Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2023

Διάλογος Νατσσιού με Δόμνα Μιχαηλίδου για την αναγγελία του εθνικού μας ύμνου και την έπαρση της ελληνικής σημαίας



Μετά την μη απάντηση σε επερώτηση του Προέδρου της Νίκης, δασκάλου κ. Νατσιού για τα σχολικά βιβλία, η Υπουργός σκυμμένη στο σκονάκι που της έγραψαν αερολογεί αρνούμενη να απαντήσει για την κατάργηση της έπαρσης της ελληνικής σημαίας στο ελληνικό σχολείο.

Στο βίντεο που ακολουθεί ο διάλογος για τα "Τα "ΑΙΣΧΗ των σχολικών_βιβλίων", όπως τα ονόμασε ο Πρόεδρος της Νίκης.



Τετάρτη 26 Ιουλίου 2023

Η καταστροφή της Επιδαύρου

Από Απόστολος Διαμαντής




Πότε ένας λαός θα νιώσει ευτυχισμένος και ελεύθερος; Σύμφωνα με τον Νίτσε, όταν «…κατορθώσει να προσκολληθεί αδίστακτα στα διδάγματα ενός λαού για τον οποίο μπορούμε να πούμε πως είναι μεγάλη δόξα και σπάνια διάκριση να είναι κανείς μαθητής του: των Ελλήνων». Ρώτησε όμως ο Νίτσε την Μενδώνη, την Ευαγγελάτου, τον Μόσχο, τον Ρήγο και την Κιτσοπούλου;

Όχι. Αλλά και εάν τους ρωτούσε θα του απαντούσαν πως δεν δέχονται καθόλου διδάγματα από τον Αισχύλο και τους υπόλοιπους του αρχαίου ελληνικού δράματος. Τους θεωρούν πασέ. Και για το λόγο αυτό προτείνουν την διασκευή και την επικαιροποίησή τους.

Η διαδικασία καταστροφής της Επιδαύρου και γενικώς του κλασικού ρεπερτορίου άρχισε εδώ και 30 χρόνια περίπου, ως μεταφορά της σχετικής μόδας εξ΄ Αμερικής, της αποδόμησης συνολικά του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού. Ο οποίος δεν ταιριάζει καθόλου με την παγκόσμια ιδέα της συμπερίληψης των διαφορετικών φυλών και των διαφορετικών φύλων.

Είναι λευκές η Αθηνά και η Κλεοπάτρα; Είναι. Άρα θα πούμε πως είναι από την Αφρική. Και εν συνεχεία δεν θα ξαναδείξουμε τον Αγαμέμνονα, τον Ιππόλυτο, την Αφροδίτη, τον Άδμητο και τον Ορέστη ως στρέϊτ. Θα τους δείξουμε με queer κουλτούρα. Την Αφροδίτη να βιντεοσκοπεί ντυμένη ως ντιζέζ, όπως έκανε η Κατερίνα Ευαγγελάτου και τον βασιλιά Άδμητο ως Νεφερτίτη, όπως έκανε λίγα χρόνια πριν ο Θωμάς Μοσχόπουλος.

Σάββατο 22 Ιουλίου 2023

Παράσταση χθες για την (κατακρεουργημένη) "Μήδεια".



Παρελαύνουν ακάθεκτοι.


Στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στην Ελλάδα ο "σπουδαίος" Γερμανός σκηνοθέτης εν όψει της παγκόσμιας πρεμιέρας της «Μήδειας» που θα παρουσιαστεί στην Επίδαυρο είπε:

"Πρώτα διαλύω το κείμενο και από τα ερείπιά του φτιάχνω κάτι καινούριο".

Τσσσσσσσ. τί είπες τώρα ρε μεγάλε! Μπράβο! 

Ήρθε δηλαδή ο κουτόφραγκος και μας είπε στα μούτρα, διαλύω τη γλώσσα σας και την αντικαθιστώ με τη δική μου. Διαλύω αυτό που έχετε δημιουργήσει εσείς για να φτιάξω αυτό που γουστάρω εγώ.

Άλλη μια "αρχαία τραγωδία"... τραγωδία!

Στο όνομα της ελευθερίας της τέχνης και της ελευθερίας της έκφρασης φυσικά.  Οι υπόλοιποι απλώς... πρέπει να χειροκροτήσουμε σαν μαλάκες. Ε, μη μας πουν και φασίστες.

Τί είναι η αρχαία τραγωδία χωρίς το κείμενό της;

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2022

ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΤΟ FACEBOOK

ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ

Ὁ ὅρος «φαντασιακὴ κοινότητα» ἤ «νοερὴ κοινότητα» καθιερώθηκε ἀπὸ τὸν Βρετανὸ πολιτικὸ ἐπιστήμονα καὶ ἱστορικό, Μπένεντικτ Ἄντερσον, καὶ διατυπώθηκε ἀναλυτικὰ στὸ ὁμώνυμο βιβλίο του «Φαντασιακὲς Κοινότητες». Ὁ Ἄντερσον, ἀποπειρώμενος μία ἑρμηνεία τῆς διάδοσης καὶ τῆς ἀνάπτυξης τοῦ ἐθνικισμοῦ στὴν νοτιοανατολικὴ Ἀσία, κατέληξε σὲ μία θεωρία, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία τὰ ἔθνη εἶναι «φαντασιακὲς κοινότητες», δηλαδὴ κοινότητες «κοινωνικὰ κατασκευασμένες», μὲ τοὺς ἀνθρώπους νὰ φαντάζονται τὸν ἑαυτό τους ὡς μέλη τῶν ἐθνικῶν κοινοτήτων.

Πρόδηλο εἶναι ὅτι ἡ θεωρία τῶν «φαντασιακῶν κοινοτήτων» συνέβαλε σημαντικὰ στὸ θεωρητικὸ ὑπόβαθρο τοῦ σύγχρονου ἐθνομηδενισμοῦ. Δὲν εἶναι σκοπός μας ἐδῶ νὰ ἀναλύσουμε καὶ νὰ κριτικάρουμε τὴν ἐν λόγω θεωρία. Ἀξίζει πάντως νὰ σημειωθεῖ ὅτι ὁ Ἄντερσον στὸ προαναφερόμενο βιβλίο του (ποὺ ἔχει κυκλοφορήσει στὰ ἑλληνικὰ) ἐξαιρεῖ τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος ἀπὸ τὴν κατηγορία τῆς «φαντασιακῆς κοινότητας».

Αὐτὸ ποὺ θέλουμε νὰ ἐπισημάνουμε εἶναι ὅτι ἡ θεωρία αὐτὴ εἶναι χρήσιμη (καὶ) γιὰ τὴν κατασκευὴ ἐθνικῶν ταυτοτήτων, προκειμένου νὰ ἐξυπηρετήσει συγκεκριμένους πολιτικοὺς σκοπούς. Καὶ στὸ σημεῖο αὐτὸ εἶναι ποὺ συγκλίνουν οἱ στόχοι τῶν παγκοσμιστῶν καὶ τῶν ἐθνοεπαγγελματιῶν, ἐναρμονίζοντας τὴν ἰδεολογία τῶν «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων» μὲ τὸν ἐθνικισμὸ μέσω τῆς κατάλληλης διαχείρισης πληθυσμῶν, ὥστε ὁ «πατριωτισμὸς» καὶ τὸ «ἐθνικὸ συμφέρον» νὰ συναρμόζονται μὲ τὶς ἀνάγκες καὶ τὶς ἐπιταγὲς τῆς παγκόσμιας εὐρωατλαντικῆς ἀρχιτεκτονικῆς.

