Διαλύοντας το ΝΑΤΟ

 

Του Νίκου Ιγγλέση

Το παλαιό όνειρο κάθε αριστερού για τη διάλυση του ιμπεριαλιστικού ΝΑΤΟ φαίνεται να γίνεται πραγματικότητα. Αυτουργοί της διάλυσης, ένας «ακροδεξιός – ρατσιστής» στην Ουάσινγκτον και μια γκλομπαλιστική «Συμμαχία των Προθύμων» στην Ευρώπης που στηρίζει ένα «νεοναζί» στο Κίεβο. Όλες οι σταθερές στη διεθνή σκηνή καταρρέουν. Οι παλιοί εχθροί γίνονται φίλοι και οι παλιοί σύμμαχοι αντίπαλοι. Το απόλυτο μπάχαλο και όλοι «χαμένοι στη μετάφραση» προσπαθούν να κατανοήσουν τι συμβαίνει.

Ο Τραμπ θέλει να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και να έλθει σε συνδιαλλαγή με τον Πούτιν για να ομαλοποιηθούν οι διακρατικές σχέσεις των δύο μεγάλων δυνάμεων. Γι’ αυτό πάγωσε τη στρατιωτική, πληροφοριακή (δορυφορική) και οικονομική συνδρομή προς το Κίεβο.

Αντίθετα, οι ηγέτες των περισσότερων κρατών της Ευρώπης θεωρούν τη Ρωσία ως τη μέγιστη απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και επιδιώκουν, μέσω της συνέχισης του πολέμου, να αποκατασταθεί η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, δηλαδή, να ηττηθούν επί του πεδίου οι ρωσικές δυνάμεις. Θέλουν να διατηρηθεί η απομόνωση της Ρωσίας. Γι’ αυτό αποφάσισαν να εντείνουν τη βοήθεια που χορηγούν στο Κίεβο προκειμένου να υποκαταστήσουν την αμερικανική. Μόνο εφέτος, αποφασίστηκε θα δοθούν στην Ουκρανία 30,6 δις ευρώ ως οικονομική βοήθεια, πέραν της στρατιωτικής.

Παράλληλα αποφάσισαν να αυξήσουν τους εξοπλισμούς τους ώστε, ως Ευρώπη, να αποκτήσουν αποτρεπτική ισχύ ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ. Να αποκτήσουν, δηλαδή, στρατηγική αυτονομία. Ο Εμμανουέλ Μακρόν μάλιστα εγγυήθηκε την πυρηνική αποτροπή της Ευρώπης με τα, περιορισμένου αριθμού, πυρηνικά της Γαλλίας. Έτσι, η Βορειοατλαντική Συμμαχία διχάστηκε πάνω στο μείζον θέμα του πολέμου στην Ουκρανία. Ένα μικρότερο και αδύναμο ευρωπαϊκό «ΝΑΤΟ Β΄» είναι υπό εκκόλαψη χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ.

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΝΕΟΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Νίκος Σίμος

Αχαρτογράφητα νερά η συνολική πολιτική του - «one man show» - προέδρου των ΗΠΑ κ Τράμπ

Είναι ομολογημένα δύσκολο  να καταλάβει κανείς  τις αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ, που κατακλυσμιαία καλύπτουν την διεθνή ειδησεογραφία από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του

Η μια στομφώδης και βαρύγδουπη  δήλωση αναιρεί την άλλη δικαιώνοντας αυτό που υποστηρίζω από την αρχή της πρώτης του θητείας ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ανερμάτιστο άνθρωπο που αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η επικοινωνία και όχι η ουσία της πολιτικής με την οποία έχει τουλάχιστον χαλαρή σχέση 

Η παρουσία του στο προεδρικό αξίωμα των ΗΠΑ  είναι η επιτομή της πολλαπλής και πολυεπίπεδης  παρακμιακής πορείας της άλλοτε υπερδύναμης στην οποία τα παγκοσμιοποιητικά κέντρα έχουν τον πρώτο λόγο και στην γεωπολιτική και στην γεωστρατηγική και στην γεωοικονομική στόχευση της σε οπισθοχώρηση άλλοτε πλανητικής υπερδύναμης 

Σταχυολογώντας τις αντιφατικές και ασυνεπείς δηλώσεις του που τροφοδοτούν την καθημερινή ειδησεογραφία  επιλέγω  το τελευταίο μεγάλο νέο που γεννούν οι νέες δηλώσεις του, ανερμάτιστου πολιτικά, νεοσυντηρητικού  Τράμπ 

Σε δήλωση προς  τα Αμερικανικά ΜΜΕ  ο κ Τράμπ  «περνά τον Ρουβικώνα»

  με μια  δήλωση ωμού εκβιασμού προς την Ρωσία με την οποία, κατά τα άλλα,  θέλει … διαπραγμάτευση ειρήνης!

Στις 7/3/2025 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τράμπ δηλώνει στα Αμερικανικά ΜΜΕ:

Τα ιερογλυφικά του προέδρου Τραμπ

Αρθρο Στέλιου Ράμφου στην «Κ»:

Εάν γυρνά σελίδα η ιστορία, οι λογικές που υιοθετούσαμε δεν μετρούν, αφού αντιστοιχούν σε κάτι το οποίο πλέον εξορκίζομε. Αντιθέτως επείγει να κατανοήσουμε τις εξελίξεις στις ΗΠΑ με χρονικό σημείο αναφοράς τα εκεί δρώμενα, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1990. Ακουσον μεν, αναγνώστη μου, πάταξον δε

Ανδρας με αμφίεση ιθαγενούς, που φέρει το σύνθημα «Κάνε την Αμερική Μεγάλη Ξανά», ποζάρει μπροστά σε αφίσα του Ντόναλντ Τραμπ στο περιθώριο του Συνεδρίου Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης στο Μέριλαντ, την προηγούμενη εβδομάδα. Με τη φράση τούτη, ο πρόεδρος Τραμπ υπενθυμίζει στον Αμερικανό πολίτη εμφατικά ότι το έθνος βρίσκεται υπεράνω του κράτους. [REUTERS/Nathan Howard]

Στέλιος Ράμφος04.03.2025 

Εάν γυρνά σελίδα η ιστορία, οι λογικές που υιοθετούσαμε δεν μετρούν, αφού αντιστοιχούν σε κάτι το οποίο πλέον εξορκίζομε. Αντιθέτως επείγει να κατανοήσουμε τις εξελίξεις στις ΗΠΑ με χρονικό σημείο αναφοράς τα εκεί δρώμενα, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1990. Ακουσον μεν, αναγνώστη μου, πάταξον δε.

