ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗ-ΕΞΑΓΝΙΣΜΟΣ-ΔΙΚΑΙΩΣΗ…

Του Γιώργου Ζουρίδη

Ο θάνατος του Κώστα Σημίτη και η παρουσία πλήθους εκ των αντιπροσώπων του πολιτικού συστήματος της Χώρας μας στην Μητρόπολη Αθηνών και το Α΄ Νεκροταφείο           για να τιμήσουν τον εκλιπόντα, επιβεβαίωσε την ισχυρή «ιδεολογική» παρακαταθήκη του.

Πολλές φορές έχω αναφερθεί σε κείμενα μου ότι ο «μεταπρατικός σοσιαλδημοκρατισμός» που εκφράστηκε από τον Κώστα Σημίτη κατά την οκτάχρονη διακυβέρνηση του (1996 έως 2004) δυστυχώς έγινε κυρίαρχη ιδεολογία στην Πατρίδα μας, και διαπέρασε όλο το φάσμα της κυρίαρχης ελληνικής εξουσίας, από την Δεξιά έως την Κυβερνώσα Αριστερά.

Γιατί λέω δυστυχώς: Για τον απλό λόγο ότι αφενός η Σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα, Χώρα της Περιφέρειας του Καπιταλισμού, δεν μπορούσε παρά να αποτελεί ένα ΚΑΚΕΚΤΥΠΟ της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας και των ανεπτυγμένων οικονομικά Χωρών, και αφετέρου γιατί εδραιώθηκε πάνω στην αυταπάτη ότι η ΕΥΜΑΡΕΙΑ και πάσα άλλη λαϊκή παροχή θα επιτευχθεί, στηριζόμενη αποκλειστικά στα πήλινα πόδια του εξωτερικού δανεισμού. 

Αναρωτιέμαι: Πιά Χώρα ευημέρευσε στον ανεπτυγμένο Καπιταλισμό  χωρίς βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, χωρίς εθνική αστική τάξη που να ενεργεί για τα συμφέροντα του Έθνους και του Λαού της, χωρίς αποδέσμευση από την εξάρτηση της από ξένα κέντρα πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής ισχύος.

Η αποδημία των ελίτ

Της Μαρίας Κορνάρου 

Εφημερίδα Εστία

Πολλά θα μπορούσαν να λεχθούν, με αφορμή την κηδεία Σημίτη —και ολάκερο το τετραήμερο, αντί οκταετούς, εθνικό πένθος που πλαισίωσε το "καλό κατευόδιο" του μακαρίτη— για την πολιτική σκηνή της χώρας και τις τάσεις της. Καταρχάς, ότι η "συνταγή Σημίτη" —εκσυγχρονισμός στα εσωτερικά, κατευνασμός στα εξωτερικά, διεθνισμός στην οικονομία— είναι πράγματι εγγυημένης επιτυχίας για μια σταθερή θητεία και μακροπρόθεσμη, άνευ απροόπτων, διακυβέρνηση. Έτσι, ο τωρινός Πρωθυπουργός, παρά τα "πυρά" που δέχτηκε, σε μεγάλο βαθμό αντίστοιχα με τον Σημίτη, από τους προκατόχους και θεματοφύλακες της ιδεολογικής ταυτότητας του κόμματος-"κινήματος", έχει πάντως όλες τις προοπτικές να επαναλάβει, μάλλον δε και να ξεπεράσει, το ρεκόρ της οκταετούς και κάτι συνεχόμενης θητείας του εκλιπόντος.

Ακόμη πιο εντυπωσιακή, βέβαια, από την συνέχεια της «γραμμής Σημίτη» στα της πολιτικής στρατηγικής, είναι η διαιώνιση της γραμμής Σημίτη —κατά την κυριολεκτική έννοια της δυναστείας, lignage- στο πολιτικό προσωπικό. Λίγοι παρέλειψαν να παρατηρήσουν ότι οι αποχαιρετισμοί ορισμένων εκ των εκλεκτότερων υπουργών της Κυβερνήσεως στον εκλιπόντα ήταν μεστοί της συντριβής μίας λίαν προσωπικής απώλειας —από το υπουργείο Πολιτισμού έως το Επικρατείας, άνθρωποι που ξεχώρισε ο Κώστας Σημίτης επιβεβαιώνονται ως καταλληλότεροι για τα πόστα και από τον τωρινό Πρωθυπουργό. Είναι κάτι αντίστοιχο με αυτό που παρατηρήθηκε, ακόμη περισσότερο εκκωφαντικά, στην μηντιακή κάλυψη του τετραήμερου πένθους, που μεταφράστηκε σε τετραήμερο πρόγραμμα απότισης φόρου τιμής στον εκλιπόντα εν χορώ, με την απόλυτη συναίνεση του ρεπορτάζ να είναι η πολιτική προσφορά του πρώην Πρωθπουργού στο «καλό του τόπου», με τα «γκρίζα» σημεία της καριέρας του να αποσιωπώνται πλήρως ή να αναλύονται μόνο από συγκεκριμένους «επί τούτου» καλεσμένους παρά από το μηντιακό πρόγραμμα αυτό καθ’αυτό. Πρόκειται, δηλαδή, και εκεί για μία αποδοχή της κληρονομιάς Σημίτη που, μπροστά στο ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο της προσωπικότητάς του, αφήνει την αίσθηση μίας προσωπικής πικρίας για το τέλος του ανδρός —κάποιοι από τους κεντρικότερους των δελτίων ειδήσεων των φιλοκυβερνητικών καναλιών, μάλιστα, έσπευσαν να επιδείξουν τα «διαπιστευτήρια» της επικοινωνίας τους με τον Σημίτη. 

