Η 28η Οκτωβρίου δεν είναι μόνο μια επέτειος...
Της Σοφίας Ντρέκου
Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος (που η 28η Οκτωβρίου είναι η επέτειος της εισόδου μας σ' αυτόν) μας αφορά άμεσα, διότι:
α) Ενέπλεξε στη δίνη του τους άμεσους προγόνους μας, φέρνοντας τον όλεθρο, τον πόνο και την ερήμωση, αλλά και πράξεις αξιοθαύμαστου ηρωισμού και αυτοθυσίας, τόσο στην εποποιία του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-41, όσο και κατά την εθνική αντίσταση - την εθνική αντίσταση βέβαια που την εκμεταλλεύτηκαν από τη μια οι Αγγλοαμερικάνοι και από την άλλη οι Σοβιετικοί, για τα δικά τους συμφέροντα...
Την ιστορία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, όπως τη βίωσαν οι γονείς και οι παππούδες μας, πρώτα τη μάθαμε από τη ζωντανή προφορική μνήμη μέσα στην οικογένειά μας και μετά από βιβλία.
Η σημερινή γενιά, χωρίς ρίζες, δεν έχει κληρονομήσει αυτή τη μνήμη. Γι' αυτό δεν ξέρει τι είναι η ελευθερία και, όσο κι αν θέλει, δεν μπορεί ν' αγωνιστεί γι' αυτήν.
β) Οι νικητές του Πολέμου Άγγλοι, Αμερικανοί και Σοβιετικοί (αποικιοκράτες και ιμπεριαλιστές έτσι κι αλλιώς από πριν) είναι εκείνοι που αμέσως μετά υποδούλωσαν τον κόσμο! Φυσικά, αλίμονο στην ανθρωπότητα αν είχε νικήσει ο Άξονας. Αλλά και οι Σύμμαχοι δεν αντιπροσωπεύουν κάποιο «στρατόπεδο του Φωτός».
Προκάλεσαν τον Ψυχρό Πόλεμο, ένα σωρό στρατιωτικές (και παραστρατιωτικές) επεμβάσεις και, κατόπιν, τη σημερινή δικτατορία των Πολυεθνικών, που μετέτρεψε τον κόσμο σε κόλαση και βύθισε το νου και την ψυχή των ανθρώπων του σήμερα και του αύριο στο χάος!...
γ) Εκτός των παραπάνω, ξανασηκώνουν κεφάλι οι σκοτεινές και δαιμονικές δυνάμεις του ναζισμού και του φασισμού, έτοιμες να αντεπιτεθούν στους εχθρούς τους και να πάρουν τη θέση τους.
Χρειάζεται λοιπόν σοβαρή ιστορική μνήμη, γνώση και επίγνωση, για να μην πέσουμε σε νέες παγίδες, σε αυτές που πέσανε κάποτε οι Γερμανοί, οι Ιταλοί και οι Ιάπωνες.
Και είχε πέσει και μερίδα του ίδιου του δικού μας λαού, σχηματίζοντας παρακρατικές οργανώσεις που έπαιζαν το παιχνίδι του αγγλοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού που κυβερνούσε αυτόν τον τόπο.
Ας μάθουμε Ιστορία λοιπόν. Επειδή η Ιστορία επαναλαμβάνεται και δεν προσφέρεται για εθνικιστικές κορώνες, αλλά για αληθινούς αγώνες απέναντι στους εκάστοτε αληθινούς εχθρούς. Και οι εχθροί αυτοί είναι πολύ πιο σκοτεινοί, ύπουλοι και ισχυροί από τις εθνικιστικές δυνάμεις των γειτονικών μας χωρών. Και είναι ήδη μέσα στη χώρα μας, «νόμιμα», με τις γραβάτες τους, και αλωνίζουν.
Έτσι βλέπει το πνεύμα αυτής της μέρας η ταπεινή μπλογκονησίδα μας. Ο Θεός να αναπαύσει τους πεσόντες υπέρ πίστεως και πατρίδος και βοήθειά μας η Παναγία και οι άγιοι των ημερών - σε μας, στο λαό μας και σε όλους τους λαούς της Γης, θύματα των διεθνών καπιταλιστών και ιμπεριαλιστών. Αμήν.
ΥΓ. Οι εικόνες με «ναζί υπερήρωες» προέρχονται από κόμικς, όχι ναζιστικά. Περισσότερα εδώ. Τις θεωρώ όμως χαρακτηριστικές μιας κατάστασης που έρχεται, στην οποία ο φασισμός ίσως δεν έχει απροκάλυπτα σύμβολο τη σβάστικα, αλλά δεν θα διαφέρει καθόλου από το να την είχε. Περισσότερα επ' αυτού εδώ.
