ΤΙ "ΛΑΔΩΣΕ" Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΜΕ ΤΑ 10δισ ΓΙΑ ΤΑ 20 EUROFIGHTERS AΠΟ ΤΗΝ Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ & ΓΕΡΜΑΝΙΑ

QUIZ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΛΥΤΕΣ

ΤΙ "ΛΑΔΩΣΕ" Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΜΕ ΤΑ 10δισ  ΓΙΑ ΤΑ 20 EUROFIGHTERS AΠΟ ΤΗΝ Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ & ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Συγκριτικά,  τα ίδιας τεχνολογίας και περίπου ιδιων δυνατοτήτων 24 μαχητικά αεροσκαφη Rafale, που αγοράστηκαν από την Γαλλία, μας κόστισαν (με καπέλο, συγκριτικά με την τιμή πώλησης τους στην Ινδία και Αίγυπτο) συνολικά περίπου 3,3 δισεκατομμύρια ευρώ. 

🔺️Η αρχική παρτίδα των 18 αεροσκαφών κόστισε γύρω στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ και περιλάμβανε όπλα, εκπαίδευση και υποστήριξη, ενώ για τα έξι επιπλέον αεροσκάφη πληρώθηκαν 1,07 δισεκατομμύρια ευρώ. Συγκεκριμένα:

 ✔️Η πρώτη παρτίδα (18 αεροσκάφη): Περίπου €2,5 δισεκατομμύρια για 12  καινούργια αεροσκάφη και 6 μεταχειρισμένα, τα οποία κάλυψαν και συστήματα όπλων, την εκπαίδευση και τα κόστη υποστήριξης.

✔️Η δεύτερη παρτίδα (6 καινούργια αεροσκάφη): Περίπου €1,07 δισεκατομμύρια, tut compri.

Οπότε εύλογα προκύπτει το ερώτημα τι "ψώνισε" επιπρόσθετα με τα 7,5 περιπου δισ€ που "φεσώθηκε" ο πολυχρονεμένος μας Σουλτάνος από τους παραδοσιακούς υποστηρικτές της εξωτερικής πολιτικής της γείτονος σε σχέση με το:

✔️Πρόγραμμα ReArm και το πρόγραμμα SAFE της ΕΕ (το πώς "τρύπωσε" ή Τουρκία στο ευρωπαϊκό αμυντικό οικοσύστημα, αναλύθηκε στο https://www.facebook.com/share/p/1FQaFMyNdo/ (με τις δικές μας ευλογίες δια της αδράνειας και των παλινωδιών της κυβέρνησης ΚυΜ):

✔️Στο παζάρι κρίσιμων ενεργειακών πόρων, που εκτυλίσσεται περί μια 5μερη διακυβερνητική για τις ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου, το Κυπριακό και τα ενεργειακά deals που μεταφέρει στις αποσκευές της η νέα μας τοποτηρήτρια των business plans της οικογένειας Τραμπ στην ευρύτερη περιοχή.

Όποιος/α βρει την απάντηση στο πιο πάνω ερώτημα,  κερδίζει μια θέση  στην εξέδρα επισήμων μιας επόμενης παρέλασης τους στην Σαλονίκη.

(Η λύση του quiz, που εκθέτει ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση του ΚυΜ, στα σχόλια #1 και #2 πιο κάτω)

Η γερασμένη ισχύς της άλλοτε μοναδικής υπερδύναμης…

06/09/2025

EPA/ALLISON DINNER / POOL

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Στη σκιά της μεγάλης στρατιωτικής παρέλασης στο Πεκίνο, για την 80η επέτειο του τέλους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην ασιατική του εκδοχή, έχει ξεκινήσει μια συζήτηση για τους στρατιωτικούς συσχετισμούς και για τις δυνατότητες της Κίνας και των “εταίρων” της σε αυτό το πεδίο. Οπωσδήποτε στο τελευταίο, τα πράγματα δεν βρίσκονται στο σημείο που γνωρίζαμε πριν πέντε, δέκα ή δεκαπέντε χρόνια.

Οι συσχετισμοί και οι συνακόλουθες δυνατότητες μεταβάλλονται στο στρατιωτικό πεδίο, ακολουθώντας ανάλογες ανατροπές στον οικονομικό, τεχνολογικό, πολιτικό χώρο. Μια πρώτη παρατήρηση αφορά τις γενικότερες τάσεις, που αποτυπώνονται στο πεδίο των στρατιωτικών ισορροπιών. Οι ανατροπές δεν προέρχονται τόσο από τις προόδους της Κίνας ή των άλλων “αντιδυτικών” κρατών, όσο από την προοδευτική συρρίκνωση των στρατιωτικών μέσων και δυνατοτήτων της Δύσης – των ΗΠΑ βασικά και κυρίως.

Είχαμε γράψει πριν από καιρό στο SLpress.gr ότι η στρατιωτική ισχύς των ΗΠΑ βρίσκεται σε αναντιστοιχία με την οικονομική θέση τους στον τρέχοντα κόσμο. Οι στρατιωτικές δαπάνες της υπερδύναμης αντιστοιχούσαν (2024) στο 37% του συνόλου των στρατιωτικών δαπανών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Περίπου ένα τρισ. δολάρια σε σύνολο 2,7 τρισ. Αυτό ήταν λογικό και φυσικό, όταν η οικονομία των ΗΠΑ αντιπροσώπευε το 30-35% της παγκόσμιας οικονομίας. Είναι όμως αφύσικο και τελικά μεσοπρόθεσμα καταδικασμένο, όταν η οικονομία των ΗΠΑ (ΑΕΠ) βρίσκεται (2024) στο 26% της παγκόσμιας οικονομίας σε απόλυτους αριθμούς και μόλις στο 15% σε όρους πραγματικής αγοραστικής δύναμης (PPP).

ΚΑΤΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ PATRIOT ΚΑΙ S300 ΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΕΣ

Ως γνωστόν (μέχρι και στην wikipedia) μόνο δύο χώρες του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ διαθέτουν σήμερα επιχειρησιακά έτοιμα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα S300. Η Βουλγαρία και εμείς(της Σλοβακίας, μετά το βελούδινο διαζύγιο με την Τσεχία, μάλλον είναι ικανά μόνο για παρελάσεις...)

