Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΖΑΦΕΙΡΗ Α.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΖΑΦΕΙΡΗ Α.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018

Είναι οι μαθητές φασίστες; - Ανδρέας Ζαφείρης

Με αφορμή τις καταλήψεις ενάντια στη συμφωνία των Πρεσπών έχει ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος για το χαρακτήρα τους.
Σε ποιο βαθμό καθοδηγεί η Χ.Α. τις κινητοποιήσεις αυτές; Είναι εθνικιστικές εκδηλώσεις που εκκολάπτουν το νέο «αυγό του φιδιού»; Μπορεί να έχουν  διπλή ανάγνωση συνθήματα όπως: «Η Δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία»;
Σε πολλές περιπτώσεις γίνονται ιστορικές αναφορές και παραλληλισμοί με τις διαδηλώσεις για τη Κύπρο τη δεκαετία του 1950 και τη συμμετοχή της Αριστεράς και του ΚΚΕ (μέσω της ΕΔΑ) σε αυτές.
Τι πραγματικά έγινε τότε και ποια η σχέση τους με σήμερα;
  1. Στη δεκαετία του 1950, η ελληνική αστική τάξη και τα κόμματά της είδαν την αναζωπύρωση του Κυπριακού σαν επικίνδυνη εξέλιξη. Χαρακτηριστική η απάντηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου (4.4.1950) στο αίτημα να αξιοποιήσει η κυβέρνηση τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Κύπρο:
«Η Ελλάς σήμερον αναπνέει με δύο πνεύμονας, του μεν αγγλικού, του δε αμερικανικού και, δι’ αυτό, δεν μπορεί, λόγω του Κυπριακού, να πάθη ασφυξίαν…».
  1. Οι διαδηλώσεις για το Κυπριακό, που ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 1951 και συνεχίστηκαν έως το 195 , είχαν διοργανωτές δύο φορείς αδιαμφησβήτης εθνικοφροσύνης, την «Πανσπουδαστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνος»(ΠΕΚΑ) και την «Πανελλήνιο Επιτροπή Ενώσεως Κύπρου» (ΠΕΕΚ). Στη δεύτερη Πρόεδρος ήταν ο εκάστοτε αρχιεπίσκοπος Αθηνών
  2. Στο πεζοδρόμιο όμως η αριστερά της εποχής συμμετείχε μαζικά στις κινητοποιήσεις:
α) Βγαίνοντας από την πολιτική απομόνωση, μετά τον εμφύλιο.
β) Στοχοποιώντας τα δύο βασικά στηρίγματα του καθεστώτος (Μ.Βρετανία και ΗΠΑ).
γ) Στηρίζοντας την πολιτική της ΕΣΣΔ, καθώς οι σοσιαλιστικές χώρες αποτελούσαν τους μόνους συμπαραστάτες της Κύπρου στον ΟΗΕ.
Η αρχική «καλυμμένη» συμμετοχή (τη περίοδο 1951-54) έδωσε τη θέση της σε ανοιχτά καλέσματα. Στη διαδήλωση που οργάνωσε η ΠΠΕΚ, στις 20/8/1954, καλούσε πρωτοσέλιδα η Αυγή, ενώ η ΕΔΑ συμμετείχε με οργανωμένο μπλόκ.

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018

Είναι –όντως- αφελής η ηγεσία των Κούρδων;

   Επιλογή χάρτη από τΜτΒ*

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Οι πρόσφατες εξελίξεις στη βόρεια Συρία, έφεραν στο κέντρο της συζήτησης το κουρδικό και τις συμμαχίες που έχει επιλέξει η κουρδική ηγεσία. Η κυρίαρχη αντίληψη είναι ότι η ηγεσία των Κούρδων «αξιοποιήθηκε» από τις ΗΠΑ μια προηγούμενη περίοδο και τώρα «πληρώνει» τις επιλογές της.
Είναι άραγε έτσι;
Αποτέλεσε η κυρίαρχη ομάδα της ηγεσίας τον «χρήσιμο ηλίθιο» του αμερικανικού σχεδίου στη περιοχή;
Ίσως θα έπρεπε να δούμε, κατ αρχάς, την εξέλιξη αυτής της συμμαχίας (Κούρδων Συρίας-ΗΠΑ-Ισραήλ) τα τελευταία χρόνια.
Ένα σύντομο χρονικό.
  • Το 2012, στις αρχές τις ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Συρία, το  Δημοκρατικό Κόμμα (PYD) και το Κουρδικό Εθνικό Συμβούλιο (KNC), προσχώρησαν στη σύσταση της Κουρδικής Ανώτατης Επιτροπής (KSC) και ίδρυσαν τις πολιτοφυλακές του YPG.
  • Τον Ιούλιο του 2012 το PYD-YPG απέκτησε  τον έλεγχο στις πόλεις Kobanî, Amuda και Afrin και στη συνέχεια των Al-Malikiyah, Ras al-Ayn, al-Darbasiyah και al-Muabbada.
  • Τον Ιούλιο του  2013 ο Salih Muslim, ηγέτης του PYD, είχε συζητήσεις με Τούρκους αξιωματούχους σχετικά με την αυτονομία των Κούρδων  στη Συρία. Τα αιτήματα της Τουρκίας περιλάμβαναν ότι το  PYD δεν θα έβλαπτε την ασφάλεια των συνόρων της Τουρκίας και θα ήταν αντίθετο στη συριακή κυβέρνηση .
  • Το 2013 το PYD εγκατέλειψε τον συνασπισμό με τον KNC και ίδρυσε το Κίνημα για μια Δημοκρατική Κοινωνία (TEV-DEM).

