Το μεγαλύτερο εξοπλιστικό σκάνδλο στην ιστορία της χώρας;

α) Μια ματιά στην "απελευθερωμένη" Συρία.

 β) 4 δις για την "αναβάθμιση" 500 μουσειακών τεθωρακισμένων από Ισραηλινούς και Μυτηλιναίο δίνει η Ελλάδα

Πέτρος Αργυρίου

Προτού πάμε στο κεντρικό μας θέμα, ας ρίξουμε μια ματιά στο πως μοιάζει η απελευθερωμένη Συρία, ξεκινώντας από τους βασικούς παίχτες.

Οι τζιχαντιστές κι επικηρυγμένοι τρομοκράτες, πρώην μέλη της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους που κυβέρνησαν με τις πλάτες της Τουρκίας την περιφέρεια Ιντλίμπ με υποδειγματικά δημοκρατικό και συμπεριληπτικό τρόπο , είναι πλέον απελευθερωτές κι αντάρτες κι επαναστάτες και μαζί με τον μισθοφορικό στρατό υπό τουρκική διοίκηση, εκδιώκουν τους Κούρδους, που είναι σύμμαχοι των αμερικάνων και των Ισραηλινών στον αγώνα τους κατά του Ισλαμικού κράτους, το οποίο Τούρκοι, ισραηλινοί και Αμερικάνοι έμμεσα ή και άμεσα εκπαίδευσαν κι εξόπλισαν για να διώξουν τον Άσσαντ. Οι ισραηλινοί έχουν κάνει πάνω από 500 αεροπορικές επιδρομές στην Συρία, καταστρέφοντας κάθε στρατιωτική υποδομή της, πλοία, αεροδρόμια, αποθήκες πυρομαχικών, άρματα μάχης, πυραύλους και αεράμυνες, καταστρέφοντας μαζί με όλα αυτά και κάθε σεβασμό στο έρμο το Διεθνές Δίκαιο.

ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ.-ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

του Δημήτρη Τσαϊλά, Υποναυάρχου ε.α.

 Ο στρατηγικός ανταγωνισμός με την Τουρκία, απαιτεί επαγρύπνηση και προληπτική βελτίωση, παρά εφησυχασμό.

 

Ηαποφυγή καταστροφικών σφαλμάτων συχνά έχει μεγαλύτερη σημασία από την εξαιρετική ικανότητα. Η Ελληνική κυβέρνηση μπορεί να λάβει αυτήν την ιστορική αλήθεια καθώς περιηγείται στη σύγχρονη αντιπαλότητα με την Τουρκία, ιδιαίτερα σε τομείς της διπλωματίας, της στρατιωτικής στάσης και της περιφερειακής επιρροής. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία έχουν μακροχρόνιες διαφωνίες, ειδικά για τις θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο Πέλαγος, τα δικαιώματα εξερεύνησης ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο και τις στρατιωτικές εντάσεις που προκύπτουν από την αντίστοιχη ένταξη τους στο ΝΑΤΟ.

Εφόσον η Ελλάδα, μπορεί να αποφύγει μεγάλα στρατηγικά λάθη -όπως η υπερβολική εξάρτηση από ξένες συμμαχίες, επικίνδυνες στρατιωτικές επιχειρήσεις ή οικονομική υπέρβαση- μπορεί να ξεπεράσει και να συναγωνιστεί την Τουρκία με την πάροδο του χρόνου, ιδιαίτερα σε τομείς όπου η Τουρκία μπορεί να κάνει λάθη.

Η Τουρκία, υπό τον Πρόεδρο Ερντογάν, έχει επιδιώξει κατά καιρούς επιθετικές, διεκδικητικές στρατηγικές -είτε μέσω στρατιωτικών εισβολών στη Συρία, αντιπαραθέσεων στην Ανατολική Μεσόγειο είτε με το χειρισμό της οικονομίας της- που έχουν συγκεντρώσει τόσο εγχώρια όσο και διεθνή κριτική. Για την Ελλάδα, μια στρατηγική αυτοσυγκράτησης, προσεκτικής οικοδόμησης συμμαχιών (ειδικά εντός ΕΕ και ΝΑΤΟ) και εσωτερικής εδραίωσης -και όχι επικίνδυνων κλιμακώσεων- θα μπορούσε να της επιτρέψει να διατηρήσει μια θέση ισχύος. Αν δεν δεσμευτεί υπερβολικά σε προκλήσεις ή στρατιωτικές κλιμακώσεις με την Τουρκία, η Ελλάδα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτόν τον μακροπρόθεσμο ανταγωνισμό, περιμένοντας τις στιγμές που η Τουρκία θα σκοντάψει λόγω εσωτερικών ζητημάτων, περιφερειακής απομόνωσης ή υπερεπέκτασης. Εν ολίγοις, η αποφυγή μεγάλων σφαλμάτων είναι συχνά το κλειδί για τη νίκη στρατηγικών αντιπαλοτήτων.

Για την Ελλάδα, η διατήρηση της εστίασης στη μακροπρόθεσμη εθνική ισχύ, αφήνοντας την Τουρκία να εκτίθεται διεθνώς ή να σφάλλει θα μπορούσε να είναι η φόρμουλα νίκης στον συνεχιζόμενο ανταγωνισμό τους.

