Κειμηλιοποίηση

 

 Του Δημήτρη Βασιλειάδη                               

    Είναι μέρες τώρα που απασχολεί τη σκέψη μου. Μιλάω για την κειμηλιοποίηση. Την διαδικασία δηλαδή με την οποία ένα αντικείμενο ή ένα πρόσωπο που έχει δεθεί ακατάλυτα με τις ζωές μας, φεύγει πια απ΄ την συνηθισμένη σχέση μας με τη μνήμη του, απ΄ τη σφαίρα των συναισθημάτων του χαμού και της νοσταλγίας, και περνάει πια στη σφαίρα του απρόσιτου, του ιερού, του  ανέγγιχτου. 

Και αν μεν αυτό έχει να κάνει με  αντικείμενα το κακό δεν είναι δα και τόσο μεγάλο, αντίθετα, έχει κάποιες φορές και κάποια γοητεία.

 Το κακό -κι εδώ ελλοχεύει ο μεγάλος κίνδυνος- βρίσκεται κατά τη γνώμη μου, όταν αυτό έχει να κάνει με πρόσωπα, και μάλιστα πρόσωπα σημαίνοντα όχι μόνο για μας, αλλά για την πατρίδα και το λαό όπως ο πολυαγαπημένος Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Κι ο κίνδυνος αυτός είναι, ότι όταν κειμηλιοποιείται ένα τέτοιο πρόσωπο, στην ουσία απονεκρώνεται τελείως, παύει πια να είναι στις ζωές μας, στις πολιτικές μας δράσεις, σαν ενεργά ζωντανό. Κι ένα πρόσωπο σαν τον Μιχάλη μένει ζωντανό δίπλα μας, όχι μόνον όταν αναδεικνύουμε τις θέσεις του -και καλά κάνουμε- που είναι θέσεις και του χώρου, αλλά όταν τις εμπλουτίζουμε, και μάλιστα καινοτομώντας.

 Μου είναι αδύνατο να παραδεχτώ ότι αυτός ο χωρός δεν μπορεί να υπάρξει σαν τέτοιος -χώρος ιδεών και σκέψης πρωτίστως- χωρίς το Μιχάλη. 

Και ξεκάθαρίζω ευθύς εξ΄ αρχής :  Δεν μιλάω για   ο ρ γ α ν ω τ ί σ τ ι κ α,  για   τ α κ τ ι κ ι σ μ ο ύ ς   και για όλα αυτά, που στο βαθμό που λέω ότι γνωρίζω το Μιχάλη, αυτός τα θεωρούσε πάντα δευτερεύουσας σημασίας, αν όχι ασήμαντα, μπρος στην Πολιτική καθ΄ αυτή.                         

     Αυτή είναι η γνώμη μου, που μπορεί να είναι και λάθος.

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/share/p/1C6LvZTc9K/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

19η Μαΐου - Μνήμη Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Βασίλης Ασημακόπουλος:« Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Το Ποντιακό ως πολιτικό και επιστημονικό ζήτημα. Η σημασία της 19ης Μαϊου »

Ημερίδα «Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού : Μνήμη, αναγνώριση και στρατηγική»*.

 ΕΚΠΑ-Αμφ. Ιωάννης Δρακόπουλος- 5 Μαϊου 2025

Διοργανωτές : Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών Νομού Αττικής

  « Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Το Ποντιακό ως πολιτικό και επιστημονικό ζήτημα. Η σημασία της 19ης Μαϊου »

του Βασίλη Ασημακόπουλου [1]

         

Ευχαριστώ από καρδιάς τους διοργανωτές, τον Σύλλογο Ποντίων Φοιτητών Νομού Αττικής γι’ αυτήν την εξαιρετικά τιμητική πρόσκληση να συμμετάσχω σε μια ημερίδα με εξαιρετικούς συνομιλητές, που έχουν βαθιά γνώση στο θέμα. Μια ημερίδα αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.  

          Είναι πολύ τιμητικό να σε καλούν οι φοιτητές. Είναι πολύ τιμητικό να σε καλούν να μιλήσεις στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι πολύ τιμητικό να μιλάς για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και το Ποντιακό Ζήτημα. Τιμητικό και συγκινητικό συνάμα.

Θυμάμαι εδώ σ’ αυτό το ίδιο αμφιθέατρο που βρισκόμαστε σήμερα, στις 8 Μαρτίου 1998, ημέρα της γυναίκας, εκδήλωση της Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών με ομιλητές τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και Γυναίκες που είχαν υποστεί  οι ίδιες, αλλά και ως μητέρες, σύζυγοι, αδελφές, κόρες, τη βία, τη βαρβαρότητα αυταρχικών-φασιστικών καθεστώτων  στις περιοχές της Νότιας Αμερικής και της Ανατολικής Μεσογείου.   