Επάνω στον θρίαμβό της και κυρίως μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, η πίστη που ανέδειξε την Αμερική παγκόσμια υπερδύναμη κλονίσθηκε. Το Δημοκρατικό Κόμμα άρχισε να κλίνει προς ένα κράτος «κοινωνίας των πολιτών», αυτό έφερε την «πολιτική ορθότητα», ακολούθησε ο «δικαιωματισμός» και η κατάπτωση συνεχίσθηκε με την «κουλτούρα Woke», κίνημα ταυτοτικό ομάδων πάσης μερικότητος και φύσεως οι οποίες διεκδικούν ρόλο αναμορφωτή της αμερικανικής, και όχι μόνο, κοινωνίας, με λάβαρο τη «συμπερίληψη».

Εθνος και κράτος

Μιλούμε για ιδιαίτερη ένταση μεταξύ του πολιτικού στοιχείου στην κοινωνία και του πολιτισμικού, με αποσυνθετική δυναμική καθώς η έμφαση στα θέσμια του κράτους απάδει προς την εθνική παράδοση και πρακτική των Ηνωμένων Πολιτειών. Για την ακρίβεια συνδέεται καταφανώς με την επίδραση του γαλλικού μεταμοντέρνου αποδομισμού στην Αμερική και υποδορίως με το συγκεντρωτικό κράτος που οι ευρωπαϊκές δημοκρατίες παρέλαβαν από τις εκπεσούσες μοναρχίες, διετήρησαν ως είχε και μετέδωσαν ως πρότυπο στους φιλελευθέρους της υπερατλαντικής χώρας. Ο αμερικανικός λαός είχε υποστεί αυτό το κράτος των αγγλογάλλων ως κατακτητή και ουδέποτε το συμπάθησε. Μάλιστα, βεβαιώνει ο Τοκβίλ, θεμελίωσε το πολίτευμά του και διέπλασε τις συνειδήσεις των πολιτών βάσει τρόπων και κανόνων μιας εθνικής πίστεως όπου το ήθος της ελευθερίας συνυφαίνεται κυριολεκτικά με το θρησκευτικό πνεύμα.


Στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες οι νόμοι του κράτους προέχουν των εθιμικών ρυθμίσεων, ενώ στις ΗΠΑ, ελλείψει ικανού χρονικού παρελθόντος δεν υφίσταται η ρεμβαστική πίστη στις ρίζες και ενεργοποιούνται δραστικά τα συλλογικά ήθη. Ο Αμερικανός αντιλαμβάνεται το έθνος του σαν φυσική καταβολή υπεράνω κράτους και νόμου ο Ευρωπαίος το εντάσσει το έθνος στη λογική του κράτους και του θετικού δικαίου, το υποτάσσει στην κοινωνία των πολιτών η οποία αποτελεί προϊόν συμβολαίου, συνδράμει δε την κοινωνία παράγωγα και όχι οργανικά, όπως το έθνος.

Ο Τζέφρι Σακς για τη γεωπολιτική της ειρήνης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Η ομιλία του καθηγητή Τζέφρι Σακς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε εκδήλωση με τίτλο «Η γεωπολιτική της ειρήνης», που διοργάνωσε ο πρώην Βοηθός Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και νυν ευρωβουλευτής του γερμανικού κόμματος BSW, Michael von der Schulenburg, στις 19 Φεβρουαρίου 2025.

Το βίντεο με ολόκληρη την ομιλία:
Μεταγραφή και μετάφραση της ομιλίας του:

Αυτή είναι πράγματι μια περίπλοκη και ταχέως μεταβαλλόμενη εποχή και πολύ επικίνδυνη. Χρειαζόμαστε λοιπόν πραγματικά σαφήνεια σκέψης. Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η συζήτησή μας, γι’ αυτό θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο σύντομος και σαφής μπορώ. Παρακολουθώ από πολύ κοντά τα γεγονότα στην Ανατολική Ευρώπη, την πρώην Σοβιετική Ένωση, τη Ρωσία, τα τελευταία 36 χρόνια. Ήμουν σύμβουλος της πολωνικής κυβέρνησης το 1989, του προέδρου Γκορμπατσόφ το 1990 και το 1991, του προέδρου Γέλτσιν το 1991 έως το 1993, του προέδρου Κούτσμα της Ουκρανίας το 1993, 1994.
Βοήθησα στην εισαγωγή του εσθονικού νομίσματος. Βοήθησα αρκετές χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ιδίως τη Σλοβενία. Παρακολούθησα τα γεγονότα από πολύ κοντά επί 36 χρόνια. Μετά το Maidan [σ.τ.μ. ουκρανικές διαδηλώσεις 2013], μου ζητήθηκε από τη νέα κυβέρνηση να έρθω στο Κίεβο και με ξενάγησαν στο Maidan και έμαθα πολλά πράγματα από πρώτο χέρι. Είμαι σε επαφή με τους Ρώσους ηγέτες για περισσότερα από 30 χρόνια.
Γνωρίζω την αμερικανική πολιτική ηγεσία από κοντά. Ο προηγούμενος Υπουργός Οικονομικών ήταν ο καθηγητής μου στα μακροοικονομικά πριν από 51 χρόνια. Ορίστε για να σας δώσω μια ιδέα. Έτσι, ήμασταν πολύ στενοί φίλοι για μισό αιώνα. Γνωρίζω όλους αυτούς τους ανθρώπους.