Το αποτύπωμα Σημίτη στα Ίμια και στην Μαδρίτη

Λ

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΡΔΟΥΛΑΚΗΣ

ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών αφήνοντας, ένα αναμφισβήτητα ισχυρό, αλλά και αμφιλεγόμενο αποτύπωμα στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας. Εμβληματικά στοιχεία εκείνης της περιόδου ήταν η ΟΝΕ, το χρηματιστήριο, η ισχύς των ιδιωτικών ΜΜΕ, η πορεία προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες… Όμως, επί θητείας του εκδηλώθηκε και μία νέα αντίληψη στην εξωτερική πολιτική, ειδικά στην σχέση της χώρας μας με την Τουρκία.

Η περίοδος που προηγήθηκε την ανόδου του Κώστα Σημίτη (1989-1995) αποτέλεσε μια προσπάθεια του κόμματος, τόσο επιστροφής σε όψεις του ριζοσπαστικού παρελθόντος στις νέες συνθήκες, όσο και επιβίωσης της “πολιτικής Νταβός”. Από τη μία, το ΠΑΣΟΚ θα αρνούνταν την αναγνώριση άλλων διμερών διαφορών στο Αιγαίο, εκτός της υφαλοκρηπίδας, θα υιοθετούσε το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα για Ελλάδα-Κύπρο και θα αναγνώριζε τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Από την άλλη, στο “πνεύμα Νταβός”, θα αδυνατούσε να ασκήσει το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια (1994), ενώ θα απέσυρε το βέτο στην τελωνειακή σύνδεση ΕΕ-Τουρκίας το 1995.

Ο δυισμός του ΠΑΣΟΚ στην τελευταία κυβερνητική περίοδο του Ανδρέα Παπανδρέου στα ζητήματα αυτά, όπως και οι συνεχείς παρεμβάσεις του αμερικανονατοϊκού παράγοντα υπέρ μιας γραμμής “αναγνώρισης και διευθέτησης των ελληνοτουρκικών διαφορών”, με συνεχείς πιέσεις προς την ελληνική πλευρά, περιγράφεται αναλυτικά στο βιβλίο του Χρήστου Λυμπέρη “1994-1996: Οψόμεθα την αλήθεια καθώς εστί”, Αρχηγού ΓΕΕΘΑ την εποχή εκείνη.

Ως αποτέλεσμα, ο δυισμός του ΠΑΣΟΚ καταγράφεται έντονα στη διαχείριση της κρίσης των Ιμίων (1996) λίγες μέρες μετά την ανάδειξη στην πρωθυπουργία του Σημίτη, κρίση που οδήγησε στην ήττα της ελληνικής πλευράς. Όμως, η προαναφερόμενη κρίση δεν αποτέλεσε επίμαχο σημείο, ούτε διαιρετική τομή στο κεντρικό τουλάχιστον επίπεδο, μεταξύ των δύο ανταγωνιστικών μερίδων της γραφειοκρατίας του ΠΑΣΟΚ που διεκδίκησαν τη διαδοχή στην ηγεσία στο 4ο συνέδριο (1996). Το “όλον” γραφειοκρατικό ΠΑΣΟΚ κινείται στην κατεύθυνση της “πολιτικής Νταβός”. Οι τάσεις που κινούνται στη γραμμή της ριζοσπαστικής εκδοχής του Ανδρέα Παπανδρέου, είτε θα περιθωριοποιηθούν εντός ΠΑΣΟΚ, είτε θα οδηγηθούν στην έξοδο από το κόμμα.