Από ελληνικής σκοπιάς, το ισοζύγιο λαθών στον στρατηγικό ανταγωνισμό με την Τουρκία είναι ένα κρίσιμο ερώτημα, ιδιαίτερα καθώς οι εντάσεις έχουν κλιμακωθεί τα τελευταία χρόνια για θέματα όπως τα θαλάσσια σύνορα, οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου και η εξερεύνηση φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελληνική κυβέρνηση, αντιμετωπίζει την πρόκληση να διατηρήσει τις θέσεις της στο Αιγαίο και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, ενώ ακολουθεί την ολοένα και πιο διεκδικητική στάση της Τουρκίας.

Κωνσταντίνος Γρίβας: Εξοπλισμοί στον βρόντο! Σε μια χώρα που έχει στρατηγική της τον εθνικό της ακρωτηριασμό!

Το τρικ των κυβερνήσεων και ειδικά της σημερινής που τα έχει κάνει μαντάρα και στους εξοπλισμούς είναι γνωστό. 

Σε όσους ασκούν κριτική στις εξόφθαλμα λανθασμένες επιλογές, απαντούν με το ερώτημα «κι εσείς τι προτείνετε»; Η απάντηση έχει δοθεί εδώ και πάρα, πάρα πολλά χρόνια, όχι από δημοσιογράφους αλλά από ειδικούς! Ένας απ΄ αυτούς είναι ο Κώστας Γρίβας, σήμερα καθηγητής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων!

Από τη δεκαετία του 90 καταθέτει την ολοκληρωμένη πρόταση του για τον αποτελεσματικό και σίγουρα πιο οικονομικό εξοπλισμό της χώρας.

Μιλώντας στο miltaire channel εξηγεί τι θα μπορούσε να είχε κάνει η Ελλάδα, τι μπορεί να πράξει τώρα και αποδομεί πλήρως επιλογές όπως αυτή του F-35.
Απαντά στο ερώτημα αν οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν ως προτεραιότητα τον εξοπλισμό της χώρας με κυρίαρχο κριτήριο τις εθνικές ανάγκες ή αν παίρνουν αποφάσεις με βάση τα νατοϊκά θέλω και εντολές.

Για ποιους εξοπλισμούς ματώνουν οι Έλληνες; – Εθνική άμυνα και ΝΑΤΟ

ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ

Όλες οι πτωχεύσεις που βίωσε η χώρα (1827, 1844, 1893, 1922, 1932, 1943, 2010) είχαν ως κοινή παράμετρο, μεταξύ των αιτίων τους, τις υπέρογκες αμυντικές δαπάνες και την συνακόλουθη υπερχρέωση της χώρας για την υλοποίησή τους. Με βάση την ετήσια έκθεση του ΝΑΤΟ, οι αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας ανέρχονται στο 3,54% του ΑΕΠ, ενώ των ΗΠΑ στο 3,46%.

Με εξαίρεση δε τη Βρετανία, την Πολωνία και τις Βαλτικές Χώρες, όλες οι υπόλοιπες δαπανούν κάτω του 2% του ΑΕΠ. Το δε 45,3% αυτών των αμυντικών δαπανών αφορά αγορά εξοπλισμών. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών συναινεί στη συνέχιση της οικονομικής αιμορραγίας, καθώς αναγνωρίζει την ανάγκη θωράκισης της χώρας απέναντι στην τουρκική απειλή. Αν συγκρίνουμε τις δημόσιες δαπάνες Παιδείας με το ΑΕΠ, που είναι και ο διεθνής δείκτης σύγκρισης, θα διαπιστώσουμε ότι παραμένουν στο 2,8% του ΑΕΠ, καταγράφοντας μάλιστα και μικρή πτώση (-0,1) από το περσινό 2,9%. Υπενθυμίζουμε ότι ο μέσος ευρωπαϊκός δείκτης στις δαπάνες αυτές κυμαίνεται στο 5%-5,5%.

Απογοητευτική είναι η μείωση δαπανών που σχεδιάζεται στο υπουργείο Παιδείας από τα ευρωπαϊκά κονδύλια αθροιστικά (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, εκεί συμπεριλαμβάνεται και το ΕΣΠΑ) και από το Ταμείο Ανάκαμψης. Χάνεται έτσι μια μεγάλη ευκαιρία να ενισχυθούν σημαντικά οι δημόσιες εκπαιδευτικές δομές. Ως προς την Υγεία, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΙΟΒΕ, η ετήσια μεταβολή των δημόσιων δαπανών (σε σταθερές τιμές και σωρευτικά για την περίοδο 2009-2021) διαμορφώνεται στο -29,2% στην Ελλάδα έναντι +32,7% στην ΕΕ. Η δαπάνη υγείας είναι κατά 1,6 μονάδες του ΑΕΠ χαμηλότερη από την ΕΕ τη δεκαετία 2012-2021.

