Μία γενοκτονία υπάρχει επειδή αναγνωρίζεται - Οι οκτώ φάσεις του Stanton της γενοκτονίας

Έρευνα, Σοφία Ντρέκου

 Αρθρογράφος (Sophia Drekou, BSc in Psychology)

Περιεχόμενα

• Γενοκτονία μνήμης και έγκλημα ειρήνης
• Οι οκτώ φάσεις του Stanton ανάλυση
• Γενοκτονίες και στρατηγική - Ν. Λυγερός
• Οι γενοκτονίες ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας
• Τί είναι το Σύνδρομο της Στοκχόλμης
• Η ανταλλαγή είναι το επόμενο βήμα της γενοκτονίας
• Ενάντια στο έγκλημα ειρήνης ή κατά της ανθρωπότητας
• Ο Γκρέκορι Στάντον (Gregory Stanton)
• Γενίτσαροι τί σημαίνει;

Όπως δεν υπήρχε πόλεμος,

δεν υπήρχε αντίσταση.

Όπως δεν υπήρχαν μάχες,

δεν υπήρχαν θυσίες.

Όμως υπήρχαν συνεργασίες

ακόμα και προδοσίες.

Όμως υπήρχαν ιδεολογίες

ακόμα και του κενού.

Τότε ο λαός μας έμαθε

τι σημαίνει.*

Γενοκτονία μνήμης και έγκλημα ειρήνης

Μία γενοκτονία υπάρχει, όχι επειδή υπάρχει, επειδή αναγνωρίζεται. Κατά συνέπεια, οι γενοκτονίες υπάρχουν μόνο μετά το 1948. Aυτό είναι το Διεθνές Δίκαιο. Το Διεθνές Δίκαιο έχει αποκτήσει εργαλεία που του επιτρέπουν να καταπολεμήσει τις γενοκτονίες.

Όμως αυτά τα εργαλεία δεν τα εφοδιάζει με ζητήματα που προϋπάρχουν και εμφανίζονται πριν από τη λεγόμενη γενοκτονία η οποία αναλύεται σε οχτώ φάσεις, όπως λέει και ο ειδικός Stanton. Σε αυτή τη φάση έχουμε την πόλωση. Θα εξηγήσω βέβαια το πλαίσιο για να καταλάβετε πώς εμφανίζεται με το βιβλίο της ιστορίας.

Η ιδέα είναι ότι δεν μπορείτε να κάνετε μία γενοκτονία ex nihilo ούτε με tabula rasa. Δεν γίνεται αυτό, σας χρειάζεται ένα υπόβαθρο. Για να δημιουργήσετε λοιπόν αυτό το υπόβαθρο, προετοιμάζετε το έδαφος. Το έδαφος έχει προετοιμαστεί εδώ, έχει προετοιμαστεί στα πανεπιστήμια. Όχι σε όλα, όχι με τον ίδιο τρόπο, άλλωστε το δίκτυο υπάρχει. Μετά ποια είναι η επόμενη φάση; Είναι η εφαρμογή της πόλωσης που έχει γίνει. Η εφαρμογή, εδώ αναφέρομαι συγκεκριμένα στο βιβλίο της ιστορίας, είναι στην ουσία μια νέα μορφή παιδομαζώματος. Δηλαδή εσείς όλοι έχετε παιδιά αλλά δεν αντιλαμβάνεστε πόσο κινδυνεύετε και θα μου πείτε: γιατί να κάνουμε πόλεμο; Δεν υπάρχει λόγος να κάνετε τίποτα.

Ο νεομάρτυρας ιεραπόστολος π. Δανιήλ Συσόεφ και η σημασία του μαρτυρίου του Daniel Sysoev (αφιέρωμα και video)

Οι χριστιανοί είναι πλάσματα άλλης φύσεως.

Υπάρχει ο Homo Sapiens και o Homo Christian.

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Ο γενναίος παπάς που δολοφονήθηκε μέσα στην εκκλησία,
επειδή αγάπησε πολύ το Χριστό και τους ανθρώπους.