          Για εμένα όπως και για χιλιάδες άλλους ανθρώπους, που δεν έχουμε την τιμή να είμαστε ποντιακής καταγωγής, το Ποντιακό ζήτημα είναι ταυτισμένο, ενσαρκώνεται στο πρόσωπο και τη διαδρομή, την πολιτική παρέμβαση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Πολύ περισσότερο για ανθρώπους που προερχόμαστε από τον κομματικό σχηματισμό του οποίου ο Μιχάλης συνέβαλε από την εποχή της ηλικιακής του νεότητας  - η γνώμη μου είναι ότι παρέμεινε για πάντα νέος - και βγαίνοντας από τον αγώνα κατά της δικτατορίας μέσα από τις γραμμές του ΠΑΚ, στην ίδρυση και συγκρότησή του. Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Ακόμα περισσότερο, για ανθρώπους που εντάχθηκαν στο ιδεολογικό ρεύμα που καθοδηγούσε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης και που τον ακολούθησαν, όταν ο Μιχάλης διαφωνώντας συνολικά πια με την εξέλιξη του κομματικού αυτού σχηματισμού, αποχώρησε, συγκροτώντας την Δημοκρατική Περιφερειακή Ένωση. Ένα σχήμα που αντιμετωπίστηκε με τους όρους της «καρτελοποιημένης πολιτικής» στην Ελλάδα, μια περίοδος  που καθορίστηκε από τη Siemens και το Χρηματιστήριο, για ν’ αναφέρω δύο λέξεις που συμπυκνώνουν το πνεύμα και τις υλικές πρακτικές της εποχής.  Αυτά ως μια κατ’ αρχάς γνωριμία μαζί σας και αυτοπαρουσίαση, αν μου επιτρέπετε,  σε σχέση με τον Μιχάλη.

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης είναι παιδί δύο επαναστάσεων. Είναι τέκνο των κινημάτων, του πνεύματος του «1968», αφενός στη διάσταση της διανοητικής και κοινωνικής απελευθέρωσης του ανθρώπου από δομές και μηχανισμούς αλλοτρίωσης, εκμετάλλευσης, ετερονομίας.  Αφετέρου στη διάσταση της αμφισβήτησης της παραδοσιακής αριστεράς και της ιχνηλάτησης μιας νέας αριστεράς, στην κατεύθυνση της νεομαρξιστικής θεωρίας της εξάρτησης και των κινημάτων εθνικής απελευθέρωσης των λαών της παγκόσμιας περιφέρειας.

 Είναι επιπλέον τέκνο της Ελληνικής Επανάστασης, της Μεγάλης Ιδέας, της Ποντιακής του καταγωγής, τόσο ως Αντίσταση, όσο και ως προσφυγιά,  της Εθνικής Αντίστασης στα χρόνια της κατοχής,  της αντίστασης ενάντια στη δικτατορία. Είναι δηλαδή τέκνο διαστάσεων και δυναμικών που διαπερνούν το εθνικό, το διεθνές, αλλά και το κοινωνικό γίγνεσθαι. Η διεθνική και εθνική του ταυτότητα είναι σμιλεμένες, οργανικά δεμένες. Πατριώτης και Διεθνιστής. Όπως οργανικά δεμένο στη θεώρηση του Μιχάλη είναι το εθνικό με το κοινωνικό ζήτημα.

Τα σχήματα αυτά συνιστούν θεμέλια στη θεωρητική σκέψη και τον πολιτικό λόγο του Μιχάλη. Αν δεν έχει υπ’ όψιν του κάποιος αυτά, αν δεν εκκινήσει απ’ αυτά, δεν μπορεί κατά τη γνώμη μου να τον κατανοήσει. Και ακόμα περισσότερο δεν μπορεί να κατανοήσει τον τόπο μας, την ιστορική του διαδρομή και εξέλιξη, αλλά και να συμβάλει δημιουργικά και απελευθερωτικά στην πορεία του. Αυτό που ο Χαραλαμπίδης  χαρακτήριζε ως ανάγκη για «αυτόχθονη παραγωγή πολιτικής σκέψης».

Επόμενα και πολύ σημαντικά σημεία είναι τα στοιχεία της πολιτικής πρακτικής του Μιχάλη, στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον λόγο του. Πρόκειται για έναν λόγο με έμφαση στο στοιχείο της μνήμης και των συμβολισμών. Ο ελληνικός πολιτισμός είναι συμβολικός και μνημονικός. Είναι όμως και μια πολιτική παρέμβαση όπου ο λόγος συνδέεται με την πράξη, με το παράδειγμα. Γι’ αυτό και το  ηθικό κύρος του Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Σε μια εποχή υποχώρησης της πολιτικής και των ανθρώπων της, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης διακρινόταν για το ήθος, όχι επειδή το διακήρυσσε. Δεν ήταν ηθικολόγος. Αλλά επειδή το έκανε πράξη, παράδειγμα. Και η πολιτική είναι υπόθεση πράξης, παραδείγματος. Ειδικά σε σχέση με τις νεότερες γενιές.   

Με την έννοια αυτή μπορεί να λεχθεί ότι αν θέλουμε να αναφέρουμε τέσσερις λέξεις που αντιπροσωπεύουν τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, αυτές είναι :  Η Μνήμη- το Ήθος- το Παράδειγμα- ο Λόγος.

