Η Τουρκία κυριαρχεί στην Λιβύη, οι άλλοι παρακολουθούν…

Ο Ερντογάν έχει δημιουργήσει μια σταθερή παρουσία που είναι δύσκολο να υπονομευτεί.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Πρωθυπουργό της Λιβύης Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπέιμπα στην Άγκυρα το 2021

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Η Λιβύη στην μετα-Καντάφι εποχή υπήρξε ένα γεωπολιτικό πεδίο μάχης για πάνω από μια δεκαετία. Πολλές δυνάμεις έχουν παίξει το παιχνίδι επιρροής,όμως είναι η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που μπόρεσε να εισχωρήσει με μεθοδικότητα και αποφασιστικότητα, μετατρέποντας τη χώρα σε μια πραγματική προηγμένη “πλατφόρμα” για τα συμφέροντά της στη Μεσόγειο και την Αφρική. Μια στρατηγική που είδε την Άγκυρα να ενεργεί αποφασιστικά σε στρατιωτικό, οικονομικό και διπλωματικό επίπεδο, κερδίζοντας έδαφος ενώ άλλες δυνάμεις, υποχώρησαν ή παρέμειναν βυθισμένες στην αβεβαιότητα.

Η είσοδος της Τουρκίας στη Λιβύη ξεκίνησε ως απάντηση σε κινήσεις άλλων δυνάμεων. Το 2012, η ​​Μόσχα αναπτύχθηκε μέσω της μισθοφορικής “θυγατρικής” της, της Wagner, για να υποστηρίξει τον στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ, τον ισχυρό άνδρα της ανατολικής Λιβύης, που υποστηρίζεται επίσης από την Αίγυπτο του αλ Σίσι και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Λιβύη 2025: εκλέχθηκε η πρώτη γυναίκα δήμαρχος: σημαντικό μήνυμα, αλλά δεν θα λείψουν τα εμπόδια.

Στον απόηχο της εκλογής της αλ-Φιτούρι, το κτίριο του Δημοτικού Συμβουλίου του Ζλίτεν έκλεισε προσωρινά και άρχισαν διαδηλώσεις κατά της εκλογής της δημάρχου στα τοπικά τζαμιά.

Γράφει ο ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Στις 30 Δεκεμβρίου, η Zaira al-Fitouri εξελέγη δήμαρχος του Zliten, μιας παραθαλάσσιας πόλης στη Λιβύη περίπου 150 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας Τρίπολης. Είναι ένα ιστορικό γεγονός, αποτέλεσμα του ακτιβισμού των Λιβύων γυναικών αλλά και της δράσης της “Μονάδας Υποστήριξης Γυναικών”, ενός εσωτερικού οργάνου της Ύπατης Εθνικής Εκλογικής Επιτροπής που έχει την εντολή να προωθεί τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική ζωή, να ενθαρρύνει την υποψηφιότητά τους και να αναγνωρίζουν τον ρόλο τους.

Η ίδια η Αλ-Φιτούρι είναι ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, η οποία αναγνωρίστηκε πέρυσι ως «Εμπνευσμένη Γυναίκα» από το Υπουργείο Γυναικείων Υποθέσεων της “Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας”, δηλαδή της κυβέρνησης της Τρίπολης που αναγνωρίζεται από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας. καλείται η δήμαρχος να υπερασπιστεί τον εαυτό της μέσα στο μισογυνικό περιβάλλον που την περιβάλλει. 

Λιβύη 2025: εκλέχθηκε η πρώτη γυναίκα δήμαρχος: σημαντικό μήνυμα, αλλά δεν θα λείψουν τα εμπόδια.

Στον απόηχο της εκλογής της αλ-Φιτούρι, το κτίριο του Δημοτικού Συμβουλίου του Ζλίτεν έκλεισε προσωρινά και άρχισαν να διαδηλώνουν κατά της εκλογής της Δημάρχου στα τοπικά τζαμιά.

Γράφει ο ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Σ τις 30 Δεκεμβρίου, η Zaira al-Fitouri εξελέγη δήμαρχος του Zliten, μιας παραθαλάσσιας πόλης στη Λιβύη περίπου 150 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας Τρίπολης. Είναι ένα ιστορικό γεγονός, αποτέλεσμα του ακτιβισμού των Λιβύων γυναικών αλλά και της δράσης της «Μονάδας Υποστήριξης Γυναικών», ενός εσωτερικού οργάνου της Ύπατης Εθνικής Εκλογικής Επιτροπής που έχει την εντολή να προωθεί τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική ζωή, να ενθαρρύνει την υποψηφιότητά τους και να αναγνωρίζουν τον ρόλο τους.

Η ίδια η Αλ-Φιτούρι είναι ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, η οποία αναγνωρίστηκε ως «Εμπνευσμένη Γυναίκα» από το Υπουργείο Γυναικείων Υποθέσεων της «Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας», δηλαδή της κυβέρνησης της Τρίπολης που αναγνωρίζεται από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας. καλείται η δήμαρχος να υπερασπιστεί τον εαυτό της μέσα στο μισογυνικό περιβάλλον που την περιβάλλει. Ξεκίνησε χαρακτηρίζοντας «άτιμα» τα λόγια του προκατόχου του, Omar al-Sagheer, ο οποίος θα προτιμούσε να συνεχίσει την εντολή ή να την παραδώσει σε άλλον άνδρα, αφού, σύμφωνα με τα λόγια του, «μια γυναίκα δεν πρέπει να δέχεται γυναίκα». εκτός ίσως από το σπίτι της.

Στον απόηχο της εκλογής της αλ-Φιτούρι, το κτίριο του Δημοτικού Συμβουλίου του Ζλίτεν έκλεισε προσωρινά και άρχισαν να διαδηλώνουν κατά της εκλογής της Δημάρχου στα τοπικά τζαμιά. Παράλληλα, ο μισογυνισμός έχει εκραγεί στις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η Χούρια Ελταρμάλ, υπουργός Γυναικείων Υποθέσεων της «Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας», τάχθηκε στο πλευρό της αλ-Φιτούρι, χαρακτηρίζοντας τη συμπεριφορά όσων προσπαθούν να εμποδίσουν τη δήμαρχο «απαράδεκτη». Ο Sadiq al-Ghariani, ο Μεγάλος Μουφτής της Λιβύης – η ανώτατη σουνιτική ισλαμική δικαστική αρχή του κράτους – μίλησε με αμφιλεγόμενο τρόπο: δεν υπάρχει αντίρρηση να ανατεθούν σημαντικές δημόσιες θέσεις σε γυναίκες, εφόσον σέβονται τις αξίες της Σαρίας.

