«Το γερμανικό σύνδρομο» , η αγωνιώδης εμμονή του Βερολίνου για κυριαρχία-Μάκης Ανδρονόπουλος

Το 2013 ,ο δημοσιογράφος Μάκης Ανδρονόπουλος εκδίδει το βιβλίο με τίτλο «Το Γερμανικό Σύνδρομο».

 11 χρόνια μετά το περιεχόμενο του παραμένει επίκαιρο και η επανέκδοση του ήταν μάλλον επιβεβλημένη. Τα όσα συμβαίνουν στην Γερμανία, επηρεάζουν όλη την Ευρώπη. Η οικονομική κρίση που ξέσπασε στη Γερμανία κατά τη διετία του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, εξαιτίας της απώλειας του ενεργειακού πλεονεκτήματος, και όχι μόνο, κατέληξε σε μια μείζονα πολιτική κρίση που οδηγεί τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Σημειωτέον ότι η κρίση ξέσπασε μία ημέρα μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. 

Η επικείμενη αναμέτρηση απειλεί τη Γερμανία με πολιτική και οικονομική αποσταθεροποίηση· κι αυτό, στην ιστορική φάση όπου οι συνθήκες επιτρέπουν τον επανεξοπλισμό της χώρας, λόγω του εξ Ανατολών κινδύνου. Συνεπώς, η επικαιροποιημένη επανέκδοση του Γερμανικού Συνδρόμου έρχεται σε μια ενδιαφέρουσα για όλη την Ευρώπη συγκυρία, καθώς το 2024 εκδόθηκαν πρώτα τα απομνημονεύματα του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τώρα της Άνγκελα Μέρκελ, που φωτίζουν πτυχές της γερμανικής πολιτικής στην κρίση του ευρώ και της Ελλάδας. Η επικαιροποίηση επικεντρώνεται τόσο στη στρατηγική του Βερολίνου για τον επανεξοπλισμό, όσο και στη διακύβευση των γερμανικών εκλογών και τη δομική κρίση της οικονομίας. 

Η κατανόηση της εξωτερικής πολιτικής της Γερμανίας προϋποθέτει, πέρα από τη γνώση της ιστορικής της έκφανσης, το διανοητικό και πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτή διαμορφώνεται. Ο δημοσιογράφος Μάκης Ανδρονόπουλος προέβη σε μια πρώτη προσπάθεια κατανόησης της πολιτικής του Βερολίνου με γνώμονα τη συγκρότηση της «γερμανικότητας» («Deutschtum») το 2013, όταν οι «ειδήσεις των 8» κατακλύζονταν από τη γερμανική πολιτική.

 Το έκανε με το βιβλίο του Το Γερμανικό Σύνδρομο – Η Ελλάδα και η Ευρώπη απέναντι στη γερμανική ιδιαιτερότητα, ταυτόχρονα όμως το βιβλίο αυτό ήταν και μια πράξη αντίδρασης, πολιτικής και πολιτισμικής. Δεν είναι τυχαίο που το βιβλίο επανεκδόθηκε το 2015 σε δύο τόμους από το «Έθνος της Κυριακής». 

Τότε ο Μάης Ανδρονόπουλος είχε προβεί σε μια διαπίστωση ‒την οποία αποκάλεσε μεταφορικά «γερμανικό σύνδρομο»‒, πως οι Γερμανοί διακατέχονται από μια αγωνιώδη εμμονή για αναγνώριση και κυριαρχία κατά τους δύο προηγούμενους αιώνες. Σήμερα, εκτιμά ότι στα δώδεκα χρόνια που μεσολάβησαν προστέθηκαν πολλά γεγονότα που συνηγορούν στη δικαίωση αυτού του χαρακτηρισμού. Πρόκειται για ένα σύνολο πολιτικών και κοινωνικών συμπτωμάτων αλλά και ιστορικών επιλογών της γερμανικής ελίτ που επαναλαμβάνονται και οι οποίες έλκουν την καταγωγή τους από τον γερμανικό ιδεαλισμό, τις έννοιες του κράτους, του πεπρωμένου, της αναγνώρισης της υπεροχής και του δικαίου της ισχύος. 

Κύρια συμπτώματα του «γερμανικού συνδρόμου» είναι οι μεταφυσικές ιδεοληψίες που ταλανίζουν τη γερμανικότητα, η ασυγκράτητη βούληση για επέκταση, η επιβολή της ομοιομορφίας και των αυστηρών κανονιστικών πλαισίων. Όλα αυτά τα συμπτώματα εκφράστηκαν με τρόπο ακραίο στις πολιτικές που επέβαλε το Βερολίνο στην Ελλάδα κατά την εφαρμογή των τριών μνημονίων. 

Στο Α΄ Μέρος του βιβλίου ο συγγραφέας πραγματοποιεί μια ιμπρεσιονιστική περιδιάβαση στη γερμανική ιστορία, στο φιλοσοφικό υπόβαθρο του γερμανισμού και στο Sonderweg, το ειδικό μονοπάτι που ακολούθησε η Γερμανία στην εξέλιξή της σε σχέση με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις και κοινωνίες του 19ου αιώνα. Η κατάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το γερμανικό υπόβαθρο της Ευρώπης, η καθυστερημένη μεταρρύθμιση, ο ρόλος του Ναπολέοντα στην ενοποίηση της Γερμανίας, ο Μπίσμαρκ, οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, το μεταπολεμικό οικονομικό θαύμα, η στρατηγική του γερμανικού κεφαλαίου, η οικονομία της επικυριαρχίας και ο εσχατολογικός ορθολογισμός είναι θέματα που ξετυλίγονται με τη λογική και τη γραφή ενός ρεπορτάζ. 

«Μην απορείτε»! Ο Νίκος Σίμος γράφει για όσα έγιναν στη χώρα από το 2010, αλλά και για όσα έρχονται

Συγκινημένος εύζωνας της Προεδρικής Φρουράς που συμμετείχε στην στρατιωτική παρέλαση για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, στην Θεσσαλονίκη, Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2024. (ΡΑΦΑΗΛ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ/EUROKINISSI)

ΜΗΝ ΑΠΟΡΕΙΤΕ!

Γράφει ο Νίκος Σίμος

Στην Ελλάδα, στην αέναη πια αποικία χρέους, το 2010 συντελέστηκε πείραμα.