Η περίοδος πριν από την πανδημία χαρακτηρίζεται από πτώση της χρηματοδότησης για την υγεία στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την ΕΕ. Η πανδημία προκάλεσε αύξηση των δαπανών υγείας, σε όλες σχεδόν τις χώρες. Το ποσοστό των δαπανών υγείας ως προς τη συνολική δαπάνη ανά νοικοκυριό αυξήθηκε, όμως η ανταπόκριση των υπηρεσιών υγείας στις προσδοκίες των πολιτών παραμένει χαμηλή. Ως αποτέλεσμα, η χώρα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ικανοποίησης από τις παρεχόμενες υπηρεσίες φροντίδας στα ευρωπαϊκά μέλη του ΟΟΣΑ, με 38% για το 2020, ενώ ο μέσος όρος για τις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ βρίσκεται στο 71%.

Είναι λοιπόν τεράστιες οι θυσίες που υφίσταται ο ελληνικός λαός στους τομείς Παιδείας και Υγείας. Οι εξοπλιστικές δαπάνες είναι πληρωμένες με το αίμα των Ελλήνων. Ασφαλώς, οι κλάδοι Υγείας και Παιδείας είναι στόχοι προς εκποίηση και ιδιωτικοποίηση για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζονται, με ή χωρίς μνημόνια. Η ιδεοληψία του “μικρότερου” κράτους στην οικονομία, αποκαλύπτει τη ρηχότητα και το ψεύδος της, καθώς όλο και μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας έχει το κράτος ως καταναλωτή οπλικών συστημάτων.
Αμυντικές δαπάνες και κοινωνικό κράτος

Μπίζνες και εγγυήσεις

Αλέξης Παπαχελάς

Αν είχα την ευκαιρία να καθίσω απέναντι από τον «Ευρωπαίο διπλωμάτη» που θέτει επιτακτικά το ζήτημα της παροχής αντιαεροπορικών συστημάτων από την Ελλάδα στην Ουκρανία, θα του έλεγα τα εξής: Ευχαρίστως, αν υπήρχε από την πλευρά της Ε.Ε. μια σαφής και απτή δέσμευση για την προστασία της ασφάλειας της χώρας μας, αυτό που οι Αγγλοσάξονες θα αποκαλούσαν firm security commitment. Τέτοια δέσμευση δεν υπάρχει και το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να τη δώσει προφανώς, γιατί εμπλέκει άλλο μέλος του.

Ο «Ευρωπαίος διπλωμάτης» θα έπρεπε, βέβαια, να κατανοήσει επίσης ότι η Ελλάδα δεν συνορεύει με την Αυστρία και τη Γαλλία, ούτε μοιράζεται μόνο κάποια λίμνη με όμορη χώρα. Εχει ως γείτονα μια χώρα που αμφισβητεί την κυριαρχία ελληνικών νησιών και η οποία έως πρόσφατα έκανε συχνές υπερπτήσεις πάνω από αυτά. Τα αντιαεροπορικά συστήματα της χώρας δεν μπορούν να δοθούν στην Ουκρανία, ή σε οιαδήποτε άλλη χώρα, χωρίς να υπάρχει δέσμευση ότι θα αντικατασταθούν αμέσως από άλλα παρόμοια, χωρίς προφανώς να χρειαστεί να πληρωθούν από τον ελληνικό προϋπολογισμό.

Π. Καρβουνόπουλος: Μύθοι και Αλήθειες για F35 και ισοζύγιο εξοπλισμών Ελλάδας - Τουρκίας

Αγοράζουμε οπλικά συστήματα για να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία ή εξυπηρετούμε τα Νατοϊκά σχέδια.

Στέφανος Καραβίδας: Αυταπάτες και αφηγήματα πριν την γεωπολιτική μας εξαΰλωση

Στο διάλογο με τον Γιώργο Σαχίνη ο Στέφανος Καραβίδας βάζει ανησυχητικά ερωτήματα σε σχέση με την αγορά των F35 σε αντίθεση με την συμφωνία ΗΠΑ - Τουρκίας για αγορά F16, όπως και για τη συνολική αμυντική θωράκιση της χώρας μας.

Πέντε μεγάλες ἀλλαγές στρατηγικῆς στίς σχέσεις μας μέ τήν Τουρκία

Εφημερίς Εστία Ιούν 16, 2023

1 Ἔμφασις στήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ μέ Λιβύη, Αἴγυπτο καί Κύπρο ἀντί τῶν 12 μιλίων – Οἱονεί ΑΟΖ ἁλιείας στά Δωδεκάνησα

 – 2 «Ὄχι» στήν Χάγη – Διεθνής μεσολάβησις μέ τήν συμμετοχή Προέδρου Διεθνοῦς Δικαστηρίου, βάσει τοῦ Πρωτοκόλλου Διαιτησίας τοῦ Ἑλληνο-τουρκικοῦ Συμφώνου τοῦ 1930 – 3 Ἀγορά βαλλιστικῶν πυραύλων καί ὄχι μαχητικῶν ἀεροσκαφῶν 

– 4 Ἐπανεγκατάστασις πληθυσμοῦ σέ κρίσιμες βραχονησῖδες γιά τήν ΑΟΖ καί στήν Θράκη