Το Ποντιακό ζήτημα ο Μιχάλης το έβλεπε ως εθνικό, αλλά και ως διεθνές, ευρωπαϊκό, οικουμενικό και ανθρωπιστικό ζήτημα. Στοιχεία, μνήμες και βιώματα που τα είχε από την οικογένειά του και τον τόπο καταγωγής , την Σάντα στον ιστορικό Πόντο, στο προσφυγικό  Αετοχώρι στον Έβρο, την Αλεξανδρούπολη, την Θράκη, τα συγκροτεί σ’ ένα επίπεδο αρχικά πολιτικό και στη συνέχεια θεωρητικό, στην Ιταλία,  στα χρόνια των σπουδών στη Ρώμη και του αγώνα τη δεκαετία 1971-1981. Ειδικότερα στο πλαίσιο της Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών, μιας διεθνούς ΜΚΟ που ιδρύθηκε το 1976, με Πρόεδρο  τον Λέλιο Μπάσσο, μια πολύ σημαντική φιγούρα της ιταλικής σοσιαλιστικής αριστεράς και στη συνέχεια τον Γάλλο νομικό Λεό Ματαρασώ, πρόσωπα που αποτελούσαν πηγή έμπνευσης για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη.   

Αχμέτ Ασκάρ:Υποκλίνομαι για άλλη μια φορά στη μνήμη ενός σπουδαίου ανθρώπου, του αδελφού μου, του συντρόφου μου και δασκάλου μου Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Υπόσχομαι για άλλη μια φορά ότι θα κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη του στον αγώνα μας.

Η ομιλία του Αχμάντ Ακσάρ στην ημερίδα που διοργάνωσε ο Ποντιακός Σύλλογος Σουρμένων Αττικής στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη! 

Ομιλία στην ημερίδα στη Μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αχμέτ Ασκάρ  

Μέλος της πρωτοβουλίας για την Αντιόχεια- Κιλικία

Σούρμενα 23 Απριλίου 2025

Φίλες και Φίλοι

Αφού σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση της Ένωσης Ποντίων Σουρμένων, να συμμετάσχω στην ημερίδα στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, θα ήθελα να ξεκινήσω την ομιλία μου χαιρετίζοντας όλες και όλους εξ΄ ονόματος των Αράβων Αλαουιτών- Αλεβιτών που υφίστανται  γενοκτονία σήμερα μπροστά στα μάτια του κόσμου .

Η γενοκτονία που υπέστησαν πριν από δεκαετίες ο Ελληνικός και ο αρμενικός λαός συνεχίζεται σήμερα στη Συρία και πρωταγωνιστής είναι και πάλι το φασιστικό τουρκικό κράτος.                        

Ο αείμνηστος Μιχάλης Χαραλαμπίδης ήταν φίλος όλων των καταπιεσμένων λαών. Δεν ήταν μόνο ένας σπουδαίος και έμπιστος φίλος για εμάς, ήταν ένας από εμάς,  που μπορούσε να σκεφτεί όπως εμείς και να νιώθει αυτό που νιώθουμε. Ήταν αδελφός, σύντροφος και δάσκαλος για εμάς. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ. Θα τον κρατάμε πάντα ζωντανό στον αγώνα μας. Υποκλίνομαι με σεβασμό μπροστά στη μνήμη του.

Λίγοι στην Ελλάδα γνωρίζουν την ιστορία της Αντιόχειας. Πολύ λίγοι άνθρωποι στην Ελλάδα γνωρίζουν την ιστορία των Αράβων Αλαουιτών που ζούσαν στην Αντάκεια-Κιλικία και τις ακτές της Συρίας και τη σχέση τους με την ελληνική φιλοσοφία και πολιτισμό. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης γνώριζε την ιστορία μας καλύτερα από εμάς. Επειδή  ήξερε την ιστορία, ήξερε  ότι ήμασταν «Έλληνες» που χαθήκαμε στα ανατολικά. Δηλαδή συμπατριώτες !

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, λίγους μήνες πριν φύγει από κοντά μας, μιλά φανερά συγκινημένος στην πατρίδα του, την Αλεξανδρούπολη,  κατά την υποδοχή της εικόνας της Παναγίας της Σουμελά, για την Εκκλησία, την Ορθοδοξία, τη σχέση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας και την υπεράσπιση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ένας χρόνος χωρίς τον αγωνιστή Μιχάλη Χαραλαμπίδη: Ακόμα και τώρα που μας αποχαιρέτησε, μας διαφεύγει όλο του το μέγεθος, μεγάλος Πατριώτης και Άνθρωπος

Ο μεγάλος Πατριώτης και Αγωνιστής Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Φωτογραφία Αρχείου via Πρώτο Θέμα

Του ΓΙΑΝΝΑΚΗ Λ. ΟΜΗΡΟΥ* – Λευκωσία

Συμπληρώθηκε αυτές τις μέρες ένας χρόνος από τη «φυγή» του μεγάλου αγωνιστή, διανοούμενου συγγραφέα και πολιτικού Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

•«Δεν υπάρχει πρόβλημα Αιγαίου. Δεν υπάρχει πρόβλημα νησιών. Δεν υπάρχει Κουρδικό πρόβλημα. Δεν υπάρχει Κυπριακό πρόβλημα. Ένα είναι το πρόβλημα. Η Τουρκία».

 Αυτά είπε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης σε ένα από τα πρώτα συνέδρια του ΠΑΣΟΚ. Και οι χιλιάδες σύνεδροι, όρθιοι αποθέωναν για πολλή ώρα αυτόν το μεγάλο Έλληνα και εμβληματική μορφή του Ποντιακού Ελληνισμού.

Αμετακίνητα προσηλωμένος σε αρχές και αξίες, συνεπής, ασυμβίβαστος και απροσκύνητος.

Πρωτοπόρος στην ανάδειξη της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Συμπαραστάτης των Κούρδων αγωνιστών. Ένθερμος συνοδοιπόρος στον αγώνα για τερματισμό της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο.