Ένα πείραμα που αποτελούσε το προοίμιο της τελευταίας πράξης του σχεδίου, κόντρα στην ανθρωποκεντρική διάσταση της εξέλιξης στον πλανήτη, με στόχο την «κατοχή» του από μια ασήμαντη μειοψηφία κροίσων, που σώρευσαν πλούτο, το εμπράγματο μέρος του οποίου σπατάλησαν και συνεχίζουν να σπαταλούν με στόχο την «ιδιοκτησία του κόσμου».

Το πείραμα αυτό είχε σαν βάση την νεοφεουδαρχική αντίληψη του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και επιβλήθηκε μέσω του εύηχου, πλην αντικοινωνικού, «συμφώνου σταθερότητας».

Ένα πείραμα που με εκκίνηση την Ελλάδα είχε στόχο και αφορούσε τον Νότο της Ευρώπης, την οικονομική ακύρωση και εξάρτηση δηλαδή αυτής της Ευρωπαϊκής γεωοικονομικής ζώνης, στην κατεύθυνση της νεοφεουδαλιστικής αντίληψης της μετακοινωνίας και που για την Χώρα μας πήρε τραγικά χαρακτηριστικά

Από το 2010 η Χώρα λειτουργεί απροκάλυπτα σε καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας και ταυτόχρονα για λογαριασμό λίγων οικογενειών ημεδαπών νεοκοτζαμπάσηδων και των παρατρεχάμενών τους, που συγκεντρώνουν πλούτο σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας, η οποία και σηκώνει το βάρος του κοινωνικοοικονομικού αφανισμού που της επέβαλαν οι μνημονιακές συμβάσεις αέναης δουλείας.

Είμασταν και παραμένουμε ο πειραματικός σωλήνας στον οποίο «προνομιακά» θα δοκιμαστούν όλα τα δυστοπικά σχέδια της «κοινωνίας του 1%».

Τώρα – όπως από το 2015 έλεγα στους ραδιοφωνικούς “Αναστοχασμούς” στην ΕΡΤΟΠΕΝ – η εξέλιξη αυτού του σχεδίου θα απλωθεί σε όλη την ήπειρο, με πρόσχημα την «σωτηρία του πλανήτη», μόνο που αυτή η σωτηρία θα αφορά αποκλειστικά τον άλλοτε Δυτικό κόσμο, αφού ο υπόλοιπος κόσμος αρνήθηκε τις λογικές των οιωνεί νεοφεουδαρχών και της «δεξαμενής διαστροφικής σκέψης» που είναι και παραμένει το διαβόητο WEF (οικονομικό φόρουμ Νταβός)

Πως Τα Δάνεια Που Χρέωσαν Την Ελλάδα Για Πάντα

Προϋπολογισμός 2025: Μνημονιακή “δημοσιονομική πειθαρχία χωρίς προηγούμενο”

Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ

Η κατάθεση του προϋπολογισμού στη Βουλή δίνει την ευκαιρία να πεανέλθουμε σε ανάρτησή μας του Αυγούστου 2022, στην οποία παρουσιάσαμε την τελευταία ενισχυμένη αξιολόγηση των “Θεσμών” του Μαϊου 2022 για την ελληνική οικονομία (σελ. 27):

«Η νέα δημοσιονομική πορεία συνεπάγεται κατά μέσο όρο σημαντικά υψηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα σε σχέση με τα δεδομένα της προηγούμενης δημοσιονομικής παραδοχής [του 2018]. Η επίτευξη και η διατήρηση ενός μέσου πρωτογενούς πλεονάσματος 2,6% για σχεδόν 40 χρόνια είναι εξαιρετικά φιλόδοξη και θα απαιτούσε δημοσιονομική πειθαρχία που δεν έχει προηγούμενο σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη της Ε.Ε.».

Το προβλεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό του 2025 είναι 2,4%, ως αποτέλεσμα της βασικής μνημονιακής δέσμευσης. Ενώ κυβέρνηση και αντιπολίτευση εξαπατούν τον ελληνικό λαό ότι τα Μνημόνια έχουν τελειώσει, στην πραγματικότητα εφαρμόζουν μνημονιακούς νόμους και δεσμεύσεις.

Η ακρίβεια τροφοδοτείται από τους υπέρογκους συντελεστές ΦΠΑ, που επιβλήθηκαν από τα Μνημόνια και τροφοδοτούν την αποπληρωμή του επαχθούς μνηνμονιακού χρέους και το προϋπολογιζόεμενο πλεόνασμα.

Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετεί η διάλυση του κοινωνικού κράτους με την κατάργηση ή εκποίηση των κοινωφελών υποδομών. Με διάφορα προσχήματα, όπως η ψηφιοποίηση των υπηρεσιών που χρησιμοποιείται όχι επιβοηθητικά, αλλά ως δικαιολογία για τη μείωση του προσωπικού της δημόσιας διοίκησης και την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Τα συστημικά ΜΜΕ εξυμνούν την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, όπως οι “αυλητρίδες” που έπαιζαν μουσική κατά την κατεδάφιση των “Μακρών Τειχών” της Αθήνας μετα τη συντριβή της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο το 404 π.Χ.

Εργαστήριο Ελλάδα (2019)

Ευχαριστώ το Νίκο Ραφτόπουλο

Μαρία Δελιβάνη: σιγή τάφου γύρω από τα εγκληματικά μνημόνια

Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη

Η πρόσφατη συνέντευξη του νομπελίστα οικονομολόγου Τζόζεφ Στίγκλιτς και οι σχετικές δηλώσεις του τραπεζίτη Σάλλα, γύρω από τη δραματική κατάσταση της οικονομίας μας, κίνησαν τα χρόνια λιμνάζοντα ύδατα, γύρω από τον προβληματισμό των εγκληματικών Μνημονίων. Και με ενθαρρύνουν να επιμείνω για πολλοστή φορά γύρω απ’ αυτά.

Έχουν περάσει 15 χρόνια από την επιβολή του πρώτου Μνημονίου, που ακολουθήθηκε και από τα δύο άλλα. Στο διάστημα αυτό οι συνέπειές τους διέλυσαν ολοσχερώς την οικονομία μας, φτωχοποίησαν τη μεσαία και χαμηλότερη τάξη και το χειρότερο, ενθάρρυναν και εμπέδωσαν τα μυθεύματα περί γαλάζιας πατρίδας.