Ο νεκρός δεδικαίωται, αλλά δεν αθωώνεται*

Του Γιώργου Τασιόπουλου

Ο νεκρός δεδικαίωται, αλλά δεν αθωώνεται*

Και για ένα από αυτά που παραθέτω πρόχειρα θα ήταν ο χειρότερος πρωθυπουργός, 

αλλά έκανε όλα αυτά και πολλά περισσότερα ...

Έργα του 

Ο νεκρός δεδικαίωται, αλλά δεν αθωώνεται*

Και για ένα από αυτά που παραθέτω πρόχειρα θα ήταν ο χειρότερος πρωθυπουργός, 

αλλά έκανε όλα αυτά και πολλά περισσότερα ...

Έργα του 

• Η παράδοση του Οτσαλάν 

• Η ντροπή των Ιμίων 

•Σερβία, επέτρεψε τη ΝΑΤΟική θηριωδία και τη μετατροπή της Ελλάδας σε πέρασμα και επιμελητεία των δολοφόνων 

• Με πλαστά στοιχεία παγίδευσε την ελληνική οικονομία στη ζώνη του ευρώ,

• Δικός του ο άθλος του χρηματιστηρίου και της καταλήστευσης των φτωχών.

• Ξεπούλησε πάμφθηνα μεγάλες ποσότητες από το απόθεμα χρυσού της Ελλάδας,

 • Σαμίνα, Φαράν με την ντροπιαστική φράση, "αυτή είναι η Ελλάδα"...

• Διαφθορά, Ζήμενς, κομματικά ταμεία ("Το 2000 οι χρηματοδοτήσεις του ΠΑΣΟΚ από εταιρείες έφθασαν τα 16 δις δραχμές" - Θ.Τσουκάτος, Φεβρουάριος 2019) κι "όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον εισαγγελέα"...

• Ανέχτηκε τη διαφθορά του περιβάλλοντος του, σχεδόν καταδικασθέντες άπαντες του στενού του περιβάλλοντος και του υπουργικού του συμβουλίου. Η πιο διεφθαρμένη κυβέρνηση (Από Τσουκάτο, Πανταγιά έως Παπαντωνίου, Τσοχατζόπουλο)

• Καθώς και-το μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων.

• Έδωσε με αντιδημοκρατικό τρόπο το δαχτυλίδι στον ΓΑΠ για να μας οδηγήσει στα μνημόνια και να καταστήσει τη χώρα για 100 χρόνια αποικία των δανειστών της

__________

 * Το εδάφιο «ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας» (Ρω μ. 6,7) σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει αυτό που νομίζουμε.

Ο Απόστολος Παύλος μιλά για τη βάφτιση και το πώς η βάπτιση νεκρώνει την αμαρτία, καθιστώντας τον βαπτισθέντα “νεκρό” για αυτήν. Και προσθέτει πως τελικά ο “νεκρός” ως Χριστιανός δεν μπορεί να αμαρτάνει άλλο.

Δυστυχώς αν δεν υπάρξει μετάνοια, όπως και τα αποτελέσματα των αμαρτιών, συνεχίζουν να βαρύνουν τον αποθανόντα

Οι πολλοί τιμητικοί αποχαιρετισμοί από τα ΜΜΕ, πολιτικούς του φίλους ή "αντιπάλους", απλά επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν και συνένοχοι που συνεχίζουν το έργο του καθώς είναι Μεγάλη η του Σημίτη Σχολή...

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Παρουσίαση του Βασίλη Ασημακόπουλου "Πρώτη φορά Αριστερά" (ΕΣΗΕΑ, 25/12/2024)

Το video της εκδήλωσης 

Στις 25/11/2024 πραγματοποιήθηκε στην ΕΣΗΕΑ  η εκδήλωση-παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Ασημακόπουλου, "Πρώτη Φορά Αριστερά. Αντιθέσεις, αντιφάσεις, εσωτερικές συγκρούσεις στο ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1974-1990 και οι βάσεις του πολιτικού μεταμορφισμού του" (Gutenberg 2024). 

Ομιλητές κατά σειρά ήταν οι : 

Νίκος Ανδρουλάκης, Νίνα Κασιμάτη, Κώστας Ελευθερίου, Γιάννης Μαυρής και ο υποφαινόμενος.

 Τη συζήτηση συντόνισε ο Χριστόφορος Σκαμνάκης. 

Την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους των εκδόσεων Gutenberg ο Κώστας Δαρδανός. 

