Θεοφάνης Μαλκίδης:Για την Επανάσταση του 1821

Θεοφάνης Μαλκίδης

Για την Επανάσταση του 1821, για τους κορυφαίους των κορυφαίων.

Η συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό Focus fm

Τι έχουμε να συζητήσουμε με την κατοχική Τουρκία (και ) για την Κύπρο;

Θεοφάνης Μαλκίδης

Τι έχουμε να συζητήσουμε με την κατοχική Τουρκία (και ) για την Κύπρο;

Μιλώντας, για άλλη μία φορά, ο πρόεδρος της Τουρκίας και κυβερνητικός εταίρος των εγκληματιών Γκρίζων Λύκων, απαίτησε, μεταξύ των πολλών άλλων, από τον ΟΗΕ, την ΕΕ, την Ελληνική και την Κυπριακή Δημοκρατία, να αναγνωριστεί η «ανεξαρτησία» των κατεχομένων εδαφών και να συναφθούν διπλωματικοί, πολιτικοί και οικονομικοί δεσμοί με το ψευδοκράτος!

Την ίδια στιγμή προσδοκώντας και άλλα οφέλη, χωρίς να αναλαμβάνει όπως κάνει συνήθως καμία υποχρέωση , αναφέρθηκε στο γνωστό ρόλο της Τουρκίας στο μεταναστευτικό, στη Συρία, στην ευρωπαϊκή άμυνα (!) ζητώντας, ή μάλλον απαιτώντας από την ΕΕ, να τηρήσει τις υποχρεώσεις (!) της έναντι της Τουρκίας, ενώ μίλησε και για «αμφίθυμη συμπεριφορά» την οποία θα πρέπει να εγκαταλείψει. Σε ελεύθερη μετάφραση οι απαιτήσεις αφορούν «περισσότερα λεφτά από όλους για να συνεχίζω να εκβιάζω και να στέλνω στα νησιά του Αιγαίου και τον Έβρο, όσους, απ΄ όπου και όποτε θέλω», πλήρη κυριαρχία στο τρομοκρατικό καθεστώς στη Συρία και απροκάλυπτο εκβιασμό στην ΕΕ για να πουλά «προστασία»….

Και όλα τα παραπάνω, ενόσω έχουν ξεκινήσει οι συζητήσεις, διαπραγματεύσεις, συνομιλίες, στην Ελβετία για το Κυπριακό, με την ελληνική πλευρά να αποδέχεται στην ουσία την υποβάθμιση, την εξαφάνιση, μετά από τουρκική απαίτηση, της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΚΡΕΜ ΙΜΑΜΟΓΛΟΥ - ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΛΚΙΔΗΣ

Χραντ Ντινκ: το τελευταίο αλλά όχι έσχατο θύμα της Τουρκίας

Χραντ Ντινκ

Θεοφάνης Μαλκίδης

Με εμπνέει ως άνθρωπο, ως πολίτη, ως Έλληνα, ο συνεπής, ο συνεχής, ο σοβαρός, ο υπεύθυνος, ο ασταμάτητος αγώνας του Αρμενικού έθνους, της πνευματικής και πολιτικής του ηγεσίας για την ιστορία, για τη Δικαιοσύνη και την Αλήθεια, για την αναγνώριση της Γενοκτονίας. Για αυτό και έχει αποτελέσματα, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, παρά τον πόλεμο, κυριολεκτικό και μεταφορικό που δέχεται από εχθρούς και «φίλους». Εμπόδια τα οποία είναι πολλά και ποικίλα, αλλά επειδή έχει ο Αρμενικός λαός έχει μαζί του την αλήθεια και το δίκαιο, είναι νικηφόρος.

Έχω δει πολλά δείγματα της προσπάθειας αυτής, το πως δηλαδή ο αγώνας ανάδειξης και αναγνώρισης του μαζικού εγκλήματος, της Γενοκτονίας 1.500.00 Αρμενίων μπορεί να είναι δυνατός πολιτικά, πνευματικά και ηθικά. Να μπορεί δηλαδή να παλέψει το σκοτάδι, την άρνηση, τη σιωπή, το ψεύδος, την προπαγάνδα.

Στην περίοδο από το 1915 μέχρι σήμερα το Αρμενικό έθνος έκανε πάρα πολλά για να αναδειχθεί το Οθωμανικό- Τουρκικό- Κεμαλικό έγκλημα που στέρησε τη ζωή και προσφυγοποίησε εκατομμύρια ανθρώπους. Με συνέπεια και με γνώση της δύναμης που έχει η σοβαρότητα της πολιτικής και της ιστορίας, οι Αρμένιοι σε δύσκολες συνθήκες ακόμη και εντός της Σοβιετικής Ένωσης, πέτυχαν πολλά. Αναγνωρίσεις, καταδίκη της Τουρκίας και άλλα που χάριν συντομίας του κειμένου παραλείπουμε.

Στρατηγική ήττα - Πως χάσαμε την Ανατολική Θράκη // Θεοφάνης Μαλκίδης

Εκδήλωση* στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και για το έργο του ανάδειξης της Γενοκτονίας.

Θεοφάνης Μαλκίδης

Από την ομιλία στην εκδήλωση όλων των Ποντιακών Συλλόγων της Αλεξανδρούπολης στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

«Μετά πολλά έτη ενός συστηματικά μελετημένου και κλιμακούμενου αγώνα πετύχαμε αυτό που θεωρήθηκε ανέφικτο και ουτοπία. Την αναγνώριση του μεγάλου ποντιακού δράματος και την καθιέρωση της 19ης Mαΐου ως ημέρας μνήμης του ποντιακού ολοκαυτώματος. Πετύχαμε να καλύψουμε απαράδεκτες, ηθικά και πολιτικά, ολιγωρίες δεκαετιών. Η σημασία όμως της 19ης Mαΐου είναι μεγαλύτερη όσον αφορά την συμβολή και την επίδρασή της στο μέλλον της ιστορικής μας περιοχής. Είναι η μνήμη ως μέλλον, ως σύγχρονη δυναμική.