 – 5 Ἡ Κύπρος στό ΝΑΤΟ – Ἀξιοποίησις τοῦ νέου κεκτημένου τῶν ἀμυντικῶν σχέσεων ΗΠΑ – Λευκωσίας

O κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ ὑπῆρξε στενός συνεργάτης τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ Κώστα Καραμανλῆ. Ἔχει διατελέσει ὑφυπουργός Ἐξωτερικῶν, καί καθώς κατάγεται ἀπό τά Δωδεκάνησα, ἔχει καί καλή γνώση γιά τά ζητήματα τοῦ ἑλληνικοῦ Ἀρχιπελάγους, ἀλλά καί ἰδιαίτερες εὐαισθησίες γιά τά τεκταινόμενα.

Τήν συμπυκνωμένη πεῖρά του, μαζί μέ σειρά ἀπό προτάσεις γιά ἀλλαγή στρατηγικῆς στίς σχέσεις μας μέ τήν Τουρκία, παρουσίασε χθές στήν Ἀθηναϊκή Λέσχη, πρό ἐκλεκτοῦ ἀκροατηρίου στό ὁποῖο περιελαμβάνετο καί ὁ Κώστας Καραμανλῆς. Ἀφοῦ τόν προσεφώνησε ὁ πρόεδρος τῆς Λέσχης, ἀπόστρατος ἀξιωματικός τῆς Ἀεροπορίας Κυριάκος Κουκουλομμάτης, ὁ κ. Βαληνάκης προέβη σέ ἐμπεριστατωμένη παρουσίαση τῆς καταστάσεως.

Τό πρῶτο συμπέρασμά του ἦταν ὅτι βαδίζουμε πρός ἕναν κόσμο βίαιου ἀναθεωρητισμοῦ συνόρων μέ ἐπικίνδυνες συνέπειες γιά τόν Ἑλληνισμό, τό ὁποῖο ἐξειδίκευσε: «Ποτέ στή μεταπολεμική περίοδο ἡ ἀμφισβήτηση τοῦ δυτικοῦ κόσμου καί τῶν ἀξιῶν του δέν ἦταν μεγαλύτερη. Κατά ὀξύμωρο τρόπο ἡ Ἑλλάδα ἀποφάσισε νά συνδεθεῖ στενότερα μέ τίς ΗΠΑ ὅταν σύμφωνα μέ ὅλες τίς ἐνδείξεις ἡ διεθνής ἐπιρροή τους βρίσκεται σέ πτωτική τροχιά. Ἡ χώρα μας θά ἔπρεπε ἤδη νά ἑτοιμάζεται γιά ἕναν πολυπολικό, καί γι’ αὐτό πιό ἄναρχο καί τελικά πολύ πιό ἐπικίνδυνο κόσμο, μέ ἀνησυχητικότερο χαρακτηριστικό του τήν βίαιη ἀμφισβήτηση συνόρων».

Γιά δέ τόν Ταγίπ Ἐρντογάν ἐπεσήμανε ὅτι «μέσα ἀπό τίς πυκνές του ἐπαφές μέ τόν Πρόεδρο Πούτιν σταδιακά ἀντιγράφει τήν ἀτιμωρητί ἀμφισβήτηση διεθνῶν συνόρων, κανόνων καί Συνθηκῶν. Ἐδιδάχθη στό πλαίσιο αὐτό τήν ἀπειλή χρήσεως βίας ἀλλά καί τό νά ἀψηφᾶ πιέσεις καί κυρώσεις ἰσχυρότερων παραγόντων –ὅπως ἡ Δύσις. Γιατί;

Μερική αποστρατιωτικοποίηση: Δύο “τυράκια” μία φάκα…

Του Σταύρου Λυγερού 

Είναι προφανές ότι έχει ήδη στηθεί το πλαίσιο για την έναρξη ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης, η οποία θα “μπει στα πολύ βαθιά”. Το πρόσφατο ρεπορτάζ της “Εστίας” έφερε στο προσκήνιο τις πληροφορίες που κυκλοφορούσαν και οι οποίες ουσιαστικά αναφέρονται σε διπλωματικές φόρμουλες που υπάρχουν στο ράφι των ελληνοτουρκικών εδώ και δεκαετίες. Στο σημερινό άρθρο θα ασχοληθώ με τη μερική αποστρατιωτικοποίηση, αφήνοντας για επόμενο άρθρο τα υπόλοιπα (σύμφωνο μη επίθεσης, οριοθέτηση ΑΟΖ και χωρικά ύδατα).

Είναι γνωστό ότι η Άγκυρα έχει εδώ και πολλά χρόνια μετατρέψει την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου σε αιχμή του διπλωματικού της δόρατος. Έφτασε, μάλιστα, στο σημείο να δηλώσει επισήμως πως εάν τα νησιά δεν αποστρατιωτικοποιηθούν, η Τουρκία θα αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία επ’ αυτών. Και δεν αναφέρεται στις νησίδες που η ίδια αποκαλεί “γκρίζες ζώνες”, αλλά τα μεγάλα νησιά που αναφέρονται ονομαστικά στις συνθήκες της Λωζάνης (1923) και των Παρισίων (1947).