Χρύσανθος Τάσσης: «Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κεφαλαιοποιήσει την αλλαγή του κομμ

Ο Χρύσανθος Τάσσης, επίκουρος καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης με εστίες ερευνητικού ενδιαφέροντος στην Πολιτική Κοινωνιολογία και το Ελληνικό Πολιτικό Σύστημα, γνωρίζει πολύ καλά τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. Προσπαθήσαμε στη συζήτησή μας να ερμηνεύσουμε το εκλογικό αποτέλεσμα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, τις προοπτικές της κεντροαριστεράς, το ρόλο που παίζουν κρίσιμες, αντινομικές ή απλώς ανεδαφικές ιστορικοποιήσεις του πρόσφατου παρελθόντος από τα δρώντα συλλογικά υποκείμενα.

Τελείωσε ο δεύτερος γύρος των εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ σε μία συγκυρία όπου το κόμμα-ανταγωνιστής, o ΣΥΡΙΖΑ, δεν λέει να ολοκληρώσει την κατηφόρα του. Πώς είδες το αποτέλεσμα, ήταν αναμενόμενο;

Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο γιατί υπήρξαν δύο βασικά χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε τα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ και αυτό του έδινε πλεονέκτημα. Αυτό είναι πολύ βασικό στη στρατηγική των κομμάτων και δείχνει και την έλλειψη γνώσεων του πολιτικού προσωπικού για τα πολιτικά κόμματα. Δηλαδή, το ποιος έχει τα κεντρικά γραφεία παίζει σημαντικό ρόλο στο να κερδηθεί μια εσωκομματική σύγκρουση. Το γεγονός πως ο Ανδρουλάκης ήταν εν ενεργεία πρόεδρος και το γεγονός ότι έδρευε εκεί ήταν το πλεονέκτημά του. Δεύτερον, οι τρεις υποψήφιοι οι οποίοι ουσιαστικά προκάλεσαν τις εκλογές (Γερουλάνος, Διαμαντοπούλου, Κατρίνης) τη δεύτερη Κυριακή στήριξαν τον Νίκο Ανδρουλάκη. Δηλαδή, δεν μας έκαναν σοφότερους οι εκλογές αυτές, αλλά το ΠΑΣΟΚ μπήκε σε μια εσωκομματική δίνη για τέσσερις μήνες, με τελικό αποτέλεσμα οι υποψήφιοι αυτοί στο δεύτερο γύρο να ακυρώσουν τον εαυτό τους πολιτικά. Γιατί όταν αμφισβητείς την ηγεσία πρέπει στο δεύτερο γύρο να υποστηρίξεις τον ανταγωνιστή της ηγεσίας. Πιστεύω, επίσης, ότι μεγάλος νικητής, εκτός από τον Νίκο Ανδρουλάκη, ήταν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Διότι τέσσερις μήνες, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και το δικό του πραγματικό πρόβλημα, τα φώτα βρίσκονται σε αυτά τα δύο κόμματα κι όχι στη ΝΔ που κυβερνάει χωρίς αντιπολίτευση, παρόλο που συρρικνώθηκε από το 41% στο 28%.

Να ρωτήσω και αντιστρόφως. Για ποιο λόγο δεν μπόρεσε τουλάχιστον να πλησιάσει τη νίκη ο Δούκας, ο οποίος φαινόταν να έρχεται με πολιτική φόρα, με ένα μήνυμα σχετικής ανανέωσης με τον ίδιο ως νέο πρόσωπο που προσπαθούσε να οριστεί αριστερότερα των συνυποψηφίων του;

Γι’ αυτό ακριβώς που είπες, γιατί φάνηκε να εκφράζει μια αριστερότερη στροφή στο ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ όμως είναι ένα κεντροδεξιό, νεοφιλελεύθερο κόμμα ιδεολογικά. Οργανωτικά είναι ένα “ανοιχτό κόμμα” κατά τα πρότυπα του 2004 επί Παπανδρέου και με μια στρατηγική η οποία είναι πιο κοντά στη Νέα Δημοκρατία παρά στην Αριστερά. Από το 2011, το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησε κυρίως με τη Νέα Δημοκρατία, μαζί με ΛΑΟΣ και ΔΗΜΑΡ. Υπενθυμίζω πως από το 2013 ο Νίκος Ανδρουλάκης ήταν γραμματέας. Το ΠΑΣΟΚ κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, είναι ένα κεντροδεξιό κόμμα και ο Δούκας, ως πρωσοποποίηση της μετακίνησής του προς την κεντροαριστερά, δεν γινόταν να κερδίσει, καθώς ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ είναι κεντροδεξιός και το ίδιο και τα στελέχη του.