Το περίεργο δεν είναι πως φτάσαμε μέχρις εδώ, καθώς τα ζοφερά αποτελέσματα των Μνημονίων όφειλαν να είναι αναμενόμενα από την αρχή. Αντιθέτως, ανεξήγητη είναι καταρχήν η απόλυτη σιωπή των εκάστοτε αρμοδίων, γύρω από την καταστροφή της χώρας και τις ευθύνες γύρω από αυτήν. Το ίδιο ακατανόητες, και οι συχνές ενθουσιαστικές δηλώσεις τους, για το πόσο καλά πηγαίνει η οικονομία.

Πώς τα Μνημόνια έσωσαν δήθεν την οικονομία μας

Ας δούμε, λοιπόν τη σωτηρία της. 

• Το 2009, όταν ξέσπασε η κρίση, το χρέος της Ελλάδας ανέρχονταν σε 270 δις Ε, ενώ σήμερα υπολογίζεται σε 407 δις Ε. 
• Και ως ποσοστό στο ΑΕΠ, το χρέος τότε ήταν 126%, και βιώσιμο, με βάση τη σχετική βιβλιογραφία, ενώ σήμερα, μετά από 15 χρόνια σωτήριων, υποτίθεται, μέτρων εκτιμάται στο 167%. Η σημαντική του μείωση των τελευταίων ετών οφείλεται κυρίως στον πληθωρισμό. Έτσι, λοιπόν μας έσωσαν τα Μνημόνια, αλλά και χάρις σε αλχημείες επιχειρημάτων, το χρέος που εκλήφθηκε ως καταστρεπτικό το 2009, τώρα, σοβαρά διογκωμένο, εκλαμβάνεται ωστόσο ως βιώσιμο.

Επίσης είναι άξιον απορίας, το πως και το γιατί η ΕΕ καταλήφθηκε από πανικό, σε βαθμό που έσπευσε να καταδικάσει έναν ολόκληρο λαό, με το ελληνικό χρέος των 270 δις, το 2009, μικρό ποσοστό στο συνολικό του Νότου των 2.2 τρισ. Ε., ενώ τώρα που έχει σημαντικά διογκωθεί, όλα καλά.

Ποιος Οδήγησε στην Ελληνική Κρίση | Greekonomics #14

Τι οδήγησε την Ελλάδα στην κρίση από την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ σκοπιά των πραγμάτων. 

Έρευνα – παραγωγή – παρουσίαση: Κοσμάς Μαρινάκης, Ph.D. Όλα τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο βίντεο προέρχονται από επίσημες πηγές (OECD, EUROSTAT, ΕΛΣΤΑΤ, IMF, WORLD BANK). Επειδή καμία πηγή δεν καλύπτει ολόκληρη τη την περίοδο 1960 - 2009, τα στοιχεία έχουν συνδυαστεί. ----- 

00:00 Intro 

01:26 Ελλείμματα και Χρέη 

04:41 Μη-Βιώσιμο Χρέος 

08:17 Λογιστική: Η 8η Τέχνη 

10:23 Τίς Πταίει; 

11:09 «Εξπρές» στον… Γκρεμό ----- 

Ο Κοσμάς Μαρινάκης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής (Senior Lecturer) Οικονομικής Επιστήμης στο Singapore Management University. Έχει εργαστεί σε καθηγητικές και ερευνητικές θέσεις σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κύπρου. Έχει δημοσιεύσει ερευνητικές εργασίες στο αντικείμενο της Οικονομικής της Βιομηχανικής Οργάνωσης σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Διδάσκει οικονομικά από το 2003 σε προπτυχιακό, μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο.

Το Δίλημμα «Ευρώ ή Δραχμή» ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΑ | Greekonomics #32

Η πιο φορτισμένη ερώτηση στον δημόσιο διάλογο από την οικονομική κρίση μέχρι σήμερα. Θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα για την Ελλάδα αν επέστρεφε στην Δραχμή. Πάμε να δούμε! 00:00 Intro

00:55 Τα 5 Σενάρια Σύγκρισης Ευρώ-Δραχμής
02:58 1ο Πλεονέκτημα Δραχμής: Αποπληρωμή Χρέους με Εκτύπωση 

04:23 2ο Πλεονέκτημα Δραχμής: Στοχευμένη Νομισματική Πολιτική 

05:45 3ο Πλεονέκτημα Δραχμής: Εθνική Κυριαρχία 

06:22 4ο Πλεονέκτημα Δραχμής: Συναλλαγματική Πολιτική 

11:17 5ο Πλεονέκτημα Δραχμής: Αποφυγή Πληθωρισμού «Στρογγυλοποίησης» 

12:56 1ο Πλεονέκτημα Ευρώ: Αποφυγή Συναλλαγματικού Κινδύνου 

2015: Η Διαπραγμάτευση με τους Θεσμούς | Greekonomics #20

Σε αυτό το επεισόδιο κλείνουμε την σειρά για την Ελληνική Κρίση εξηγώντας τι ακριβώς έγινε στην διαπραγμάτευση του 2015 και πως η Ελλάδα μπήκε στο τρίτο μνημόνιο.

 00:00 Intro 

01:59 Προδιαγεγραμμένη Πορεία 

04:07 Προς τη Διαπραγμάτευση 

06:39 Αμφισβήτηση του Status-Quo 

07:34 Αξιόπιστη Απειλή 

08:43 Η Ελληνική Απειλή 

09:15 Ο Μεγάλος Κίνδυνος Είχε Περάσει 

09:59 Η Λογική του Τρύπιου… Κουβά 

11:10 Το Σχέδιο-Σόιμπλε 

Β. Σόιμπλε: Καταστροφέας Οικονομικών Κόσμων | Greekonomics #43

Στο σημερινό βίντεο θα μάθεις πώς λειτουργεί η Δημοσιονομική Πολιτική σε μία χώρα και πώς οι εμμονές του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε οδήγησαν την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου σε μακρά οικονομική κρίση, που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί. 

Επιμέλεια – παρουσίαση: Κοσμάς Μαρινάκης, Ph.D. 

