"Νηστίσιμη"... μπριζόλα ΔΕΝ υπάρχει!

Του Θανάση Κ. 

 

Το Υπουργείο μας των Εξωτερικών "εφηύρε" τελευταία μια «νέα θεωρία» για να εξηγήσει την... παραίτηση του από την Πολιτική. 

Κι από την Εξωτερική Πολιτική. 

Κι από την υπεράσπιση του Εθνικού Συμφέροντος: 

-- Εμείς είμαστε, λέει, ΚΑΤΑ της «συναλλακτικής διπλωματίας». 

Και υπέρ της «Διπλωματίας αρχών»...

Ουάου, που θά 'λεγε κι εκείνος ο αλησμόνητος Γιάν(ν)ης - με ένα νι...

* Πρώτα-πρώτα τι σημαίνει «συναλλακτική διπλωματία»; 

Αποτελεί μετάφραση του αγγλικού όρου transactional diplomacy. Και σημαίνει μια πολιτική που εστιάζει ή δίνει προτεραιότητα στο Εθνικό συμφέρον και στο «δούναι και λαβείν». με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος...

Και τι κακό υπάρχει σε αυτό; θα ρωτήσει κάποιος...

Απολύτως τίποτα!

Η Εξωτερική Πολιτική ορίζεται με βάση το Εθνικό Συμφέρον. Είναι η υπεράσπιση του συμφέροντος μιας κοινωνίας συνολικά προς τα έξω. 

Και όταν το κάνεις, είσαι υποχρεωμένος να ζητάς πράγματα και να δίνεις κάποια «ανταλλάγματα» για όσα κερδίζεις. Πάντα με βάση του Εθνικό Συμφέρον μιας χώρας. 

Αν καταργήσεις το «δούναι και λαβείν» με βάση το Εθνικό Συμφέρον - δηλαδή αυτό που ονομάζουν τώρα «συναλλακτική διπλωματία» - ουσιαστικά ΚΑΤΑΡΓΕΙΣ την Εξωτερική Πολιτική συνολικά. 

Αν παραιτηθείς από τη «συναλλακτική διπλωματία» τότε απεμπολείς το Εθνικό Συμφέρον!

Όταν μας λένε «εμείς δεν ασκούμε συναλλακτική διπλωματία» ουσιαστικά μας λένε: εμείς ΔΕΝ ασκούμε Εξωτερική Πολιτική!

Γιατί το Εθνικό Συμφέρον είναι... τα πάντα όλα, στην άσκηση διπλωματίας. 

 

* Από την άλλη, ας αναρωτηθούμε, τι σημαίνει «διπλωματία αρχών»;

Από πρώτη άποψη, δεν σημαίνει τίποτα απολύτως!

Ασκούμε διπλωματία, λέει, στη βάση «αρχών». Ποιών «αρχών»;

Πάνω στις "αρχές" ποιανών; 

Και τι συμβαίνει όταν οι «αρχές» είναι αντικρουόμενες μεταξύ τους; 

Και τι σημαίνει όταν διάφορα κράτη επικαλούνται "αρχές" που είναι κοινά αποδεκτές απ’ όλους, αλλά καθένας δίνει έμφαση, κάθε φορά, σε διαφορετικές αρχές, και οδηγείται σε εντελώς διαφορετικές πολιτικές ιεραρχήσεις; 

Γιατί το μεγάλο πρόβλημα στην Πολιτική είναι οι Ιεραρχήσεις: Και των διαφορετικών (εθνικών) συμφερόντων που οφείλεις να προασπιστείς και των (διαφορετικών) αρχών που θα επικαλεστείς και των συμμαχιών που είσαι υποχρεωμένος να δημιουργήσεις (στη βάση και των συμφερόντων που θες να συνασπίσεις)...

Όλα αυτά είναι πολιτικά ερωτήματα, όχι ζητήματα "αρχών"...

* Πριν απ’ όλα, τι σημαίνει «αρχές»;

Αρχές είναι κάτι εντελώς αφηρημένο. Είναι το ανώτατο στάδιο "αφαίρεσης" μιας θεωρίας ή ενός "λογικού συστήματος".

Είναι αυτά που επιλέγουμε να αποδεχθούμε ως «θεμελιώδη δεδομένα», χωρίς να τα αμφισβητούμε και χωρίς να χρειαστεί να τα αποδείξουμε. 

Όπως τα αξιώματα στα μαθηματικά. 

Ή όπως οι αρχές Δικαίου σε οποιοδήποτε νομικό σύστημα.  

* Με τις αφηρημένες αρχές, από μόνες τους, ΔΕΝ ασκείς Πολιτική...

Με τις αφηρημένες αρχές χτίζεις συγκεκριμένα κανονιστικά συστήματα, με βάση τα οποία, στη συνέχεια, ασκείς πολιτική. 

-- Με τις αρχές Δικαίου, από μόνες τους, δεν αποδίδεις Δικαιοσύνη.

Με τις αρχές Δικαίου επεξεργάζεσαι συγκεκριμένους Νόμους, με βάση τους οποίους, στη συνέχεια, αποδίδεται η Δικαιοσύνη. 

"Ξεπλένουμε" την Τουρκία! Κανονικά πια...

 

Του Θανάση Κ. 

 

Πριν τέσσερις περίπου μήνες, αρχές Δεκεμβρίου 2023 υπογράφηκε η "Συμφωνία των Αθηνών". 

Μια "Συμφωνία" που μετονομάστηκε αμέσως σε "Διακήρυξη των Αθηνών, ή "Διακήρυξη ΠΕΡΙ Φιλίας και σχέσεων Καλής Γειτονίας" μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας...

"Περί Φιλίας..." 

Όπως λέμε περί πάντων και άλλων τινών...

Που τόνιζε η ίδια, στην τελευταία της παράγραφο, ότι ΔΕΝ είναι δεσμευτική για τίποτα - και για κανένα από τα δύο μέρη!

Κι ονομάστηκε "Διακήρυξη" κι όχι "Συμφωνία" γιατί όποιο διπλωματικό κείμενο ΔΕΝ δεσμεύει κανένα και για τίποτα ΔΕΝ θεωρείται "Συμφωνία".

 

Στις Διεθνείς Σχέσεις οι ΜΗ δεσμευτικές "διακηρύξεις αρχών" μεταξύ κρατών έχουν μικρότερη αξία απ' ό,τι το χαρτί πάνω στο οποίο είναι τυπωμένες. 

Ιδιαίτερα όταν οι Διεθνείς Σχέσεις καθορίζονται από το Διεθνές Δίκαιο, όποιο διμερές κείμενο ΔΕΝ είναι δεσμευτικό θεωρείται απλώς "έκθεση ιδεών". Μηδενικής πρακτικής σημασίας...

Γιατί ό,τι δεν "δεσμεύει" και δεν δημιουργεί δικαιώματα και υποχρεώσεις εκατέρωθεν, δε "θεραπεύει" αδικίες του παρελθόντος, ούτε αποτρέπει αδικίες του μέλλοντος. Ούτε αποκαθιστά ισορροπίες δυνάμεων...

Κι εμφανίστηκαν κάποια γελοία "κέντρα" εδώ στην Ελλάδα - πολιτικοί, δημοσιογραφικοί και διπλωματικοί κύκλοι - να πανηγυρίζουν ότι "για πρώτη φορά οι Πρωθυπουργοί Ελλάδας και Τουρκίας δεσμεύτηκαν για σχέσεις καλής γειτονίας"...

