Δ' ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ 12-13 Απριλίου 1204**
Τι έγραψε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης για τη Δύση και τις συνέπειες της άλωσης.
_________
Το 1204 Σταυροφόροι, με επικεφαλής τον Ερρίκο Δάνδολο, τον Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό και τον Βαλδουίνο της Φλάνδρας, κατέλαβαν, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τμήματα της Κωνσταντινούπολης, της πρωτεύουσας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Μετά την Άλωση της Πόλης ιδρύθηκε η Λατινική Αυτοκρατορία (γνωστή στους Βυζαντινούς ως Φραγκοκρατία ή Λατινική Κατοχή)
και ο Βαλδουίνος της Φλάνδρας στέφθηκε Αυτοκράτορας ως Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης στην Αγία Σοφία.
Όπως έγραφε το 2004 ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης*:
"..Η κυρίαρχη στον ευρωπαϊκό χώρο ευρωκεντρική εκδοχή της ιστορίας είδε τους σταυροφόρους, όπως και τους εξερευνητές στη Λατινική Αμερική, ως αποστόλους, φορείς της πίστης, του σταυρού του μηνύματός του Θεού. Υποβαθμίζει το γεγονός ότι στην πραγματικότητα ήταν φορείς του σπαθιού, του εμπορίου, του φέουδου και της ληστείας• περισσότερος σπαθοφόροι παρά σταυροφόροι[...]
Τελικά, η πρώτη ευρωπαϊκή αποικιακή έξοδος ή η πρώτη αποικιακή ευρωπαϊκή συσσώρευση κεφαλαίου, η οποία διήρκησε ορισμένους αιώνες και υποχρεώθηκε να αλλάξει ρότα - δρόμους προς τη Λατινική Αμερική, σκεπάζεται επιμελώς τα πολλά κλειστά και σκονισμένα αρχεία και τους τόμους της ευρωπαϊκής ιστοριογραφίας.[...]
Εάν όμως δούμε την ιστορία ως παρόν ή το παρόν ως ιστορία, βλέπουμε ότι ο "διμέτωπος αγώνας" του Ελληνισμού ενάντια σε σταυροφόρους και σουλτάνους δεν είναι μόνον η ιστορία των περασμένων αιώνων. Η μικρασιατική ήττα πριν 70 χρόνια ήταν αποτέλεσμα αυτού του διμέτωπου.
Παρόλα τα ψέματα, που υποκριτικά και ένοχα ειπώθηκαν από δεξιά και αριστερά, και την ερευνητική ολιγωρία της ελληνικής ιστοριογραφίας, ο Μουσταφά Κεμάλ όχι μόνο δεν ήταν αντιιμπεριαλιστής, αλλά το όργανο της αποικιακής ανασυγκρότησης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Οι Ιταλοί, οι Γάλλοι, οι Άγγλοι πολύ απλά και πρακτικά ήθελαν να έχουν ως συνομιλητές, συμμάχους και "ανταγωνιστές" τους Τούρκους παρά τα αυτόχθονα ιστορικά έθνη της περιοχής, τους Έλληνες, τους Αρμένιους, τους Κούρδους.
Δεν θα επέτρεπαν ανεμπόδιστα την αυτόνομη ιστορική και εθνική επαναθεμελίωση και επανασύνδεση αυτής της ιδιαίτερης γεωπολιτσμικής και γεωοικονομικής σφαίρας, της οποίας την αποδιάρθρωση άρχισαν από την περίοδο των σταυροφοριών..."
* ΜΙΧΆΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ, "ΕΘΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ" Νέο εθνικό σχέδιο, Κεφ. "Σταυροφορίες:1204-2004 Η όγδοη εκατονταετία" σσ. 170-176
**Ο Γάλλος συγγραφέας Βιλεαρδουίνος (που συμμετείχε στη Σταυροφορία) περιγράφει τη βαθειά εντύπωση που έκανε στους Σταυροφόρους η θέα της πρωτεύουσας του Βυζαντίου:
«Μπορείτε να φανταστείτε», γράφει ο Γάλλος ιστορικός, «ότι αυτοί που δεν είχαν δει ποτέ την Κωνσταντινούπολη την κοίταζαν με μεγάλο θαυμασμό, επειδή δεν είχαν ποτέ φανταστεί ότι ήταν δυνατόν να υπάρχει σε όλο τον κόσμο μια τόσο πλούσια πόλη, με ψηλά τείχη και μεγαλοπρεπείς πύργους ολόγυρά της, με πλούσια παλάτια και επιβλητικές εκκλησιές, που ο αριθμός τους θα ήταν απίστευτος για όσους δεν τις έβλεπαν με τα ίδια τους τα μάτια και γενικά με μια τέτοια έκταση σαν κι αυτήν, που είχε η Κωνσταντινούπολη, που βασιλεύει πάνω απ’ όλες τις πόλεις».