Μνήμη νεομάρτυρα π. Δανιήλ Σισόεφ († 19 Νοεμβρίου 2009)

«Εμείς οι χριστιανοί είμαστε τρομοκράτες, είμαστε μέλη μιας επαναστατικής ομάδας που μάχεται τον άρχοντα του αιώνος τούτου, τον διάβολο. Οι εκκλησίες είναι οι ενδιάμεσοι σταθμοί. Εκεί δεχόμαστε πληροφορίες από την κυβέρνησή μας (τον Χριστό), κωδικούς (Καινή Διαθήκη), ενισχύσεις (Θ. Ευχαριστία) και στήριξη από την κοινότητα. Κατέχουμε πολλές τεχνικές για να κάνουμε τρομοκρατικές επιθέσεις ενάντια στον άρχοντα του αιώνα τούτου.»

π. Δανιήλ Συσόεφ [Daniel Syeesoev] (fr Daniel Sysoev)

Στις 19 Νοεμβρίου 2009 δολοφονήθηκε μέσα στην Εκκλησία στο ναό του Αγίου Θωμά, στη Μόσχα, του οποίου ήταν προϊστάμενός του, ο ιεραπόστολος π. Δανιήλ Συσόεφ σε ηλικία 34 ετών. Τον πυροβόλησαν εξ επαφής στο κεφάλι και στο στήθος. Αν και είχε δεχτεί πολλές απειλές και η δολοφονία του ήταν αναμενόμενη συνέχισε την αποστολή του μεταδίδοντας σε Ρώσους νεοπαγανιστές, μουσουλμάνους, εθνικιστές, προτεστάντες και άλλες ομάδες την αλήθεια της Ορθοδοξίας, αφού πίστευε πως «αν δεν κηρύξουμε σ’ αυτούς το λόγο της σωτηρίας, θα είμαστε άσπλαχνοι».

Ένας αγαπημένος άγιος ιεραπόστολος

Ασφαλώς κανείς δυτικός άνθρωπος δεν αγάπησε τους μουσουλμάνους όσο ο Ρώσος ορθόδοξος ιερέας π. Δανιήλ Συσόεφ. Τους αγάπησε τόσο, ώστε αφοσιώθηκε σ’ ένα τιτάνιο ιεραποστολικό έργο, για να γνωρίσουν τον Ιησού Χριστό όσο το δυνατόν περισσότεροι, όχι μόνο μουσουλμάνοι, αλλά και ακραίοι Ρώσοι νεοπαγανιστές, υπερεθνικιστές, προτεστάντες κ.λ.π.

Απάντηση για την αμφισβήτηση της γενοκτονίας στον υπουργό χωρίς παιδεία, όταν δεν ξέρει για τη γενοκτονία - Ν. Λυγερός

Επιμέλεια, Έρευνα Σοφία Ντρέκου

Απάντηση κ. Ν. Λυγερού για την αμφισβήτηση της γενοκτονίας.
Συνέντευξη του στην ΕΡΤ3 Μακεδονίας 5/11/2015

Όταν δεν ξέρεις για τη γενοκτονία - Ν. Λυγερός

Όταν δεν ξέρεις τίποτα για την έννοια της γενοκτονίας, δεν είναι ανάγκη να παίζεις παράσταση του γνώστη.

Όταν λες ότι η γενοκτονία των Ποντίων δεν είναι γενοκτονία όχι μόνο είσαι αντισυνταγματικός, αφού η Ελλάδα την έχει αναγνωρίσει επίσημα από το 1994 αλλά επίσης αποδεικνύεις ότι είτε δεν είσαι ενημερωμένος για όλες τις αναγνωρίσεις που έγιναν από ξένες χώρες είτε εσκεμμένα είσαι της άρνησης της γενοκτονίας και τότε λόγω του Νόμου για την ποινικοποίηση, μπορείς να κατηγορηθείς και να καταδικαστείς.