Η συμβολή μάλιστα της 19ης Mαΐου υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα και τους εθνικούς συμβoλισμούς. Η 19η Mαΐου αναδεικνύεται ως σύμβολο του αγώνα όλων των λαών της Μικράς Ασίας, της Ανατολίας, της Μεσοποταμίας ενάντια στη ρατσιστική βία και ιδεολογία του Κεμαλισμού».

Τα παραπάνω έγραφε ο αείμνηστος πρωτεργάτης της ανάδειξης της Γενοκτονίας  Μιχάλης Χαραλαμπίδης, αυτά επεσήμανε για το μαζικό έγκλημα εναντίον του Ελληνισμού και για τον αγώνα του για την επίλυση του τουρκικού προβλήματος. 

Η έννοια «γενοκτονία», από τον ελληνικό όρο «γένος» και το λατινικό «cide»,  εκφράζεται το 1944 από τον διασωθέντα του Ολοκαυτώματος καθηγητή του Yale, Ραφαήλ Λέμκιν. O Λέμκιν για να στηρίξει τα επιχειρήματά του αναφέρθηκε στην εξόντωση των Ελλήνων και των Αρμενίων από τους Τούρκους, εξόντωση η οποία είχε απασχολήσει τις Μεγάλες Δυνάμεις κατά τη διάρκειά τέλεσής της, αλλά τα συμφέροντα και οι αλλαγές που συντελέστηκαν οδήγησαν στην αποσιώπησή της.

Η Γενοκτονία

Το σχέδιο σύμβασης για τη Γενοκτονία που επεξεργάστηκε ομάδα στην οποία συμμετείχε και ο Λέμκιν, ήταν έτοιμο το 1948 και ο ΟΗΕ ψηφίζει στη Γενική Συνέλευσή του την ίδια χρονιά, τη συνθήκη για την πρόληψη και τιμωρία του εγκλήματος της Γενοκτονίας, η οποία αποτελείται από 19 άρθρα.  Η Γενοκτονία, σύμφωνα με τη Συνθήκη ,αφορά ένα έγκλημα που αποβλέπει στη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο τόπο και πρόκειται για ένα  έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. Είναι η καταστροφή ενός έθνους ή μιας εθνικής ομάδας, ένα συντονισμένο σχέδιο που τείνει να καταστρέψει τα θεμέλια της ζωής των εθνικών ομάδων, με στόχο να εξοντωθούν.

Η Γενοκτονία έχει τη βάση της σε διάφορες θεωρίες ή θεωρήσεις. Ρατσιστικές, εθνικές, κοινωνικές, πολιτισμικές, οικονομικές. Αυτά τα ζητήματα τα συναντούμε σε διάφορες περιπτώσεις και σε διάφορες χρονικές στιγμές, δίνοντας το άλλοθι και τη νομιμοποίηση σε αυταρχικά καθεστώτα ή σε πληθυσμιακές ομάδες να εξοντώσουν τους αντιπάλους τους.

Ο κυριότερος λόγος ήταν χωρίς αμφιβολία τα εθνικιστικά αισθήματα, που ενισχύθηκαν μετά το 1908 από τους Νεότουρκους και οπωσδήποτε μετά την επικράτηση του Μουσταφά Κεμάλ, ενώ δεν πρέπει να παραβλεφθούν οι ρατσιστικές θεωρίες που αναπτύχθηκαν από τα δύο αυτά εθνικιστικά κινήματα. Έτσι οι Έλληνες ήταν τα μιάσματα από τα οποία έπρεπε να αποβληθούν από το οθωμανικό κράτος. Η Γενοκτονία ήταν η Τελική  Λύση !

Για την εθνική κυριαρχία στο Αιγαίο, για την επιβίωση του Ελληνισμού

Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Για την εθνική κυριαρχία στο  Αιγαίο, για την επιβίωση του  Ελληνισμού

 

«Ιωνίαν Γην δώσαμεν, Αιγαίον Ύδωρ δεν θα δώσουμε!» 

Μιχάλης Χαραλαμπίδης 

(Το Τουρκικό Πρόβλημα, η ανθρωπιστική Ελλάδα. Αθήνα: εκδόσεις Στράβων 2020).

 

Η πορεία και διαδρομή του Αιγαίου, της Ελληνικής αυτής θάλασσας στο χρόνο, αποτελεί τη συμπύκνωση της ευρύτερης, γενικότερης, συνολικότερης ελληνικής ιστορίας. Πολιτισμός, ανάπτυξη, οικουμενική προσφορά, αλλά και διαρκή αντίσταση μέχρι την Ελευθερία. Ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, η συνεχής επιβεβαίωση της εθνικής κυριαρχίας  στο Αιγαίο  αφορά ένα μεγάλο ιστορικό καθήκον και χρέος έναντι των προηγούμενων και των επόμενων γενεών.

Σήμερα το μείζον πρόβλημα για το Αιγαίο είναι η αμφισβήτηση ειδικώς και γενικώς της ελληνικής κυριαρχίας, αφού από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Τουρκία εγκαινίασε μια συστηματική πολιτική αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Σκοπός αυτής της τουρκικής πολιτικής ήταν και είναι η μεταβολή του εδαφικού status quo, που προβλέπεται σε διεθνείς συνθήκες, με κεντρικό άξονα τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης, καθώς και του νομικού καθεστώτος στον θαλάσσιο και εναέριο χώρο.

Η έναρξη της πολιτικής αυτής, που διαρκεί μέχρι σήμερα, σηματοδοτείται από την εμφάνιση των πρώτων διεκδικήσεων σε βάρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, το 1973 και της πρώτης αμφισβήτησης του εύρους του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου, το 1975.

