Το ένζυμο
Μιὰ κοινωνία εἶναι καταδικασμένη ὅταν χάνει τὰ σταθερὰ σημεῖα ἀναφορᾶς της -ἐκεῖνα τὰ σημεῖα ἀναφορᾶς ποὺ τὴν καθιστοῦν κοινωνία, δηλαδὴ μία ὀργανικὴ ἑνότητα, μὲ διακριτοὺς ρόλους, καθορισμένες σχέσεις καὶ συνεκτικὴ δομή, καὶ ὄχι μαζοχυλὸ ἀτομιστικῶν σβόλων.
Μιὰ κοινωνία εἶναι καταδικασμένη ὅταν ρευστοποιεῖ τὶς παραδοσιακὲς καὶ φυσικές της ταυτότητες -συμπεριλαμβανομένης καὶ αὐτῆς ποὺ ἀφορᾶ τὸ φύλο, τὰ ἐγγενῆ φυσικά του χαρακτηριστικὰ καὶ τὸν κοινωνικὸ ρόλο ποὺ ἁρμόζει στὴν ἰδιοπροσωπία του.
Ἡ ρευστοποίηση τῶν ταυτοτήτων καὶ ἡ ἐναλλαξιμότητα τῶν ρόλων εἶναι ἀπότοκα τῆς σύγχρονης (νεοφιλελεύθερης) μαζικῆς δημοκρατίας, ἡ ὁποία προϋποθέτει τὴν ἀποδέσμευση ἀπὸ φυσικὲς ἔννοιες καὶ παραδοσιακοὺς θεσμούς, τὴν κατάτμηση τῆς κοινωνίας σὲ ἄτομα καὶ τὴν ἀναζήτηση τῆς αὐτοπραγμάτωσης ὡς κατ' ἐξοχὴν ἀτομικιστικὴ καὶ ἡδονιστικὴ στόχευση.
Ὁ γενικευμένος ἐξισωτισμός, ἡ ἰσοπέδωση ταυτοτήτων καὶ ρόλων, ὁ πλουραλισμὸς τῶν ἀξιῶν καὶ ὁ ἐλεύθερος συνδυασμὸς τῶν πάντων μὲ τὰ πάντα, ποὺ ἀποτελοῦν συστατικὰ στοιχεῖα τῆς μαζοδημοκρατίας, ἔχουν ὡς ἀναγκαῖα συνέπεια τὴν τυπικὴ ἐξάλειψη τῶν βιολογικῶν διαφορῶν ἀνάμεσα στὰ δύο (καὶ μοναδικὰ) φύλα, τὴν κατάργηση τῶν παγίων φυλετικῶν στερεοτύπων, τὴν διάλυση τῆς παραδοσιακῆς οἰκογένειας (τῆς μόνης δυνατῆς μορφῆς οἰκογένειας), τὴν σχετικοποίηση τῶν γενετήσιων ρόλων καὶ τὴν θετικὴ ἀποτίμηση τῶν παραφυλιῶν καὶ τῶν φορέων τους.
Ἐντὸς αὐτοῦ τοῦ πλαισίου, οἱ σεξουαλικὲς σχέσεις ἀποτελοῦν κοινωνικὸ πρότυπο ρευστῶν ταυτοτήτων, ἐναλλαξιμότητας ρόλων καὶ ἐλεύθερου συνδυασμοῦ ἀτόμων, καθὼς οἱ ἔννοιες τοῦ ἄνδρα καὶ τῆς γυναῖκας δὲν κατανοοῦνται πλέον βιολογικὰ ἀλλὰ κοινωνικὰ καὶ πολιτικά. Στὸν βαθμὸ ποὺ ἐκλείπουν οἱ διαφορὲς μεταξὺ τῶν φύλων δὲν ἀναζητοῦνται χαρακτηριστικὰ γυναικεῖες ἤ ἀνδρικὲς ἰδιότητες. Εἴμαστε ὅλοι μεμονωμένα ἄτομα.