Θα θυμάστε ίσως οι παλιότεροι ποιους S300 έχουμε εμείς. 

Εκείνους που είχε παραγγείλει το 97 ο Κληρίδης από την Ρωσία για την άμυνα της Κύπρου και που, μετά από τουρκικές απειλές και πιέσεις των εταίρων μας, τους έστειλε ο Σημίτης το 99 για αγρανάπαυση κάπου στην Ανατολική Κρήτη. Για να σημαδεύουν λέει από εκεί τα τουρκικά αεροπλάνα, αν κάνουν και επιτεθούν στην Κύπρο? Αυτούς!  

Δεν ήθελε να κακοκαρδίσει τότε ο Σημίτης τους μελλοντικούς partners της συνεκμετάλλευσης του τύπου "τα δικά μας δικα σου και τα δικά σου, δικά σου" που σχεδίαζε, όποτε βόλεψε η εν λόγω αγρανάπαυση "προς φύλαξη".

Έκαναν έκτοτε και μια δοκιμαστική βολή των S300 το 13 και είδαν ότι δούλευαν ΟΚ τα ηλεκτρονικά τους, που τα είχε τροποποιήσει η Ιντρακομ για να γίνουν συμβατοί με τις Νατοϊκές προδιαγραφές της ελληνικής αεράμυνας. 

Το ReArm, η Τουρκία και το ελληνικό βέτο

10/06/2025

ΗΛΙΑΔΗΣ ΠΑΝΤΙΑΣ

Στις 27 Μαΐου 2025 το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων (ΣΓΥ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) υιοθέτησε κανονισμό που δημιουργεί το μέσο δράσης για την ασφάλεια στην Ευρώπη (Security Action for Europe – SAFE).

Πρόκειται περί ενός νέου χρηματοδοτικού μέσου, χαμηλότοκων δανείων, ύψους 150 δισ. ευρώ που στοχεύει στην ενίσχυση των ικανοτήτων των κρατών μελών που επιθυμούν να ενισχύσουν την αμυντική τους βιομηχανία μέσω κοινών προμηθειών εστιάζοντας σε δυνατότητες προτεραιότητας.

Μέσω του SAFE επιδιώκεται ταχεία ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής τεχνολογικής και βιομηχανικής βάσης (ΑΤΒΒ) με μεγάλης κλίμακας επενδύσεις για αύξηση της ικανότητας παραγωγής, κάλυψη υφιστάμενων κενών, ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής αμυντικής ετοιμότητας και διασφάλιση της έγκαιρης διαθεσιμότητας αμυντικού εξοπλισμού όταν χρειάζεται. Προβλέπεται επίσης περαιτέρω στήριξη της ΕΕ στην αμυντική βιομηχανία της Ουκρανίας.

Ο κανονισμός είναι μέρος του σχεδίου αμυντικών δαπανών ύψους 800 δισ. ευρώ έως το 2030 γνωστού ως ReArm Europe και είναι ανοικτός σε συμμετοχή από τρίτες χώρες. Δύνανται να συμμετάσχουν χώρες όπως αυτές της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), (Ισλανδία, Λιχτενστάιν, Νορβηγία, Ελβετία), υποψήφιες για ένταξη όπως η Τουρκία, το Ηνωμένο Βασίλειο που συνήψε εταιρική σχέση για την άμυνα και την ασφάλεια με την ΕΕ, και ενόψει σύσφιξης της διατλαντικής συνεργασίας και διαλειτουργικότητας με ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς.

Στις συμβάσεις προμήθειας θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι το κόστος των συστατικών μερών προέλευσης από χώρες εκτός της ΕΕ, των κρατών ΕΖΕΣ-ΕΟΧ και της Ουκρανίας δεν υπερβαίνει το 35% του εκτιμώμενου κόστους των κατασκευαστικών μερών του τελικού προϊόντος.

Τί προβλέπεται για τις τρίτες χώρες

Αρκετά δεν κοιμηθήκαμε; Ο πόλεμος άλλαξε…καιρός να το δούμε

Μία από τις σημαντικότερες, αλλά και δραματικότερες, αλλαγές που συντελούνται στην εποχή μας είναι το πώς αλλάζει ο πόλεμος. Οι Χούθι, ναι οι Χούθι, προκάλεσαν απίστευτα επιχειρησιακά προβλήματα στο αμερικανικό ναυτικό.

ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Πολλοί σοβαροί αναλυτές μιλούν είτε για ήττα είτε για ισοπαλία, στην καλύτερη περίπτωση, ανάμεσα στη μεγαλύτερη ναυτική δύναμη και στους «ξυπόλυτους» Χούθι. Είναι σοκαριστικό για τους υπευθύνους του Πενταγώνου να διαπιστώνουν πόσο ευάλωτα μπορεί να είναι τα αεροπλανοφόρα τους ή τα F-35, τα οποία τώρα σχεδιάζονται για την επόμενη φάση τους… χωρίς πιλότους.

Το ίδιο, βέβαια, συνέβη και με την Ουκρανία. Ειδικά μετά την τελευταία ευρηματική επίθεση των Ουκρανών στη Ρωσία, τα καλύτερα μυαλά των ισχυρών κρατών προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τα συμπεράσματα για το τι πρέπει να αλλάξει στον τρόπο που λειτουργούν και σκέπτονται. Αυτά που αλλάζουν δεν είναι αλλαγές ρουτίνας, δεν είναι κάτι δευτερεύον.

Η τεχνολογία μπορεί να εξασφαλίσει στον ανίσχυρο σημαντικά προτερήματα. Οι γραφειοκρατίες, οι περίπλοκοι μηχανισμοί και τα σκουριασμένα μυαλά δεν μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα. Ο κύκλος της καινοτομίας είναι πολύ πιο σύντομος σε σχέση με το παρελθόν. Ολα αλλάζουν πολύ γρήγορα και τα περιθώρια προσαρμογής είναι ελάχιστα.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, έχουμε και καλά και κακά νέα σε αυτόν τον τομέα. Τα κακά νέα είναι ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις μας και οι υπηρεσίες ασφαλείας της είχαν μείνει στην εποχή πριν από το τέλος του 20ού αιώνα. Η καινοτομία που σχετιζόταν με την άμυνα ήταν ανάθεμα, οι καθηγητές απαγορευόταν να ετοιμάσουν μελέτες που μπορεί να είχαν πρακτική, εμπορική εφαρμογή σε αυτόν τον τομέα. Αμυντική βιομηχανία δεν είχαμε ή την αφήναμε στα χέρια άθλιων πολιτικών, που διόριζαν απλώς συντοπίτες τους στα εργοστάσια.