Η τουρκική πολιτική αυτή κατά της Ελλάδας συνέπεσε με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο (Ιούλιος 1974). Έκτοτε η Τουρκία άρχισε να εφαρμόζει ένα πλέγμα συνεχώς αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων που έφεραν τις δύο χώρες ακόμη και στο χείλος ένοπλης σύγκρουσης (κρίση Μαρτίου 1987 και κρίση Ιμίων Ιανουαρίου 1996).

Για τον Κουρδικό λαό από την Τουρκία έως τη Συρία.

Θεοφάνης Μαλκίδης

Από την ομιλία του Θεοφάνη Μαλκίδη στην εκδήλωση της Κουρδικής Διπλωματικής Αντιπροσωπείας στην Ευρώπη ( PYD – Ροτζάβα Κόμπανι Συρίας), αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ο οποίος εισήγαγε στον ΟΗΕ  το Κουρδικό ζήτημα το 1986.

 Με την έναρξη του ένοπλου αγώνα στην Τουρκία από τους Κούρδους το 1984, με τη δολοφονία χιλιάδων Κούρδων στο Ιράκ στα τέλη της δεκαετίας του 1980, με την εξολόθρευση  των Κούρδων  της Συρίας από τις τουρκοχρηματοδοτούμενες οργανώσεις, ο ελληνικός λαός επανασυνδέθηκε μετά από χιλιάδες χρόνια με τον Κουρδικό λαό– ο Ξενοφώντας γράφει για τους   Καρδούχους- στηρίζοντας  το κίνημα κοινωνικής και εθνικής τους απελευθέρωσης. Τόσο από τα δεσμά της Τουρκίας και από τους τουρκοκίνητους δολοφόνους της Συρίας,  όσο και στην υλοποίηση του αιτήματος για κρατική οντότητα. Στον αγώνα αυτό ο κουρδικός λαός ευτύχησε να έχει μαζί του τον αείμνηστο Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ο οποίος το 1986 μίλησε για το ζήτημα στον ΟΗΕ, συνδέοντας τη δικαίωση με την επίλυση του γόρδιου δεσμού της περιοχής: του τουρκικού προβλήματος.

Λίγο αργότερα ο ελληνικός λαός στην αλληλεγγύη του στον αγώνα του κουρδικού λαού για την Κουρδική απελευθέρωση, είχε και ένα θύμα, τον Θεόφιλο Γεωργιάδη, μέλος της Κυπριακής επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν ο οποίος δολοφονήθηκε από το τουρκικό παρακράτος το Μάρτιο του 1994.

Η σύλληψη του Αμπντουλάχ Οτσαλάν το 1999 από την Τουρκία, δυστυχώς και με την εμπλοκή της Ελλάδας(…),  δημιούργησε νέα δεδομένα για το μέλλον του κουρδικού ζητήματος, δεδομένα που αναδείχθηκαν πιο έντονα μετά τη δυτική στρατιωτική παρουσία το 2003 και τη οικοδόμηση της ομόσπονδης κουρδικής κρατικής δομής στο Ιράκ. Ταυτόχρονα μετά από πίεση της διεθνούς δημοκρατικής κοινότητας για τη μετατροπή της θανατικής ποινής του Οτσαλάν σε ισόβια κάθειρξη, ολοένα και περισσότερες φωνές σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στην Τουρκία  ζητούν πολιτική λύση για το Κουρδικό, δίνοντας νέες προοπτικές για το μέλλον.

Το Κουρδικό ζήτημα αποτελεί μία πολύ σημαντική παράμετρος της περιοχής που περιλαμβάνει την Τουρκία, το  Ιράκ και τη Συρία, όπου η Τουρκία έχει εισβάλλει και βομβαρδίζει, μαζί με τους συνεργάτες της, Κουρδικούς στόχους.

Οι Κούρδοι αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στα παραπάνω κράτη  και η παρουσία τους αδιάλειπτη εδώ και χιλιάδες χρόνια, δοκιμάζεται συνεχώς από ατιμώρητες Γενοκτονίες. Ωστόσο δεν έχουν σταματήσει την απελευθερωτική τους προσπάθειά, την  αντίσταση στο αφανισμό στη Συρία, δεδομένα που συγκροτούν προϋποθέσεις υλοποίησης δημιουργίας Κουρδικού κράτους, του οράματος δηλαδή εκατομμυρίων Κούρδων σε όλον τον πλανήτη.

Και κάτι σημαντικό για τον Ελληνικό και τον Κουρδικό λαό: Τη στιγμή κατά την οποία  οι Κούρδοι της Συρίας  δοκιμάζονται από τις (νέες) δολοφονικές επιθέσεις του κράτους-παρακράτους  του Ερντογάν, των Ες Ες Γκρίζων Λύκων, των Κεμαλικών και των τοπικών συνεταίρων τους, μετά το μνημείο της Γενοκτονίας στο Ντιγιαρμπακίρ, έρχεται μία ακόμη σημαντική πράξη. 

Η διπλωματική αντιπροσωπεία στην Ευρώπη των Κούρδων της Συρίας -PYD – Ροτζάβα Κόμπανι, με δήλωση του επικεφαλής της και συνομιλητή μου σήμερα στην εκδήλωση Ιμπραήμ Μουσλέμ, αναγνωρίζει τη Γενοκτονία ενός εκατομμυρίου Ελληνίδων και Ελλήνων στο χρονικό διάστημα 1908-1923. Η αναγνώριση αυτή,η οποία δημοσιεύτηκε στην ελληνική, κουρδική, αγγλική, αραβική και τουρκική γλώσσα,εκτός από τη συμβολική της σημασία, είναι στην ουσία μία ακόμη ψηφίδα ανάκτησης του ψηφιδωτού που καταστράφηκε με τη Γενοκτονία και καταστρέφεται ακόμη και σήμερα. Είναι ένας ακόμη σημαντικός σταθμός του αγώνα, του δικού μας αγώνα σε όλον κόσμο, για τη Μνήμη, την Αλήθεια, τη Δικαιοσύνη.

