Για την επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων, για τον Ελληνισμό!
Για τη Δικαιοσύνη και την Αποκατάσταση της Ιστορίας.
Η συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Δέλτα
Η εικοστή τετάρτη Απριλίου σηματοδοτεί δύο ιστορικά γεγονότα τεράστιας σημασίας που αφορούν όχι μόνο τους Αρμενίους, τους Κυπρίους ή τους Έλληνες, αλλά ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο.
Το πρώτο αφορά την καθιέρωση της 24ης Απριλίου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Ως «Γενοκτονία των Αρμενίων» ή και «Ολοκαύτωμα των Αρμενίων» αναφέρονται τα γεγονότα εξόντωσης Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι σφαγές Αρμενίων άρχισαν επί Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ (1894-1896), με τον αριθμό των νεκρών να εκτιμάται μεταξύ 80 και 300 χιλιάδων και συνεχίστηκαν με πρωτοφανή βιαιότητα από το κίνημα των Νεότουρκων (1908-1918) και την σφαγή 1.500.000 συνολικά Αρμενίων.
Ως έναρξη της Γενοκτονίας των Αρμενίων συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915 διότι την ημέρα εκείνη, ολόκληρη η ηγεσία της αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι απαγχονίστηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων – ένας από τους βασικούς συντελεστές του κινήματος ήταν και ο Μουσταφά Κεμάλ ο οποίος από το 1907 υπηρετούσε στο Τρίτο Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη και ο οποίος αργότερα ονομάστηκε ο «πατέρας των Τούρκων», δηλαδή Ατατούρκ.
Όπως είναι γνωστό, η Τουρκία αρνείται πεισματικά την ύπαρξη Γενοκτονίας και ισχυρίζεται ότι οι Αρμένιοι απλώς εκτοπίστηκαν. Παρ΄όλα αυτά, τουρκικές πηγές αποδέχονται πως ο αριθμός των νεκρών Αρμενίων ήταν μεταξύ 600.000 και 800.000 ανθρώπων, αλλά οι πιο έγκυρες Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων από τους Τούρκους στους 1.500.000 ανθρώπους.
Το φρικτό έγκλημα της Γενοκτονίας όχι μόνο 1,5 εκ. Αρμενίων, αλλά και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης, Ασσυρίων κ.α. είναι πλέον ιστορικά αποδεδειγμένο.
Η πρώτη εκδήλωση στη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας των Αρμενίων έγινε από μια ομάδα επιζώντων της Γενοκτονίας στην αρμενική εκκλησία της Αγίας Τριάδας της Κωνσταντινούπολης το έτος 1919. Πολλές σημαντικές προσωπικότητες της Αρμενικής κοινότητας συμμετείχαν στην εκδήλωση και έκτοτε η ημερομηνία αυτή έγινε Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων.
Στις μέρες μας, η 24η Απριλίου, Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, είναι αργία σε ολόκληρη την Αρμενία και την Δημοκρατία του Αρτσάχ, μνημονεύεται στην Αρμενική Διασπορά σε ολόκληρο τον κόσμο ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται στο Τζιτζερνακαμπέρντ, στην πρωτεύουσα της Αρμενίας Γερεβάν, αφήνοντας λουλούδια στην αιώνια φλόγα που δεν σβήνει ποτέ.
Μετά από αγώνες ολόκληρων δεκαετιών της αρμενικής κυρίως διασποράς, η Γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους έχει αναγνωριστεί σε παγκόσμιο επίπεδο από πλήθος χωρών (Αργεντινή, Βέλγιο, Καναδάς, Χιλή, Κύπρος, Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Λίβανος, Ολλανδία (μαζί με την Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ασσυρίων), Πολωνία, Ρωσία, Σλοβακία, Σουηδία (μαζί με την Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ασσυρίων), Ελβετία, Ουρουγουάη, Βατικανό, Βενεζουέλα, Αυστρία (μαζί με την Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ασσυρίων), Βολιβία, Τσεχία, Συρία, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Βραζιλία, Βουλγαρία, Λιβύη, Λουξεμβούργο, Παραγουάη και Πορτογαλία).
Τη Γενοκτονία των Αρμενίων έχουν επίσης αναγνωρίσει τέσσερις περιοχές της Ισπανίας (Βασκονία, Καταλονία, Βαλεαρίδες Νήσοι, Ναβάρρα), η Μεγάλη Βρετανία (Σκωτία, Ουαλία και Βόρειος Ιρλανδία), καθώς και δύο Πολιτείες της Αυστραλίας (Νέα Νότια Ουαλία και Νότια Αυστραλία – μαζί με την Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ασσυρίων). Τέλος, αναγνώριση της Γενοκτονίας υπάρχει από διεθνείς οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), το Συμβούλιο της Ευρώπης, η Κοινή Αγορά του Νότου (Mercosur) καθώς και η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών – International Association of Genocide Scholars, IAGS (μαζί με την Γενοκτονία Ελλήνων και Ασσυρίων).