Ὅπως ἐπισημαίνει ὁ Γιάννης Παπαμιχαήλ, στὸ βιβλίο του «Αὐτοκρατορία καὶ συνειδήσεις»: «ἡ πρώτη ‘κίνηση’ μιᾶς ἡγεμονικῆς πολιτιστικῆς ἀξίωσης εἶναι πράγματι νὰ θεμελιώσει καὶ νὰ νομιμοποιήσει τὰ νοήματα μὲ τὰ ὁποία ὀργανώνει τὶς συλλογικὲς παραστάσεις καὶ τὶς ἀξίες τῶν ἄλλων πολιτισμῶν». Ἡ στρατηγικὴ αὐτὴ «κίνηση» ὅμως δὲν ἀφορᾶ μονάχα τὴν ἀποσύνδεση τοῦ ἀτόμου ἀπὸ τὴν ἐθνικὴ κοινότητα στὴν ὁποία ἀνήκει καὶ τὴν ἔνταξή του στὸ μεγάλο ἀπρόσωπο σύνολο τῆς «ἀνθρωπότητας» ἤ τοῦ «ἀνθρώπινου εἴδους», ἀλλὰ μπορεῖ νὰ λάβει ἐπιλεκτικὰ καὶ τὴν ἀντίστροφη κατεύθυνση ἐξυπηρετώντας λόγους τακτικῆς.

Ὅπως οἱ παγκοσμιοποιητὲς ἐπιχειροῦν νὰ διαλύσουν τὰ ἔθνη μέσα σὲ ἕναν πανανθρώπινο χυλό, μποροῦν κατὰ καιροὺς νὰ διαμορφώνουν διαχειρίσιμες ἐθνικὲς ταυτότητες ποὺ ἐξυπηρετοῦν τοὺς παγκοσμιοποιητικούς τους στόχους, ὥστε αὐτὲς νὰ χρησιμεύουν γιὰ τὴν πραγματοποίηση εὐρωατλαντικῶν ἐπιχειρήσεων ἐναντίον ἀνεπιθύμητων κρατῶν-στόχων μὲ ἐθνικιστικὲς ἡγεσίες ἐλεγχόμενες καὶ χειραγωγούμενες.

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2021

ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΦΑΓΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΚΕΠΑΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΛΗΘΗ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ ΜΑΣ!

ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΦΑΓΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΚΕΠΑΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΛΗΘΗ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ ΜΑΣ!

Όταν ένας Δήμος και η επίσημη επιτροπή για τον εορτασμό του 1821, 200 χρόνια μετά την θυσία τον ελεύθερωτών μας αποσιωπά το Σούλι και τον αγώνα των Σουλιωτών και υμνεί τον σφαγέα τους Αλή Πασά, συσκοτίζει με τη λήθη τα ιστορικά γεγονότα της εποχής αποκρύπτοντας την αλήθεια για το πραγματικό 21.
Για τον Αλή Πασά μπορεί ο καθένας να μιλήσει σε οποιοδήποτε συνέδριο. Δεν μπορεί όμως ο σφαγέας των Σουλιωτών να είναι το τιμώμενο ιστορικό πρόσωπο των Ιωαννιτών στα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Αυτό δεν είναι πρόοδος γιατι είναι σκοταδισμός η "νοσταλγία" των χρόνων σκλαβιάς του λαού σου.

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

Ο Γ. Καραμπελιάς για το συνέδριο στα Γιάννενα προς τιμήν του Αλή Πασά (ηχητικό)


Ο Δήμος Ιωαννιτών σχεδιάζει να πραγματοποιήσει τελικά, το τριήμερο 22 έως 24 Οκτωβρίου συνέδριο με θέμα: "Ο Αλή πασάς και η εποχή του".
Το είχε επιχειρήσει και τον Ιούλιο, αλλά λόγω των αντιδράσεων ανάγκαστηκε τότε να το αναβάλει με πρόσχημα τον κορωνοϊό, τώρα επανέρχεται και αντί να διοργανώσει ένα διεθνές συνέδριο για τη συνεισφορά της Ηπείρου, του Σουλίου κ.λπ. αφιερώνει τριήμερο συνέδριο στον σφαγέα Αλή Πασά!

Στην εκπομπή του Βασίλη Κοντογουλίδη θέσεις και Απόψεις στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης ο Γιώργος Καραμπελιάς είχε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον δήμαρχο Ιωαννιτών κ. Μωυσή Ελισάφ για το συνέδριο που ετοιμάζει ο δήμος.



ΠΗΓΗ:http://ardin-west.gr/archives/3245?fbclid=IwAR3MkwNWzwDsgs-NfXdMsxXLHbO0dF5RxeK5QfetBlU3Prj6WcU2dA6NlRY
  Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2021

ΣΚΕΤΣΑΚΙΑ ΠΑΡΑΚΜΗΣ!...

Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο

ΣΚΕΤΣΑΚΙΑ ΠΑΡΑΚΜΗΣ!...


Δεκαετίες τώρα, οι "επαναστάτες" συνδικαλιστές στην Εκπαίδευση, συναινούν οργανικά στην εμπέδωση των εθνοαποδομητικών και παγκοσμιοποιητικών ιδεοκατασκευών που εντείνουν την πολιτισμική κατάρρευση και την βαθιά ηγεμονία του μοντέρνου καπιταλισμού διαλύοντας τις βιοθεωρητικές και ηθικές αρχές και ρίζες της κοινωνικής ανθρωπινότητας... όχι, δεν "εκτελούν εντολές υπουργών", αλλά συμμερίζονται το "νέο πνεύμα", διδάσκοντας, ας πούμε, έμμεσα ότι είναι "εθνικισμός" η επίκληση των εθνικών ηρώων ή το ΟΧΙ του '40 και ότι είναι "προοδευτικό" να ασχολούνται τα 14χρονα με την "επιλογή φύλου".............................

Σήμερα, αφρίζουν με λύσσα κατά της Αξιολόγησης η οποία απλά απλά εφαρμόζει δυναμικά το πνεύμα της παγκοσμιοποιητικής αποδόμησης του δημόσιου σχολείου στο φόντο του "ριζοσπαστικού εκσυγχρονισμού" για τον οποίο οι "προοδευτικοί" μας δίνουν "αγώνα ιερό"!...............