Υπογράφοντας μια... "διακήρυξη" που η ίδια τόνιζε πως δεν είναι "δεσμευτική" για τίποτα απολύτως!  

  

* Στην πραγματικότητα όμως η "Διακήρυξη των Αθηνών", είχε πρακτική σημασία. Τριπλή μάλιστα:

-- Πρώτον, "ξεπλένει" την Τουρκία στα μάτια της Διεθνούς Κοινότητας, για τις προκλήσεις της κατά της Ελλάδας και της Κύπρου. 

Αφού η Ελλάδα υπογράφει "Διακήρυξη περί Φιλίας" με την Τουρκία, την ώρα που η Τουρκία και συνεχίζει να απειλεί ανοικτά και συνεχίζει να δημιουργεί νέα τετελεσμένα σε βάρος της Ελλάδας, αυτό μπορεί να σημαίνει ένα πράγμα μόνο: 

Ότι η Ελλάδα αναγνωρίζει εμμέσως κάποια "δίκαια" από την πλευρά της Τουρκίας! Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται πλέον οι Τούρκοι...

Αφού η ίδια η Ελλάδα - δηλαδή η χώρα ενάντια στην οποία κυρίως στρέφεται η Τουρκική προκλητικότητα - σπεύδει να την νομιμοποιήσει εμμέσως.

Αυτό είναι "ξέπλυμα" της Τουρκίας, από την πλευρά μας...

-- Δεύτερον, όλες οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής μας, που κατήγγελλαν κι αυτές τα τουρκικά τετελεσμένα στην Ανατολική Μεσόγειο, βλέπουν ξαφνικά την Ελλάδα, το κύριο θύμα αυτών των τουρκικών προκλήσεων, να διακηρύσσει τη... "φιλία" της με τη Χώρα-Πειρατή της περιοχής!

Αυτό είναι μήνυμα προς τις χώρες αυτές να ΜΗΝ υπολογίζουν στη συμμαχία με την Ελλάδα για να αντιμετωπιστεί ο "Πειρατής". 

Είναι ξέπλυμα της Τουρκίας αφού διαλύει τις συμμαχίες που μπορούσαν να δημιουργηθούν από γειτονικές χώρες εναντίον της Τουρκίας εξ αιτίας της προκλητικότητάς της. 

Η Τυραννία των Μειοψηφιών!

Του Θανάση Κ. 

 

Σε δημόσια τοποθέτησή του (στο forum Upfront Initiative) ο Πρωθυπουργός προσπάθησε να μας προειδοποιήσει για την "τυραννία της πλειοψηφίας"...

Για να μην το αδικήσουμε η δήλωσή του, επακριβώς, ήταν η εξής:

"Η Πολιτεία πρέπει να νομοθετεί για όλους. Και κατεξοχήν τα ζητήματα των δικαιωμάτων, εξ ορισμού είναι ζητήματα που αφορούν κατά κανόνα τους λίγους. Και όταν οι φιλελεύθεροι στοχαστές του 18ου και του 19ου αιώνα άρχισαν να επεξεργάζονται τις αρχές της ευνομούμενης δημοκρατίας με πιο αναλυτικό τρόπο, πάντα επεσήμαναν ένα κίνδυνο: ο κίνδυνος είναι η τυραννία της πλειοψηφίας. 

Δεν μπορεί μια ευνομούμενη δημοκρατία να ανεχθεί την τυραννία της πλειοψηφίας, γι' αυτό και τα ζητήματα που αφορούν τα δικαιώματα δεν μπορούν  ποτέ να μπαίνουν σε δημοψηφισματικές λογικές..." 

Αυτά είπε. 

Μισές αλήθειες και μέτρια σύγχυση από κακοχωνεμένες ιδέες. 

Που δεν έχουν σχέση με τον Φιλελευθερισμό του 18ου ή του 19ου Αιώνα...

Έχουν περισσότερη σχέση με τον "Δικαιωματισμό" που εμφανίζεται σήμερα ως "φιλελευθερισμός" και προσπαθεί να επιβάλει μια άλλη - πραγματική - ΤΥΡΑΝΝΙΑ. 

Την Τυραννία των ΜΕΙΟΨΗΦΙΩΝ!

Ας τα δούμε ένα-ένα:

* Πρώτα-πρώτα η μεγάλη γκάφα:

Λέει πως "εξ ορισμού, τα δικαιώματα αφορούν κατά κανόνα τους λίγους"!

Λάθος! Τα μεγάλα δικαιώματα που θεμελιώνουν τις σύγχρονες δημοκρατίες ΔΕΝ αφορούν τους "λίγους". Αφορούν τους πάντες!

Βαριά αποφορά ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ εγκλημάτων...

Του Θανάση Κ. 

 

Aυτό που συμβαίνει γύρω μας – στην ελληνική επικαιρότητα – έχει ένα όνομα:

Λέγεται ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ εγκλήματος!

Και δεν πρόκειται για μεμονωμένη ή στιγμιαία συγκάλυψη. 

Πρόκειται για κραυγαλέα αλυσίδα πολλαπλών περιπτώσεων συγκάλυψης. 

Που καταντά ο "κανόνας" - κι όχι η θλιβερή «εξαίρεση»...

Και η βαριά οσμή του - η αποφορά του - έχει γίνει πια πνιγηρή...

* Στην περίπτωση της τραγωδίας των Τεμπών έχουμε συγκάλυψη - και μάλιστα πολλαπλή: 

-- Συγκαλύπτονται οι πολιτικές ευθύνες όσων με πράξεις ή – κυρίως –  παραλήψεις, δεν φρόντισαν την ασφάλεια των σιδηροδρόμων. 

Η σύμβαση 717 του Σεπτεμβρίου του 2014, προέβλεπε να επέλθει εκσυγχρονισμός των σιδηροδρομικών δρομολογίων με αποκλεισμό κάθε πιθανότητας για... μετωπική σύγκρουση. 

Δεν εφαρμόστηκε ποτέ επί ΣΥΡΙΖΑ, δεν αποκαταστάθηκε πλήρως όταν ήλθε η επόμενη κυβέρνηση, δεν εφαρμόστηκε ποτέ το σύστημα αυτόματης πέδησης ETCS που ακινητοποιεί τους σειρμούς όταν κινούνται στην ίδια γραμμή ο ένας προς τον άλλο. Και κυρίως δεν κυνηγήθηκαν οι "γνωστοί άγνωστοί" που εδώ και χρόνια (με εξαίρεση την περίοδο 2012-15) λεηλατούν τις σιδηροδρομικές γραμμές αφαιρώντας κάθε είδους υλικά και ηλεκτρονικές συσκευές. 

-- Ναι, υπήρξαν απίστευτα ανθρώπινα λάθη, κυρίως από τον άπειρο σταθμάρχη κι από τους προϊσταμένους του που τον άφησαν μόνο και επέτρεπαν να λειτουργεί η νευραλγική θέση του λίγο ως... κωλοχανείο. 

Αλλά, αν είχαν εγκατασταθεί και λειτουργούσαν τον Φεβρουάριο του 2023 τα μέσα - που προβλέπονταν από τη σύμβαση του 2014 και που θα έπρεπε να λειτουργούν κανονικά από τις αρχές του 2016 - απλώς ΔΕΝ θα συνέβαινε το τραγικό δυστύχημα. 

-- Ακόμα και μέσα σε όλο αυτό το μπάχαλο:

Ζητείται "Συναίνεση" για... πλήρη Συνθηκολόγηση!