Όλη η ανάρτηση:

Μερική αποστρατιωτικοποίηση: Δύο “τυράκια” μία φάκα…

Τα 3 συν 1 «μειονεκτήματα» του Ναυάρχου Παν. Λυμπέρη…

Από Militaire News -19/01/2023 

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ  ΗΓΕΣΙΕΣ  ΕΝΑΝΤΙΟΝ  ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ  ΑΡΕΤΩΝ                                                                                                           

Γράφει  Α. Πέρπερας*

Οι στρατιωτικές αρετές όπως, η ηγετική ικανότητα, η δυνατή προσωπικότης, η ανάληψη πρωτοβουλιών, αλλά και οι ηθικές αξίες, αποτελούν βασικά ποιοτικά στοιχεία κάθε άξιου και ικανού αξιωματικού των Ε.Δ.

Ιδιαίτερα η έννοια του πραγματικού ηγέτη, συγκεντρώνει ίσως τις σημαντικότερες αρετές που αφορούν, το άτομο που ασκεί επιρροή, εμπνέει, εμψυχώνει, κερδίζει την εμπιστοσύνη και σεβασμό των άλλων, για κάθε επίτευξη σκοπού.

Οι πλούσιες αυτές αρετές και ηθικές αξίες που κοσμούν τον ικανό στρατιωτικό, εύλογα τυγχάνουν πάντα της επιβραβεύσεως εκ μέρους των ηγεσιών των Ε.Δ κάθε χώρας, ηγεσίες που σέβονται και εκτιμούν την ύψιστη αποστολή των.

Αντιθέτως στην χώρα μας, οι βαρύνουσας σημασίας αυτές αρετές, θεωρούνται πολλάκις ως μειονεκτήματα, στοιχεία υπηρεσιακής δυσλειτουργικότητος, εμπόδια διεκπεραιώσεως ”αλλοτρίων” επιταγών.

Ο ναύαρχος Παναγιώτης Λυμπέρης, αρχηγός τάξεως, άριστος επιτελικός αξιωματικός με έντονη προσωπικότητα, πραγματικός ηγέτης και ”στρατιώτης” μάλλον.. κληρονομικό τω τρόπω, φαίνεται να συγκεντρώνει αρκετά από τα ενδοχώρια μειονεκτήματα, υποπίπτοντας και σε πολλά λάθη, και μάλιστα πολύ ενωρίς, κατά την πανθομολογούμενη λαμπρή σταδιοδρομία του ως Αρχηγός Στόλου :

Αναλαμβάνοντας καθήκοντα Αρχηγού Στόλου, υπέπεσε στο πρώτο του λάθος, κατά την εκφώνηση της Ημερησίας Διαταγής παραλαμβάνοντος Αρχηγού Στόλου: ”Σας καλώ να επιβάλλουμε με την φήμη μας, και όποτε χρειασθεί με τα όπλα, την θέληση του Έθνους….. ”.

Ο Συρίγος και τα F-16 – Θα φύγει η Τουρκία από το ΝΑΤΟ;

Ευρυβιάδης Μάριος

Η πρόσφατη τοποθέτηση του υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου πως η Ελλάδα υποστηρίζει την απόκτηση των F-16 από την Τουρκία αλλά σε βάθος χρόνου, βασίζεται σε μια θεώρηση η οποία είναι, κατά την άποψη μου, μόνο κατά το ήμισυ ορθή. Το ορθό της μέρος έχει δυο πτυχές. Η πρώτη αφορά στο μεταπολεμικό ιστορικό των αμερικανο-τουρκικών σχέσεων, διμερών και νατοϊκων.

Το ιστορικό αυτό υποδεικνύει πως αργά ή γρήγορα το συγκεκριμένο πολεμικό σύστημα θα δοθεί στην Τουρκία από τους Αμερικανούς. Όσο όμως πιο αργά τόσο καλύτερα, κατά τον Συρίγο. Στο μεσοδιάστημα η Ελλάδα θα έχει πραγματικά εξισορροπήσει στρατιωτικά την Τουρκία. Εξισορροπήση σημαίνει διατήρηση της ειρήνης. Η ανισορροπία ισχύος προκαλεί και προσκαλεί επιδρομή.

Η δεύτερη πτυχή είναι πως με τη παροχή των F-16 (και γενικά δυτικών οπλικών συστημάτων) η Ουάσινγκτον αποκτά, ή καλύτερα συνεχίζει να διατηρεί επιρροή πάνω στην Άγκυρα, ενώ η τελευταία υφίσταται περιορισμούς στη συμπεριφορά της. Αντίθετα, εάν τέτοιας μορφής υψηλών προδιαγραφών συστήματα δεν μπορούν να αποκτηθούν, η Άγκυρα θα τα πάρει από αλλού, δηλαδή από τη Ρωσία, όπως έπραξε με τους S-400.