Ενάντια στην άρνηση, τη λήθη, τη σιωπή, την προπαγάνδα, τη νέα Γενοκτονία και τον  αχαλίνωτο επεκτατισμό της Τουρκίας, ο αγώνας για τον άνθρωπο, την ιστορία την αλήθεια συνεχίζεται. Δικαιοσύνη για τον Ελληνικό λαό,  Ελευθερία για τον Κουρδικό λαό !

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΚΟΜΠΑΝΙ

Για τον επεκτατισμό και για τα ατιμώρητα εγκλήματα

Θεοφάνης Μαλκίδης

«Όλα τα κράτη έχουν ιστορία,

 η Τουρκία έχει ποινικό μητρώο». 

Νεοκλής Σαρρής

Είναι γεγονός πως όσοι προσπάθησαν το τελευταίο χρονικό διάστημα να αποκοιμίσουν τον Ελληνισμό, αλλά και τη Δύση για τις «καλές προθέσεις» της Τουρκίας, ήρθε με άγριο τρόπο το χάραμα της 8ης Δεκεμβρίου στη Δαμασκό και (υποθέτω ότι ) ξύπνησαν για τα καλά!

Προφανώς η προσπάθεια αυτή είχε ως στόχευση την καλή έξωθεν μαρτυρία της Τουρκίας προκειμένου να αποκομίσει νέα οφέλη από την ταραγμένη Μέση Ανατολή. Η κίνηση όμως αυτή κατέρρευσε στα εξ ΄ων συνετέθη, μπροστά στην εγκληματική δράση (και στη Συρία) της ομάδας του Ερντογάν, των Κεμαλικών, των Ες Ες Γκρίζων Λύκων και των συν αυτώ.

Υπάρχει όμως ένα σημαντικό ζήτημα, καθοριστικό θα λέγαμε για την απεικόνιση της πραγματικότητας: όσοι κατηγορούν τη Γερμανία για την Ναζιστική της περίοδο και για τα εγκλήματά της «ξεχνούν» να αναφερθούν στους αιώνες εγκλημάτων του οθωμανικού κράτους, το οποίο τα τελευταία εκατό χρόνια έχει αντικατασταθεί από την Τουρκική «Δημοκρατία», η οποία συνεχίζει αχαλίνωτη την ίδια τακτική:

-Γενοκτονία ενός εκατομμυρίου Ελλήνων, ενάμιση εκατομμυρίου Αρμενίων, μισού εκατομμυρίου Ασσυρίων και εκδίωξη όλων των διασωθέντων το 1922, το 1942, το 1955, το 1964. Ο χριστιανικός πληθυσμός της Τουρκίας στις αρχές του 1900 ήταν γύρω στο 50% και μέσα σε εκατό χρόνια το ποσοστό μειώθηκε στο 0,2% !

-Γενοκτονία ανυπολόγιστου αριθμού Κούρδων, Αράβων, Κιρκάσιων, και άλλων εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων.

-Οι Αλεβίτες, που αποτελούν το 30% του πληθυσμού της Τουρκίας, εξακολουθούν να αγνοούνται πολιτικά και πολιτισμικά, ενώ τουλάχιστον 60.000 Αλεβίτες έχουν σκοτωθεί σε σφαγές που διέπραξε το κράτος τα τελευταία εκατό χρόνια.

-Το 1939, τα εδάφη Liwa Iskenderun (Hatay) της Συρίας προσαρτήθηκαν και από τότε εφαρμόζονται οι πιο επαίσχυντες πολιτικές αφομοίωσης στον κόσμο, αφομοίωση η οποία εξελίχθηκε μετά το σεισμό του 2023 όπου εκατομμύρια αραβόφωνοι εκδιώχθηκαν και βεβαίως μετά την 8η Δεκεμβρίου του 2024 με την νέα τουρκική εισβολή στη Συρία.

-Η κατεχόμενη Κύπρος από το 1974 έγινε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα οργανωμένου εγκλήματος, πορνείας, καζίνο, ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

-Οι σημαντικότεροι διανοούμενοι και καλλιτέχνες, όσοι δεν πρόλαβαν να φύγουν εκτός Τουρκίας, είτε πυροβολήθηκαν, είτε σαπίζουν στις φυλακές.

-Η εγκληματική ομάδα που αυτοαποκαλείται Τουρκική «Δημοκρατία» πραγματοποίησε εισβολή στη Συρία και οι εγκληματίες που συγκεντρώθηκαν από όλο τον κόσμο εκπαιδεύτηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες του τωρινού Υπουργού Εξωτερικών. Η ευθύνη για τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που σκοτώθηκαν στη Συρία βαρύνει αυτή τη «Δημοκρατία».

-Αυτή η «Δημοκρατία» σκότωσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους αφήνοντάς τους κάτω από ερείπια στον σεισμό της 6ης Φεβρουαρίου 2023 στην Αντιόχεια και είχε καταδικάσει τον λαό της Αντιόχειας σε πείνα, δίψα και έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος για ένα χρόνο, αρπάζοντας ταυτόχρονα τα σπίτια, τους ελαιώνες και τα χωράφια των σεισμόπληκτων!

-Αυτή η «Δημοκρατία», επέβαλλε με το δάσκαλο του Χίτλερ, τον Μουσταφά Κεμάλ τον ισχυρισμό ότι οι Τούρκοι είναι ανώτερη φυλή. Όπως αντιστοίχως οι Ναζί πίστευαν ότι ήταν νόμιμο δικαίωμά τους να σκοτώνουν, διεκδικώντας την ανωτερότητα της «γερμανικής» φυλής, πεποιθήσεις οι οποίες προκάλεσαν το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. 