Περιγράφοντας τα γεγονότα της εποχής αυτής ο Νικήτας Χωνιάτης, γράφει:
«Ποια πρέπει να είναι η κατάσταση του πνεύματος εκείνου που θα διηγηθεί τις συμφορές που υπέστη η βασίλισσα των πόλεων (Κωνσταντινούπολη) κατά τη διάρκεια της βασιλείας των επίγειων αγγέλων (Άγγελοι)!»
Μετά την κατάληψη της πόλης, επί τρεις μέρες, οι Λατίνοι απειλούσαν την πρωτεύουσα με τη σκληρότητά τους, λεηλατώντας κάθε τι που είχε συγκεντρωθεί, μέσα από τους αιώνες, στην Κωνσταντινούπολη. Τίποτα δεν έγινε σεβαστό, ούτε οι εκκλησίες, ούτε τα λείψανα, ούτε τα μνημεία τέχνης, ούτε η ατομική ιδιοκτησία. Οι ιππότες της Δύσης και οι στρατιώτες τους καθώς και οι Λατίνοι μοναχοί και ηγούμενοι, έλαβαν και αυτοί μέρος στη λεηλασία.
Ο Νικήτας Χωνιάτης, αυτόπτης μάρτυρας της κατάληψης της Κωνσταντινούπολης, δίνει μια εντυπωσιακή εικόνα της λεηλασίας, της βίας, της ιεροσυλίας και της ερήμωσης που επέφεραν οι Σταυροφόροι στην πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Και οι Μουσουλμάνοι ακόμα υπήρξαν πιο εύσπλαχνοι, απέναντι στους Χριστιανούς, μετά την κατάληψη της Ιερουσαλήμ, από αυτούς τους ανθρώπους που πίστευαν ότι ήταν στρατιώτες του Χριστού.Μια άλλη εντυπωσιακή περιγραφή της λεηλασίας της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους δόθηκε από έναν ακόμα αυτόπτη μάρτυρα, το Νικόλαο Μεσαρίτη, Μητροπολίτη της Εφέσου, κατά τον επικήδειο που εκφώνησε με την ευκαιρία του θανάτου του μεγαλύτερου αδελφού του. Στη διάρκεια των τριών ημερών της λεηλασίας της πόλης, εξαφανίστηκαν πολλά πολύτιμα μνημεία τέχνης, πολλές βιβλιοθήκες λαφυραγωγήθηκαν και πολλά χειρόγραφα καταστράφηκαν, ενώ η Αγία Σοφία λεηλατήθηκε ανελέητα.
Ο Βιλεαρδουίνος παρατηρεί ότι «από την εποχή της δημιουργίας του κόσμου, ποτέ σε καμιά πόλη δεν κατακτήθηκαν τόσα λάφυρα». Το ρωσικό χρονικό του Novgorod περιγράφει με ιδιαίτερες λεπτομέρειες τις σκηνές της λεηλασίας των εκκλησιών και των μοναστηριών. Η καταστροφή του 1204 αναφέρεται και στα ρωσικά χρονογραφήματα. Τα λάφυρα συγκεντρώθηκαν και διατέθηκαν στους Λατίνους λαϊκούς και κληρικούς. Μετά από αυτήν τη Σταυροφορία, όλη η Δυτική Ευρώπη πλουτίσθηκε με τους θησαυρούς της Κωνσταντινούπολης, ενώ πολλές από τις εκκλησίες των Δυτικών απέκτησαν τα «ιερά λείψανα» της Κωνσταντινούπολης. Το μεγαλύτερο μέρος των λειψάνων, που ήταν στα μοναστήρια της Γαλλίας, καταστράφηκαν στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Τα 4 ορειχάλκινα άλογα που αποτελούσαν ένα από τα καλύτερα στολίδια του Ιπποδρομίου της πρωτεύουσας, ο Δάνδολος τα μετάφερε στη Βενετία, όπου διακοσμούν σήμερα την εξώθυρα του καθεδρικού ναού του Αγίου Μάρκου.Ο Νικήτας Χωνιάτης, σ’ ένα εύγλωττο θρήνο του, περιγράφει και θρηνεί την καταστροφή της πόλης, μιμούμενος τους θρήνους του προφήτη Ιερεμία και των Ψαλμών.
Ο θρήνος του Χωνιάτη αρχίζει ως εξής:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.