Αναπηρία και Κατάντια...

Του Θανάση Κ. 

Το πρόγραμμα που εξήγγειλε η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κα Ούρσουλα Φον ντερ Λάϊεν για τον "επανεξοπλισμό" της Ευρώπης (ReArm Europe) παρουσιάστηκε ως "ιστορική απάντηση" 

- στον Πούτιν (που "απειλεί" την Ευρώπη) 

- και στον Τράμπ (που "εγκαταλείπει" την Ευρώπη). 

Μ' άλλα λόγια ως μια "ιστορική πρωτοβουλία" που θα καλύψει το γεωπολιτικό κενό της Ευρώπης, με προεκτάσεις και εκτός Ευρώπης.

Αλλά θα αποτελέσει, υποτίθεται, και "ορόσημο" για περαιτέρω ενοποίηση της Ευρώπης...

Λυπάμαι που θα απογοητεύσω κάποιους, αλλά ΤΙΠΟΤΑ απ' όλα αυτά δεν ισχύει. 

Το γιατί θα το κρίνετε μόνοι σας αμέσως:

* Πρώτον, και μόνο ο τίτλος του Προγράμματος (ReArm Europe) αποτελεί έμμεση ομολογία ότι η Ευρώπη ήταν ως τώρα "αφοπλισμένη"! 

Και πρέπει επειγόντως να "επανεξοπλιστεί". 

Με άλλα λόγια, οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι αναγνωρίζουν πια ότι ως τώρα την Άμυνα τους την είχαν αναθέσει σχεδόν αποκλειστικά στην Αμερική. Την οποία αντιμετώπιζαν ωστόσο, ως "ανταγωνιστή" τους στο οικονομικό πεδίο. 

Το να εξαρτάσαι απολύτως αμυντικά από τον... εμπορικό ανταγωνιστή σου (τριάντα χρόνια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου) ΔΕΝ είναι κάτι "βιώσιμο"! Δηλαδή δεν είναι κάτι που μπορεί να αντέξει... 

Τώρα λοιπόν, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου κι αυτή η αντίφαση έρχεται στην επιφάνεια... 

Ο Τράμπ τους το έθεσε ωμά. Αλλά όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι τα τελευταία 25 χρόνια έλεγαν στους Ευρωπαίους ακριβώς τα ίδια, αλλά απέφευγαν να κάνουν κάτι γι' αυτό...

  

* Δεύτερον, το ReArm Εurope, ΔΕΝ συγκροτεί "Ευρωπαϊκή Άμυνα". 

Ούτε κατά διάνοιαν, ούτε κατά προσέγγιση...

Not in a long shot, που λένε και οι Αμερικάνοι...

Η "Τέχνη" των Ατάλαντων...

Του Θανάση Κ. 

Ας ξεκινήσουμε με αυτά που όλοι συμφωνούμε:

Η Τέχνη ΔΕΝ δέχεται λογοκρισία και ΔΕΝ ανέχεται βανδαλισμούς!

Τελεία και παύλα.

 

* Με αυτή την παραδοχή δεν τελειώνουν τα προβλήματα, όμως. 

Μόλις αρχίζουν...

Για παράδειγμα, ενώ λέμε ότι η Τέχνη δεν μπορεί να λογοκρίνεται, οφείλουμε ταυτόχρονα να παραδεχθούμε ότι έχουμε ΗΔΗ αποδεχθεί "περιορισμούς" στην "καλλιτεχνική έκφραση":

-- Για παράδειγμα, δεν διανοείται κανείς - για την ακρίβεια δεν τολμάει - να προσβάλει τα θρησκευτικά σύμβολα του Ισλάμ, ακόμα και σε Χριστιανικές κοινωνίες.

Η Μουσουλμανική θρησκεία αρνείται την "εικαστική απεικόνιση" του Προφήτη. 

Είναι "ασυγχώρητη προσβολή" για τους Μουσουλμάνους να δημοσιεύονται σκίτσα του Μωάμεθ. Όχι σκίτσα "μειωτικά". Οποιαδήποτε σκίτσα. 

Κι όταν πριν μερικά χρόνια Δανέζικη εφημερίδα και Γαλλικό περιοδικό δημοσίευσαν τέτοια σκίτσα, έγιναν αιματηρές ταραχές μέσα στην Ευρώπη και ξέσπασαν ακόμα πιο αιματηρές ταραχές σε μουσουλμανικές χώρες! Τόσο που  τελικά ο Πρωθυπουργός της Δανίας να αναγκαστεί να ζητήσει συγγνώμη από τον μουσουλμανικό κόσμο. Και να επιβληθεί ατύπως ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ δημοσίευσης τέτοιων σκίτσων μέσα στην ίδια τη Δύση.

Απαγόρευση που ουδείς τολμάει να παραβιάσει έκτοτε...

* Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς και άλλα παραδείγματα: Όπως ότι είναι αδιανόητο να προβληθούν στις δυτικές κοινωνίες εικαστικά "δημιουργήματα" με ναζιστικά σύμβολα. Ή αν προβάλλουν "θετικά" τον Ναζισμό, τον Σταλινισμό, το Ολοκαύτωμα ή δυσώνυμα ιστορικά πρόσωπα όπως ο Χίτλερ, ο Στάλιν, ο Πόλ Πότ κλπ. 

Η να προβάλλουμε δημιουργίες εμπνευσμένους από τους Σάτυρους που βίαζαν ανυποψίαστες κόρες, ή από τα κατορθώματα του Πρίαπου (Λατινικά, Μutinus), που επιχείρησε να βιάσει την Λωτίδα. Το θέμα ιδιαίτερα δημοφιλές στους Ρωμαϊκούς χρόνους, και με πολλές εικαστικές απεικονίσεις σε αγγεία και ψηφιδωτά, σήμερα θεωρείται "απεχθές". Και δικαίως...

Στην - εντελώς - ΛΑΘΟΣ πλευρά της Ιστορίας!

Του Θανάση Κ. 

Η Πολιτική της Δύσης τα τελευταία τρία χρόνια ήδη ανατρέπεται...

Δεν "αναθεωρείται" απλώς. Ανατρέπεται! 

Αποδεικνύεται πλέον ότι ΔΕΝ ήταν ούτε "Δυτική", ούτε καν "Πολιτική"...

Και επιβεβαιώνεται το παλιό εκείνο: "Για χρόνια δεν συνέβαινε τίποτα" και ξαφνικά "μέσα σε μέρες, συμβαίνουν... χρόνια"!

-- Η Ρωσία και οι ΗΠΑ συζητάνε στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, το πώς θα τελειώσει ο Πόλεμος στην Ουκρανία και πώς θα ρυθμιστούν οι μεταξύ τους σχέσεις στην μετά τον Πόλεμο εποχή...

-- Η Ευρώπη, η οποία συμμετείχε στην στήριξη της Ουκρανίας από την πρώτη στιγμή αυτού του Πολέμου, ΔΕΝ συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις για τη λήξη του. 

-- Η ίδια η Ουκρανία, επίσης ΔΕΝ συμμετέχει, στις διαπραγματεύσεις που αφορούν πρωτίστως την ύπαρξή της. 

-- Ο Ζελένσκι απο-νομομιμοποιείται πια ως ο ηγέτης που θα υπογράψει την συνθηκολόγηση της Ουκρανίας! Τον είχε ήδη απο-νομιμοποιήσει η Μόσχα - από τη στιγμή που έληξε η Προεδρική θητεία του - τώρα τον απονομιμοποιεί και η ίδια η Ουάσιγκτον! 

Πολύ πιο χοντρά: Ο Πρόεδρος Τράμπ τον αποκάλεσε "δικτάτορα", προσθέτοντας ότι ελάχιστοι Ουκρανοί τον στηρίζουν πια...