  Ο τουρκικός ρατσισμός, το απαρτχάιντ της «Δημοκρατίας» επέβαλλε συνθήματα όπως «ένας Τούρκος αξίζει όσο ολόκληρος ο κόσμος», «πόσο ευτυχισμένος είναι αυτός που λέει ότι είναι Τούρκος», δημιούργησε ψευτοεπιστημονικές γλωσσικές και ιστορικές διατριβές περί τουρκικής ανωτερότητας, περί δικαιώματος να σκοτώνουν ανθρώπους και να διαπράττουν μαζικές σφαγές. Όσοι μη Τούρκοι επιβιώσουν πρέπει να είναι σκλάβοι των Τούρκων, εντός των «Συνόρων της Καρδιάς» και της «Γαλάζιας Πατρίδας»!

Οι Ασσύριοι τιμούν την μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Κεντρικός ομιλητής ο Θεοφάνης Μαλκιδης.

Εκδήλωση της Πανελλήνιας Ένωσης Ασσυρίων στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2024 - Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αιγάλεω "Γ. Ρίτσος". "Η Γενοκτονία των Ασσυρίων και των Λαών της Μικράς Ασίας και ο Αγώνας Αναγνώρισης" Ομιλητής ο Θεοφάνης Μαλκίδης διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου.

Τη συζήτηση συντονίζει ο εμπνευστής της εκδήλωσης, πρόεδρος των Ασσυρίων στην Ελλάδα, Κυριάκος Μπατσάρας και συνδέει τις γενοκτονίες Ελλήνων, Ποντίων, Ασσυρίων και Αρμενίων από τους Νεότουρκους
ΠΗΓΗ: https://youtu.be/svaH4S2XzuM

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

"Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο"

Θεοφάνης Μαλκίδης

"Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο".

( "Ας φρόντιζαν" Κωνσταντίνος Καβάφης)

Η Ελλάδα σιωπά για τους πληθυσμούς με τους οποίους συνδεόμαστε και πολιτισμικά και θρησκευτικά και εθνικά σιωπά, σχολιάζοντας ο Θεοφάνης Μαλκίδης. τη κατάσταση στη Συρία αλλά και την ελληνική αντίδραση στην κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ και την ανάληψη της εξουσίας από τους τζιχαντιστές.

Ο ίδιος σε συνέντευξη του στη «Νέα Εγνατία» και στο ραδιοφωνικό σταθμό Άλφα ανέλυσε την επόμενη μέρα στην Συρία μετά το τέλος του Άσαντ, τον ρόλο των Τούρκων και των Αμερικανών αλλά και την αφωνία της Ελλάδας για τους ελληνογενείς χριστιανικούς πληθυσμούς της Συρίας.

«Προφανώς και δεν είναι απελευθερωτές της Συρίας οι τρομοκράτες της αλ Κάϊντα του ISIS και των οποιονδήποτε άλλων εγκληματικών ομάδων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Συρία. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ό,τι επαναλαμβάνεται δυστυχώς έρχεται ως τραγωδία, αυτό το οποίο συνέβη το 1939 με την Κοινωνία των Εθνών που παραχώρησε στην Τουρκία την Αλεξανδρέτα, έρχεται τώρα ο ΟΗΕ με τις ευλογίες των μεγάλων δυνάμεων αφού σιώπησαν για τόσα χρόνια για τη γενοκτονία του συριακού λαού από όλες αυτές τις δυνάμεις, μην ξεχνάτε ότι αυτές οι χώρες από τη Ρωσία μέχρι την Αμερική και από την Τουρκία μέχρι το Ιράν ενίσχυσαν, χρηματοδότησαν, και κίνησαν οργανώσεις τζιχαντιστικές και τρομοκρατικές και εγκληματικές.

Από την άλλη βλέπουμε ένα καθεστώς το οποίο πέφτει νομοτελειακά, ένα καθεστώς το οποίο φαίνεται ότι ήταν αυταρχικό και αντικαθίσταται από τι;

Την ίδια στιγμή που βιώνουμε μία νέα γενοκτονία και το λέω σε πρώτο πληθυντικό και ως χριστιανοί και ως μέλη αυτών των ελληνογενών κοινοτήτων της Συρίας και δεύτερον υφίσταται μία νέα γενοκτονία πάλι εναντίον των Κούρδων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων οι οποίοι εδώ και 13 χρόνια έχουνε πραγματικά υποστεί τα πάνδεινα από την Τουρκία που έχει εισβάλει στην Συρία, εδώ χρηματοδοτώντας τις εγκληματικές οργανώσεις. Λίγες ώρες πριν καταρρεύσει η Δαμασκός, ο Φιντάν μαζί με τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας και του Ιράν βρέθηκαν στο Κατάρ, τον βασικό χρηματοδότηση της Τουρκίας προκειμένου να προετοιμάσουν επόμενη μέρα».

Άλλη μια χώρα υπό τουρκική κατοχή, η Συρία

Θεοφάνης Μαλκίδης

Οι ραγδαίες μεν αναμενόμενες δε, εξελίξεις στη Συρία, αποκάλυψαν ακόμη και σε όσους έχουν τα «ήρεμα νερά» δόγμα (!) εξωτερικής πολιτικής, ότι απέναντί μας έχουμε ένα επεκτατικό κράτος, ανάλογο της Ναζιστικής Γερμανίας του Μεσοπολέμου, εξελιγμένο και με τα σύγχρονα πρότυπα αναθεωρητισμού.

Η τουρκική εμπλοκή στη Συρία, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά και πολύπλοκα ζητήματα της σύγχρονης Μέσης Ανατολής. Οι λόγοι που οδήγησαν την Τουρκία σε αυτήν την παρέμβαση είναι πολλαπλοί και αλληλένδετοι, ενώ οι επιπτώσεις της επεκτείνονται και πέρα από τη Συρία και προφανώς επηρεάζουν και τον Ελληνισμό.