Τα καλά νέα είναι ότι αρχίσαμε να ξυπνάμε από τον λήθαργό μας. Αργά, αλλά ξυπνάμε. Οι αλλαγές που πραγματοποιούνται στις δομές των Ενόπλων Δυνάμεων από τον αρμόδιο υπουργό είναι ουσιαστικές και πρέπει να πάνε ακόμη πιο βαθιά.

Να μην στείλουμε F-16 στη Ρουμανία

Καμία εμπλοκή του ελληνικού στρατού στη ζώνη του πολέμου της Ουκρανίας

Από Νίκος Ταυρής

- 3 Ιουνίου, 2025

Την αποστολή οκτώ μαχητικών αεροσκαφών F-16 Block 30 στη Ρουμανία από την 1η Αυγούστου έως τις 30 Νοεμβρίου 2025, στο πλαίσιο της αποστολής Ενισχυμένης Αεροπορικής Αστυνόμευσης (Enhanced Air Policing ‒ eAP) του ΝΑΤΟ φαίνεται να έχει αποδεχθεί και να προγραμματίζει η χώρα μας. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, 8 F-16 Block 30 της 330 Μοίρας (με έδρα τη Νέα Αγχίαλο), 16 πιλότοι και περίπου 70 τεχνικοί και ομάδα ασφαλείας αναμένεται να αναπτυχθούν στην Αεροπορική Βάση «Μιχαήλ Κογκαλνιτσάνου» κοντά στην Κωστάντζα, στη Μαύρη Θάλασσα, διαδεχόμενα αντίστοιχες αποστολές της Ιταλίας και της Ισπανίας που είχαν προηγηθεί. Τα F-16 θα είναι πλήρως οπλισμένα με πυραύλους αέρος-αέρος υπέρυθρης και ραντάρ καθοδήγησης.

Η αποστολή εντάσσεται στο πλαίσιο της συλλογικής άμυνας του ΝΑΤΟ, με στόχο την ενίσχυση της ασφάλειας του εναέριου χώρου των κρατών-μελών, ιδιαίτερα σε περιοχές κοντά σε ζώνες έντασης όπως η Μαύρη Θάλασσα. Το FIR της Ρουμανίας εφάπτεται με αυτό της Κριμαίας και σίγουρα μέρος της αποστολής των ελληνικών F-16 θα είναι η επιτήρηση του εναέριου χώρου περιοχών της Ουκρανίας, εμπλέκοντας στην πράξη τη χώρα μας (και πιο άμεσα το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων) με τους κινδύνους που συνεπάγεται η συμμετοχή σε επιχειρήσεις τόσο κοντά στις εμπόλεμες περιοχές, με αυξημένο τον κίνδυνο κάποιου «ατυχήματος» ‒ το πάθημα της Λιβύης δεν φαίνεται να γίνεται μάθημα. Είναι ένα ακόμη βήμα της τυχοδιωκτικής εμπλοκής της ελληνικής κυβέρνησης στο ουκρανικό μέτωπο μετά τις επαναλαμβανόμενες αποστολές πολεμικού υλικού, και την εμπλοκή Ελλήνων πιλότων στην εκπαίδευση Ουκρανών χειριστών F-16, και μάλιστα σε μια εποχή που η ρωσο-ουκρανική αντιπαράθεση μπαλαντζάρει μεταξύ του αδιέξοδου διαλόγου και της εξίσου αδιέξοδης όξυνσης.

Αναπηρία και Κατάντια...

Του Θανάση Κ. 

Το πρόγραμμα που εξήγγειλε η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κα Ούρσουλα Φον ντερ Λάϊεν για τον "επανεξοπλισμό" της Ευρώπης (ReArm Europe) παρουσιάστηκε ως "ιστορική απάντηση" 

- στον Πούτιν (που "απειλεί" την Ευρώπη) 

- και στον Τράμπ (που "εγκαταλείπει" την Ευρώπη). 

Μ' άλλα λόγια ως μια "ιστορική πρωτοβουλία" που θα καλύψει το γεωπολιτικό κενό της Ευρώπης, με προεκτάσεις και εκτός Ευρώπης.

Αλλά θα αποτελέσει, υποτίθεται, και "ορόσημο" για περαιτέρω ενοποίηση της Ευρώπης...

Λυπάμαι που θα απογοητεύσω κάποιους, αλλά ΤΙΠΟΤΑ απ' όλα αυτά δεν ισχύει. 

Το γιατί θα το κρίνετε μόνοι σας αμέσως:

* Πρώτον, και μόνο ο τίτλος του Προγράμματος (ReArm Europe) αποτελεί έμμεση ομολογία ότι η Ευρώπη ήταν ως τώρα "αφοπλισμένη"! 

Και πρέπει επειγόντως να "επανεξοπλιστεί". 

Με άλλα λόγια, οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι αναγνωρίζουν πια ότι ως τώρα την Άμυνα τους την είχαν αναθέσει σχεδόν αποκλειστικά στην Αμερική. Την οποία αντιμετώπιζαν ωστόσο, ως "ανταγωνιστή" τους στο οικονομικό πεδίο. 

Το να εξαρτάσαι απολύτως αμυντικά από τον... εμπορικό ανταγωνιστή σου (τριάντα χρόνια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου) ΔΕΝ είναι κάτι "βιώσιμο"! Δηλαδή δεν είναι κάτι που μπορεί να αντέξει... 

Τώρα λοιπόν, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου κι αυτή η αντίφαση έρχεται στην επιφάνεια... 

Ο Τράμπ τους το έθεσε ωμά. Αλλά όλοι οι προηγούμενοι Πρόεδροι τα τελευταία 25 χρόνια έλεγαν στους Ευρωπαίους ακριβώς τα ίδια, αλλά απέφευγαν να κάνουν κάτι γι' αυτό...