Οι "συντηρητικοί" συνδικαλιστές, τυφλά όργανα της αξιολύπητης υπαλλήλου του Διεθνούς Συστήματος κας. Ν. Κεραμέως, πετάνε στα σκουπίδια κάθε ανθρώπινη και πολιτική αξιοπρέπεια και στη συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ ψηφίζουν αντίθετα από ό, τι τους είχαν εξουσιοδοτήσει οι τοπικές ΕΛΜΕ!..κανονικοί προδότες της βάσης δηλαδή, κανονικοί απατεώνες που εκλαμβάνουν τον συνδικαλισμό ως "κάνω ό, τι γουστάρω,,,ό, τι μου υπαγορεύσει το πολιτικό αφεντικό..."...ποια δημοκρατία και ηθική και κουραφέξαλα;.......................

Και έτσι η απεργία-αποχή τελείωσε...καθώς από τη μια ο κατάπτυστος φασίζων αυταρχισμός του κράτους, και από την άλλη η κατάπτυστη αήθεια και δημαγωγία των συνδικαλιστών της οιονεί χυδαίας πελατειακότητας, επιταχύνουν το γκρέμισμα του Δημόσιου Σχολείου αφού από αυτή τη συμφορά όλοι τους βολεύονται : οι μεν γιατί "ψοφάνε" για ιδιωτικοποίηση και θεσμοποιημένο πολιτιστικό ρατσισμό, οι δε γιατί θέλουν συμφορές και τραγωδίες για να το παίζουν σωτήρες..............

Είδε κανείς την "σκεπτόμενη κοινωνία" και την "χειμαζόμενη πατρίδα";....

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2020

Λαοί χωρίς ταυτότητα: Οι “φελλάχοι” της μεταμοντέρνας Δύσης


Άρθρο του JMSMITH για την ιστοσελίδα Orthosphere
Απόδοση: Μάριος Νοβακόπουλος, διεθνολόγος

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ

Ο σύγχρονος κόσμος χαρακτηρίζεται ολοένα και περισσότερο από έναν τύπο ανθρώπου ο οποίος ζει μονίμως σε ένα άχρονο παρόν, δίχως συγκεκριμένη και ισχυρή ταυτότητα, ρίζες και αξίες. Αυτό το είδος ατόμου, απολύτως προσηλωμένο στις τρέχουσες ανάγκες και απολαύσεις, αδιάφορο για τη θέση του στην ιστορία, χαρακτηρίστηκε από τον διάσημο Γερμανό ιστορικό Oswald Spengler ως “φελλάχος”, από τους χωρικούς της Μέσης Ανατολής. Αυτή η κοσμοθέαση υμνήθηκε ως απελευθερωτική και προϋπόθεση για μία ξέγνοιαστη, εύθυμη ζωή. Αποδείχθηκε όμως ότι αποτελεί μία ζωή χωρίς θεμέλια.

* * *

“Το φελλάχικο αίσθημα για την ζωή, αυτή διαχρονική ευθυμία των ανθρώπων που δεν εμπλέκονται σε μεγάλα πολιτισμικά ζητήματα”

Lonesome Traveler (1960)
Jack Kerouac (Αμερικανός λογοτέχνης)

Στα αραβικά, fallaha σημαίνει οργώνω, και fellaheen, φελλάχοι, είναι συνεπώς το συλλογικό όνομα των χωρικών που οργώνουν τη γη της Αιγύπτου και της Ανατολής. Ο φελλάχος είναι ένας υπομονετικός, μονότονος γιος της γης, αντίθετα με τον ταχύ βεδουίνο που τριγυρνά τις σκληρές ερήμους της Αραβίας. Δεν υπάρχει λόγος να υποθέσουμε πως οι φελλάχοι είναι ιδιαίτερα δοσμένοι σε αυτό που ο Kerouac θα αναγνώριζε ως “ευθυμία”, καθώς είναι γενικά και εθιμικά ευσεβείς και λιτοί, αλλά εκείνος είπε πως ήταν εύθυμοι γιατί ήταν “διαχρονικοί”, και είπες πως ήταν διαχρονικοί γιατί πίστευαν πως είχαν παρατήσει το βαρύ φορτίο του πολιτισμού.

Ο Kerouac δεν ενδιαφερόταν για Ανατολίτες χωρικούς. Ο φελλάχος ήταν, για εκείνον, ένα σύμβολο του να τα παρατάς και να αφήνεσαι. Όργωνε το χωράφι του κάτω από τα ερείπια ενός νεκρού πολιτισμού που δεν καταλάβαινε και δε θρηνούσε, και ήταν συνεπώς (με εξαίρεση το γεγονός ότι δούλευε) μία έμπνευση και παράδειγμα για κάθε beatnik (ΣτΜ: λογοτεχνικό κίνημα του 50-60 το οποίο λάνσαρε ο Kerouac, πρόδρομοι των χίπις), περιθωριακός και ρεμάλι της ετοιμοθάνατης Δύσης. Όπως τον περιέγραψε το 1913 ένας περιηγητής στην Παλαιστίνη:

“Κάτω από την κάλυψη των ερειπίων, τα οποία σκαρφαλωμένα σε ένα λοφίσκο ή μια βουνοκορφή αφηγούνται την αιώνια ιστορία του μεγαλείου και της κατάπτωσης, ο φελλάχος φτιάχνει το σπιτικό του και εγκαθιστά το κοπάδι του”

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2020

Οδηγός εξόντωσης ενός εθνικού κράτους

Νεγρεπόντη-Δελιβάνη Μαρία

Ας υποθέσουμε ότι προγραμματίζεται η εξόντωση ενός έθνους-κράτους. Μια τέτοια απόφαση μπορεί να προέρχεται από κάποιες ισχυρές χώρες, άλλες θρησκείες, ή και από εμμονές σε κοσμοθεωρίες (όπως, χάριν παραδείγματος το τελευταίο στάδιο της παγκοσμιοποίησης που είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση). Υπάρχουν, ασφαλώς, πολλές μεθοδεύσεις για να φτάσει κανείς στο επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά εδώ θα επιλέξουμε αναγκαστικά ορισμένες μόνο από αυτές.
Προσθέτοντας, ότι δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αυτή καθ' αυτή η επιλογή, όσο ο αυστηρός διαχρονικός προγραμματισμός της αλληλουχίας και αλληλοσυμπλήρωσης των μέτρων, έτσι ώστε το ένα να διαδέχεται και να ενδυναμώνει το άλλο. Το πρώτο στάδιο θεωρείται δεδομένο για κάθε ανάλογη προσπάθεια. Πρόκειται για τον έγκαιρο προσηλυτισμό όλων εκείνων των προσώπων, που ύστερα από ενδελεχή έρευνα, είναι πιθανότατα αυτά, που θα καταλάβουν την εξουσία της καταδικασμένης χώρας.
Δεν είναι καταρχήν απαραίτητο οι ηγέτες αυτοί να είναι ενσυνείδητοι προδότες, διότι αρκεί να τους έχουν πείσει ότι δεν υπάρχουν άλλες λύσεις για τη χώρα τους. Οπότε, εύκολα πείθουν τους εαυτούς τους ότι η διακυβέρνηση τους απαλλάσσει τη χώρα τους από τα ακόμη χειρότερα. Η πρώτη δέσμη μέτρων αποσκοπεί στη δημιουργία πειθούς στο λαό προς εξόντωση, ότι είναι ανάξιος να ζει.
Επειδή, ανάμεσα και σε άλλα, κατηγορείται συστηματικά ως τεμπέλης, αναποτελεσματικός, πολυέξοδος, ότι ζει με δανεικά, αλκοολικός κ.ά. Έχει αποδειχθεί, σε πολλές περιπτώσεις, ότι αυτή η πολιτική (εφόσον βέβαια εφαρμόζεται χωρίς αντίδραση από τους εκάστοτε ηγέτες του, αλλά αντιθέτως με τη συνεργασία τους), έχει τα εκάστοτε επιθυμητά αποτελέσματα.