Το δεύτερο γεγονός τεράστιας ιστορικής σημασίας υπήρξε η απόρριψη των Βρετανικών και Τουρκικών σχεδιασμών επίσημης διχοτόμησης της Κύπρου η οποία παρουσιάστηκε με την μορφή του «Σχεδίου Ανάν» και τέθηκε σε δύο ξεχωριστά δημοψηφίσματα πριν από είκοσι ακριβώς χρόνια, στις 24 Απριλίου 2004.
Το έκτρωμα που παρουσίασε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών αγνοώντας τις αποφάσεις του ιδίου του Οργανισμού (όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ από το 1963 τονίζουν την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας):
Του ΤΙΓΚΡΑΝ ΜΚΡΤΣΙΑΝ από την Καθημερινή της Κύπρου
Τις τελευταίες ημέρες, 120.000 Αρμένιοι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά παραμένουν εσκεμμένα παγιδευμένοι στην πατρίδα τους, το Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), από το Αζερμπαϊτζάν. Το Αζερμπαϊτζάν τους έχει αποκλείσει και τώρα έχουν αποκοπεί εντελώς από τον έξω κόσμο.
Πρόκειται για μια ανθρωπιστική καταστροφή που εκτυλίσσεται. Στις 12 Δεκεμβρίου του 2022, μια ομάδα ψευδο-περιβαλλοντιστών από το Αζερμπαϊτζάν, με δήθεν οικολογικές ανησυχίες, έχουν αποκλείσει τον διάδρομο του Λατσίν, τη μοναδική εναπομείνασα ανθρωπιστική γραμμή σωτηρίας που συνδέει το Αρτσάχ με τον έξω κόσμο. Ο αποκλεισμός του Αζερμπαϊτζάν αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της Τριμερούς δήλωσης της 9ης Νοεμβρίου του 2020. Η δήλωση αυτή, όμως, με τη σειρά της υπογραμμίζει ξεκάθαρα τα εξής: (α) ο διάδρομος του Λατσίν παραμένει υπό τον έλεγχο των ειρηνευτικών δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, β) η Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν εγγυάται την ασφαλή μετακίνηση πολιτών, οχημάτων και φορτίων και προς τις δύο κατευθύνσεις κατά μήκος του διαδρόμου του Λάτσιν.
Το οδόφραγμα έχει αφήσει τους Αρμένιους στο Αρτσάχ απομονωμένους καθώς και με περιορισμένους βασικούς πόρους. Τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα λιγοστεύουν εν μέσω παγετώνων του χειμώνα. Επίσης, το Αζερμπαϊτζάν, για να επιδεινώσει τον ανθρώπινο πόνο, είχε διακόψει για αρκετές ημέρες την παροχή του φυσικού αερίου προς το Αρτσάχ. Η ροή του φυσικού αερίου έρχεται από την Αρμενία και διέρχεται από την ελεγχόμενη από τους Αζέρους περιοχή. Τα σχολεία και τα νηπιαγωγεία ήταν αναγκαίο να κλείσουν, λόγω της απουσίας θέρμανσης, ενώ τα νοσοκομεία έδωσαν μάχη για να φροντίσουν τους ασθενείς που πάγωσαν. Μερικοί από τους ασθενείς δεν μπορούν μέχρι στιγμής να μεταφερθούν στην Αρμενία για να σωθούν, να κάνουν τη θεραπεία τους για να ζήσουν.
Αυτός ο αποκλεισμός δεν είναι η πρώτη απόπειρα του Αζερμπαϊτζάν να προκαλέσει μαζικό ανθρώπινο πόνο στους Αρμένιους του Αρτσάχ. Εκτός των τριών πολέμων που εξαπέλυσε το Αζερμπαϊτζάν κατά του Αρτσάχ, τα τελευταία 30 χρόνια, το έχει υποβάλει τους Αρμένιους του Αρτσάχ και σε διάφορες δοκιμασίες. Τρεις γενιές Αρμενίων του Αρτσάχ υπέστησαν θάνατο και κακουχίες, πογκρόμ και σφαγές και συνεχίζουν να ζουν κάτω από τη διαρκή απειλή εξόντωσης από το Αζερμπαϊτζάν.
Έχουν αντέξει όμως. Παρά την υπογραφή της Τριμερούς δήλωσης του Νοεμβρίου του 2020 για παύση των εχθροπραξιών, το Αζερμπαϊτζάν επιδιώκει ανελέητα διάφορα μέσα για τη δημιουργία ακραίων και αφόρητων συνθηκών διαβίωσης για τον Αρμενικό πληθυσμό του Ναγκόρνο Καραμπάχ, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών προκλήσεων, ψυχολογικού εκφοβισμού και τρόμου, ανοίγοντας πυρ κατά των πολιτικών κτιρίων, επανειλημμένα διακόπτοντας τη ροή του φυσικού αερίου κατά τη διάρκεια των χαμηλών θερμοκρασιών του χειμώνα. Το Αζερμπαϊτζάν συνεχίζει να χρησιμοποιεί όλα τα εργαλεία του οπλοστασίου του για να εξοντώσει ή/και να εκδιώξει Αρμένιους από την πατρίδα τους. Το Αζερμπαϊτζάν δεν δέχεται ότι υπάρχει μια τέτοια οντότητα όπως το «Ναγκόρνο Καραμπάχ» και αποκαλύπτει ξεκάθαρα τις γενοκτόνες του προθέσεις.