  

* Δεύτερον, το ReArm Εurope, ΔΕΝ συγκροτεί "Ευρωπαϊκή Άμυνα". 

Ούτε κατά διάνοιαν, ούτε κατά προσέγγιση...

Not in a long shot, που λένε και οι Αμερικάνοι...

Το μεγαλύτερο εξοπλιστικό σκάνδλο στην ιστορία της χώρας;

α) Μια ματιά στην "απελευθερωμένη" Συρία.

 β) 4 δις για την "αναβάθμιση" 500 μουσειακών τεθωρακισμένων από Ισραηλινούς και Μυτηλιναίο δίνει η Ελλάδα

Πέτρος Αργυρίου

Προτού πάμε στο κεντρικό μας θέμα, ας ρίξουμε μια ματιά στο πως μοιάζει η απελευθερωμένη Συρία, ξεκινώντας από τους βασικούς παίχτες.

Οι τζιχαντιστές κι επικηρυγμένοι τρομοκράτες, πρώην μέλη της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους που κυβέρνησαν με τις πλάτες της Τουρκίας την περιφέρεια Ιντλίμπ με υποδειγματικά δημοκρατικό και συμπεριληπτικό τρόπο , είναι πλέον απελευθερωτές κι αντάρτες κι επαναστάτες και μαζί με τον μισθοφορικό στρατό υπό τουρκική διοίκηση, εκδιώκουν τους Κούρδους, που είναι σύμμαχοι των αμερικάνων και των Ισραηλινών στον αγώνα τους κατά του Ισλαμικού κράτους, το οποίο Τούρκοι, ισραηλινοί και Αμερικάνοι έμμεσα ή και άμεσα εκπαίδευσαν κι εξόπλισαν για να διώξουν τον Άσσαντ. Οι ισραηλινοί έχουν κάνει πάνω από 500 αεροπορικές επιδρομές στην Συρία, καταστρέφοντας κάθε στρατιωτική υποδομή της, πλοία, αεροδρόμια, αποθήκες πυρομαχικών, άρματα μάχης, πυραύλους και αεράμυνες, καταστρέφοντας μαζί με όλα αυτά και κάθε σεβασμό στο έρμο το Διεθνές Δίκαιο.

ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ.-ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

του Δημήτρη Τσαϊλά, Υποναυάρχου ε.α.

 Ο στρατηγικός ανταγωνισμός με την Τουρκία, απαιτεί επαγρύπνηση και προληπτική βελτίωση, παρά εφησυχασμό.

 

Ηαποφυγή καταστροφικών σφαλμάτων συχνά έχει μεγαλύτερη σημασία από την εξαιρετική ικανότητα. Η Ελληνική κυβέρνηση μπορεί να λάβει αυτήν την ιστορική αλήθεια καθώς περιηγείται στη σύγχρονη αντιπαλότητα με την Τουρκία, ιδιαίτερα σε τομείς της διπλωματίας, της στρατιωτικής στάσης και της περιφερειακής επιρροής. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία έχουν μακροχρόνιες διαφωνίες, ειδικά για τις θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο Πέλαγος, τα δικαιώματα εξερεύνησης ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο και τις στρατιωτικές εντάσεις που προκύπτουν από την αντίστοιχη ένταξη τους στο ΝΑΤΟ.

Εφόσον η Ελλάδα, μπορεί να αποφύγει μεγάλα στρατηγικά λάθη -όπως η υπερβολική εξάρτηση από ξένες συμμαχίες, επικίνδυνες στρατιωτικές επιχειρήσεις ή οικονομική υπέρβαση- μπορεί να ξεπεράσει και να συναγωνιστεί την Τουρκία με την πάροδο του χρόνου, ιδιαίτερα σε τομείς όπου η Τουρκία μπορεί να κάνει λάθη.

Η Τουρκία, υπό τον Πρόεδρο Ερντογάν, έχει επιδιώξει κατά καιρούς επιθετικές, διεκδικητικές στρατηγικές -είτε μέσω στρατιωτικών εισβολών στη Συρία, αντιπαραθέσεων στην Ανατολική Μεσόγειο είτε με το χειρισμό της οικονομίας της- που έχουν συγκεντρώσει τόσο εγχώρια όσο και διεθνή κριτική. Για την Ελλάδα, μια στρατηγική αυτοσυγκράτησης, προσεκτικής οικοδόμησης συμμαχιών (ειδικά εντός ΕΕ και ΝΑΤΟ) και εσωτερικής εδραίωσης -και όχι επικίνδυνων κλιμακώσεων- θα μπορούσε να της επιτρέψει να διατηρήσει μια θέση ισχύος. Αν δεν δεσμευτεί υπερβολικά σε προκλήσεις ή στρατιωτικές κλιμακώσεις με την Τουρκία, η Ελλάδα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτόν τον μακροπρόθεσμο ανταγωνισμό, περιμένοντας τις στιγμές που η Τουρκία θα σκοντάψει λόγω εσωτερικών ζητημάτων, περιφερειακής απομόνωσης ή υπερεπέκτασης. Εν ολίγοις, η αποφυγή μεγάλων σφαλμάτων είναι συχνά το κλειδί για τη νίκη στρατηγικών αντιπαλοτήτων.

Για την Ελλάδα, η διατήρηση της εστίασης στη μακροπρόθεσμη εθνική ισχύ, αφήνοντας την Τουρκία να εκτίθεται διεθνώς ή να σφάλλει θα μπορούσε να είναι η φόρμουλα νίκης στον συνεχιζόμενο ανταγωνισμό τους.

Από ελληνικής σκοπιάς, το ισοζύγιο λαθών στον στρατηγικό ανταγωνισμό με την Τουρκία είναι ένα κρίσιμο ερώτημα, ιδιαίτερα καθώς οι εντάσεις έχουν κλιμακωθεί τα τελευταία χρόνια για θέματα όπως τα θαλάσσια σύνορα, οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου και η εξερεύνηση φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελληνική κυβέρνηση, αντιμετωπίζει την πρόκληση να διατηρήσει τις θέσεις της στο Αιγαίο και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, ενώ ακολουθεί την ολοένα και πιο διεκδικητική στάση της Τουρκίας.