Πέπλο (μπούρκα) και “αστυνομία Ήθους”: η κυβέρνηση της Λιβύης θέλει να μιμηθεί το Ιράν !

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Καθώς πλησιάζει η 25η Νοεμβρίου, καθιερωμένη ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, οι κυβερνήσεις ετοιμάζονται να την «γιορτάσουν» όπως τους αρμόζει.

Η λιβυκή κυβέρνηση της Τρίπολης στην Λιβύη, η επονομαζόμενη “κυβέρνηση εθνικής ενότητας” (της οποίας η νόμιμη θητείας έχει λήξει προ πολλού..), που στηρίζεται από την Ιταλία και την Τουρκία, φαίνεται να έχει ένα πολύ συγκεκριμένο μοντέλο αναφοράς: το Ιράν.

Συγκεκριμένα, στις 6 Νοεμβρίου, ο υπουργός Εσωτερικών Imed Trabelsi ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να υιοθετήσει νέους κανόνες που κινδυνεύουν να ενισχύσουν τις διακρίσεις κατά των γυναικών και των κοριτσιών, παραβιάζοντας τα δικαιώματά τους στην ελευθερία έκφρασης, θρησκείας, πεποιθήσεων και προσωπική αυτονομίας.

Μια απειλητική ανακοίνωση, που η “Διεθνής Αμνηστία” την περιέγραψε: στο όνομα της «ηθικής», βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια επικίνδυνη κλιμάκωση των ήδη ασφυκτικών επιπέδων καταστολής στα οποία υποβάλλονται οι άνθρωποι στη Λιβύη που δεν προσαρμόζονται στα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα.

Τους έστειλαν στο στόμα του λύκου

Του Νίκου Παστελάκου

Οι ανεκδιήγητοι Δένδιας και Φλώρος, απέστειλαν 19 Έλληνες στρατιωτικούς στην Λιβύη για προσφορά ανθρωπιστικής βοήθειας. Στη Λιβύη, που πλέον ελέγχεται στο σύνολό της (Ανατολική εμμέσως και Δυτική αμέσως) από την Τουρκία. 

Τους έστειλαν στο στόμα του λύκου χωρίς να λάβουν τα μέτρα προφύλαξης της αποστολής που απαιτούνταν. Σιγή επικρατούσε τις πρώτες ώρες για το "ατύχημα" από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, και έπρεπε να αρχίσουν τις ανταποκρίσεις τα διεθνή μέσα ενημέρωσης για τις συνθήκες της τραγωδίας και τον πραγματικό αριθμό των Ελλήνων νεκρών και τραυματιών.

Πιθανότατα, όπως υποστηρίζουν και τα διεθνή ΜΜΕ, πρόκειται για επίθεση καμικάζι αυτοκτονίας ή ντρον, εναντίον της ελληνικής αποστολής, η οποία ταξίδευε χωρίς ελληνική προστασία από κομάντος των ειδικών δυνάμεων της χώρας μας. Τι θα πουν στους συγγενείς των νεκρών και των τραυματιών; 

Με την διακρίβωση των πραγματικών αιτίων της τραγωδίας, από Έλληνες εμπειρογνώμονες, εάν τα γεγονότα είναι έτσι όπως υποστηρίζουν τα διεθνή ΜΜΕ, πρέπει να βρουν λαγούμι να κρυφτούν. 

Λαός και Στρατός δεν πρέπει να ανεχθούν άλλο αυτήν την καταστροφική πορεία της πατρίδας μας προς πλήρη φινλανδοποίησή της από την Τουρκία, με την επικουρία προς τούτο των ΗΠΑ, που φροντίζει να μην υπάρχει καμία άλλη φωνή αντίδρασης και αντίστασης στα άνομα σχέδιά τους. 

Κυβέρνηση εθνικής ανάγκης και συντακτική εθνοσυνέλευση είναι η μόνη λύση. Ελλάς-Κύπρος-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειος, είναι ενιαίος εθνικός χώρος και κάθε προσπάθεια εκχώρησης κυριαρχίας του ή κυριαρχικών δικαιωμάτων, είναι εθνική προδοσία και πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τέτοια.

Δεν είναι δικά σας αυτά για να συζητάτε παραχωρήσεις. Είναι δανεικά από τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Dura veritas, sed veritas.

______________

″Σταθερός” παράγων η αστάθεια στην Λιβύη

Ποιος θέλει να ανοίξει ξανά την υπόθεση Λόκερμπι;

 

Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, Αρθρογράφος

Αρχιτέκτων

Αρχιτέκτων - Συγγραφέας

29/11/2022 09:18 EET

Hazem Ahmed via Reuters

Ασχολούμαστε συχνά την τελευταία περίοδο με την Λιβύη, ιδαίτερα- ξανά- από τότε που η Τουρκία υπέγραψε με την κυβέρνηση ”Εθνικής Ενότητας” της Τρίπολης το τουρκολιβυκό Μηνημόνιο το 2019, στο οποίο Τούρκοι και Λίβυοι ”οικειοποιήθηκαν” ένα μεγάλο μέρος Θαλάσσιων ζωνών ελληνικών συμφερόντων, γεγονός που επαναλήφθηκε πρόσφατα, το 2022, με νέες συμφωνίες μεταξύ τους. Πέραν αυτού του ιδιαίτερου ”τριγώνου” Ελλάδας- Τουρκίας-Λιβύης, στην χώρα ”παίζουν πολιτικό παιχνίδι” κι΄άλλες -Μεγάλες- δυνάμεις. Θα αναφερθούμε εδώ στο τωρινό συμβάν:

Ποιος θέλει να ανοίξει ξανά την υπόθεση Λόκερμπι; (Lockerbie;)

Alain Nogues via Getty Images

Κάποιος θέλει να ανοίξει ξανά την υπόθεση Λόκερμπι., Πρόκειται για την επίθεση το 1988 στην πτήση 103 της αεροπορικής εταιρείας “Pan Am”, όπου σκοτώθηκαν 270 άνθρωποι, κυρίως Αμερικανοί πολίτες, στη Σκωτία.