Συντονισμένη επιχείρηση εκφοβισμού

Η προσεκτικά στοιχειοθετημένη επιχείρηση εκφοβισμού για την αναπότρεπτη δήθεν χρεοκοπία, με παράλληλη αναφορά στις δήθεν καταστροφικές της συνέπειες, πανικοβάλλει το λαό της επιλεγμένης για εξαφάνιση χώρας. Και ουδεμία, βέβαια, σημασία έχει το γεγονός, ότι συνήθως το ύψος χρέους και ελλειμμάτων της είναι αντιμετωπίσιμα. Αρκεί να πειστεί ο λαός ότι χάνεται.
Άλλωστε, εν προκειμένω, προβλέπονται εν ανάγκη και μεθοδεύσεις εικονικής διεύρυνσης χρέους και ελλείμματος. Παράλληλα, επιστρατεύονται και τα διεθνή κερδοσκοπικά κοράκια, τα οποία σε ελάχιστο διάστημα κατακρημνίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της άμοιρης οικονομίας. Είναι, συνεπώς, εύκολη πια λεία για να ασπαστεί τα μνημόνια, που εμφανίζονται ως από μηχανής Θεός!
Τα μνημόνια, των οποίων το φρικώδες περιεχόμενο περιέχει εγκληματικές απαιτήσεις των δανειστών, έχουν διττό στόχο: πρώτον, την καταλήστευση του συνολικού πλούτου του κράτους προς εξαφάνιση και δεύτερον την κατατρόπωση κάθε στοιχείου εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας του. Η φτωχοποίηση και εξαθλίωση του λαού, που υλοποιείται με την εφαρμογή ακραίας μορφής νεοφιλελεύθερων μέτρων, κορυφώνει τις ανισότητες κατανομής και περιορίζει, σταδιακά στο ελάχιστο, τις δυνατότητες αντίδρασης του.

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2020

Η εθνική ταυτότητα και το κρυφό σχολειό νίκησαν τους αποδομητές

Του Κωνσταντίνου Χολέβα 

Ο λαός μας σέβεται την εθνική ταυτότητα και δεν πέφτει εύκολα θύμα των διαφόρων αποδομητικών τάσεων. Χιλιάδες τόννοι μελανιού έχουν χυθεί για να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας της Επαναστάσεως του 1821 και για να αμφισβητηθεί το Κρυφό Σχολειό, αλλά οι Έλληνες, στη μεγάλη πλειοψηφία μας, δεν δεχόμαστε αμάσητες τις διάφορες προπαγάνδες. Αυτό τουλάχιστον καταδεικνύει η έρευνα Κοινής Γνώμης για την Επανάσταση του 1821, την οποία διενήργησε το Κέντρο Φιλελευθέρων Μελετών σε συνεργασία με την εταιρία δημοσκοπήσεων Marc.
Η έρευνα, η οποία παρουσιάσθηκε στις 8.7.2020, καταγράφει την πεποίθηση του 90,4% των ερωτηθέντων ότι η Επανάσταση ήταν πρωτίστως εθνική. Υπάρχουν απαντήσεις γύρω στο 50% για τον κοινωνικό, φιλελεύθερο ή θρησκευτικό χαρακτήρα του 1821. Θεωρώ ευχάριστη έκπληξη το μεγάλο ποσοστό της σωστής απάντησης. Όλα τα κείμενα των πρωταγωνιστών και οι Διακηρύξεις των Εθνικών Συνελεύσεων μιλούν για μία εξέγερση Ελλήνων Ορθοδόξων εναντίον ενός αφόρητου ζυγού από δύναμη αλλοεθνή και αλλόθρησκη. Έχει σημασία η αφύπνιση των Ελλήνων, διότι επί δεκαετίες κατεβλήθη εργώδης προσπάθεια από τη μαρξιστική προπαγάνδα να τονισθεί ο ταξικός- δήθεν- χαρακτήρας της επαναστάσεως.Από τις άλλες απαντήσεις της έρευνας κρατώ τη μεγάλη δημοτικότητα του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, καθώς και την πολύ χαμηλή δημοτικότητα του Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου, οπαδού της πλήρους υποταγής στη Μεγάλη Βρετανία. Τον Μαυροκορδάτο προβάλλουν ως πρότυπο πολιτικού ορισμένοι από τους σύγχρονους μελετητές του 1821. Ευτυχώς οι Έλληνες προτιμούμε τον απροσκύνητο, ευφυή αλλά και συνειδητά πιστό Χριστιανό Θ. Κολοκοτρώνη.
Το Κρυφό Σχολειό ήταν υπαρκτό, υποστηρίζει το 71,7 % των ερωτηθέντων. Και βέβαια ήταν υπαρκτό, διότι μέχρι το 1650 δεν ήταν καθόλου εύκολο να λειτουργήσουν ελεύθερα σχολεία για τους υποδούλους. Αλλά και αργότερα η αυθαιρεσία του κατακτητή τα άνοιγε και τα έκλεινε χωρίς να δίνει λόγο. Οι αμφισβητίες του Κρυφού Σχολειού εξυπηρετούν δύο στόχους: Πρώτον, να υπονομεύθεί ο πατριωτικός ρόλος του Ορθοδόξου Κλήρου και δεύτερον να εξωραϊσθεί η Τουρκοκρατία ως μία περίοδος «αρμονικής συνυπάρξεως εθνοτήτων». Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιασθεί σοβαρά και ακλόνητα στοιχεία για το πώς και πότε λειτούργησε η κρυφή παιδεία των Ελλήνων.
Η Εκκλησία διαδραμάτισε σημαντικό και θετικό ρόλο κατά την Επανάσταση, απαντά το 72, 1 % των ερωτηθέντων. Παρά τις επιθέσεις και τα ανιστόρητα επιχειρήματα, που ακούγονται κατά καιρούς, περισσότεροι από τους 7 στους 10 Έλληνες αναγνωρίζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία ως παράγοντα αγωνιστικότητος και ως πνευματικό καθοδηγητή του Έθνους σε δύσκολες στιγμές.
Τα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαιώνουν τη θετική επίδραση των τεκμηριωμένων βιβλίων και των υποστηρικτών της ελληνορθόδοξης παράδοσης. Πιστοποιούν επίσης την αποτυχία των αποδομητών.
Μία πρόβλεψη: Τώρα κάποιοι θα αρχίσουν να συκοφαντούν τον Κολοκοτρώνη!
 Πολιτικός Επιστήμων

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Τρίτη 28 Ιουλίου 2020

Πολυδάπανος εθνοαποδομισμός: η Στέγη ιδρύματος Ωνάση:

ΣΤΕΓΗ – Ίδρυμα Ωνάση

Γράφει η Στέγη σε ανακοίνωσή της:

"ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

Η μετανάστευση είναι τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος. Μέσα από διαλέξεις, συναυλίες, κινηματογραφικές προβολές, αλλά και ένα web radio που θα εκπέμπει ζωντανά κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, το #Movement εξετάζει την ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων, ιδεών και πολιτισμών, καλώντας μας να φανταστούμε το μέλλον μας σε έναν ανοιχτό κόσμο."