Κωνσταντίνος Γρίβας: Εξοπλισμοί στον βρόντο! Σε μια χώρα που έχει στρατηγική της τον εθνικό της ακρωτηριασμό!

Το τρικ των κυβερνήσεων και ειδικά της σημερινής που τα έχει κάνει μαντάρα και στους εξοπλισμούς είναι γνωστό. 

Σε όσους ασκούν κριτική στις εξόφθαλμα λανθασμένες επιλογές, απαντούν με το ερώτημα «κι εσείς τι προτείνετε»; Η απάντηση έχει δοθεί εδώ και πάρα, πάρα πολλά χρόνια, όχι από δημοσιογράφους αλλά από ειδικούς! Ένας απ΄ αυτούς είναι ο Κώστας Γρίβας, σήμερα καθηγητής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων!

Από τη δεκαετία του 90 καταθέτει την ολοκληρωμένη πρόταση του για τον αποτελεσματικό και σίγουρα πιο οικονομικό εξοπλισμό της χώρας.

Μιλώντας στο miltaire channel εξηγεί τι θα μπορούσε να είχε κάνει η Ελλάδα, τι μπορεί να πράξει τώρα και αποδομεί πλήρως επιλογές όπως αυτή του F-35.
Απαντά στο ερώτημα αν οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν ως προτεραιότητα τον εξοπλισμό της χώρας με κυρίαρχο κριτήριο τις εθνικές ανάγκες ή αν παίρνουν αποφάσεις με βάση τα νατοϊκά θέλω και εντολές.

Για ποιους εξοπλισμούς ματώνουν οι Έλληνες; – Εθνική άμυνα και ΝΑΤΟ

ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ

Όλες οι πτωχεύσεις που βίωσε η χώρα (1827, 1844, 1893, 1922, 1932, 1943, 2010) είχαν ως κοινή παράμετρο, μεταξύ των αιτίων τους, τις υπέρογκες αμυντικές δαπάνες και την συνακόλουθη υπερχρέωση της χώρας για την υλοποίησή τους. Με βάση την ετήσια έκθεση του ΝΑΤΟ, οι αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας ανέρχονται στο 3,54% του ΑΕΠ, ενώ των ΗΠΑ στο 3,46%.

Με εξαίρεση δε τη Βρετανία, την Πολωνία και τις Βαλτικές Χώρες, όλες οι υπόλοιπες δαπανούν κάτω του 2% του ΑΕΠ. Το δε 45,3% αυτών των αμυντικών δαπανών αφορά αγορά εξοπλισμών. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών συναινεί στη συνέχιση της οικονομικής αιμορραγίας, καθώς αναγνωρίζει την ανάγκη θωράκισης της χώρας απέναντι στην τουρκική απειλή. Αν συγκρίνουμε τις δημόσιες δαπάνες Παιδείας με το ΑΕΠ, που είναι και ο διεθνής δείκτης σύγκρισης, θα διαπιστώσουμε ότι παραμένουν στο 2,8% του ΑΕΠ, καταγράφοντας μάλιστα και μικρή πτώση (-0,1) από το περσινό 2,9%. Υπενθυμίζουμε ότι ο μέσος ευρωπαϊκός δείκτης στις δαπάνες αυτές κυμαίνεται στο 5%-5,5%.

Απογοητευτική είναι η μείωση δαπανών που σχεδιάζεται στο υπουργείο Παιδείας από τα ευρωπαϊκά κονδύλια αθροιστικά (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, εκεί συμπεριλαμβάνεται και το ΕΣΠΑ) και από το Ταμείο Ανάκαμψης. Χάνεται έτσι μια μεγάλη ευκαιρία να ενισχυθούν σημαντικά οι δημόσιες εκπαιδευτικές δομές. Ως προς την Υγεία, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΙΟΒΕ, η ετήσια μεταβολή των δημόσιων δαπανών (σε σταθερές τιμές και σωρευτικά για την περίοδο 2009-2021) διαμορφώνεται στο -29,2% στην Ελλάδα έναντι +32,7% στην ΕΕ. Η δαπάνη υγείας είναι κατά 1,6 μονάδες του ΑΕΠ χαμηλότερη από την ΕΕ τη δεκαετία 2012-2021.

Η περίοδος πριν από την πανδημία χαρακτηρίζεται από πτώση της χρηματοδότησης για την υγεία στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την ΕΕ. Η πανδημία προκάλεσε αύξηση των δαπανών υγείας, σε όλες σχεδόν τις χώρες. Το ποσοστό των δαπανών υγείας ως προς τη συνολική δαπάνη ανά νοικοκυριό αυξήθηκε, όμως η ανταπόκριση των υπηρεσιών υγείας στις προσδοκίες των πολιτών παραμένει χαμηλή. Ως αποτέλεσμα, η χώρα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ικανοποίησης από τις παρεχόμενες υπηρεσίες φροντίδας στα ευρωπαϊκά μέλη του ΟΟΣΑ, με 38% για το 2020, ενώ ο μέσος όρος για τις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ βρίσκεται στο 71%.

Είναι λοιπόν τεράστιες οι θυσίες που υφίσταται ο ελληνικός λαός στους τομείς Παιδείας και Υγείας. Οι εξοπλιστικές δαπάνες είναι πληρωμένες με το αίμα των Ελλήνων. Ασφαλώς, οι κλάδοι Υγείας και Παιδείας είναι στόχοι προς εκποίηση και ιδιωτικοποίηση για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζονται, με ή χωρίς μνημόνια. Η ιδεοληψία του “μικρότερου” κράτους στην οικονομία, αποκαλύπτει τη ρηχότητα και το ψεύδος της, καθώς όλο και μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας έχει το κράτος ως καταναλωτή οπλικών συστημάτων.
Αμυντικές δαπάνες και κοινωνικό κράτος

Μπίζνες και εγγυήσεις

Αλέξης Παπαχελάς

Αν είχα την ευκαιρία να καθίσω απέναντι από τον «Ευρωπαίο διπλωμάτη» που θέτει επιτακτικά το ζήτημα της παροχής αντιαεροπορικών συστημάτων από την Ελλάδα στην Ουκρανία, θα του έλεγα τα εξής: Ευχαρίστως, αν υπήρχε από την πλευρά της Ε.Ε. μια σαφής και απτή δέσμευση για την προστασία της ασφάλειας της χώρας μας, αυτό που οι Αγγλοσάξονες θα αποκαλούσαν firm security commitment. Τέτοια δέσμευση δεν υπάρχει και το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να τη δώσει προφανώς, γιατί εμπλέκει άλλο μέλος του.