Η Τουρκία έχει εισβάλλει στη Συρία, αφού θεωρεί τους Κούρδους της χώρας ως προέκταση του ΡΚΚ, συνεπώς υλοποιεί εναντίον τους την ίδια τακτική που χρησιμοποιεί και εντός της Τουρκίας, αλλά και στο Ιράκ, πάλι εναντίον των Κούρδων.

Σύμφωνα με την προπαγάνδα που αναπτύσσεται από τον Ερντογάν μέχρι τους Κεμαλικούς και τους εγκληματίες Ναζί Γκρίζους Λύκους, η Τουρκία επιδιώκει τη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στα σύνορά της με τη Συρία, με στόχο να απομακρύνει τους Κούρδους από αυτήν την περιοχή και να εγκαταστήσει εκεί Σύριους πρόσφυγες, τους οποίους εκμεταλλεύεται οικονομικά αλλά και πολιτικά αποκομίζοντας τεράστια κεφάλαια λόγω της φθηνής τους εργατικής δύναμης, αλλά και λόγω της βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση του προσφυγικού……

Επιπλέον η τουρκική εκδοχή του Γκέμπελς υποστηρίζει ότι η παρουσία στρατευμάτων, μυστικών υπηρεσιών και μισθοφόρων από την Τουρκία στη Συρία, αποσκοπεί στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, τόσο από τους Κούρδους όσο και από το «Ισλαμικό Κράτος» (εδώ γελάνε….) και επιπλέον θεωρεί ότι η σταθερότητα στη Συρία είναι ζωτικής σημασίας για την τουρκική ασφάλεια. Συνεπώς, επειδή η παρουσία των Κούρδων στη βόρεια Συρία, αλλά και η απειλή της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, αποτελούν σημαντικές προκλήσεις για την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας, η Άγκυρα έχει εισβάλλει στην Συρία είτε αυτοδύναμα, είτε με πολυποίκιλες δυνάμεις που αποσταθεροποιούν τη Συρία και ολόκληρη την περιοχή.

Ταυτόχρονα η τουρκική πολιτική καθώς και άλλες συναφείς συνιστώσες της, έχουν προκαλέσει μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση, με εκατομμύρια ανθρώπους να έχουν εκτοπιστεί από τις εστίες τους και η προκλητική τουρκική παρέμβαση, άσχετα από το γεγονός ότι ο Φιντάν λέει ότι δεν έχει καμία σχέση με το έγκλημα, έχει επιβαρύνει περαιτέρω την κατάσταση, καθώς έχει οδηγήσει σε νέες συγκρούσεις και σε εκτοπισμούς πληθυσμών.

Μιχάλη Χαραλαμπίδης: ένας διαφορετικός πολιτικός, ένας πρωτοπόρος διανοούμενος

Θεοφάνης Μαλκίδης

O Μιχάλης Χαραλαμπίδης (Μ.Χ.) γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1951, από γονείς πρόσφυγες από τη Σάντα του Πόντου, οι οποίοι κατέφυγαν στη Θράκη, μετά από τη Γενοκτονία που υπέστη ο Ελληνισμός από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς: «Το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό δρομολόγιο της οικογένειάς μου είναι παρόμοιο με εκείνο μεγάλης μερίδας του λαού μας και ιδιαίτερα των προσφύγων. Από τα αμελέ ταμπουρού (εργατικά τάγματα), το αντάρτικο σωτηρίας της Σάντας του Πόντου, η έξοδος στον Καύκασο και την Ελλάδα, η εγκατάσταση σε ένα από τα Μακόντο της Ελλάδας, το Αετοχώρι Θράκης (Έβρος)».

Το 1969 φεύγει στην Ιταλία και στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης σπουδάζει πολιτικές και οικονομικές επιστήμες, καθώς και  κοινωνιολογία. Στην Ιταλία αναλαμβάνει παρά το νεαρό της ηλικίας του πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκπροσώπηση του ΠΑΚ. Το στρατιωτικό καθεστώς τον καταδιώκει, ωστόσο συνεχίζει τη  δράση του και το 1973 συμμετέχει στην επταμελή ομάδα η οποία συνέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ (Μόναχο, Αύγουστος 1974). Εκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ από το 1977 και μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου το 1994, από το οποίο παραιτήθηκε μετά από ένα έτος,  όπως σημειώνει ο ίδιος λόγω σοβαρών πολιτικών διαφωνιών.

Ο Μ.Χ. επιστρέφει στην Ελλάδα το 1979, εγκαθίστανται στην Αθήνα και αναπτύσσει έντονη δράση σε διάφορους τομείς. Η άνοδος στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ το 1981, σηματοδοτεί πολλά για την Ελλάδα και για την κοινωνία της και ο Μ.Χ., αντιλαμβάνεται τις αλλαγές που συντελούνται και προσεγγίζει με κριτική ματιά τις επιδιώξεις, καθώς και τα συμφέροντα που εμφανίζονται μαζί με το ΠΑΣΟΚ. Η στάση του είναι μοναδική εντός του κόμματος και γενικότερα στην πολιτική ζωή της πατρίδας μας: ο Μ.Χ., δεν πήρε ποτέ κρατική θέση, δεν έγινε ποτέ βουλευτής ή υπουργός, παρότι ο Ανδρέας Παπανδρέου του είχε προτείνει πολλές φορές ακόμη και θέση πρεσβευτή και παραμένει ενεργό στέλεχος με προτάσεις για μία άλλη πορεία του κόμματος και της κυβέρνησης, για μία άλλη πορεία του Ελληνισμού.