Τι πνευματικό έργο δημιουργεί η Στέγη; Ίσως να ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στην φράση του Κ.Καστοριάδη "η άνοδος της ασημαντότητας". Σπάταλες παραστάσεις, ακριβές εκδηλώσεις αλλά κάποτε ο Κάρολος Κούν στο υπόγειο του, με τα πενιχρά μέσα που διέθετε, έκανε πολύ καλύτερη δουλειά. Στην πραγματικότητα αναπαράγονται στο έπακρο όλες οι ιδεοληψίες του μεταμοντερνισμού, του σχετικισμού, της παγκοσμιοποίησης. Υποτίθεται στο πλαίσιο αυτό όλα είναι ή όλα θα πρέπει να είναι ρευστά, να μην υπάρχουν διακριτές και σταθερές ταυτότητες, το ίδιο το υποκείμενο να έχει εκλείψει. Σε πολιτικό επίπεδο να μην υφίσταται συλλογικές ταυτότητες όπως είναι οι τάξεις και οι λαοί, όλοι διαλυμένοι, καταναλωτές αποκλειστικά στην καλύτερη περίπτωση, να ελέγχονται και να χειραγωγούνται. Είναι ενδεικτικός ο στολισμός των Χριστουγέννων από την Στέγη όπου απουσίαζε τελείως κάθε θρησκευτικό σύμβολο. Βεβαίως όλες αυτές οι ακριβοπληρωμένες ιδεοληψίες αγνοούν την πραγματικότητα όπου εξακολουθούν να υπάρχουν έθνη, θρησκείες, τάξεις. Οι πολυεθνικές εταιρείες έχουν πάντα μια εθνική βάση και δίχως αεροπλανοφόρα και πολεμική ισχύ οι επιχειρήσεις δεν ολοκληρώνονται.

Ίδρυμα Ωνάση για τον στολισμό στην Β. Σοφίας: Δεν υπάρχουν μόνο τα ...

Κατά τα άλλα οι θέσεις της Στέγης για το μεταναστευτικό είναι μια συρραφή από ανακρίβειες. Για παράδειγμα οι Οθωμανοί ήρθαν στην Μικρά Ασία σκοτώνοντας και λεηλατώντας όπως γράφει ο Σπύρος Βρυώνης. Ο Αριστοτέλης Ωνάση και ο υπόλοιπος μικρασιάτικος ελληνισμός έφυγε κυνηγημένος από τα πάτρια εδάφη του. Οι Έλληνες πήγαιναν στην Γερμανία μετά από πρόσκληση και έξοδα των επιχειρήσεων που θα εργάζονταν. Στις πρώην ανατολικές χώρες υπήρχε αυστηρός έλεγχος και για την είσοδο και την έξοδο (έλεγχος υπήρχε και για τις μετακινήσεις εντός της ίδιας χώρας). Το ίδιο συμβαίνει στις περισσότερες χώρες και βέβαια δεν υπάρχει μια "παγκόσμια υπηκοότητα" σαν αυτή που ήθελε ο Α.Νέγκρι ώστε ο καθένας να πηγαίνει σε όποια χώρα επιθυμεί.Βέβαια αν ήταν λιγότερο υποκριτές οι θιασώτες της παγκοσμιοποίησης θα έπρεπε να μην αφήνουν τους δουλέμπορους να θησαυρίζουν αλλά να επιτρέπουν σε καθένα να χρησιμοποιεί κάθε μέσο μεταφοράς. Όμως με την μετανάστευση δεν έρχονται μόνο απλοί άνθρωποι που συνήθως δεν μπορούν να ενσωματωθούν για πολλούς λόγους, έρχονται κυκλώματα εγκληματιών, έρχεται το ριζοσπαστικό ισλάμ που επιδιώκει να κυριαρχήσει με την σαρία, με τον μισογυνισμό του και τον αντισημιτισμό του. Η μετανάστευση κάνει δυστυχείς και ξεριζωμένους όσους πληθυσμούς μετακινούνται αλλά και τις χώρες προέλευσης και προορισμού. Όλα λοιπόν όσα ισχυρίζεται η Στέγη δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια ούτε με τον Κ.Πόππερ που έμμεσα επικαλείται.
Στρέφεται λοιπόν το κεφάλαιο κατά των πατρίδων; Θα έλεγα όχι , εκτός εξαιρέσεων. Το Αιγαίο απελευθερώθηκε χάρις το θωρηκτό που χάρισε ο Αβέρωφ. Το ίδιο την ευεργέτησαν όσοι πλούτισαν εκτός της μικρής μας πατρίδας όπως ο Σίνας, ο Βαρβάκης, ο Ζάπας, ο Μπενάκης, ο Νιάρχος , ο Εμφιετζόγλου και ο Λασκαρίδης αλλά και ο ίδιος ο Ωνάσης σε αντίθεση με αυτούς που σήμερα διαχειρίζονται το ίδρυμα του.
Ο Οδυσσέας Ελύτης στο "Άξιον Εστί" έχει προσδιορίσει αμφίπλευρα τον εθνομηδενισμό.
Συγκεκριμένα ο Ψαλμός Θ’ και ο Ψαλμός Ι’ αναφέρονται στους εσωτερικούς κινδύνους , αφού διμέτωπα επικρίνει αφενός τον κοσμοπολίτη μεγαλοαστό και αφετέρου τους μηδενιστές του έθνους. Γράφει ο Ελύτης «Αυτός είναι- ο πάντοτε αφανής δικός μας Ιούδας!- Θύρες επτά τον καλύπτουνε- και στρατιές επτά παχύνονται στη διακονία του» . Και εξηγεί «ο ένας είναι ο τύπος του κοσμοπολίτη μεγαλοαστού που εξαγοράζει τα πάντα και κινείται με άνεση παντού, που μιλά πολλές γλώσσες και έχει πολλές γυναίκες αλλά γι’ αυτό καμιά, με τη βαθύτερη έννοια της βιωμένης κατάστασης» . Στο Ψαλμό Ι γράφει «ΚΑΤΑΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ εχλεύασαν οι νέοι Αλεξανδρείς: -ιδέστε, είπαν, ο αφελής περιηγητής του αιώνος!- Ο αναίσθητος- που όταν όλοι εμείς θρηνούμε αυτός αγαλλιά- και όταν όλοι πάλι αγαλλιούμε- αυτός αναίτια σκυθρωπιάζει» . Εξηγεί δε ο Ελύτης «το ίδιο με τους αντίποδες των κεφαλαιοκρατών- τους εκφυλισμένους «δήθεν μοντέρνους» νέους, που δεν πιστεύουν σε τίποτε και κηρύττουν ψευδοεπαναστάσεις. Εδώ η πλάστιγγα (όσον αφορά εκείνον που μιλεί) γέρνει λιγότερο από το μέρος του Έλληνα και περισσότερο από το μέρος του ποιητή που απολογείται για όσα κατά καιρούς του έχουν καταμαρτυρήσει»
Εμείς θα απαντήσουμε στην Στέγη, ότι επειδή ο άνθρωπος παλαιόθεν είναι ζώο πολιτικό , αναζητά την φιλία, την σχέση, αναζητά τον κοινό οίκο. Ο ξεριζωμός πάντα βιωνόταν και βιώνεται ως ανεπούλωτο τραύμα και ανοιχτή πληγή.

