Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΑΜΑΒΟΛΙΤΗ Κ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΑΜΑΒΟΛΙΤΗ Κ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 15 Απριλίου 2020

Κράτος, πιστοί και Ιεραρχία μπροστά στην κρίση

Μείζων πασών των αρετών εστίν η διάκρισις
Του Κώστα Δαμαβολίτη
«Σε έναν περικυκλωμένο στρατό αφήνετε πάντα μία οδό διαφυγής, ώστε να μην οπλιστεί με τη δύναμη της απελπισίας».
«Μην πιέζετε υπερβολικά έναν απελπισμένο στρατό. Εάν ξέρουν ότι δεν υπάρχει  άλλη λύση, θα αγωνιστούν μέχρι θανάτου».
Αυτά έλεγε ο Σουν Τσου πριν από 2500 χρόνια στην «Τέχνη του Πολέμου», που αποτελεί ίσως το πιο γνωστό εγχειρίδιο στρατηγικής. Το παραπάνω σχήμα  εξυπακούεται ότι δεν έχει εφαρμογή μόνο στην στρατιωτική κλίμακα που περιγράφει, αλλά σε κάθε μοντέλο ελέγχου και συντονισμού της κοινωνίας, καθώς και στη διαχείριση κρίσεων σε όλα τα επίπεδα. Από το πώς θα διαχειριστεί τη γεμάτη εκρήξεις περίοδο της εφηβείας στα παιδιά του ένας γονέας, μέχρι το πώς ένα κράτος θα πετύχει άμεσα την εφαρμογή μέτρων σε δύσκολες συνθήκες, με την αυστηρότητα που επιβάλλει το κατεπείγον μίας κατάστασης χωρίς να φτάσει στην κοινωνική έκρηξη.
Σήμερα, ολόκληρη η ανθρωπότητα, με την κρίση του κορωνοϊού, βιώνει καταστάσεις  που δεν έχουν προηγούμενο. Η διαφορά από τα υπόλοιπα ιστορικά παραδείγματα με παρόμοια χαρακτηριστικά είναι ότι ποτέ στο παρελθόν αυτή η διάτρηση κοινωνιών, κρατών, συστημάτων και οικονομιών δεν έγινε ταυτόχρονα, σε τέτοια κλίμακα και με τόσο μεγάλη ταχύτητα. Σε τέτοιες καταστάσεις, όπου απαιτούνται λεπτοί χειρισμοί, δοκιμάζονται οι αρετές των ηγετών, οι αντοχές μοντέλων και συστημάτων και προπάντων η συνοχή των κοινωνιών.

Παρασκευή 5 Ιουλίου 2019

Ζητείται Ελπίς!

Ζητείται Ελπίς !

Υπάρχει ένας κόσμος σε αυτό το ενδιάμεσο, που αναζητά υγιή οδό έκφρασης, αλλά δεν βρίσκει ανάλογη πηγή έμπνευσης για να μπορέσει να ταυτιστεί πολιτικά.

του Κώστα Δαμαβολίτη cretalive.gr
Οι ευρωεκλογές πέρασαν και οι εθνικές εκλογές έρχονται και λαμβάνοντας υπόψη τη δυσκολία των συνθηκών εντός και εκτός χώρας, ο μέσος πολίτης έρχεται σε περίσκεψη για το τι θα ψηφίσει. Την ημέρα των εκλογών ο χρόνος συσσωρεύεται αφού σε μερικά λεπτά της ώρας αποτιμώνται τα έργα και οι ημέρες για τα τέσσερα χρόνια των προηγούμενων, και ταυτόχρονα κρίνεται για το ποιοι θα διαχειριστούν τις μεγάλες προκλήσεις, που έρχονται το επόμενο χρονικό διάστημα.
Η μετενέργεια των ευρωεκλογών αποτυπώθηκε πάνω σε μία ιδεολογικοπολιτική κλίμακα -σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο – που η ποσόστωσή της έχει πολύ ενδιαφέρον. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ιδεολογικές έννοιες της δεξιάς και της αριστεράς είναι παρωχημένες, ιδιαιτέρως δε μετά την τελευταία εμπειρία που είχε η Ελλάδα με τις πρακτικές μίας «αριστερής» διακυβέρνησης, μία κλίμακα δίνει τον ορισμό στην παρούσα φάση.
Από την μία πλευρά της κλίμακας βλέπουμε τον εθνομηδενιμό σε όλες τις εκφάνσεις του, αριστερές και νεοφιλελεύθερες, να δίνει κοινό τόνο για γρήγορο βάδην προς την οδό της παγκοσμιοποίησης. Από την άλλη πλευρά της κλίμακας παρακολουθούμε την ακροδεξιά να διατηρείτε σε υψηλά επίπεδα. Συμπληγάδες δηλαδή μεταξύ εθνομηδενιστών και ακροδεξιών.
Όταν όμως μιλάμε για τα δυο άκρα του πολιτικού χάρτη εύλογα θα πρέπει να αναρωτηθούμε για το ενδιάμεσο, κυρίως όσον αφορά το μέγεθός, τη γεωμετρία και εν γένει τα ποιοτικά χαρακτηρίστηκα του χώρου αυτού.
Υπάρχει κατά την ταπεινή μου άποψη ένας κόσμος σε αυτό το ενδιάμεσο, που αναζητά υγιή οδό έκφρασης, αλλά δεν βρίσκει ανάλογη πηγή έμπνευσης για να μπορέσει να ταυτιστεί πολιτικά.
Ένας ενδιάμεσος χώρος, που είναι υπέρ του έθνους κράτους γιατί αντιλαμβάνεται ότι εν καιρώ παγκοσμιοποίησης οι πολυεθνικές έρχονται να το αντικαταστήσουν. Ένας ενδιάμεσος χώρος που παλεύει για να συνεχίσει να υπάρχει ως οντότητα μέσα από ένα συλλογικό υποκείμενο, που στοιχειωδώς μπορεί να επιλέγει τον τρόπο διακυβέρνησης του με όλες τις τυχών στρεβλώσεις, που εμπεριέχονται στις σύγχρονες δημοκρατίες.