Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

«Αριστερά» και The Economist στον ίδιο δρόμο… The Economist: Το όργανο του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού και του σύγχρονου φασισμού…

Του Θυμιού Παπανικολάου

Την έννοια του «εθνικισμού» πλέον, όπως και του «Ρατσισμού» και CIA, την καθορίζουν και την προσδιορίζουν τα όργανα (πολιτικά και δημοσιογραφικά) της πλανητικής χρηματιστηριακής κακουργίας. 
Ο ΥΠΕΡ-ΕΘΝΙΚΟΣ ιμπεριαλισμός, η Νέα Τάξη δηλαδή, ό,τι δεν υποτάσσεται στους μηχανισμούς της και ό,τι αντιστέκεται στην κυριαρχία της και στα εγκλήματά της, χαρακτηρίζεται «εθνικιστικό», «λαϊκιστικό», «ρατσιστικό» κ.λπ… 
Ο «πλανητικός εθνικισμός», δηλαδή αυτός της παγκόσμιας χρηματιστηριακής μαφίας, ο σωβινισμός των διεθνών ληστών και δημίων, αναθεματίζει σαν «εθνικισμό», «σωβινισμό» κ.λπ, τις ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ των λαών και κάθε εκδήλωση (αγωνιστική ή εκλογική) των λαών για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωσή τους από το ΦΑΣΙΣΜΟ (Νέα Τάξη) των... νέων αποικιοκρατών… 


Αυτή η νεοταξική συνταγή μάς είναι πλέον γνωστή (το ΡΕΣΑΛΤΟ την έχει αναλύσει λεπτομερειακά). Είναι μια συνταγή που επιχειρεί να ξεπλύνει το ΦΑΣΙΣΜΟ που ζούμε με τα «σκιάχτρα» της «ακροδεξιάς» και του παρωχημένου φασισμού του 3ου Ράιχ: Το 4ο Ράιχ, δηλαδή ο πλανητικός φασισμός που ζούμε, ξεπλένεται μέσω των παρωχημένων υποπροϊόντων του 3ου Ράιχ… 

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ

 Tα τεύχη 1, 2, 4, 5 και 23 έως 45 είναι διαθέσιμα σε ηλεκτρονική μορφή.
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ:





ιστορικό

Η ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ εκδόθηκε τον προτελευταίο χρόνο του Ψυχρού Πολέμου.
Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε στις 13 Ιανουαρίου 1988. Ο μέσος όρος ηλικίας της πρώτης συντακτικής επιτροπής ήταν είκοσι τρία χρόνια. Τα περισσότερα μέλη ήσαν φοιτητές ή φαντάροι. Δεν υπήρχε οποιοσδήποτε φορέας ή χορηγός πού να υποστηρίζει την προσπάθεια. Όλα τα προηγούμενα αντίστοιχα εγχειρήματα είχαν αποτύχει παταγωδώς. Εκτός αυτού, εξ αρχής ή ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ετέθη εκτός παρεών, κυκλωμάτων, οιουδήποτε κομματικού περιβάλλοντος ή οιασδήποτε «αυλής» εγχωρίων ταγών του πανεπιστημιακού χώρου. Μόνη αρωγή ή πίστη του εκδότη Βίκτωρα Παπαζήση στην ουτοπική αυτή πρωτοβουλία.
Κάποιοι εκπρόσωποι του «πνευματικού κατεστημένου» ενοχλήθηκαν από το γεγονός ότι η ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ήταν υπερβολικά αυτόνομη, δεν προέκυπτε από κανέναν «χώρο», «προοδευτικό» ή έστω «συντηρητικό», ότι δεν είχε στίγμα συγκεκριμένο και αναγνωρίσιμο. Ότι αρνείτο ν' αποκτήσει «ταυτότητα», ώστε να χαρτογραφηθεί κατάλληλα σε κάποιο από τα γνωστά στρατόπεδα των επαγγελματιών της στρατευμένης «διανόησης». Ότι δημοσίευε όλες τις απόψεις, αρκεί να ήσαν επιστημολογικά τεκμηριωμένες. Κι ότι την συντακτική ομάδα αποτελούσαν πρόσωπα επιστημονικώς και ιδεολογικώς ανομοιογενή. Με μόνον κοινό παρονομαστή την ελευθερία της συνείδησής τους. Έτσι, ή ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ απέφυγε να εξελιχθεί σ' ένα ακόμα από τα αυτιστικά μικρομάγαζα, πού διανύουν τον χωρίς προοπτική, βραχύβιο και κατά κανόνα επιδοτούμενο από φανερά ή μυστικά κονδύλια βίο τους, περιχαρακωμένα στον αδιέξοδο ναρκισσισμό τους.