Άγνωστοι απήγαγαν στην Τρίπολη τον Αμπού Αγίλα Μοχάμαντ Μασούντ, έναν πρώην πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών που θεωρείται ύποπτος για την κατασκευή της βόμβας που χρησιμοποιήθηκε στην τρομοκρατική επίθεση. Αυτό ανακοίνωσε η οικογένεια του πρώην Λίβυου αξιωματικού, καταγγέλλοντας τη «σιωπή» των αρχών που, μάλιστα, δεν αποκάλυψαν λεπτομέρειες. Ποιος και γιατί απήγαγε τον Mασούντ, ο οποίος φαίνεται να βρίσκεται υπό κράτηση εδώ ένα χρόνο;

Κλειστός ο φάκελος της υπόθεσης, ή, μήπως όχι;

Η υπόθεση χρονολογείται από το 1988 όταν μια βόμβα εξερράγη στο αεροσκάφος των ΗΠΑ, το οποίο συνετρίβη στο χωριό Λόκερμπι της Σκωτίας, σκοτώνοντας και τους 259 επιβάτες και 11 κατοίκους της περιοχής. Ο φάκελος έκλεισε το 2008, όταν η τότε Λιβυκή Τζαμαχίριγια του συνταγματάρχη Mουαμάρ Καντάφι παραδέχτηκε την ευθύνη και κατέβαλε μέγιστη αποζημίωση στις οικογένειες των θυμάτων.

Το Νέο Τουρκο-Λυβικό Μνημόνιο

του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Η καθυστερημένη, μερική επιστροφή της Ελλάδας στη Λιβύη, (μετά το ΤουρκοΛιβυκό Μνημόνιο του 2019 και το πρόσφατο του Οκτώβρη 2022) έχει να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια. Με κορυφαίο: αμφισβήτηση θαλάσσιων ζωνών νότια της Κρήτης που δικαιωματικά της ανήκουν

Το γεγονός

Στις 2 Οκτωβρίου, ο Τσαβούσογλου ανακοίνωσε υπογραφή συμφωνίας με την Λιβύη για την παραχώρηση μέρους της Λιβυκής ΑΟΖ σε τουρκικές εταιρείες. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου ταξίδεψε στη Λιβύη για να υπογράψει τη διμερή συμφωνία για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη όπου ορισμένες τουρκικές εταιρείες θα εμπλακούν στην εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το δεξί χέρι του Ερντογάν συνεχίζει να κατηγορεί την Αθήνα για παρέμβαση, χωρίς να υπενθυμίζει ότι αυτή η τουρκολιβυκή συμφωνία αντιπροσωπεύει ένα «κάθετο» σπάσιμο στον χάρτη της Μεσογείου, επειδή υπαινίσσεται στα νερά της Κρήτης, που ως γνωστόν είναι ελληνικό έδαφος.(έδαφος ενός κράτους μέλους της Ε.Ε.).

Σύμφωνα με τον Τσαβούσογλου, η Ελλάδα είναι αναστατωμένη γιατί η Τουρκία έχει αναλάβει σημαντικό ρόλο. «Πρώτα υπογράψαμε τη συμφωνία με τη Λιβύη για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Έτσι καθορίσαμε τα δυτικά όρια της υφαλοκρηπίδας μας. Εννέα φορές έχουν επιχειρήσει να εισέλθουν πλοία από Ελλάδα, Ελληνοκύπριους και τρίτες χώρες. Όλα αυτά τα έχουμε αποφύγει με διπλωματικές προσπάθειες και με τα μέτρα που έχουμε λάβει επί τόπου. Η σημασία και η επιτυχία της Τουρκίας στον διεθνή χώρο τρελαίνει την Ελλάδα.Γι’ αυτό η Ελλάδα θέλει να αμφισβητήσει την Τουρκία». Η Τουρκία με μια έωλη, εν πολλοίς αυθαίρετη συμφωνία που έκανε με την κυβέρνηση Ντμπεϊμπα της Τρίπολης (η οποία είναι αναγνωρισμένη απο τον ΟΗΕ και την ΕΕ, αλλά η θητεία της έχει λήξει από τον περασμένο Δεκέμβρη, όπως υπενθυμίζει το Λιβυκό κοινοβούλιο που εδρεύει στο Τομπρούκ), απειλεί να ξεκινήσει έρευνες και γεωτρήσεις , στην ΑΟΖ που όρισαν οι δυο πλευρές, μέρος της οποίας όμως πέφτει πάνω σε περιοχές ελληνικών δικαιωμάτων νοτίως της Κρήτης.

Η Άγκυρα σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, μπορεί να ισχυριστεί πως είναι η Ελλάδα η χώρα που “επιτίθεται”. Το αποτέλεσμα θα είναι το επιθυμητό για την Άγκυρα που ανοίγει μεθοδικά και μεθοδευμένα το ένα μέτωπο μετά το άλλο ενάντια στην Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία..

Τι επιδιώκει η Τουρκία

Αντιτιθέμενα συμφέροντα Ρωσίας – Ιταλίας - Τουρκίας συγκρούονται στη Λιβύη

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου 

Η Ρωσία, επαναπροσεγγίζει μετά από καιρό την Αφρικανική ήπειρο. Επενδύει στη Λιβύη, -τη σημαντικότερη χώρα της Αφρικής για την Ιταλία- όπου καυχιέται για μακροπρόθεσμη στρατηγική παρουσία. Ιταλία και Ρωσία βρίσκονται σε αντίθετα μέτωπα: Ο Πούτιν στηρίζει την παράταξη Κυρηναϊκής / Τομπρούκ, εχθρό της κυβέρνησης της Τρίπολης, -υποστηριζόμενη από την Ιταλία και Τουρκία. Τον Απρίλιο του 2019 ο Πούτιν υποστήριξε την πολιορκία του στρατηγού Χαφτάρ εναντίον της πόλης Τρίπολης. Αλλά τότε η παρέμβαση της Τουρκίας που υποστήριξε την κυβέρνηση της Τρίπολης προκάλεσε την απόσυρση του Χαφτάρ και, τον Οκτώβριο του 2021, κήρυξε κατάπαυση του πυρός που δεν άλλαξε το παρασκήνιο:

 Ρώμη και Άγκυρα με την κυβέρνηση της Τρίπολης, Μόσχα με Κυρηναϊκή / Τομπρούκ. Μία από τις φιλοδοξίες του Πούτιν στη Λιβύη είναι η πρόσβαση στο λιμάνι της Βεγγάζης που θα επέτρεπε στα πλοία του να σταθμεύουν μπροστά από τις Νατοϊκές βάσεις. Παρόμοια άδεια είχε δώσει στο ρωσικό στόλο ο Καντάφι, αλλά ανατράπηκε από το ΝΑΤΟ / Δυτικοευρωπαίους, εξαπολύοντας την οργή του Πούτιν, ο οποίος ήταν αντίθετος με τη δυτική στρατιωτική επέμβαση. Αν η Ρωσία ήθελε να βάλει χέρι σε λιμάνι στη Λιβύη πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, ας φανταστούμε τώρα. 