•Το 1994, η Βουλή των Ελλήνων, υιοθέτησε την πρόταση του για την αναγνώριση της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας. Το ίδιο έπραξε και η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η αρχική περίοδος της πολιτικής ζωής του Μιχάλη Χαραλαμπίδη και η επικήρυξη του από το τουρκικό κράτος

Ο μεγάλος Πατριώτης και Αγωνιστής Μιχάλης Χαραλαμπίδης.

Η αρχική περίοδος της πολιτικής ζωής του Μιχάλη Χαραλαμπίδη και η επικήρυξη του από το τουρκικό κράτος: 

Πρέπει να ειπωθούν κάποια πράγματα για τον σπουδαίο Πατριώτη.

Του ΓΙΑΝΝΗ ΧΟΥΤΑ*

Αναλογιζόμενος ότι σ’ αυτή την μεγαλοπρεπή αίθουσα μιλούσε ο μέγας Παλαμάς, ένα ρίγος με διαπερνά. Από την άλλη, το να μιλάω σήμερα εδώ για τον Μιχάλη, μοιάζει με ένα κακό όνειρο. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Όμως…

Όμως, πρέπει να πώ κάποια πράγματα. Διότι η αρχική περίοδος της πολιτικής του ζωής δεν είναι γνωστή και είναι χρήσιμο να φωτιστεί Θα αναφερθώ, επίσης, και σε μερικές χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της ζωής του, που έτυχε να γνωρίζω, για να σκιαγραφήσω την προσωπικότητά του.

Πολλά είχε να πεί ο ίδιος για σημαντικές στιγμές του και θα τα έγραφε, όπως έλεγε, όταν θα ξαλάφρωνε από άλλα σοβαρότερα ζητήματα.

Αναφερόμαστε, φυσικά, σε ένα άνθρωπο που είχε πολιτικοποιηθεί από πολύ μικρός. Από την κούνια του. Αν τυχόν αυτό είναι μία υπερβολή, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι πολιτικοποιήθηκε, όταν έμαθε για ποιό λόγο η γιαγιά του είχε χάσει τα λογικά της, είχε τρελλαθεί.

•Τον μεγάλο της γιό, τον Μιχάλη, τον πήραν οι Τούρκοι και δεν γύρισε ποτέ από τα Τάγματα Εργασίας. Και το αβάπτιστο μωρό της θυσιάστηκε για να μην προδωθούν από τα κλάματα και κατακρεουργηθούν οι κυνηγημένοι από τον Τοπάλ Οσμάν κάτοικοι της Σάντας του Πόντου.

Αυτά τα γεγονότα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ τον 5χρονο μικρό Μιχάλη και φαντάζομαι ότι θα είχε πεί μέσα του: «Εγώ, όταν μεγαλώσω, θα σταματήσω το Άδικο». Μία φλόγα ανθρωπισμού τον κυρίευσε. Είχε πλέον αφιερώσει τη ζωή του σε ανώτερους σκοπούς. Ήταν μόλις 12 χρονών και είχε γραφτεί για να πάει εθελοντής στην Κύπρο το 1963.

Μελαγχολώ αναλογιζόμενος ότι μπορεί να έρθει κάποια στιγμή που αυτή η λαλιά θα πάψει να υπάρχει...

Από Βιβλιοπωλείο Παίδευσις Βασιλειάδη

Ποσειδωνιάται

~~~~        

                                

Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται                                                                                      

ξέχασαν τόσους αιώνες ανακατευμένοι                                                         

με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι άλλους ξένους.                                         

Το μόνο που τους έμεινε προγονικό                                                                  

ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες,                                               

με λύρες και με αυλούς, με αγώνας και στεφάνους.                                                 

Κι είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής                                               

τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται,                                                           

και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε,                                                                  

που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι.                                                       

Και πάντα μελαγχολικά τέλειων΄ η γιορτή τους.                                                                  

Γιατί θυμούνται που κι αυτοί ήσαν Έλληνες -                                                 

Ιταλιώται έναν καιρό κι αυτοί,                                                                          

και τώρα πως εξέπεσαν, πως έγιναν,                                                              

να ζουν και να μιλούν βαρβαρικά                                                                     

βγαλμένοι -ω συμφορά- απ΄ τον Ελληνισμό.                                               

      

Κ. Καβάφης ''Κρυμμένα Ποιήματα''

~~~~~~~~~

άμα πεθάνω θα ΄χω φύγει

 
απ΄ τη γλώσσα

 
και θα ΄μαι τρυφερή σιγή

 

Ν. Καρούζος ''Σπαράγματα''