Η ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΗ «ΕΠΙΘΕΣΗ ΦΙΛΙΑΣ» ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΚΙΣΣΙΝΤΖΕΡ»

Η  ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΗ   «ΕΠΙΘΕΣΗ ΦΙΛΙΑΣ»  ΤΟΥ  ΤΡΑΜΠ  ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ  ΤΟ «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΚΙΣΣΙΝΤΖΕΡ»

Νίκος Σίμος 

 Από την αρχή της εκλογής και της επακόλουθης  δεύτερης θητείας του κ Ντόναλντ Τράμπ  στο αξίωμα του προέδρου της άλλοτε υπερδύναμης των ΗΠΑ, είχα εκφράσει τις ισχυρές επιφυλάξεις μου σε σχέση με την προωθούμενη προπαγάνδα από τα  μέσα ενημέρωσης και τους απανταχού της Δύσης πολίτες - υποστηρικτές  ενός ιδιότυπου συντηρητισμού που πρεσβεύει ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ και που η εκλογή του απλά επιβεβαιώνει την γενική  πολιτικοιδεολογική  ένδεια και την ουσιαστική πολιτειακή παρακμή που σωρεύεται στο «στρατόπεδο των ηττημένων» αυτού του καπιταλιστικού κύκλου στον άλλοτε δυτικό κόσμο 

Η απανταχού ακροδεξιά ενδεδυμένη την λεοντή του «πατριώτη» -  που κατά την γνώμη μου καμία σχέση δεν έχει με την ουσία της έννοιας του πατριωτισμού -  εκμεταλλευόμενη την κοινωνική απόρριψη  της αντικοινωνικής , παράλογης και αντιανθρώπινης ατζέντας που προώθησε το WEF και υιοθετήθηκε από μια εκμαυλισμένη «αριστερά» και μια ιδεολογικά παράλυτη και αποσαρθρωμένη «σοσιαλδημοκρατία» στον άλλοτε δυτικό κόσμο, επιχειρεί να παρουσιάσει τον κ Τράμπ  και το δημιούργημα του νεοταξισμού τον  κ  Έλον Μάσκ, σαν τους «αρχάγγελους» της ειρήνης και της κάθαρσης 

Ασφαλώς και δεν πρόκειται  περί  αυτού.

Ο Τράμπ «δέρνει» δημόσια τον Ζελένσκι μπροστά στις κάμερες

Του Δημήτρη Μπελαντή 

Διαβάζω σε αριστερούς φίλους και φίλες την ενοχληση τους για την σκληρή και άξεστη συμπεριφορά του Τραμπ προς τον Ζελενσκυ.Στην ΕφΣυν διαβάζω ότι ήταν τραγικό που ο Τραμπ ταπείνωσε τον Ζελενσκυ.Προ ημερων,η ΕφΣυν, πάλι,  έγραψε για πισωπλατη μαχαιρια  του Τραμπ στην Ουκρανια.Αλλου διαβάζω ότι η Ουκρανία του Ζελενσκυ είναι οι Θερμοπύλες  των δημοκρατικών  αξιών της Ευρώπης κατά του ρωσικού επεκτατισμού.

Ελεος με την αξιοπρέπεια του παλιάτσου τυραννου !!! .Έχουν οι μαριονέτες των ισχυρών αξιοπρέπεια επειδή οι ισχυροί τους εγκατέλειψαν ; 

Κοιτάξτε φίλοι και φίλες.Οι Ρώσοι Κοζάκοι δεν ενδιαφέρονται να ποτίσουν τα άλογα τους στον Σηκουάνα.Εχει και η Ρωσία πουαμια.Ζειτε σε λάθος αιώνα.Η άποψη ότι η Ρωσία θέλει να καταλάβει εδάφη της "δυτικής Ευρώπης" είναι καθαρή προπαγάνδα των πολεμοκαπηλων. Ουτε θέλει ούτε μπορεί.

Όσον αφορά δε τον Ζελενσκυ,δεν είναι ο άγγελος της δημοκρατίας.Αυτος και ο Ποροσενκο  βγήκαν από ένα πραξικόπημα της Δύσης το 2014, καταπιεσαν με τάγματα εφόδου αριστερούς Ουκρανούς,έκαψαν τους συνδικαλιστές στην Οδησσό,  βομβάρδισαν επί χρόνια το Νυονμπας κλπ.Ηθελαν να βάλουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και τους πυραύλους του ΝΑΤΟ πολύ κοντά στη Μόσχα.Αυτοι προκάλεσαν τον πόλεμο το 2022 ,όχι η Ρωσία.Τωρα που οι ΗΠΑ αποσύρονται από τον πόλεμο,  αυτά τα καθάρματα  του Κιέβου θέλουν να συνεχίσουν τον πόλεμο με την βοήθεια της πρόθυμης  ΕΕ, και του ευρωπαϊκού σκέλους του ΝΑΤΟ,  δηλαδή με χρήματα και νεκρούς των δικων μας κοινωνιών.Για αυτόν τον άνθρωπο λυπάστε γιατί του παραβίασαν το σαβουάρ βιβρ; 

Ο Τραμπ, ο Τζέι Ντι Βανς, ο Ήλον Μασκ και ο Μιχ. Χαραλαμπίδης

 ''Νομίζω ότι μια ισχυρή αυτοκρατορία θα μου ζητούσε συγνώμη. Όπως και μια έξυπνη αυτοκρατορία θα μου ζητούσε συγνώμη''                                                                         Μιχ. Χαραλαμπίδης                                                                                                                                             