"Τι νέα από το Λιβυκό Μέτωπο;"

"Τι νέα από το Λιβυκό Μέτωπο;"

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

--------------------------------------------------------------------------

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ΠΑΡΟΝ" την Κυριακή 03.07.22)

Οι Ηνωμένες Πολιτείες με τις ασκήσεις Africa Lion 2022,με τους στρατιωτικούς ελιγμούς που διοργανώνει η Africom, (πρόκειται για την στρατιωτική διοίκηση που ασχολείται με την Αφρική), τρομάζει την Λιβύη.. Στη σκακιέρα αυτών των ελιγμών συμμετέχει επίσης η Ιταλία με 40 στρατιώτες του ΝΑΤΟ "Rapid Deployable Corps", Οι περισσότερες "αντίπαλες δυνάμεις" βρίσκονται στο «Chekkir», μια φανταστική Δημοκρατία με τα ίδια χρώματα σημαίας με τη Λιβύη. Οκτώ μονάδες αναπτύσσονται στην ανατολική Λιβύη, όπου κυριαρχεί ο στρατηγός Χαφτάρ, ο ισχυρός άνδρας της Κυρηναϊκής -με αμερικανικό διαβατήριο. Στις εικόνες που δημοσίευσε το ιταλικό πρακτορείο Nova, μια μη φιλική μονάδα με τη συντομογραφία PMC (αγγλικό ακρωνύμιο για το Foreign Military Company) βρίσκεται στη Jufrah, τη στρατιωτική βάση των μισθοφόρων της ρωσικής ομάδας Βάγκνερ, που μισθοδοτείτε από τον Χαφτάρ.Το μήνυμα της Ουάσιγκτον είναι σαφές: το τμήμα της Λιβύης που φλερτάρει με τη Ρωσία είναι ένας πιθανός εχθρός και εκπαιδευόμαστε για κάθε ενδεχόμενο, συμπεριλαμβανομένου ενός σεναρίου χημικής, βακτηριολογικής ή ακόμα και πυρηνικής επίθεσης.

Ενισχυμένη η Τουρκική παρουσία στην Λιβύη

Ωστόσο παρατηρούμε μια (καθυστερημένη) επαναδραστηριοποίηση της Ελλάδας.

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου*

O νέος πρωθυπουργός της Λιβύης Φάτχι Μπασάγκα τον οποίο όρισε στη θέση αυτή η Βουλή των Αντιπροσώπων δήλωσε πως τον συνδέει μια πολύ δυνατή φιλία με την Τουρκία

ANADOLU AGENCY VIA GETTY IMAGES

Η αντιπαράθεση μεταξύ των πρωθυπουργών Αμπντουλ Χαμίντ Ντμπέιμπα και Φάτχι Μπασάγκα έχει επιδεινώσει τις εντάσεις μεταξύ των δύο Λιβύων, παραγνωρίζοντας ουσιαστικά τις συνθήκες που τον Απρίλιο του 2019 οδήγησαν στην επίθεση του Χαλίφα Χαφτάρ στην Τρίπολη.

Το φιτίλι άναψε από την ψηφοφορία στην οποία η Βουλή των Αντιπροσώπων του Τομπρούκ έδωσε εντολή στον πρώην υπουργό Εσωτερικών να σχηματίσει παράλληλη κυβέρνηση, η οποία έλαβε την εμπιστοσύνη του λιβυκού κοινοβουλίου την 1η Μαρτίου. Αυτή η πρωτοβουλία είναι το αποτέλεσμα συμφωνίας μεταξύ μέρους των πολιτοφυλακών Τρίπολης-Μισράτα και των ηγετών του Κυρηναϊκού στρατοπέδου, του προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Ακίλα Σάλεχ και του διοικητή του Εθνικού Στρατού της Λιβύης Χαφτάρ.

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται στην Λιβύη ένας δύσκολος γρίφος για την άρση του πολιτικού αδιεξόδου που απεικονίζεται στην παράλληλη ύπαρξη δυο πρωθυπουργών που επιχειρούν να διασφαλίσουν την επικράτησή τους μέσω παρασκηνιακών και μη επαφών με διεθνείς παράγοντες.

Ανταγωνισμός των δύο διεκδικητών για την προσέγγιση της Τουρκίας

Ο εκλεγμένος από το κοινοβούλιο [ελεγχόμενο από τον Χαλίφα Χαφτάρ] νέος πρωθυπουργός Φαχτί Μπασάγκα ο οποίος θεωρεί τελειωμένη την θητεία του πρωθυπουργού της Τρίπολης Αμπντούλ Χαμίντ αλ Ντμπεϊμπά, έχει επιδοθεί σε διπλωματικό μαραθώνιο για απόσπαση διεθνούς στήριξης:

Μέχρι στιγμής επισήμως μόνο η Ρωσία έχει δηλώσει την στήριξή της στο πρόσωπό του, αναφορές του Τύπου στην περιοχή, θέλουν και την Γαλλία παρασκηνιακά να τον στηρίζει, ενώ ο ίδιος ο Μπασάγκα εμφανίστηκε να επιχειρεί την απόσπαση στήριξης από την Τουρκία η οποία μέχρι σήμερα βρίσκεται στο πλευρό του αλ Ντμπεϊμπά.

Λιβύη: ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος;

Υπό κανονικές συνθήκες, πρώτα μπαίνουν τα θεμέλια του κράτους με Σύνταγμα, μετά γίνονται εκλογές. Αλλά στην Λιβύη δεν υπάρχει κανονικότητα..Λιβύη

Γιώργος Παπαγιαννόπουλος Αρχιτέκτων – Συγγραφέας

Anadolu Agency via Getty Images

Λιβύη – Τρίπολη: Διαμαρτυρία για το γεγονός ότι διεξάγονται εκλογές χωρίς να υπάρχει Σύνταγμα

Ο υπουργός Εσωτερικών της Λιβύης Χάλεντ Μάζεν εξέφρασε αμφιβολίες σήμερα 1/12/2021 για το κατά πόσο είναι εφικτό να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα των προεδρικών εκλογών, που είναι προγραμματισμένες για τις 24 Δεκεμβρίου, καθώς, όπως εξήγησε ”επιδεινώνονται οι παραβιάσεις” όσο πλησιάζει αυτή η ημ