Του Θανάση Κ. 

 

Η κα Μπακογιάννη είπε ανοικτά πριν λίγες μέρες – σε ημερίδα της «Καθημερινής» για τα 50 χρόνια της «Μεταπολίτευσης» - ότι στην Ελλάδα πρέπει να υπάρξει ευρύτατη «συναίνεση» για να μπορέσουμε να τα βρούμε με την Τουρκία.

Από πρώτη άποψη, η δήλωση είναι «αθώα»...

Άλλωστε, γενικά μιλώντας, η συναίνεση είναι "καλόν πράγμα"...

Αλλά στην Πολιτική – και σε όλες τις εφαρμοσμένες τέχνες – τίποτα δεν είναι όσο «αθώο» φαίνεται από πρώτη άποψη. Ο «διάολος βρίσκεται στην λεπτομέρεια»...

* Μια μικρή "λεπτομέρεια" εδώ, είναι ότι στα ελληνοτουρκικά ΔΕΝ είναι «ζητούμενο» η συναίνεση. ΥΠΑΡΧΕΙ συναίνεση εδώ και δεκαετίες!

Ευρύτατη συναίνεση μάλιστα... 

Όλοι συμφωνούμε ότι η Ελλάδα οφείλει να συζητήσει με την Τουρκία τις «διαφορές» της, αλλά όχι όλα όσα η Τουρκία εμφανίζει κατά καιρούς ως διμερείς «διαφορές». Οφείλει να συζητήσει, αλλά χωρίς να κάνει πίσω από την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, όπως τα προβλέπουν οι Διεθνείς Συνθήκες και το Διεθνές Δίκαιο.

  

Και υπάρχει επίσης, πλήρης συμφωνία μέσα στην Ελλάδα, ότι με την Τουρκία ΔΕΝ μπορέσαμε να τα βρούμε ως τώρα, 

- γιατί η Τουρκία θέλει να αναθεωρήσει σε βάρος μας τις Διεθνείς Συνθήκες που έχει η ίδια υπογράψει (όπως οι Συνθήκες της Λοζάνης και του Μοντρέ) 

- και ΔΕΝ αναγνωρίζει η ίδια το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας όσον αφορά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. 

"Σύνδρομο Βαϊμάρης"...

 

Του Θανάση Κ. 

 

Επειδή ακούγεται τελευταία ότι η όλο και περισσότερες χώρες αναγνωρίζουν το "δικαίωμα" των ομοφύλων ζευγαριών στο γάμο και στην τεκνοθεσία, κι ότι αυτό είναι λέει, "αναμφίβολα, ένδειξη προόδου και εκσυγχρονισμού", ας δούμε μια άλλη διάσταση, για την οποία δεν μιλάει κανείς. 

Και δεν αφορά πλέον ούτε μόνο τα ομόφυλα ζευγάρια, ούτε μόνο την τεκνοθεσία. Αφορά στο τι ακριβώς ονομάζουμε "πρόοδο" και πού διαφέρει η "ιστορική τάση" από το εφήμερη μόδα. 

Και πώς ξεχωρίζουμε την αληθινή πρόοδο από την εκφυλιστική παθογένεια...

* Πρώτα-πρώτα το ζήτημα του γάμου των ομοφύλων ζευγαριών έχει τεθεί ΜΟΝΟ σε "δυτικές" χώρες. Από τις 192 που υπάρχουν στον ΟΗΕ μόνο 37 το έχουν αναγνωρίσει. Κι είναι όλες δυτικές...

Ανάμεσα στις υπόλοιπες δεν υπάρχουν μόνο "υπανάπτυκτες". Υπάρχουν και πλούσιες δημοκρατικές χώρες όπως η Ιαπωνία, για παράδειγμα. Αλλά το θέμα εκεί θεωρείται αδιανόητο, ακόμα και για να τεθεί...

Γενικώς σε Κίνα, Ρωσία, Ινδία, σε ολόκληρη την Ασία, σε ολόκληρο τον Αραβικό κόσμο, σε ολόκληρη την Αφρική και μέρος της Λατινικής Αμερικής, για διαφορετικούς λόγους, το θέμα θεωρείται αδιανόητο...

Ακόμα κι εκεί που έχει τεθεί (όπως στις ΗΠΑ) ήδη υπάρχουν (σε διάφορες πολιτείες τουλάχιστον) τάσεις αναθεώρησης (Πολιτείες Φλόριντα, Τέξας κι έρχονται άλλες τριάντα περίπου...)

 

* Δεύτερον, ας δούμε όμως τι ΑΛΛΟ συμβαίνει στις χώρες όπου έχουν αποδεχθεί το γάμο και την τεκνοθεσία των ομοφύλων ζευγαριών.

Σε όλες σχεδόν, ανεβαίνει ραγδαία η ακροδεξιά!

Όχι βέβαια, κατ' ανάγκην γι αυτό. Μη τρελαθούμε κι όλα...

Αλλά παντού σχεδόν ανεβαίνει η δεξιά και η ακροδεξιά...

Είμαστε μόνο στην αρχή...

Του Θανάση Κ. 

 

Η συζήτηση της περασμένης Πέμπτης στη Βουλή για το νομοσχέδιο «περί ισότητας των ομοφύλων ζευγαριών στον γάμο», έδειξε μεταξύ πολλών άλλων, πόσο χαμηλά έχει πέσει ο δημόσιος διάλογος. 

* Μερικοί ενοχλήθηκαν που ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, είπε ευθέως ότι ο «γάμος» των ομοφύλων ζευγαριών ΔΕΝ είναι «ανθρώπινο δικαιωμα». 

Κι ύστερα το σκέφτηκαν λίγο καλύτερα και... σώπασαν! Προφανώς κάποιοι δικοί τους, φρόντισαν να τους ενημερώσουν ότι, πράγματι, ΔΕΝ είναι ανθρώπινο δικαίωμα! 

Δεν ήξεραν καν τι ακριβώς είναι αυτό που ονομάζουμε «ανθρώπινο δικαίωμα». 

Να τους διαφωτίσουμε λοιπόν:

Κάθε «δικαίωμα» δεν είναι «ανθρώπινο δικαίωμα». Αυτό που ονομάζουμε «ανθρώπινα δικαιώματα» αφορά ηθικές αξίες και κώδικες συμπεριφοράς και μεταχείρισης κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως εθνικότητας, φύλου, φυλής, ηλικίας και θρησκείας. 

Όπως το δικαίωμα στη ζωή, στην ελευθερία, στην ασφάλεια, στη δίκαιη δίκη, στην ελεύθερη έκφραση - η ελευθερία της συνείδησης και του θρησκεύεσθαι κλπ...

 

Είναι οικουμενικά δικαιώματα που τα αποκτά αυτόματα κάθε άνθρωπος με τη γέννησή του! Κατά κάποιο τρόπο αποτελούν προέκταση του «φυσικού δικαίου» της εποχής του Διαφωτισμού. 

Και ορίζονται σαφώς από την Οικουμενική Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών. Η οποία ψηφίστηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στο Παρίσι στις 10 Δεκεμβρίου του 1948 (Resolution 217A). 

Σε αυτή τη Οικουμενική Διακήρυξη (UN, Universal Declaration of Human Rights) η μόνη αναφορά σε θέματα γάμου υπάρχει στο άρθρο 16, όπου υπογραμμίζεται πώς  κάθε ενήλικος άνδρας και κάθε ενήλικη γυναίκα (man and woman of age), ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητας και θρησκείας, μπορούν να συνάπτουν γάμο και να ξεκινούν μια οικογένεια.