Τώρα ο Ανδρουλάκης φαίνεται ότι έχει περισσότερο από το μαχαίρι και το καρπούζι. Δηλαδή, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να προκύψει ως νέος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή τέλος πάντων ένας άνθρωπος που αναμένει να γίνει αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν όχι Πρωθυπουργός. Είναι έτσι;

Το ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής, του κυβερνητισμού, του εκσυγχρονισμού και της απαξίωσης-Νίκος Σίμος

Λίγες ώρες πριν οι κάλπες για τον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ ανοίξουν ,μιλάμε με έναν άνθρωπο που έζησε το «ορθόδοξο» ΠΑΣΟΚ και αποφάσισε να φύγει νωρίς. Όταν το «μικρόβιο» του «κυβερνητισμού» όπως λέει άρχισε να διαβρώνει το ΠΑΣΟΚ που είχε έρθει στην εξουσία το 1981.

Ο Νίκος Σίμος έζησε εκείνο το ΠΑΣΟΚ και είχε αρχίσει να καταλαβαίνει από το 1984 ακόμη πως κάτι άλλαζε . Μόνο που αυτό δεν θα έφερνε την «Αλλαγή» που είχε υποσχεθεί το κόμμα του. Τι έφταιξε; Τι προκάλεσε την μεταμόρφωση του ΠΑΣΟΚ που πέρασε στα χέρια του Κώστα Σημίτη και των εκσυγχρονιστών του και τελικά στην πλήρη απαξίωση του υπό τον Γιώργο Παπανδρέου.

Ο Νίκος Σίμος μετά από την αποχώρηση του από το ΠΑΣΟΚ, συνέχισε την πολιτική του δράση δίπλα στον Δημήτρη Τσοβόλα και στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Είναι γνωστός και για την εκπομπή του «Αναστοχασμοί» στην ΕΡΤ Open.

Όμιλος Πολιτικού Προβληματισμού Δ. Μακεδονίας ¨Μ. Χαραλαμπίδης¨: Το διάβασμα κάνει καλόl

25 Σεπτεμβρίου 2024

Το διάβασμα κάνει καλό!!!

 Οι υποψήφιοι αρχηγοί του Κ.Κ.Κ.Α.Σ.Ο.Ρ – 2ΑΦΜ είναι δυστυχώς αδιάβαστοι.

 Θα μπορούσαν πολύ εύκολα να απαντήσουν και να τοποθετηθούν πάνω στα ζητήματα που έθεταν οι θεματικές ενότητες τις οποίες οι ίδιοι διαμόρφωσαν αν ήταν στοιχειωδώς διαβασμένοι και κατ΄ ελάχιστον μορφωτικά και πολιτικά επαρκείς. Αντί να αναμασούν τις εισαγόμενες θέσεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που δεν έχουν καμία σχέση με την Ελληνική πραγματικότητα και να επιδεικνύουν αυτάρεσκα τον ευρωπαϊκό επαρχιωτισμό τους, ας εμπλουτίσουν τις βιβλιοθήκες τους με ορισμένα βιβλία για να μπορούν την επομένη φορά να ομιλούν χωρίς να τραυλίζουν.

Θέλοντας να συμβάλλουμε στην αυτομόρφωσή τους, τους προτείνουμε, ανά θεματική, κάποια βιβλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, μήπως με αυτό τον τρόπο κατανοήσουν ότι δεν μπορούν να ομιλούν εξ ονόματος της Δημοκρατικής Παράταξης αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στη χρεωκοπία και την παρακμή.

Πρώτη θεματική ενότητα: Οικονομία – Ανάπτυξη

α) Νέα Αναπτυξιακή Παιδεία, β) Αγροφιλία, γ) Αναστήλωση

Δεύτερη θεματική ενότητα: Κοινωνικό κράτος – Νέα γενια – Δημογραφικό

Σταύρος Λυγερός - Κραυγάζει το πολιτικό κενό!

Μητσοτάκης: «Ευχαριστώ θερμά τις εσωκομματικές αντιπολιτεύσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ»

Θέμης Τζήμας

Υπό φυσιολογικές συνθήκες ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του θα ήταν ήδη ανέκδοτο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης «ανέβηκε» στη ΔΕΘ του 2024 φορτωμένος με μια μεγάλη πτώση στις ευρωεκλογές ως προς τις εθνικές εκλογές και με δημοσκοπήσεις που τον φέρνουν σταδιακώς προς τα όρια μεταξύ 20% και 19%. Αφήνουμε απ’ έξω τα ζητήματα πολιτικής ουσίας (Κάσος και Αιγαίο, επαπειλούμενη δημοσιονομική περιστολή μέσω Βρυξελλών, ακρίβεια, διαφθορά κλπ.)