Σκηνοθεσία - μοντάζ: Αλέξανδρος Ρέλλος 

Επιστημονικός έλεγχος κειμένου: Αχιλλέας Μαντές, Ph.D. 

Υπεύθυνος παραγωγής: Αντώνης Λαδόπουλος 

00:00 Intro 

05:26 Οικονομικές Κρίσεις 

06:34 Η Μακροοικονομία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Κοινή Λογική 

08:11 Η Πλάνης της Σύνθεσης 

11:08 Δημοσιονομική Πολιτική 

13:02 Αντί-Υφεσιακές Πολιτικές 

Ήταν τα Μνημόνια Σωστή Λύση για την Ελλάδα; | Greekonomics #19

Σε αυτό το επεισόδιο του Greekonomics, γιατί το Ελληνικό ζήτημα είχε μπει σε μια μη-αναστρέψιμη πορεία πολύ πριν την διαπραγμάτευση του 2015, ποια θα ήταν η ενδεδειγμένη λύση για την Ελλάδα, και γιατί αυτή θα ήταν αποτελεσματικότερη, φθηνότερη, γρηγορότερη και πιο εύκολο να πετύχει; Πως οι Θεσμοί έβγαλαν χρήματα στην πλάτη της Ελλάδας που κατέρρεε.

00:00 Intro

02:09 Δρόμος Χωρίς Γυρισμό

04:35 Άξιζε η Ελλάδα Καλύτερη Μεταχείριση; 

06:47 Υπήρχε Σωστότερη Λύση; 

Ελλάδα ώρα μηδ

Βασίλης Βιλιάρδος

«Μεγαλύτερη από την εκροή πλούτου προς τις κοινωνίες και οικονομίες της ΕΕ και των ΗΠΑ κυρίως, αποδεικνύεται η εκ των πραγμάτων εξορία (brain drain) του σπουδαιότερου κεφαλαίου της χώρας μας: των ανθρώπων της που δυστυχώς αποτελούν το πρώτο «εξαγωγικό προϊόν» της Ελλάδας.

Πρόκειται για μια αιμορραγία, την τεράστια αξία της οποίας καρπώνονται οι πιστωτές – χωρίς βέβαια να μειώνεται το χρέος, καθιστώντας την Ελλάδα φτωχότερη και διαιωνίζοντας συγχρόνως το καθεστώς της μετριότητάς της.

Από την άλλη πλευρά η παρασιτική, σε κάποιο βαθμό κοινωνιοπαθής οικονομικοπολιτική ελίτ, εξακολουθεί να λυμαίνεται τα δανεικά και τα όποια άλλα κεφάλαια εισέρχονται στη χώρα – πλουτίζοντας χωρίς να δημιουργεί κοινωνικό πλούτο» (SLP).

Η φυγή από την Ελλάδα 1.080.000 Πολιτών από το 2010 έως το 2022, του 10% του πληθυσμού της (εκροή ΑΕΠ περί τα 50 δις €), είναι ίσως το πιο επώδυνο αποτέλεσμα της κυλιόμενης χρεοκοπίας – στην οποία καταδίκασε τους Έλληνες η εγχώρια οικονομικοπολιτική ελίτ για να μη χάσει τα προνόμια της, προφανώς αδιαφορώντας εντελώς για όλους τους υπόλοιπους.

Εν προκειμένω, ακούγονται μεγάλα λόγια σχετικά με μέτρα που θα διευκόλυναν την επιστροφή (brain gain) αυτών που έφυγαν για να επιβιώσουν – ενώ για λόγους χειραγώγησης και καθησυχασμού του «όχλου», βλέπουν το φως της δημοσιότητας αναφορές περί δήθεν επιστροφής ενός μεγάλου αριθμού τους.

Η Ελλάδα δεν έχει βγει από την κρίση όπου την έριξε η Ε.Ε.

“Σήμερα, με βάση μακροοικονομικά δεδομένα υποδηλώνεται ότι η Ελλάδα ξαναβρήκε το δρόμο της ευημερίας και στο εξής έχει εξυγειανθεί χάρη στην ευρωπαϊκή θεραπεία. Όμως, μια πιο προσεκτική παρατήρηση της κοινωνίας δείχνει ότι οι ανισότητες, η φτώχεια, η μετανάστευση ζωτικού ανθρώπινου δυναμικού υπονομεύουν το μέλλον της χώρας.” Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει ανάλυση του Γάλλου οικονομολόγου Φρεντερίκ Φαρά στον ιστοχώρο Elucid με αφορμή την επέτειο του Δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015. Προσπαθώντας να απαντήσει στο ερώτημα που τίθεται στην κοινή γνώμη της χώρας του τί έχει απογίνει στην Ελλάδα από τότε, που δεν απασχολεί πλέον τη διεθνή επικαιρότητα. Στην οποία τονίζεται μια θέση που ήταν εξαρχής και δική μας. Ότι η ελληνική κρίση ξεκίνησε ως κρίση ιδιωτικού χρέους και όχι δημόσιου. Αλλά και για τις ολέθριες συνέπειες των Μνημονίων που έχουμε κατά κόρον εκθέσει.

Έχει αξία και η διαπίστωσή του ότι τα Μνημόνια “…αντιπροσώπευαν τη μεγαλύτερη βαναυσότητα σε βάρος μιας κοινωνίας σε καιρό ειρήνης, καθώς καταπατήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά τη στέγαση, στην πρόσβαση στην υγεία και στις συνθήκες εργασίας.”

Ποια είναι όμως η κατάσταση, στην οποία έχουν οδηγήσει τη χώρα τα Μνημόνια;

Ο αναλυτής παρουσιάζει τα μακροοικονομικά στοιχεία στα οποία βασίζεται το κυράρχο αφήγημα της “Κομισιόν” και της ελληνικής Κυβέρνησης: Επιστροφή στις αγορές με δυνατότητα περαιτέρω δανεισμού και εξαγοράς τίτλων από την ΕΚΤ. Ανάπτυξη 4% το 2022, υψηλότερη από το μέσο όρο της ευρωζώνης που ήταν 2,6%. Άνοδος του τουρισμού, τα έσοδα από τον οποίο αντιστοιχούν στο 25% του ΑΕΠ έναντι 18% του 2009. Απασχολούνται στον τομέα αυτό 900.000 ανθρωποι, το 20% του εργατικού δυναμικού. Μείωση της ανεργίας από 28% το 2013 στο 11% του ενεργού πληθυσμού το 2022. Μείωση της αναλογίας δημόσιου χρέους και ΑΕΠ από 210% στο 160% το 2021 με επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 1,1%, που υποτίθεται ότι καθησυχάζει τους επενδυτές σε σχέση με τη δυναότητα εξυπηρέτησής του.