Εδώ όταν αναφέρεται το κείμενο στην "οικογένεια" εννοεί την πυρηνική οικογένεια (δηλαδή το ανδρόγυνο, όπου παντρεύονται άτομα διαφορετικού φύλου), αφού την εποχή εκείνη,  ήταν αδιανόητη και η απλή "συμβίωση" ομοφύλων ζευγαριών, ενώ η ίδια η ομοφυλοφιλία ήταν παράνομη στις περισσότερες χώρες, ακόμα και της Δύσης. (Στη Βρετανία, σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ κλπ.) 

Το μόνο πρόσθετο ανθρώπινο δικαίωμα εδώ αφορά την σύναψη γάμου μεταξύ ενηλίκων ανδρών και γυναικών και «με την ελεύθερη βούληση και έγκριση τους» (free and full consent of the intending spouses).

Καμία απολύτως αναφορά σε ομόφυλα ζευγάρια. 

Αυτά το 1948...

* To 1950 ψηφίστηκε και το 1953 εφαρμόστηκε η πολύ πιο «προχωρημένη» Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (European Convention for Human Rights - ECHR). Ούτε εκεί υπάρχει αναφορά σε γάμους ομοφύλων ζευγαριών. Υπάρχει αναφορά σε θεμελιώδη οικογενειακά δικαιώματα (άρθρο 8 - και 12), αλλά αναφορά σε γάμους του ιδίου φύλου ΔΕΝ υπάρχει. 

Επομένως σε καμία διεθνή σύμβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν υπάρχει αναφορά σε same sex marriage. 

Τα πραγματικά προβλήματα και τα... "καραγκιοζιλίκια"!

Του Θανάση Κ. 

 

Δείτε μερικά απλά – και συγκλονιστικά – στοιχεία...

Για να καταλάβετε πού ακριβώς βρισκόμαστε, τι προβλήματα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και με τι «αλλότρια» ασχολούμαστε:

Οι γεννήσεις κάθε χρόνο στην Ελλάδα, μέχρι λίγο πριν την πανδημία ξεπέρναγαν τις 100 χιλιάδες. 

Ύστερα έπεσαν κάτω από τις 100 χιλιάδες. 

Ύστερα έπεσαν κάτω κι από τις 90 χιλιάδες.

Την περασμένη χρονιά μετά βίας θα ξεπεράσουν τις 80 χιλιάδες! 

Σε σχέση με πριν έξη χρόνια έχουμε γύρω στις 20 χιλιάδες λιγότερες γεννήσεις το χρόνο...

Δεν φταίει μόνο η πανδημία και ο «εγκλεισμός» γι’ αυτό. 

Γιατί όταν τελείωσε ο «εγκλεισμός», η ραγδαία μείωση στις γεννήσεις συνεχίστηκε...

Αυτοί οι αριθμοί από μόνοι τους δείχνουν το πιο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία: το δημογραφικό μαρασμό!

 

* Το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο δραματικό αν συγκρίνουμε τον αριθμό των γεννήσεων κάθε χρόνο με τον αριθμό των εκτρώσεων. 

Μέχρι πριν λίγα χρόνια είχαμε σχεδόν ισορροπία μεταξύ γεννήσεων και (καταγεγραμμένων) εκτρώσεων. 

[Ο πραγματικός αριθμός τους είναι μάλλον μεγαλύτερος, γιατί υπάρχουν και κάποιες που δεν καταγράφονται]

Στα τελευταία χρόνια ο αριθμός των γεννήσεων έπεσε πολύ, ενώ αντίστοιχα ο αριθμός των εκτρώσεων αυξήθηκε...

Δεν είναι μόνο ότι «δεν κάνουμε παιδιά»...

Χάθηκε και η Ντροπή!

 

Του Θανάση Κ. 

 

Με αφορμή την τροπολογία για το μεταναστευτικό και την "διαφωνία Σαμαρά" που έφερε το θέμα στο προσκήνιο (αλλιώς μάλλον θα πέρναγε στα "μουλωχτά"), δόθηκε η ευκαιρία να συζητηθούν κάποια πράγματα, να ειπωθούν κάποιες αλήθειες – και κάποια ψέματα βεβαίως...

* Για παράδειγμα πληροφορηθήκαμε – από τα πιο επίσημα χείλη, της Κυβέρνησης – αυτό που ήταν κοινό μυστικό, βέβαια:

Ότι όσοι έρχονται παράνομα και δεν παίρνουν άσυλο - δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία τους - παραμένουν παράνομοι. 

Και κυρίως δεν επαναπροωθούνται στις χώρες προέλευσής τους! 

Άλλοι καταφέρνουν να φύγουν μόνοι τους προς άλλες ευρωπαίκές χώρες. Κι άλλοι παραμένουν εδώ παράνομοι.

Κυρίως δεν καταγράφονται. 

Κανείς δεν ξέρει πόσοι είναι, μας λένε από την κυβέρνηση. 

Μ' άλλα λόγια, απλώς έχει χαθεί η μπάλα...

* Πληροφορηθήκαμε ακόμα, ότι ο αριθμός των "ροών" έχει μειωθεί δραστικά λόγω της κυβερνητικής πολιτικής το τελευταίο διάστημα...

Κάτι είναι κι αυτό...

Τουλάχιστον αυτό οφείλουμε να το πιστώσουμε στην κυβέρνηση.

Όμως, μισό λεπτό...

Μήπως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο;

Μήπως έχουμε ΑΥΞΗΣΗ των ροών, αντί για "μείωση";

Ήδη από τον περασμένο Σεπτέμβριο οι Financial Times έγραφaν (και ο "Οικονομικός Ταχυδρόμος" αναδημοσίευε το σχετικό απόσπασμα), ότι «οι μεταναστευτικές ροές στην Ελλάδα τριπλασιάστηκαν τον Αύγουστο σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα του 2022! Από τις αρχές Σεπτεμβρίου άλλοι 7000 άνθρωποι έχουν φτάσει στα ελληνικά νησιά, ωθώντας τη χωρητικότητά των εγκαταστάσεών τους για τους μετανάστες στα όριά τους...»

Παιδαριώδης και Υποκριτική ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣΥΝΗ!

Του Θανάση Κ. 

 

-- Πότε μια "εκκεντρικότητα" είναι "έργο Τέχνης"; 

Και πότε είναι ένα σκουπίδι, που απλώς επιδιώκει να προκαλέσει;

-- Πότε ένας καλλιτέχνης προσπαθεί με το έργο του να προβάλει μια ιδέα, ή να "ευαισθητοποιήσει" την κοινωνία για κάποιο πρόβλημα;

Και πότε απλώς εκμεταλλεύεται μια δημοφιλή μόδα για να προβληθεί ο ίδιος;

-- Πότε είναι καλλιτέχνης και πότε απλώς "δημαγωγός της τέχνης";

-- Πότε παράγει "αριστουργήματα" και πότε απλώς προβάλλει σκουπίδια ως "έργα Τέχνης";

-- Πότε ανοίγει δρόμους στην Αισθητική και πότε θυσιάζει την Αισθητική, προκειμένου να μπει στο κοπάδι των εκάστοτε "συρμών";

-- Πότε υπηρετεί την "Ελεύθερη έκφραση", και πότε γίνεται "ντουντούκα" του εκάστοτε χοντροκομμένου λαϊκισμού;

-- Τι είναι "στρατευμένη Τέχνη" και πού διαφέρει από την εκάστοτε Προπαγάνδα;

 

Τα ερωτήματα αυτά ΔΕΝ έχουν προφανή και γενικώς αποδεκτή απάντηση...