Επιπλέον όλων αυτών ο πρωθυπουργός αποφάσισε να «σπάσει πλάκα» με τον ελληνικό λαό τάζοντας κατώτατο μισθό του θηριώδους μεγέθους των 950 ευρώ το μήνα μέχρι το 2027. Με το σημερινό ρυθμό, με τόσα χρήματα το 2027 θα μπορεί ένας εργένης να πληρώνει ενοίκιο, λάδι, κινητό (όχι απαραιτήτως κάθε μήνα) και δίαιτα με αγγουροντομάτα. Επιπλέον είπε ότι οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος είναι αρκετά χαμηλές και ότι οι τιμές στα super- marketσταθεροποιήθηκαν (και δε γέλασε κανείς).

Υπό φυσιολογικές συνθήκες ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του θα ήταν ήδη ανέκδοτο. Το θέμα προς συζήτηση θα ήταν αν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα σχημάτιζε αυτοδύναμη κυβέρνηση ή όχι στις ερχόμενες εκλογές. Τα ΜΜΕ θα «ξεπετούσαν» σχετικώς γρήγορα τη συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού (για να τον προστατεύσουν) και το ενδιαφέρον θα εντοπιζόταν στο δεύτερο σαββατοκύριακο της ΔΕΘ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης όμως έχει δύο μεγάλους συμμάχους. Θα έπρεπε να τους ευχαριστήσει δημοσίως και σίγουρα το κάνει από μέσα του αλλά μάλλον του έχουν πει να αποφύγει τις προβοκάτσιες. Πρόκειται για τις εσωκομματικές αντιπολιτεύσεις στο ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΙΝΑΛ. Όχι μόνο για τις αντιπολιτεύσεις για να είμαστε ειλικρινείς αλλά σίγουρα για αυτές.

Είναι οι μεγάλοι του πολιτικοί χορηγοί όχι γιατί αμφισβητούν τις νυν ηγεσίες των δύο κομμάτων γενικώς αλλά επειδή αμφισβητούν τους δύο προέδρους από αφετηρίες βαθιά απολίτικες, με τρόπους χαμερπείς, απαξιωτικούς και για τα δύο κόμματα (ακόμα περισσότερο από όσο είναι ήδη απαξιωμένα) και με μια απελπισία να βρεθούν τα ίδια αυτά στελέχη στο κράτος που βγάζει μάτι.

Στον ΣΥΡΙΖΑ οι ίδιοι αυτοί που νομιμοποίησαν μνημόνια, τον Τσίπρα ως πρόεδρο- δικτάτορα, τη μετατροπή της βάσης τους σε χυλό του 2εύρου, τη δεξιά ως συγκυβερνήτρια της «αριστεράς», τον Κασσελάκη ως υποψήφιο πρόεδρο και κατόπιν ως πρόεδρο υλοποίησαν την πρώτη ψηφοφορία στα χρονικά που ήταν και μυστική και δημόσια για να στείλουν σε κάλπη αυτόν που εξέλεξαν ένα χρόνο πριν και τον οποίο είχαν αρνηθεί να οδηγήσουν σε κάλπη 6 μήνες πριν. Μέχρι και εκείνος που μέχρι ένα μήνα πριν υπηρετούσε υπό τις κατευθύνσεις του Κασσελάκη ως πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε ότι δεν πάει άλλο μόλις έχασε τη θέση του. Αν πίστευε κανείς ότι στη γραφειοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ διέθεταν τόση δα πολιτική αξιοπρέπεια, δηλαδή αν ήταν κάποιος αφελής σε βαθμό ποινικού αδικήματος μέχρι χθες, σήμερα θα πρέπει πια να έχει ξυπνήσει.

Στο ΚΙΝΑΛ τα πράγματα είναι εξίσου άσχημα.

Σαν σήμερα πριν 50 χρόνια.... 3 του Σεπτέμβρη 1974, ήταν η ημέρα Ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ.

Γιώργος Τασιόπουλος 

"...Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Ελληνα εργαζόμενου πρέπει να ανακοπεί.

 Αντίθετα, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας..." 

(Επίκαιρο όσο ποτέ απόσπασμα)

 Αναδημοσιεύω μια σελίδα από το βιβλίο του συναγωνιστή Γιώργου Παπαγιαννοπούλου, "Η σκοτεινή πλευρά του Ήλιου", που συμμετείχε στη συγγραφή του ιδρυτικού κειμένου.     

    

Το αυθεντικό κείμενο της ιδρυτικής διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ, που παρουσιάστηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974, δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό ΠΑΣΟΚ της διολίσθησης στο σημιτικό εκσυγχρονισμό των χρηματιστηρίων, των Ιμίων και της Μαδρίτης, του ενδοτισμού και της απεμπόλησης εθνικής κυριαρχίας και των Μνημονίων. 

 Τα πρόσωπα που συνέγραψαν τη διακήρυξη σταδιακά διαφώνησαν και απομακρύνθηκαν.     

  Όλο το κείμενο της διακήρυξης:

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Ελληνα.

Ποιοι έγραψαν τη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη

ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Δημοσιεύουμε το σημείωμα που έστειλε το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Σωτήρης Κωστόπουλος στην σημερινή ηγεσία σχετικά με την απονομή τιμητικής διάκρισης σε ιστορικά στελέχη του Κινήματος. Ο Πρώην Γενικός Γραμματέας Τύπου και κυβερνητικός εκπρόσωπος αναφέρει σε μερικές γραμμές, το πως γράφτηκε και διαμορφώθηκε η Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη, το ιδρυτικό έγγραφο του ΠΑΣΟΚ.

Πριν πω σε ποιον προτείνω να δοθεί τιμητική διάκριση από πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη, θα προχωρήσω σε μία ιστορική αναφορά, με αφορμή της επέτειο της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, την 3η Σεπτεμβρίου του 1974. Το κείμενο της διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη γράφτηκε από μία επταμελή ομάδα στελεχών του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ και του ΠΑΚ Ευρώπης. Στην συνέχεια παραδόθηκε από τον Κίμωνα Κουλούρη στον Πρόεδρο, Ανδρέα Παπανδρέου, με τον οποίο συνταξίδεψε κατά την διάρκεια της επιστροφής του στην Ελλάδα.

Στην Αθήνα την διακήρυξη ο Πρόεδρος ανέθεσε να την ρετουσάρουν, ο καθηγητής Παπαθωμόπουλος Μανώλης και οι Βασιλειάδης Δαμιανός και Ζαφειρόπουλος Ιωάννης. Στην συνέχεια την παρέδωσαν στον Πρόεδρο, ο οποίος ενέκρινε το τελικό κείμενο, το οποίο δακτυλογράφησε η γραμματέας του Ανδρέα, Αγγέλα Κόκκολα. Η Διακήρυξη τυπώθηκε και μοιράστηκε στους υπογράφοντες την διακήρυξη, την οποία παρουσίασε ο Ανδρέας Παπανδρέου στο ξενοδοχείο King George. Φυσικά για να είμαστε ιστορικά αληθείς είχαν προηγηθεί ορισμένες συσκέψεις με την οργάνωση “Παναρμονία” (Θανάσης Τσούρας, Κώστας Λαλιώτης κ.α.).


Από την επταμελή ιστορική ομάδα που διαμόρφωσε την Διακήρυξη στο Μόναχο της Γερμανίας έχουν αποβιώσει ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, ο Δαμιανός Βασιλειάδης και ο Γιώργος Τσουγιόπουλος. Εν ζωή είναι ο Κίμων Κουλούρης, ο Γιάννης Ζαφειρόπουλος, ο υπογράφων Σωτήρης Κωστόπουλος και ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος (Μάλλιας).

3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1974- 3η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2024- ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ από την ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ της 3ης Σεπτέμβρη

- 3η Σεπτέμβρη 1974: όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΚ "διέβη τον Ρουβίκωνα".

«Alea jacta est»: «ο κύβος ερρίφθη».

(Ιούλιος Καίσαρας,49 π.Χ.)

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου*

Με αφορμή την "επέτειο" της ιστορικής Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη 1974, θεμέλιου λίθου Ίδρυσης του Ριζοσπαστικού ΠΑΣΟΚ της Μεταπολίτευσης, διαπιστώνω:

- την αντοχή στο διάβα του χρόνου, ενός κειμένου που γράφτηκε πριν 50 χρόνια.

- την ταπεινωτική κατάληξη ενός ιστορικού εγχειρήματος που ξεκίνησε με λαμπρές προοπτικές.

- το πόσο ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ παραμένουν σήμερα, 50 χρόνια μετά, οι αρχές της Διακήρυξης:

 ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΞΑΡΤΗΣΙΑ- ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ –ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.

Την 3η Σεπτέμβρη 1974 είχαμε την Διακήρυξη ενός ιστορικού εγχειρήματος για την «Απελευθέρωση» της χώρας και του Λαού μας (από τα δεσμά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, από την εναντίωση στην τουρκική εισβολή στην Μεγαλόνησο, για την Λαϊκή συμμετοχή και τις δημοκρατικές διαδικασίες), για την ΕΔΡΑΙΩΣΗ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στην Πατρίδα.

Σήμερα, εγκλωβισμένοι και Χρεωμένοι στους Γερμανούς που πήρανε κοψοχρονιά όλη την Δημόσια περιουσία, εξαρτημένοι και υποτελείς στους ΑμερικανοΝΑΤΟϊκούς, Εθελόδουλοι και ψοφοδεείς απέναντι στους Τούρκους:

Οφείλουμε να συνεχίσουμε, από κει που ξεκινήσαμε, εμπνεόμενοι από τους αγώνες του ΠΑΚ, από την Ιδρυτική Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη. 