   Κερδίσανε τις αμερικάνικες εκλογές, και με τον οίστρο του νικητή, αυτουνού που έχει καταλάβει τα δικά του ''χειμερινά ανάκτορα'', σαν καουμπόυς καβαλά στα καθαρόαιμά τους, και με το εκφραστικό τους οπλοστάσιο γεμάτο από χυδαίες και αγοραίες εκφράσεις τις αμερικάνικης αργκό (που όταν ξεστομίζονται απ΄ τα στόματα ενός Προέδρου κι ενός Αντιπροέδρου των ΗΠΑ φανερώνουν άνθρωπους χαμηλής, πολύ χαμηλή καλλιέργιας), του τύπου :  ''Drill baby drill'', ''Take it or leave it'', ''There is a new sheriff in town'', κ.α., και έχοντας την θρασύτητα που τους δίνει η επίγνωση της ισχύος τους (άραγε είναι έτσι ;), και έχοντας την ψευδαίσθηση ότι είναι οι νέοι μεσσίες, αυτοί που η αποστολή τους είναι να αλλάξουν τον κόσμο -να το φέρουν στα μέτρα τους δηλαδή- και τέλος βλέποντας τους διάφορους γλύφτες και φασουλήδες ανά την υφήλιο να τους προσκυνάνε, άρχισαν να δίνουν τα δείγματα γραφής τους.         

                

     Ο χυδαίος Τραμπ ανέβασε χθες στο προφίλ του ένα χυδαίο βιντεάκι, γέννημα της τεχνητής νοημοσύνης, όπου παρουσιάζει την Γάζα, την ιστορική Κωνσταντία (αμφιβάλλω εάν ξέρει, αυτός ο βάρβαρος και χυδαίος τύπος, ο βαθύς Χριστιανός όπως λέει ο ίδιος-τρομάρα του- τι ήταν για το Χριστιανισμό η Γάζα) σαν ένα νέο Λας Βέγκας, και τον ίδιο, παρέα με τον Νετανιάχου να πίνουν αμέριμνοι και απλωμένοι σε ξαπλώστρες τα κοκτέιλ τους.       

Ο Τραμπισμός ως ένστικτο αυτοσυντήρησης της "συλλογικής Δύσης

Του Διονύση Σκλήρη

Μία μάλλον αντιδιαισθητική και πιθανόν αντιδημοφιλής σκέψη (τουλάχιστον για αριστερούς και φιλελεύθερους ομοϊδεάτες μου).

Θεωρώ τον τραμπισμό ως ένα ένστικτο αυτοσυντήρησης της "συλλογικής Δύσης".

Εξηγούμαι: Η πολιτική των Ντέμοκρατς επί Ομπάμα και Μπάιντεν συνίστατο στο εξής εγχείρημα: διάσπαση της ευρασιατικής ενότητας μέσω της διάλυσης της οικονομικής συνεργασίας Γερμανίας και Ρωσίας, προσπάθεια διάλυσης της Ρωσίας και σε δεύτερο χρόνο περικύκλωση και ανάσχεση της Κίνας.

Επρόκειτο για ένα τολμηρό τζογάρισμα, από αυτά που συνηθίζουν οι Αμερικανοί, το οποίο βασικά απέτυχε. Πέτυχε κατ' αρχήν ως προς το εύκολο σκέλος που ήταν ο πλήρης εξανδραποδισμός της Γερμανίας και της ΕΕ από τις ΗΠΑ. Αλλά απέτυχε στο δεύτερο και βασικότερο σκέλος. Όλως αντιθέτως, έφερε μία στενή συμμαχία Ρωσίας και Κίνας που συνιστά απόλυτο υπαρξιακό κίνδυνο για τη "συλλογική Δύση". Η Ρωσία έδειξε ότι έχει πολύ ισχυρή πολεμική βιομηχανία, παρά τα άλλα προβλήματά της (λ.χ. το δημογραφικό), η Κίνα πολύ προωθημένη τεχνολογία και ανθηρή οικονομία, ένας υπαρξιακής ανάγκης συνασπισμός τους θα μπορούσε να στρέψει τον παγκόσμιο νότο και ανατολή, δηλαδή το δημογραφικό αλλά και οικονομικό μέλλον του πλανήτη εναντίον της Δύσης. 

Οι Αμερικανοί που είναι ίσως η τελευταία δημοκρατία της Δύσης (από άποψης λαϊκής κυριαρχίας), αλλά και ο τελευταίος λαός και εν γένει σύστημα της Δύσης με δυνατότητες αλλαγής, μάλλον κατάλαβαν το μέγεθος της αποτυχίας και του κινδύνου σε αντίθεση με την Ευρώπη που είναι πλέον εστερημένη λαϊκής κυριαρχίας (έχει δημοκρατία μόνο ως δικαιωματικό πολιτισμό) αλλά και ικανότητας αλλαγών και προσαρμοστικότητας. 

Συντηρητισμός, τραμπισμός και νεοφιλελεύθερος ριζοσπαστισμός

18/02/2025

epa11903456 A demonstrator carries an upside-down American flag during a Presidents Day protest against President Trump's policies on the National Mall near the US Capitol in Washington, DC, 17 February 2025. Organizers cite their opposition to President Trump's recent executive actions as key motivators for the nationwide protests. EPA/GRAEME SLOAN

ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑΝΝΗΣ

Συμβιβάζεται άραγε πρακτικά ή θεωρητικά, μια συντηρητική στάση ή πολιτική επιλογή με την έννοια της Αριστεράς;

 Στο επίπεδο του υπό αμφισβήτηση (αν όχι υπό συνειδησιακή αποδόμηση) συλλογικού υποκειμένου, δηλαδή της κοινωνικής τάξης των θυμάτων της εκμετάλλευσης, ο συντηρητισμός χαρακτηρίζει την ελάχιστη βάση ταξικής συλλογικής συσπείρωσης. Τουλάχιστον στην μαρξίζουσα θεωρία, αυτός αντανακλούσε την αυθόρμητη, μεταρρυθμιστική και μάλλον συντηρητική πολιτική συνείδηση των χειμαζόμενων λαϊκών μαζών.