Υπάρχουν καλλιτέχνες που υπηρέτησαν Ολοκληρωτισμούς, δηλαδή καθεστώτα που καταδίωξαν την "ελεύθερη έκφραση", αλλά οι ίδιοι κάποιες φορές δημιούργησαν διαχρονικά αριστουργήματα.

Ένα ΤΙΠΟΤΑ, όχι και τόσο "αθώο"...

 

Του Θανάση Κ. 

 

Ξέρετε το γνωστό ανέκδοτο με το λαγό και την τίγρη. 

Θα το επαναλάβω όσο πιο "κόσμια" γίνεται…

Ο λαγός λοιπόν, τριγυρνούσε στο δάσος και... "κακολογούσε" την τίγρη. 

Συναντούσε τον σκαντζόχοιρο, τον ρώταγε ο σκαντζόχοιρος τι κάνει, και ο λαγός απαντούσε βαριεστημένα ότι πλήττει όλη μέρα κι όταν βαριέται αφόρητα έχει ...«ερωτική συνεύρεση» με την τίγρη! 

Κι ύστερα από λίγο, συναντούσε την αλεπού, και τα ίδια. 

Τον ρώταγε η αλεπού, τι κάνεις λαγέ, κι αυτός επαναλάμβανε πως όταν βαριέται αφόρητα έχει "ερωτική συνεύρεση" με την τίγρη. 

Τα ίδια με τον τσαλαπετεινό, τα ίδια με την αρκούδα, τα ίδια με τον αγριόχοιρο και τα υπόλοιπα ζώα του δάσους…

Όλα τον ρώταγαν - τι κάνεις λαγέ; - κι αυτός μονότονα απαντούσε ότι για να διασκεδάσει την πλήξη του έχει "ερωτικές συνευρέσεις" με την τίγρη.

Ώσπου τα έμαθε η τίγρης - που ούτε να τον φτύσει το λαγό - κι έγινε έξαλλη. 

Μια και δυο τον βρίσκει σε ξέφωτο να λιάζεται και τον ρωτά οργισμένη:

-- Τι κάνεις, λαγέ;

Κι ο λαγός τρέμοντας αρχίζει να ψελλίζει:

-- Τι να κάνω, βαριέμαι αφόρητα όλη μέρα…

-- Κι όταν βαριέσαι τι ακριβώς κάνεις; Επιμένει η τίγρης γρυλίζοντας πια…

-- Ε, όταν βαριέμαι... λέω και καμιά σαχλαμάρα για να περνά η ώρα, απαντά ο λαγός ξέπνοος…

Κι έτσι, αυτό το «λέμε και καμιά σαχλαμάρα για να περνά η ώρα...» έγινε σύμβολο αμηχανίας και φόβου.

 

* Την περασμένη Πέμπτη, δηλαδή την ημέρα επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα, ζήσαμε αληθινό "ψυχόδραμα" στα ελληνικά μίντια. 

Τις πρώτες ώρες, μια σαρωτική προπαγάνδα, από τα συστημικά ΜΜΕ,  - που θύμιζε άλλα καθεστώτα κι άλλες εποχές - διαλαλούσε ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις «γύρισαν επί τέλους σελίδα»!

Με τη Συμφωνία Φιλίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Αλλά ΔΕΝ πρόλαβαν να χαρούν το «αφήγημά» τους…

Γιατί διαψεύστηκε!

Από την απλή ανάγνωση του ίδιου του κειμένου της «Συμφωνίας»…

Η οποία ΔΕΝ ήταν «Σύμφωνο Φιλίας», όπως αρχικά αναφέρθηκε. 

Ήταν Διακήρυξη αρχών «περί σχέσεων φιλίας και καλής γειτονίας».

Ένα γενικόλογο κείμενο, που ΔΕΝ συνιστά «Συμφωνία» για ο,τιδήποτε, αφού δεν δεσμεύει κανένα για τίποτα!

Κι αν έχετε την παραμικρή αμφιβολία, διαβάστε τι λέει στο τέλος (κατά λέξη):

«Αυτή η Διακήρυξη δεν αποτελεί διεθνή συμφωνία, δεσμευτική για τα Μέρη κατά το Διεθνές Δίκαιο. Καμία Πρόνοια της Διακήρυξης αυτής δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι παράγει νομικά δικαιώματα ή υποχρεώσεις για τα Μέρη…» 

Μ’ άλλα λόγια το λέει και το ίδιο το κείμενο με τον πιο σαφή τρόπο:

-ΔΕΝ είναι Συμφωνία. Είναι… «Διακήρυξη»!

Ανεκτικότητα στον "πειρατή"- ή Συνενοχή στην "πειρατεία";

Του Θανάση Κ. 

 

Εν όψει επίσκεψης Ερντογάν στην Ελλάδα, ζούμε αληθινό όργιο φιλοτουρκικής προπαγάνδας, μέσα στην Αθήνα!

Η ίδια η επίσκεψη έχει ήδη υποβαθμιστεί - και σε σημασία και σε διάρκεια και σε ατζέντα... 

Ακόμα και η Κομισιόν "γείωσε" όσους είχαν μεγάλες προσδοκίες ή μεγάλες ψευδαισθήσεις: 

-- Όχι, η Τουρκία δεν φέρεται κατά τρόπο που δικαιολογεί οποιαδήποτε αισιοδοξία ότι μπορεί να υπάρξει άξια λόγου "θετική ατζέντα" μαζί της. 

Ακόμα και η Κομισιόν - που δεν φημίζεται για την διορατικότητά της - το κατάλαβε. Κάποιοι δικοί μας βέβαια, δεν το έχουν καταλάβει ακόμα. 

Όσα μας έλεγαν μέχρι πριν λίγο - ότι ΤΩΡΑ είναι η "ευκαιρία" να λύσουμε τα προβλήματα  με την Τουρκία -  τελείωσαν ξαφνικά και άδοξα. Και μαζεύτηκαν βιαστικά-βιαστικά...

Τώρα λοιπόν, που τελείωσαν τα "πολιτικά" επιχειρήματα υπέρ της επίσκεψης Ερντογάν στην Ελλάδα, οι γνωστοί "παπαγάλοι" εδώ κατέφυγαν σε άλλα "επιχειρήματα". Μοιρολατρικά και παιδαριώδη (μη πω τίποτα χειρότερο):

-- Πρώτον, ότι είμαστε, λέει, "καταδικασμένοι" να ζούμε δίπλα στην Τουρκία, επομένως πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να "συνεννοηθούμε" μαζί της. 

(Άντε, και με κάποιες "παραχωρήσεις" από την πλευρά μας...).

-- Δεύτερον: και τόσα χρόνια που δεν τα βρίσκαμε με την Τουρκία (επειδή δεν κάναμε καμία παραχώρηση στις παράνομες και προκλητικές αξιώσεις της) τι καταλάβαμε;

Έλα μου ντε! 

Άντε λοιπόν, να δείξουμε κάποια "ευελιξία" μπας και βρούμε την ησυχία μας... 

Ας τα δούμε ένα-ένα!