 

*  Το πώς ακριβώς θα τελειώσει ο Πόλεμος στην Ουκρανία ακόμα δεν είναι σαφές. 

Οξυγόνο!

Του Θανάση Κ. 

Συγκάλυψη! 

Αυτό είναι το "φάντασμα" που πλανιέται σήμερα πάνω από την Ελλάδα. 

* Στη σκευωρία Novartis στήνονται τρείς ψευδομάρτυρες, τους δίνεται παράνομα "προστασία" και καταθέτουν σε βάρος δέκα πολιτικών προσώπων - μεταξύ των οποίων δύο πρώην Πρωθυπουργοί - ότι "χρηματίστηκαν" από την φαρμακευτική εταιρία. 

Παντού αλλού στον κόσμο, οι αρχές διερεύνησαν γιατρούς για χρηματισμό από την εταιρία αυτή. Στην Ελλάδα ερεύνησαν πολιτικούς!

Γιατί εδώ ΔΕΝ ήθελαν να ξηλώσουν τις σκανδαλώδεις πρακτικές της εταιρίας. Ήθελαν απλώς να συκοφαντήσουν πολιτικούς τους αντιπάλους, ώστε να τους σύρουν στη Δικαιοσύνη, να τους αμαυρώσουν, κι έτσι να κερδίσουν τις εκλογές. 

Η "Ανεξάρτητη" Δικαιοσύνη τότε υπέκυψε στις αξιώσεις της πιο σκοτεινής μικροπολιτικής. Πράγμα που συνιστούσε αληθινό πραξικόπημα. 

Οι ψευδομαρτυρίες κατέρρευσαν όλες, ουσιαστικά όλοι οι θιγόμενοι απαλλάχθηκαν των κατηγοριών χωρίς καν να παραπεμφθούν, αλλά ΔΕΝ παραπέμφθηκαν ούτε οι ψευδομάρτυρες στη συνέχεια, ούτε οι εισαγγελείς που τους "επιστράτευσαν", ούτε οι πολιτικοί που τους χρησιμοποίησαν.

Η σκευωρία αποκαλύφθηκε πλήρως - κι ύστερα... συγκαλύφθηκε πλήρως!   

Η σκευωρία στήθηκε από τον ΣΎΡΙΖΑ και επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ!  

Η σκευωρία κατέρρευσε ολόκληρη επί ΣΥΡΙΖΑ...

Αλλά οι υπαίτιοι συγκαλύφθηκαν επί Κυβέρνησης ΝΔ!

Το "έγκλημα" έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ και η Συγκάλυψή του επί διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας. 

* Η τραγωδία στο Μάτι Αττικής συνέβη, κι αυτή, επί ΣΥΡΙΖΑ, στις 23 Ιούλιου του 2018. 

Ήταν μια ανείπωτη φρίκη, όπου πάνω από 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μέσα σε μιαν ώρα, από μια δασική πυρκαγιά, γιατί δεν λειτούργησε καμία πρόληψη πριν φτάσει η φωτιά στον οικισμό, και γιατί, την πιο κρίσιμη στιγμή, όλα έγιναν ανάποδα!

Δεν υπήρχαν διαθέσιμα πυροσβεστικά μέσα, ούτε επίγεια ούτε εναέρια, όλα είχαν πάει ΑΛΛΟΥ! 

Κι αντί να εκκενωθεί εγκαίρως ο οικισμός, έγινε το μοιραίο λάθος να "σπρώξουν" την κίνηση ΜΕΣΑ στον οικισμό την ώρα που έφτανε η φωτιά! Με αποτέλεσμα να παγιδευτούν άνθρωποι και οχήματα στον πύρινο κλοιό. 

Έρωτας και Πολιτική...

Του Θανάση Κ. 

Η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη ΔΕΝ φαίνεται πως μπορεί να ξεκολλήσει από τις πολύ χαμηλές δημοσκοπικές επιδόσεις...

Αν και γίνεται ολοφάνερη προσπάθεια να φανεί το αντίθετο - όπως ακριβώς στο προεκλογικό σκηνικό των ΗΠΑ, όπου προσπαθούσαν να μας δείξουν ως την τελευταία στιγμή ότι "κερδίζει η Κάμαλα Χάρις και τελικά διαψεύστηκαν πανηγυρικά - είναι φανερό ότι εδώ η ΝΔ σε ΠΡΟΘΕΣΗ ψήφου βρίσκεται 4 με 6 μονάδες πιο κάτω από ό,τι τις παραμονές των Ευρωεκλογών του περασμένου Ιουνίου...

Τότε "μέτραγαν την ΝΔ", σε πρόθεση ψήφου πάντα, μεταξύ του 29 και του 30% και στη συνέχεια εκτιμούσαν τελικό αποτέλεσμα για τη ΝΔ από 32 ως 35%. 

Όταν άνοιξαν οι κάλπες η ΝΔ έπιασε μόλις 28,3%!

Τέσσερις με έξη μονάδες πιο κάτω...

Τώρα μετράνε τη ΝΔ σε πρόθεση ψήφου από 22,8 ως 26%! Δηλαδή 4 με έξη μονάδες - ακόμα - πιο κάτω. Και στη συνέχεια, με διάφορες υποθέσεις "κατανομής αναποφάσιστων" εκτοξεύουν την "εκτίμηση ψήφου" μεταξύ 29 με 30%....

Και πάλι 3 με 6 μονάδες ΠΙΟ ΚΑΤΩ απ' ό,τι "εκτιμούσαν" πέρσι τον Ιούνιο. 

Κι αν θέλουμε να έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα για το τι συμβαίνει δημοσκοπικά (παραβλέποντας τις "σταθμίσεις" του δείγματος) πρέπει να συγκρίνουμε "όμοια πράγματα": 

-- Να συγκρίνουμε δηλαδή "πρόθεση ψήφου" με πρόθεση ψήφου από τις ίδιες εταιρίες και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. 

Όχι πρόθεση ψήφου μιας εταιρίας με "εκτίμηση ψήφου" μιας άλλης...

Κι εμείς συνεχίζουμε να... "ξεπλένουμε" την Τουρκία!

Του Θανάση Κ. 

Ενάμιση μήνα μετά την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, όλα μοιάζουν πιο μπερδεμένα από ποτέ...

Και όλες οι αρχικές υποθέσεις για το τι ακριβώς έγινε τότε - και για το πού πάνε τα πράγματα τώρα - μοιάζουν να ανατρέπονται. Καθημερινά μάλιστα...

Κυρίως ο αρχικός ισχυρισμός, ότι η Τουρκία βγήκε "ισχυρότερη"!

 

Η Τουρκία πράγματι, ήταν "πίσω" από την "εξέγερση". Δικοί της την έκαναν. Και η ίδια έμοιαζε να είναι η μόνη εξωτερική δύναμη που είχε "επιρροή" πάνω τους.

Και κυρίως, ο βασικός στόχος της Τουρκίας, να εξουδετερώσει τους Κούρδους της Συρίας και τις αυτονομιστικές επιδιώξεις τους, έμοιαζε να έρχεται πολύ κοντά. Πράγμα που αν ίσχυε, θα ήταν, όντως, μεγάλη "στρατηγική νίκη" για την Τουρκία...

* Μόνο που αυτή η αρχική εικόνα γρήγορα άρχισε να αλλάζει.