″Οι παραβιάσεις και οι επιθέσεις θα εμποδίσουν τις προσπάθειες να διαφυλάξουμε την ασφάλεια (της εκλογικής διαδικασίας), κάτι που θα έχει επιπτώσεις στη διεξαγωγή τους και τη δέσμευσή μας να τις οργανώσουμε εντός μιας συγκεκριμένης προθεσμίας”, είπε ο Μάζεν, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στην Τρίπολη μαζί με την υπουργό Δικαιοσύνης. Ο Μάζεν αναφέρθηκε στα επεισόδια που καταγγέλλονται από την περασμένη Πέμπτη στη Σέμπχα, στη νότια Λιβύη, όπου υποστηρικτές του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ φέρονται να εμπόδισαν τους δικηγόρους του Σαΐφ αλ ΙσλάμΚαντάφι να υποβάλουν έφεση στην απόφαση αποκλεισμού του πελάτης τους από τις προεδρικές εκλογές. Την Δευτέρα ο ΟΗΕ ανέφερε ότι ”δικαστές εμποδίστηκαν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους” κάτι που παρεμποδίζει την εκλογική διαδικασία. Η μεταβατική κυβέρνηση τόνισε ότι ”παρακολουθεί με μεγάλη ανησυχία” την παρεμπόδιση του έργου της δικαιοσύνης. Μολονότι θεωρητικά η Λιβύη διαθέτει μια μεταβατική κυβέρνηση που εδρεύει στην Τρίπολη, στα δυτικά της χώρας, το ανατολικό τμήμα και ένα μέρος του νότου ελέγχονται ντε φάκτο από τον Χάφταρ. Σε αυτό το κλίμα έντασης, η δικαστική επιτροπή που θα εξέταζε την προσφυγή του Σαΐφ αλ Ισλάμ αποφάσισε νωρίτερα σήμερα να αναβάλει επ’ αόριστον την ανακοίνωση των συμπερασμάτων της.

Τι συμβαίνει;

Τι σημαίνει η εκεχειρία στη Λιβύη;

Οι πολλές αποτυχίες δεν θα μπορούν να κρύβονται επ’ άπειρον από την τουρκική προπαγάνδα. Αυτό καθιστά την Τουρκία του Ερντογάν ακόμη πιο επικίνδυνη.

Του Αλέξανδρου Θ. Δρίβα* από την huffingtonpost.gr

Φωτογραφία αρχείου- Λιβύη (Photo by Hamza Turkia/Xinhua via Getty) (Xinhua/ via Getty Images)

Η περιοχή μας αναδιαμορφώνεται και μετασχηματίζεται με ταχύτατους ρυθμούς. Ο βασικός λόγος αυτών των μετασχηματισμών είναι η τουρκική αναθεωρητική πολιτική. O τουρκικός αναθεωρητισμός εξισορροπείται μέσα από συμμαχίες και συνεννοήσεις κρατών της περιοχής τα οποία δεν επιθυμούν αλλαγή του περιφερειακού status quo υπέρ της Τουρκίας και του Κατάρ.

Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ, Ισραήλ, Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος και Γαλλία αποτελούν τις χώρες που συνεργάζονται για να τελματώσει η μεγαλομανία του Ταγίπ Ερντογάν. Το momentum της εκεχειρίας είναι πολύ σημαντικό καθώς ακολουθείται από συκγκεριμένα γεγονότα όπως: Υπογραφή οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, υπογραφή ειρηνευτικής συμφωνίας και φιλίας μεταξύ Ισραήλ και ΗΑΕ, άνοιγμα μετώπου Λευκορωσίας για ΕΕ, ΝΑΤΟ και Ρωσία και άρνηση ανανέωσης κυρώσεων για το εμπάργκο όπλων κατά του Ιράν.Η εκεχειρία στη Λιβύη και η ανακοίνωση και από τις δύο πλευρές (Σάρατζ-Σάλεχ και Χάφταρ) ότι δέχονται τη διεξαγωγή εκλογών, είναι μια πολύ σημαντική είδηση. Ωστόσο, σημαίνει πολλά για πολλούς. 

ΗΠΑ 

Από την αρχή των εχθροπραξιών στη Λιβύη, οι ΗΠΑ ζητούν συνεχώς την κατάπαυση του πυρός και τον τερματισμό της δράσης ξένων δυνάμεων εντός της λιβυκής επικράτειας. Οι ΗΠΑ δεν είναι ευχαριστημένες από την διείσδυση της Ρωσίας στην Λιβύη και δευτερευόντως, την επιθετική στάση της Τουρκίας. Το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη παραβιάζεται συστηματικά. Η ενεργητική ουδετερότητα των ΗΠΑ στη Λιβύη, χάρισε στην Ουάσινγκτον ένα προνόμιο που καμία άλλη δύναμη που εμπλέκεται στη Λιβύη δεν είχε. Να μπορεί να μιλάει και με τις δύο πλευρές οι οποίες αποδείχθηκε, ότι δε θέλουν -επί της αρχής- τη συνέχιση του πολέμου ο οποίος μπορεί να οδηγήσει σε έναν περιφερειακό πόλεμο. Σύμφωνα με αυτήν την εξέλιξη, η θέληση των ΗΠΑ για την αποφυγή λύσης διχοτόμησης της Λιβύης και τον καθορισμό του μέλλοντός της από τον λιβυκό λαό, υπερισχύει. Είναι όμως πολύ νωρίς να μιλήσουμε για ειρήνευση καθώς μέχρι τις εκλογές, μπορεί η κάθε πλευρά να επιδιώξει υπέρ της τετελεσμένα. 

Τουρκία 

Η τουρκική ασυδοσία πλέον δε θα περάσει απαρατήρητη. Μέχρι και λίγες μέρες πριν, οι πληροφορίες λένε ότι η Τουρκία μετέφερε ξανά στρατεύματα από τη Συρία και όπλα στη Λιβύη. Η Τουρκία υπέγραψε στρατιωτική συμφωνία με τον Σάρατζ βάσει της οποίας θα μπορεί να έχει ναυτική βάση. Η εκεχειρία φέρνει σίγουρα αμηχανία στην Τουρκία η οποία επιθυμούσε να ελέγχει τη δυτική Λιβύη και να προχωρήσει στην κατάληψη της Σύρτης που είναι στρατηγικής σημασίας. Η Τουρκία μέχρι τη διεξαγωγή των εκλογών θα εντείνει τις προσπάθειές της για αύξηση της επιρροής της στη Λιβύη και αν αυτό γίνει, θα προκαλέσει ξανά τις εντάσεις. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι το κατά πόσον με την κατάπαυση του πυρός και προς το δρόμο για εκλογές, θα νομιμοποιηθεί η τουρκική παραβατική συμπεριφορά στη Λιβύη (βάσεις, αποστολή ακραίων μουσουλμανικών στοιχείων, τουρκολιβυκό μνημόνιο κτλ). 

Γαλλία 

"Γύρω –γύρω όλοι, στη μέση η Λιβύη"

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Πυκνά τα γεγονότα όσον αφορά τα θέματα Άμυνας και εξωτερικής πολιτικής που αφορούν την Ελλάδα και την Κυπριακή δημοκρατία, την Γεωπολιτική στην Ανατολική και Κεντρική Μεσόγειο. Ο Τουρκικός Αναθεωρητισμός και επεκτατισμός συνεχίζεται ακάθεκτος, φτάσαμε και στο σημείο της πιθανής μετατροπής της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη από παγκόσμιο μνημείο Πολιτισμικής Κληρονομιάς σε ισλαμικό τζαμί.