 

~~~~~~~~~

  Δεν υπάρχει άλλο πεδίο της ανθρώπινης ύπαρξης που να μιλά και να αποκαλύπτει αισθητικοποιημένες τόσο μεγάλες και σκληρές αλήθειες, όσο η ποίηση. Αλήθειες σκληρές που τις κρύβουμε περίτεχνα κι απ΄ τον ίδιο τον εαυτό μας γιατί δεν είναι βολικές (άρα το εάν είναι αλήθειες συζητιέται).      

 

                              

    Τα δυο παραπάνω ποιήματα ήρθαν στο νου μου -ιδιαίτερα του μέγιστου Καβάφη αυτού του εμβληματικού τέκνου των υπέροχων εξωελλαδίτικων ελληνικών κόσμων- καθώς παρακολουθούσα φορτωμένος, με όλα τα συναισθήματα που μοσχβολούν τα δυο παραπάνω ποιήματα, και έχοντας πάρει τελείως μηχανικά και παρηγορητικά όμως, το βίβλίο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ''Καλαβρία η Βαθειά Ελλάδα'',  το παρακάτω ντοκυμαντέρ που παραθέτω στον πιο κάτω σύνδεσμο και που  σας παρακαλώ ν΄ αφιερώσετε λίγο χρόνο να το δείτε, μα κυρίως να ακούσετε :     

1204 - Τι έγραψε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης για τη Δύση και τις συνέπειες της άλωσης

Δ' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ 12-13 Απριλίου 1204**

Τι έγραψε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης για τη Δύση και τις συνέπειες της άλωσης.

_________

Το 1204 Σταυροφόροι, με επικεφαλής τον Ερρίκο Δάνδολο, τον Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό και τον Βαλδουίνο της Φλάνδρας, κατέλαβαν, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τμήματα της Κωνσταντινούπολης, της πρωτεύουσας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. 

Μετά την Άλωση της Πόλης ιδρύθηκε η Λατινική Αυτοκρατορία (γνωστή στους Βυζαντινούς ως Φραγκοκρατία ή Λατινική Κατοχή)

 και ο Βαλδουίνος της Φλάνδρας στέφθηκε Αυτοκράτορας ως Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης στην Αγία Σοφία.

Όπως έγραφε το 2004 ο  Μιχάλης Χαραλαμπίδης*: 

"..Η κυρίαρχη στον ευρωπαϊκό χώρο ευρωκεντρική εκδοχή της ιστορίας είδε τους σταυροφόρους, όπως και τους εξερευνητές στη Λατινική Αμερική, ως αποστόλους, φορείς της πίστης, του σταυρού του μηνύματός του Θεού.  Υποβαθμίζει το γεγονός ότι στην πραγματικότητα ήταν φορείς του σπαθιού, του εμπορίου, του φέουδου και της ληστείας• περισσότερος σπαθοφόροι παρά σταυροφόροι[...]

Ο Γιάννης Μάζης για την θεμελίωση της 19ης Μαΐου και τους θεμελιωτές της

Διανοητική και πολιτική εντιμότητα. Εύγε κύριε Καθηγητά.

“Εισαι του Ρήγα Φερραίου παιδί” [του Βασίλη Ασημακόπουλου]

Συμπεράσματα 

από το Διήμερο Διαλόγου και Προβληματισμού αφιερωμένο στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη «Είσαι του Ρήγα Φερραίου παιδί!», 28 και 29 Μαρτίου 2025

Τα συμπεράσματα του διημέρου από τον Βασίλη Ασημακόπουλο

Το διήμερο αφιερωμένο στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, που έφυγε από αυτόν τον κόσμο πριν από ένα χρόνο, με τίτλο «Είσαι του Ρήγα Φερραίου παιδί ! », ολοκληρώνεται.

Ευχαριστούμε τους αγαπητούς ομιλητές και τις αγαπητές ομιλήτριες για τη συμμετοχή και τη συμβολή τους στο διήμερο μνήμης. Ευχαριστούμε όλες και όλους εσάς για την παρουσία σας.
Ευχαριστούμε τον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» για την χθεσινή φιλοξενία και ειδικότερα τον Πρόεδρο κ. Βασίλη Κωνσταντινόπουλο και τον Αντιπρόεδρο κ. Μανόλη Χατζηνάκη. Ευχαριστούμε τον Δήμο Καλλιθέας και ειδικότερα τον Δήμαρχο κ. Κώστα Ασκούνη, για την σημερινή φιλοξενία. Αμφότεροι οι χώροι προσφέρθηκαν δωρεάν.

Το διήμερο Διαλόγου και Προβληματισμού «Είσαι του Ρήγα Φερραίου παιδί!» οργανώθηκε από φίλους και συντρόφους του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ως ένα ελάχιστο χρέος πολιτικό και συνειδησιακό προς έναν διανοούμενο της πολιτικής, τον δάσκαλο και καθοδηγητή μας.

Αυτή ήταν η μία διάσταση.

Η άλλη είναι η εδραιωμένη πεποίθησή μας ότι το σώμα ιδεών, οι αρχές, οι προτάσεις του Μιχάλη Χαραλαμπίδη συγκροτούν ένα ιστορικά δικαιωμένο ερμηνευτικό σχήμα, σε μια περίοδο που έχουν καταρρεύσει πολλές κυρίαρχες συγκυριακά ερμηνείες των ιστορικών διαδικασιών, με τρόπο επώδυνο για την χώρα και τους πολίτες, όπως καταδεικνύουν η χρεοκοπία της χώρας, το τουρκικό πρόβλημα, το ζήτημα των σιδηροδρόμων, για να αναφέρω τρία βασικά θέματα, καθώς επίσης και έναν χάρτη, ένα σχέδιο για το μέλλον, σε μια περίοδο γενικευμένης σύγχυσης, αλλά και ταυτόχρονα συνειδητοποίησης της ανάγκης επανακαθορισμού του πολιτικού και μορφωτικού τοπίου.

Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποιοί πολιτικοί κλέβουν;

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης εξηγεί ποιοι πολιτικοί κλέβουν και εξαρτούνται από εξωθεσμικούς και εξωελλαδικούς παράγοντες.

 Απόσπασμα από ομιλία του στην Κόρινθο 18-03-2012.

ΠΗΓΗ: 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Μιχάλης Χαραλαμπίδης [10ο Συνέδριο Θρακών] - Επετηρίδες

ΠΗΓΗ:

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Με το σύνθημα «Η μνήμη σας, ο ανθρωπισμός μας», Πόντιοι της Γερμανίας στο Νταχάου

Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου 1941 η πατρίδα μας δέχθηκε την απρόκλητη γερμανική εισβολή.

H 6η Aπριλίου του 1914 ήταν η ημέρα που οι Nεότουρκοι επέλεξαν για να εκδιώξουν τους Έλληνες πολλών χωριών της επαρχίας Aρκαδιουπόλεως και της Bιζύης, αλλά και άλλων θρακικών περιοχών. Ήταν Kυριακή του Πάσχα, αυτού που στη μνήμη των Θρακιωτών έμεινε ως «το Mαύρο Πάσχα». H 6η Aπριλίου σηματοδότησε την απαρχή των συστηματικών διώξεων σε βάρος του Θρακικού Eλληνισμού από τους Tούρκους.

Υπενθυμίζω την πρωτοβουλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη να επισκεφτεί το Νταχάου για να μας υπενθυμίσει την ιστορική αλήθεια της συγγένειας των Κεμαλικών με τους ΝΑΖΙ ζητώντας δικαίωση!

Με πρωτοβουλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στο παρελθόν το κολαστήριο του Νταχάου, επισκέφθηκαν σε ένα προσκύνημα μνήμης, εκατοντάδες απόγονοι των Ελλήνων του Πόντου, που ζουν στη Γερμανία

Τασιόπουλος Γιώργος 

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΝΤΑΧΑΟΥ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΦΟΡΗΣ ΠΕΤΑΛΙΔΗΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΕΦΗ ΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ

Το κολαστήριο του Νταχάου, επισκέφθηκαν σε ένα προσκύνημα μνήμης, εκατοντάδες απόγονοι των Ελλήνων του Πόντου, που ζουν στη Γερμανία, με πρωτοβουλία των ποντιακών συλλόγων της Βάδυς Βυδεμβέργης, θέλοντας να υπενθυμίσουν στην πολιτισμένη ανθρωπότητα, πως αυτά που έγιναν στο Νταχάου από τον Χίτλερ και τον Ναζισμό, τα υπέστησαν οι πρόγονοί τους από τον Κεμαλισμό. Οι αφηγήσεις από τους ξεναγούς για τα όσα υπέστησαν οι κρατούμενοι στο Νταχάου και οι τρόποι θανάτωσης των 40.000 κρατουμένων, ξυπνούσαν μνήμες από τις αφηγήσεις του παππού και της γιαγιάς (της Καλομάνας στα ποντιακά), γιατί ήταν οι ίδιοι τρόποι με τους οποίους οι Νεότουρκοι και οι Κεμαλικοί, πραγματοποίησαν την γενοκτονία σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου. Γιατί ο Χίτλερ ήταν ο μαθητής του Κεμάλ πασά, ο οποίος μαζί με τον αιμοσταγή συνεργάτη του, τον Τοπάλ Οσμάν, εφάρμοσαν σε βάρος των ανθρώπων, όλες τις απάνθρωπες μεθόδους.

Το απάνθρωπο σύνθημα των Ναζί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου, "Η εργασία απελευθερώνει"

Εκατοντάδες απόγονοι των γενοκτονημένων προσφύγων Ελλήνων του Πόντου, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των πρωτοβάθμιων σωματείων της Βάδυς Βυδεμβέργης, αλλά και από την περιοχή του Μονάχου και του Νταχάου, και βρέθηκαν στο κολαστήριο του Νταχάου να καταθέσουν ένα δάφνινο στεφάνι, στο οποίο είχαν γράψει στα γερμανικά τις λέξεις «Η Μνήμη σας, ο Ανθρωπισμός μας», δείχνοντας με αυτόν τον συμβολικό τρόπο, πως ο ελληνισμός του Πόντου δεν ξεχνά, και θα αγωνίζεται να επικρατήσει η δικαίωση και η ειρήνη σε όλον τον κόσμο.

Το μνημείο των θυμάτων του Νταχάου

Και μαζί με τους απογόνους των γενοκτονημένων προσφύγων ήταν και ο Ταμέρ Τσιλιγκίρ, ένας Τούρκος πολίτης, ο οποίος γαλουχήθηκε με τον τούρκικο εθνικισμό να θεωρεί τους Έλληνες ως τους μεγαλύτερους εχθρούς του τουρκικού έθνους και όταν ενηλικιώθηκε, έψαξε και έμαθε πως είναι και αυτός Έλληνας στην καταγωγή από τη Λιβερά του Πόντου, και έκτοτε πέρασε 12 χρόνια στις τουρκικές φυλακές γιατί δήλωσε πως είναι Έλληνας και έψαξε μαζί με άλλους Τούρκους δημοκράτες, την γενοκτονία που έκαναν οι Τούρκοι σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου και τα ντοκουμέντα αυτά τα εξέδωσε σε βιβλίο. Και μαζί τους ήταν και ο Αλί Ερντέμ, ο Τούρκος πολίτης που ζει στη Φραγκφούρτη, που για 16 χρόνων δεν μπορούσε να γυρίσει στην Τουρκία ως ανεπιθύμητος, ο οποίος αγωνίζεται για τα δικαιώματα των αυτόχρονων λαών της Μικράς Ασίας, και την αναγνώριση της γενοκτονίας, και η Ντεβρίμ Καβάλι, τραγουδίστρια που ζει στην περιοχή της Στουτγάρδης, πολίτης της Τουρκίας, με κουρδικές και αρμενικές ρίζες.