Αυτή ακριβώς η συντήρηση, αποτελούσε τρόπον τινά την απολύτως απαραίτητη συνδικαλιστικού τύπου προϋπόθεση για κάθε μετέπειτα προσπάθεια μετάβασης σε ένα υψηλότερο, επαναστατικό επίπεδο συλλογικής πολιτικής συνείδησης και πράξης. Θα συμπληρώναμε ότι για τους σοσιαλιστές τουλάχιστον, σε ορισμένες περιόδους υποχώρησης των λαϊκών κινημάτων, η “ταξική πάλη” καθίσταται η μόνη –συγκυριακά έστω αλλά πραγματικά– συντηρητική αντίπαλος των αστικών εκσυγχρονισμών και ριζοσπαστισμών. Αυτή η “ταξική πάλη” είναι εξάλλου εδαφοποιημένη και όχι ανεδαφική. Κατά συνέπεια και η Αριστερά είναι εξ ορισμού πατριωτική. Αλλιώς δεν μπορεί να είναι ούτε διεθνιστική. Θα είναι απλώς μια εκτός τόπου και χρόνου κοσμοπολίτικη μικροαστική ιδεολογία.

Δεν πρόκειται καθόλου για τα ψιλά, αλλά για τα “χοντρά γράμματα” της μαρξίζουσας πολιτικής κοινωνιολογίας. Κι αυτό, έστω αν ο Μαρξ στην εποχή του, σε αντίθεση με άλλους στοχαστές και φιλοσόφους (όπως αργότερα ο Πολάνυι), συνεπής με το μοντέλο ανάλυσης του ιστορικά προοδευτικού ρόλου της αστικής τάξης του 19ου αιώνα απαξίωσε τις λουδίτικες λαϊκές αντιδράσεις των τότε εργαζομένων στη βιομηχανική επανάσταση και στη μηχανοποίηση της παραγωγής…

Έχασε τη δυνατότητα να κατανοεί

Όμως, η σημερινή δήθεν Αριστερά έχασε τη δυνατότητα να διανοείται και να κατανοεί τον προοδευτικό δυναμισμό που, σε ορισμένες ιστορικές περιστάσεις, μπορεί να διαθέτει η συντήρηση των συνεκτικών συλλογικών συνειδήσεων και των ιστορικών κεκτημένων. Υποκατέστησε το κοινωνιο-πολιτικό πεδίο της ταξικής πάλης από το “κοινωνιακό”, εκείνο δηλαδή που συναρτάται μεθοδολογικά στις εξατομικεύσεις, στις “μειονοτοποιήσεις” και στα ιδεολογήματα του νομικού δικαιωματισμού.

Στην - εντελώς - ΛΑΘΟΣ πλευρά της Ιστορίας!

Του Θανάση Κ. 

Η Πολιτική της Δύσης τα τελευταία τρία χρόνια ήδη ανατρέπεται...

Δεν "αναθεωρείται" απλώς. Ανατρέπεται! 

Αποδεικνύεται πλέον ότι ΔΕΝ ήταν ούτε "Δυτική", ούτε καν "Πολιτική"...

Και επιβεβαιώνεται το παλιό εκείνο: "Για χρόνια δεν συνέβαινε τίποτα" και ξαφνικά "μέσα σε μέρες, συμβαίνουν... χρόνια"!

-- Η Ρωσία και οι ΗΠΑ συζητάνε στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, το πώς θα τελειώσει ο Πόλεμος στην Ουκρανία και πώς θα ρυθμιστούν οι μεταξύ τους σχέσεις στην μετά τον Πόλεμο εποχή...

-- Η Ευρώπη, η οποία συμμετείχε στην στήριξη της Ουκρανίας από την πρώτη στιγμή αυτού του Πολέμου, ΔΕΝ συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις για τη λήξη του. 

-- Η ίδια η Ουκρανία, επίσης ΔΕΝ συμμετέχει, στις διαπραγματεύσεις που αφορούν πρωτίστως την ύπαρξή της. 

-- Ο Ζελένσκι απο-νομομιμοποιείται πια ως ο ηγέτης που θα υπογράψει την συνθηκολόγηση της Ουκρανίας! Τον είχε ήδη απο-νομιμοποιήσει η Μόσχα - από τη στιγμή που έληξε η Προεδρική θητεία του - τώρα τον απονομιμοποιεί και η ίδια η Ουάσιγκτον! 

Πολύ πιο χοντρά: Ο Πρόεδρος Τράμπ τον αποκάλεσε "δικτάτορα", προσθέτοντας ότι ελάχιστοι Ουκρανοί τον στηρίζουν πια...

 

*  Το πώς ακριβώς θα τελειώσει ο Πόλεμος στην Ουκρανία ακόμα δεν είναι σαφές. 

Νίκος Σίμος: " Ο Τραμπ θα φέρει πιο κοντά τη σύγκρουση, σε έναν πλανήτη ζούγκλα "

Ο γρίφος της Ουκρανίας δεν είναι καθόλου εύκολο να λυθεί. Ο Ντόναλντ Τραμπ θα προσπαθήσει να επιτύχει μια επιχειρηματική συμφωνία, που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα εταιρειών που έχουν συμφωνήσει με τον Ζελένσκι εκχώρηση εδαφών που κρύβουν πολύτιμες γαίες και από την άλλη ο πρόεδρος Πούτιν έχει να προασπιστεί την υστεροφημία του. 

Ο Νίκος Σίμος ,μιλά για όσα διαδραματίζονται στην υπόθεση της Ουκρανίας, κόντρα σε όσους πιστεύουν πως ο «τυφώνας» Τραμπ ,μπορεί εύκολα να εξασφαλίσει το τέλος του πολέμου.

Ο Νίκος Σίμος «φωτίζει» τις σκοτεινές πλευρές Τραμπ ,τις οποίες αρκετοί ,αυτή την πρώτη περίοδο της εξουσίας τους, δεν θέλουν να τις βλέπουν.