-- Πρώτον, όλες οι χώρες της περιοχής, αλλά και όλες οι διεθνείς μεγάλες δυνάμεις, άρχισαν να έχουν σοβαρές ανησυχίες και ενστάσεις για την επικράτηση των ισλαμιστών στη Συρία: 

-- Το Ισραήλ δεν θέλει τα "αδέλφια" της Χαμάς που μόλις κατάφερε να εξουδετερώσει στη Γάζα, να αποκτήσουν ένα πολύ μεγαλύτερο ορμητήριο στα βόρια σύνορά του. Κι έτσι δυνάμεις του ισραηλινού στρατού κατέλαβαν συριακά εδάφη στο όρος Χερμόν, πέρα από τα υψίπεδα του Γκολάν, φτάνοντας 30 χιλιόμετρα από τη Δαμασκό - με την υποστήριξη του τοπικού πληθυσμού των Δρούζων που ζητάνε να προσαρτηθούν στο Ισραήλ. 

-- Η Σαουδαραβία, η οποία μαζί με την γειτονική προς τη Συρία Ιορδανία, δεν θέλει με τίποτα να επικρατήσουν οι Σαλαφιστές ισλαμιστές στη Συρία (που αποτελούν υπαρξιακό κίνδυνο και για τη Σαουδαραβία και για την Ιορδανία), έχει τα χρήματα για να "αγοράσει" τους ισλαμιστές που κατέλαβαν την εξουσία στη Δαμασκό. Κάλεσε λοιπόν υπουργούς της νέας "μεταβατικής" κυβέρνησης των Ισλαμιστών στη Συρία και τους πρότεινε να τους βοηθήσει οικονομικά με αντάλλαγμα, βέβαια, να φύγουν από την επιρροή της Τουρκίας. 

"Φιλία" με...Κράτος "Ταραξία"!

Του Θανάση Κ. 

Η φετινή χρονιά πλησιάζει προς το τέλος της, αλλά τα γεγονότα διεθνώς τρέχουν παντού!

Και γίνεται φανερό ότι:

-- στην Συρία, η μεγάλη κρίση ΤΩΡΑ αρχίζει, 

στην Ουκρανία, το δραματικά φινάλε ΤΩΡΑ ξεκινάει 

και στην Ευρώπη, το δράμα της παράλυσης και την ακυβερνησίας ΤΩΡΑ αρχίζει να κορυφώνεται. 

 

Η Ουκρανία ήδη διαμελίζεται, η Συρία το ίδιο, η Λιβύη το ίδιο, ο παγκόσμιος χάρτης αλλάζει στην περιοχή μας. 

Στο επίκεντρο όλων αυτών των ανακατατάξεων βρίσκεται η Τουρκία, η οποία επιδιώκει να αποκτήσει στάτους "περιφερειακής υπερδύναμης", ήδη μοιάζει να κερδίζει στη Συρία, αλλά στην πραγματικότητα οι αδυναμίες της είναι πολλαπλάσιες της ισχύος της. 

Ας δούμε λοιπόν, κάποιες κραυγαλέες αντιφάσεις της σημερινής Τουρκίας:

-- Από την μια πλευρά, είναι η χώρα που σημείωσε από τις πιο εντυπωσιακές αναπτυξιακές επιδόσεις τα τελευταία σαράντα χρόνια. Το ΑΕΠ της αυξήθηκε 22 φορές μέσα στη τεσσαρακονταετία! 

Ιδιαίτερα τα τελευταία 23 χρόνια αναπτύχθηκε 7 φορές! Σε αυτό το χρονικό διάστημα, η ανάπτυξή της σημειώνει παγκόσμια πρωτιά. 

-- Παράλληλα όμως, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η Τουρκία γνώρισε τεράστια υποτίμηση του εθνικού της νομίσματος: 16 φορές! Δηλαδή έχασε πάνω από το 93% της αξίας του! Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της απαξίωσης σημειώθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια...

Έχουμε λοιπόν, μιαν οικονομία που απελευθέρωσε τεράστια αναπτυξιακή δυναμική, μέσα σε μια χώρα που επέδειξε ανεπανάληπτη "καθίζηση" στα Δημόσια οικονομικά της...

Η Τουρκία επιβιώνει ως τεράστιο "πλυντήριο" μαύρου χρήματος - παλαιότερα από το Κατάρ κι από το "κοντραμπάντο" που έκανε το ΙΣΙΣ στη Συρία, ύστερα από άλλες πετρελαιοπαραγωγές χώρες του Κόλπου που επιχείρησαν να την πλησιάσουν κατά καιρούς, από τη Γερμανία και τις ΗΠΑ, τελικά - και κυρίως - από την ίδια τη Ρωσία...

Ήλθε και η οδυνηρή "απάντηση"...

Του Θανάση Κ. 

Αφού επί δύο εβδομάδες σχεδόν,

η κυβέρνηση εξέφρασε τη δυσφορία της με την "κριτική Σαμαρά"

για τους χειρισμούς της στα ελληνοτουρικά, 

κι αφού έβαλε τα "παπαγαλάκια" της να του επιτίθενταιστον Τύπο, στις τηλεοπτικές εκπομπές και στα social media

για διάφορα πράγματα (πέραν των ελληνοτουρκικών), 

τελικά ήλθε η απάντηση:

Κι ήταν πολύ ΟΔΥΝΗΡΗ (για την κυβέρνηση)...

Μόνο που η απάντηση ήλθε από την κοινωνία αυτή τη φορά. 

Κι ήταν διπλή: 

-- Πρώτον στις δημοσκοπήσεις η κυβέρνηση συνεχίζει τις "χαμηλές πτήσεις"

-- Δεύτερον - και σημαντικότερο - η κοινωνία συνολικά συμφωνεί με τις απόψεις Σαμαρά-Καραμαλή για τα Ελληνοτουρκικά, πολύ-πολύ περισσότερο από ό,τι με τους χειρισμούς της κυβέρνησης!

* Ας αρχίσουμε από αυτό το τελευταίο. Σε δημοσκόπηση της εταιρίας MRB προ ημερών τέθηκε για πρώτη φορά το ερώτημα πώς αντιδρούν οι ψηφοφόροι για τη "στάση των δύο πρώην Πρωθυπουργών" (Σαμαρά και Καραμανλή) έναντι της ασκούμενης Κυβερνητικής Πολιτικής. 

Αποτέλεσμα: 49% συμφωνών (με τους Σαμαρά-Καραμανή) και 33,3 διαφωνούν μαζί τους. 

Άρα όταν διατυπώνουν τις διαφωνίες τους, Σαμαράς και Καραμανλής, εκφράζουν... τη μισή ελληνική κοινωνία! Την οποία, ωστόσο, δεν υπάρχει κανείς άλλος να εκφράσει! (Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης "περί άλλων τυρβάζουν" αυτή τη στιγμή...)

-- Παρόμοιο ερώτημα (χωρίς αναφορά στους Σαμαρά-Καραμανλή) έθεσε και η Metron Analysis σε μέτρηση δύο εβδομάδες πριν.

Εδώ βρέθηκε λοιπόν, ότι 56% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι θα χειροτερέψουν τα ελληνοτουρκικά. Και μόλις 31% θεωρούν ότι "πάμε καλύτερα". 

Ακόμα πιο σημαντικό: Τους τελευταίους έξη μήνες - όταν η κυβέρνηση υιοθέτησε την πολιτική των "ήρεμων υδάτων" με την Τουρκία - το ποσοστό όσων θεωρούν ότι "πάμε χειρότερα" αυξήθηκε κατά 6%, ενώ το ποσοστό αυτών που θεωρούν ότι "πάμε καλύτερα" μειώθηκε κατά 7%!

Μ' άλλα λόγια τα "ήρεμα νερά φέρνουν φουρτούνες" (όπως τους λέει ο Σαμαράς), γι' αυτό και αυξάνονται όσοι ανησυχούν (που είναι πλέον καθαρά πλειοψηφικό ρεύμα), ενώ μειώνονται συνεχώς όσοι "αισιοδοξούν"...

