α) Μια ματιά στην "απελευθερωμένη" Συρία.
β) 4 δις για την "αναβάθμιση" 500 μουσειακών τεθωρακισμένων από Ισραηλινούς και Μυτηλιναίο δίνει η Ελλάδα
Προτού πάμε στο κεντρικό μας θέμα, ας ρίξουμε μια ματιά στο πως μοιάζει η απελευθερωμένη Συρία, ξεκινώντας από τους βασικούς παίχτες.
Οι τζιχαντιστές κι επικηρυγμένοι τρομοκράτες, πρώην μέλη της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους που κυβέρνησαν με τις πλάτες της Τουρκίας την περιφέρεια Ιντλίμπ με υποδειγματικά δημοκρατικό και συμπεριληπτικό τρόπο , είναι πλέον απελευθερωτές κι αντάρτες κι επαναστάτες και μαζί με τον μισθοφορικό στρατό υπό τουρκική διοίκηση, εκδιώκουν τους Κούρδους, που είναι σύμμαχοι των αμερικάνων και των Ισραηλινών στον αγώνα τους κατά του Ισλαμικού κράτους, το οποίο Τούρκοι, ισραηλινοί και Αμερικάνοι έμμεσα ή και άμεσα εκπαίδευσαν κι εξόπλισαν για να διώξουν τον Άσσαντ. Οι ισραηλινοί έχουν κάνει πάνω από 500 αεροπορικές επιδρομές στην Συρία, καταστρέφοντας κάθε στρατιωτική υποδομή της, πλοία, αεροδρόμια, αποθήκες πυρομαχικών, άρματα μάχης, πυραύλους και αεράμυνες, καταστρέφοντας μαζί με όλα αυτά και κάθε σεβασμό στο έρμο το Διεθνές Δίκαιο.
Οι ισραηλινοί έχουν καταλάβει το όρος Ερμόν, που τους δίνει στο πιάτο την εποπτεία της Συρίας και κάναν ντου και στην ουδέτερη ζώνη ενώ σκοπεύουν να εποικίσουν και τα για δεκαετίες κατεχόμενα από αυτούς υψίπεδα του Γκολάν. Οι αμερικανοί τραβάν για μια ακόμη φορά το αυτάκι των Ισραηλινών γιατί το παρακάναν, λένε ότι στηρίζουν τους Κούρδος αλλά δεν κάνουν τίποτε για να τους προστατέψουν από τους τζιχαντιστές και τους Τούρκους.
Τόσο οι Ισραηλινοί όσο και οι Τούρκοι λένε ότι σέβονται κι ότι θα προασπίσουν την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας αλλά κατηγορούν ο ένας τον άλλο και δικαίως, ότι την έχουν καταξεσκίσει.
Συριακός στρατός, όχι απλά δεν υπάρχει πλέον αλλά ούτε και πρόκειται να ανασυγκρατηθεί σε κάτι το αξιόμαχο για πολλές δεκαετίες ακόμη και το μόνο που υπάρχει στη θέση του είναι οι τζιχαντιστές που εξοπλίζονται από την Τουρκία αλλά δεν θεωρούν εχθρό τους το Ισραήλ και μέχρι και χθες, δεν είχαν βγάλει τσιμουδιά για τις προκλητικές και ακραία καταστροφικές ενέργειες των Ισραηλινών εις βάρος της χώρας που πλέον υποτίθεται ότι κυβερνούν.
Για να δούμε τώρα, πως βάζουμε και μεις το χεράκι μας για να χρηματοδοτήσουμε από την πίσω πόρτα τους πολέμους των Ισραηλινών στη Μέση Ανατολή.
Τα M-113 είναι απαρχαιωμένα Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ) τα οποία χρησιμοποίησαν οι Αμερικανοί στον πόλεμο του Βιετνάμ. Εμείς έχουμε 500 από δαύτα και σίγουρα δεν καλύπτουν τις ανάγκες κανενός σύγχρονου στρατού. Έτσι πέσαν στο επιτελικό τραπέζι προτάσεις για αγορά νεότερων ή και καινούργιων τεθωρακισμένων ή για την αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό των παλιατζούρων, που φάνταζε και ως οικονομικότερη λύση. Έλα όμως που δεν είναι.