Μία εκ των κορυφαίων δραστηριοτήτων του αφορά την ανάδειξη της Γενοκτονίας, προτείνοντας  την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης, πρόταση η οποία γίνεται νόμος του κράτους το 1994. Εισάγει στην Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του  ΟΗΕ  το Κουρδικό ζήτημα, θέτει στη συνέχεια το Ποντιακό και στον ΟΗΕ και στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη και  στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και σε κοινοβούλια και  μάλιστα η δράση του έχει ως αποτέλεσμα πολλές χώρες να αναγνωρίσουν τη Γενοκτονία.

Καθοριστική είναι η (ιστορική όπως ονομάστηκε) ομιλία του στο 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1996, ομιλία στην οποία προέβλεψε, αρκετοί έγραψαν ότι προφήτεψε την οικονομική κρίση στην Ελλάδα: «Στο τέλος του κύκλου το 2004 ή το 2010 η Ελλάδα, αυτό που ονομάζω Τουρκομπαρόκ», θα γίνει «Βιλαέτι ή Γερμανικό Λάντερ».

Στην ίδια ομιλία μιλά για την πραγματικότητα στην περιοχή μας και τη λύση στο Γόρδιο Δεσμό που απασχολεί τον Ελληνισμό: «Δεν υπάρχει Κυπριακό πρόβλημα, δεν υπάρχει πρόβλημα Αιγαίου, δεν υπάρχει πρόβλημα Θράκης υπάρχει ένα πρόβλημα: Το τουρκικό πρόβλημα.Και αυτό πρέπει να λυθεί με βάση τις αρχές, τις αξίες, και τα ιδανικά που αποτέλεσαν τα θεμέλια των ευρωπαϊκών δημοκρατιών. Η Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες, όταν η Ανατολική Μεσόγειος θα ανήκει στους λαούς της».

Προτείνει τον οδικό και σιδηροδρομικό άξονα καθώς και τον αγωγό πετρελαίου και φυσικού αερίου Αλεξανδρούπολης - Μπουργκάς, αγωγός ο οποίος  παρακάμπτει την Τουρκία και τα Δαρδανέλλια και αναλαμβάνει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία της πόλης Ρωμανία στα Θρακικά παράλια και το σχετικό σχέδιο νόμου υποστηρίζεται από 204 (!) βουλευτές.

Ο Μ.Χ., αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ το 1999, λόγω σοβαρών πολιτικών διαφωνιών και λόγω του ρόλου της κυβέρνησης στην παράδοση στην Τουρκία,  του ηγέτη του Κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος Αμπντουλάχ Οτσαλάν.

Το ντοκιμαντέρ για τους Πέντε Νεομάρτυρες, την Επανάσταση και το Ολοκαύτωμα το 1821 στη Σαμοθράκη. (Βίντεο)

Το Πολιτιστικό Σωματείο Εκκίνηση σας παρουσιάζει το ιστορικό ντοκιμαντέρ "οι Πέντε Νεομάρτυρες της Σαμοθράκης" .

Μέσα από την καταγραφή και έρευνα των γεγονότων, αλλά και με συνεντεύξεις, ρίχνεται "φως" στον βίο και στο μαρτύριο των Πέντε Αγίων μας αλλά και στο ιστορικό πλαίσιο των συμβάντων που προηγήθηκαν (σφαγή/ολοκαύτωμα Σαμοθράκης).

Στο ντοκιμαντέρ μιλούν οι

-Μητροπολίτης Αλεξ/πόλεως Άνθιμος
-Δήμαρχος Αλεξανδρουπόλεως Ι.Ζαμπούκης
-Δήμαρχος Σαμοθράκης Αθ. Βίτσας
-καθηγητής ΔΠΘ Κων/νος Χατζόπουλος
-π. Δημήτριος Χατέλος
-π. Εμμανουήλ Καμπούρης
-π. Ιωάννης Θεοδώρου
-π. Ματθαίος Λενούδιας
-π. Χρήστος Στεργίου
-π. Ιωάννης Καμπούρης
-π. Απόστολος Οικονομίδης
- Θεόδωρος Αγγελώνιας (πρόεδρος σωματείου)

-Δρ. Θεοφάνης Μαλκίδης.

Παραδίδουμε στο ελληνικό κοινό το ντοκιμαντέρ, το οποίο προβλήθηκε την 27η Νοεμβρίου, με χαρά και συγκίνηση, ως ελάχιστο φόρο τιμής στους Αγίους μας, στους Ήρωές μας, στους προγόνους μας. Ένα ντοκιμαντέρ το οποίο αναδεικνύει την προσφορά του τόπου μας στην εθνική παλιγγενεσία και στην ορθόδοξη πίστη.

Μία δύσκολη πορεία 7,5 ετών, η οποία ξεκίνησε με την παραγωγή της ιστορικής κινηματογραφικής ταινίας "ΠΕΝΤΕ. Το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης" , κλείνει τον "κύκλο" της με την παραγωγή του παρακάτω ιστορικού ντοκιμαντέρ "ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ".

Το τουρκικό πρόβλημα. Τι γυρεύει η Τουρκία (και) στη Συρία; (ΗΧΗΤΙΚΟ);

Θεοφάνης Μαλκίδης

Τι γυρεύει η Τουρκία (και ) στη Συρία;

Η τουρκική εμπλοκή στη Συρία και τα πρόσφατα γεγονότα στο Χαλέπι, αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά και πολύπλοκα ζητήματα της σύγχρονης Μέσης Ανατολής. Οι λόγοι που οδήγησαν την Τουρκία σε αυτήν την παρέμβαση είναι πολλαπλοί και αλληλένδετοι, ενώ οι επιπτώσεις της επεκτείνονται και πέρα από τη Συρία και προφανώς επηρεάζουν και τον Ελληνισμό.

Η Τουρκία έχει εισβάλλει στη Συρία, αφού θεωρεί τους Κούρδους της χώρας ως προέκταση του ΡΚΚ, συνεπώς υλοποιεί εναντίον τους την ίδια τακτική που χρησιμοποιεί και εντός της Τουρκίας, αλλά και στο Ιράκ, πάλι εναντίον των Κούρδων.