Σάββατο 25 Ιουλίου 2020

«Η "Τουρκία" μας κήρυξε τον πόλεμο». Και εμείς πήγαμε στο υπόγειο»

Ε΄δημοτικού, α΄ τεύχος, σελ 43-45 το κείμενο με τίτλο «Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο». (Κι εμείς πήγαμε στο  υπόγειο) 
" ...-Άκη από σήμερα θα γίνεις άντρας
Εγώ τότε φοβήθηκα πάρα πολύ γιατί δεν ήθελα να γίνω σήμερα άντρας..."
Το κείμενο μόνο και με τον τίτλο προβάλλει τη δειλία και όχι τον ηρωισμό.

Τη σχολική χρονιά 2006-2007 οι εντεκάχρονοι μαθητές της Ε΄ δημοτικού είχαν την τύχη να υποδεχτούν τα νέα σχολικά βιβλία που διδάσκονται οι μαθητές μέχρι σήμερα.
Οι ίδιοι μαθητές σήμερα, μετά από δεκατέσσερα χρόνια είναι εικοσιπέντε  ετών. Ηλικία που είτε έχουν εκπληρώσει ή εκπληρώνουν τη στρατιωτική τους θητεία.
Οι προκλήσεις της γείτονος ενδέχεται να τους αναγκάσει να κληθούν  για να υπερασπιστούν την ακεραιότητα της πατρίδας.
Ποια θα είναι σήμερα άραγε η στάση τους, αν είχαν τότε λάβει σοβαρά υπόψη τους τις υποδείξεις των σχολικών τους βιβλίων;

Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

Γερμανικός Έλεγχος της Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας

Γερμανικός Έλεγχος της Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας | ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ
του Προκόπη Παπαστράτη

Ομότιμου Καθηγητή Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ιδρυτικού μέλους του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα
Το πικρό απόφθεγμα ότι η πρώτη απώλεια σ΄ ένα πόλεμο είναι η αλήθεια,  φαίνεται ότι ισχύει και για τους εορτασμούς μνήμης αυτού του πολέμου.  Παράλληλα με τους εορτασμούς για το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αρχίζει να ξεδιπλώνεται μία ιδιότυπη ιστορία παραχαράξεων και αποσιωπήσεων,  οι οποίες ουσιαστικά αμαυρώνουν αυτούς τους εορτασμούς, που εξελίσσεται, εμπλουτίζεται και τροποποιείται ανάλογα με τις πολιτικές σκοπιμότητες που επικρατούν.
Αυτό είναι εμφανές από τον πρώτο εορτασμό του τέλους του πολέμου.  Τα 75.000.000 θυμάτων,  τα χαίοντα ερείπια ολόκληρων πόλεων, η μεθοδευμένη φρίκη των στρατοπέδων εξόντωσης, δεν εμποδίζει αυτή τη διαδικασία παραχάραξης και αποσιώπησης να εξελιχθεί.
Από τα πρώτα και μόνιμα θύματα αυτού του πολέμου είναι ο αντιφασιστικός χαρακτήρας του.  Ενδεικτικό του μεγέθους της παραχάραξης είναι ότι ο λεγόμενος Δυτικός κόσμος ανακάλυψε επισήμως τα 30.000.000  νεκρών του ρωσικού λαού όταν αποφασίστηκε να τερματιστεί ο Ψυχρός Πόλεμος.
Όπως έχει επιγραμματικά επισημάνει ο Νίκος Σβορώνος, σε ορισμένες τουλάχιστον στιγμές της ελληνικής ιστορίας,  ο ρόλος του ξένου παράγοντα προσλαμβάνει χαρακτήρα σχεδόν θεσμικό.   Η περίπτωση της Ελλάδας από τις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι χαρακτηριστική.  Η επέμβαση του ξένου παράγοντα σε αγαστή συνεργασία με τους ντόπιους συνεργάτες του, μεθόδευσαν, πέραν  όλων των άλλων, και την παραχάραξη των γεγονότων,  που μας ενδιαφέρουν.

Πέμπτη 30 Απριλίου 2020

O "νέος πατριωτισμός" συγγενεύει με τον εθνομηδενισμό... - slpress.gr

O "νέος πατριωτισμός" συγγενεύει με τον εθνομηδενισμό... - slpress.gr: Τι έχει να αντιπαραθέσει ο 'νέος πατριωτισμός' στον οποίο αναφέρεται η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, απέναντι στον απλό πατριωτισμό χωρίς προσδιορισμούς; ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2020

Ποιός “νέος Πατριωτισμός”, κυρία Πρόεδρε;