Η εξωραϊσμένη αυτή εικόνα καταρρίπτεται από την ίδια την “Κομισιόν”, της οποίας οι συστάσεις αποτυπώνονται στο με αριθμό 11138 από 30.6.2023 έγγραφο του Συμβουλίου της Ε.Ε. σε σχέση με το “εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Ελλάδας για το 2023 και τη γνωμοδότηση για το πρόγραμμα σταθερότητας της Ελλάδας για το 2023.”:

Έργα και ημέρες πρακτόρων από την "αριστερή" πτέρυγα του πολιτικού προσωπικού του Ευρώ Ατλαντικού άξονα το 2015

 

ΒΑΣΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ: 

1. ΕΔΡΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΑΠΟΙΚΙΑΣ ΧΡΕΟΥΣ-ΚΑΤΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΞΟΝΑ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ &

 2. ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΚΑΘΕ ΕΛΠΙΔΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΡΙΣΤΕΡΑ", ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ!

 Από #Νέος_Θερσίτης, [7/7/2024 5:20 μμ]

 «Μα, τι πάει και θυμάται κι αυτός ο Πούτιν για την Ελλάδα;

(… και μαζί, τι πάει και θυμίζει και σε μας!)

Έβλεπα πιο προσεκτικά τη συνέντευξη του Вλανтιμiр Поύтiν μετά τη Διάσκεψη Κορυφής του Οργανισμού της Σαγκάης,

στις 4 Ιούλη 2024, με αφορμή ερώτηση περί της προοπτικής ενιαίου νομίσματος Ρωσίας-Λευκορωσίας:

“Θα προχωρήσουμε με προσεκτικά βήματα στην οικονομική ολοκλήρωση με την Λευκορωσία με βάση και τη διεθνή, θετική κι αρνητική εμπειρία.

…Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ξέρετε, όταν δημιουργήθηκε το ενιαίο νόμισμα, πολλές χώρες με αδύναμες οικονομίες υπέφεραν, επειδή δεν είναι δυνατόν να ρυθμιστεί τίποτα με βάση τον πληθωρισμό, επειδή τα πάντα είναι συνδεδεμένα με το ευρώ.

Δεν υπάρχει δραχμή, φέρ' ειπείν, και η Ελλάδα δεν μπορούσε να ρυθμίσει τις εσωτερικές οικονομικές της διαδικασίες με τη βοήθεια του εθνικού της νομίσματος…»

👉 Η αλήθεια είναι ότι ο Πούτιν το πρώτο εξάμηνο του 2015 έζησε από πολύ κοντά και πολύ ενεργά την “ελληνική κρίση χρέους” προσπαθώντας πραγματικά και ειλικρινά να βοηθήσει την Ελλάδα “να τα βγάλει πέρα” με την Τρόικα!

Στο τέλος, έπαθε όμως κι αυτός … “Τσίπρα” -όπως κι ο Ελληνικός λαός!

Έμειναν όμως, απ’ αυτή την εποχή κάποιες ιστορίες που θα διηγηθώ παρακάτω

(😉 Α, και για να μην έχουμε … διαψεύσεις, να θυμίσω ότι για ΟΛΑ αυτά υπάρχουν ΚΑΙ μάρτυρες ΚΑΙ ντοκουμέντα κι αλληλογραφία ΚΑΙ ηχογραφημένα πρακτικά!)

Γ. Κοντογιώργης: Τις πταίει; Οδηγός για τυφλούς!!!

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/NCt4OEMn_rc?si=0p5Kw_6jPyvPW-19

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΕΛΛΑΔΑ: ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

"...Είναι φανερό πως η Οικονομία μας δεν πηγαίνει καθόλου καλά – αφού όλοι οι βασικοί δείκτες της είναι στο βαθύ κόκκινο. Μόνο ο ρυθμός ανάπτυξης είναι θετικός, αν και βασίζεται στην τεράστια απόκλιση του ΑΕΠ μας από το μέσο της ΕΕ, καθώς επίσης στα 51,5 δις € με δανεικά – με τα οποία στηρίχθηκε η οικονομία μας με την επίκληση της πανδημίας, σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες που έχουν πολύ πιο βιώσιμο δημόσιο χρέος. Όσον αφορά δε το μέλλον, με τα κρυφά χρέη των παγωμένων τόκων των 25 δις € του EFSF, των χρεολυσίων των 96 δις €, της «τρύπας» των 78 δις € του ασφαλιστικού και τις όποιες κρατικές εγγυήσεις εκπέσουν, συν τα συνεχή ελλείμματα του προϋπολογισμού μας που αυξάνουν το χρέος, θα είναι ακόμη πιο σκοτεινό – εάν δεν αλλάξουμε άμεσα το οικονομικό μας μοντέλο..."

"...Όσον αφορά το πρώτο τρίμηνο του 2024, η πτώση των εξαγωγών μας ανήλθε στο 11% – στα 12,3 δις €,  έναντι 13,85 δις € το ίδιο διάστημα του 2023. Ήταν εύλογη λοιπόν ν άνοδος του ελλείμματος του εμπορικού μας ισοζυγίου στα 7,97 δις €, από  7,33 δις € το αντίστοιχο διάστημα του 2023 (γράφημα) – παρουσιάζοντας αύξηση 8,7%.

Δυστυχώς, το βασικό μας εξαγωγικό προϊόν όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων, δεν είναι άλλο από τα παιδιά μας που φεύγουν στο εξωτερικό για να επιβιώσουν. Από τα παιδιά μας που μεγαλώσαμε και σπουδάσαμε, δαπανώντας τεράστια ποσά, για να προσφέρουν εργασία, ΑΕΠ, έσοδα και απογόνους σε άλλες χώρες, στηρίζοντας το δικό τους δημογραφικό – με την κυβέρνηση να τα αντικαθιστά με φθηνούς και πολύ χαμηλοτέρων δεξιοτήτων ξένους μετανάστες, ακόμη και με παράνομους που νομιμοποίησε με θράσος..."