- Όσον αφορά την Λιβύη και τις εκεί παρεμβάσεις του Ερνογάν υπέρ της κυβέρνησης της Τρίπολης (Σάρατζ): Η ανταποκρίτρια της γερμανικής εφημερίδας WELT στην Κωνσταντινούπολη Marion Sendker σε άρθρο της "Η Τουρκία πληρώνει κάθε μισθοφόρο 2.000 Ευρώ το μήνα" αναφέρεται στην σύγκρουση εντός της Λιβύης των τουρκικών και ρωσικών συμφερόντων, στο πως επηρεάζονται οι τουρκογερμανικές σχέσεις από την εμπλοκή της Τουρκίας στην Λιβύη και για τις ιστορικές σχέσεις Τουρκίας Λιβύης. «Έχουμε στρατιωτική βάση στη Σομαλία και το Κατάρ. Στη Λιβύη θέλουμε να οικοδομήσουμε μια αεροπορική και ναυτική βάση και να παραμείνουμε σε μόνιμη βάση», δηλώνει ο Ercan Citlioglu, εμπειρογνώμονας ασφαλείας από το Κέντρο Στρατηγικής Έρευνας του Πανεπιστημίου Baskent στην Άγκυρα. Σημειώνουμε ότι, μέσα σε λίγες εβδομάδες, συνολικά τρεις Τούρκοι Υπουργοί και ο επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας επισκέφθηκαν την Τρίπολη για να συνομολογήσουν συμφωνίες. Λέγεται ότι πρόκειται για με συμφωνίες για τη στάθμευση στρατευμάτων, την κατασκευή τουρκικών στρατιωτικών βάσεων και την εκπαίδευση του μελλοντικού στρατού της Λιβύης.

Η εφημερίδα παρατηρεί ότι: η Γερμανία θα είναι ικανοποιημένη σε περίπτωση που η Τουρκία αυξήσει την ισχύ της στην Ανατολική Λιβύη, σύμφωνα τουλάχιστον με κυβερνητικούς κύκλους στην Άγκυρα. Επισήμως η Γερμανία κρατιέται μακριά από τις συγκεκριμένες εξελίξεις στο πεδίο του πολέμου. Επισήμως, ούτε η Ρωσία αποτελεί εμπόλεμο μέρος. Η σύγκρουση διεξάγεται πρωτίστως μέσω του ιδιωτικού ρωσικού ομίλου Wagner και Σύρους μισθοφόρους.

Ελληνο-Τουρκο-Λιβυκό τρίγωνο

«Ελληνο-Τουρκο-Λιβυκού» τριγώνου, νεότερα…

• Γράφει ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος

Κλιμακώνει τις προκλήσεις της η τουρκική πλευρά καθώς η τουρκική εταιρία πετρελαίου κατέθεσε αίτηση προς τις αρχές ενέργειας ζητώντας να ξεκινήσει έρευνες σε θαλάσσιες περιοχές κοντά σε Ρόδο, Κάρπαθο και Κρήτη, για την ακρίβεια στα 6 μίλια, αγνοώντας την ελληνική υφαλοκρηπίδα (και την νήσο Καστελόριζο…). Η Άγκυρα ετοιμάζεται ως φαίνεται, για θερμό καλοκαίρι..

Παράλληλα, στο «Τουρκο-Ελληνο-Λιβυκό» τρίγωνο, είχαμε την Συνάντηση στην Άγκυρα στις 04.06 μεταξύ του Ερντογάν και του επικεφαλής της κυβέρνησης της Τρίπολης Σάρατζ. Μετά την συνάντηση ο πρόεδρος Ερντογάν δήλωσε ότι η Άγκυρα θα εντείνει τη στήριξή της προς τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης.

Σημείωσε ότι η σύγκρουση μπορεί να επιλυθεί μόνο με πολιτικά μέσα, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών.

Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στην Άγκυρα μαζί με τον Φάγιεζ αλ Σάρατζ, τον πρωθυπουργό της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GNA) ο Ερντογάν είπε επίσης ότι Τουρκία και Λιβύη θα προχωρήσουν στις έρευνες για πετρέλαιο και τις γεωτρήσεις στην ανατολική Μεσόγειο: «Αποφασίσαμε να αναπτύξουμε μια νέα συνεργασία με την Λιβύη. Σκοπός μας είναι να διευρύνουμε τη συνεργασία μας με σκοπό να ωφεληθούμε από το φυσικό πλούτο της Μεσογείου όπου περιλαμβάνονται σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις….»

Αντιπαραθέσεις Ελλάδας-Ιταλίας-Τουρκίας, γύρω από το «Μέτωπο» της Λιβύης

Γράφει ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος

Στη σύνοδο κορυφής που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο στη γερμανική πρωτεύουσα, αποφασίστηκε η συγκρότηση μιας ευρωπαϊκής αεροπορικής -ναυτικής αποστολής ικανής να παρακολουθεί τη ροή όπλων στη Λιβύη.

Η Ιταλία, λόγω της εμπειρίας που αποκτήθηκε από την προηγούμενη αποστολή, καθώς και από την γεωγραφική – ιστορική εγγύτητα με τη Λιβύη, διεκδίκησε το ρόλο της ηγέτιδας χώρας για τη νέα επιχείρηση. Αλλά το ίδιο διεκδίκησε και η Ελλάδα. Η Αθήνα, στις διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στη συμφωνία, έπαιξε σημαντικό ρόλο και δεν είναι τυχαίο ότι το όνομα που δόθηκε στην αποστολή είναι το ελληνικό «Ειρήνη».

Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση έχει θέσει σε διαθεσιμότητά τα λιμάνια της. Το τελευταίο απορρίφθηκε από την Ιταλία λόγω της έκτακτης ανάγκης του κορονοϊού. Η κυβέρνηση της Ρώμης δεν θέλει να δει τα στρατιωτικά της πλοία να καταφθάνουν με διασωθέντες μετανάστες στα δικά της λιμάνια.

Σύμφωνα με τις διπλωματικές ειδήσεις, ποιος θα αναλάβει την διοίκηση της επιχείρησης «Ειρήνη» περνά μέσα από την αντιπαράθεση μεταξύ Ρώμης και Αθήνας. Η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, αναφέρει πως θα είναι η Ιταλία που αρχικά θα αναλάβει την αποστολή και στη συνέχεια θα την μεταβιβάσει στην Ελλάδα. Ως εκ τούτου, είναι πιθανός ένας συμβιβασμός μεταξύ των δύο χωρών που ενδιαφέρονται περισσότερο για την καθοδήγηση της επιχείρησης «Ειρήνη».