Όταν ο Lemkin επινόησε τον όρο γενοκτονία, ο οποίος έγινε αποδεκτός από τα Ηνωμένα Έθνη με τη Χάρτα του 1948, χρησιμοποίησε ως παράδειγμα επεξήγησης τις περιπτώσεις των Ποντίων και των Αρμενίων.

Δηλαδή η έννοια της γενοκτονίας με την πιο επιστημονική της προσέγγιση βασίστηκε στο παράδειγμα της γενοκτονίας των Ποντίων.

Το 2006 το Ευρωκοινοβούλιο την αναγνώρισε ως έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας μαζί με το παράδειγμα των Ασσυριο-Χαλδαίων και των Αρμενίων.

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου έχει αναγνωριστεί από την Κύπρο, την Σουηδία και την Αρμενία ως χώρες αλλά και από πολιτείες της Αμερικής και της Αυστραλίας.

Όλοι αυτοί οι ξένοι δεν ξέρουν τι σημαίνει επιστημονική κατάρτιση και προσέγγιση;

Όλοι αυτοί έχουν χειραγωγηθεί από τους Πόντιους;

Για να είμαστε λοιπόν σοβαροί, επειδή έχουν γίνει και επιστημονικά συνέδρια και σε παγκόσμιο επίπεδο μάλιστα αλλά και στη συνέχεια έχει περάσει η νομοθεσία και της αναγνώρισης και της ποινικοποίησης, είναι απλώς απαράδεκτο να πρέπει να ακούμε πολιτικό πρόσωπο της Ελλάδας να αμφισβητεί τα αυτονόητα για τα ελληνικά δεδομένα.

Και αυτές οι δηλώσεις αποτελούν ύβρεις για όλα τα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Βίντεο: Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στον

Δ. Βενιέρη. Focus FM 103.6. 06/11/2015

20:31 Συνέντευξη Ν. Λυγερού 06/11/2015

Οι τελευταίοι: Οι μάσκες κάποτε θα τελειώσουν, σαν τα τραγούδια και τις γιορτές ~ Τάσος Λειβαδίτης (ανάλυση και video ηχογραφημένη ποιητική συλλογή)

Ήταν 30 Οκτωβρίου του 1988 όταν έφυγε ο ποιητής της ανθρωπιάς και της επανάστασης, ο πιο ερωτικός και πολυτραγουδισμένος ποιητής, Τάσος Λειβαδίτης. Μια μεγάλη φυσιογνωμία στον χώρο των γραμμάτων.... και… επειδή είναι και αγαπημένος μας, ιδού ένα βαθύτατα πολιτικό ποίημά του.

♦ Οι τελευταίοι: 

Οι μάσκες κάποτε θα τελειώσουν, σαν τα τραγούδια και τις γιορτές ~ 

Τάσος Λειβαδίτης (ανάλυση και video ηχογραφημένη ποιητική συλλογή)  ►

Όλο το αφιέρωμα στο σύνδεσμο:

 https://www.sophia-ntrekou.gr/2021/11/leivaditis-maskes-oi-teleutaioi.html

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΧΡΗΣΤΟ ΓΙΑΝΝΑΡΆ

Έφυγε από τη ζωή ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς

Κάντε ΚΛΙΚ στην εικόνα για να δείτε το αφιέρωμα της Σοφίας Ντρέκου και της Αέναης επΑάστασης στο μεγάλο μας Δάσκαλο 

Οδυσσέας Ελύτης: Έζησα το θαύμα της Αλβανίας στο Αλβανικό Μέτωπο - Άξιον Εστί

83 χρόνια πίσω...

Ξημερώνοντας τ’ Αγιαννιού (Οδ. Ελύτη) Η Πορεία προς το Μέτωπο

 http://www.sophia-ntrekou.gr/2014/10/blog-post_73.html

(Υπέροχο και πλήρες Αφιέρωμα της Σοφίας Ντρέκου!) 

της Σοφίας Ντρέκου

Με τον όρο Άξιον Εστί αναφερόμαστε στην εικόνα της Παναγίας, της «εφέστιας προστάτιδας», του Αγίου Όρους. Με το ίδιο όνομα επίσης τιτλοφορήθηκε το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Άξιον Εστί» (έκδοση, 1959), το οποίο αργότερα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης στο λαϊκό ορατόριο «Άξιον Εστί».