Οργάνωση Ύδρα (εδώ): μυστική ναζιστική οργάνωση, που διεισδύει στις μυστικές υπηρεσίες των σημερινών χωρών (στα κόμικς), τις διαβρώνει και τις κάνει δικές της. Ίσως ό,τι πιο κοντινό στην πραγματικότητα έχει να δείξει αυτή η φιλολογία, αφού οι δήθεν υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών έχουν μετατραπεί στο σύγχρονο (κρυφό και υποκριτικό) πρόσωπο του φασισμού...
Ποτέ ξανά φασισμός.
Δεν έζησα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί.
Δεν γνώρισα τους θαλάμους αερίων.
Δεν έζησα τις εκτελέσεις. Την καταναγκαστική εργασία των αιχμαλώτων.
Τα βασανιστήρια που άσκησαν στους αντιφρονούντες οι Ναζί.
Εύχομαι να μην τα ζήσει ποτέ ξανά η ανθρωπότητα.
Ποτέ ξανά φασισμός.
Τα γνώρισα μέσα από την έρευνα και την μελέτη ιστορικών κειμένων.
Τα διδάχτηκα από Δημοκρατικούς Δασκάλους και Καθηγητές.
Το Νταχάου, το Σάξενχαουζεν, το Μπούχενβαλντ, το Φλόσενμπεργκ, το Μάουτχαουζεν, το Ράβενσμπρικ, Άουσβιτς, στρατόπεδα συγκέντρωσης που ακόμα μυρίζουν πόνο, τρόμο, βία, θάνατο.
Όσο ζω, θα εύχομαι να μείνουν μόνο μνημεία φρικτών ιστορικών γεγονότων τα οποία δεν θα επαναληφθούν ποτέ ξανά.
Το χρέος όλων μας για το μέλλον των παιδιών μας, είναι να μείνουμε υπεύθυνοι και ευαισθητοποιημένοι πολίτες, υπέρμαχοι της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της Ειρήνης και της Συνεργασίας των λαών για την ευημερία των ανθρώπων.
Όσο ζω θα δηλώνω πολέμιος/α του φασισμού και των καθεστωτικών ολοκληρωτικών μορφωμάτων.
by Sophia-Ntrekou.gr | Αέναη επΑνάσταση
Περισσότερα: Β' Παγκόσμιος, Ναζί, φασισμός και ιμπεριαλισμός
Δείτε: Χριστιανοί υπερήρωες και η μυθολογία των κόμικς
Βίντεο: Όποιος θέλει να δει κόμικς... ιδού...
Ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος σε 6:55
«Ο Ντούτσε αφηγείται...»: Το πρώτο ελληνικό animation, «Ο Ντούτσε αφηγείται», δημιουργήθηκε το 1942, από το σκιτσογράφο Σταμάτη Πολενάκη στην ιταλοκρατούμενη Σίφνο. Ο Σταμάτης Πολενάκης ολοκλήρωσε τα σχέδια το 1945. Τα γυρίσματα όμως στην τρυκέζα έγιναν το 1945, σε συνεργασία με τους Πρόδρομο Μεραβίδη και Παναγιώτη Παπαδούκα, εν μέσω του Εμφυλίου Πολέμου. Ο «Ντούτσε» έμεινε για δεκαετίες χαμένος, μέχρι που βρέθηκε και παρουσιάστηκε στο κοινό τη δεκαετία του ’80. Είναι η πρώτη ταινία τύπου «Μίκυ-Μάους» κινουμένων σχεδίων με την ιδιόμορφη τεχνική papier de coupe.
«Ο Ντούτσε αφηγείται...»: Το πρώτο ελληνικό animation, «Ο Ντούτσε αφηγείται», δημιουργήθηκε το 1942, από το σκιτσογράφο Σταμάτη Πολενάκη στην ιταλοκρατούμενη Σίφνο. Ο Σταμάτης Πολενάκης ολοκλήρωσε τα σχέδια το 1945. Τα γυρίσματα όμως στην τρυκέζα έγιναν το 1945, σε συνεργασία με τους Πρόδρομο Μεραβίδη και Παναγιώτη Παπαδούκα, εν μέσω του Εμφυλίου Πολέμου. Ο «Ντούτσε» έμεινε για δεκαετίες χαμένος, μέχρι που βρέθηκε και παρουσιάστηκε στο κοινό τη δεκαετία του ’80. Είναι η πρώτη ταινία τύπου «Μίκυ-Μάους» κινουμένων σχεδίων με την ιδιόμορφη τεχνική papier de coupe.
Η ζωή της Άννας Φρανκ (1929-1945)
βασισμένο σε βιογραφικό κόμικ.
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.