Ας πάμε όμως στο βασικότερο των ερωτημάτων. Αποτελεί αυτή η κατηγορία οχημάτων προτεραιότητα για τις ανάγκες της ελληνικής άμυνας; Σαφέστατα όχι. Αυτά τα οχήματα προσφέρουν κάποια προστασία στους πεζικάριους που επιχειρούν σε εχθρικό έδαφος ή σε πολεμικά μέτωπα. Προστασία για το στράτευμα εντός της χώρας, αποτελεί, όπως και για τους πολίτες, σοβαρή αεράμυνα και αεροπορία. Αν δεν μπορείς να προστατεύσεις το εσωτερικό της χώρας, τότε οι φαντάροι σου ας πάρουν και το τρένο που είναι και πιο γρήγορο αν και τα Τέμπη συμβουλεύουν το αντίθετο.
Με άλλα λόγια, προτεραιότητα είναι τα νησιά και τα σύνορα στον Έβρο να γίνουν αδιαπέραστοι αστακοί με την κάλυψη ισχυρής αεράμυνας, αεροπορίας και ναυτικού, ώστε να μην μπορούν να μπουν οι Τούρκοι μέσα. Αν μπουν, θα τα χρειαστείς τα TOMΠ για απόπειρες ανακατάληψης, αλλά τότε θα είναι αργά.
Τα οχήματα αυτά, δεν είναι αυτό που χρειάζεται η χώρα: Σοβαρό μέσο αποτροπής και στρατιωτικής υπεροχής του αμυνόμενου. Εκτός κι αν θέλουμε να κάνουμε ντου στην Τουρκία για να αξιοποιήσουμε και τα F-35 που θα πάρουμε, τα οποία είναι ιδανικά για χτυπήματα βάθους, όπως τα χρησιμοποιούν οι Ισραηλινοί. Αλλά εμείς, δεν θα επιτεθούμε εκεί που γλείφουμε, έτσι δεν είναι;
Η ιστορία των προτάσεων για τα τεθωρακισμένα
Αρχικά, υπήρχε σχέδιο για τη δημιουργία ενός καινοτόμου ΤΟΜΠ από την ελληνική πολεμική βιομηχανία. Αλλά η ελληνική πολεμική βιομηχανία, όχι απλά δεν έπρεπε να ενισχυθεί αλλά ούτε καν να υπάρχει ώστε να μπορεί η Ελλάδα να χρηματοδοτεί ελεύθερα την πολεμική βιομηχανία της Δύσης και τους ενδιάμεσους μιζαδόρους ή και υπουργούς.
Εμείς άλλωστε, ηγούμαστε της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και δεν καταδεχόμαστε να ξαναγυρίσουμε στην 3η, την οποία απλά, πηδήξαμε τάξη γιατί είμαστε τόσο ταλαντούχοι.
Μετά ήρθε η πρόταση για την παραχώρηση από τους Αμερικανούς δωρεάν Bradley με αντάλλαγμα το κόστος της αναβάθμισης τους, το οποίο κάποιες πηγές ανέφεραν ότι κυμαινόταν από 1 εως 3 εκατομμύρια για κάθε όχημα, ανάλογα με την κατάστασή του.
Τελικά επικράτησε στα επιτελεία της χώρας η γνώμη ότι το κόστος της αναβάθμισης τους θα έφτανε στα 8 εκατομμύρια το τεμάχιο που είναι όντως εξωφρενικό όπως θα δούμε παρακάτω, αλλά ακόμη κι έτσι, τα Bradley, ακόμη και σε κακή κατάσταση είναι πολύ νεότερα και καλύτερα από τα Μ-113 που έχουμε εμείς.
Στην συνέχεια ήρθε η πρόταση για ολοκαίνουρια γερμανικά Lynx μαζί με μπόλικα μεταχειρισμένα Marder, με το κόστος αναβάθμισης των δεύτερων να εκτιμάται από κάποιους μόλις στις 500.000 το τεμάχιο.
Βούλιαξε κι αυτή.
Και τώρα, η χώρα προσανατολίζεται στην απευθείας ανάθεση της αναβάθμισης των 500 αρχαίων Μ-113 στην ισραηλινή Rafael που θα γίνει στα εργοστάσιο της ΜΕΤΚΑ στη Μαγνησία με την ΜΕΤΚΑ να ανήκει στον Μυτιληναίο με το εξωφρενικό κόστος των λίγο κάτω από 8.000.000 το τεμάχιο, όταν τα υπερσύγχρονα και ολοκαίνουργια γερμανικά Lynx και τα ολοκαίνουρια σουηδικά CV-90, κοστίζουν από 10 εώς 11 εκατομμύρια το κάθε ένα.