Ποιοι είναι πίσω από την επίθεση στον Αντιναύαρχο Λυμπέρη

Μαρτζούκος Βασίλης

Σε κρίσιμες στιγμές για τον Eλληνισμό και με την τουρκική απειλή να κλιμακώνεται, οι θεσμοί των Ενόπλων Δυνάμεων δέχονται εγχώρια επίθεση. Διαβάσαμε έκπληκτοι ανώνυμο άρθρο στην εφημερίδα “Political”, το οποίο στρέφεται κατά του Αρχηγού του Στόλου Αντιναυάρχου Παναγιώτη Λυμπέρη. Μεταξύ άλλων τον κατηγορεί ότι επιδιώκει ένα «μικρό Ναυτικό» διότι εμφορείται από «αριστερές-αντιιμπεριαλιστικές» ιδεοληψίες, αποκρύπτει σειρά συμβάντων, δεν επιθυμεί την απόκτηση αμερικανικών πλοίων, διότι τρέφει “αντιαμερικανικά αισθήματα”, είναι “φιλοπόλεμος” για οικογενειακούς λόγους κ.λπ.

Το ανώνυμο του άρθρου είναι ενδεικτικό της αξιοπιστίας του. Οι λεπτομέρειες των κατηγοριών με ωθούν να υποψιάζομαι με θλίψη ότι προέρχονται από στρατιωτικούς και όχι από δημοσιογραφικούς κύκλους. Ο Παναγιώτης Λυμπέρης υπήρξε υφιστάμενός μου το 2003 όταν είχα τα καθήκοντα του Διοικητού Φρεγατών. Αν και δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τα τρέχοντα στις Ένοπλες Δυνάμεις (αποστρατεία μου το 2006), οφείλω να δηλώσω απερίφραστα ότι τον άριστο αυτόν Αξιωματικό που γνώρισα το 2003, θα ήθελε κάθε διοικητής να υπηρετεί στο επιτελείο του, ενώ η σεμνότητα, η οξυδέρκειά του και η ικανότητα στην πρόβλεψη και την λήψη αποφάσεων εγγυάτο ανάλογη απόδοσή του και ως Διοικητής.

Αισθάνθηκα υπερήφανος και δικαιωμένος το 2020 όταν κατά την διάρκεια των τουρκικών προκλήσεων, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, σύσσωμη η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού και ο Στόλος, με τις μονάδες που διέθετε αντέδρασαν υποδειγματικά (στο πλαίσιο των πολιτικών κατευθύνσεων) και όπως κάθε Έλληνας ανέμενε. Δεδομένων των οικονομικών περιορισμών, το θέμα της Δομής των Ενόπλων Δυνάμεων και των εξοπλιστικών προτεραιοτήτων επιδέχεται πολλών θεμιτών προσεγγίσεων.

Το γεγονός ότι σε ανύποπτο χρόνο συνυπέγραψα κείμενο υπέρ των γαλλικών φρεγατών και κατά συγκεκριμένων που προσέφεραν οι ΗΠΑ, δεν με καθιστά αντιαμερικανό και δεν αλλοιώνει την πεποίθησή μου ότι το εθνικό συμφέρον επιτάσσει όπως η Ελλάς συντάσσεται, δίχως αστερίσκους, με την Δύση.

Όλη η ανάρτηση... Ποιοι είναι πίσω από την επίθεση στον Αντιναύαρχο Λυμπέρη

Η στρατιωτική ανισορροπία Κύπρου-Κατεχόμενων & η προπαγάνδα του Ερσίν Τατάρ

Του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο

Φοβερά και τρομερά έλεγε χτες ο Ερσίν Τατάρ. Μας τρόμαξε. Θέλουμε να τους σφάξουμε και δεν το ξέρουμε; Έδωσε συνέντευξη στην τουρκική εφημερίδα “Τουρκίγε”, και είπε ότι κάποιοι έδωσαν στους Ελληνοκύπριους επιθετικά όπλα €300 εκατομμυρίων και «προσπαθούν να χύσουν αίμα». Οι Ελληνοκύπριοι! Που καταργούν φυλάκια και στήνουν εικονικές σκοπιές! «Παλαιότερα», έλεγε, «οι Ελληνοκύπριοι ήταν οπλισμένοι για αμυντικούς λόγους. Αυτή τη στιγμή, η γενική ιδέα έχει αλλάξει και 300 εκατ. ευρώ επιθετικά όπλα έχουν δοθεί στη νότια Κύπρο το τελευταίο διάστημα. Οι Ελληνοκύπριοι προσπαθούν να χύσουν αίμα και να σύρουν την Κύπρο πίσω στο χάος πριν το 1974».