Δημοσιεύτηκε 

  στην Θανάσης Κ 
    Του Θανάση Κ.         Μέρα που είναι δεν ήθελα να αντιδικήσω με την νέα μας Πρόεδρο της κα. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου.
Της εύχομαι προσωπικά – όπως εύχομαι και σε όλους εσάς – Χρόνια Πολλά για την Πατρίδα μας.
Αναγκάζομαι, όμως, να παρατηρήσω τα εξής, για τον τηλεοπτικό της διάγγελμα “επί τη επετείω”:
Πρώτον, δεν καταλαβαίνω τι θα πει “νέος πατριωτισμός”. Για την ακρίβεια, ξέρω ότι τον όρο τον χρησιμοποιούν συστηματικά όσοι – στην ουσία – αρνούνται τον Πατριωτισμό!
Μπορούμε να λέμε ότι ο Πατριωτισμός προσλαμβάνει διαφορετικό περιεχόμενο από εποχή σε εποχή. Αλλά δεν παύει να είναι Πατριωτισμός – όχι νέος ή παλιός – πατριωτισμός! Δηλαδή “αγάπη για την Πατρίδα”.
Και Πατρίδα είναι πάντα μια “αίσθηση κοινότητας” και μια “αίσθηση του ανήκειν”, ευρύτερη από την οικογένεια, τη φάρα τη φυλή και την επιτοπιότητα.
Η Πατρίδα όμως, αφορά ένα δεσμό ανάμεσά μας, πέρα από τα στοιχεία της ατομικής καταγωγής καθενός από μας.
Δεσμό ευρύτερο, συναισθηματικά φορτισμένο και ιστορικά ριζωμένο.
Το με ποιούς άλλους έχετε την ίδια γλώσσα, μοιράζεστε τα ίδια ήθη και έθιμα, τον ίδιο Πολιτισμό, την ίδια συλλογική ταυτότητα, ανήκετε στην ίδια ευρύτερη κοινότητα και έχετε την ίδια “αίσθηση του ανήκειν”.
Σας ενώνουν όλα αυτά για τα οποία είστε συλλογικά υπερήφανοι.
Και σας ενώνουν κοινοί κώδικες συμπεριφοράς.
Κοινές αξίες και κοινός Πολιτισμός.
Ό,τι δίνει “ηθική διάσταση” στα άτομα και τα κάνει “Πρόσωπα”.
Δεύτερον: Όλα αυτά εξελίσσονται, ασφαλώς, αλλά διαμορφώνονται μέσα από αιώνες και αλλεπάλληλες γενιές: από τους αγώνες τους και τις συλλογικές εμπειρίες τους, και τους θριάμβους ή τις καταστροφές τους – ή ό,τι εβίωσαν συλλογικά ως “θριάμβους” ή ως “καταστροφές” – και τον Πολιτισμό που σώρευσαν, και τις αναμνήσεις που πέρασαν από γενιά σε γενιά και τη γλώσσα που εμπλούτισαν (ή φτώχυναν) και τα μνημεία Πολιτισμού που έφτιαξαν και τους καθόρισαν.
Κι αυτά όλα είναι πραγματικά και “φαντασιακά” ταυτόχρονα:
–Είναι πραγματικά, γιατί σμιλεύτηκαν μέσα σε ιστορικά – συχνά δραματικά γεγονότα – που χάραξαν το υποσυνείδητο των λαών από γενιά σε γενιά.
–Και είναι “φαντασιακά”, διότι όλο αυτό το συλλογικό πολιτιστικό υποσυνείδητο  γέννησε μέσα από τη φαντασία των ανθρώπων μύθους και “εκδοχές” της Ιστορίας και Πολιτισμό που καθόρισε την Ταυτότητα των λαών.
Η Πατρίδα των νεοΕλληνων είναι διαφορετική από τις Πόλεις-πατρίδες των Αρχαίων Αθηναίων ή των Αρχαίων Σπαρτιατών.
Είναι ευρύτερη και έχει πολύ μεγαλύτερο ιστορικό βάθος.
–Αλλά εκείνοι είχαν τον “Παιάνα” τους, όπως εμείς έχουμε το “Τη Υπερμάχω” μας.
–Εκείνοι είχαν τις ενδο-ελληνικές συγκρούσεις τους, όπως κι εμείς έχουμε τις φαγομάρες μας.
–Εκείνοι, ενώνονταν προ κοινού εχθρού και νικούσαν – συνήθως πέρα από κάθε προσδοκία – πολύ περισσότερους.
Όπως ακριβώς κάναμε κι εμείς το 1821 και το 1912 και το 1940.
–Εκείνοι έμεναν όρθιοι, όταν όλοι οι άλλοι είχαν λυγήσει.
Όπως ακριβώς κάναμε κι εμείς, αρκετές φορές…
–Εκείνους τους ένωνε κοινή γλώσσα έναντι όλων των άλλων, όπως ακριβώς κι εμάς μας ενώνει η ίδια γλώσσα.
–Εκείνοι νοσταλγούσαν την γενέτειρά τους – το “σύνδρομο του Οδυσσέα” – και έκαναν τα πάντα για να επιστρέψουν στην Πατρίδα τους, όσο δύσκολο κι αν ήταν όσο κι αν τους είχε πικράνει – όπως ακριβώς κάνουμε κι εμείς.

Τρίτη 10 Μαρτίου 2020

H αξιοπρέπεια του ελληνισμού και του Νίκου Σβορώνου

Ένα σημείωμα για τους καιρούς που ζούμε…
Συχνά αναφερόμαστε στον ιστορικό Νίκο Σβορώνο. Τέκνο της Αριστεράς, ο Σβορώνος και μάλιστα εκείνου του κομματιού της που προσδιοριζόταν ως ανανεωτική αριστερά. Χρησιμοποιώ χρόνο αόριστο, επειδή οι σημερινοί απόγονοι εκείνου του ρεύματος και «μαθητές» του, αποτελούν πια ένα…αόριστο άθυρμα υπηρετών της ταξικής απάτριδους παγκοσμιοποίησης και του μισάνθρωπου εκσυγχρονισμού, αναμασώντας παλαιοσταλινικές, νεοσταλινικές και νεοφιλελεύθερες μεθόδους ανάλυσης της σημερινής ζωής στη χώρα μας. Και είναι αυτοί που πρωτοστατούν στην ψυχαναγκαστική παραχάραξη της εθνικής μας ιστορίας, παραχάραξη ενάντια στην οποία μίλησε με το έργο του, ο «δάσκαλός» τους!
Ο λευκαδίτης Νίκος Σβορώνος, ήταν ένας τίμιος ιστορικός. Τίμιος, επειδή από τη μια, ακολουθούσε συνετά την ιστορική του μέθοδο, επηρεασμένη από μια σύνθεση της «καθαρής» παραδοσιακής ιστορίας των γεγονότων, της κοινωνιολογικής μαρξιστικής σχολής και την επιρροή της σχολής των Annales, η οποία έβλεπε την ιστορία των ανθρώπων μέσα από μια μακροσκοπική πλευρά. Με «φυσικούς» ιστορικούς κύκλους και διαχρονικότητα, με συνέχειες και τομές, με αφαιρέσεις ώστε να προσεγγιστεί η ουσία του κάθε ιστορικού γεγονότος από μια κοινωνιοκεντρική ματιά.  Τίμιος και αξιοπρεπής, από την άλλη, επειδή δεν άφησε την αριστερή ιδεολογία του να γίνει ιδεοληψία και φαρδιές-πλατιές παρωπίδες ταξικισμού. Έτσι, μόνο μπόρεσε να μιλήσει για δυο βασικά στοιχεία της ταυτότητας του ελληνισμού, στη διάρκεια της μακραίωνης και συνεχούς (με διάρκεια και τομές) ιστορίας του: το αντιστασιακό ήθος του, απαραίτητο συστατικό για την επιβίωσή του,  ανάμεσα σε ιστορικές και αλλότριες πολιτισμικές συμπληγάδες και απειλές και την αξιοπρέπειά του.
Γι΄αυτή την «βαθιά αρετή» του ελληνισμού, μίλησε μεταξύ άλλων που ανέφερε, στην συγκέντρωση της Ελληνικής Κοινότητας Παρισίων και περιχώρων, στο ξενοδοχείο Lutetia, στις 27 Οκτωβρίου, του 1979:
«Για τους ίδιους τους Έλληνες, που έχουν ακούσει πολλές φορές από δικούς τους και ξένους ότι η ιστορία τους είναι γεμάτη σύμβολα, η πράξη αυτή ( σ.σ μιλά για το αλβανικό έπος και την αντίσταση στο ιταλογερμανικό συμμαχικό άξονα) τους δείχνει πιο απλά και συγκεκριμένα τον πραγματικό χαρακτήρα του ελληνικού λαού, την πιο βαθιά του αρετή, όπως τουλάχιστον εμφανίζεται στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίες του, που είναι η αξιοπρέπεια
Ο ελληνικός λαός και τα στρατευμένα παιδιά του, αναλαμβάνοντας ολόψυχα, ομόθυμα (εδώ οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες) και ανυστερόβουλα τον άνισο αγώνα διαισθάνονταν ότι η διάρκειά του και οι προεκτάσεις του ήταν απροσδιόριστες για την Ελλάδα και ότι το περιεχόμενό του υπερέβαινε κατά πολύ τη σημασία ενός απλού γεγονότος». 
Δημήτρης Γ