Σύμφωνα με την προπαγάνδα που αναπτύσσεται από τον Ερντογάν μέχρι τους Κεμαλικούς και τους εγκληματίες Ναζί Γκρίζους Λύκους, η Τουρκία επιδιώκει τη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στα σύνορά της με τη Συρία, με στόχο να απομακρύνει τους Κούρδους από αυτήν την περιοχή και να εγκαταστήσει εκεί Σύριους πρόσφυγες, τους οποίους εκμεταλλεύεται οικονομικά αλλά και πολιτικά αποκομίζοντας τεράστια κεφάλαια λόγω της φθηνής τους εργατικής δύναμης, αλλά και λόγω της βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση του προσφυγικού…...

Επιπλέον η τουρκική εκδοχή του Γκέμπελς υποστηρίζει ότι η παρουσία στρατευμάτων, μυστικών υπηρεσιών και μισθοφόρων από την Τουρκία στη Συρία, αποσκοπεί στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, τόσο από τους Κούρδους όσο και από το «Ισλαμικό Κράτος» (εδώ γελάνε….) και επιπλέον θεωρεί ότι η σταθερότητα στη Συρία είναι ζωτικής σημασίας για την τουρκική ασφάλεια.

 Συνεπώς, επειδή η παρουσία των Κούρδων στη βόρεια Συρία, αλλά και η απειλή της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, αποτελούν σημαντικές προκλήσεις για την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας, η Άγκυρα έχει εισβάλλει στην Συρία είτε αυτοδύναμα, είτε με πολυποίκιλες δυνάμεις που αποσταθεροποιούν τη Συρία και ολόκληρη την περιοχή.

Στην Κω για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Το ρεπορτάζ για την εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του σπουδαίου Έλληνα διανοούμενου.

Για τους αγνοούμενους της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974

Θεοφάνης Μαλκίδης

Πενήντα χρόνια πέρασαν από την τουρκική θηριωδία στην Κύπρο και από ότι φαίνεται ο χρόνος κυλάει υπέρ του θύτη και το θράσος του εισβολέα δικαιώνεται από τον συσχετισμό συμφερόντων, ενώ η λεγόμενη διεθνής κοινότητα απαθέστατη δείχνει επιλεκτική μνήμη και ευαισθησία.

Επιπλέον υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα, αυτό των αγνοουμένων, το οποίο εκτός από την ηθική του διάσταση έχει σαφώς και την πολιτική. Πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή και ακόμη ταυτοποιούνται τα ηρωικά οστά όσων θυσιάστηκαν. Και μπορεί ο ανθρώπινος νόμος να μην επιδίκασε ακόμη τα νόμιμα, ο πνευματικός όμως νόμος άνοιξε το πρώτο του κεφάλαιο. Τα οστά και ομαδικοί τάφοι βοούν.

Τα στόματα και οι συνειδήσεις πολλών δολοφόνων λίγο πριν πεθάνουν άνοιξαν και υπέδειξαν κρυφούς και μυστικούς ομαδικούς τάφους και έτσι Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι αναγνωρίσθηκαν και αποδίδονται έστω και τώρα ύστερα από πενήντα χρόνια οι δέουσες τιμές.

Παρακολουθώ για πολλούς λόγους και για πολλά χρόνια το ζήτημα των αγνοουμένων συμπατριωτών μας μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974. Μεταξύ των άλλων γιατί συνδέομαι με αγνοούμενο του 1974, ο οποίος δεν έχει ταυτοποιηθεί ακόμη, γιατί η γιαγιά μου το 1922 είχε και αυτή αγνοούμενη (από τον ίδιο ατιμώρητο θύτη) την αδελφή της η οποία δυστυχώς δεν βρέθηκε ποτέ, γιατί το ζήτημα των αγνοουμένων της Κύπρου συνιστά τον τύπο και την ουσία της εισβολής και της κατοχής που συνεχίζονται για μισό αιώνα.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Οι εκλογές στις ΗΠΑ, η Ελλάδα και η Τουρκία

Η συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΛΦΑ του Θεοφάνη Μαλκίδη

για την επίσκεψη του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών στην Ελλάδα,  

Για το τουρκικό πρόβλημα και για τον Ελληνισμό

Θεοφάνης Μαλκίδης

Για το τουρκικό πρόβλημα και για τον Ελληνισμό

Η συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά

«Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Ποντίων και Κώων Βίος»

Μαλκίδης Θεοφάνης 

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, εκδήλωση η οποία αφορούσε την παρουσίαση του βιβλίου "Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποντίων και Κώων Βίος" καθώς και την Ποντιακή και Κωακή κουζίνα.

Στο βιβλίο του Θεοφάνη Μαλκίδη "Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποντίων και Κώων Βίος" αποτυπώνονται πλήρως οι αγώνες του ξεχωριστού διανοούμενου για το Ποντιακό ζήτημα, η αγάπη του για την Κω , η αγάπη του για την πολιτική και η προσέγγιση του σε όλα τα ζητήματα που δεν σταματάνε να απασχολούν την Πατρίδα μας.

Η ιδέα για το βιβλίο που αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την σύνδεση του Πόντου και της αγαπημένης μας Κω ήταν του Θεοφάνη Μαλκίδη, της Αστικής Εταιρείας "Ιπποκράτης", της Προέδρου κας Τελλή Διονυσίας και του επιστημονικού Διευθυντή κ.Γερούκαλη Δημήτρη και του Συλλόγου Ποντίων Κω "Ξενιτέας".

Η Ποντιακή και η Κωακή κουζίνα συνόδευσε την εκδήλωση και η οικοδέσποινα Μαίρη Τριανταφυλλοπούλου και το οινοποιείο της οικογένειάς της "Ακράνι" με την φιλοξενία της μας άφησε υποχρεωμένους.


Ολόκληρη η εκδήλωση στη συνέχεια