Γιατί τα συστημικά ΜΜΕ δεν κάνουν αναλύσεις και δεν ανοίγουν τα μάτια του κόσμου?

Τα δάνεια των συστημικών ΜΜΕ από τις τράπεζες για την περίοδο 2016-2023 είναι αναλυτικά 

Εθνική Τράπεζα 430,000,000

Eurobank 85,000,000

Alpha Bank 311,000,000

Pireus Bank 432,000,000

ATTICA 12,600,000

Δηλαδή το σύνολο των δανείων στα 8 βασικά ΜΜΕ είναι 

1,270,000,000

Για να μην κοκκινίσουν τα δάνεια ....θα πρέπει να σου δώσουν νέα δάνεια ....οι ίδιες τράπεζες 

Δηλαδή μέσω των 1,270,000,000 Ευρώ μπορούν και χειραγωγούν περίπου 

2.312.930 ψηφοφόρων άνω των 71 ετών. Από τα εκλογικά αποτελέσματα του 2023, οι ηλικίες άνω των 65 ετών ψήφισαν σε ποσοστό 52,5% Νέα Δημοκρατία, 17,9% ΣΥΡΙΖΑ, 14,6% ΠΑΣΟΚ, 7.2% ΚΚΕ. 

Σε πολύ απλά Ελληνικά το 52,5% των 2.312.930 ψηφοφόρων ήτοι 1,214,288 ψήφοι αναλογούν στη ΝΔ 

Οι 1,214,288 ψήφοι αντιστοιχούν περίπου σε 73-74 έδρες για τη Νέα Δημοκρατία, λόγω της αναλογικής κατανομής των εδρών.

Οι ψηφοφόροι άνω των 71 ετών μόνο κατά ποσοστό 11-17% επηρεάζονται από σκάνδαλα όπως τα Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ, κλπ. Δηλαδή στη χειρότερη περίπτωση η απώλεια της ΝΔ να είναι 12-15 έδρες. Μάλιστα όλα τα επικοινωνιακά επιτελεία του Μαξίμου θεωρούν ότι τα μακαρόνια της ΔΕΘ θα επαναφέρουν περίπου ένα αριθμό εδρών περί τις 12. 

Η Ελληνική Αστική Τάξη δεν θα πάει στον παράδεισο!

🔺️Από το ρεπορτάζ

Σε “american bar” μετατράπηκε, το βράδυ της Δευτέρας 13 Ιανουαρίου 2025, το πάρτι που παρέθεσε στους φίλους του εν Ελλάδι ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζωρτζ Τσούνης στην γνωστή ψαροταβέρνα Νησιώτισσα στα βόρεια της Αθήνας.

Το περιστατικό έγινε μεταξύ εκδοτών και επεκτάθηκε και στα γύρω τραπέζια, ουσιαστικά δημιουργήθηκε ένας ασύλληπτος καβγάς που έκανε όλους να τρέχουν δεξιά και αριστερά.

Παρών -εντελώς ανεξήγητα- και ο καταζητούμενος σε πολλές χώρες της Ευρώπης, Ισραηλινός επιχειρηματίας Μπένι Στάινμετζ, πιο γνωστός για την εμπλοκή της Αλεξίας Μπακογιάννη, ανιψιάς του πρωθυπουργού στην αγορά της Lukoil Ιταλίας!

Όλα ξεκίνησαν όταν ο εκδότης Μάκης Τριανταφυλλόπουλος (Zougla.gr) κοίταξε τους φιλοκυβερνητικούς εκδότες Χρήστο Ράπτη (iefimerida.gr) και τον Γιάννη Κουρτάκη (parapolitika.gr), και οι μεν είπανε στον δε, «τι κοιτάς ρε μ…πανο;», «τι θες, ξύλο;».

Προφανώς είχαν κάποιες παλαιότερες κόντρες και διαφορές και θεώρησαν ότι προσφέρεται το μέρος να τις επιλύσουν.

Τότε οι 3 άνδρες πιάστηκαν στα χέρια, ενώ έπεφταν καρεκλιές και πεταγόντουσαν πιάτα.

Οι δύο φίλοι εκδότες έριξαν κάτω τον πρώτο εκδότη και του έριχναν κλωτσιές, πριν τελικά μπούνε και τους χωρίσουν μπράβοι και αστυνομικές συνοδείες.

Στο απίστευτο ταβερνόξυλο, βρέθηκαν μπροστά υπουργοί όπως ο Κωστής Χατζηδάκης με την γυναίκα του, ο Χρήστος Σταικούρας, η Νίκη Κεραμέως, ο Κώστας Σκρέκας, ο Γιάννης Στουρνάρας αλλά και εκπρόσωποι του επιχειρείν και των εφοπλιστών όπως οι Κοπελούζος, Μελισσανίδης, Προκοπίου, Τσάκος και λοιποί.

Ερώτημα τι γύρευαν όλοι αυτοί στο κάλεσμα του απερχόμενου πρέσβη της διακυβέρνησης Μπάιντεν μαζί με υπουργούς και βουλευτές της ΝΔ.

Το τρίγωνο της Διαπλοκής

Η αλήθεια δεν θα λογοκριθεί

Ο Κοσμάς Μαρινάκης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής (Senior Lecturer) Οικονομικής Επιστήμης στο Singapore Management University. Έχει εργαστεί σε καθηγητικές και ερευνητικές θέσεις σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κύπρου. Έχει δημοσιεύσει ερευνητικές εργασίες στο αντικείμενο της Οικονομικής της Βιομηχανικής Οργάνωσης σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Διδάσκει οικονομικά από το 2003 σε προπτυχιακό, μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο.