Ο «Ευρωπαίος διπλωμάτης» θα έπρεπε, βέβαια, να κατανοήσει επίσης ότι η Ελλάδα δεν συνορεύει με την Αυστρία και τη Γαλλία, ούτε μοιράζεται μόνο κάποια λίμνη με όμορη χώρα. Εχει ως γείτονα μια χώρα που αμφισβητεί την κυριαρχία ελληνικών νησιών και η οποία έως πρόσφατα έκανε συχνές υπερπτήσεις πάνω από αυτά. Τα αντιαεροπορικά συστήματα της χώρας δεν μπορούν να δοθούν στην Ουκρανία, ή σε οιαδήποτε άλλη χώρα, χωρίς να υπάρχει δέσμευση ότι θα αντικατασταθούν αμέσως από άλλα παρόμοια, χωρίς προφανώς να χρειαστεί να πληρωθούν από τον ελληνικό προϋπολογισμό.

Π. Καρβουνόπουλος: Μύθοι και Αλήθειες για F35 και ισοζύγιο εξοπλισμών Ελλάδας - Τουρκίας

Αγοράζουμε οπλικά συστήματα για να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία ή εξυπηρετούμε τα Νατοϊκά σχέδια.

Στέφανος Καραβίδας: Αυταπάτες και αφηγήματα πριν την γεωπολιτική μας εξαΰλωση

Στο διάλογο με τον Γιώργο Σαχίνη ο Στέφανος Καραβίδας βάζει ανησυχητικά ερωτήματα σε σχέση με την αγορά των F35 σε αντίθεση με την συμφωνία ΗΠΑ - Τουρκίας για αγορά F16, όπως και για τη συνολική αμυντική θωράκιση της χώρας μας.

Πέντε μεγάλες ἀλλαγές στρατηγικῆς στίς σχέσεις μας μέ τήν Τουρκία

Εφημερίς Εστία Ιούν 16, 2023

1 Ἔμφασις στήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ μέ Λιβύη, Αἴγυπτο καί Κύπρο ἀντί τῶν 12 μιλίων – Οἱονεί ΑΟΖ ἁλιείας στά Δωδεκάνησα

 – 2 «Ὄχι» στήν Χάγη – Διεθνής μεσολάβησις μέ τήν συμμετοχή Προέδρου Διεθνοῦς Δικαστηρίου, βάσει τοῦ Πρωτοκόλλου Διαιτησίας τοῦ Ἑλληνο-τουρκικοῦ Συμφώνου τοῦ 1930 – 3 Ἀγορά βαλλιστικῶν πυραύλων καί ὄχι μαχητικῶν ἀεροσκαφῶν 

– 4 Ἐπανεγκατάστασις πληθυσμοῦ σέ κρίσιμες βραχονησῖδες γιά τήν ΑΟΖ καί στήν Θράκη

 – 5 Ἡ Κύπρος στό ΝΑΤΟ – Ἀξιοποίησις τοῦ νέου κεκτημένου τῶν ἀμυντικῶν σχέσεων ΗΠΑ – Λευκωσίας

O κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ ὑπῆρξε στενός συνεργάτης τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ Κώστα Καραμανλῆ. Ἔχει διατελέσει ὑφυπουργός Ἐξωτερικῶν, καί καθώς κατάγεται ἀπό τά Δωδεκάνησα, ἔχει καί καλή γνώση γιά τά ζητήματα τοῦ ἑλληνικοῦ Ἀρχιπελάγους, ἀλλά καί ἰδιαίτερες εὐαισθησίες γιά τά τεκταινόμενα.

Τήν συμπυκνωμένη πεῖρά του, μαζί μέ σειρά ἀπό προτάσεις γιά ἀλλαγή στρατηγικῆς στίς σχέσεις μας μέ τήν Τουρκία, παρουσίασε χθές στήν Ἀθηναϊκή Λέσχη, πρό ἐκλεκτοῦ ἀκροατηρίου στό ὁποῖο περιελαμβάνετο καί ὁ Κώστας Καραμανλῆς. Ἀφοῦ τόν προσεφώνησε ὁ πρόεδρος τῆς Λέσχης, ἀπόστρατος ἀξιωματικός τῆς Ἀεροπορίας Κυριάκος Κουκουλομμάτης, ὁ κ. Βαληνάκης προέβη σέ ἐμπεριστατωμένη παρουσίαση τῆς καταστάσεως.

Τό πρῶτο συμπέρασμά του ἦταν ὅτι βαδίζουμε πρός ἕναν κόσμο βίαιου ἀναθεωρητισμοῦ συνόρων μέ ἐπικίνδυνες συνέπειες γιά τόν Ἑλληνισμό, τό ὁποῖο ἐξειδίκευσε: «Ποτέ στή μεταπολεμική περίοδο ἡ ἀμφισβήτηση τοῦ δυτικοῦ κόσμου καί τῶν ἀξιῶν του δέν ἦταν μεγαλύτερη. Κατά ὀξύμωρο τρόπο ἡ Ἑλλάδα ἀποφάσισε νά συνδεθεῖ στενότερα μέ τίς ΗΠΑ ὅταν σύμφωνα μέ ὅλες τίς ἐνδείξεις ἡ διεθνής ἐπιρροή τους βρίσκεται σέ πτωτική τροχιά. Ἡ χώρα μας θά ἔπρεπε ἤδη νά ἑτοιμάζεται γιά ἕναν πολυπολικό, καί γι’ αὐτό πιό ἄναρχο καί τελικά πολύ πιό ἐπικίνδυνο κόσμο, μέ ἀνησυχητικότερο χαρακτηριστικό του τήν βίαιη ἀμφισβήτηση συνόρων».