«Ο Ντόναλντ Τραμπ ξέρει να πουλά ως κονφερασιέ την επίφαση ή την ελπίδα ,αλλά τα δύσκολα μόλις τώρα αρχίζουν», λέει.

ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΠΕΤΣΟΚΟΨΕΣ ΕΤΣΙ!

Ὁ Ἀμερικανὸς σερίφης ἄλλαξε καὶ πυροβολεῖ κατὰ ριπὰς τοὺς πανικόβλητους Καρλομαγνίσκους, ποὺ διευθύνουν τὸ μεγαλύτερο γηροκομεῖο τοῦ κόσμου, ποὺ εἶναι γεμᾶτο μὲ ἐκ πεποιθήσεως ἀτέκνους ποὺ γερνοῦσαν παλιμπαιδίζοντας στοὺς ρυθμοὺς τοῦ Μάη τοῦ '68 καὶ τοῦ Ἰμάτζιν τοῦ Τζῶν Λένον, ἐναποθέτοντας τὴν χρηματοδότηση τοῦ κράτους προνοίας καὶ τῆς σύνταξής τους σὲ ἑκατομμύρια εἰσαγόμενους μουσουλμάνους.

Τώρα οἱ Καρλομαγνίσκοι, γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὰ σκάγια, τρέχουν νὰ κρυφτοῦν πίσω ἀπὸ ἕνα κάρο δικαιωματικὲς ἀτζέντες, καμιὰ κατοσταριὰ διαφορετικὰ φύλα, μιὰ ντουζίνα σενάρια κλιματικῆς ἀλλαγῆς, βουλγκάτες πράσινης ἀνάπτυξης, ὁδηγοὺς λογοκρισίας γιὰ τήν «ἀκροδεξιά», πακέτα μὲ οἰκολογικὰ καλαμάκια καὶ κάμποσες βαλίτσες μὲ χρηματοδοτήσεις ἀπὸ εὐαγῆ ἱδρύματα γιὰ τὴν προστασία τῶν «κατατρεγμένων», γιὰ τὴν καταπολέμηση τῆς «ξενοφοβίας» καὶ τοῦ «ἐθνικισμοῦ», γιὰ τὴν προώθηση τῆς «πολυπολιτισμικότητας» καὶ γιὰ τὸν ἐξωραϊσμὸ τῆς εἰκόνας λαμπρῶν δημοκρατιῶν, ὅπου θάλλουν τά «ἀνθρώπινα δικαιώματα», ὅπως λ.χ. τοῦ Κατάρ. 

Σοκ στην Ευρώπη από τον “τυφώνα” Τραμπ – Αμηχανία στην Ελλάδα

EPA/RONALD WITTEK

ΜΙΧΑΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ

Η έλευση Τραμπ έχει αλλάξει θεαματικά τα παγκόσμια γεωστρατηγικά δεδομένα. Εκμεταλλευόμενος την αμηχανία και τη στάση αναμονής όλων των πλευρών προωθεί επιθετικά την ατζέντα που είχε προδιαγράψει κατά την προεκλογική περίοδο η οποία αλλάζει εκ βάθρων την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν, επιχειρώντας να θέσει νέους κανόνες στο παγκόσμιο «παίγνιο των εθνών» (games nations play).

Το σοκ που έχει προκληθεί ελέω Τραμπ έχει οδηγήσει πολλές πλευρές στην προσπάθεια βεβιασμένης στροφής 180 μοιρών, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν να τεθούν στο στόχαστρο της νέας αμερικανικής κυβέρνησης. Αίφνης, «εξωστρεφείς» και ενθουσιώδεις στο πλευρό της κυβέρνησης Μπάιντεν ηγέτες, εμφανίζονται όψιμα ως πολέμιοι της περιώνυμης «woke ατζέντας» και υπέρ της εξεύρεσης λύσης με σκοπό την κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία.

Βασικός στόχος των αλλαγών του Τραμπ και της ομάδας των βασικών του συνεργατών είναι η αφαίρεση του ιδεολογικού περιτυλίγματος της εξωτερικής πολιτικής των Δημοκρατικών με το οποίο εξάλλου, η διαφωνία ήταν απόλυτη. Πίσω και από αυτό το «περιτύλιγμα» όμως κρύβονταν γεωπολιτικές στοχεύσεις και κολοσσιαία οικονομικά συμφέροντα, όχι ανησυχίες για ανθρώπινα δικαιώματα και αξίες. Είναι αλλαγές που αφορούν τόσο την ουσία όσο και το στιλ άσκησης πολιτικής.

Η νέα αμερικανική κυβέρνηση δείχνει διατεθειμένη να συζητήσει και να διαπραγματευθεί, με τους δικούς της βέβαια όρους, μόνο με χώρες που θεωρεί γεωστρατηγικούς δρώντες στις παγκόσμιες υποθέσεις. Σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνεται η Ευρώπη. Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, φαίνεται πως συμπεριλαμβάνονται η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και το Ισραήλ, με το τελευταίο να αποδεικνύει ότι ο ρόλος δεν συμβαδίζει πάντα με το μέγεθος. Δεν συμπεριλαμβάνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η πολύκροτη ομιλία Βανς

Ο Τραμπ ως ηγέτης και φωνή του Λαού-O Μασκ ως προφήτης και τεχνολογικός Μεσσίας

Δημήτρης Β. Πεπόνης

Ορισμένοι μιλούν για επανάσταση, κάποιοι για αλλαγή καθεστώτος και άλλοι για αποδόμηση του βαθέος αμερικανικού κράτους.