Νέα ερωτηματικά! Η Αθηνά Λινού «σπρώχνει» τις κρατικές επιχορηγήσεις που λαμβάνει για την ΑΜΚΕ «Πρόληψις» σε άλλη Ανώνυμη Εταιρεία δική της; Τι συμβαίνει με την Φραγκοκλησιάς 7

Επιλεκτικές ευαισθησίες για το ζεύγος Λινού 

Όσο υποψιασμένος να είσαι πραγματικά εντυπωσιάζεται κανείς από τον πακτωλό χρημάτων που ρέει προς το ζεύγος Λινού, ενός ιερωμένου - καθηγητού και της συζύγου του καθηγήτριας...

Όταν μάλιστα η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Λινού υπήρξε φανατικός οπαδός του Γεωργίου Παπανδρέου του μικρού και του Αλέξη στη συνέχεια...

Γερομοριάς

1η είδηση ΕΔΩ...:

Αποκάλυψη για τις μπίζνες της Λινού: Συνεργασία με την εταιρεία «Γιαννίτσης» των χαλασμένων σχολικών γευμάτων στη Λαμία!

____****____

2η είδηση:

Νέα ερωτηματικά! Η Αθηνά Λινού «σπρώχνει» τις κρατικές επιχορηγήσεις που λαμβάνει για την ΑΜΚΕ «Πρόληψις» σε άλλη Ανώνυμη Εταιρεία δική της; Τι συμβαίνει με την Φραγκοκλησιάς 7

Μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις για την Αθηνά Λινού και τον συγκινητικό τρόπο με τον οποίο απλόχερα προσφέρει, με το αζημίωτο, τις υπηρεσίες της στον δημόσιο βίο, η πραγματική έρευνα έρχεται να βάλει ένα ακόμα λιθαράκι στην αποκάλυψη των δραστηριοτήτων της.

Και αυτό, γιατί το Ινστιτούτο PROLEPSIS της Αθηνάς Λινού, αν και διαχειρίζεται επί χρόνια δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από ιδιωτικές δωρεές και κρατικές επιχορηγήσεις, δεν κρατά ούτε τους στοιχειώδεις τύπους.

Η συνέχεια της ανάρτησης ΕΔΩ...

«Με πλήγωσαν»

Οκτωβρίου 19, 2014 από seisaxthiablog

“Στη ζωή μου προσπάθησα να θέτω πάντοτε και πάνω απ’ όλα την τάξη της Ηθικής. Για τον λόγο αυτό δεν συγχωρώ ούτε στον εαυτό μου αλλά ούτε και στους άλλους προσβολές ηθικής τάξεως.” 

Μίκης Θεοδωράκης

(Ο ΜΙΚΗΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΑ «ΠΡΟΔΟΜΕΝΑ» ΕΡΓΑ TOY) «Με πλήγωσαν. Αυτή είναι η λέξη που θα ήθελα να γράψω με πύρινα γράμματα τώρα, δυο βήματα πριν από το μνήμα που με περιμένει».

Μίκης Θεοδωράκης

Όλη η αλήθεια σχετικά με την ολοκληρωτική φίμωση του μουσικού του έργου, την περίοδο 1980 – 2000, χωρίς περιστροφές.

«Ένα απροσδόκητο για μένα φαινόμενο παρουσιάστηκε από την δεκαετία του ‘80 κυρίως, έως σήμερα. Οι τραγουδιστές και τραγουδίστριες με τους οποίους κάνω εντατικές πρόβες και στη συνέχεια δουλεύουμε μαζί στο στούντιο για τις ηχογραφήσεις, ενώ δηλώνουν σε όλη αυτή τη διάρκεια πανευτυχείς, θα έλεγα ακόμα και ενθουσιασμένοι, ευθύς μόλις κυκλοφόρησαν οι δίσκοι, δεν τραγούδησαν δημοσίως τα τραγούδια που μόλις πριν έκαναν τόση προσπάθεια για να τα εκτελέσουν με στόχο να κυκλοφορήσουν και να γίνουν γνωστά. Από τα 10 έως 12 τραγούδια του κύκλου, άντε να έλεγαν κάπου-κάπου ένα ή δύο!

Φανταστείτε πόσο προσβλητικό ήταν για μένα αυτό το γεγονός πέρα από την πίκρα και την απογοήτευση που μου προκαλούσαν. Θα μου πείτε ότι μπορεί να μην τους άρεσαν. Αλλά τότε γιατί δέχτηκαν να τα πουν; Ή ότι δεν είχαν απήχηση στο κοινό. Όμως πώς να έχουν απήχηση αφού το κοινό ουσιαστικά τα αγνοούσε; Εξ άλλου όταν ένα τραγούδι έχει καινούρια στοιχεία που ξαφνιάζουν τον ακροατή, αν πράγματι είναι καλά, θα πρέπει να τα ακούσει δυο και τρεις φορές.

Εάν σ’ αυτή την κατάσταση προσθέσουμε και το γεγονός ότι δεν τα έπαιζαν και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί ούτε φυσικά και τα κανάλια, τότε μπορούμε να εξηγήσουμε το ότι από τους κύκλους που θα σας παρουσιάσω έφτανε στο ελληνικό κοινό λιγότερο από το ένα δέκατο, για να μην πω το ένα εκατοστό.

10 ερωτήματα που ζητάνε απάντηση για τη Novartis

του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη από το liberal.gr 

Πάνω στο σκάνδαλο Novartis υπάρχει ένα μεγαλύτερο. Ότι η κυβέρνηση με τις καραμπινάτες ανακρίβειες που υιοθετεί και με τις φανερές υπόγειες διαδρομές της στη υπόθεση, γελοιοποιεί στη συνείδηση του λαού το σκάνδαλο, θολώνει τα νερά, «σώζοντας» τους πραγματικούς ένοχους, θάβει τις πραγματικές δωροδοκίες από τη Novartis και άλλες φαρμακευτικές και οδηγεί το σκάνδαλο σε κουκούλωμα. Αθωώνοντας με φανερό και ύποπτο τρόπο τον Κ. Καραμανλή!

Τα ερωτήματα που ξεφυτρώνουν από όσα ξέρουμε μέχρι τώρα για την υπόθεση και που την κάνουν να βρωμάει στην κυριολεξία είναι τα εξής:

1. Όλη η ιστορία βασίζεται σε τρείς «κουκουλοφόρους μάρτυρες» και σε κανέναν επώνυμο. Ο νόμος που έχει φτιάξει το 2001 η κυβέρνηση Σημίτη και τροποποίησε το 2014 ο υπουργός της ΝΔ κ. Αθανασίου είναι σαφής: Αν σε μία υπόθεση έχουμε μόνο προστατευόμενους ανώνυμους μάρτυρες τότε η μαρτυρία τους δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν»!

2. Μ’ αυτό το δεδομένο, για ποιες μαρτυρίες και πάνω σε ποια στοιχεία φωνάζει και βγάζει δικαστικές αποφάσεις η κυβέρνηση;

3. Σύμφωνα με τον νόμο Αθανασίου η Βουλή θα βρεθεί προ του είτε να απορρίψει τις καταθέσεις, άρα όλη τη δικογραφία, είτε να υποχρεώσει τους μάρτυρες να φανερωθούν επώνυμα.

4. Αν οι «κουκουλοφόροι μάρτυρες» είναι πρώην μεγαλοστελέχη της εταιρίας που πιάστηκαν να συμμετέχουν στο σκάνδαλο που ξεσκέπασαν οι Αμερικάνοι, όπως αφήνει να εννοηθεί ο κ. Πολάκης, συμπεραίνει κανείς αβίαστα ότι προκειμένου να σώσουν τους εαυτούς τους ήταν πρόθυμοι να καταθέσουν ο,τιδήποτε τους υπαγορεύσουν οι «σωτήρες τους». Και μόνο αυτή η ιδιότητα τους στερεί το φερέγγυο της μαρτυρίας. Ένοχος ένοχον ου ποιεί.

Πως οι φαρμακοβιομηχανίες «φροντίζαν» τις υλικές ανάγκες των γιατρών

Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο λόγω της επικαιρότητας του θέματος

Των Ιωάννη Α. Γιαννακάκη και Ιωάννη Π. Α. Ιωαννίδη από το Άρδην τ. 64

Το παρακάτω άρθρο των ιατρών Ιωάννη Α. Γιαννακάκη (Τμήμα Υγιεινής και Επιδημιολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) και Ιωάννη Π. Α. Ιωαννίδη (Τμήμα Κλινικών δοκιμών και βασισμένης σε ενδείξεις Ιατρικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) δημοσιεύτηκε στο –πολύ έγκυρο– ιατρικό περιοδικό British Medical Journal (23 Δεκεμβρίου 2000, τόμος 321, σελ. 1563-1564).

Χίλιες και μία ιστορίες για το πως οι φαρμακοβιομηχανίες «φροντίζουν»

τις υλικές ανάγκες των γιατρών: μελέτη

Περίληψη

Σκοπός: Να περιγραφεί πώς οι φαρμακευτικές εταιρείες επιλαμβάνονται των υλικών αναγκών των γιατρών.
Σχεδιασμός: Αναφορά εμπειριών.
Τοποθεσία: Χώροι που ουδεμία σχέση έχουν με την Ιατρική, κάπου στην αραβική χερσόνησο.
Πληθυσμός ασθενών: Τυχαίο δείγμα γιατρών.
Παρεμβάσεις: Προώθηση της φαρμακευτικής εταιρείας.
Μετρήσεις κυρίων αποτελεσμάτων: Τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα ήταν ένα ταξίδι, απόλαυση, διασκέδαση και δώρα. Τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα ήταν οι μετοχές συγκεκριμένων εταιρειών.
Πειραματικά αποτελέσματα: Τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα ήταν ετερογενή, τονίζοντας έτσι την ποικιλία των μέσων που χρησιμοποιεί η φαρμακοβιομηχανία για να καταπνίξει, να αποστρέψει και να επηρεάσει την ιατρική πρακτική. Συνολικά, διακόσιοι γιατροί ντύθηκαν με λευκές κελεμπίες. ένας γιατρός Προληπτικής Ιατρικής έκανε χρήση ρήσεων του Ιπποκράτη για να δικαιολογήσει το κάπνισμα. ένας γιατρός προχωρημένης ηλικίας έγινε ποιητής. ένας γιατρός που πάσχιζε να κατανοήσει τις μεθόδους ενός επιστημονικού πόστερ αναρωτήθηκε μήπως θα ήταν προτιμότερο να είναι στην παραλία και να λιάζεται. και δύο γυναίκες γιατροί απήχθησαν από Βεδουίνους πολεμιστές. Οι μακροπρόθεσμες επιδράσεις στις πωλήσεις των φαρμάκων της εταιρείας εκκρεμούν, αλλά πιθανολογείται πως θα είναι άκρως θετικές.
Συμπεράσματα: Φάτε, πιείτε, γιορτάστε – και στηρίξτε τις πωλήσεις.

 Εισαγωγή

 Μια ζεστή νύχτα, κατά τα τέλη Μαΐου, ο ουρανός γεμάτος αστέρια. Επιπλέω μέσα στη Νεκρά Θάλασσα. Δεν χρειάζεται να κουνήσω τα χέρια ή τα πόδια μου, δεν χρειάζεται να κολυμπήσω – μονάχα να χαλαρώνω. Η άνωση του νερού είναι το μόνο που χρειάζεται. Είναι λες και αιωρούμαι στο διάστημα σε απουσία βαρύτητας. Είναι όμορφα. Νιώθω ικανοποίηση.

Μπορεί άραγε αυτή η εμπειρία να σχετίζεται με το πώς εξασκώ την Ιατρική; Μπορεί στ’ αλήθεια να επηρεάσει και να τροποποιήσει το πώς κάνω τις διαγνώσεις και τις θεραπείες στο ιατρείο μου; Απλά διαβάστε παρακάτω.

 Αναφορά

 Δεν έχω βρεθεί καθόλου μόνος τις τελευταίες δύο μέρες. Μένω σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο μαζί με άλλους 200 γιατρούς από την Ελλάδα. Όταν φτάσαμε, βρήκαμε λουλούδια, αβοκάντο, ανανάδες και λευκές κελεμπίες να μας περιμένουν στα δωμάτιά μας. Από τότε είμαστε ντυμένοι στα λευκά – όχι με ιατρικές ποδιές, αν κάτι τέτοιο καταλάβατε, αλλά με παραδοσιακές αραβικές κελεμπίες, με φαρδιά μανίκια, και με αραβικά μαντήλια στο κεφάλι. Οι γυναίκες φοράνε μεταξωτά φορέματα με κεντήματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κρυφή γοητεία της διαπλοκής

του Σταύρου Λυγερού – 

Η εξάρτηση των κομμάτων και των πολιτικών από το πολιτικό χρήμα και από τα Μίντια, σε συνδυασμό με τον έλεγχο των Μίντια από βαρόνους του χρήματος, είχε πολύ πριν την εκδήλωση της κρίσης μετατοπίσει το κέντρο βάρους στις σχέσεις πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Και την είχε, βεβαίως, μετατοπίσει προς όφελος της δεύτερης, τροφοδοτώντας έτσι μια τάση εξάρτησης της πολιτικής εξουσίας. Σε αρκετές περιπτώσεις η εξάρτηση αυτή προσλαμβάνει διαστάσεις υπαλληλοποίησης.

Οι αμαρτωλές σχέσεις στο τρίγωνο πολιτικής-Μίντια-κεφαλαίου όχι μόνο καταρρακώνουν κάθε έννοια υγιούς ανταγωνισμού, αλλά και δημιουργούν ένα κλίμα γενικευμένης αναξιοπιστίας, το οποίο αδικεί όσους σέβονται τους κανόνες. Η Λερναία Ύδρα της διαπλοκής και της διαφθοράς δηλητηριάζει τις ηθικές αξίες που στηρίζουν τον κοινωνικό ιστό, διαβρώνει το Κράτος Δικαίου, νοθεύει τους κανόνες της αγοράς και αποτρέπει παραγωγικές πρωτοβουλίες.

Παραλλήλως, προκαλούσε και δημοσιονομικές βλάβες. Ευθυνόταν όχι μόνο για τη λεηλασία, αλλά συχνά και για τη σπατάλη του δημόσιου χρήματος. Οι πολίτες επιβαρύνονται υπέρμετρα και ως φορολογούμενοι και ως χρήστες των υπηρεσιών του δημοσίου. Με άλλα λόγια, η διαπλοκή λειτουργεί σαν καρκίνωμα, που αλλοιώνει την ουσία του δημοκρατικού πολιτεύματος και ωθεί τη χώρα σε παρατεταμένη παρακμή.

Η διαπλοκή-διαφθορά είχε συμβάλει καθοριστικά στην αποσάθρωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα. Όταν ο βαθμός εμπιστοσύνης πέφτει κάτω και από το αναγκαίο ελάχιστο, ο κοινοβουλευτισμός περιέρχεται σε κρίση. Αυτό είχε αρχίσει να συμβαίνει πριν η Ελλάδα βυθιστεί στην κρίση, αλλά από το 2010 πήρε πρωτοφανείς διαστάσεις. Έτσι προέκυψαν οι τεκτονικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και ο ΣΥΡΙΖΑ από το 4% βρέθηκε κυβερνών κόμμα.

Κοντόθωρη στάση

Μια παράξενη σιωπή για τα Paradise Papers

Του πιτσιρίκου

Μετά την αποκάλυψη πως στα Paradise Papers υπάρχουν -εκτός από τη Μαρέβα Μητσοτάκη- και τα ονόματα πολλών Ελλήνων ολιγαρχών και καναλαρχών, έχει πέσει μια παράξενη σιωπή. Ή μήπως δεν είναι παράξενη;

 Άνθρωποι που έχουν ξεσκιστεί να μας πείσουν πως για την χρεοκοπία της χώρας ευθύνονται τα τυροπιτάδικα που δεν έκοβαν αποδείξεις, δεν έχουν να πουν ούτε μια κουβέντα για τους ολιγάρχες που αποφεύγουν τη φορολόγηση.

«Πνευματικοί άνθρωποι» και «άνθρωποι της Τέχνης» που βρίζουν όλη μέρα τον Τσίπρα, τον Καμμένο, τον Πολάκη και τα άλλα παιδιά -με τα πιο χυδαία και απαξιωτικά σχόλια- δεν έχουν να πουν ούτε μια κουβέντα για τον Γιάννη Αλαφούζο και τα άλλα παλικάρια των Paradise Papers.

Όλοι αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι που προσπαθούν να μας πείσουν πως η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2015 που έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ -και όχι το 2010 όπως έγινε στην πραγματικότητα- κάνουν συστηματικά γαργάρα όλα τα εγκλήματα των ολιγαρχών.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Μήπως τους έχουν αγορασμένους;

Αυτό πρέπει να συμβαίνει. Δεν βλέπω άλλη εξήγηση.

Καταλαβαίνω πως πολλοί «πνευματικοί άνθρωποι» και πολλοί δημοσιογράφοι έχασαν την πρόσβαση στη μάσα.

 Τύπος σε μια χώρα πολυ-αποικία

Ο Τύπος σε µια χώρα πολυ-αποικία

του Γιάννη Ξένου από το Άρδην τ. 107-8 που κυκλοφορεί 

Η διακυβέρνηση Σύριζα, όπως συνέχεια επαναλαμβάνουμε στο Άρδην[1], συμβολίζει το τέλος μιας εποχής. Η Μεταπολίτευση, έτσι όπως τη ζήσαμε για πάνω από σαράντα χρόνια, μετά τη διακυβέρνηση Σύριζα θα έχει κλείσει ολοκληρωτικά. Η Μεταπολίτευση, παρά τα πολλά αρνητικά της, που προετοίμασαν εν τέλει τη χρεοκοπία του 2010, είχε και κάποια θετικά, όπως η αίσθηση, ισχυρή τουλάχιστον μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και την εποχή Σημίτη, ότι η Ελλάδα ήταν μια ημιανεξάρτητη χώρα, που είχε κάποια περιθώρια ελιγμών.

Η αντίσταση στα πρώτα χρόνια των μνημονίων αποτέλεσε στον πυρήνα της έναν αγώνα για να μην εκπέσει η χώρα, από το καθεστώς της ημιανεξαρτησίας, σε αυτό της μοντέρνας αποικίας, αγώνας που, εν τέλει, χάθηκε. Μιας και ο Σύριζα, με τρόπο ολοκληρωτικό και τελεσίδικο, σφράγισε το αποτέλεσμα. Οι επιπτώσεις της διακυβέρνησης Σύριζα θα φανούν σε όλη τους τη διάσταση όταν θα πέσει ο Σύριζα και το τι δουλειά δεκαετιών θα απαιτηθεί για να κατορθώσει (αν το κατορθώσει) η χώρα να επανέλθει στο επίπεδο της προηγούμενης δεκαετίας.

Η κατάσταση αυτή αντικατοπτρίζεται με τον πιο κραυγαλέο τρόπο στον χώρο του Τύπου. Δεν νοείται πια όχι μεγάλος, αλλά και μεσαίος επιχειρηματίας, που να μην έχει τον δικό του όμιλο ΜΜΕ και να μην προσπαθεί να επηρεάζει την πολιτική εξουσία μέσω των μέσων του[2]. Από την άλλη, η συγκέντρωση εξουσίας στα χέρια τεσσάρων, πέντε επιχειρηματιών είναι πρωτόγνωρη. Οι ιδιοκτήτες των τεσσάρων μεγαλύτερων ποδοσφαιρικών ομάδων της χώρας είναι όλοι τους από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες της χώρας, που παράλληλα διαθέτουν ή χτίζουν τεράστιους ομίλους ΜΜΕ. Στην πρόσφατη συνέντευξή του στο Πρώτο Θέμα, ο Ιβάν Σαββίδης δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρος: «Αν δεν έχεις σχέση με μίντια δεν μπορείς να ασχοληθείς με μεγάλες επιχειρήσεις». Επομένως, φροντίζουν να διαθέτουν κάθε είδους ΜΜΕ.

Η πρωτοφανής συγκέντρωση ΜΜΕ στα χέρια λίγων επιχειρηµατιών

Μια καθόλου «τυφλή» αντιπαράθεση

Του Νίκου Ταυρή

Τα κρυφά χαρτιά 

της φραστικής σύγκρουσης 

κυβέρνησης-δικαστών

Ο πρωθυπουργός από τη Λαμία, με αφορμή τη σύσκεψη για την παραγωγική ανασυγκρότηση, εξήγγειλε «ήσυχο καλοκαίρι». Παράταιρη δήλωση, παρά το «θρίαμβο» της εξόδου στις αγορές, αν κανείς σκεφτεί την παραγωγική καθίζηση της χώρας. Παράταιρο αν κανείς συνυπολογίσει ότι το όριο της κυβερνητικής θριαμβολογίας είναι τα 6,7 δισ. ευρώ που θα κλιθούν να πληρώσουν οι πολίτες για φόρους τους επόμενους μήνες και η έναρξη του τρίτου γύρου αξιολόγησης και οι νέες οδυνηρές απαιτήσεις των δανειστών που θα ξεκινήσουν τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.

Το κλίμα αυτό, δηλαδή η μεγάλη πολιτική ρευστότητα και η αναζήτηση οδών διαφυγής, αποτυπώνεται πιο ουσιαστικά και αποκαλυπτικά στην έντονη φραστική αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και δικαστών.

Οι αφορμές της αντιπαράθεσης είναι λίγο πολύ γνωστές. Το βέβαιο είναι ότι ούτε οι δηλώσεις Πολάκη, ούτε η «επίθεση» κύκλων του ΣΥΡΙΖΑ κατά της δικαστικής απόφασης για την Ηριάννα θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν την εμπλοκή του Μαξίμου, της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, του πρόεδρου του ΣτΕ, ακόμα και του προέδρου της Δημοκρατίας σε μια αντιπαράθεση με θέμα τον «κίνδυνο συνταγματικής εκτροπής» από την κυβέρνηση. Και μάλιστα, τη στιγμή που διεθνείς και εσωτερικοί δυναμικοί παράγοντες της αγοράς επιχαίρουν για την προσαρμογή ΣΥΡΙΖΑ και την επιστροφή στην κανονικότητα των αγορών και των νόμων τους.

Τι συμβαίνει λοιπόν;

Σενάρια μιας αέναης συνωμοσίας

Του Γιώργου Καραμπελιά

Αν αυτή η κυβέρνηση των ανικάνων και των ενδοτικών διακρίνεται σε κάτι, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τους αντιπάλους της, είναι στην τεράστια ικανότητα που έχει για πολιτικές συνωμοσίες και ίντριγκες, με μοναδικό στόχο τη διαιώνιση της παραμονής στην εξουσία.

Αυτή τους η ικανότητα διεφάνη από παλιά, όταν κατόρθωσαν να στρέψουν το κίνημα των Αγανακτισμένων χρησιμοποιώντας και διάφορους μωροφιλόδοξους σωτήρες του λαού προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της κομματικής τους απήχησης – έτσι ώστε στις διπλές εκλογές του 2012 να αναδειχθούν σε αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό ήταν το πρώτο καθοριστικό βήμα. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν αριστοτεχνικά τις αντιθέσεις στο εσωτερικό των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, καθώς και τον φαταουλισμό των μεγάλων συμφερόντων και των ψευδο-ολιγαρχών της χώρας, για να εδραιωθούν ως εναλλακτική πρόταση εξουσίας.

Καλλιέργησαν επιτήδεια τις αντιθέσεις στο εσωτερικό τη Ν.Δ. και προσεταιρίστηκαν εν τέλει ένα μεγάλο μέρος της μέσω της επαφής τους με τον Καραμανλή, τον Αβραμόπουλο, τον Παυλόπουλο, τον Παπαγγελόπουλο, ανώτατους δικαστικούς κ.λπ. Στην ίδια κατεύθυνση χρησιμοποίησαν σε μεγάλη έκταση και τον Καμμένο και το κόμμα του.

Ταυτόχρονα, και σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα χρησιμοποίησαν το εν αποσυνθέσει ΠΑΣΟΚ με τον Λαλιώτη, τον Λιβάνη και τα χιλιάδες στελέχη που είτε προσεταιρίστηκαν και προσέτρεξαν στον Σύριζα (Σπίρτζης, Κουρουμπλής, Κοτσακάς, κ.λπ.) είτε τα άφησαν ως δούρειο ίππο στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, για να δημιουργούν ισχυρούς διαύλους επικοινωνίας μαζί τους.

Πώς έφτασε ο ΔΟΛ να του επιβληθεί Επίτροπος από το Μαξίμου

«Ο κ. Μουλόπουλος απεδέχθη προθύμως την πρόταση να συμβάλει στην επίλυση των διαρθρωτικών και οικονομικών προβλημάτων του ΔΟΛ» αυτή η λιτή δήλωση επισφράγισε το γεγονός ότι από χθες βράδυ ο ΔΟΛ λειτουργεί υπό την επιτροπεία του Βασίλη Μουλόπουλου, προέδρου του ΔΣ της Αυγής και  «ανθρώπου» του Μαξίμου στα ΜΜΕ. Η σχέση Τσίπρα – Ψυχάρη που πέρασε από πολλά κύματα (αρχικά στήριξης του Τσίπρα από τα Μέσα του ΔΟΛ, μετά σύγκρουσης κ.λπ.) λήγει με τον πιο ντροπιαστικό τρόπο για τον άλλοτε παντοδύναμο εκδότη. Στο κείμενο του Γ. Καραμπελιά, από το αφιέρωμα του Άρδην τ. 105 για την παρακμή του ελληνικού Τύπου, παρουσιάζεται το ιστορικό του ΔΟΛ και οι σχέσεις τους προγενέστερους ενοίκους του Μαξίμου και με τον τωρινό. Άρδην – Ρήξη. 

Το Ιστορικό του ΔΟΛ 

Η πορεία του ΔΟΛ αποτυπώνει για έναν αιώνα σχεδόν (από το 1922 που εκδόθηκε το Ελεύθερον Βήμα), την πραγματικότητα και τις περιπέτειες του ελληνισμού αλλά και την σταδιακή παρακμή των κυρίαρχων τάξεων της χώρας: Από την εκπροσώπηση του Βενιζελισμού σε συμμαχία με τους δυτικούς (τους Αγγλογάλλους) έστω και ως υποδεέστερος εταίρος, στην αναζήτηση, τουλάχιστον, της ανοχής του κατακτητή στη διάρκεια της Κατοχής – ο Δημήτρης Λαμπράκης θα φυλακιστεί στον Λίβανο από τους Εγγλέζους, με τη συναίνεση του Γεωργίου Παπανδρέου, ως ύποπτος διπλού παιγνιδιού με τους Γερμανούς. Γι’ αυτό και οι εφημερίδες του, θα απολέσουν την πρώτη λέξη του τίτλου τους, –«Ελεύθερον Βήμα», «Ελεύθερα Νέα»–, όταν θα επανεκδοθούν μετά την Κατοχή.

Ποιος στηρίζει τον Σύριζα;

ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΡΗΞΗ Φ. 128

Διαδρομές των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με το μεγάλο κεφάλαιο

Του Γιάννη Ξένου από την Ρήξη φ. 128

Ο Τάσος Τέλλογλου σε μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στην συνδρομητική ιστοσελίδα Inside Story, με τον τίτλο «Το Κόμμα των πλουσίων», παρουσιάζει εκτενώς και εμπεριστατωμένα γνωστές και άγνωστες στο ευρύτερο κοινό πτυχές της βαθύτατης και πολύμορφης διαπλοκής του Σύριζα με το μεγάλο κεφάλαιο. Σχέση που εξηγεί εν πολλοίς και την ευμενή στάση του τελευταίου προς την «πρώτη φορά Αριστερά», την οποία και ανέχονται ή και στηρίζουν «μέχρι να τελειώσουν τη δουλειά».
Ο Τέλλογλου μας περιγράφει πως, από το μακρινό 2012, Τσίπρας και Παππάς συναντούσαν επιχειρηματίες, ο Παππάς στη σουίτα γωνιακού ξενοδοχείου της πλατείας Συντάγματος και ο Τσίπρας στο σπίτι του Αλ. Φλαμπουράρη. Στις ευρωεκλογές του 2014 η Γιάννα Αγγελοπούλου (που τώρα εγκαταλείπει τη χώρα) τους έφερε σε επαφή με την εταιρεία Teneo. Ιδιοκτήτης της είναι ο επικεφαλής των συμβούλων της Κλίντον, Ντάγκλας Μπαντ. Από εκεί προέκυψαν και οι προσκλήσεις στην Αμερική και η σχέση με τους Κλίντον, που έφτασε ο Μπιλ Κλίντον, το καλοκαίρι του 2015, να μεσολαβεί για περάσει το μνημόνιο 3 και πριν έναν χρόνο να προσκαλέσει τον Τσίπρα για συζήτηση στην Νέα Υόρκη.
Οι επαφές εκείνης της εποχής έφεραν αποτέλεσμα, αφού, παρά την κριτική από το σύνολο του επιχειρηματικού κόσμου και γενικά της αγοράς για το πνιγηρό κλίμα στην οικονομία, μια σειρά μεγαλοεπιχειρηματίων στηρίζουν, με το αζημίωτο, την κυβέρνηση. Είναι πρώτα από όλους οι επιχειρηματίες της ενέργειας. Παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης ότι θα πατάξει το λαθρεμπόριο καυσίμων, η πραγματικότητα είναι ότι οι έλεγχοι μειώθηκαν κατά επτά φορές στη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Ο Παναγιώτης Νικολούδης είναι από τους λίγους υπουργούς που απομακρύνθηκαν λόγω της απροθυμίας του να μειώσει τους ελέγχους.