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Δεκαπενταύγουστος και Αριστερά. Η γιορτή του ελληνικού Κοινοτισμού και της Μητριαρχίας.


Του Ανδρέα Ζαφείρη
ΗΠΑ
Ακόμη και στο πιο μικρό χωριό, «ανήμερα της Παναγιάς», δεκάδες θα ενώσουν τα χέρια τους, (ταυτόχρονα με εκατοντάδες χιλιάδες σε ολόκληρη τη χώρα), σχηματίζοντας χορούς σε μορφή κύκλου. Εκατοντάδες χιλιάδες θα προσκυνήσουν την «Αιώνια Μητέρα».
Το Πανηγύρι (ακόμη και στην σύγχρονη, εκφυλισμένη του μορφή) παραμένει ίχνος από αυτό που δηλώνει το ίδιο του το όνομα. Πανήγυρις, από το παν(όλος) και άγυρις (συνέλευση).Ο Δεκαπενταύγουστος, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη γιορτή στον ελλαδικό χώρο, ήταν η μεγάλη γιορτή της Κοινότητας και της Μητριαρχίας.
Είναι η ημέρα που η κοινότητα επανασυνδέεται. (Ενώ Πάσχα και Χριστούγεννα είναι οι γιορτές της «οικογένειας»). Είναι η ημέρα της επιστροφής και της επανένωσης. Μέσα στη περίοδο όπου παραδοσιακά ο κύκλος των αγροτικών και κτηνοτροφικών εργασιών ήταν στο ναδίρ, μέσα στη περίοδο του καλοκαιριού όπου οι ξενιτεμένοι και οι νομάδες επέστρεφαν. (Στη σύγχρονη εκδοχή, η περίοδος με τις θερινές άδειες). Η Κοινότητα (παν)-(ηγυρίζει). Και ένας ολόκληρος πολιτιστικός, γεωγραφικός χώρος ενώνεται, μέσω του ταυτόσημου Χρόνου, και στο Χώρο και στη Συνείδηση.

Παρασκευή 11 Αυγούστου 2017

Διακοπή διπλωματικών σχέσεων Ελλάδας-Συρίας. Το μεγάλο πολιτικό-οικονομικό σκάνδαλο που διαιωνίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Του Ανδρέα Ζαφείρη


1. Η Ελλάδα είναι μια από τις τέσσερις μόνο Ευρωπαϊκές χώρες που (πειθαρχώντας στις εντολές των ΗΠΑ) απέπεμψαν την πρεσβεία της Συρίας. Οι άλλες τρεις: η Ιταλία, η Ουγγαρία και η Μεγάλη Βρετανία.

Η Πρεσβεία της Συρίας στην Αθήνα έκλεισε τον Δεκέμβριο 2012, κατά τη διάρκεια της θητείας της κυβέρνησης Σαμαρά. Χωρία καμία δικαιολογία. Ακόμη και σήμερα, το επίσημο site Υπουργείου Εξωτερικών δεν τολμάει να αναφέρει την αλήθεια και αναφέρει υποκριτικά και αόριστα ότι «η πρεσβεία ανέστειλε τη λειτουργία της».

2. Η Ελληνική Πρεσβεία στην Δαμασκό ανέστειλε την λειτουργία της, τον Ιούλιο 2012, για λόγους ασφαλείας. Να σημειώσουμε εδώ δύο παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι «οι λόγοι ασφαλείας» αποτελούν πρόσχημα: η ελληνική πρεσβεία στη Βαγδάτη, για «λόγους ασφαλείας», δεν είχε κλείσει στη διάρκεια του Πολέμου στο Ιράκ. Όπως και το ότι το ελληνικό προξενείο στη Μαριούπολη δεν είχε κλείσει όσο η πόλη ήταν κάτω από τον αιμοσταγή έλεγχο ουκρανοναζιστικών ταγμάτων, αλλά έκλεισε όταν οι λαϊκές πολιτοφυλακές πλησίαζαν τη πόλη. Πάλι για «λόγους ασφαλείας».