Η εικόνα της Παναγίας, το «Άξιον Εστί», είναι μια από τις περίφημες εικόνες του Αγίου Όρους. Βρίσκεται στο ναό του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους, θεωρούμενη ως «κοινή εφέστιος προστάτις» εικόνα όλων των Αγιορείτικων Μονών, φέρουσα στο πλαίσιό της τις σφραγίδες και των 20 Μονών. Επί της εικόνας αυτής έγιναν κατά καιρούς πλείστα πιστά αντίγραφα ανά ένα εκ των οποίων βρίσκεται σε κάθε Μονή του Άθω. Εορτάζει με μεγάλη θρησκευτική λαμπρότητα τη Δευτέρα του Πάσχα και στις 11 Ιουνίου σε ανάμνηση του κάτωθεν θαύματος, αρχή της φήμης της εικόνας και ως θαυματουργής.

Άξιον εστί. Η θαυματουργή εικόνα του Πρωτάτου -

Έργο και φωτογραφία Βενιαμίν ιερομονάχου Κοντράκη (1872)

Ο Ανθυπολοχαγός Οδυσσέας Ελύτης στο Αλβανικό Μέτωπο

28η Οκτωβρίου δεν είναι μόνο μια επέτειος... Ποτέ ξανά φασισμός (Videos)

Η 28η Οκτωβρίου δεν είναι μόνο μια επέτειος...

Της Σοφίας Ντρέκου

...αλλά μια πόρτα στο χρόνο, που ανοίγει και μας προσκαλεί να διαβούμε την Ιστορία του κόσμου κατά τον 20ό αιώνα, για να δούμε πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση.

Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος (που η 28η Οκτωβρίου είναι η επέτειος της εισόδου μας σ' αυτόν) μας αφορά άμεσα, διότι:

α) Ενέπλεξε στη δίνη του τους άμεσους προγόνους μας, φέρνοντας τον όλεθρο, τον πόνο και την ερήμωση, αλλά και πράξεις αξιοθαύμαστου ηρωισμού και αυτοθυσίας, τόσο στην εποποιία του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-41, όσο και κατά την εθνική αντίσταση - την εθνική αντίσταση βέβαια που την εκμεταλλεύτηκαν από τη μια οι Αγγλοαμερικάνοι και από την άλλη οι Σοβιετικοί, για τα δικά τους συμφέροντα...

Την ιστορία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, όπως τη βίωσαν οι γονείς και οι παππούδες μας, πρώτα τη μάθαμε από τη ζωντανή προφορική μνήμη μέσα στην οικογένειά μας και μετά από βιβλία.

Η σημερινή γενιά, χωρίς ρίζες, δεν έχει κληρονομήσει αυτή τη μνήμη. Γι' αυτό δεν ξέρει τι είναι η ελευθερία και, όσο κι αν θέλει, δεν μπορεί ν' αγωνιστεί γι' αυτήν.

β) Οι νικητές του Πολέμου Άγγλοι, Αμερικανοί και Σοβιετικοί (αποικιοκράτες και ιμπεριαλιστές έτσι κι αλλιώς από πριν) είναι εκείνοι που αμέσως μετά υποδούλωσαν τον κόσμο! Φυσικά, αλίμονο στην ανθρωπότητα αν είχε νικήσει ο Άξονας. Αλλά και οι Σύμμαχοι δεν αντιπροσωπεύουν κάποιο «στρατόπεδο του Φωτός».

Προκάλεσαν τον Ψυχρό Πόλεμο, ένα σωρό στρατιωτικές (και παραστρατιωτικές) επεμβάσεις και, κατόπιν, τη σημερινή δικτατορία των Πολυεθνικών, που μετέτρεψε τον κόσμο σε κόλαση και βύθισε το νου και την ψυχή των ανθρώπων του σήμερα και του αύριο στο χάος!...

