Του Βασίλη Λαμπόγλου
Κάθε μέρα λοιπόν...ένα "κεράκι".
Τέτοια μέρα του 1942...
Οι Γερμανοί κατακτητέs εκπονούν το σχέδιο τουs για την αποστολή ελληνικήs μεραρχίαs που θα απαρτίζεται απο γερμανοντυμένουs έλληνεs πολίτεs και θα σταλεί να συνδράμει στο ανατολικό μέτωπο απέναντι στουs Ρώσσουs.
H πλέον επικίνδυνη ελληνική ναζιστική οργάνωση ,η “Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση”του Κηφισιώτη γιατρού Σπύρου Στεροδήμα δουλεύει πυρετωδώs γι'αυτή την ''υποχρεωτική συμμετοχή'' στην ''ελληνική λεγεώνα''(έτσι την ονομάτιζαν).
Όμωs...
Οδόs Πατησίων, Κυριακή πρωί 20 Σεπτέμβρη του '42.
![]() |
| Η αναμνηστική στήλη στην Πατησίων στο σημείο που έγινε η ανατίναξη της ΕΣΠΟ. Θύμα κατ' επανάληψη βανδαλισμών... |
Απο το τράμ τηs Καλλιθέαs, κατεβαίνει στα Χαυτεία μια αδύνατη φιγούρα,με τα μαλλιά πιασμένα.
Ένα καθημερινό πρόσωπο -που δεν λέs πωs το θυμάσαι-μ'ένα πολυφορεμένο ταγιέρ,βαδίζει με βήμα σταθερό κρατώνταs μία τσάντα για τρόφιμα (εκείνο το ζεμπίλι,που έβγαιναν οι λιμοκτονούντεs προs άγρα τροφίμων),παραδόξωs γεμάτη...
Όλα τόσο κοινότυπα...
Μια γυναικεία φιγούρα συνηθισμένη,μιά συνηθισμένη Κατοχική Κυριακή του '42 ,με μια τσάντα ''γεμάτη'' άγρια χόρτα ''...