Χαιρετίας ντραντέλληνα Μιχάλη Χαραλαμπίδη

από Θεόδωρος Παντούλας

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ήταν εξαίρεση στον ελλαδικό μικρόκοσμο. Και γι’ αυτό δυσκολευόμαστε να τον ταξινομήσουμε. Δεν στριμώχνεται στα κουτάκια μας, στις προκάτ κατηγοριοποιήσεις μας. Έγραφε αλλά δεν ήταν ακριβώς συγγραφέας. Ήταν, κατά κύριο λόγο, ένας διανοούμενος πολιτικός που τιμούσε και τις δύο αυτές ιδιότητες. Και οι δύο –και οι διανοούμενοι και οι πολιτικοί– σπανίζουν. Πόσο μάλλον ο συνδυασμός τους. Πλεονάζουν οι ημιεγγράματοι πολιτευτές και οι διανοούμενοι (μερικοί τους λένε και «οργανικούς») που σταδιοδρομούν κάνοντας τα θελήματα των πρώτων.

Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη τα χνώτα δεν ταίριαζαν με αυτούς τους ανθρώπους, τον στένευαν τα φερσίματά τους. Είχε άλλη συμπεριφορά, γιατί είχε άλλη ποιότητα. Δεν αναφέρομαι στην επιστημοσύνη του. Αναφέρομαι στην ιθαγένειά του. Ήξερε, δηλαδή, από πού ερχόταν και γι’ αυτό ήξερε και πού ήθελε να φτάσει. Ήταν ευγενής και η αφετηρία και η διαδρομή του.

Οι περισσότεροι που βρέθηκαν στον σκληρό πυρήνα της εξουσίας δεν αρνήθηκαν τις «ευκολίες» της. Και πολλοί από αυτούς όχι απλώς βούτηξαν το δάχτυλο στο μέλι, αλλά πήραν παραμάσχαλα και το βάζο.

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης πορεύθηκε χωρίς να λερωθεί από τέτοιες μικρότητες. Κι όχι μόνον αυτό. Όταν το κόμμα έκανε γιουρούσι στο κράτος, αυτός επέμενε όχι απλώς σε μιαν άλλη, έντιμο, περπατησιά αλλά στην επανεύρεση ενός τρόπου συμβατού με τις καταβολές και της καταβολάδες του τόπου μας. Όταν οι υπόλοιποι σταδιοδρομούσαν ως υπότροφοι του κράτους και του παρακράτους, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης γεωργούσε την επικράτεια αιτούμενος την ένταξη των περιφερειών σε έναν εθνικό κορμό πέραν των ορίων της Αττικής. Μιλούσε για μια πληθυντική πολιτιστική παρακαταθήκη που δεν θα ήταν βαρίδι αλλά πλεονέκτημα στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον. Μιλούσε για μια παραγωγική μνήμη που θα μας καθιστούσε εκ νέου δημιουργούς – εργαζόμενους, δηλαδή, για τον Δήμο.

Μνήμη Μιχάλη Χαραλαμπίδη - Μια συζήτηση για την περιφερειακή ανάπτυξη και πέρα από αυτήν

Στις 28 και 29 Μαΐου οργανώθηκε στην Αθήνα ένα διήμερο εκδηλώσεων μνήμης για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη υπό τον τίτλο «Εἶσαι τοῦ Ρήγα Φερραίου παιδί!».

Οι οργανωτές μου έκαναν την τιμή να με καλέσουν σε ένα τραπέζι συζήτησης με θέμα "Η Πολιτική ως τοπικό Σχέδιο. Για ένα περιφερειακό αναπτυξιακό μοντέλο.", συντονιστή τον Δικηγόρο Γιώργο Παπασίμο και συζητητές τον Τάσο Τσατσάκη, Αντιδήμαρχο Ηρακλείου, Μπενέτο Σπύρου, τ. Δήμαρχο Λειψών και εμένα.

Έγινε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, στην οποία φυσικά μίλησα χωρίς σημειώσεις, αφού νομίζω πως σε καμία σημείωση δεν μπορεί να χωρέσει λόγος που αφορά τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Οι συνομιλητές μου έκαναν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις, από τις οποίες έμαθα πολλά. Έκανα ότι μπορούσα να συνεισφέρω κι εγώ. Το παρακάτω κείμενο το συνέταξα σήμερα, προσπαθώντας να ανακαλέσω στην μνήμη μου όσα ειπώθηκαν στη συζήτηση - παρότι είναι μάλλον αδύνατον ο προφορικός λόγος να τιθασευτεί σε ένα γραπτό κείμενο.
_______

Η Ομιλία του Δημήτρη Τσίγκου 

Το 1999 ακούσαμε τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη να μας καλεί να "γίνουμε όλοι μάστορες", όταν το ΚΚΚΑΣΟΡ - και το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού φάσματος - εξαπατούσε τον ελληνικό λαό με αυτό που κατέληξε στο 'σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου'.

Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμά του. Γίναμε οι μάστορες του 21ου αιώνα και ο Μιχάλης, δίχως ίσως να το είχε σκεφτεί ποτέ, έγινε ο πατέρας του ελληνικού κινήματος νεοφυούς επιχειρηματικότητας.

Πρέσβης Μκρτσιάν:Η πολιτική της διδασκαλίας της γενοκτονιολογίας

ΕΔΩ το βίντεο της εκδήλωσης 

🇬🇷Στο δημοτικό θέατρο της συνοικίας της Καλλιθέας στην Αθήνα, ο Έκτακτος και Πληρεξούσιος Πρέσβης της Δημοκρατίας της Αρμενίας στην Ελλάδα, Τιγκράν Μκρτσιάν, συμμετείχε στο διήμερο επιστημονικό συνέδριο αφιερωμένο στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, με τίτλο «Είσαι παιδί του Ρήγα Φεραίου».

Στην εκδήλωση, ο Πρέσβης Μκρτσιάν είχε προσκληθεί να συμμετάσχει στη θεματική συζήτηση «Η πολιτική της διδασκαλίας της γενοκτονιολογίας», η οποία πραγματοποιήθηκε υπό την προεδρία της βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου και μέλους της Ελληνο-Αρμενικής Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας, Νίνας Κασιμάτη.

✅ Κατά τη διάρκεια της διαδραστικής συζήτησης, ο Πρέσβης Μκρτσιάν παρουσίασε το ιστορικό των Παγκόσμιων Φόρουμ κατά του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, που διοργανώνονται από την Αρμενία, ως ένα σημαντικό βήμα προς την ευαισθητοποίηση για το ζήτημα της γενοκτονίας. Τόνισε ότι από την ανεξαρτησία της, η κυβέρνηση της Αρμενίας αποφάσισε να διοργανώσει επιστημονικές εκδηλώσεις αφιερωμένες στη μνήμη της Γενοκτονίας των Αρμενίων, με τη συμμετοχή διεθνών εταίρων και επιστημόνων, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν το 1995, το 2005 και το 2010.

⬇️ Από την 100ή επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων το 2015, η διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων θεσμοθετήθηκε και καθιερώθηκε με την ονομασία «Παγκόσμιο Φόρουμ κατά του Εγκλήματος της Γενοκτονίας», με την τελευταία διοργάνωση να λαμβάνει χώρα τον Δεκέμβριο του 2024. Το πρώτο φόρουμ με αυτήν την ονομασία πραγματοποιήθηκε το 2015, ακολουθούμενο από άλλα φόρουμ με την ίδια ονομασία που φιλοξενήθηκαν στο Γερεβάν. Επισημάνθηκε ότι, ως λαός που επέζησε από γενοκτονία, οι Αρμένιοι βλέπουν το ζήτημα της δημόσιας ευαισθητοποίησης για τη γενοκτονία με μια ευρύτερη προοπτική και θεωρούν ότι έχουν ηθική ευθύνη να προωθήσουν διεθνώς την ατζέντα της πρόληψης της γενοκτονίας.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Θυμόμαστε και τιμούμε την μνήμη και το έργο του πολιτικού και στοχαστή του ελληνισμού, Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ένα χρόνο μετά την απροσδόκητη εκδημία του.

 Η διανοητική και πολιτική σπορά του δεν θα πάει χαμένη. Πρόσφερε ένα όραμα στον ελληνισμό. Αθάνατος!

Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος θέλοντας να τιμήσει την μνήμη του προσφάτως εκλιπόντος σπουδαίου Έλληνα πολιτικού και οραματιστή Μιχάλη Χαραλαμπίδη, που καθιέρωσε την 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, δημιούργησε ένα σύντομο βίντεο για την ζωή και το έργο του.

Παραγωγή: Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος ‪@PanPontianFederationofGreece‬​ 

Γενική επιμέλεια - κείμενα - αφήγηση: Νίκος Μιχαηλίδης

Ακούστηκαν ηχητικά αποσπάσματα των Κωστίκα Τσακαλίδη και Τάκη Ιωαννίδη.

Μουσική επιμέλεια, μοντάζ, mix/mastering: Χρήστος Καλιοντζίδης "Argo Records"

ΑΓΡΟΦΙΛΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΝΕΑ ΑΓΡΟΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΑΓΡΟΦΙΛΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΝΕΑ ΑΓΡΟΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όμιλος Πολιτικού Προβληματισμού “Μιχάλης Χαραλαμπίδης”

 Ομιλητές: 

-Βασίλης Λαγός, Πολιτικός Μηχανικός: “Η Ανάπτυξη της Περιφέρειας σε περιβάλλον πολιτικής εξάρτησης” (18.00'-44.00')

Σάββας Μαυρόπουλος, Ηλεκτρολόγος – Μηχανολόγος “ Τόπος Τοπικότητα Τοπικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης” (45.00'-1.19.00')

Σίμος Ζαγκανίκας, “Το παρόν και το μέλλον του Ν. Γρεβενών” (1.24.00 - 2 44.00)

Εκδήλωση για τη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στο Αμύνταιο

Η εκδήλωση για τη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στο Αμύνταιο