Ο Πάνος Ρούτσι δεν «κάνει απεργία πείνας».

Του Μάνου Λαμπράκη 

Ο Πάνος Ρούτσι δεν «κάνει απεργία πείνας». Ο Πάνος Ρούτσι εκθέτει, με το ίδιο του το σώμα, την αλήθεια μιας πολιτείας που έχει παραιτηθεί από τη Δικαιοσύνη και έχει επιλέξει τον εμπαιγμό ως κανόνα διακυβέρνησης.

 Πεθαίνει μπροστά στα μάτια μας, στο κέντρο της κρατικής κυριαρχίας, μπροστά στο Κοινοβούλιο, εκεί όπου το Σύνταγμα υποτίθεται ότι καθιστά την αξιοπρέπεια αδιαπραγμάτευτη. Δεν πρόκειται για ιδιωτική απόγνωση αλλά για δημόσια μαρτυρία.

 Για μια βίαιη αποκάλυψη ότι εδώ και δεκαεπτά ημέρες ο χρόνος χρησιμοποιείται ως όπλο εξόντωσης, ότι το κράτος δεν συζητά αλλά αναβάλλει, δεν αναλαμβάνει ευθύνη αλλά αποσύρεται πίσω από την τεχνική της εξάντλησης. Η παθολόγος-λοιμωξιολόγος Όλγα Κοσμοπούλου ήδη απηύθυνε έκκληση να βρεθεί λύση, διότι δεν υπάρχει χρόνος, και αυτό δεν είναι μόνο ιατρική διάγνωση αλλά ηθική καταδίκη ενός καθεστώτος που παρακολουθεί τη φθορά ως διαδικαστικό δεδομένο. Η βιολογική καταστροφή είναι μετρήσιμη, έχει χαθεί περίπου το δεκαοκτώ με είκοσι τοις εκατό της μυϊκής μάζας, η καρδιά κινδυνεύει, οι γιατροί ζητούν διακοπή και νοσηλεία, όμως ο ίδιος επιμένει να συνεχίσει μέχρι να δικαιωθεί, διότι η δικαίωση εδώ δεν είναι ανταμοιβή αλλά αλήθεια. Η πείνα του δεν είναι εργαλείο εκβιασμού, είναι γλώσσα. Η σιωπή του δεν είναι αδυναμία, είναι κατηγορία. Το σώμα του δεν είναι θέμα υγείας, είναι τεκμήριο ενοχής της πολιτείας.

Γεώργιος Μάτσος:Παραβιάσεις της ανακριτικής διαδικασίας για τα Τέμπη

 

Γεώργιος Μάτσος 

Συνοψίζω όσες σοβαρές παραβιάσεις της ανακριτικής διαδικασίας για τα Τέμπη θυμάμαι από στήθους και χωρίς περαιτέρω έρευνα:

α) Το μπάζωμα του χώρου του δυστυχήματος. Εξαφάνισε πάρα πολλά αποδεικτικά στοιχεία που θα αποδείκνυαν πλήρως την αιτία της πυρκαγιάς, ακόμη και τον χώρο στον οποίο θα βρισκόταν το παράνομο φορτίο, εάν υπήρχε παράνομο φορτίο. Οι δικαιολογίες είτε ανύπαρκτες ("για καλό σκοπό", μας είπε ο πρωθυπουργός - ποιον άραγε;), είτε αυταπόδεικτα ψευδείς ("για να σταθούν οι γερανοί που θα απομάκρυναν τα βαγόνια", που αποδεικνύονται ψευδείς από το πλήθος των ρεπορτάζ της ημέρας που έδειχναν τους γερανούς να στέκονται εκεί και να απομακρύνουν βαγόνια χωρίς κανένα μπάζωμα από την επομένη το πρωί).

β) Η μη διενέργεια τοξικολογικών και βιοχημικών εξετάσεων. Είναι απολύτως πρωτοφανές στη σημερινή εποχή, να έχουμε 27 νεκρούς σε ανάκριση τέτοιας εκτάσεως δυστυχήματος, με αιτία θανάτου "απανθράκωση", και να μην έχουν γίνει τοξικολογικές και βιοχημικές εξετάσεις για τους νεκρούς αυτούς. Για το συγκεκριμένο ζήτημα δεν υπήρξε μάλιστα η παραμικρή δικαιολογία.

γ) Η καταστροφή του βιολογικού υλικού των θυμάτων πριν παραδοθούν στους συγγενείς τους οι ιατροδικαστικές εκθέσεις, από τις οποίες προέκυπτε ότι δεν είχαν γίνει τοξικολογικές και βιοχημικές εξετάσεις στους απανθρακωμένους νεκρούς (οπότε οι συγγενείς θα ζητούσαν τη διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων στο βιολογικό υλικό των απανθρακωμένων νεκρών). Η δικαιολογία ήταν ότι χρησιμοποιήθηκε (σε τέτοιας εκτάσεως εγκληματολογική διερεύνηση!) το πρωτόκολλο καταστροφής βιολογικού υλικού που χρησιμοποιείται στα ιδιωτικά μικροβιολογικά εργαστήρια για τις καθημερινές μας ιατρικές εξετάσεις! Αν μάλιστα ισχύει ότι οι ιατροδικαστικές εκθέσεις ξεκίνησαν να παραδίδονται στους συγγενείς λίγες ώρες μετά την ανακριτική διαταγή καταστροφής του βιολογικού υλικού, προκύπτουν σοβαρότατες υπόνοιες δόλιας τέτοιας διαταγής.