Νόμπελ και Γκίνες

ΣΤΑΘΗΣ

Παρακολουθούσα στην οθόνη μου (και) τη νοηματική γλώσσα και καταλάβαινα καλύτερα ό,τι άκουγα. Διότι η νοηματική γλώσσα περιέχει την έκφραση που θα είχαν οι λέξεις αν είχαν πρόσωπο.
Παρακολουθούσα και καταλάβαινα καλύτερα την τραγική κατάπτωση της χώρας μας. Την οποίαν, όσοι επισημαίνουν, και είναι πλέον πολλοί, περιγράφουν με στερεοτυπικές εκφράσεις,

που όμως δεν είναι πλέον ικανές να περιγράψουν αυτό που προσπαθούν.
Οι «κοκορομαχίες», λόγου χάριν, ή το «επίπεδο δάπεδο» ή το «πέσαμε στη Γ’ Εθνική» δεν μπορούν να αποδώσουν πια
αυτόν τον χορό του κενού που χορεύθηκε κατά κόρον προχθές στη Βουλή. Ο 
νέος δικομματισμός, καρικατούρα του προηγούμενου. Οι δύο αρχηγοί, σαν δύο ηθοποιοί χωρίς ρόλο. Ο αριστερός που έγινε δεξιός και ο δεξιός που υπόσχεται ότι δεν θα γίνει δεξιός ποτέ. Το βασίλειο

Ο Χρήστος Καλογρίτσας, ή η αριστερή δημοσιογραφία από τον Φλωράκη…  στον Τσίπρα*

Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη από την Καθημερινή

Του Γιώργου Καραμπελιά

Τελικώς ο “αγωνιστής” Καλογρίτσας παραιτήθηκε ώστε να δικαιολογηθούν οι αθλιότητες που διέπραξε προσφάτως η κυβέρνηση γύρω από τις τηλεοπτικές άδειες κα να τις φορτώσουν σε αυτόν. Ωστόσο   η υπεράσπιση, από το σύνολο της αριστερής δημοσιογραφίας και τα έντυπά της, της επιλογής Καλογρίτσα[1], τη στιγμή που βοά ο τόπος για τα «δανεικά βοσκοτόπια», αποτέλεσε το τελειωτικό πλήγμα στην αξιοπιστία των εσχάτων δημοσιογραφικών καλάμων της αριστεράς.  Ανοίγει  δε ένα,  εξ ίσου σημαντικό με εκείνο του ΔΟΛ, κεφάλαιο του μεταπολιτευτικoύ τοπίου, εκείνο των «ψευδο»μεγιστάνων της αριστεράς και της σχέσης τους με τη δημοσιογραφία και τον Τύπο.

Ο Γιώργος Μπόμπολας και ο Σωκράτης Κόκκαλης υπήρξαν οι πρώτοι προερχόμενοι από την αριστερά μεγάλοι επιχειρηματίες οι οποίοι συνδέθηκαν με τον Τύπο·  ο πρώτος σε μόνιμη και σταθερή βάση (εκδίδει το «Έθνος» και την «Ημερησία» είναι ιδιοκτήτης τυπογραφείου και μεγαλομέτοχος του Mega, μεταξύ  άλλων) και ο δεύτερος, περιστασιακά, – εξέδιδε την εφημερίδα «Επικαιρότητα» και κατείχε τον ραδιοφωνικό Flash. Ωστόσο η πλέον εμβληματική φυσιογνωμία αριστερού επιχειρηματία που αναμειγνύεται με τα του Τύπου, και λόγω της πρόσφατης ανάδειξης του σε «υπερθεματιστή» στο σκάνδαλο των τηλεοπτικών αδειών είναι εκείνη του Χρήστου Καλογρίτσα, ο οποίος και λόγω νεαρότερης ηλικίας, είναι αποκλειστικά συνδεδεμένος  με την μεταπολιτευτική εποχή και την μεταπολιτευτική αριστερά. Η διαδρομή του, πολυκύμαντη, αναπαριστά ολόκληρη την πορεία μιας αριστεράς που ανήλθε σταδιακώς στην εξουσία – όχι απλώς κρατικοδίαιτης, αλλά άρρηκτα συνδεδεμένης με το κράτος, δεδομένου ότι όπως και οι άλλοι αριστεροί επιχειρηματίες αναδείχθηκαν  μέσα από τη σχέση τους με τις κάθε είδους προμήθειες του δημοσίου.

Οι εισπράξεις από διαφημίσεις τραπεζών σε εφημερίδες και κανάλια

Ανάρτηση από: http://kinisienergoipolites.blogspot.gr, http://blogvirona.blogspot.gr/

Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com

Που πήγαν τα λεφτά σου (Μέρος 1ο: Οι μεγάλοι καρχαρίες), του Κ. Εφήμερου

Ας υποθέσουμε ότι έχετε μια εμπορική επιχείρηση που έχει μείνει από εμπόρευμα. Εξαιτίας μιας έκτακτης κατάστασης αδυνατείτε να προμηθευτείτε οτιδήποτε και οι πελάτες σας μπορούν μόνο να μπαίνουν και να κοιτάζουν. Ας υποθέσουμε τώρα ότι επιπλέον δεν έχετε να πληρώσετε ούτε τα ενοίκια, το ρεύμα, το τηλέφωνο και το νερό και αναγκάζεστε να δέχεστε δανεικά και αγύριστα από την οικογένειά σας προκειμένου να μην βάλετε λουκέτο. Πόσα χρήματα θα ήσασταν διατεθειμένοι να ξοδέψετε προκειμένου να διαφημίσετε αυτή την επιχείρηση; Ε, λοιπόν οι τράπεζες διέθεσαν λίγο πάνω από 59 εκατομμύρια ευρώ.