γ) Εκτός των παραπάνω, ξανασηκώνουν κεφάλι οι σκοτεινές και δαιμονικές δυνάμεις του ναζισμού και του φασισμού, έτοιμες να αντεπιτεθούν στους εχθρούς τους και να πάρουν τη θέση τους.

Χρειάζεται λοιπόν σοβαρή ιστορική μνήμη, γνώση και επίγνωση, για να μην πέσουμε σε νέες παγίδες, σε αυτές που πέσανε κάποτε οι Γερμανοί, οι Ιταλοί και οι Ιάπωνες.

Και είχε πέσει και μερίδα του ίδιου του δικού μας λαού, σχηματίζοντας παρακρατικές οργανώσεις που έπαιζαν το παιχνίδι του αγγλοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού που κυβερνούσε αυτόν τον τόπο.

Ας μάθουμε Ιστορία λοιπόν. Επειδή η Ιστορία επαναλαμβάνεται και δεν προσφέρεται για εθνικιστικές κορώνες, αλλά για αληθινούς αγώνες απέναντι στους εκάστοτε αληθινούς εχθρούς. Και οι εχθροί αυτοί είναι πολύ πιο σκοτεινοί, ύπουλοι και ισχυροί από τις εθνικιστικές δυνάμεις των γειτονικών μας χωρών. Και είναι ήδη μέσα στη χώρα μας, «νόμιμα», με τις γραβάτες τους, και αλωνίζουν.

Έτσι βλέπει το πνεύμα αυτής της μέρας η ταπεινή μπλογκονησίδα μας. Ο Θεός να αναπαύσει τους πεσόντες υπέρ πίστεως και πατρίδος και βοήθειά μας η Παναγία και οι άγιοι των ημερών - σε μας, στο λαό μας και σε όλους τους λαούς της Γης, θύματα των διεθνών καπιταλιστών και ιμπεριαλιστών. Αμήν.

ΥΓ. Οι εικόνες με «ναζί υπερήρωες» προέρχονται από κόμικς, όχι ναζιστικά. Περισσότερα εδώ. Τις θεωρώ όμως χαρακτηριστικές μιας κατάστασης που έρχεται, στην οποία ο φασισμός ίσως δεν έχει απροκάλυπτα σύμβολο τη σβάστικα, αλλά δεν θα διαφέρει καθόλου από το να την είχε. Περισσότερα επ' αυτού εδώ.

Οργάνωση Ύδρα (εδώ): μυστική ναζιστική οργάνωση, που διεισδύει στις μυστικές υπηρεσίες των σημερινών χωρών (στα κόμικς), τις διαβρώνει και τις κάνει δικές της. Ίσως ό,τι πιο κοντινό στην πραγματικότητα έχει να δείξει αυτή η φιλολογία, αφού οι δήθεν υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών έχουν μετατραπεί στο σύγχρονο (κρυφό και υποκριτικό) πρόσωπο του φασισμού...

Ποτέ ξανά φασισμός.

Δεν έζησα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί.

Άγιος Γρηγόριος ο Ε' Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Αφιέρωμα της Σοφίας Ντρέκου

Ο Γρηγόριος Ε' (1746 - 10/22 Απριλίου 1821) διετέλεσε τρεις φορές Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, (1797-1798, 1806-1808 και 1818-1821). Αναγνωρίστηκε εθνομάρτυρας, ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο, τιμώντας την μνήμη του στις 10 Απριλίου, ημέρα του απαγχονισμού του.

Μεγάλος άγιος της Εκκλησίας, πλήρης φιλανθρωπιών, κρυφός βοηθός της Φιλικής Εταιρίας για την απελευθέρωση των Χριστιανών από τους Μουσουλμάνους δυνάστες. Όμως προφανώς αυτό το τελευταίο έγινε γνωστό από τους Οθωμανούς, και ο Γρηγόριος είχε το τιμημένο τέλος των αγίων του Θεού μαρτύρων, αφού μέσα σε φριχτά βασανιστήρια, αρνήθηκε να προδώσει τον Χριστό, και να ασπασθεί το Ισλάμ. Ακόμα και μετά, κάποιοι Εβραίοι, φρόντισαν να αγοράσουν το σώμα του, για να το ρίξουν με πέτρες στα βαθιά νερά. Ας έχουμε τις ευχές του αγίου.