Γιά δέ τόν Ταγίπ Ἐρντογάν ἐπεσήμανε ὅτι «μέσα ἀπό τίς πυκνές του ἐπαφές μέ τόν Πρόεδρο Πούτιν σταδιακά ἀντιγράφει τήν ἀτιμωρητί ἀμφισβήτηση διεθνῶν συνόρων, κανόνων καί Συνθηκῶν. Ἐδιδάχθη στό πλαίσιο αὐτό τήν ἀπειλή χρήσεως βίας ἀλλά καί τό νά ἀψηφᾶ πιέσεις καί κυρώσεις ἰσχυρότερων παραγόντων –ὅπως ἡ Δύσις. Γιατί;

Μερική αποστρατιωτικοποίηση: Δύο “τυράκια” μία φάκα…

Του Σταύρου Λυγερού 

Είναι προφανές ότι έχει ήδη στηθεί το πλαίσιο για την έναρξη ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης, η οποία θα “μπει στα πολύ βαθιά”. Το πρόσφατο ρεπορτάζ της “Εστίας” έφερε στο προσκήνιο τις πληροφορίες που κυκλοφορούσαν και οι οποίες ουσιαστικά αναφέρονται σε διπλωματικές φόρμουλες που υπάρχουν στο ράφι των ελληνοτουρκικών εδώ και δεκαετίες. Στο σημερινό άρθρο θα ασχοληθώ με τη μερική αποστρατιωτικοποίηση, αφήνοντας για επόμενο άρθρο τα υπόλοιπα (σύμφωνο μη επίθεσης, οριοθέτηση ΑΟΖ και χωρικά ύδατα).

Είναι γνωστό ότι η Άγκυρα έχει εδώ και πολλά χρόνια μετατρέψει την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου σε αιχμή του διπλωματικού της δόρατος. Έφτασε, μάλιστα, στο σημείο να δηλώσει επισήμως πως εάν τα νησιά δεν αποστρατιωτικοποιηθούν, η Τουρκία θα αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία επ’ αυτών. Και δεν αναφέρεται στις νησίδες που η ίδια αποκαλεί “γκρίζες ζώνες”, αλλά τα μεγάλα νησιά που αναφέρονται ονομαστικά στις συνθήκες της Λωζάνης (1923) και των Παρισίων (1947).

Όλη η ανάρτηση:

Μερική αποστρατιωτικοποίηση: Δύο “τυράκια” μία φάκα…

Τα 3 συν 1 «μειονεκτήματα» του Ναυάρχου Παν. Λυμπέρη…

Από Militaire News -19/01/2023 

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ  ΗΓΕΣΙΕΣ  ΕΝΑΝΤΙΟΝ  ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ  ΑΡΕΤΩΝ                                                                                                           

Γράφει  Α. Πέρπερας*

Οι στρατιωτικές αρετές όπως, η ηγετική ικανότητα, η δυνατή προσωπικότης, η ανάληψη πρωτοβουλιών, αλλά και οι ηθικές αξίες, αποτελούν βασικά ποιοτικά στοιχεία κάθε άξιου και ικανού αξιωματικού των Ε.Δ.

Ιδιαίτερα η έννοια του πραγματικού ηγέτη, συγκεντρώνει ίσως τις σημαντικότερες αρετές που αφορούν, το άτομο που ασκεί επιρροή, εμπνέει, εμψυχώνει, κερδίζει την εμπιστοσύνη και σεβασμό των άλλων, για κάθε επίτευξη σκοπού.

Οι πλούσιες αυτές αρετές και ηθικές αξίες που κοσμούν τον ικανό στρατιωτικό, εύλογα τυγχάνουν πάντα της επιβραβεύσεως εκ μέρους των ηγεσιών των Ε.Δ κάθε χώρας, ηγεσίες που σέβονται και εκτιμούν την ύψιστη αποστολή των.

Αντιθέτως στην χώρα μας, οι βαρύνουσας σημασίας αυτές αρετές, θεωρούνται πολλάκις ως μειονεκτήματα, στοιχεία υπηρεσιακής δυσλειτουργικότητος, εμπόδια διεκπεραιώσεως ”αλλοτρίων” επιταγών.

Ο ναύαρχος Παναγιώτης Λυμπέρης, αρχηγός τάξεως, άριστος επιτελικός αξιωματικός με έντονη προσωπικότητα, πραγματικός ηγέτης και ”στρατιώτης” μάλλον.. κληρονομικό τω τρόπω, φαίνεται να συγκεντρώνει αρκετά από τα ενδοχώρια μειονεκτήματα, υποπίπτοντας και σε πολλά λάθη, και μάλιστα πολύ ενωρίς, κατά την πανθομολογούμενη λαμπρή σταδιοδρομία του ως Αρχηγός Στόλου :

Αναλαμβάνοντας καθήκοντα Αρχηγού Στόλου, υπέπεσε στο πρώτο του λάθος, κατά την εκφώνηση της Ημερησίας Διαταγής παραλαμβάνοντος Αρχηγού Στόλου: ”Σας καλώ να επιβάλλουμε με την φήμη μας, και όποτε χρειασθεί με τα όπλα, την θέληση του Έθνους….. ”.

Ο Συρίγος και τα F-16 – Θα φύγει η Τουρκία από το ΝΑΤΟ;

Ευρυβιάδης Μάριος

Η πρόσφατη τοποθέτηση του υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου πως η Ελλάδα υποστηρίζει την απόκτηση των F-16 από την Τουρκία αλλά σε βάθος χρόνου, βασίζεται σε μια θεώρηση η οποία είναι, κατά την άποψη μου, μόνο κατά το ήμισυ ορθή. Το ορθό της μέρος έχει δυο πτυχές. Η πρώτη αφορά στο μεταπολεμικό ιστορικό των αμερικανο-τουρκικών σχέσεων, διμερών και νατοϊκων.

Το ιστορικό αυτό υποδεικνύει πως αργά ή γρήγορα το συγκεκριμένο πολεμικό σύστημα θα δοθεί στην Τουρκία από τους Αμερικανούς. Όσο όμως πιο αργά τόσο καλύτερα, κατά τον Συρίγο. Στο μεσοδιάστημα η Ελλάδα θα έχει πραγματικά εξισορροπήσει στρατιωτικά την Τουρκία. Εξισορροπήση σημαίνει διατήρηση της ειρήνης. Η ανισορροπία ισχύος προκαλεί και προσκαλεί επιδρομή.