του Κώστα Εφήμερου

Το βράδυ της Πέμπτης η Τράπεζα Πειραιώς έγινε η τελευταία από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες που δημοσίευσε τα διαφημιστικά της έξοδα και τις δωρεές της σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο που έφερε η κυβέρνηση. Η Πειραιώς είχε το δυσκολότερο έργο αφού ήταν η τράπεζα που διέθεσε τα περισσότερα προκειμένου να διαφημίσει... ένας Θεός ξέρει τι. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία η Τράπεζα του Μιχάλη Σάλλα δαπάνησε το 2015 κάτι περισσότερο από 24,5 εκατομμύρια ευρώ. Δεύτερη ήρθε η Εθνική με 15 εκατομμύρια ευρώ, Τρίτη η Alpha Bank με σχεδόν 11 εκατομμύρια ευρώ και τέταρτη η Eurobank Ergasias που δαπάνησε μόλις 8,6 εκατομμύρια. Εκτός από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες τις δαπάνες της δημοσίευσε και η Attica Bank η οποία για τη διαφήμιση της δαπάνησε τελικά 1,8 εκατομμύρια ευρώ.

Ιδού πως η Τράπεζα Πειραιώς ξόδευσε το ασύλληπτο νούμερο 24,6 εκατ. ευρώ για διαφήμιση, χορηγίες!

Το ασύλληπτο ποσό των 19,4 εκατ. ευρώ έδωσε σε διαφήμιση και 5,2 εκατ. ευρώ σε χορηγίες. Εδωσε χορηγία μέχρι σε ιδιωτικά μονοπώλια όπως το Χρηματιστήριο Αθηνών, όπου συμπτωματικά πρόεδρος είναι μέλος του Δ.Σ. της Τράπεζας Πειραιώς, ο Ιάκωβος Γεωργάνας.

Του Χρήστου Ιωάννου 

H διοίκηση της Τράπεζας επέλεξε να ανακοινώσει τη σχετική λίστα με τις δαπάνες διαφήμισης και τις χορηγίες του 2015 (άρθρο 6 του ν. 4374/2016) στις 9.30 μ.μ. το βράδυ της Πέμπτης. Ηταν η τελευταία τράπεζα αφού οι υπόλοιπες είχαν δημοσιοποιήσει τη σχετική λίστα μία ημέρα νωρίτερα.

Είναι γνωστό σε όλους πως  η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία έχει "χωνέψει" περισσότερα από 14 δισ. ευρώ Ελλήνων φορολογουμένων πληρώνει πολλά για διαφήμιση. Αυτό επιβεβαιώθηκε από τη σχετική λίστα η οποία μεταξύ άλλων έδειξε ότι σημαντικά ποσά δαπανώνται και στο εξωτερικό.

Είναι όμως ακατανόητο το γεγονός ότι εφημερίδες με κυκλοφορία μικρή (σχετικά με άλλες εφημερίδες) όπως είναι ο Ελεύθερος Τύπος (εταιρεία SABD) να λαμβάνει διαφήμιση της τάξης των 286.630 ευρώ ετησίως.

Επίσης είναι αδιανόητο η ανύπαρκτη σε κυκλοφορία, κομματική εφημερίδα, ΑΥΓΗ να παίρνει το ποσό των 223.500 ευρώ και η εφημερίδα Ημερησία (Μπόμπολας) με ελάχιστα φύλλα ημερησίως στιο περίπτερο να παίρνει 194.390 ευρώ!!!

«Μεγάλα Έργα. Ιστορίες για... νταβατζήδες»

Του Φίλιππου Βασιλείου

Λόγω των ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας, πιστεύω ότι είμαι υποχρεωμένος να προτάξω περιληπτικά τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τα άρθρα μου, για τα «Μεγάλα έργα» των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων Ν. Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, από την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε ΕΟΚ), μέχρι το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης εντός της Ευρωζώνης. Επί πλέον θα σχολιάσω συνοπτικά τα άλλα μεγάλα έργα του ΠΑΣΟΚ και της Ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ όπως των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ 2004, το ΜΕΤΡΟ της Θεσσαλονίκης, την υποθαλάσσια παράκαμψη Θεσσαλονίκης, το έργο εκτροπής του Αχελώου στον Θεσσαλικό κάμπο και το έργο των Αυτοκινητοδρόμων.

ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Η μελέτη του Master Plan του ΜΕΤΡΟ της Αθήνας εκπονήθηκε από την Γαλλο-Ελληνική κοινοπραξία των εταιρειών SOFRETU, S.G.T.E. SOGELELG και, Α.Δ.Κ. στο πλαίσιο του «Ελλάς – Γαλλία συμμαχία» του Κων/νου Καραμανλή. Μετά από κάποιες μικροτροποιήσεις της μελέτης επί υπουργίας Ευάγγελου Κουλουμπή, την κατασκευή του έργου ανέλαβε η γνωστή Γαλλο –Γερμανο – Ελληνική κοινοπραξία, με οικονομική προσφορά 135 δις. Δρχ. (400 εκατ. Ευρώ).

Το τελικό κόστος του έργου ξεπέρασε το 1 τρις δρχ.,(2,9 δις ευρώ) (τον φετεινό ΕΝΦΙΑ) εκ των οποίων τα περισσότερα από τα μισά, ήταν δάνεια του Ελληνικού Δημοσίου, (διάβαζε πολλαπλάσιο Δημόσιο χρέος, λόγω τόκων), και τα υπόλοιπα, ήταν χρήματα από το πακέτο Ντελόρ.

ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΤΩΝ ΣΠΑΤΩΝ