«Και τρόπων μέτοχος και θρόνων διάδοχος,

των Αποστόλων γενόμενος, 

την πράξιν εύρες θεόπνευστε, εις θεωρίας επίβασιν.

Δια τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών,

και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος,

Ιερομάρτυς Γρηγόριε. Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ,

σωθήναι τας ψυχάς ημών». (Απολυτίκιο)

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ε' Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

(Δημητσάνα Αρκαδίας 1745 - Κωνσταντινούπολη 10-4-1821)

Γεννήθηκε στὴ Δημητσάνα τῆς Ἀρκαδίας τὸ 1745 ἀπὸ φτωχοὺς γονεῖς, τὸν Ἰωάννη Ἀγγελόπουλο καὶ τὴν Ἀσημίνα τὸ γένος Παναγιωτόπουλου. Τὸ πρῶτο του ὄνομα ἦταν Γεώργιος. Ἔμαθε τὰ πρῶτα του γράμματα στὴ Δημητσάνα ἀπὸ τὸν διδάσκαλο Ἱερομόναχο Μελέτιο, θεῖο καὶ ἀνάδοχο αὐτοῦ καὶ ἀπὸ τὸν Ἱερομόναχο Ἀθανάσιο Ῥουσόπουλο. 

Έφυγε από τη ζωή η πολύπλευρη και ανατρεπτική καλλιτέχνης Σωτηρία Λεονάρδου

της Σοφίας Ντρέκου

Απόψε το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου του 2019, έφυγε από τη ζωή η ιδιαίτερη και πολύπλευρη καλλιτέχνης, μια γυναίκα δυναμίτης στα θεμέλια του συστήματος, Σωτηρία Λεονάρδου. Τα τελευταία χρόνια πάλευε με σπάνια ασθένεια η οποία την είχε καθηλώσει στο κρεβάτι.

Η σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα της υπήρξε η συμμετοχή της στην εμβληματική ταινία του Κώστα Φέρρη «Ρεμπέτικο» στην οποία και ερμήνευσε συγκλονιστικά το τραγούδι σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους Νίκου Γκάτσου «Καίγομαι - Καίγομαι».

Ας την Απολαύσουμε, κάνοντας ΜΙΑΝ ΕΥΧΗ για
το Αιώνιο Ταξίδι της, στην Πύλη του Παραδείσου †

• Ρεμπέτικο: Σωτηρία Λεονάρδου Καίγομαι - Καίγομαι (βίντεο)

Μια γυναίκα δυναμίτης στα θεμέλια του συστήματος

Ιδιαίτερη και πολύπλευρη καλλιτέχνης η Σωτηρία Λεονάρδου, αποτελεί μια αρκετά αξιόλογη περίπτωση στα καλλιτεχνικά πράγματα της χώρας, είτε οι δραστηριότητές της έχουν να κάνουν με το τραγούδι, είτε με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Με αξιόλογες συνήθως επιλογές κι έχοντας μείνει μακριά από λογικές καριέρας, κάθε της καινούργια δουλειά έκρυβε ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον. Ας διαβάσουμε μια παλιότερη συνέντευξή της όπου φαίνεται η επιλεκτική και δυναμική προσωπικότητά της.

Τραγουδίστρια, ηθοποιός, συγγραφέας, σεναριογράφος, πάνω απ' όλα όμως μια Μεγάλη Ψυχή η Σωτηρία Λεονάρδου. Ανατρεπτική, με δυναμισμό που δεν βλέπεις πια στις μέρες μας, δούλευε όπως και όποτε αυτή θέλει, αλλά δεν ξεχνά ότι πάνω απ' όλα είναι άνθρωπος που βλέπει τριγύρω της, προβληματίζεται και πράττει! Μία φωνή Μεγαλείο, οι ερμηνείες της γεμάτες ηλεκτρισμό και πάθος, που μαζί με το αναμφισβήτητο ταλέντο της, σε συνταράσσουν. Μια γυναίκα-δυναμίτης στα θεμέλια του συστήματος, δεν συμβιβάζεται αλλά και δεν το βάζει κάτω!