Όλες οι μετρήσεις το φωνάζουν (για όσους καταλαβαίνουν): Η κοινωνία ΔΕΝ συμφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης. 

Και - κυρίως - η κοινωνία ΔΕΝ την εμπιστεύεται στα ελληνοτουρκικά. 

-- Στη δημοσκόπηση της MRB αυτοί που απαντούν ότι ΔΕΝ εμπιστεύονται τους χειρισμούς της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά είναι 58,6%

-- Στη δημοσκόπηση της Metron Analysis, λίγες μέρες πριν, αυτοί που θεωρούν ότι "πάμε χειρότερα" στα ελληνοτουρκικά είναι 56%.

Σύμπτωση; 

Δεν νομίζω. 

 

* Πάμε τώρα στην δημοσκοπική κατηφόρα της ΝΔ. 

-- Στη μέτρηση της ΜRB η πρόθεση ψήφου για τη ΝΔ έχει πέσει στο 21,7 από 21,9 την προηγούμενη φορά. 

-- Στη μέτρηση της Metron Analysis, λίγες μέρες πριν, η πρόθεση ψήφου για τη ΝΔ βρίσκεται στο 22,5%. 

Τα "ήρεμα νερά" και οι "φουρτούνες"!

Του Θανάση Κ. 

Αναρωτιέται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αν έχει υπάρξει έστω και μια κυβερνητική δήλωση - έστω και ΜΙΣΗ, είπε για την ακρίβεια - που να υπονοεί έστω υποχωρητικότητα (έναντι της Τουρκίας)...

Η δήλωση αυτή έγινε μετά την σύντομη ομιλία Σαμαρά στην Κύπρο, την περασμένη Τετάρτη. 

Ρητορικό το ερώτημα προφανώς, γιατί όπως όλοι ξέρουμε υπάρχει τέτοια δήλωση!

Από τον υπουργό Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτη...

Ο οποίος μιλώντας σε ραδιοφωνική εκπομπή (του Παύλου Τσίμα, στο ΣΚΑΙ) πριν λίγες εβδομάδες ανέφερε κατά λέξη:

«Αν είναι να αφήσω μια μεγάλη παρακαταθήκη για τη χώρα μου για τις επόμενες γενιές, να είναι μια γειτονιά ήρεμη ...ας χαρακτηριστώ και μειοδότης»!

Τα ίδια είχε πει δημόσια ο κ. Γεραπετρίτης και τον περασμένο Απρίλιο, στο forum των Δελφών. 

Δεν υπάρχει λοιπόν "μία",  υπάρχουν τουλάχιστον δύο δηλώσεις που υπονοούν ότι προκειμένου να εξασφαλίσουμε "καλή γειτονία" με την Τουρκία πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα... "με γενναιότητα" (!), δηλαδή να κάνουμε δύσκολες παραχωρήσεις που μπορούν να εκληφθούν ως "εθνική μειοδοσία"...

Και δεν τις έκανε αυτές τις δηλώσεις όποιος-όποιος. Τις έκανε ο υπουργός των Εξωτερικών που προΐσταται των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία αυτή τη στιγμή. 

(Κι ας μην επιμένει ο κ. εκπρόσωπος, γιατί υπάρχουν ΚΙ ΑΛΛΕΣ τέτοιες δηλώσεις. Κι ΑΛΛΩΝ...)

Κι όταν η Τουρκία ακούει τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών να λέει δημόσια ότι ετοιμάζεται για παραχωρήσεις που μπορούν να εκληφθούν στην Ελλάδα ως "εθνική μειοδοσία", τότε η Τουρκία υποχρεωτικά γίνεται πιο ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΗ! Όχι πιο "συμβιβαστική"...

Γι' αυτό και ο κ. Γεραπετρίτης έπρεπε να έχει πάει σπίτι του. Χθες!

* Κι επειδή δεν πήγε σπίτι του, κι επειδή, αντίθετα, ο Τούρκος ομόλογός του, ο κ. Φιντάν, πρόκειται να έλθει στην Ελλάδα στις 8 Νοεμβρίου, κάποιος έπρεπε να διαμηνύσει στην Τουρκικά πλευρά, ότι η "υπερβολική διαλλακτικότητα" του κ. Γεραπετρίτη, δεν περνάει στην Ελλάδα...

Το Κόμμα και το party...

Του Θανάση Κ. 

«Μεγάλη αναταραχή» ξέσπασε την περασμένη εβδομάδα, με το “street party” που οργάνωσε η ΝΔ έξω από τα ιστορικά γραφεία της στην οδό Ρηγίλλης, για τα 50 χρόνια από την ίδρυσή της. 

Μια μικρή παρατήρηση εδώ: H αγγλική λέξη party έχει διπλή απόδοση στα ελληνικά:

Σημαίνει "γιορτή", "ξεφάντωμα"...

Αλλά σημαίνει και "Κόμμα". 

Πρόκειται για δύο έννοιες εντελώς διαφορετικές. 

Οι οποίες όμως, στην περίπτωση μας, μπερδεύτηκαν απροσδόκητα.

  

Έτσι λοιπόν, το επετειακό party της ΝΔ "επισκιάστηκε", λέει, από το γεγονός ότι ΔΕΝ πήγαν οι δύο προηγούμενοι Πρωθυπουργοί που ανέδειξε η παράταξη: ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς! 

Οι οποίοι υπήρξαν, βέβαια, και οι δύο προηγούμενοι εκλεγμένοι αρχηγοί της. 

Ενώ τελικά δεν πήγε ούτε ο τρίτος, "μεταβατικός" αρχηγός, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης...

Όταν ένας πρώην αρχηγός δεν πηγαίνει σε μια επετειακή εκδήλωση, αυτό ίσως κάτι σημαίνει για τον ίδιο...

Όταν τρείς πρώην αρχηγοί και δύο πρώην Πρωθυπουργοί δεν πάνε σε μια επετειακή εκδήλωση του κόμματος, αυτό μάλλον κάτι σημαίνει για τη σημερινή ηγεσία του...

Η οποία όμως, δεν το κατάλαβε...

Και το έκανε χειρότερο η ίδια, γιατί του έδωσε δημοσιότητα. Μόνη της...

Όσα ΔΕΝ σας λένε (για τη Μέση Ανατολή)...

Του Θανάση Κ.

Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές για την παγκόσμια Ειρήνη και την κρίση στη Μέση Ανατολή, ακούτε και διαβάζετε πολλά. 

Στις γραμμές που ακολουθούν μπορείτε να διαβάσετε όσα ΔΕΝ λέγονται. 

Αλλά είναι καθοριστικά για να καταλάβετε τι ακριβώς συμβαίνει και τι διακυβεύεται...

--Το Ισραήλ δίνει σήμερα υπαρξιακό αγώνα να εξουδετερώσει τα πλοκάμια του ισλαμικού φονταμενταλισμού (Σιιτικού και Σουνιτικού) δίπλα από την επικράτειά του. 

-- Η Χαμάς στη λωρίδα της Γάζας πρόσκειται στους "Αδελφούς Μουσουλμάνους", που αποτελούν την ιδεολογική-πνευματική μήτρα του Σουνιτικού φονταμενταλισμού, της Αλ Κάϊντα και του ΙΣΙΣ - ενώ στο βαθύ παρελθόν είχαν σχέσεις και με τους Ναζί...

-- Η Χεζμπολάχ με έδρα τον Νότιο Λίβανο, αποτελείται από Σιίτες φονταμενταλιστές και πρόσκεινται στο Ιράν, όπως και οι Χούτι της Υεμένης. 

Οι δύο αυτές εκδοχές του ισλαμιστικού φονταμενταλισμού εμφανίζονται αυτή τη στιγμή να έχουν συμμαχήσει για την εξάλειψη του κράτους του Ισραήλ... 

* Όμως, όλη την περασμένη δεκαετία είχαν εμπλακεί σε ένα πολύ αιματηρό και εξαιρετικά άγριο εμφύλιο Πόλεμο μεταξύ τους πάνω στο έδαφος της Συρίας. Όπου οι Σουνίτες φονταμενταλιστές του ΙΣΙΣ πολεμούσαν να ανατρέψουν το "κοσμικό" καθεστώς Άσαντ, ενώ οι Σιίτες φονταμενταλιστές της Χεζμπολάχ, προσπαθούσαν να στηρίξουν το καθεστώς Άσαντ...

Τότε η Χαμάς πολεμούσε λυσσαλέα εναντίον της Χεζμπολάχ. 

Τότε και η Χαμάς και η Χεζμπολάχ είχαν "ξεχάσει" τους Παλαιστίνιους και το Ισραήλ, και απλώς... έβγαζαν τα μάτια τους μεταξύ τους...

Μη ξεχνάμε άλλωστε, ότι η μεγαλύτερη ιστορική διαμάχη στη Μέση Ανατολή εδώ και... 13 αιώνες περίπου, ΔΕΝ είναι μεταξύ Ισραήλ και Αράβων, αλλά μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών...

 

* Πώς στέκονται οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής απέναντι στη σημερινή κρίση;

-- Η Ιορδανία είναι εναντίον και του Σουνιτικού φονταμενταλισμού, καθώς η ίδια είναι "κοσμικό κράτος", αλλά και εναντίον του Σιιτικού φονταμενταλισμού, καθώς η ίδια είναι Σουνιτική κοινωνία. 

Και στους δύο βομβαρδισμούς του Ιράν σε βάρος του Ισραήλ, η αεράμυνα της Ιορδανίας αναχαίτιζε ιρανικούς πυραύλους που στόχευαν το Ισραήλ. 

-- Το καθεστώς Άσαντ της Συρίας στηρίζει το Ιράν και τη Χεζμπολάχ στο Νότιο Λίβανο, αλλά θεωρεί "υπαρξιακό κίνδυνο" τη Σουνιτική Χαμάς. 

-- Η Σαουδαραβία θεωρεί "υπαρξιακό κίνδυνο" για την ίδια και τους Σουνίτες φονταμενταλιστές (που θέλουν να ανατρέψουν το Σαουδαραβικό Βασίλειο) και τους Σιίτες του Ιράν (που θεωρείται μείζων απειλή για τη χώρα τους). Το ίδιο ισχύει και για τα περισσότερα άλλα Αραβικά καθεστώτα του Κόλπου, πλην Κατάρ...

-- Η Αίγυπτος θεωρεί επίσης "υπαρξιακό κίνδυνο" για την ίδια τους Σουνίτες φονταμενταλιστές της Χαμάς (και του ΊΣΙΣ παλαιότερα), ενώ είναι γεωπολιτικά αντίθετη και προς την επέκταση της επιρροής του Σιιτικού Ιράν.

Στο κατώφλι του "νέου Μεσαίωνα";

Του Θανάση Κ. 

 

Τα τελευταία τριάντα χρόνια περίπου ζήσαμε κοσμογονικές αλλαγές παντού!

Όλες οι έννοιες με τις οποίες είχαμε μάθει να κατανοούμε τον κόσμο και όλες οι "ταυτότητες" με τις οποίες είχαμε μάθει να αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας και τους άλλους γύρω μας, αλλοτριώθηκαν, έχασαν το νόημα τους ή ανατράπηκαν εντελώς...

Κι αυτές οι ανατροπές δεν επηρεάζουν μόνο τα μυαλά και τις ψυχές των ανθρώπων. Επηρεάζουν και τους υλικούς τρόπους της ύπαρξής τους, επηρεάζουν και τα όνειρα και τις φοβίες τους, τις σχέσεις τους, τις φιλοδοξίες τους, τις ψευδαισθήσεις τους. Ολόκληρη την ύπαρξή τους...

-- Η Αριστερά δεν είναι πια και πολύ... αριστερή. 

-- Ο Ελευθερία δεν είναι πια και πολύ... φιλελεύθερη. 

-- Ο Καπιταλισμός δεν είναι πια εδώ - μετακομίζει για αλλού... 

-- Ο Σοσιαλισμός έχει πάψει να υπάρχει - τουλάχιστον οι χώρες που τον εφάρμοσαν, τον εγκατέλειψαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. 

-- Η προσωπική γενναιότητα δεν είναι πια αρετή. 

-- Ούτε η εντιμότητα, ούτε η συνέπεια. 

-- Η Δικαιοσύνη δεν είναι πια "τυφλή", υποκύπτει όλο και περισσότερο σε "σκοπιμότητες"! "Εργαλειοποιείται"... 

Η Δημοκρατία δεν είναι η πια η "κατά νόμον κυριαρχία της πλειοψηφίας" 

Η Αλήθεια δεν είναι πια προϊόν συνεχούς αμφισβήτησης αλλά αντικείμενο απηνούς επιβολής. 

Η υποκρισία δεν είναι πια απεχθής και καταδικαστέα - έχει "καταξιωθεί" ως διαβατήριο

Αδέλφια... Νικάμε!

Του Θανάση Κ. 

 

Oι πρώτες φθινοπωρινές δημοσκοπήσεις προκάλεσαν αληθινό σοκ!

Η ΝΔ βρίσκεται σε δημοσκοπική κατάρρευση, χωρίς προφανή λόγο...

Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν τίθεται καν θέμα. Βρίσκεται σε προχωρημένη αποσύνθεση...

Ενώ το ΠΑΣΟΚ, αν και σταθερό" (εκεί γύρω στο 10-12%) και ήδη στη δεύτερη θέση, ψάχνει, πάλι, για αρχηγό...

Οπότε η δημοσκοπική κατάρρευση της  ΝΔ εμφανίζεται ως... "πρωτιά" 15 μονάδων από το δεύτερο κόμμα!

Ή όπως έλεγε το παλιό εκείνο καλαμπούρι:

-- Αδέλφια, κουράγιο! Νικάμε...

Μας έχει φύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια μας, αλλά νικάμε (ακόμα)...

* Δείτε, για παράδειγμα τη δημοσκόπηση της (συνήθως σοβαρής) ΜRB:

Πρόθεση ψήφου για τη ΝΔ...22.2!

Αλλά με αναγωγή, η εκτίμηση ψήφου εκτοξεύεται στο 27,7 δηλαδή... "στα επίπεδα των ευρωεκλογών" (28,3%).

Ο τίτλος που διάλεξαν τα ΜΜΕ για την είδηση υποδηλώνει στασιμότητα. Αλλά η ουσία της μέτρησης είναι μεγάλη δημοσκοπική υποχώρηση...

Μια μικρή παρατήρηση: αφού οι "εκτιμήσεις ψήφου" έπεσαν απελπιστικά έξω στις πρόσφατες ευρωεκλογές (καθώς και στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου του 2023), καλό είναι να συγκρίνουμε αυτά που "μετράμε". Όχι αυτά που υποθέτουμε μετά τις μετρήσεις (αναγωγές αναποφάσιστων κλπ.)

Για παράδειγμα, όλες οι μετρήσεις πρόθεσης ψήφου εν όψει των ευρωεκλογών έδειχναν για τη ΝΔ ποσοστά από 25,5% ως 27,5%.

Με βάση αυτές τις (σταθμισμένες) "μετρήσεις" πρόθεσης ψήφου, στη συνέχεια υπολόγιζαν, με αναγωγή, την τελική εκτίμηση ψήφου.

Κι έτσι με "πρόθεση ψήφου" 25,5 ως 27,5% υπολόγιζαν τελικό αποτέλεσμα 31,5 με 32,5% - ενώ το τελικό αποτέλεσμα ήταν τελικά μόλις 28,3%!

Με άλλα λόγια, αυτό που ονομάζουν "αναγωγή αναποφάσιστων" δεν δούλεψε!

Ελάχιστοι αναποφάσιστοι πήγαν να ψηφίσουν ΝΔ. Οι περισσότεροι δεν πήγαν να ψηφίσουν καθόλου...

Κι έτσι το αρχικό ποσοστό της πρόθεσης ψήφου, "φούσκωσε" λίγο με την μεγάλη αύξηση της αποχής (που μειώνει τον παρανομαστή), αλλά δεν πήγε παραπάνω. Με το ζόρι έφτασε το 28% (συν κάτι ψηλά από τις επιστολικές ψήφους του εξωτερικού που δεν τις μετράνε οι εσωτερικές δημοσκοπήσεις). 

Δεν θα... πλήξουμε!

Του Θανάση Κ. 

 

Επειδή πολλά ακούμε να λέγονται για την Ενωμένη Ευρώπη τελευταία, παραθέτω αμέσως πιο κάτω μερικά ιστορικά "ορόσημα" στην συγκρότησή της που δείχνουν τις αναπηρίες της - αλλά για τα οποία δεν ακούτε να λέγεται το παραμικρό:

 

* Το 1977 εκδίδεται η περιβόητη Έκθεση ΜcDougall που είχε παραγγελθεί δύο χρόνια πριν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μεταξύ άλλων η Έκθεση  αυτή επισήμαινε ότι για να μπορέσει μια νομισματική Ένωση να επιβιώσει πρέπει να στηρίζεται από ένα Κοινοτικό Προϋπολογισμό ύψους 5-7% του συνολικού ΑΕΠ..

Να σημειωθεί ότι ο Ομοσπονδιακός Προϋπολογισμός των ΗΠΑ κυμαίνεται γύρω στο 22% (σε δαπάνες). 

Δηλαδή για να γίνει η Ενωμένη Ευρώπη κάτι που να αρχίζει να θυμίζει "Ομοσπονδία", θα έπρεπε να έχει κοινό Προϋπολογισμό τουλάχιστον το ένα τρίτο αυτού που είχαν οι ΗΠΑ. 

* Το 1992 αποφασίζεται η Πολιτική και Νομισματική Ενοποίηση της Ευρώπης. Αλλά ο κοινοτικός Προϋπολογισμός δεν θα ξεπεράσει ποτέ το 1%! (με εξαίρεση τις έκτακτες συνθήκες της πανδημίας)

Επτα φορές λιγότερο απ' όσο προέβλεπε η Έκθεση ΜcDougall. 

Και... 22 φορές λιγότερο απ' ό,τι ο Ομοσπονδιακός Προϋπολογισμός των ΗΠΑ.

Το όραμα της "Ομοσπονδιακής Ευρώπης" είχε ηττηθεί πριν καν ξεκινήσει...

* Το 2002 ξεκινά επισήμως η σταδιοδρομία του ευρώ ως κοινού νομίσματος της Ευρώπης. 

Όμως το καταστατικό της ευρωζώνης απαγορεύει τη δημιουργία κοινού χρέους. Το δημόσιο χρέος παραμένει αποκλειστικά υπόθεση των κρατών μελών. 

Επίσης η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει καταστατική δέσμευση αποκλειστικά να ελέγχει τον πληθωρισμό (γύρω και κάτω από το 2%), ενώ η αντίστοιχη Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed), έχει την διπλή δέσμευση να καταπολεμά και τον πληθωρισμό και την ύφεση. Χωρίς ασφυκτικά ετήσια όρια...

Τέλος οι χώρες μέλη της ευρωζωνης έχουν στόχο να φέρουν το χρέος τους κάτω από το ποσοστό του 70% του ΑΕΠ και το ετήσιο δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ (αλλιώς τους επιβάλλονται προγράμματα λιτότητας). Τέτοιοι καταστατικοί περιορισμοί δεν υπάρχουν σε άλλες αναπτυγμένες χώρες.

Με τη νομισματική ένωση της Ευρώπης, λοιπόν, δημιουργήθηκε μια αρκετά ασφυκτική νομισματική διαχείριση, που εξασφάλιζε σταθερότητα και εμπιστοσύνη, αλλά αποθάρρυνε "ενεργές πολιτικές Ανάπτυξης".

 

* Στην δεκαετία 2000-2010, δηλαδή στην πρώτη δεκαετία του ευρώ, διακηρυγμένος στόχος της Ευρώπης, όπως διαλαλούσε ολόκληρη η ηγεσία της, ήταν να γίνει "η πιο ανταγωνιστική περιοχή στον κόσμο"!

Το 2010 ομολόγησε ότι αυτός ο στόχος δεν είχε επιτευχθεί και μετατέθηκε για το 2020. 

Το 2020 ομολόγησαν όλοι ότι ο στόχος επίσης δεν είχε επιτευχθεί. 

Και πλέον δεν τον διακήρυξαν ξανά...

Σεισμός!

Του Θανάση Κ. 

 

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ήταν αληθινός ΣΕΙΣΜΟΣ!

Και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη.

Σήμερα θα ασχοληθούμε με την ελληνική διάσταση, με το δικό μας αποτέλεσμα...

Το οποίο ήταν έξω απ' όσα περίμεναν ή έλπιζαν οι πάντες!

Πράγμα που σημαίνει ότι το πολιτικό μας σύστημα μάλλον έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Και πολλοί δεν μπορούν να καταλάβουν ακόμα το "μήνυμα" που έστειλε η κοινωνία.

* Πρώτα-πρώτα οι δημοσκοπήσεις έπεσαν απελπιστικά έξω...

Και δεν ήταν η πρώτη φορά.

-- Πέρσι (στις βουλευτικές εκλογές του περασμένου Μαΐου), ΥΠΟΤΙΜΗΣΑΝ τα ποσοστά της ΝΔ, ενώ ΥΠΕΡΤΙΜΟΥΣΑΝ ως το τέλος τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ...

Πέρσι έδιναν τη ΝΔ πρώτο κόμμα με ποσοστά γύρω στο 34-36%.

Τελικά η ΝΔ κέρδισε τότε (με μεγάλη συμμετοχή) ποσοστό 40,79%.

Στον ΣΥΡΙΖΑ αντίστοιχα έδιναν από 27-31%. Και ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε τελικά (τον Μάϊο) μόλις 20%.

-- Αυτή τη φορά ΥΠΕΡτίμησαν τη ΝΔ! Της έδιναν γύρω στο 31-34%. Κάποιοι... "γκουρού" μίλαγαν και για 35-36% μέχρι πριν λίγες εβδομάδες. Τρομάρα τους! Ενώ οι περισσότεροι βεβαίωναν ότι "με τίποτα δεν πέφτει η ΝΔ κάτω από το 30%". 

Όποιος τολμούσε πριν λίγες μέρες να πιθανολογήσει ποσοστό κάτω από 29% για τη ΝΔ, αντιμετώπιζε χλευαστικά σχόλια και ειρωνείες...

Τελικά έβγαλε 28,31% (με την επιστολική ψήφο)  - και 27,7% περίπου χωρίς την επιστολική ψήφο.   

Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι αυτή τη φορά κάποιοι πιο σοβαροί δημοσκόποι έδιναν στο τέλος ανώτατα και κατώτατα όρια από 28,5 ως 33,5%. Με μέσον όρο μεταξύ 31-32%. 