Η Τρίπολη από την πλευρά της αμφισβητεί την αναποτελεσματικότητα της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τον περιορισμό της ροής όπλων προς Λιβύη. Η απογοήτευση του Σάρατζ εκφράστηκε σε επιστολή που απευθύνθηκε στην Ευρώπη , όπου σύμφωνα με τον ίδιο, η ναυτική επιχείρηση δεν θα επιτύχει κανένα αποτέλεσμα καθώς δεν υπάρχει παρακολούθηση των ανατολικών συνόρων της χώρας, ως εκ τούτου με αναφορά στα όπλα που θα μπορούσαν να φτάσουν στις περιοχές της Λιβύης που ελέγχονται από τον στρατηγό Khalifa Haftar.

Η στάση της Τρίπολης είναι συντονισμένη με την κυβέρνηση της Άγκυρας, στενής συμμάχου του Σάρατζ. Στην Τουρκία, ειδικότερα, το πράσινο φως σε μια αποστολή όπου οι Έλληνες γείτονες θα μπορούσαν να πάρουν εξέχουσα θέση δεν είναι «ευπρόσδεκτη».

Στην συνέχεια, η Τουρκία δήλωσε ότι θα «υπερασπιστεί» την κυβέρνηση της Τρίπολης απέναντι στις αντίπαλες δυνάμεις του στρατάρχη Χάφταρ που ανακηρύχθηκε κυβερνήτης όλης της Λιβύης.

Το νέο, περίεργο Τρίγωνο: Ελλάδα- Τουρκία- Λιβύη

 

 

 

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Το νέο, περίεργο Τρίγωνο: Ελλάδα- Τουρκία- Λιβύη

Σήμερα Κυριακή, θα πραγματοποιηθεί στο Βερολίνο Διάσκεψη για την Λιβύη. Συγκρατημένα αισιόδοξη εμφανίστηκε η Καγκελάριος Μέρκελ, που κάλεσε στην Διάσκεψη την Τουρκία, αλλά.. ξέχασε την Ελλάδα.

Όπως αναφέρει το Γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων dpa, η Μέρκελ τόνισε ότι κατά την Διάσκεψη θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι όλες οι πλευρές θα δεσμευθούν «να συμμορφωθούν με το ήδη ισχύον εμπάργκο όπλων το οποίο παραβιάζεται διαρκώς ανοιχτά» και να ανοίξει ο δρόμος για μια πολιτική λύση. Κατά την διάρκεια της «διαδικασίας του Βερολίνου», φέρεται να δήλωσε η ‘Ανγκελα Μέρκελ, κατέστη όλο και πιο σαφές ότι ξένες δυνάμεις φρόντιζαν να μην μπορεί να υπάρξει ειρήνη στη χώρα.

Παρά το ναυάγιο της Διάσκεψης στη Μόσχα η γερμανική καγκελαρία συγκάλεσε Διάσκεψη –με απούσα την Ελλάδα – για τη Λιβύη στο Βερολίνο, με τις ελπίδες για εξεύρεση λύσης στον εμφύλιο πόλεμο να εναποτίθενται πλέον εκεί.

Οι προσδοκίες ωστόσο από μια τέτοια συνάντηση δεν είναι ιδιαιτέρως υψηλές, γιατί τα συμφέροντα όσων έχουν εμπλακεί στη λιβυκή κρίση είναι πολύπλοκα.

Από τη μια πλευρά βρίσκεται η αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση του πρωθυπουργού Σάρατζ στην Τρίπολη, τον οποίο στηρίζουν η Ιταλία και η Τουρκία. Και από την άλλη πλευρά βρίσκεται ο στρατάρχης Χαφτάρ, ο οποίος δρα με τη βοήθεια της Ρωσίας, το περασμένο καλοκαίρι έγινε δεκτός στο Παρίσι από τον γάλλο πρόεδρο και στηρίζεται από τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο.

Και ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα βρίσκεται η γερμανική κυβέρνηση, η οποία ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2019 τη λεγόμενη διαδικασία του Βερολίνου για να φέρει σε επαφή τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του διεθνούς οργανισμού με τις αντιμαχόμενες πλευρές.

Στη Διάσκεψη, η οποία πραγματοποιείται υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, θα υπάρξει συμμετοχή 14 χωρών, συμπεριλαμβανομένων των πέντε μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας. Σκοπός της Διάσκεψης, σύμφωνα με την αραβόφωνη εφημερίδα με έδρα το Λονδίνο, Asharq Al-Awsat, είναι να διαμορφωθεί ένας οδικός Χάρτης.

Η λιβυκή κρίση και η Ελλάδα

 

Του Δημήτρη Παπαμιχαήλ από την Ρήξη φ. 156

Το τέλος της Λιβυκής Τζαμαχιρίγια είχε ως συνέπεια την ανάδυση των παραδοσιακών φυλετικών δικτύων και την ανασυγκρότηση των γεωγραφικών συμπλεγμάτων που αποτελούσαν τα κρατίδια του ομοσπονδιακού βασιλείου της Λιβύης πριν το πραξικόπημα του Μουαμάρ Καντάφι. Ήδη το 2014, τα στρατόπεδα των δυνάμεων που επιβουλεύονταν το μέλλον του κράτους είχαν χωριστεί μεταξύ της ισλαμιστικής Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (ΚΕΣ) στην Τρίπολη και του κοσμικού Εθνικού Λιβυκού Στρατού (ΕΛΣ) στο Τομπρούκ.

Δυτικές ιδεοληψίες, ανατολική ρεαλπολιτίκ

Στην αναγνώριση του ΚΕΣ ως νόμιμης κυβέρνησης της Λιβύης από τον ΟΗΕ και τις δυνάμεις της Δύσης έπαιξαν ρόλο δύο βασικοί παράγοντες. Πρώτον, η υποστήριξη του Κατάρ και της Τουρκίας, καθώς αμφότερες έβρισκαν στο όργανο αυτό έναν θεσμό στον οποίο η ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ήταν, αν όχι κυρίαρχη, αρκετά επιδραστική. Η Λιβύη, υπό τον έλεγχο της Τρίπολης, θα αποτελούσε ένα φιλικό κράτος προς τη Τουρκία και το Κατάρ, με κομβικό ρόλο στους τομείς της διακίνησης ενέργειας, ανθρώπων, όπλων, ναρκωτικών και ιδεολογίας, μεταξύ της Υποσαχάριας Αφρικής και της Ευρώπης.