Τι σημαίνουν: Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται και Τον Νυμφώνα Σου βλέπω

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Δύο από τα πιο γνωστά τροπάρια 

της Μεγάλης Εβδομάδας είναι τα: 

«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται»
και «Τον Νυμφώνα Σου βλέπω».

Ποια είναι όμως η σημασία τους;

Το πρώτο απ’ αυτά λέει:

«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται 

εν τω μέσω της νυκτός, 

και μακάριος ο δούλος, 

ον ευρήσει γρηγορούντα. 

Ανάξιος δε πάλιν 

ον ευρήσει ραθυμούντα. 

Βλέπε ουν, ψυχή μου, 

μη τω ύπνω κατενεχθείς, 

ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς 

και της βασιλείας έξω κλεισθείς. 

Αλλά ανάνηψον κράζουσα· 

Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, 

διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς».

Στα νέα ελληνικά, το τροπάριο λέει (κάπως ελεύθερα): «Δείτε, έρχεται ο Γαμπρός (Νυμφίος) καταμεσίς της νύχτας, και καλότυχος ο δούλος, που θα τον βρει ξύπνιο, αλλά ανάξιος εκείνος που θα πιαστεί στον ύπνο. Πρόσεχε λοιπόν, ψυχή μου, μην αφεθείς στον ύπνο, για να μην παραδοθείς στο θάνατο και κλειστείς έξω από τη βασιλεία. Αλλά σύνελθε και φώναξε: Είσαι Άγιος, Άγιος, Άγιος, Θεέ μας, μέσω της Θεοτόκου ελέησέ μας».

Ποια είναι η σημασία αυτού του τροπαρίου; 

Αντιπολεμική Φωτογραφία: Η Απώλεια και η Απουσία

Σοφία Ντρέκου

Η φωτογραφία είναι πραγματικά συγκλονιστική. Όπως πολύ σωστά επισημαίνει στο σχόλιο του εκείνος που την κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο είναι: Απώλεια.

Η πιο συγκλονιστική και καλλιτεχνική αντιπολεμική φωτογραφία που έχω δει. Ούτε μάνες και παιδιά που κλαίνε, ούτε σακατεμένα σώματα. Όλα αυτά μαζί «φαίνονται» στην «Απώλεια» και την «Απουσία». Να ζεις την ύπαρξη της απουσίας, νοσταλγώντας όσα δεν έχεις ζήσει, μεγαλώνοντας με τον ιδανικό απών πατέρα, φορώντας το καπέλο του. Μεγαλώνεις στη στιγμή και γίνεσαι εσύ ο ιδανικός πατέρας των παιδιών σου.

Αγνώστου φωτογράφου, μάλλον εποχής Α' Παγκοσμίου».

Άξιο παρατήρησης σε αυτή τη φωτογραφία είναι και το γεγονός ότι, η μεν γυναίκα έχει περήφανο και οργισμένο βλέμμα, το δε παιδί φοράει το καπέλο του νεκρού πατέρα του. Το οποίο ίσως και να σημαίνει το «ἄμμες δέ γ’ ἐσσόμεσθα πολλῷ κάρρονες» (κι εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι) από το έργο του Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι.

Κοιτάζοντας την φωτογραφία, από αριστερά προς τα δεξιά, παρατηρούμε: Ο Μικρός το Μέλλον, η Γυναίκα το παρόν και το Παλτό το παρελθόν. Αντίστροφα, Παρελθόν και Μέλλον. Το Παρόν δεν υπάρχει. Κοιτάζοντας την φωτογραφία, μάς παραπέμπει μόνο σε δύο χρόνους. Και σκέπτομαι, πόσο γρήγορο είναι το παρόν.

www.sophia-ntrekou.gr

Διαβάστε Επετειακά: