομή εξουσίας και η σημερινή κατανομή πλούτου. Ένα ιδιαίτερα σημαντικό χαρακτηριστικό των ντε φάκτο αναδυόμενων θεσμών διακυβέρνησης είναι η ανοσία τους στη λαϊκή επιρροή, ακόμα και εν πλήρη επιγνώσει. Ενεργούν πάντα εν κρυπτώ, δημιουργώντας έναν κόσμο υποταγμένο στις ανάγκες των επενδυτών: το πλατύ κοινό «το 'χουν βάλει στη θέση του» και την απειλή της δημοκρατίας την έχουν εξουδετερώσει. Η αντιστροφή αυτή στην πορεία εξάπλωσης που είχε ακολουθήσει η δημοκρατία κατά τους περασμένους αιώνες είναι ζήτημα μεγάλης σημασίας• εξίσου μεγάλη είναι και η σπουδαιότητα των νέων μορφών που έχει πάρει η διαστρέβλωση της κλασικής φιλελεύθερης θεωρίας στη διεθνή οικονομία. [...]

Ακόμα περισσότερο, οι θεσμοί του υπερεθνικού κράτους υπηρετούν σε μεγάλο βαθμό άλλους αφέντες, όπως έκανε και κάνει ακόμα και η κρατική εξουσία. Και στην παρούσα περίπτωση, υπηρετούν τις ανερχόμενες υπερεθνικές επιχειρήσεις στον χρηματιστικό τομέα και σε άλλους κλάδους υπηρεσιών, τη βιομηχανία, τα ΜΜΕ και τις τηλεπικοινωνίες-θεσμούς που είναι ολοκληρωτικοί ως προς την εσωτερική δομή τους, εντελώς ανεύθυνοι, αυταρχικοί ως προς το χαρακτήρα τους και παντοδύναμοι. Στα πλαίσιά τους, ο κάθε συμμέτοχος έχει την ορισμένη θέση του μέσα στην αυστηρή ιεραρχία της κυριαρχίας, εφαρμόζοντας εντολές από πάνω και μεταφέροντάς τις προς τα κάτω. Όσοι έχουν μείνει απ' έξω, μπορούν να «μπουν στη δούλεψη» των αφεντικών και (αν είναι τυχεροί) ν' αγοράσουν αυτά που παράγουν. Η μεγάλη μάζα του πληθυσμού της Γης δεν έχει πολλές επιλογές. [...]

Τσόμσκι: «Ακόμη και ο Οργουελ θα είχε εκπλαγεί σήμερα»

Συνέντευξη στην El Pais

Στα 90 του χρόνια ο Νόαμ Τσόμσκι έφυγε από το MIT (Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης) μετά από 60 χρόνια. Εκεί όπου έκανε την επανάσταση στη σύγχρονη γλωσσολογία και έγινε η κριτική συνείδηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Σήμερα ο σπουδαιότερος εν ζωή Αμερικανός διανοούμενος ζει στην Αριζόνα, στα όρια της ερήμου Σονόρα στο Τουσόν. Η ισπανική εφημερίδα Ελ Παις επισκέφτηκε τον Τσόμσκι στο Τμήμα Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.

Ο Τσόμσκι φοράει παντελόνι τζιν και εντυπωσιάζει με τα μακριά λευκά μαλλιά του. Όπως λέει τού αρέσει αυτή η ζεστή ατμόσφαιρα. Το φως της ερήμου, ήταν ένας από τους λόγους που τον έκαναν να μετακομίσει στο Τούσον. «Είναι ξηρό και καθαρό», λέει.

-«Ζούμε σε μια περίοδο απογοήτευσης;» τον ρωτάει ο δημοσιογράφος.

-«Πριν από 40 χρόνια», λέει ο Τσόμσκι, «ο νεοφιλελευθερισμός, υπό την ηγεσία του Ρέιγκαν και της Θάτσερ εξαπέλυσε επίθεση στον κόσμο. Και αυτό είχε αποτέλεσμα. Η τεράστια συγκέντρωση πλούτου σε ιδιωτικά χέρια συνοδεύτηκε από μια απώλεια ισχύος στον πληθυσμό. Οι άνθρωποι οδηγήθηκαν σε μια επισφαλή ζωή με χειρότερες θέσεις εργασίας. Το αποτέλεσμα είναι ένα μίγμα θυμού, φόβου και απόδρασης. Δεν εμπιστεύονται πλέον ούτε τα ίδια τα γεγονότα. Μερικοί το ονομάζουν λαϊκισμό, αλλά αυτή η πραγματικότητα αποκρύπτεται από τους θεσμούς. Η απογοήτευση από τις θεσμικές δομές έχει οδηγήσει σε ένα σημείο όπου οι άνθρωποι δεν πιστεύουν πλέον στα ίδια τα γεγονότα. Εάν δεν εμπιστεύεστε κανέναν, γιατί πρέπει να εμπιστευτείτε τα γεγονότα; Αν κανείς δεν κάνει τίποτα για μένα, γιατί να πιστεύω σε κάποιον;»

Νόαμ Τσόμσκι – Ο σκοπός της εκπαίδευσης

Ας αναρωτηθούμε, ποιος είναι ο σκοπός ενός εκπαιδευτικού συστήματος;

Φυσικά, υπάρχουν έντονες αντιθέσεις πάνω στο θέμα. Η παραδοσιακή αντίληψη, που πηγάζει από την Αναγέννηση, θέτει ως ύψιστους στόχους ζωής το να ερευνάς και να δημιουργείς- να ερευνάς τον πλούτο του παρελθόντος και να εσωτερικεύεις τα σημαντικά για σένα σημεία, να συνεχίζεις διευρύνοντας αυτή την αναζήτηση κατανόησης των πραγμάτων με το δικό σου προσωπικό τρόπο.

Από αυτή την οπτική, σκοπός της εκπαίδευσης είναι να βοηθά τους ανθρώπους να προσδιορίσουν πώς θα μαθαίνουν μόνοι τους. Είσαι εσύ, ο μαθητευόμενος, που επιτελεί στη διάρκεια της μαθητείας του και είναι δική σου υπόθεση το τί θα μάθεις, το πού θα πας, πώς θα το χρησιμοποιήσεις, πώς θα προχωρήσεις για να παράξεις κάτι νέο και συναρπαστικό για σένα, και πιθανόν για τους άλλους. Αυτή είναι η μια αντίληψη της εκπαίδευσης.

Η άλλη αντίληψη είναι, ουσιαστικά, χειραγώγηση. 

Requiem for the American Dream

Δείτε Ντοκιμαντέρ online στο Cosmos greek documentaries:

Requiem for the American Dream

Ο Νόαμ Τσόμσκι με διαυγή και μεστό λόγο εξηγεί πώς οι πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών οδήγησαν σε ανεπανάληπτη κοινωνική ανισότητα, θέτοντας σε κίνδυνο την επιβίωση της μεσαίας τάξης αλλά και της ίδιας της δημοκρατίας.

 Requiem for the American Dream

 Σκηνοθεσία: Peter D. Hutchison, Kelly Nyks 

 Διάρκεια: 01:12:00 min

 Υπότιτλοι: Ελληνικοί

 Γλώσσα: Αγγλικά

Μέρος 1ο: 

Μέρος 2ο: 

Κατασκευάζοντας τη Συναίνεση: o Νόαμ Τσόμσκι και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Ντοκιμαντέρ)

Ένα από τα πιο πολυβραβευμένα ντοκιμαντέρ στην ιστορία του είδους, μια θεσμική ανάλυση για τα ΜΜΕ στις δυτικού τύπου δημοκρατίες και μια ανελέητη κριτική στην πλανητική πολιτική των ΗΠΑ. Περισσότερες πληροφορίες: http://tvxs.gr/node/17847

Η προπαγάνδα και η Δημοκρατία του θεατή.

Noam Chomsky, Νέα Τάξη, μυστικά και ψέμματα (σε συνεργασία με τους Ramsey Clark, Edward Said, έκδοση ΛΙΒΑΝΗ, 2000, μετάφραση Αριάδνης Αλαβάνου, σελίδες 17-23). ΠΗΓΗ.

Ο ρόλος των μέσων μαζικής ενημέρωσης στη σύγχρονη πολιτική μας αναγκάζει να θέσουμε το ερώτημα σε τι είδους κόσμο και σε τι είδους κοινωνία θέλουμε να ζούμε και συγκεκριμένα με ποια έννοια της δημοκρατίας θέλουμε η κοινωνία μας να είναι μια δημοκρατική κοινωνία; Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με την αντιπαράθεση δυο διαφορετικών αντιλήψεων περί δημοκρατίας. Η μία αντίληψη της δημοκρατίας πρεσβεύει ότι δημοκρατική κοινωνία είναι αυτή στην οποία οι πολίτες έχουν τα μέσα για να συμμετέχουν κατά ένα σημαντικό τρόπο στη διαχείριση των υποθέσεων τους και τα μέσα ενημέρωσης είναι ελευθέρα και ανοιχτά για όλους. Αν ψάξετε στο λεξικό για τη λέξη δημοκρατία θα βρείτε έναν ορισμό που θα είναι κάπως έτσι.

Μία εναλλακτική αντίληψη της δημοκρατίας είναι αυτή όπου οι πολίτες πρέπει να είναι αποκλεισμένοι από τη διαχείριση των υποθέσεων τους και τα μέσα ενημέρωσης να είναι πολύ αυστηρά ελεγχόμενα. Η δεύτερη μπορεί να ακούγεται σαν μια παράξενη αντίληψη για τη δημοκρατία, αλλά είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι αυτή είναι η επικρατούσα αντίληψη. Στην πραγματικότητα, αυτή η αντίληψη υπάρχει εδώ και πολύ καιρό, όχι μόνο στην πράξη, αλλά ακόμα και στη θεωρία.

Ο Noam Chomsky εκτιμά την εποχή Trump

Μετάφραση από την Ελεάννα Μπάρδη για το Νόστιμον Ήμαρ

Ο πρόεδρος έχει συντελέσει στην κατάρρευση ενός αποσυντιθέμενου συστήματος. Ο Τσόμσκι εξηγεί πώς.

David Barsamian: Μιλήσατε για τη διαφορά ανάμεσα στις χαζομάρες του Trump, που καλύπτονται αδιάκοπα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τις πραγματικές πολιτικές που προσπαθεί να εφαρμόσει, οι οποίες λαμβάνουν λιγότερη προσοχή. Πιστεύετε ότι έχει συνεκτικούς οικονομικούς, πολιτικούς ή διεθνείς στόχους πολιτικής; Τι κατάφερε πραγματικά να πετύχει ο Trump κατά τους πρώτους μήνες θητείας του;

Noam Chomsky: Υπάρχει μια διαδικασία αντιπερισπασμού σε εξέλιξη, ίσως απλώς ένα φυσικό αποτέλεσμα της τάσης του προσώπου στην κεντρική σκηνή και εκείνων που κάνουν το έργο πίσω από τις κουρτίνες.