Η δεύτερη πτυχή είναι πως με τη παροχή των F-16 (και γενικά δυτικών οπλικών συστημάτων) η Ουάσινγκτον αποκτά, ή καλύτερα συνεχίζει να διατηρεί επιρροή πάνω στην Άγκυρα, ενώ η τελευταία υφίσταται περιορισμούς στη συμπεριφορά της. Αντίθετα, εάν τέτοιας μορφής υψηλών προδιαγραφών συστήματα δεν μπορούν να αποκτηθούν, η Άγκυρα θα τα πάρει από αλλού, δηλαδή από τη Ρωσία, όπως έπραξε με τους S-400.

Ποιοι είναι πίσω από την επίθεση στον Αντιναύαρχο Λυμπέρη

Μαρτζούκος Βασίλης

Σε κρίσιμες στιγμές για τον Eλληνισμό και με την τουρκική απειλή να κλιμακώνεται, οι θεσμοί των Ενόπλων Δυνάμεων δέχονται εγχώρια επίθεση. Διαβάσαμε έκπληκτοι ανώνυμο άρθρο στην εφημερίδα “Political”, το οποίο στρέφεται κατά του Αρχηγού του Στόλου Αντιναυάρχου Παναγιώτη Λυμπέρη. Μεταξύ άλλων τον κατηγορεί ότι επιδιώκει ένα «μικρό Ναυτικό» διότι εμφορείται από «αριστερές-αντιιμπεριαλιστικές» ιδεοληψίες, αποκρύπτει σειρά συμβάντων, δεν επιθυμεί την απόκτηση αμερικανικών πλοίων, διότι τρέφει “αντιαμερικανικά αισθήματα”, είναι “φιλοπόλεμος” για οικογενειακούς λόγους κ.λπ.

Το ανώνυμο του άρθρου είναι ενδεικτικό της αξιοπιστίας του. Οι λεπτομέρειες των κατηγοριών με ωθούν να υποψιάζομαι με θλίψη ότι προέρχονται από στρατιωτικούς και όχι από δημοσιογραφικούς κύκλους. Ο Παναγιώτης Λυμπέρης υπήρξε υφιστάμενός μου το 2003 όταν είχα τα καθήκοντα του Διοικητού Φρεγατών. Αν και δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τα τρέχοντα στις Ένοπλες Δυνάμεις (αποστρατεία μου το 2006), οφείλω να δηλώσω απερίφραστα ότι τον άριστο αυτόν Αξιωματικό που γνώρισα το 2003, θα ήθελε κάθε διοικητής να υπηρετεί στο επιτελείο του, ενώ η σεμνότητα, η οξυδέρκειά του και η ικανότητα στην πρόβλεψη και την λήψη αποφάσεων εγγυάτο ανάλογη απόδοσή του και ως Διοικητής.

Αισθάνθηκα υπερήφανος και δικαιωμένος το 2020 όταν κατά την διάρκεια των τουρκικών προκλήσεων, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, σύσσωμη η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού και ο Στόλος, με τις μονάδες που διέθετε αντέδρασαν υποδειγματικά (στο πλαίσιο των πολιτικών κατευθύνσεων) και όπως κάθε Έλληνας ανέμενε. Δεδομένων των οικονομικών περιορισμών, το θέμα της Δομής των Ενόπλων Δυνάμεων και των εξοπλιστικών προτεραιοτήτων επιδέχεται πολλών θεμιτών προσεγγίσεων.

Το γεγονός ότι σε ανύποπτο χρόνο συνυπέγραψα κείμενο υπέρ των γαλλικών φρεγατών και κατά συγκεκριμένων που προσέφεραν οι ΗΠΑ, δεν με καθιστά αντιαμερικανό και δεν αλλοιώνει την πεποίθησή μου ότι το εθνικό συμφέρον επιτάσσει όπως η Ελλάς συντάσσεται, δίχως αστερίσκους, με την Δύση.

Όλη η ανάρτηση... Ποιοι είναι πίσω από την επίθεση στον Αντιναύαρχο Λυμπέρη

Η στρατιωτική ανισορροπία Κύπρου-Κατεχόμενων & η προπαγάνδα του Ερσίν Τατάρ

Του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο

Φοβερά και τρομερά έλεγε χτες ο Ερσίν Τατάρ. Μας τρόμαξε. Θέλουμε να τους σφάξουμε και δεν το ξέρουμε; Έδωσε συνέντευξη στην τουρκική εφημερίδα “Τουρκίγε”, και είπε ότι κάποιοι έδωσαν στους Ελληνοκύπριους επιθετικά όπλα €300 εκατομμυρίων και «προσπαθούν να χύσουν αίμα». Οι Ελληνοκύπριοι! Που καταργούν φυλάκια και στήνουν εικονικές σκοπιές! «Παλαιότερα», έλεγε, «οι Ελληνοκύπριοι ήταν οπλισμένοι για αμυντικούς λόγους. Αυτή τη στιγμή, η γενική ιδέα έχει αλλάξει και 300 εκατ. ευρώ επιθετικά όπλα έχουν δοθεί στη νότια Κύπρο το τελευταίο διάστημα. Οι Ελληνοκύπριοι προσπαθούν να χύσουν αίμα και να σύρουν την Κύπρο πίσω στο χάος πριν το 1974».

Ήθελα νάξερα, όλοι αυτοί οι ούτως ειπείν «χρήσιμοι ηλίθιοι», που συνεχίζουν να κατηγορούν τους Ελληνοκύπριους για εθνικισμό και ξεσηκώνεται ο παγκοσμιοποιημένος εαυτός τους όταν πάει ένας περίεργος τύπος και γράψει ένα σύνθημα στον τοίχο τζαμιού, δεν έχουν λέξη να πουν για τον Τατάρ και τις ανοησίες του; Για το μίσος που εργολαβικά σπέρνει; Δεν τους ακούσαμε να ανησυχούν για όσα αραδιάζει κάθε μέρα. Δεν έκαναν καμιά διαδήλωση στα οδοφράγματα με πανό να γράφουν ότι είναι διχοτομιστής, όπως έκαναν του Αναστασιάδη. Τι στο καλό, βούλωσαν τα αυτιά τους από τη σκόνη;