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020

Μετά από ερώτηση του Στέλιου Κούλογλου, κριτική Κομισιόν στην Κεραμέως, για θρησκευτικά και «εθνική συνείδηση»


Σχόλιο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ


Κάποτε η αριστερά κατηγορούσε τις δεξιές κυβερνήσεις για υποτέλεια και πολιτικές που επιβάλλονται από τον ξένο παράγοντα. Σήμερα, η νέα, μεταλλαγμένη αριστερά καλεί σε βοήθεια και επιβολή στη λαϊκή συνείδηση το μετανεωτερικό, νεοταξίτικο φαντασιακό της παγκοσμιοποίησης!!!
Άξιος ο ευρωπαϊκός μισθός τους. Γι'αυτό άλλωστε ακριβοπληρώνονται...
Αποτέλεσμα εικόνας για κουλογλου ε.ε.Γνωρίζουν ότι η συλλογική συνείδηση θα υπάρχει και είτε ο λαός θα τη βρει στα συλλογικά βιώματα των παππούδων του - και χρέος της πολιτείας είναι να του τα θυμίζει - ή θα αναλάβουν άλλοι όπως η Ε.Ε. να κατασκευάσουν μια πλαστή συνείδηση όπως η ευρωπαϊκή.
Το ερώτημα είναι το Υπουργείο Παιδείας με τον τρόπο που αποδομεί την εθνική παιδεία τα τελευταία χρόνια τί στοχεύσεις έχει;   Γιατί η πολιτεία των Κεραμέως, Γαβρόγλου, Φίλη, Διαμαντοπούλου κλπ δείχνει ότι μάλλον δεν υπουργεύουν το Κοινό των Ελλήνων ή κάνω λάθος;
Φροντίζουν να μεταλλαχθεί το συλλογικό φαντασιακό για να επιβληθούν πλανητικές πολιτικές, δυστυχώς στο πλευρό τους συστρατεύεται πρόθυμα η νέα "αριστερά" .
Σε ανάρτηση του ο Γιώργος Γκόντζος μας θύμισε την προσπάθεια ευαγών ιδρυμάτων για την αναθεώρηση της ιστορίας των βαλκανικών λαών:
"ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ--Το καθοδηγούμενο από τους Αμερικανούς CDRSEE (Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη) το οποίο έκανε παρέμβαση στον χώρο των εκπαιδευτικών, δημιούργησε το Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας (Joint History Project, JHP) που ,προσέξτε την διατύπωση,«φέρνει κοντά καθηγητές απ’ όλες τις χώρες τις Ν.Α. Ευρώπης, οι οποίοι συζητούν τους τρόπους με τους οποίους η ιστορία χρησιμοποιείται για να επηρεάσει τις πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις στην περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης».Αυτό το πρόγραμμα ,χρηματοδοτείτο κυρίως από την αμερικανική κυβερνητική υπηρεσία USAID, και ακόμη από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και από το ίδιο το αμερικανικό (Department of State) και το βρετανικό (Foreign Office) ΥΠΕΞ, και άλλα «ευαγή» ιδρύματα, όπως το… καζίνο Hyatt, η δε εναρκτήρια συνάντηση είχε πραγματοποιηθεί στη Χάλκη, το 1999...
Το πρόγραμμα αφορούσε 11 χώρες: Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρο, Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Σερβία-Μαυροβούνιο-Κοσσυφοπέδιο, Σλοβενία και Τουρκία.Εστίαζε στους καθηγητές Ιστορίας στα δημόσια και τα ιδιωτικά σχολεία, τους μαθητές, καθηγητές πανεπιστημίου, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που ενεργοποιούνται στους τομείς της Ιστορίας και της εκπαίδευσης, και τα υπουργεία Παιδείας, με πολυάριθμα σεμινάρια ,καθώς και με μια σειρά από εκδόσεις και εγχειρίδια που αφορούσαν
την αντίληψη της Ιστορίας που προωθεί το CDRSEE την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και τα «Έθνη και Κράτη στη Ν.Α. Ευρώπη».
Ποιες ''ιστορικές'' αντιλήψεις προωθούνταν και ποιοι από το πολιτικό ,πανεπιστημιακό ,εκπαιδευτικό προσωπικό στη χώρα μας είτε συμμετείχαν είτε συμφωνούσαν και προπαγάνδιζαν αυτές τις ''απόψεις '' :
Τι λέτε έχει ενδιαφέρον ή πρόκειται για μια ουδέτερη ,αταξική,'' εκπαιδευτική'' και μόνο διαδικασία;"

Κριτική Κομισιόν στην Κεραμέως, για θρησκευτικά και «εθνική συνείδηση»

από efsyn.gr Η Εφημερίδα των Συντακτών


Κριτική Κομισιόν στην Κεραμέως, για θρησκευτικά και «εθνική συνείδηση»Έμμεση αλλά σαφή καταδίκη των πολιτικών της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως, συνιστά η απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις ερωτήσεις του Στέλιου Κούλογλου σχετικά με τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία, αλλά και την «καλλιέργεια εθνικής συνείδησης» στους μαθητές. 

Συγκεκριμένα, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, με ερωτήσεις του προς την Κομισιόν, είχε επισημάνει πως οι δηλώσεις της υπουργού ότι η εκμάθηση της ιστορίας «δεν πρέπει να έχει χαρακτήρα κοινωνιολογικό, αλλά να αναπτύσσει την εθνική συνείδηση», αντίκεινται στα ευρωπαϊκά ιδεώδη αλλά και στα προγράμματα σπουδών του δυτικού κόσμου, που υιοθετούν ως σκοπό της ιστορίας την καλλιέργεια της ιστορικής συνείδησης και σκέψης. «Η "εθνική συνείδηση" θεωρείται υπεύθυνη για τον εθνικισμό και συνιστά εμπόδιο για την ευρωπαϊκή συνύπαρξη, όπως προκύπτει και από τις εργασίες του Συμβουλίου της Ευρώπης», τόνιζε ο ευρωβουλευτής στις ερωτήσεις του.