Όλη η ανάρτηση ΕΔΩ

ΠΗΓΗ: https://analyst.gr/2024/05/19/ora-miden-gia-tin-ellada-2/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Μόνο ότι φταίει για όλα ο λαός δεν ακούσαμε στο συνέδριο της Καθημερινής!

Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη

Σίγουρα, η βασική υπόθεση στη βάση των όσων καταστρεπτικών υπέγραψαν οι δικοί μας ταγοί (μας τα υπενθύμισε το συνέδριο της Καθημερινής) στην αποφράδα περίοδο μετά το 2009, ήταν ότι αυτά δεν απέρρεαν από τη βούλησή τους, αλλά ήταν αποτέλεσμα απειλών και εκβιασμών έξωθεν. Εγείρονται, ωστόσο, εύλογα πολυάριθμα ερωτηματικά, που μέχρι σήμερα δεν έτυχαν ικανοποιητικών απαντήσεων. Ο ελληνικός λαός ουδέποτε έλαβε σαφείς και ειλικρινείς εξηγήσεις, σχετικά με τις προσβλητικές, επικίνδυνες, παράλογες, ανατρεπτικές υποχρεώσεις που αναλήφθηκαν γι’ αυτόν και χωρίς τη συναίνεσή του. Αντιθέτως, ο ελληνικός λαός παρέμενε, συστηματικά, εκτός των πάντων.

Ένα από τα πολλά και δυσεξήγητα συμβάντα είναι και το γεγονός ότι –εκτός μεμονωμένων περιπτώσεων– ο κύκλος συγκάλυψης δεν προστάτευε μόνο την εκάστοτε κυβέρνηση, που υπέγραφε, που συναινούσε, που υποχωρούσε, που συνοδοιπορούσε με συμφέροντα αλλότρια και εναντίον των εθνικών δικών μας, αλλά και την αντιπολίτευση. Και εύλογα διερωτάται κανείς τι το τόσο φοβερό μπορεί να κρύβεται πίσω από την ανεπίτρεπτη, γενικευμένη και ήδη παγιωμένη μεθόδευση συμπόρευσης.

Οι πιθανότερες απειλές, που κάπως διέρρευσαν ή που, κατά καιρούς, τις φανταστήκαμε είναι:

Πρώτον, να μας πετάξουν από το ευρώ. Η απειλή αυτή εκτοξεύτηκε αρκετές φορές, αφού είχε προηγηθεί μεθοδική τρομοκράτηση, κυρίως από τα συστημικά ΜΜΕ, σχετικά με τα φρικτά μαρτύρια που δήθεν μας ανέμεναν, αν αυτή είχε πραγματοποιηθεί. Η απαρίθμηση, βέβαια, των πιθανών μαρτυρίων μας ήταν εμφανώς αφελής, ακόμη και για τους πλέον αδαείς, γύρω από την ΕΕ και τα νομισματικά-οικονομικά της.

Ωστόσο, ταυτόχρονα, με τις απειλές είχαν τεθεί σε εφαρμογή και μεθοδεύσεις αποθάρρυνσης της όποιας σοβαρής συζήτησης γύρω από αυτήν, καθώς και απαξιωτική αντιμετώπιση οποιουδήποτε τολμούσε να εκφράσει αμφιβολίες, σχετικά με το μέγεθος της καταστροφής, που μας ανέμενε εκτός ευρώ. Γι’ αυτό ουδέποτε υπήρξε σοβαρή συζήτηση γύρω από την εναλλακτική αυτή λύση. Τα αναπάντητα ερωτήματα είναι αναρίθμητα:

• Πώς οι αρμόδιοι επέδειξαν τέτοιας έκτασης ελαφρότητα, ώστε να πιστέψουν ότι η ΕΕ, της οποίας έτριζαν από τότε τα θεμέλια, θα τολμούσε ποτέ να ξεπετάξει οικειοθελώς την Ελλάδα από την Ευρωζώνη;

Το συνέδριο της “Καθημερινής” αναβίωσε τα εγκλήματα των Μνημονίων

Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη

Θα ήλπιζε κανείς ότι το συνέδριο της “Καθημερινής”, που συγκέντρωσε πρωτεργάτες των όσων διαδραματίστηκαν στο διάστημα αυτών των 50 ετών από την μεταπολίτευση, θα έριχνε φως σε αναπάντητα ερωτήματα. Θα ανέμενε, δηλαδή, κανείς ότι οι συμμετέχοντες πρώην πρωθυπουργοί, υπουργοί κ.α. να εξηγήσουν τι ακριβώς συνέβη και υπέγραψαν, ο ένας μετά τον άλλον την καταδίκη της πατρίδας τους.

Ο ελληνικός λαός θα καταλάβαινε επιτέλους, πως συμβαίνει και μετά από 15 χρόνια από την έναρξη των μνημονίων, που υποτίθεται ότι ήρθαν για να σώσουν την Ελλάδα, αυτή βρίσκεται τώρα σε χειρότερη κατάσταση, από αυτήν του 2009, όπως αποκαλύπτουν, χωρίς την ελάχιστη αμφιβολία, τα ακόλουθα συνοπτικά δεδομένα:

• Το χρέος, μετά από 15 χρόνια απάνθρωπης λιτότητας, αλλά και πλήρους ξεχαρβαλώματος της οικονομίας, έχει υπερτριπλασιαστεί (από 110 σε 404 δισ.)
• Έχει ήδη ξεπουληθεί το σύνολο της δημόσιας περιουσίας και η επιχείρηση συνεχίζεται.
• Έχουν αποδεκατιστεί οι δύο από τους τρείς βασικούς τομείς παραγωγής, η γεωργία και η βιομηχανία, έτσι που η οικονομία εξαρτάται σε ανεπίτρεπτα υψηλό βαθμό από τον τουρισμό.
• Η Ελλάδα, από την κορυφή των βαλκανικών χωρών, είναι τώρα στον πάτο, κάτω και από τη Βουλγαρία! Να σημειωθεί ότι η ταχύτατη ανάπτυξη των βαλκανικών οικονομιών συντελέστηκε με το εθνικό τους νόμισμα!