Η επιστροφή του Μυτιληναίου...
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Πέτρος Αργυρίου
Προτού πάμε στο κεντρικό μας θέμα, ας ρίξουμε μια ματιά στο πως μοιάζει η απελευθερωμένη Συρία, ξεκινώντας από τους βασικούς παίχτες.
Οι τζιχαντιστές κι επικηρυγμένοι τρομοκράτες, πρώην μέλη της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους που κυβέρνησαν με τις πλάτες της Τουρκίας την περιφέρεια Ιντλίμπ με υποδειγματικά δημοκρατικό και συμπεριληπτικό τρόπο , είναι πλέον απελευθερωτές κι αντάρτες κι επαναστάτες και μαζί με τον μισθοφορικό στρατό υπό τουρκική διοίκηση, εκδιώκουν τους Κούρδους, που είναι σύμμαχοι των αμερικάνων και των Ισραηλινών στον αγώνα τους κατά του Ισλαμικού κράτους, το οποίο Τούρκοι, ισραηλινοί και Αμερικάνοι έμμεσα ή και άμεσα εκπαίδευσαν κι εξόπλισαν για να διώξουν τον Άσσαντ. Οι ισραηλινοί έχουν κάνει πάνω από 500 αεροπορικές επιδρομές στην Συρία, καταστρέφοντας κάθε στρατιωτική υποδομή της, πλοία, αεροδρόμια, αποθήκες πυρομαχικών, άρματα μάχης, πυραύλους και αεράμυνες, καταστρέφοντας μαζί με όλα αυτά και κάθε σεβασμό στο έρμο το Διεθνές Δίκαιο.
Οι ισραηλινοί έχουν καταλάβει το όρος Ερμόν, που τους δίνει στο πιάτο την εποπτεία της Συρίας και κάναν ντου και στην ουδέτερη ζώνη ενώ σκοπεύουν να εποικίσουν και τα για δεκαετίες κατεχόμενα από αυτούς υψίπεδα του Γκολάν. Οι αμερικανοί τραβάν για μια ακόμη φορά το αυτάκι των Ισραηλινών γιατί το παρακάναν, λένε ότι στηρίζουν τους Κούρδος αλλά δεν κάνουν τίποτε για να τους προστατέψουν από τους τζιχαντιστές και τους Τούρκους.
Τόσο οι Ισραηλινοί όσο και οι Τούρκοι λένε ότι σέβονται κι ότι θα προασπίσουν την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας αλλά κατηγορούν ο ένας τον άλλο και δικαίως, ότι την έχουν καταξεσκίσει.
Συριακός στρατός, όχι απλά δεν υπάρχει πλέον αλλά ούτε και πρόκειται να ανασυγκρατηθεί σε κάτι το αξιόμαχο για πολλές δεκαετίες ακόμη και το μόνο που υπάρχει στη θέση του είναι οι τζιχαντιστές που εξοπλίζονται από την Τουρκία αλλά δεν θεωρούν εχθρό τους το Ισραήλ και μέχρι και χθες, δεν είχαν βγάλει τσιμουδιά για τις προκλητικές και ακραία καταστροφικές ενέργειες των Ισραηλινών εις βάρος της χώρας που πλέον υποτίθεται ότι κυβερνούν.
Για να δούμε τώρα, πως βάζουμε και μεις το χεράκι μας για να χρηματοδοτήσουμε από την πίσω πόρτα τους πολέμους των Ισραηλινών στη Μέση Ανατολή.
Λεφτά υπάρχουν.
Τα M-113 είναι απαρχαιωμένα Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ) τα οποία χρησιμοποίησαν οι Αμερικανοί στον πόλεμο του Βιετνάμ. Εμείς έχουμε 500 από δαύτα και σίγουρα δεν καλύπτουν τις ανάγκες κανενός σύγχρονου στρατού. Έτσι πέσαν στο επιτελικό τραπέζι προτάσεις για αγορά νεότερων ή και καινούργιων τεθωρακισμένων ή για την αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό των παλιατζούρων, που φάνταζε και ως οικονομικότερη λύση. Έλα όμως που δεν είναι.