* Πρώτον: το "επιχείρημα": είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε δίπλα στην Τουρκία. Ας τους δώσουμε λοιπόν κάτι να μη μας ζορίζουν κάθε τόσο. 

Είναι σαν να λέμε σε ένα αδύναμο παιδάκι που υφίσταται καθημερινό bulling στο σχολείο:

-- Είσαι πιο μικρόσωμο από τους "παλληκαράδες" της τάξης σου, μη τους αντιμιλάς, μη τους πάς κόντρα, κι αν σου ζητάνε το κολατσιό σου δώσ' το τους να πάει στο καλό. Μη σε δείρουν πάλι...

Με συγχωρείτε, αλλά αυτό δεν είναι ούτε τρόπος για να λειτουργεί ένα σχολείο (να δείχνουν τα πιο αδύναμα παιδιά πλήρη παθητικότητα απέναντι στου τραμπούκους συμμαθητές τους) ούτε σωστό από τα πλευρά ενός αδύναμου παιδιού, ούτε σωστό από τη πλευρά του γονιού να το πει στο παιδί του που υποφέρει καθημερινά. 

Η Δόμνα και οι άλλοι…

 

Του Θανάση Κ. 

Να το πω καθαρά και να το πω ευθέως:

Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να γίνει το «προγραμματισμένο» Ανώτατο Συμβούλιο Ελλάδας-Τουρκίας, δηλαδή η συνάντηση Κορυφής Μητσοτάκη - Ερντογάν στις αρχές Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη. 

Κανένας απολύτως λόγος!

Δεν υπήρχε κι από πριν, όσο παραμένουν εν ισχύει το τουρκολυβικό μνημόνιο και οι τουρκικές απειλές κατά της Ελλάδας και της Κύπρου. 

Αλλά τώρα, που η Τουρκία κάνει ό,τι μπορεί για να τα σπάσει και με το Ισραήλ (το οποίο απέσυρε ήδη όλο το διπλωματικό προσωπικό του από την Τουρκία) και με τις ΗΠΑ, δεν υπάρχει καμιά πρεμούρα να συναντηθούμε με τον «μόνιμο ταραξία» της περιοχής μας και με τον «πειρατή» της Ανατολικής Μεσογείου. 

Η ματαίωση αυτής της «συνάντησης» δεν έχει κανένα ρίσκο πια. 

Αντίθετα, η ΜΗ ματαίωσή της ενέχει σημαντικό κόστος! Δείχνει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιδράσει ούτε με τον πιο ανώδυνο τρόπο στις προκλήσεις της Τουρκίας. Που θυμάται συνέχεια το "Οθωμανικό παρελθόν" της και θέλει να το αναβιώσει, σε βάρος των λαών που αποτίναξαν τον Οθωμανικό ζυγό…

Ο νέο Οθωμανισμός του Ερντογάν δεν είναι μια «ανώδυνη εμμονή» του με το χθες. 

Είναι σημερινή στρατηγική επαναφοράς της Τουρκίας «στα σύνορα της καρδιάς της». Είναι αυτό ακριβώς που απεργάζεται σήμερα για το αύριο. Που μας θίγει άμεσα…

Δεν μπορούμε ούτε να κάνουμε πως δεν το βλέπουμε ούτε να το ανεχόμαστε ούτε να το… καλοπιάνουμε!

Φυτευτός! "Άνωθεν" και "έξωθεν"...

Του Θανάση Κ. 

Τελικά τι είναι και που το πηγαίνει ο κ. Κασσελάκης;

Είναι "Κεντρώος" που θα μετακινήσει τον ΣΥΡΙΖΑ προς το Κέντρο (πράγμα που υποτίθεται ότι προσπάθησε, αλλά δεν κατάφερε ο Τσίπρας); 

Θα καταλάβει το χώρο που διεκδικεί ο κ. Ανδρουλάκης του ΠΑΣΟΚ και θα απειλήσει το "χώρο" που διεκδικεί (και μονοπωλεί μέχρι στιγμής) ο κ. Μητσοτάκης της ΝΔ;

Ή μήπως εκφράζει μια "νέα "Αριστερά", που θα ανανεώσει το "οπλοστάσιό" της και θα αντικαταστήσει το φθαρμένο "προσωπικό" της με κάτι πιο "θελκτικό" αλλά πάντως "αριστερό";

Και πώς πρέπει να αντιδράσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ;

 

Εύλογα ακούγονται όλα αυτά. 

Αλλά και λάθος τρόπος να θέτουμε τα ερωτήματα... 

Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει πρέπει να κοιτάξουμε ΠΕΡΑ από τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και ΠΕΡΑ από τα δημοσκοπικά της Ελλάδας.

Εδώ γίνονται κοσμογονικές εξελίξεις παντού κι εμείς προσπαθούμε να τις καταλάβουμε αποσπασματικά, σαν... εσωκομματικές εξελίξεις μέσα στο Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. 

Πρέπει λοιπόν, να "ανοίξουμε το πλάνο", να κοιτάξουμε πέρα από το "μικρόκοσμό" μας...

Τα τέσσερα μεγάλα θέματα της πολιτικής ατζέντας σήμερα είναι:

-- η εύκολη και γρήγορη "τακτοποίηση" των εθνικών θεμάτων με οδυνηρές υποχωρήσεις από ελληνικής πλευράς ("Πρέσπες του Αιγαίου" κλπ.), 

-- το ενεργειακό, δηλαδή η απότομη εγκατάλειψη των υδρογονανθράκων για λόγους "κλιματικής αλλαγής"

-- η αποδοχή των παράνομων μεταναστευτικών ροών στον Δυτικό Κόσμο (γιατί μόνον εδώ έρχονται - δηλαδή σε μάς, στη Δύση)

Ένας σύγχρονος ...Σταχτοπούτος!

Του Θανάση Κ. 

Κάποτε υπήρχε η Χιονάτη και η Σταχτοπούτα. Κι άλλα παραμύθια που είχαν κατά κανόνα πρωταγωνίστρια μια κοπέλα, που έψαχνε την "αληθινή αγάπη" (εκ μέρους ενός Καλού Πρίγκιπα), ώστε να ξεφύγει από την κακούργα μητριά ή και τις άθλιες αδελφές της. 

Το απόλυτο "Καλό" (το κορίτσι - ηρωϊδα) και το απόλυτο "Κακό" (η μητριά και οι αδελφές της) ήταν αμφότερα γένους θηλυκού στα παραμύθια αυτά. 

Που μας έφτασαν μέσω των αδελφών Γκρίμ, στις αρχές του 19ου Αιώνα (αν και για τη Σταχτοπούτα έχει προηγηθεί ή εκδοχή του Σαρλ Περώ ένα αιώνα νωρίτερα). Όμως στην πραγματικότητα είναι μύθοι που συναντώνται στην αρχαία Ελλάδα, στη Ρώμη, ακόμα και στην αρχαία Κίνα.

 

Τα παγκοσμίως δημοφιλή αυτά παραμύθια, που γαλούχησαν γενιές επί γενεών σε ολόκληρο τον κόσμο κι ενέπνευσαν καλλιτέχνες ανά τους αιώνες (και προσφάτως ανασκευάζονται μανιωδώς από τους οπαδούς του woke culture), τελικά μπήκαν και στην Πολιτική!

Και μας τα σερβίρουν σήμερα ως "επικοινωνιακό περιτύλιγμα", για ένα "πτωχό πλην τίμιο" παλικάρι, που πήγε στο εξωτερικό, διέπρεψε και τώρα άρχεται να σώσει την Αριστερά από τους "κακούς δεξιούς" - και τη χώρα από τα προβλήματά της. 

