Μετὰ τὸ 2015, ἡ ἀνάπτυξη τῆς ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ, συγκρὶνοντας τὸ DNA ἀρχαίων σκελετῶν μὲ σημερινοὺς κατοίκους τῆς Εύρώπης, Ἰνδίας κλπ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ Μ. GIMBUTAS (σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία κοιτίδα τῶν Ἰνδοευρωπαίων ἦταν ἡ περιοχὴ περίπου τῆς σημ. ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ) γιατὶ ἔδειξε ἡ ἔρευνα αύτὴ ὅτι κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ χαλκοῦ , ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ,κύματα μεταναστῶν ἐκ τῶν ΟΥΚΡΑΝΙΚΩΝ ΣΤΕΠΠΩΝ ἔφτασαν στὴν Εὐρώπη καὶ σὲ ποσοστὸ 40% ‒70% συγχωνεύτηκαν με τοὺς ντόπιους πληθυσμούς μεταδίδοντας σὲ αύτοὺς τὴν γλῶσσα τους.
Γιὰ τὴν Ἑλλάδα οἱ ἀντίστοιχες γενετικὲς ἔρευνες ἔδειξαν ὅτι ΜΟΝΟ ΕΝΑ 20% ἐκ τοῦ DNA τῶν λαῶν τῆς ΣΤΕΠΠΑΣ ἀνιχεύτηκε στὸ DNA τῶν Μυκηναίων —ΟΧΙ ΤΩΝ ΜΙΝΩΙΤΩΝ— ἐνῶ τὸ ὑπόλοιπο 80% τοῦ DNA τῶν προϊστορικῶν κατοίκων τοῦ ἑλληνικοῦ χώρου ἀνήκει σὲ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ (στοὺς Μινωίτες ἀνιχνεύτηκε καὶ ποσοστὸ 70% ἐκ Δυτικῆς Ἀνατολίας.)
ΠΑΡΟΜΟΙO ΠΟΣΟΣΤO ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΥ ΚΑΙ ΜΙΝΩΙΚΟΥ DNA—μὲ κάποιες προσμείξεις ἀνὰ τοὺς αἰῶνες— ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, σύμφωνα μὲ τὶς τελευταῖες ἔρευνες γενετικῆς, κάτι ποὺ ἀποδεικνύει καὶ τὴν φυλετικὴ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ἀπὸ τὴν βαθειὰ Προϊστορία ὣς τὴν σύγχρονη ἐποχή
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC5565772/ καὶ https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0092867421003706)
Ὡστόσο, ἐδῶ γεννᾶται τὸ ἑξῆς ΠΡΟΒΛΗΜΑ:
πῶς εἶναι δυνατόν, τὸ 20% τῶν ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΩΝ "εἰσβολέων" ἐκ τῆς στἐππας στὸν Ἑλλαδικὸ χῶρο νὰ ΕΠΕΒΑΛΛΕ ΤΗΝ (ἰνδοευρωπαϊκή‒ἑλληνική) ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΤΟ 80% ΤΟΥ ΕΝΤΟΠΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν Ἰνδοευρωπαϊκὴ θεωρία ἦταν ΜΗ—ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΣ* καὶ ὁ ὁποῖος μάλιστα εἶχε ἀναπτὺξει λαμπροὺς πολιτισμοὺς κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ χαλκοῦ, ὅπως τὸν ΜΙΝΩΙΚΟ καὶ τὸν ΚΥΚΛΑΔΙΚΟ;
Μπορεῖ ὄντως νὰ ἔχει συμβεῖ κάτι τέτοιο;