Κάτι είχαν αρχίσει να ψυλλιάζονται. 

Αλλά όταν δίνεις τόσα μεγάλο εύρος πρόβλεψης, αυτό ΔΕΝ είναι πια "πρόβλεψη". 

Κι όταν, παρά το μεγάλο εύρος πρόβλεψης, πέφτεις κάτω κι από το κατώτατο όριο που έχεις δώσει - και μάλιστα για δεύτερη συνεχόμενη φορά μέσα σε ένα χρόνο - αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά...

 

* Ο πραγματικός σεισμός όμως ήταν η τεράστια αποχή! Χωρίς προηγούμενο. 

"Αχρείαστες" ενέργειες και ΑΞΙΟΘΡΗΝΗΤΕΣ συμπεριφορές...

Του Θανάση Κ. 

 

O Πρωθυπουργός δήλωσε εν όψει της επίσημης επίσκεψής του στην Τουρκία, ότι η πρόσφατη απόφαση του Ερντογάν να μετατρέψει το Βυζαντινό Ορθόδοξο Μοναστήρι της Χώρας σε μουσουλαμινό τζαμί ήταν, λέει, «αχρείαστη»...

«ΑΧΡΕΙΑΣΤΗ»;

Για ποιόν «αχρείαστη», αναρωτιέται κανείς...

Μα προφανώς γι’ αυτόν που πήρε αυτή την απόφαση. 

Δηλαδή, για τον Ερντογάν!

Εδώ δύο τινά μπορούν να συμβαίνουν:

-- Είτε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ξέρει καλύτερα από τον Πρόεδρο της Τουρκίας τι είναι «χρήσιμο» για τον κ. Ερντογάν και τι είναι «αχρείαστο»...

-- Είτε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ΔΕΝ έχει καταλάβει ακόμα τι ακριβώς κάνει ο κ. Ερντογάν. Και τι εξυπηρετεί τους στόχους της Τουρκίας...

* Στην πρώτη περίπτωση, ο κ. Μητσοτάκης προσβάλλει τον κ. Ερντογάν.

* Στη δεύτερη, προσβάλλει τον εαυτό του. 

Δεν πιστεύω, βέβαια, ότι είχε πρόθεση να προσβάλλει τον Πρόεδρο της Τουρκίας, και μάλιστα την παραμονή της επίσκεψής του εκεί. 

Απλώς επέδειξε την ΑΜΗΧΑΝΙΑ του...

* Ήταν σαν να ήθελε να πεί:

-- Αυτή η πρόκληση από την πλευρά σου, να μετατρέψεις σε τζαμί μια ιστορική Μονή της Ορθοδοξίας, δεν εξυπηρετεί την εικόνα «φιλίας» που προσπαθούμε να δώσουμε...

Είναι "αχρείαστη" για αυτό που πάμε να δείξουμε στον κόσμο. 

Το κλουβί με τις τρελές...

Του Θανάση Κ. 

 

Να πούμε και δύο λόγια για την... Εurovision.

Κάποιοι τη σνομπάρουν, ή την αντιμετωπίζουν με συγκατάβαση. 

Αλλά ο Λαϊκός Πολιτισμός (Popular Culture) είναι καθρέφτης κάθε εποχής. 

Και σε αυτόν τον καθρέφτη ό,τι βλέπουμε σήμερα ΔΕΝ είναι το πρόσωπο της εποχής μας. Αλλά η ΑΣΧΗΜΙΑ που προσπαθούν να μας επιβάλλουν...

Ο τίτλος (Το κλουβί με τις τρελές) είναι από ένα εμβληματικό έργο της δεκαετίες του 70, του ιταλικού κινηματογράφου, με πρωταγωνιστή τον αξέχαστο Ούγκο Τονιάτσι. 

Απολαυστικό τότε, και απολύτως προφητικό, όπως αποδείχθηκε. 

Ευτυχώς, πρόλαβε και γυρίστηκε 50 χρόνια πριν. 

Γιατί σήμερα θα το απαγόρευαν...

Το γιατί επέλεξα αυτόν τον τίτλο δεν χρειάζεται να το εξηγήσω.

Θα το καταλάβατε...

*  Μια πρώτη παρατήρηση: ό,τι είδαμε κι ακούσαμε φέτος ΔΕΝ έχει καμία σχέση με αυτό που ΕΙΝΑΙ πράγματι, το Popular Culture της Ευρώπης σήμερα. 

Είναι αυτό που προσπαθούν να της «επιβάλλουν»...

Μόνο που αυτή τη φορά το κοινό αντέδρασε κάπως...

 

* Μια δεύτερη παρατήρηση είναι ότι για να κερδίσει κάποιο τραγούδι στη Eurovision πρέπει να αποθεώνει τη Woke κουλτούρα του πιο αυτιστικού δικαιωματισμού.

Όπου τα λόγια των τραγουδιών επαναλαμβάνουν συνεχώς το ΕΓΩ μου, το να βρώ τον ΕΑΥΤΟ μου, τα δικαιώματά μου, την «κακούργα κοινωνία» που με καταπιέζει - και την «καταγγελία» κατά συγκεκριμένων Πολέμων. Όχι όλων, ασφαλώς...

Από τα τραγούδια που πήγαν καλά, δύο αφορούσαν «αφυλα» άτομα (non-binary, δηλαδή άτομα που αρνούνται προσδιορισμό φύλου), 

ένα αναπαριστούσε... «σατανιστική τελετή», 

ένα εμφάνιζε ομοφυλοφιλικές συνευρέσεις ανάμεσα σε ημίγυμνα αγόρια (σε περιβάλλον μηδενικής βαρύτητας!),  

ένα άλλο συνοδευόταν από χορευτικό ημίγυμνων ανδρών με γυναικεία μαγιό, 

ένα κατήγγειλε... γυναικοκτονία της εποχής του Μεσαίωνα,  

ένα άλλο συνοδευόταν από χορευτικό, όπου πρωταγωνιστούσαν υπέρβαρα κορίτσια (για να χτυπηθεί το body shaming),

κάποια άλλα πρόβαλαν την πολυπολιτισμικότητα, 

ενώ υπήρχαν και κάποιες συμπαθητικές μπαλάντες, ενα χαριτωμένο φοκλορικό κι ένα ένα - ελαφρώς..."θεούσικο" (για την Αγία Τηρεσία...!)

Με εξαίρεση τα τρία τελευταία, επρόκειτο για μια μουσικοχορευτική «πανδαισία» ολόκληρης της Woke ατζέντας...

Που με το ζόρι έφτανε στα όρια της βαρυεστημένης μετριότητας, όταν δεν γινόταν αντιαισθητικά προκλητική, ενίοτε και κιτς...

Ο "Βάλτος" και τα μυστικά του...

Του Θανάση Κ. 

 

Τα πιο "ήρεμα νερά" τα βρίσκει κανείς σε ένα... βάλτο!

Μαζί με πάσης φύσεως επιβλαβή έντομα, επικίνδυνα ερπετά, αρρώστιες και θανατερές παγίδες...

Ο βάλτος έχει πολύ "ήρεμα νερά"! Πράγματι...

Αλλά όποιος βρίσκεται μέσα στο βάλτο, βουλιάζει και πνίγεται.

Κι όποιος ζει κοντά σε βάλτο αρρωσταίνει σοβαρά...

Μη μπερδεύουμε λοιπόν, τα "ήρεμα νερά" με το βάλτο... 

Μέσα σε αυτό που ονομάστηκε τελευταία "ήρεμα νερά" - που θυμίζουν μάλλον βαλτόνερα - βουλιάζει η εθνική στρατηγική της Ελλάδας...