Σε ένα επίπεδο, οι βλακείες του Trump εξασφαλίζουν ότι η προσοχή επικεντρώνεται σε αυτόν, και δεν έχει σημασία πώς. Ποιος θυμάται καν την κατηγορία ότι εκατομμύρια παράνομων μεταναστών ψήφισαν υπέρ της Κλίντον, στερώντας τον αξιοθρήνητο ανθρωπάκο της Μεγάλης Νίκης του; Ή την κατηγορία ότι ο Obama υπέκλεπτε τις συνομιλίες στο Trump Tower; Οι αξιώσεις από μόνες τους, δεν έχουν σημασία. Αρκεί να παρεκκλίνει η προσοχή από αυτό που συμβαίνει στο παρασκήνιο. Εκεί, έξω από το προσκήνιο, το πιο άγριο ​​περιθώριο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος προχωράει προσεκτικά τις πολιτικές που έχουν σχεδιαστεί για να εμπλουτίσουν την πραγματική τους εκλογική περιφέρεια: την Περιφέρεια της ιδιωτικής εξουσίας και πλούτου, “τους άρχοντες της ανθρωπότητας”, για να δανειστώ τη φράση του Αντάμ Σμιθ.

Νόαμ Tσόμσκι: Κτηνώδης η συμπεριφορά των Βρυξελλών προς την Ελλάδα

Ο Αμερικανός γλωσσολόγος και φιλόσοφος επικρίνει σφοδρά τους ηγέτες της Ευρώπης και του βορρά για όσα περνά η Ελλάδα. Τι λέει για την τακτική που ακολούθησε η χώρα μας

«H πραγματική τραγωδία της Ελλάδας είναι ότι -πέραν της κτηνωδίας της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και των τραπεζών των βορειοευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες υπήρξαν πραγματικά κτηνώδεις- δεν έπρεπε καν να ξεσπάσει. Θα μπορούσε να είχε αντιμετωπιστεί σχετικά εύκολα στην αρχή», είπε ο Νόαμ Τσόμσκι, σε συνέντευξή του στο περιοδικό "jacobinmag" και αναδημοσιεύεται από την γερμανική διαδικτυακή ενημερωτική πύλη "Die Freiheitsliebe".

Φοβήθηκαν ότι θα προκληθεί ντόμινο αν ληφθεί υπόψη η ένδεια των πολιτών, διότι θα μπορούσαν και άλλοι να κάνουν την ίδια σκέψη

O διαπρεπής Αμερικανός καθηγητής στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT) αναφερόμενος στο δημοψήφισμα είπε ότι «συνέπεια αυτής της εγκληματικής πράξης να ρωτά κανείς τους πολίτες ήταν να τιμωρηθεί η Ελλάδα ακόμα περισσότερο. Οι απαιτήσεις της τρόικας έγιναν ακόμα σκληρότερες. Φοβήθηκαν ότι θα προκληθεί ντόμινο αν ληφθεί υπόψη η ένδεια των πολιτών, διότι θα μπορούσαν και άλλοι να κάνουν την ίδια σκέψη και θα διαδοθεί η επιδημία της δημοκρατίας. Έπρεπε λοιπόν να την ξεριζώσουν εν τη γενέσει της".

Νόαμ Τσόμσκι – Η δημοκρατία

Συμφωνείτε με το επιχείρημα πως το λιγότερο κακό σύστημα είναι η δημοκρατία;

Είναι το καλύτερο σύστημα, όχι το λιγότερο κακό. Η παρακάτω διάσημη έκφραση αποδίδεται στον Μαχάτμα Γκάντι, όταν τον ρώτησαν κάποτε τι σκεφτόταν για τον δυτικό πολιτισμό. Είπε λοιπόν: «Ίσως να είναι μια καλή ιδέα, θα έπρεπε να προσπαθήσετε να τον δημιουργήσετε...» Θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και για τη δημοκρατία. Υπάρχει, όπως κι ο δυτικός πολιτισμός, αλλά δεν έχει ακόμη εκπληρώσει όλες τις υποσχέσεις της.

Γίνεται συνεχώς μια μάχη ανάμεσα στο λαό, που προσπαθεί να επεκτείνει τη δημοκρατία, και στην ελίτ που αγωνίζεται να την περιορίσει. Η αύξηση της ισχύος των επιχειρήσεων και οι εμπορικές συμφωνίες είναι προσπάθειες περιορισμού της δημοκρατίας.