Ας πάμε όμως στο βασικότερο των ερωτημάτων. Αποτελεί αυτή η κατηγορία οχημάτων προτεραιότητα για τις ανάγκες της ελληνικής άμυνας; Σαφέστατα όχι. Αυτά τα οχήματα προσφέρουν κάποια προστασία στους πεζικάριους που επιχειρούν σε εχθρικό έδαφος ή σε πολεμικά μέτωπα. Προστασία για το στράτευμα εντός της χώρας, αποτελεί, όπως και για τους πολίτες, σοβαρή αεράμυνα και αεροπορία. Αν δεν μπορείς να προστατεύσεις το εσωτερικό της χώρας, τότε οι φαντάροι σου ας πάρουν και το τρένο που είναι και πιο γρήγορο αν και τα Τέμπη συμβουλεύουν το αντίθετο.
Με άλλα λόγια, προτεραιότητα είναι τα νησιά και τα σύνορα στον Έβρο να γίνουν αδιαπέραστοι αστακοί με την κάλυψη ισχυρής αεράμυνας, αεροπορίας και ναυτικού, ώστε να μην μπορούν να μπουν οι Τούρκοι μέσα. Αν μπουν, θα τα χρειαστείς τα TOMΠ για απόπειρες ανακατάληψης, αλλά τότε θα είναι αργά.
Τα οχήματα αυτά, δεν είναι αυτό που χρειάζεται η χώρα: Σοβαρό μέσο αποτροπής και στρατιωτικής υπεροχής του αμυνόμενου. Εκτός κι αν θέλουμε να κάνουμε ντου στην Τουρκία για να αξιοποιήσουμε και τα F-35 που θα πάρουμε, τα οποία είναι ιδανικά για χτυπήματα βάθους, όπως τα χρησιμοποιούν οι Ισραηλινοί. Αλλά εμείς, δεν θα επιτεθούμε εκεί που γλείφουμε, έτσι δεν είναι;
Η ιστορία των προτάσεων για τα τεθωρακισμένα
Αρχικά, υπήρχε σχέδιο για τη δημιουργία ενός καινοτόμου ΤΟΜΠ από την ελληνική πολεμική βιομηχανία. Αλλά η ελληνική πολεμική βιομηχανία, όχι απλά δεν έπρεπε να ενισχυθεί αλλά ούτε καν να υπάρχει ώστε να μπορεί η Ελλάδα να χρηματοδοτεί ελεύθερα την πολεμική βιομηχανία της Δύσης και τους ενδιάμεσους μιζαδόρους ή και υπουργούς.
Εμείς άλλωστε, ηγούμαστε της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και δεν καταδεχόμαστε να ξαναγυρίσουμε στην 3η, την οποία απλά, πηδήξαμε τάξη γιατί είμαστε τόσο ταλαντούχοι.
Μετά ήρθε η πρόταση για την παραχώρηση από τους Αμερικανούς δωρεάν Bradley με αντάλλαγμα το κόστος της αναβάθμισης τους, το οποίο κάποιες πηγές ανέφεραν ότι κυμαινόταν από 1 εως 3 εκατομμύρια για κάθε όχημα, ανάλογα με την κατάστασή του.
Τελικά επικράτησε στα επιτελεία της χώρας η γνώμη ότι το κόστος της αναβάθμισης τους θα έφτανε στα 8 εκατομμύρια το τεμάχιο που είναι όντως εξωφρενικό όπως θα δούμε παρακάτω, αλλά ακόμη κι έτσι, τα Bradley, ακόμη και σε κακή κατάσταση είναι πολύ νεότερα και καλύτερα από τα Μ-113 που έχουμε εμείς.
Στην συνέχεια ήρθε η πρόταση για ολοκαίνουρια γερμανικά Lynx μαζί με μπόλικα μεταχειρισμένα Marder, με το κόστος αναβάθμισης των δεύτερων να εκτιμάται από κάποιους μόλις στις 500.000 το τεμάχιο.
Βούλιαξε κι αυτή.
Και τώρα, η χώρα προσανατολίζεται στην απευθείας ανάθεση της αναβάθμισης των 500 αρχαίων Μ-113 στην ισραηλινή Rafael που θα γίνει στα εργοστάσιο της ΜΕΤΚΑ στη Μαγνησία με την ΜΕΤΚΑ να ανήκει στον Μυτιληναίο με το εξωφρενικό κόστος των λίγο κάτω από 8.000.000 το τεμάχιο, όταν τα υπερσύγχρονα και ολοκαίνουργια γερμανικά Lynx και τα ολοκαίνουρια σουηδικά CV-90, κοστίζουν από 10 εώς 11 εκατομμύρια το κάθε ένα.
Η επιστροφή του Μυτιληναίου...
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.