Κι έτσι σήμερα εισπράττουμε μιαν αίσθηση συνολικής αποδυνάμωσης του ειδικού βάρους της χώρας μας στον διεθνή περίγυρο:

-- Απέναντι σε μιαν αναθεωρητική Τουρκία που μας επιβάλλει συνεχώς τετελεσμένα κι ύστερα ζητάει να σεβόμαστε τις... "ευαισθησίες" της, δηλαδή τις προκλήσεις της που συνεχίζονται...

-- Απέναντι σε μια προκλητική Αλβανία, που φυλακίζει τον εκλεγμένο δήμαρχο της Χιμάρας κι ύστερα ο Πρωθυπουργός της έρχεται απρόσκλητος και προκαλεί την Ελλάδα μέσα στην Αθήνα. 

-- Απέναντι στα Σκόπια, των οποίων η νέα Πρόεδρος προκαλεί ανοιχτά την Ελλάδα από την πρώτη στιγμή της ορκωμοσίας της. 

Η Ελλάδα δέχεται αλλεπάλληλες προκλήσεις από γειτονικές χώρες - εκ των οποίων η μια είναι πράγματι ισχυρή, η δεύτερη εντελώς ανίσχυρη και η τρίτη  παντελώς... "αμελητέα"! Κι όμως, η Ελλάδα ΔΕΝ αντιδρά στο παραμικρό, 

Σαν να έχει λοβοτομηθεί!

 

Η εικόνα που δίνουμε προς τα έξω, ΔΕΝ είναι μιας χώρας σίγουρης για τον εαυτό της και "ψύχραιμης" απέναντι στις προκλήσεις. Είναι εικόνα αμηχανίας, παθητικότητας, αδυναμίας...

Πράγμα που δεν ενισχύει την θέση μας στον κόσμο. Ούτε απέναντι στους συμμάχους μας, ούτε απέναντι στους αντιπάλους μας.

Και οι πρώτοι και οι δεύτεροι απλώς καταγράφουν την αδυναμία μας. Και βγάζουν τα συμπεράσματά τους...

Εμείς, η Τουρκία και η Δύση συνολικά...

Του Θανάση Κ. 

 

Γνωρίζουμε πολύ καλά - τώρα πια - τι ακριβώς είναι και που οδηγεί η περιβόητη ελληνοτουρκική "Συμφωνία των Αθηνών".

Ας δούμε, όμως, πρώτα, τι ΔΕΝ είναι:

* ΔΕΝ συνιστά συμφωνία διαλόγου με την Τουρκία. 

-- Διάλογος υπάρχει έτσι κι αλλιώς μεταξύ των δύο χωρών. Έχουν κανονικές διπλωματικές σχέσεις, άρα έχουν και "διαύλους επικοινωνίας". 

-- Συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ, άρα υπάρχουν ευκαιρίες και δίαυλοι διαλόγου μεταξύ τους σε πολυμερή βάση. 

-- Γίνονταν περιοδικά και "Συμβούλια" μεταξύ των δύο χωρών, όπου όχι μόνο οι εκατέρωθεν Πρωθυπουργοί, αλλά και πολλοί υπουργοί κι από τις δύο πλευρές συναντιόνταν, συζητούσαν και υπέγραφαν διάφορες - "χαμηλής πολιτικής" - συμφωνίες μεταξύ τους. 

Άρα διάλογος γινόταν πάντα.

ΔΕΝ ξεκίνησε τώρα.

-- Κι ακόμα "διερευνητικός διάλογος" για τις ελληνοτουρκικές διαφορές, γινόταν από το 2002 περίπου, μέχρι το 2016, όταν διακόπηκε από την πλευρά της Τουρκίας. Και στη συνέχεια επανελήφθη από πέρσι.

Η Συμφωνία των Αθηνών ΔΕΝ "ξεκίνησε" τον «Ελληνοτουρκικό διάλογο». Και διάλογος θα εξακολουθεί να υπάρχει ακόμα και ΧΩΡΙΣ την "Συμφωνία των Αθηνών”...

* Επίσης η "Συμφωνία των Αθηνών" ΔΕΝ αποτρέπει τις προκλήσεις από πλευράς Τουρκίας. Από την ώρα που υπογράφηκε οι προκλήσεις συνεχίζονται - έμπρακτες ή ρηματικές - οι αλλεπάλληλες ΝΟΤΑΜ επανήλθαν, οι πιέσεις για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών συνεχίζονται, οι έμπρακτες αμφισβητήσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας κλιμακώνονται πλέον παντού: από τα παράλια της Πελοποννήσου μέχρι νοτίως του Καστελόριζου, μέχρι και στο... Ιόνιο ακόμα.

Τίποτα δεν σταμάτησε από την πλευρά της Τουρκίας. 

Απλώς η Ελλάδα έπαψε να αντιδρά! Έπαψε να διαμαρτύρεται σθεναρά, έπαψε να καταγγέλλει τις προκλήσεις της Τουρκίας στα διεθνή "φόρα".

* Μέχρι που ήλθε, προχθές, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ (επί Προεδρίας Ομπάμα), Τζών Κέρρυ, ο οποίος ζήτησε δημόσια από την Ελλάδα:

-- Βρείτε τα, με την Τουρκία!

Δηλαδή να τα "βρούμε" πάνω στις τουρκικές διεκδικήσεις, αποκλειστικά πάνω σε ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και ελληνική κυριαρχία.

-- Αυτά παθαίνει όποιος συμφωνεί να ΜΗΝ διαμαρτύρεται καν στις προκλήσεις επιθετικού γείτονα. 

-- Αυτά παθαίνει όποιος δέχεται να διακηρύσσει την "φιλία" του με όσους του επιβάλλουν τετελεσμένα, χωρίς να απαιτεί προηγουμένως τα αρθούν τα παράνομα "τετελεσμένα". 

"Πολιτική ορθότητα" στην... Οθωμανική παραλλαγή της!

Του Θανάση Κ. 

 

Έλληνες αρθρογράφοι, πλέον, σε ελληνικές εφημερίδες, υποστηρίζουν ανοιχτά τα επιχειρήματα της Τουρκίας για την Κύπρο. 

Και το θεωρούν μεγάλη "εξυπνάδα" μάλιστα. 

Κι έκφραση "προοδευτικής" οικουμενικής προσέγγισης...

Υπογραμμίζουν ότι η Ελλάδα δεν έχει νόημα να προσπαθεί να επαναφέρει το Κυπριακό στο διεθνές προσκήνιο, φέτος που συμπληρώνονται 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο (και ταυτόχρονα 50 χρόνια ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ Κατοχής της βόρειας Κύπρου), γιατί λέει, έχουμε κι εμείς κάνει τα λάθη μας...

Όπως υπογραμμίζουν με έμφαση:

-- "Τι ακριβώς θα προβάλουμε; Απλώς την "τραυματική" τουρκική εισβολή;

Ή μήπως και το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου; Τον Ιωαννίδη; Τη χούντα; Τον Σαμψών; Την ΕΟΚΑ Β'; Τις δολοφονίες "μακαριακών" και "αντι-μακαριακών";

Διότι "κυπριακή τραγωδία" δεν είναι μόνο η 20η Ιουλίου 1974 όταν εισέβαλαν οι Τούρκοι. Είναι και όσα προηγήθηκαν, όπως το χουντικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, ή η τρομοκρατική δράση των φατριαστών της "Ένωσης", των παρακρατικών και των παραστρατιωτικών. Είναι και όσα ακολούθησαν. 

Η αυταπάτη ότι θα προβάλουμε μόνον όσα εμείς νομίζουμε μοιάζει παιδικού τύπου. Υπάρχουν και οι άλλοι..."