Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΣΤΗΜΗ-ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΣΤΗΜΗ-ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2022

Άκης Τσελέντης για την Ημερίδα της «Ένωσης Άθεων και τη σχέση Πίστης και Επιστήμης




ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ
«Αν με ξαναμπλοκάρουν οι γνωστοί άγνωστοι περιμένετε με 1 μήνα μέχρι να ελευθερωθώ!»

Χθες επιστρέφοντας, ως συνήθως,  με τα πόδια από το Γεωδυναμικό για το σπίτι μου στο Θησείο, πέρασα όπως πάντα μπροστά από την εκκλησία της Αγία Μαρίνας. Την προσοχή μου τράβηξε μια γριούλα που ανέβαινε γονατιστή τα σκαλιά του ναού. 

Φοβούμενος μήπως έχει πάθει κάτι τη πλησίασα και τη ρώτησα γιαγιά θες βοήθεια; Όχι παλικάρι μου, μου λέει κάθε χρόνο τέτοια ημέρα εκπληρώνω το τάμα μου γιατί πριν 7 χρόνια η Αγία Μαρίνα έκανε καλά το παιδί μου. Δε ρώτησα λεπτομέρειες, διακριτικά απομακρύνθηκα. 




Τεράστια η δύναμη της πίστης θα έλεγα θαυματουργή. Και είναι αυτή η πίστη που πολλές φορές μας δίνει δύναμη να ξεπεράσουμε ανυπέρβλητα εμπόδια στη πορεία  της ζωής μας.  Προσωπικά το έχω βιώσει αρκετές φορές.

Πολλοί θα αναρωτηθούν τώρα, μα πως είναι δυνατόν ο Τσελέντης, ένας θετικός επιστήμονας που είναι μέσα στην τεχνολογία και στην πρώτη γραμμή των επιστημονικών  εξελίξεων να πιστεύει;  Και σας διαβεβαιώ ότι δεν είμαι ο μόνος. 



Επιστήμη και θρησκεία θεωρούνται από πολλούς δύο αντικρουόμενα αντικείμενα. Πολλοί πιστεύουν πως ανάμεσα σε επιστήμονες και ανθρώπους της εκκλησίας, υπάρχει μια ατελείωτη κόντρα.
Στην πραγματικότητα όμως δεν υπάρχει αυτή η έντονη κόντρα. 

Αντιθέτως, μάλιστα, πάρα πολλοί επιστήμονες αφιερώθηκαν στις επιστήμες τους επειδή ήθελαν να... εξερευνήσουν παραπάνω αυτό που πιστεύουν. Να βρουν όση παραπάνω λογική μπορούν στην ανεξήγητη ύπαρξη του θεού, φτάνοντας έτσι λίγο πιο κοντά του.

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2021

Βασίλειος Θερμός: Ωσμωση επιστήμης και θρησκείας

Βασίλειος Θερμός: Ωσμωση επιστήμης και θρησκείας

Η πανδημία αναζωπύρωσε μια διαμάχη αιώνων που τις τελευταίες δεκαετίες είχε ατονήσει

Βασίλειος Θερμός: Ωσμωση επιστήμης και θρησκείας

Η αιφνίδια και αναπόφευκτη συνάντηση του κορωνοϊού με τη θρησκευτικότητα των ανθρώπων αναζωπύρωσε μια διαμάχη που χρονολογείται επί περίπου τρεις αιώνες. Αν και κατά τις τελευταίες δεκαετίες είχε ατονήσει και μάλλον «σερνόταν», μια που ο μετανεωτερικός πλουραλισμός προοδευτικά αντικαθιστά όλο και περισσότερο τη σκληρή νεωτερικότητα, το ενδεχόμενο κινδύνου της ζωής πυροδότησε την παλιννόστηση της έντασης. Λογικό: ο θεωρητικός διάλογος διεξάγεται από πρόσωπα με σάρκα και οστά, τα οποία νοιάζονται, όχι μόνο για τις ιδέες τους, αλλά και για τη ζωή τους.

Δεν θα ασχοληθώ στο σημείωμα αυτό με θεωρίες συνωμοσίας, οι οποίες απορρίπτουν τα επιστημονικά πορίσματα στο όνομα της θρησκείας. Τα θρησκευτικά σημαίνονται είναι απατηλά εδώ: πρόκειται καθαρά για ψυχοπαθολογία όπου η παράνοια ενδύεται την πίστη ως «σημαία ευκαιρίας».
Πάμε κατευθείαν στη Θεία Κοινωνία. Για τον άνθρωπο του Ορθού Λόγου ο τρόπος μετάδοσής της είναι αναχρονιστικός και ανεύθυνος. Στους πιστούς διαμορφώθηκαν σύντομα δύο γραμμές άμυνας: οι μετριοπαθείς εισέπραξαν (ορθά) την αμφισβήτηση της Θείας Κοινωνίας ως κατάργηση της ουσίας της πίστης, ενώ οι φονταμενταλιστές «το τερμάτισαν» ισχυριζόμενοι ότι εντός του ιερού χώρου του ναού εκλείπει κάθε κίνδυνος νοσηρότητας.