Ήθελα νάξερα, όλοι αυτοί οι ούτως ειπείν «χρήσιμοι ηλίθιοι», που συνεχίζουν να κατηγορούν τους Ελληνοκύπριους για εθνικισμό και ξεσηκώνεται ο παγκοσμιοποιημένος εαυτός τους όταν πάει ένας περίεργος τύπος και γράψει ένα σύνθημα στον τοίχο τζαμιού, δεν έχουν λέξη να πουν για τον Τατάρ και τις ανοησίες του; Για το μίσος που εργολαβικά σπέρνει; Δεν τους ακούσαμε να ανησυχούν για όσα αραδιάζει κάθε μέρα. Δεν έκαναν καμιά διαδήλωση στα οδοφράγματα με πανό να γράφουν ότι είναι διχοτομιστής, όπως έκαναν του Αναστασιάδη. Τι στο καλό, βούλωσαν τα αυτιά τους από τη σκόνη;

Η απειλή των τουρκικών UAV’ s και η στόχευση της Άγκυρας

του Νίκου Μελέτη από το liberal.gr

Σε ασκήσεις αντοχής της ελληνικής αεράμυνας, με όπλο τα τουρκικής κατασκευής UAV’s υποβάλει τη χώρα μας η Τουρκία, σε μια νέα τακτική με την αποστολή UAV’s να πετούν κατά μήκος του Αιγαίου και να πραγματοποιούν παράνομες υπερπτήσεις πάνω από ελληνικές νησίδες, πολλές εκ των οποίων περιλαμβάνονται στον κατάλογο των διεκδικήσεων της Τουρκίας.

Οι συχνές, το τελευταίο διάστημα, αποστολές τουρκικών UAV’s στο Αιγαίο, δημιουργούν σοβαρό προβληματισμό στην Αθήνα καθώς εκτός των άλλων εκτιμάται ότι πρόκειται και για προετοιμασία ενός επιχειρησιακού σχεδίου από την Τουρκία που θα μπορούσε να προκαλέσει κορεσμό στην Ελληνική αεράμυνα με την ταυτόχρονη αποστολή μεγάλου αριθμού μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Ελληνικό FIR και πραγματοποιώντας υπερπτήσεις από ελληνικά νησιά σε μεγάλο ή και μεσαίο ύψος.

Η τακτική του κορεσμού της αεράμυνας χρησιμοποιήθηκε την περασμένη Άνοιξη εναντίον του Ισραήλ με τη μαζική εκτόξευση 4000 ρουκετών, drones και μικρών πυραύλων από τη Γάζα, που οι περισσότερες είχαν προέλευση το Ιράν και εξάντλησαν και αυτό ακόμη το σπουδαίο όπλο της ισραηλινής αεράμυνας το Iron Dome επιφέροντας και σημαντικό οικονομικό κόστος στο Ισραήλ και λόγω των πανάκριβων βλημάτων του Iron Dome αλλά και με την παράλυση της οικονομικής ζωής σε πολλές περιοχές του Νότιου Ισραήλ.

Η επιστράτευση των UAV’s από την Τουρκία για πτήσεις στο Αιγαίο το τελευταίο διάστημα, πέραν της σημαντικής αποστολής της συλλογής χρήσιμων πληροφοριών από τις κινήσεις του ελληνικού Στόλου, τις αμυντικές εγκαταστάσεις ή ακόμη και αυτό τον τρόπο και χρόνο αντίδρασης των ελληνικών πληρωμάτων των μαχητικών αεροσκαφών όταν καλούνται για αναχαιτίσεις τουρκικών μαχητικών, πιθανότατα αποσκοπεί και στη διαμόρφωση τέτοιων σχεδίων. Καθώς η Τουρκία τώρα διαθέτει σχεδόν 200 UAV’s κάθε τύπου, μερικά εκ των οποίων έχουν δυνατότητα μεταφοράς και οπλισμού και μπορούν να εκτελούν ακόμη και αποστολές kamikaze, η απειλή γίνεται ακόμη πιο σοβαρή. Σε μια ενδεχόμενη κρίση στο Αιγαίο η αποστολή μεγάλου αριθμού τουρκικών UAV’s θα προκαλούσε σοβαρό πρόβλημα στην ελληνική αεράμυνα που συγχρόνως θα είχε να αντιμετωπίσει και τις πτήσεις των τουρκικών μαχητικών.

“Πόλεμος Ψηφιδωτού”: Γιατί η Ελλάδα έχει ανάγκη άλλο μοντέλο εξοπλισμών

“Πόλεμος Ψηφιδωτού”: Γιατί η Ελλάδα έχει ανάγκη άλλο μοντέλο εξοπλισμών: Είναι αναντίρρητο γεγονός ότι η αγορά των μαχητικών αεροσκαφών Rafale, των φρεγατών Belharra και η επικείμενη αγορά

Μπορούν οι Τούρκοι να καταστρέψουν ελληνικούς S-300 όπως οι Αζέροι αρμενικούς;

Μπορούν οι Τούρκοι να καταστρέψουν ελληνικούς S-300 όπως οι Αζέροι αρμενικούς;: Οι νέες συγκρούσεις μεταξύ Αρμενίων και Αζέρων μπορεί να έληξαν με παρέμβαση της Μόσχας, αλλά κατέδειξαν ότι

Γιατί στην πολεμική βιομηχανία η Τουρκία έφυγε εμπρός και η Ελλάδα πίσω

Μαργαρίτης Γιώργος

24 Ιανουαρίου 2021

3249

Στα μέσα του Ιανουαρίου ο καθηγητής Ismail Demir, επικεφαλής του επιμελητηρίου των τουρκικών βιομηχανιών αμυντικού υλικού (πολεμική βιομηχανία) ανέλυσε την πορεία εκτέλεσης των προγραμμάτων ανάπτυξης του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού. Παρουσίασε την πορεία εξέλιξης των μακρόχρονων εξοπλιστικών προγραμμάτων και την συμμόρφωσή τους με το χρονοδιάγραμμα πού είχε τεθεί πολλά χρόνια νωρίτερα.

