Του Γεωργίου Μπαμπινιώτη
Από το άρθρο μου στο BHMA της Κυριακής 15 Δεκεμβρίου 2024 "Εις μνήμην"
Με τον Κώστα τον Γεωργουσόπουλο με συνέδεσε μια βαθιά, μακρόχρονη και ουσιαστική φιλία από τα πανεπιστημιακά μας χρόνια στην Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Στην παρέα μας με τον Κώστα η μετέπειτα σύζυγός του Ναυσικά Μάργαρη, μια υπέροχη καλλιεργημένη γυναίκα που χάθηκε νωρίς, ο Σπύρος Ευαγγελάτος, ο Κώστας Σβολόπουλος, ο Βασίλης Λαμπρινουδάκης, ο Νίκος Ζίας, κάποιες φορές η Ελένη Καραΐνδρου και ο Νίκος Φαράκλας, η Δήμητρα Θεοφανοπούλου, ο Άγγελος Χωρέμης κ.ά. Συναντιόμαστε κατά καιρούς, εκδρομές, συζητήσεις, διαφωνίες, πειράγματα, μια άλλη φοιτητική ζωή.
Ο Κώστας, ανήσυχος, πληθωρικός, αεικίνητος από νέος, πέρασε στον εκπαιδευτικό στίβο ενός σχολείου υψηλών απαιτήσεων, όπου ανέδειξε το έμφυτο χάρισμα τού δασκάλου. Ένα χάρισμα που χρειάζεται ιδιαίτερη καλλιέργεια, ειδικές ικανότητες, επιστημονική περιουσία και μεράκι. Δεν είναι τυχαίο που σε όλη την πολυμερή και πλούσια σταδιοδρομία του ο Γεωργουσόπουλος αυτή την ιδιότητα ξεχώριζε ως προσωπική του ταυτότητα. Είτε δίδασκε στο Σχολείο, είτε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών τού Πανεπιστημίου Αθηνών είτε στις Δραματικές Σχολές είτε στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο τής Στοάς τού Βιβλίου μαγνήτιζε το ακροατήριο με τον λόγο του σε ένα εύρος περιεχομένου που μπορεί κατά περίπτωση να ξεκινούσε από τον Ηράκλειτο και να έφτανε στον Σολωμό, από τον Ευριπίδη στον Καμπανέλη, από τον Θουκυδίδη στον Παπαρηγόπουλο, από τον Όμηρο στο δημοτικό τραγούδι, από τον Ροντήρη στον Βέγγο, από τον Χατζιδάκη στον Τσιτσάνη, από τον Κάλβο και τον Παπαδιαμάντη στον Θεόφιλο και τον Μακρυγιάννη. Θαύμαζες την ευρυμάθειά του συνδυασμένη με δυνατή μνήμη και βαθιά κριτική ικανότητα. Και μέσα από την σοφία του ξεχείλιζε η συγκίνηση και το συναίσθημα, ανάμεικτο με ελληνικά βιώματα, όπως στα τραγούδια του «χίλα μύρια κύματα» ή «Ήταν ο τόπος μου», μελοποιημένα από τον Μαρκόπουλο και τραγουδισμένα από τον Ξυλούρη. Μια παιδική αγνότητα, ένας αφοπλιστικός αυθορμητισμός κι ένα εκφραστικό ηχηρό χαμόγελο συμπλήρωναν την εικόνα του.