Αυτός ο... "σύγχρονος Σταχτοπούτος" της Αριστεράς, δεν ήταν ακριβώς 

"πτωχός" - στο Κολλέγιο πήγαινε και στην Εκάλη έμενε - αλλά ο πατέρας του έχασε την περιουσία του από το "παραδικαστικό κύκλωμα", λέει...

Δηλαδή δεν την έχασε ακριβώς, γιατί αποδείχθηκε ότι εξακολούθησε να έχει αρκετά χρήματα στο εξωτερικό, ούτε ήταν ακριβώς το "παραδικαστικό" που τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει την εδώ επιχείρησή του πριν φύγει έξω. 

Και στην περίπτωσή μας, οι "κακές αδελφές και η κακιά μητριά" είναι... η Έφη Αχτζιόγλου και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που θέλησαν, λέει, να "αρπάξουν"

την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, (όταν αναγκάστηκε σε παραίτηση ο Τσίπρας). 

Και "καλή νεράϊδα" στην περίπτωσή μας ήταν η... Goldman Sachs η Παγκόσμια Επενδυτική Τράπεζα, στην οποία δούλεψε ο κ. Κασσελάκης μια τριετία περίπου στο παρελθόν, αλλά απεχώρησε μετά. Και ένα κύκλωμα ελληνικής καταγωγής που τον πήρε υπό τον προστασία του και τον βοήθησε στην "εξέλιξή" του προσφάτως, όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει ξανά τα "επενδυτικά". 

Και αφού έκαναν τα "μαγικά" τους (προφανώς με τις ευλογίες του Αλέξη Τσίπρα), μας τον εμφάνισαν πριν μερικές βδομάδες, ως την μεγάλη και απαστράπτουσα "ελπίδα" να σώσει τον ΣΥΡΙΖΑ από τη βέβαιη περιθωριοποίηση. Και στη συνέχεια να σώσει και την Ελλάδα, "νικώντας" τον Μητσοτάκη, αφού ξέρει καλύτερα αγγλικά (!), όπως ξέρει καλύτερα και τον παγκόσμιο Καπιταλισμό! 

Για όλα φταίει η..."κλιματική αλλαγή", ε;

Του Θανάση Κ. 

  Τα χρόνια του Ηροδότου (γύρω στο 500 π,Χ.) η Θεσσαλία ήταν πολύ επιρρεπής σε πλημμύρες και οι κάτοικοί της φρόντιζαν να ανοίγουν τις διόδους απορροής των ποταμών και των χειμάρρων τους για να μη πλημμυρίζουν οι πόλεις τους. Όταν εξ στράτευσε ο Ξέρξης στην Ελλάδα (480 π.Χ) προσπάθησε να φράξει τις διόδους απορροής των υδάτων για να πλημμυρίσει τις ελληνικής πόλεις της Θεσσαλίας και να τις υποτάξει.

Εμείς τώρα δεν χρειαζόμαστε τον Ξέρξη, Το κάνουμε μόνοι μας...

Δυόμισι χιλιάδες χρόνια αργότερα, 

κι αφού μεσολάβησαν δύο ιστορικά καταγεγραμμένες περίοδοι ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας, (Roman Warming Period και Medieval Warming Period) - που ΔΕΝ αποδίδονται, βέβαια, σε "ανθρωπογενή αίτια", βιομηχανική δραστηριότητα, εκπομπές διοξειδίου κλπ. 

- κι αφού μεσολάβησαν επίσης και δύο εποχές μείωσης της θερμοκρασίας παγκοσμίως (στα μέσα της πρώτης χιλιετίας μ.Χ και μετά τα μέσα της δεύτερης χιλιετίας: το mini Ice: Age 17ου ως αρχές 19ου αιώνα), 

η Θεσσαλία πλημμυρίζει και πάλι φέτος.

Και φταίει, λέει, η ανθρωπογενής "κλιματική κρίση"...

Είναι έτσι τα πράγματα;

Όταν υπάρχει μια θεομηνία με δραματικές επιπτώσεις σε μεγάλες περιοχές, οι αιτίες είναι συνήθως μια από τις εξής πέντε ή κάποιος συνδυασμός τους. 

--Πρώτον, μπορεί να είναι πράγματι, ακραία καιρικά φαινόμενα. Τέτοια υπήρχαν πάντα και θα συμβαίνουν πάντα. Εμφανίζονται σε αραιά χρονικά διαστήματα, μερικών δεκαετών (γι' αυτό τα λένε "ακραία") και ΔΕΝ έχουν σχέση με αυτό που ονομάζεται "κλιματική κρίση" (που, όπως θα δούμε, είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα). 

--Δεύτερον, μπορεί να οφείλονται σε κακές "παρεμβάσεις" των ανθρώπων στο φυσικό περιβάλλον (μπάζωμα χειμάρρων κλπ).

-- Τρίτον, το ακριβώς αντίθετο: Καλές και σωτήριες ανθρώπινες "παρεμβάσεις" που θα έπρεπε να έχουν γίνει, αλλά δεν έγιναν ή καθυστερούν, όπως αντιπλημμυρικά έργα εκεί που χρειάζονται κλπ...

-- Τέταρτον, μεγάλης κλίμακας αλλαγές χρήσης γης, που αλλάζουν το τοπικό μικροκλίμα και την δυναμική των υδάτινων ροών σε μια περιοχή.

Πόσα "ξέχασαν" να μας πούν...

Του Θανάση Κ. 

Βγαίνουν τελευταία διάφοροι και μας "ενημερώνουν", ότι ΔΕΝ μπορεί λέει, να ζητάμε όσα... το Διεθνές Δίκαιο ρητά μας δίνει στις θαλάσσιες ζώνες.

Γιατί αυτό συνιστά, λέει... "μαξιμαλισμό" από την πλευρά μας!

Κατά τη γνώμη τους είναι "μαξιμαλισμός" ό,τι... ΔΕΝ αρέσει στην Τουρκία. 

Η οποία παρεμπιπτόντως δεν ζητάει από την Ελλάδα να πάρει "κάπως λιγότερα" απ' ό,τι προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας! 

Η Τουρκία ουσιαστικά αμφισβητεί ΣΥΝΟΛΙΚΑ το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την Ελλάδα). Και το παραβιάζει ανοικτά όπου το βρει (Τουρκολυβικό μνημόνιο κλπ.), ενώ δημιουργεί συνεχώς καινούργια "τετελεσμένα" σε βάρος μας, παραβιάζοντας κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου (κι όχι μόνο το Δίκαιο της Θάλασσας).

Κατά τη γνώμη τους λοιπόν, ΔΕΝ είναι η Τουρκία που παραβιάζει τα πάντα και προκαλεί παντού. Είναι η Ελλάδα... "μαξιμαλιστική" (που απλώς επιμένει σε όσα σαφώς δικαιούται)...

Όλα αυτά τα υποστηρίζουν ξαφνικά "δικοί" μας, υποτίθεται. 

Που βγαίνουν ξαφνικά και απροκάλυπτα ως "παπαγάλοι" της Άγκυρας!

Φωτιά στα μπατζάκια μας...

Του Θανάση Κ. 

Για τις δασικές πυρκαγιές ΔΕΝ φταίει - μόνο ούτε κυρίως - το "κλίμα"!