3. Οι υπόλοιπες χώρες που έκλεισαν τη πρεσβεία τους στη Δαμασκό είναι οι: (από Ευρώπη) Φινλανδία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Νορβηγία, Ισπανία και Ελβετία. Από τις υπόλοιπες χώρες: Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν, Ομάν, Κουβέιτ, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Μεγάλη Βρετανία, Καναδάς και ΗΠΑ.

4. Παρέμειναν οι πρεσβείες της Ιρλανδίας, της Αυστρίας, της Ρουμανίας, της Κύπρου και της Τσεχίας (που εξυπηρετεί και τα συμφέροντα των ΗΠΑ).

5. Η Συρία διατηρεί σήμερα Πρεσβείες ή Προξενεία σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Γερμανία, Αυστρία, Ισπανία, Πολωνία, Κύπρος, Τσεχία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ολλανδία, Σουηδία, η Ελβετία, αλλά και η… Τουρκία (!).

6. Ειδικά στη περίπτωση της Ελλάδας δεν υπάρχει μόνο διπλωματική και πολιτική πλευρά.

Στη Συρία βρίσκονται 2εκ. Ελληνορθόδοξοι και στην Ελλάδα χιλιάδες Σύριοι πρόσφυγες, οι οποίοι για να εξυπηρετηθούν πρέπει να ταξιδεύουν μέχρι τη πλησιέστερη Συριακή Πρεσβεία. Στη Σόφια, της Βουλγαρίας. Γύρω από τη μετακίνηση στη Σόφια λειτουργεί ένα ολόκληρο κύκλωμα οικονομικής εκμετάλλευσης των προσφύγων.

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ

Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ

Μια ιστορία με περίεργες αναφορές στο… 2016. 

Το Φεβρουάριο του 1945, σαν σήμερα, ξεκίνησαν οι δίκες των «επιφανών» δοσίλογων της κατοχής. Δίκες-παρωδία βέβαια αλλά ταυτόχρονα με «περίεργες» αναφορές στο σήμερα. Δίκες που συμπυκνώνουν διαχρονικά όλες τις παθογένειες του ελληνικού πολιτικού/οικονομικού συστήματος. 

Κύριοι κατηγορούμενοι: οι κατοχικοί «Πρωθυπουργοί» Γεώργιος Τσολάκογλου, Ιωάννης Ράλλης και Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος, ο γιατρός – ο λεγόμενος και «Έλλην Μένγκελε» – Νικόλαος Χριστοφοράκος. 

Αν κάποια ονόματα είναι γνωστά και σήμερα δεν είναι τυχαίο: ο Ιωάννης Ράλλης είχε σαν συνήγορο υπεράσπισης στη δίκη του τον γιο του, και μετέπειτα πρωθυπουργό με τη Νέα Δημοκρατία, Γεώργιο Ράλλη, ο οποίος, όπως κάθε περήφανος γιος, είχε εκδώσει και βιβλίο υπεράσπισης του πατέρα του με τον αδικημένο, για την εποχή τίτλο – σήμερα άνετα θα γινόταν σενάριο στο Hollywood – «Ὁ Ἰωάννης Ράλλης ὁμιλεῖ ἐκ τοῦ τάφου». (Ένα θέμα με το splatter πάντα το είχαν οι εθνικόφρονες. Μη ξεχνάμε το άλλο επιπέδου Nobel πόνημα του εταίρου ηγέτη της Νέας Δημοκρατίας – και μέντορα του Α. Σαμαρά– Ευ. Αβέρωφ «Φωτιά και τσεκούρι», με ιδιαίτερες αναφορές στους «συμμορίτες-εαμοβούλγαρους»).

Αλλά και τα ονόματα των Χριστοφοράκου (πρόγονος του τ. Διευθύνοντα Σύμβουλου της περιβόητηςSiemens, Μιχάλη Χριστοφοράκου) ή του Θ. Πάγκαλου είναι γνωστά. Ο τελευταίος μάλιστα, αν και καταδικάστηκε σε πολυετή ποινή φυλάκισης εξέτισε μόνο ποινή 40 μερών, αφού απαλλάχτηκε με βούλευμα που εξέδωσε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου (του πρεσβυτέρου, του επονομαζόμενου και Γέρου της Δημοκρατίας).