Περικλής Νεάρχου ,
Πρέσβυς ε. τ.
Η πολιτική των ηγεσιών των δυο μεγαλυτέρων κομμάτων της Κύπρου ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ εφερε το Κυπριακό στα πρόθυρα μιας απροκάλυπτης εθελοδουλείας , που παρουσιάζεται ως δηθεν " λύση " για την αποτροπή της διχοτομήσεως και την επανένωση της Κύπρου. Με τη ψεύτικη αυτή σημαία , η πλήρης συνθηκολόγηση , η νομιμοποίηση της Τουρκικής κατοχής , η υποδούλωση της Ελληνικής πλειοψηφίας στην Τουρκική μειοψηφία και η υπαγωγή , μέσω της περιβόητης " πολιτικης ισότητας " , ολόκληρης της Κύπρου στον Τουρκικό γεωπολιτικό ελεγχο , παρουσιάζονται ως αναγκαία υπέρβαση για τη δηθεν " λύση " του Κυπριακου.
Στην πολιτική αυτή πρωτοστάτησε το ΑΚΕΛ, που προέβαλε ως βασική θέση " την προσέγγιση με τους Τουρκοκυπρίους ' , ως Λυδία λίθο για τη λύση του Κυπριακου. Εφόσον ομως οι Τουρκοκύπριοι δεν συνιστουν αυτόνομο παράγοντα , ακόμη και αν υποθέσουμε οτι το ηθελαν , η πολιτική αυτή κατέληξε , απο υποχώρηση σε υποχώρηση , σε προσέγγιση με τον Αττίλα και την Αγκυρα. Σύμβολο της πολιτικης αυτης εγινε και η επίσκεψη του πρώην Γ. Γραμματέα του ΑΚΕΛ Κυπριανου στην Κωνσταντινούπολη και η συνάντησή του με τον Τουρκο Υπουργό Εξωτερικων Τσαβούσογλου.
Ως ιδεολογικό επικάλυμμα της πολιτικης αυτης , προεβλήθη ενας εκτος τόπου και χρόνου ανιστόρητος " διεθνισμός " , ως το πρόβλημα της Τουρκικης κατοχης να επιδέχεται διεθνιστική αντιμετώπιση απο τα θύματά του.