Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων μετά από 480 χρόνια σκλαβιάς με την συμβολή του Νικολάκη Εφέντη - Ιστορικό αφιέρωμα (video)

Απελευθέρωση της Ηπείρου 1913. Η είσοδος των πρώτων οχημάτων στα Ιωάννινα, 22 Φεβρουαρίου 1913

Φωτογραφικό Αρχείο Αφοί Ρωμαΐδη & Φρειδερίκου Ζέιτζ.

Επιχρωματισμός, Past in Color - Χρώμα στο Παρελθόν

Περιγραφή: Φωτογραφία από την είσοδο του Ελληνικού στρατού στα Γιάννενα (21/02/1913). Στην Κεντρική Πλατεία Ομονοίας στα Ιωάννινα, σήμερα Πάρκο Λιθαρίτσια. Πολύ σπάνια φωτογραφία των Romaidis και F. Ζeitz γιατί συνήθως αντίγραφα της κυκλοφορούν πετσοκομμένες ενώ σε αυτήν φαίνεται και το ρολόι στην κεντρική πλατεία της πόλης. Ο γερμανός φωτογράφος των βαλκανικών πολέμων Friedrich Zeitz έβγαλε όλες τις φωτογραφίες, αλλά ήταν απλώς υπάλληλος των αφών Ρωμαΐδη οι οποίοι πήραν όλοι την δόξα. facebook Old pictures of Greece.

ΠΡΟ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΔΡΙΣΚΟΥ

χρωμολιθογραφία Driskos 26 Νοεμβρίου / 9 Δεκεμβρίου 1912:

Κατάληψη Δρίσκου Ιωαννίνων, η θυσία των Γαριβαλδινών εθελοντών

Η ΜΑΧΗ ΔΡΙΣΚΟΥ - Δαφνούλα Ιωαννίνων (22-30 Νοεμβρίου 1912)

Γαριβαλδινοί και Κρήτες εθελοντές πολεμούν στα Γιάννενα

Στα τέλη Νοεμβρίου του 1912, ο Στρατός Ηπείρου ξεκίνησε την επιχείρηση για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. 26 Νοεμβρίου 1912 οι Γαριβαλδινοί, Έλληνες Ερυθροχίτωνες, Κρήτες εθελοντές και τμήματα του τακτικού στρατού επετέθησαν εναντίον των τουρκικών στην περιοχή Δρίσκο προ των Ιωαννίνων και τις έτρεψαν σε φυγή. Στη μάχη στο Δρίσκο πήραν μέρος και το Σώμα των Γαριβαλδινών (Garibaldini) (500 Ιταλοί εθελοντές, που είχαν έρθει στην Ήπειρο και πολέμησαν στο πλευρό των Ελλήνων) υπό τας διαταγάς του Peppino Garibaldi, γιου του στρατηγού Giuseppe Garibaldi, που πολέμησε κατά των Τούρκων στον πόλεμο του 1897.

Εις μνήμην Μπιζανιομάχων, προς γνώσιν οψίμων τουρκολατρών.

Ευστάθιος Δαφνομήλης

Οι "καταδρομείς" του τακτικού στρατού του νεώτερου ελληνικού κράτους ήταν τα τάγματα ευζώνων. 

Οι Εύζωνοι είχαν εξόχως υψηλό ηθικό και εθνικό φρόνημα και αναλάμβαναν συχνακις ριψοκινδυνες αποστολές και σκληρά καθήκοντα.

Στην τελευταία επίθεση που διέταξε ο Στρατηγός Σαπουντζακης στο Μπιζάνι, πριν την αντικατάστασή του από τον Αρχιστράτηγο και Διαδοχο Κωνσταντίνο, το 1/38 Σύνταγμα Ευζώνων βρέθηκε απέναντι σε δύο τουρκικά πολυβόλα τα οποία εκτελουσαν θεριστικές βολές με αποτέλεσμα να είναι καθηλωμένοι. 

Ο Δκτης του Συντάγματος, Σχης Διονύσιος Παπαδόπουλος, ζήτησε τους "επίλεκτους των επιλέκτων" του, τον Λοχία Γκούτα Θεόδωρο και την ομάδα του να "τακτοποιησουν το ζήτημα", λαμβάνοντας μια λακωνική καταφατική απάντηση από τον Γκούτα, ο οποίος εντός ολίγου εξαφανίστηκε έρποντας στη λάσπη ανάμεσα σε θάμνους και χαμηλή βλάστηση κατευθυνόμενος προς τον εχθρό. 

Τωρα, θα αναρωτηθεί κανείς, πώς μπορεί ένας Δκτής Συντάγματος να ζητά από έναν "απλό" Λοχία μια αποστολή "αποσυμφόρησης" του μετώπου του, όμως, βλέπετε, ο Γκούτας δεν ήταν κάποιος τυχαίος Λοχίας, αλλά ο αρχηγός της ιδιαίτερης φρουράς του, τιμή που του δόθηκε καθώς προ μηνών είχε προηγηθεί ανδραγάθημα του στα Γιαννιτσά, κατά το οποίο συνέλαβε κατά την οπισθοχωρησή της ολόκληρη πυροβολαρχία με τα πυροβόλα της λυμένα, μόνο με την διμοιρία του.

Ο Γκουτας λοιπόν εντός ολίγης ώρας, με τρόπο θαυματουργό έκανε τα πολυβόλα να σιγήσουν, εξυψωνοντας έτι παραπάνω τον θαυμασμό προς το πρόσωπό του.