Και για την μη ικανοποιητική αντιμετώπιση των πυρκαγιών, δεν φταίει - μόνο ή κυρίως - ή έλλειψη χρημάτων ή η έλλειψη πυροσβεστικών μέσων.

Η εγκατάλειψη της υπαίθρου και η εγκατάλειψη της πρωτογενούς παραγωγής - Γεωργίας και Κτηνοτροφίας κυρίως - οδήγησαν στην ερήμωση τεράστιων μη αστικών εκτάσεων που "λόγγωσαν" στην συνέχεια. Δηλαδή γέμισαν βλάστηση, θαμνώδη και δασική...

Η οποία παραμένει εγκαταλελειμμένη να συσσωρεύει καύσιμη ύλη. 

-- Χώρια που τα κοπάδια, βοσκωντας μέσα στα δάση τα καθάριζαν. Αλλά αυτό τώρα έχει ουσιαστικά απαγορευθεί.

-- Ενώ απαγορεύθηκαν και τα "βοσκοτόπια", με αποτέλεσμα να προστεθεί ένα ακόμα "κίνητρο" για τους εμπρησμούς των δασών... 

-- Τέλος η απαγόρευση υλοτομίας, ακόμα και για τη δημιουργία ζωνών πυρασφάλειας, αφήνει τα δάση απολύτως ευάλωτα σε πυρκαγιές. Κι έτσι, όταν ξεσπάσουν, για οποιοδήποτε λόγο, δασικές πυρκαγιές γίνονται ανεξέλεγκτες. 

Όλες αυτές είναι "ανθρωπογενείς αιτίες" δημιουργίας μεγάλων δασικών πυρκαγιών. Εμείς οι ίδιοι τις δημιουργήσαμε. Όχι το κλίμα...

Μόνο που αυτά γίνονταν επί δεκαετίες. Και για να αλλάξουν θέλουν δεκαετίες. ΑΝ υποτεθεί ότι θα θελήσουμε κάποτε να τα αλλάξουμε. Που για την ώρα ΔΕΝ θέλουμε...

Πάμε λοιπόν, στα πιο άμεσα...

* Κυρίως στα μέσα αντιμετώπισης. Φέτος είχαμε περισσότερα ιπτάμενα μέσα από ποτέ! Και διατέθηκαν περισσότερα κονδύλια για την δασοπροστασία από κάθε άλλη φορά. 

Κι όμως, όταν ξέσπασαν οι πυρκαγιές τα αποτελέσματα ήταν πολύ μέτρια. 

Ή εν πάση περιπτώσει, άλλες χώρες, στην ίδια κλιματολογική ζώνη - όπως η Ιταλία, η Τουρκία και η νότια Γαλλία - επλήγησαν αναλογικά πολύ λιγότερο. Στις ίδιες - ή και σε χειρότερες - συνθήκες καύσωνα. 

Άρα κάτι δεν πάει καλά με το πώς λειτουργούμε εδώ. 

Δεν φταίει για όλα ο (κακός μας) ο "καιρός"...

Προσχήματα πλήρους Συνθηκολόγησης!

Του Θανάση Κ. 

Η δημόσια συζήτηση που άνοιξε με την Πρωθυπουργική δήλωση ότι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε «υποχωρήσεις» από τις «αρχικές θέσεις» στα ελληνοτουρκικά, συνεχίζεται. Και συνεχίζει να ζημιώνει και να αποκαλύπτει. 

Βέβαια, ο Πρωθυπουργός ευθύνεται για όσα είπε αρχικά. Δεν ευθύνεται για όσα λένε διάφοροι μετά, με αφορμή τις δηλώσεις του. 

-- Όμως η συζήτηση που ξεκίνησε ζημιώνει την εξωτερική Πολιτική, γιατί ΔΕΝ είναι καλό πράγμα να δηλώνεται από την πλευρά τις Ελλάδας, ότι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε υποχωρήσεις από «αρχικές» θέσεις, πριν καν καθίσουμε στο τραπέζι των (όποιων) «διαπραγματεύσεων». 

Αν το δηλώνεις αυτό προκαταβολικά, αυτό ισοδυναμεί με ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ «αρχικών θέσεων». Οι οποίες, αφού εγκαταλείπονται εκ των προτέρων, ΔΕΝ είναι πια "αρχικές" (αφετηριακές)...

Πράγμα που είναι ο χειρότερος τρόπος να ξεκινήσεις μια «διαπραγμάτευση».

Κι αν έχεις δείξει τη διάθεση να «δώσεις», ΠΡΙΝ καν καθίσεις στο τραπέζι, τότε ο αντίπαλος θα ζητήσει πολύ περισσότερα αφότου καθίσει…

-- Είναι όμως και αποκαλυπτική η συζήτηση αυτή. Διότι δείχνει – όχι τόσο από την πλευρά του Πρωθυπουργού που το ξεκίνησε, αλλά από την πλευρά διάφορων πρώην και νυν «αξιωματούχων» ή «αρμοδίων» - πόσο επικίνδυνα άσχετοι ή ημιμαθείς είναι με τα ζητήματα που προσπαθούν να διαχειριστούν. 

* Ακούμε για παράδειγμα το επιχείρημα, ότι «δεν δικαιούμαστε» να αφήσουμε ανεκμετάλλευτη μιαν ευκαιρία να λύσουμε τα προβλήματα με την Τουρκία!

Θέατρο-"ντουντούκα" και παραστάσεις... "ροχάλες"!

Του Θανάση Κ. 

Πριν δέκα μέρες ανέβηκε μια "εκδοχή" της Κωμωδίας του Αριστοφάνη "Σφήκες" στην Επίδαυρο.

Ένα μέρος του κοινού φαίνεται πως εγκατέλειψε την παράσταση και έφυγε...

Κάποιοι στο τέλος αποδοκίμαζαν. 

Και φυσικά υπήρχαν κι άλλοι που χειροκροτούσαν. 

Μέχρις εκεί τίποτα το περίεργο. 

Όμως η κυρία που έγραψε την "παραλλαγή" της Κλασσικής Κωμωδίας και τη σκηνοθέτησε και έπαιζε η ίδια, στο τέλος της "παράστασης" βγήκε και τα "έχωσε" στο κοινό! 

Κι είπε, μεταξύ πολλών και "χαριτωμένων", ότι την κριτική τους να τη βάλλουν στον... "απ' αυτό" τους. 

Και ότι αυτή "καταγγέλλει, άρα υπάρχει"!

Δηλαδή κάνει Θέατρο για να καταγγέλλει και να ... φτύνει!

Θέατρο-"ντουντούκα"! Ή θέατρο-"ροχάλα"!

Το "θέμα" δεν ήταν αν "άξιζε" η παράσταση, ή γιατί η κυρία αυτή είπε όσα είπε. (Σκοπίμως δεν αναφέρω καν το όνομά της)

Αλλά το μέγεθος της (Πολιτιστικής) παρακμής και της σαπίλας που έφερε στην επιφάνεια. 

Έτσι ακριβώς: Πολιτιστική παρακμή και σαπίλα!

Και το πραγματικό ήθος όσων καμώνονται ότι "ποιούν ήθος" στο Θέατρο! 

 

* Πρώτα-πρώτα, όσοι ασχολούνται με το Κλασικό Θέατρο καλό είναι να κατανοούν το Νόημα! Τι θέλει να πει ο "ποιητής"... 

"Κλασικό" θεωρείται ένα έργο τέχνης όταν αποδεικνύεται "διαχρονικό".