Ορισμένοι μιλούν για επανάσταση, κάποιοι για αλλαγή καθεστώτος και άλλοι για αποδόμηση του βαθέος αμερικανικού κράτους. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κι αν πει ο Τραμπ, ο ηγέτης, είναι ορθό, αληθές και δίκαιο, ό,τι κι αν κάνει είναι σωστό, καλό και δικαιολογημένο. Τα ίδια ισχύουν και για τις ΗΠΑ του Τραμπ, το κράτος του ηγέτη, το οποίο πέραν του ότι κερδίζει τους πάντες και τα πάντα, δικαιολογείται να πράττει οτιδήποτε, όντας καθαγιασμένο από τις αμαρτίες του παρελθόντος, οι οποίες οφείλονται είτε στο βαθύ κράτος είτε σε ιδεολογικές ομάδες που είχαν αλώσει το κράτος. Ο Τραμπ είναι διαφορετικός, εξαιρετικός.

Η λατρεία του πολιτικού ηγέτη ούτε επιλήψιμη είναι εξ ορισμού, αυτή καθ’ εαυτήν, ούτε ανερμήνευτη, καθώς μπορεί να ερμηνευτεί με όρους διαφοροποίησης και έντασης μεταξύ της κομματικής αντιπροσώπευσης στο κοινοβούλιο και της δημοψηφισματικής τάσης που εκφράζει δημόσια τη λαϊκή βούληση την οποία επαναφέρει ο ηγέτης ως φωνή του λαού. Αυτή η ένταση ενυπάρχει και μεταξύ ρεπουμπλικανισμού και φιλελευθερισμού.

Τραμπ- Πουτιν εφτυσαν Ζελενσκι και Ευρωπαιους

Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης

Η επισημη ανακοινωση του Τραμπ δια του Λευκου Οικου:

"Μόλις είχα μια μακρά και πολύ παραγωγική τηλεφωνική συνομιλία με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Συζητήσαμε για την Ουκρανία, την Μέση Ανατολή, την ενέργεια, την τεχνητή νοημοσύνη, τον αντίκτυπο του δολαρίου και διάφορα άλλα θέματα.

Αναλογιστήκαμε και οι δύο τη μεγάλη ιστορία των εθνών μας και το γεγονός ότι πολεμήσαμε τόσο επιτυχημένα μαζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενθυμούμενοι ότι η Ρωσία έχασε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους και χάσαμε και εμείς πάρα πολλούς επίσης!

Καθένας από εμάς μίλησε για τα δυνατά σημεία των χωρών μας και τα τεράστια οφέλη που θα παίρναμε μια μέρα από τη συνεργασία μας.

Αλλά πρώτα, όπως συμφωνήσαμε και οι δύο, θέλουμε να σταματήσουμε τους εκατομμύρια θανάτους στον πόλεμο μεταξύ της Ρωσίας/Ουκρανίας.

Ο Πρόεδρος Πούτιν χρησιμοποίησε ακόμη και το σλόγκαν της προεκλογικής μου εκστρατείας, «ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ».

ΠΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ "ΣΤΑ ΒΡΑΧΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ" ΣΤΑ ΤΡΑΜΠΙΚΑ?

Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ παρουσιάζει, επί του παρόντος, ένα ετήσιο έλλειμμα - την διαφορά δηλαδή μεταξύ των κρατικών της δαπανών και των συνολικών φορολογικών της εσόδων - ίσο με περίπου το 6% της οικονομίας των ΗΠΑ. 

✔️Το συσσωρεύμενο κρατικό χρέος της Αμερικής είναι, επί του παρόντος, ίσο με περίπου το 97% του μεγέθους της οικονομία της. Παρ όλο που από αυτό περίπου τα 2/3 τα οφείλει η Ουάσιγκτον στην εσωτερική της χρηματαγορά και πιστωτές, όλες οι μακροοικονομικές προβλέψεις υπολογίζουν ότι το δημόσιο χρέος της πρόκειται να ανέλθει στο 125% έως το 2035, κυρίως λόγω της αύξησης των δαπανών εξυπηρέτησης του χρέους  που θα συνεχίσει να μεγαλώνει με εκθετικό ρυθμό (πάνω από το μισό των ελαστικών δαπανών του προϋπολογισμού των ΗΠΑ το απορροφάει ο τομέας της άμυνας. Κάθε 1% αύξηση του ΑΕΠ σε αυτόν,  οδηγεί σε 9% ύφεση στην επόμενη δεκαετία).

🔺️Οι προγραμματισμένες φορολογικές περικοπές του Ντόναλντ Τραμπ θα διευρύνουν σημαντικά και πολύ πιο γρήγορα το κρατικό έλλειμμα των ΗΠΑ στις αρχές της επόμενης δεκαετίας, ωθώντας το κρατικό χρέος των ΗΠΑ στο 143%. Δηλαδή στα επίπεδα που βρίσκεται και το δικό μας (ρυθμισμένο με πολύ κόπο, ιδρώτα και θυσίες) χρέος τώρα.

🔺️Οι δασμοί του Τράμπ αναμένεται  να αυξήσουν υπέρμετρα τις τιμές στον αμερικανικό καταναλωτή, προκαλώντας μια άνευ προηγουμένου ύφεση σε όλη την Αμερικανική οικονομία παρόμοια, αν όχι και χειρότερη, με αυτήν που βίωσε με το κραχ του 1929. 

Άρα και ο παρονομαστής του κλάσματος Δημοσιο Χρεος/ΑΕΠ, δεν θα σώσει αυτήν την πορεία, διογκώνεται έτσι τα CDS και το κόστος δανεισμού της κυβέρνησης.

ΚΑΝΟΝΤΑΣ "ΤΑΜΕΙΟ" ΑΠΌ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΡΗΤΟΡΙΚΟΥ ΣΟΚ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ (Μέχρι τώρα)

Μετά από τρεις εβδομάδες στην εξουσία των ΗΠΑ, κάθε αδιανόητο σχέδιο του νέου ενοίκου του Λευκού Οίκου στέφθηκε με την ακόλουθη επιτυχία:

🔺️Θα τερμάτιζε, είπε,  τον πόλεμο στην Ουκρανία στο πρώτο του 24ωρο (που μετά έγινε σαραντάμερο, τρίμηνο, εξάμηνο και, οσονούπω, ετήσιο μνημόσυνο με κόλυβα).