Επιπλέον, εντός ΚΕΣ, η εξουσία που ασκούν εκπρόσωποι των φυλών της Μισράτα –αστικό κέντρο το οποίο διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με την Τουρκία και διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι– αποτέλεσε πιθανότατα ένα σημαντικό κίνητρο για τον Ερντογάν προκειμένου να επιλέξει στρατόπεδο. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο σημερινός επικεφαλής της ΚΕΣ, πρωθυπουργός Φαγέζ Αλ Σαράτζ, είναι τουρκικής καταγωγής.
Δεύτερον, η Δύση, με πρωτοστάτες τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία, στηριζόμενη σε μία ρηχή αφήγηση περί δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βρέθηκε να ακολουθεί το Κατάρ και την Τουρκία στην τυχοδιωκτική επιχείρηση ανατροπής του καθεστώτος Καντάφι, χωρίς σχέδιο για την επόμενη ημέρα. Πιθανότατα, σημαντικός παράγοντας για τη λήψη της απόφασης αυτής υπήρξε η μεγάλη εκστρατεία επενδύσεων του Κατάρ στην Ευρώπη, που κατάφερε να ανατρέψει, στα τέλη της δεκαετίας του 2000, τις φιλικές σχέσεις που ανέπτυσσε επί σειρά ετών το λιβυκό καθεστώς, ιδίως με το Λονδίνο, το Παρίσι και τη Ρώμη.
Εν τω μεταξύ, ο Χαλίφα Χάφταρ, στηριζόμενος στα παραδοσιακά φυλετικά δίκτυα της Κυρηναϊκής, ευθυγραμμίστηκε με το Κοινοβούλιο του Τομπρούκ εκμεταλλευόμενος αφενός τις διαφωνίες μεταξύ του τελευταίου και της κυβέρνησης Σαράτζ και αφετέρου την επιτακτική ανάγκη καταπολέμησης του Ισλαμικού Κράτους που είχε συστήσει βιλαέτια στη Κυρηναϊκή (Ανατολική Λιβύη).
Ο Χαλίφα Χάφταρ, μέλος του κινήματος των στρατιωτικών που έφερε στην εξουσία τον Μουαμάρ Καντάφι το 1969, περιθωριοποιημένος από το 2000 και ύστερα, εμφανίζεται ως σύμμαχος στην μάχη κατά του ισλαμισμού. Διαπιστώνοντας την πλήρη αποτυχία εκδημοκρατισμού μίας κοινωνίας περιχαρακωμένης σε φυλετικά στρατόπεδα και βρισκόμενης ενώπιον του κινδύνου ισλαμιστικής διολίσθησης, οι δυτικές δυνάμεις, τουλάχιστον από το 2015, στρέφονται προς αυτόν. Η αμερικανική του υπηκοότητα, την οποία απέκτησε κατά τη περίοδο αυτοεξορίας του στις ΗΠΑ μεταξύ 1990 και 2010, του προσδίδει ένα ακόμα ισχυρό χαρτί στη νομιμοποίησή του ενώπιον των δυτικών συνομιλητών.

Πιο καθοριστική όμως για τον ίδιο είναι η νομιμοποίηση που διαθέτει από μη δυτικούς παράγοντες. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εφοδιάζουν το στρατόπεδο Χάφταρ από τη πρώτη στιγμή για λόγους γεωπολιτικού και ιδεολογικού ανταγωνισμού με το Κατάρ. Η κυβέρνηση Αλ Σίσι στην Αίγυπτο βλέπει στον Χάφταρ έναν πολύτιμο σύμμαχο στην αντιμετώπιση ισλαμιστικών στοιχείων (κυρίως στην εξουδετέρωση των Αδελφών Μουσουλμάνων). Τέλος, η Ρωσία έχοντας επιτύχει τη σταθεροποίηση του Άσαντ στη Συρία εκμεταλλεύεται την ευκαιρία να επανεμφανιστεί στην Αφρική για πρώτη φορά από τον Ψυχρό Πόλεμο. Έτσι, από τον περασμένο Νοέμβριο στο πλευρό του Χάφταρ βρίσκονται Ρώσοι στρατιωτικοί σύμβουλοι καθώς και η μισθοφορική «ομάδα Βάγκνερ», η οποία συνδέεται στενά με τον πρόεδρο Πούτιν.

Οι προοπτικές υπέρβασης της λιβυκής κρίσης και η Ελλάδα

Λιβυκές Φυλές: «Άκυρη η Συμφωνία»

Το μνημόνιο κατανόησης ανάμεσα στην Τουρκία και τη Λιβύη για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων καταγγέλουν τοπικές πολυπληθείς φυλές, απορρίπτοντάς το ως «κενό νοήματος και άκυρο».

The Press Project/Τρίτη 3 Δεκέμβριος 2019 

Το Κοινωνικό Συμβούλιο των φυλών Βιρφαλά της Λιβύης, και οι φυλές Ταρχούνα, με χθεσινές τους ανακοινώσεις, απορρίπτουν το μνημόνιο κατανόησης ανάμεσα στην Τουρκία και την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων, διότι παραβιάζει την εθνική κυριαρχία της χώρας τους και δίνει στην Τουρκία λόγο στην πολιτική της Λιβύης.

Οι Βιρφάλα, που κατοικούν περί τη Σύρτη και τη Βεγγάζη, αποτελούν περίπου το ένα έκτο του συνολικού πληθυσμού της Λιβύης, και θεωρούνται οι ισχυρότερες των φυλών, ήταν δε σύμμαχοι του Μουαμάρ Καντάφι επί πολλά χρόνια – αν και όχι στο τέλος-, εξασφαλίζοντας υψηλές θέσεις στο στράτευμα.

Στην ανακοίνωση, οι φυλές εκφράζουν την οργή τους για το Μνημόνιο, το οποίο υπέγραψε ο Φαγιέζ αλ-Σαράτζ, ηγούμενος της κυβέρνησης συνεργασίας που στηρίζει ο ΟΗΕ, με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

«Εκ μέρους των φυλών της Δυτικής Λιβύης απορρίπτουμε ως κενή νοήματος και άκυρη τη συμφωνία που υπέγραψε ο αλ-Σαράτζ όπως και την ωμή επέμβαση της Τουρκίας στα εσωτερικά μας ζητήματα», αναφέρεται συγκεκριμένα στην ανακοίνωση, που μεταδόθηκε από την τηλεόραση της Λιβύης. Οι φυλές Βιρφαλά καλούν, κατόπιν, το Λαό της Λιβύης να ενωθεί και να μετάσχει σε μία Πανλιβυκή εθνική συνδιάσκεψη «χωρίς καμμία εξωτερική ή ξένη επέμβαση ή διακανονισμό».