Αν η δημοκρατία είναι το καλύτερο σύστημα...

Όλα εξαρτώνται από το τι εννοούμε με τη λέξη δημοκρατία. Υπάρχει μια σχεδόν επίσημη θεωρία -πιο διαδεδομένη στις ΗΠΑ- σύμφωνα με την οποία η δημοκρατία είναι ένα σύστημα στο οποίο οι άνθρωποι είναι θεατές και όχι άτομα με δράση. Σε τακτά διαστήματα έχουν το δικαίωμα να ρίξουν μια ψήφο στην κάλπη, εκλέγοντας κάποιον από την τάξη των αρχηγών για να τους κυβερνήσει. "Υστέρα, πρέπει να γυρίσουν σπίτι τους και να ασχοληθούν με τις δουλειές τους, να καταναλώνουν, να βλέπουν τηλεόραση, να μαγειρεύουν, αλλά κυρίως να μην ενοχλούν. Αυτό είναι η δημοκρατία.

"Όταν αυτό διακοπεί, η αντίδραση έχει ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, μήπως συζητήθηκε στην Ευρώπη η πρώτη μελέτη που δημοσιεύτηκε το 1975 απο την Τριμερή Επιτροπή με τίτλο Η Κρίση της Δημοκρατίας-, Νομίζω ότι στις ΗΠΑ αυτό το είδος μελέτης δημιουργεί πολύ ζωηρότερες αντιδράσεις από εκείνες της Ευρώπης.

Νόαμ Τσόμσκι - «Στα μονοπάτια της σκέψης»

Ο Νόαμ Τσόμσκι παρουσιάζει στην εκπομπή «Στα μονοπάτια της σκέψης» τις απόψεις του για την ουσία της δημοκρατίας και ασκεί κριτική στα κυρίαρχα φιλοσοφικά και πολιτικά ρεύματα της σύγχρονης εποχής.

Aναφέρεται, επίσης, στις δομές και τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία, στις μεθόδους και τα μέσα χειραγώγησης των πολιτών, στο ρόλο των μαζικών μέσων ενημέρωσης και στις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης.

Ο Νόαμ Τσόμσκι (Avram Noam Chomsky) είναι καθηγητής στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT). Έχει συγγράψει πλήθος βιβλίων και άρθρων, ενώ έχει δώσει και εκτενείς διαλέξεις επάνω σε ένα ευρύτατο φάσμα θεμάτων τα οποία περιλαμβάνουν τη γλωσσολογία, τη φιλοσοφία και την ιστορία της διανόησης.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ - ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ

Απόδοση στα ελληνικά της συμμετοχής του Νόαμ Τσόμσκι στη συζήτηση "Μάθηση Δίχως Σύνορα", με τίτλο "Ο Σκοπός της Εκπαίδευσης" - The Purpose of Education - μια πρωτοβουλία του ιστότοπου Learning Without Frontiers (http://www.learningwithoutfrontiers.com/)

Λήψη βίντεο: Ιανουάριος 2012 στο MIT

"Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή"

Νόαμ Τσόμσκι

"Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του.

Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!"

ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ Ποίηση: Κ. Βάρναλης Απαγγελία : Μ.Κατράκης

Μουσική: Μ. Θεοδωράκης Εκτέλεση : Γρ. Μπιθικώτσης

Mες την υπόγεια την ταβέρνα,

μες σε καπνούς και σε βρισές

(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)

όλ' η παρέα πίναμ' εψές·

εψές, σαν όλα τα βραδάκια,

να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο

και κάπου εφτυούσε καταγής.

Ω! πόσο βάσανο μεγάλο

το βάσανο είναι της ζωής!

Όσο κι ο νους να τυραννιέται,

άσπρην ημέρα δε θυμιέται.