400δισ λόγοι , όσα και τα ρωσικά κεφάλαια που παρακρατούνται στο Βέλγιο και το Λουξεμβούργο για να χρηματοδοτήσουν (με δάνεια- έναντι αυτών ως εγγυήσεις),  την "ανοικοδόμηση" της Ουκρανίας (και από τα κέρδη την μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση των οικονομιών της ΕΕ και των ΗΠΑ), απομακρύνουν το τέλος αυτού του πολέμου στο διηνεκές. 

Άντε τώρα να καταλάβουν τα ένθεν κακείθεν ζαβά, Πουτινίτσες και λοιποί φιλοΤραμπικοί παθητικοί καπνιστές  ακροδεξιού σανού, ότι ο πόλεμος αυτός είναι νομισματικός και κανείς δεν είναι έτοιμος για να τον τερματίσει πριν ετοιμαστούν τα νέα νομίσματα ένθεν κακείθεν. Αυτά που θα αντικαταστήσουν το δολάριο στις ζώνες της πρώην παγκοσμιοποίησης αντίστοιχα. 

🔺️Δήλωσε ότι ο Ζελένσκι συμφωνεί για τις διαπραγματεύσεις. Ο Ζελένσκι όμως ζήτησε πυρηνικά, στρατό ενός εκατομμυρίου μαχητών, επανορθώσεις και επιστροφή των εδαφών που κατέλαβε η Ρωσία (ως συγχρονη Τουρκια στην Κύπρο). Ο Τραμπ πρότεινε να του δοθούν οι σπάνιες γαίες, σε αντάλλαγμα, για την μέχρι τώρα βοήθεια που πήρε από τις ΗΠΑ. 

Μ. Νοβακόπουλος: Γροιλανδία, από τους Βίκινγκς στον Τραμπ (ηχητικό)

Στην εκπομπή του Λάμπρου Καλαρρύτη (15-01-2025) ο διεθνολόγος και μέλος του Cognosco Team, Μάριος Νοβακόπουλος, παρουσιάζει μια σειρά εξαιρετικά ενδιαφερουσών πληροφοριών σχετικά με το ιστορικό υπόβαθρο των βλέψεων των ΗΠΑ για την Γροιλανδία.

Κάνει μία ιστορική αναδρομή των οροσήμων της περιοχής από τα αρχαία χρόνια και την εναλλαγή κυριαρχίας επί της Γροιλανδίας αλλά και ευρύτερα της περιοχής που άπτεται του αρκτικού κύκλου.

Εξηγεί τους λόγους για το αμερικανικό ενδιαφέρον το οποίο μάλιστα έχει εκδηλωθεί ήδη από τον 19ο αιώνα και συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια του προηγούμενου για να επανεκδηλωθεί τώρα στις δύο θητείες του Ντόναλντ Τραμπ

Γάζα: Εθνοκάθαρση και Real Estate..

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Δημοσιεύτηκε στο ΠΑΡΟΝ/09/02/2024

Αυτά που είπε ο Ντόναλντ Τραμπ και συμφώνησε ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, κατά την συνάντησή τους
στον Λευκό οίκο, σχετικά με τη Γάζα, μυρίζουν Εθνοκάθαρση. 

Η περίεργη (και αποκρουστική) ιδέα ότι οι Αμερικανοί πρέπει να «πάρουν τον έλεγχο» της Λωρίδας, να κυνηγήσουν τους Παλαιστίνιους και να τους ξεφορτωθούν διώχνοντας τους σε γειτονικές χώρες (που αρνούνται να τους υποδεκτούν) και να ξαναχτίσουν τα πάντα, για να την κάνουν «τη Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής»! 

Η μαρτυρική Γάζα μετατρέπεται σε μια τεράστια Ριβιέρα, η αποκορύφωση του Real Estate! Μπορούμε πραγματικά να μιλάμε τόσο επιπόλαια για την αναγκαστική μεταφορά δύο εκατομμυρίων ανθρώπων;

 Φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονται να κυβερνήσουν τη Λωρίδα της Γάζας, με μια ισχυρή επιχείρηση ανασυγκρότησης ακινήτων και αμφισβητώντας τον ρόλο του Κατάρ, του Ιράν και της Αιγύπτου στην περιοχή. Και ο Νετανιάχου λαμβάνει αναγνώριση και στήριξη για την ηγεσία του από τον Αμερικανό πρόεδρο.

Ο κόσμος αλλάζει με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτή που κατανοούμε. Θεωρούσαμε (λάνθασμένα) ότι
οι Εθνοκαθάρσεις, οι βίαιες μεταφορές πληθυσμών (χωρίς την θέλησή τους), οι εκτοπισμοί,ανήκαν σε
προηγούμενους αιώνες. "Γράψε λάθος". Αχαρτογράφητα νερά (και) στην Μέση Ανατολή...

ΠΗΓΗ -  Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η πρόεδρος του Μεξικού Claudia Sheinbaum απευθύνεται στον Tραμπ :

«Έτσι, ψηφίσατε να χτιστεί ένα τείχος. 

Λοιπόν, αγαπητοί Αμερικανοί, ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνετε πολλά από γεωγραφία, αφού για εσάς η Αμερική είναι η χώρα σας και όχι μια ήπειρος, είναι σημαντικό να μάθετε, πριν τοποθετηθεί το πρώτο τούβλο, ότι υπάρχουν 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι πέρα από αυτό το τείχος.

Αλλά επειδή δεν γνωρίζετε πραγματικά τον όρο «λαός», θα τους αποκαλούμε «καταναλωτές». Υπάρχουν 7 δισεκατομμύρια καταναλωτές έτοιμοι να αντικαταστήσουν τα iPhone τους με συσκευές Samsung ή Huawei σε λιγότερο από 42 ώρες.

Μπορούν επίσης να αντικαταστήσουν τα Levi's με Zara ή Massimo Duti.