Επιπλέον, προσδιόρισε τις κατευθύνσεις, πάνω στις οποίες θα αναπτυχθεί το τουρκικό Ναυτικό στο απώτερο μέλλον. Για το 2020 διαπίστωσε ότι σε γενικές γραμμές τα επιτεύγματα της τουρκικής βιομηχανίας ακολουθούν το γενικό πρόγραμμα, όχι πάντοτε χωρίς προβλήματα. Το πετρελαιοφόρο στόλου Gungor Durmus, το οποίο ο σχεδιασμός ήθελε να αναλαμβάνει υπηρεσία στα 2018, ολοκληρώθηκε μόλις το παρελθόν έτος και ετοιμάζεται να ενταχθεί στην δύναμη του στόλου το 2021. Άλλα προγράμματα παρουσίασαν επίσης ανάλογες ή μικρότερες καθυστερήσεις.

Το 2021, πάντως, τόσο το μεγάλο σκάφος αμφιβίου πολέμου, το Anadolu, όσο και το πλοίο συλλογής πληροφοριών και ηλεκτρονικού πολέμου Ufuk, θα αναλάβουν υπηρεσία στο τουρκικό Ναυτικό. Η πρόοδος των δύο πιο σημαντικών προγραμμάτων του συνεχίζεται με εμπόδια και κάποιες καθυστερήσεις. Το 2021 προβλέπεται να καθελκυστούν οι πρώτες μονάδες του προγράμματος φρεγατών I-class (Istanbul) και του προγράμματος υποβρυχίων Piri Reis (Type 214TN).

Οι πρώτες είναι πλοία των 3000 τόνων (113 μέτρα μήκος) πολλαπλού ρόλου και αποτελούν ένα πρόσθετο βήμα της τουρκικής ναυτικής σχεδίασης μετά τις κορβέτες τύπου Ada. Ο σχεδιασμός τους και η τεχνογνωσία που θα αποκτηθεί θα επιτρέψουν στην ναυπηγική βιομηχανία να υλοποιήσει σχέδια για παραγωγή μεγάλων πλοίων επιφανείας, αντιτορπιλικών των 9.000(+) τόνων. Τα υποβρύχια είναι τα γνωστά γερμανικής σχεδίασης 214 που έχει προμηθευτεί και η Ελλάδα και από τα οποία τα τουρκικά ναυπηγεία θα παραδώσουν οκτώ μονάδες στα επόμενα χρόνια.

Μακροπρόθεσμος ο τουρκικός σχεδιασμός

Μέσα στο 2021 επίσης, με βάση τον σχεδιασμό, προβλέπεται να αρχίσουν οι παραδόσεις των αντιπλοϊκών πυραύλων Atmaca, τουρκικής σχεδίασης και παραγωγής και των τορπιλών βαρέως τύπου Akya, επίσης. Η είσοδος πολλών οπλικών συστημάτων στην φάση της παραγωγής και της υπηρεσίας, δεν μειώνει τους ρυθμούς εξέλιξης αντίστοιχων συστημάτων του μέλλοντος. Το 2021 θα συνεχιστεί η μελέτη για την κατασκευή ισχυρά εξοπλισμένων περιπολικών θαλάσσης, όπως και το σχέδιο ναυπήγησης μεγάλων αντιτορπιλικών TF-2000.

Η ελληνογαλλική αµυντική συνεργασία και οι σειρήνες της εξάρτησης

του Νικόλα Δημητριάδη

Στις αρχές του έτους, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας προέβη σε μία κίνηση που προκάλεσε έκπληξη: Αποφάσισε τη συμμετοχή της Ελλάδας σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα σχεδίασης και ανάπτυξης ενός νέου πλοίου, του «European Patrol Corvette»[1]. Είναι μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις που η Ελλάδα αποφασίζει να συμμετάσχει εξαρχής στην εξέλιξη ενός οπλικού συστήματος, αντί να αγοράσει ένα έτοιμο, από κάποια άλλη χώρα.

Το πρόγραμμα «European Patrol Corvette» (ΕPC) εντάσσεται στην ευρωπαϊκή «Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία στον τομέα της Ασφάλειας και της Άμυνας» (PESCO) και αναμένεται να αποδώσει ένα πλοίο 3.000 τόνων, το οποίο θα δέχεται μια ποικιλία εξοπλισμού και οπλισμού, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί σε διαφορετικούς ρόλους: από περιπολικό ανοικτής θαλάσσης για την Ακτοφυλακή, μέχρι μικρή φρεγάτα για το Πολεμικό Ναυτικό. Του προγράμματος ηγείται ο γαλλοϊταλικός ναυπηγικός κολοσσός Naviris (κοινοπραξία των εταιρειών Fincantieri και Naval group).