Εξυπακούεται, ότι τα αδυσώπητα, αλλά αναπάντητα ερωτήματα, που σίγουρα θα καταγραφούν με μαύρα γράμματα στην ιστορία, δεν αναφέρονται στην υπογραφή των μνημονίων. Διότι, εφόσον υπήρχε χρέος, θα υπήρχαν και μνημόνια. Αφορούν, αντίθετα, σε τρείς εθνικά αυτοκτονικές συμπεριφορές, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αυτά: Τις ασυγχώρητες δεσμεύσεις-παραχωρήσεις που υπέγραψαν:

• Πρώτον, παραίτηση από συμψηφισμό χρεών, παρότι ήταν γνωστό ότι η Γερμανία μας χρωστούσε από την κατοχή, ποσό που υπερέβαινε κατά πολύ το δικό μας χρέος.
• Δεύτερον, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
• Τρίτον, θανατηφόρο βαθμό λιτότητας, που απέκλειε εκ προοιμίου τη δυνατότητα ανάπτυξης, όπως άλλωστε και συνέβη, και που εξαθλίωσε τον ελληνικό λαό.
• Τέταρτον, αποδοχή του αγγλικού δικαίου για να κρίνει ενδεχόμενη διαφορά ανάμεσα στην Ελλάδα και στους πιστωτές της.
• Πέμπτον, συναίνεση σχετικά με την καταστρεπτική αργοπορία του κουρέματος του χρέους (επειδή το ζήτησαν οι πιστωτές, για να μη κινδυνεύσουν οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες). Η αργοπορία υπήρξε καταστρεπτική για τα δικά μας κοινωνικά ταμεία.
• Έκτον, το 2015 δόθηκε η δυνατότητα στον ελληνικό λαό, με το δημοψήφισμα, να απαντήσει αν θα ήθελε να εξακολουθήσει το αυτοκτονικό καθεστώς, μέσα στο οποίο τον είχε καταδικάσει η ΕΕ και το ΔΝΤ ή όχι. Και απάντησε αδίστακτα ΟΧΙ, το οποίο ωστόσο ΟΧΙ πλαστογραφήθηκε σε ΝΑΙ.

Ο Γεωργίου και τα δεινά των μνημονίων

Σημείωση: Είναι αναρίθμητα και, καταρχήν απίστευτα αυτά που Έλληνες πρωθυπουργοί και λοιποί υπέγραψαν στο ομιχλώδες αυτό χρονικό διάστημα. Λόγω έλλειψης χώρου, να συμπληρώσω εδώ όσα, όντως, απαράδεκτα δέχθηκαν να υπογράψουν οι δικοί μας κυβερνητικοί και παραπέμπω, για περισσότερες πληροφορίες, τους ενδιαφερόμενους, στο βιβλίο μου “Όλη η αλήθεια για χρέη και ελλείμματα και πως θα σωθούμε” (Εκδόσεις Ιδρύματος Δελιβάνη και Ιανού). Και βεβαίως την αδιανόητη αδιαφορία και αδράνεια που επέδειξαν στη συνέχεια:

Η αποκρουστική ασυδοσία των Ελληνικών Τραπεζών

Του

 

Ηλία Παπαναστασίου

«Είναι πασιφανές ότι οι σημερινοί τραπεζίτες, με τις ευλογίες της κυβέρνησης, που ορκίζεται στο σύστημα της παγκοσμιοποίησης, επιδιώκουν την πλήρη ψηφιοποίηση των συναλλαγών, ει δυνατόν και την κατάργηση της διακίνησης μετρητών.

 

Ταυτόχρονα έχουν παραχωρήσει τη βρόμικη δουλειά του «κυνηγητού» ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων στους servicers με αδιαφανείς συμφωνίες, χειρότερες και από αυτές που έκαναν κάποιοι παλαιότεροι με τους ντόπιους ολιγάρχες.

 

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι σημερινές τράπεζες ληστεύουν απροκάλυπτα τους μικροαποταμιευτές, αλλά και τους απλούς εργαζομένους, διατηρώντας χαώδεις διαφορές στα επιτόκια χορηγήσεων και καταθέσεων. Αγνοούν επιδεικτικά την πληθωριστική πραγματικότητα με την πλήρη ανοχή της Πολιτείας, παρότι μία τέτοια συμπεριφορά σε οποιαδήποτε ευνομούμενη χώρα θα επέσυρε κυρώσεις… τουλάχιστον από την Κεντρική Τράπεζα. Για να μη μιλήσουμε για τις σκανδαλώδεις προμήθειες, κρυφές και φανερές, σε όλων των ειδών τις συναλλαγές.

Το τελευταίο… κερασάκι στην τούρτα είναι ότι οι τράπεζες (με πρώτη την… ινδοκαναδική) έχουν αρχίσει τώρα να επιβάλλουν πάγια χρέωση 0,50 ευρώ ανά μήνα σε όλες τις καταθέσεις φυσικών προσώπων, ως προϋπόθεση για να παραμείνουν «λειτουργικές». Να διατηρήσουν τη δυνατότητα, δηλαδή, συμβατικής ή ηλεκτρονικής μεταφοράς χρημάτων, να μπορούν οι κάτοχοί τους να διατηρούν χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες κ.λπ. Τα αυτονόητα, δηλαδή!

 

Πρόκειται για ένα απαράδεκτο και αισχρό εφεύρημα, το οποίο η Πολιτεία με την ευρύτερη έννοια (κυβέρνηση, Τράπεζα της Ελλάδος, ανεξάρτητες ελεγκτικές Αρχές, Δικαιοσύνη) οφείλουν να μπλοκάρουν» ( Γιώργος Χαρβαλιάς – Antinews –11/2/2024).

 

 

Όλα όσα αναφέρει ο εξαιρετικός Γιώργος Χαρβαλιάς είναι όχι απλώς «ορθότατα» αλλά αποτελούν την επιτομή της «νεοελληνικής λογικής» στον Τραπεζικό Τομέα (και όχι μόνο...).

