Αντιτιθέμενα συμφέροντα Ρωσίας – Ιταλίας - Τουρκίας συγκρούονται στη Λιβύη

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου 

Η Ρωσία, επαναπροσεγγίζει μετά από καιρό την Αφρικανική ήπειρο. Επενδύει στη Λιβύη, -τη σημαντικότερη χώρα της Αφρικής για την Ιταλία- όπου καυχιέται για μακροπρόθεσμη στρατηγική παρουσία. Ιταλία και Ρωσία βρίσκονται σε αντίθετα μέτωπα: Ο Πούτιν στηρίζει την παράταξη Κυρηναϊκής / Τομπρούκ, εχθρό της κυβέρνησης της Τρίπολης, -υποστηριζόμενη από την Ιταλία και Τουρκία. Τον Απρίλιο του 2019 ο Πούτιν υποστήριξε την πολιορκία του στρατηγού Χαφτάρ εναντίον της πόλης Τρίπολης. Αλλά τότε η παρέμβαση της Τουρκίας που υποστήριξε την κυβέρνηση της Τρίπολης προκάλεσε την απόσυρση του Χαφτάρ και, τον Οκτώβριο του 2021, κήρυξε κατάπαυση του πυρός που δεν άλλαξε το παρασκήνιο:

 Ρώμη και Άγκυρα με την κυβέρνηση της Τρίπολης, Μόσχα με Κυρηναϊκή / Τομπρούκ. Μία από τις φιλοδοξίες του Πούτιν στη Λιβύη είναι η πρόσβαση στο λιμάνι της Βεγγάζης που θα επέτρεπε στα πλοία του να σταθμεύουν μπροστά από τις Νατοϊκές βάσεις. Παρόμοια άδεια είχε δώσει στο ρωσικό στόλο ο Καντάφι, αλλά ανατράπηκε από το ΝΑΤΟ / Δυτικοευρωπαίους, εξαπολύοντας την οργή του Πούτιν, ο οποίος ήταν αντίθετος με τη δυτική στρατιωτική επέμβαση. Αν η Ρωσία ήθελε να βάλει χέρι σε λιμάνι στη Λιβύη πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, ας φανταστούμε τώρα. 

Στη Λιβύη, δεν πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για τις 25 Δεκεμβρίου 2021. Απλώς αναφέρουμε ότι, στις 20 Ιουνίου 2022, ο ΟΗΕ απέτυχε στην προσπάθειά του να μεσολαβήσει μεταξύ των αντίπαλων κομμάτων που συναντήθηκαν στο Κάιρο από τις 12 έως τις 19 Ιουνίου. Η Λιβύη συνεχίζει να έχει δύο αντίπαλες κυβερνήσεις, και Ιταλία- Τουρκία αφενός και Ρωσία αφετέρου συνεχίζουν να βρίσκονται σε αντίθετα μέτωπα. Η Λιβύη θα μπορούσε να βυθιστεί σε έναν νέο εμφύλιο πόλεμο, με την Ιταλία-Τουρκία στην Τρίπολη και τη Ρωσία στην Κυρηναϊκή / Τομπρούκ. Χωρίς να υπολογίσουμε ότι μια πιθανή επανάληψη της σύγκρουσης θα μπορούσε να ωθήσει τους Αμερικανούς να επέμβουν για να πλήξουν τη Ρωσία -λόγω της σημερινής τους αντιπαράθεσης λόγω του Ουκρανικού- που απέχει δύο βήματα από τη Σικελία. Ο Τραμπ επέλεξε να μείνει μακριά από τη Λιβύη, αλλά είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ο Μπάιντεν δεν θα έμπαινε "στο μίγμα" αν του δινόταν η ευκαιρία. Γίνεται πολύς λόγος για επιστροφή στον ψυχρό πόλεμο. Ας φανταστούμε ότι αυτό είναι αλήθεια: ποιες θα ήταν οι συνέπειες; 

Η πιθανότητα να συμβεί και στη Λιβύη είναι υπαρκτές. Την ίδια στιγμή, η ξένη στρατιωτική παρουσία τροφοδοτεί το «λιβυκό αδιέξοδο» που εδώ και χρόνια εμποδίζει κάθε μορφή προόδου στη βορειοαφρικανική χώρα. Μια χώρα η οποία, δεν πρέπει να ξεχνάμε, διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στην Αφρική, (αυτή και η Αλγερία) αλλά που δεν είναι σε θέση να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια στους πολίτες της… Μερική "επιστροφή" της Ελλάδας (σε ρόλο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ)… Το άνοιγμα της Ελληνικής πρεσβείας στην Τρίπολη, του Ελληνικού προξενείου στη Βεγγάζη (όπου υπάρχει ακόμη ένα μικρό κομμάτι της παλαιάς Ελληνικής Κοινότητας) και η επαναλειτουργία του Ελληνικού σχολείου στην Βεγγάζη ως Ευρωπαϊκού, είναι μικρά θετικά βήματα. Η καθυστερημένη, μερική επιστροφή της Ελλάδας στη Λιβύη, (μετά το ΤουρκοΛιβυκό Μνημόνιο του 2019), έχει να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια. 

    • Δημοσιεύτηκε στο διαδικτυακό περιοδικό “ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ”

    • ΠΗΓΗ:https://issuu.com/nikoslagadinos/docs/kinima_3_hires?fbclid=IwAR1uqMoNqTmzfiR1kwA1rTEUzDSk4fJYAti5P1Kt2RrMngiJdhopusIRH20

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com