 Εκατοντάδες δανειολήπτες όχι απλώς «ενοχλούνται» και «παρενοχλούνται» αλλά κυριολεκτικά απειλούνται για δάνεια που οι τραγικές οικονομικές καταστάσεις πολλών συμπατριωτών μας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια δεν τους επέτρεψαν να τα ξεπληρώσουν. Έχοντας ένα ή παραπάνω δάνεια στην πλάτη τους, ζώντας με την απειλή της διαταγής πληρωμής και του πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας ή της επαγγελματικής στέγης και έχοντας μετατρέψει το άγχος της αστεγίας σε καθημερινό βίωμα, χιλιάδες χιλιάδων συμπατριωτών μας έχουν μετατραπεί σε «απόμαχους της ζωής», όντας εργαζόμενοι... Γιατί «απόμαχος της ζωής» θεωρείται αυτός που ενώ εργάζεται, βαδίζει φορτωμένος ένα υπέρογκο δάνειο ή μια πιστωτική κάρτα που έχει καταγγελθεί από το ευαγές ίδρυμα που ονομάζεται Τράπεζα, κατ’ όνομα «εργαζόμενος» ή «ελεύθερος επαγγελματίας» όμως στην πραγματικότητα «απόμαχος» γιατί ενώ εργάζεται έχει παραιτηθεί από την ζωή, θεωρώντας τον εαυτό του «απόμαχο», «αποτυχημένο» και «οικονομικό μελλοθάνατο»... Το χρέος που τον πνίγει, έχει μετατρέψει την ζωή του σε κόλαση και διαρκή δυστοπία, την αυτοχειρία σε πιθανότητα, την δυστυχία σε δεύτερη φύση και καθημερινότητα. Είναι ένας ζωντανός νεκρός, ένας νεκρός που δεν πέθανε αλλά υφίσταται τον «διαρκή, ζωντανό θάνατο» της καθημερινότητας, ένας νεκρός «υπό συζήτηση» και «δυνητική διαβούλευση», ένας ενοχοποιημένος από την τραπεζική διόπτρα του σκοπευτή που σήμερα ονομάζεται Fund, ίσως και servicer… Πολιτισμένα πράγματα, επίπεδου.

ΚΟΡΥΦΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΠΕΙΛΗ ΜΑΖΙΚΩΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΩΝ

"...Όποιος πάντως δεν βλέπει το ορόσημο του 2033, όπου το δημόσιο χρέος μας θα είναι ξανά εκτός ελέγχου εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, ενώ δεν θα μας έχει απομείνει πια τίποτα για να ξεπουλήσουμε, με τα νοικοκυριά μας ήδη στα όρια της εξαθλίωσης, απλά εθελοτυφλεί – παραβλέπει τα γεγονότα, είτε από φόβο, είτε από ανευθυνότητα..."

14 Ιανουαρίου 2024

από Βασίλης Βιλιάρδος

Σε έναν πιο δίκαιο κόσμο, τα κράτη που πλήττονται από ασύμμετρες φορολογικές συνθήκες και από κλοπή πόρων, στα οποία δυστυχώς ανήκει και η Ελλάδα κυρίως μετά το έγκλημα του PSI, δεν θα συντρίβονταν από τα μέτρα λιτότητας που συνήθως επιβάλει το ΔΝΤ και πλέον οι αγορές. Η ελάφρυνση του χρέους θα μπορούσε σίγουρα να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να μη χρεοκοπήσουν – προκαλώντας σεισμικές δονήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Κυρίως όμως να επενδύσουν στην προσαρμογή τους στην κλιματική κρίση, καθώς επίσης στη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας των Πολιτών τους – έτσι ώστε να μετριασθεί, μεταξύ άλλων, η απειλή των παράνομων μεταναστευτικών ροών προς τη Δύση, προτού καταστούν επικίνδυνες. Ακόμη όμως και αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, δεν θα ήταν αρκετό για να εξαλειφθούν οι αιτίες των επαναλαμβανόμενων κρίσεων χρέους στον παγκόσμιο νότο. Θα έπρεπε δηλαδή, αφενός μεν οι πολυεθνικές εταιρίες να υποχρεωθούν να σταματήσουν την οικονομική αιμορραγία των αναπτυσσομένων χωρών, αφετέρου να υπάρξει μία στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης τους που θα αξιοποιεί πλήρως τους πόρους που έχει στη διάθεση της η κάθε μία, με το δικό της νόμισμα – τονίζοντας ξανά πως η Ελλάδα, μετά τα τρία διαδοχικά μνημόνια και το PSI, δεν ανήκει πια στις ανεπτυγμένες, αλλά στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Όποιος πάντως δεν βλέπει το ορόσημο του 2033, όπου το δημόσιο χρέος μας θα είναι ξανά εκτός ελέγχου εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, ενώ δεν θα μας έχει απομείνει πια τίποτα για να ξεπουλήσουμε, με τα νοικοκυριά μας ήδη στα όρια της εξαθλίωσης, απλά εθελοτυφλεί – παραβλέπει τα γεγονότα, είτε από φόβο, είτε από ανευθυνότητα.

.
Ανάλυση

Το δημόσιο χρέος σε παγκόσμιο επίπεδο (το συνολικό επίσης, αλλά δεν είναι εδώ το θέμα μας) παρουσιάζει μεγάλη άνοδο τις τελευταίες δεκαετίες – ως αποτέλεσμα των διαδοχικών κρίσεων που προκάλεσαν μία απότομη επιτάχυνση αυτής της τάσης. Έτσι έχει υπερτετραπλασιασθεί το 2022, σε σχέση με το 2000 – υπερβαίνοντας σημαντικά το παγκόσμιο ΑΕΠ που τριπλασιάσθηκε την ίδια χρονική περίοδο (γράφημα).

Ειδικότερα, το παγκόσμιο δημόσιο χρέος που περιλαμβάνει το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της γενικής κυβέρνησης (=τόσο του κεντρικού κράτους, όσο και των οργανισμών του δημοσίου), έφτασε στο επίπεδο-ρεκόρ των 92 τρις $. Από αυτό το ποσόν, οι αναπτυσσόμενες χώρες οφείλουν σχεδόν το 30% – εκ των οποίων το 70% περίπου αποδίδεται στην Κίνα, στην Ινδία και στη Βραζιλία (γράφημα).