-Για ΕΘΝΙΚΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ με ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Αυτοδιαχείριση, Αυτο-οργάνωση.

-Για την ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ της χώρας.

-ΠΑΤΡΙΔΑ (γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός, Ταυτότητα,φυσικό και δομημένο περιβάλλον) και ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ (Εργατική χειραφέτηση, Κοινωνική Απελευθέρωση, Αυτοδιαχείριση).

-Αναγκαία σήμερα όσο ποτέ η Ύπαρξη ενός ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ Αντιϊμπεριαλιστικού Κινήματος. Αναγκαία ή Υπεράσπιση και διεύρυνση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.


*Γιώργος Ν. Παπαγιαννόπουλος, μέλος του Γραφείου του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ το 1974, εκ των συντακτών της Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη, Ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ.

ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Κύκλωμα εκβιαστών / Πώς η ευνοούμενη τμηματάρχης της Λίνας Μενδώνη κατέληξε προφυλακισμένη

Φωτεινή Λαμπρίδη

Την Παρασκευή 5 Ιουλίου συνελήφθη και κρατήθηκε με την αυτόφωρη διαδικασία, η Τμηματάρχης του υπουργείου Πολιτισμού που βρίσκεται ανάμεσα στους 14 του κυκλώματος εκβιαστών που εξάρθρωσε η ΕΛ.ΑΣ.

Σύμφωνα με πληροφορίες του tvxs, οι αρμόδιοι αστυνομικοί πήγαν στο γραφείο της, στην Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων Αττικής, Ανατολικής Στερεάς και Νήσων, στην Πλάκα και την συνέλαβαν με την διαδικασία του αυτοφώρου.

Παρότι η υπάλληλος ήταν προφυλακισμένη με βαριές κατηγορίες, εν γνώσει της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟ, το Υπουργείο Πολιτισμού τήρησε απόλυτη σιωπή για το θέμα. Μετά το σάλο που προκλήθηκε στα κανάλια, μόλις το μεσημέρι της Τρίτης το Υπουργείο ανακοίνωσε ότι οι τρεις υπάλληλοί του που εμπλέκονται στη δικογραφία θα τεθούν σε αργία και θα υπάρξει απέναντί τους «μηδενική ανοχή».
inRead Advertisement by VIDADS since 2011

Τι σημαίνει άραγε «μηδενική ανοχή» προς την 63χρονη αρχιτέκτονα μηχανικό που η ίδια η Υπουργό, Λίνα Μενδώνη, διόρισε αναπληρώτρια Τμηματάρχη και μέλος στο Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Κυκλάδων, δίνοντάς της την εξουσία που είχε για να «διαπραγματεύεται» ταρίφες 6-10.000 ευρώ για τη διεκπεραίωση υποθέσεων στην Αθήνα και στη Μύκονο, σύμφωνα με το κατηγορητήριο; 

Τι σημαίνει «μηδενική ανοχή» προς την υπάλληλο στην οποία η Υπουργός είχε τόση εμπιστοσύνη ώστε την ήθελε τακτικό μέλος (η σύνθεση της επιτροπής άλλαξε δύο φορές για να συμπεριλάβει την συγκεκριμένη υπάλληλο) στην επιτροπή του ΟΔΑΠ για τον πολύκροτο διαγωνισμό των αναψυκτηρίων των αρχαιολογικών χώρων, διαγωνισμός που προκάλεσε σάλο με τους όρους του, όταν τα αναψυκτήρια δόθηκαν όλα στην αλυσίδα «Γρηγόρης»; 

Τι σημαίνει «μηδενική ανοχή» από την Υπουργό στην υπάλληλο που ήταν υποψήφια με την παράταξη ΔΗΣΥΠ, του προέδρου της ΠΟΕ ΥΠΠΟ Γιάννη Τσακοπιάκου, ο οποίος -καίτοι υπόδικος για κακουργήματα- διατηρεί άριστες σχέσεις με την Υπουργό;

Δουλειά ως τα 74!!!

Η κρυφο-συγκυβέρνηση (ΝΔ-Πασόκ), αναμενόταν. 

Οι Σπαρτιάτες, νεο-φιλελεύθεροι και με τη βούλα, στο παρών;

Η Πλεύση (των 6Δ), παρών;

 Δικαιοσύνη, κλπ μπαρμπούτσαλα;

Ο Σύριζα, με τη "νέα πολιτική", παρών;

ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΗ βρε άχρηστοι. ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΗ.

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/100002496426614/posts/pfbid0nWFq8Woyawq7QEKtvpy49x65T89dppQCy91u8A63Vfd7FBeV9ZzLSzDtDQMPsfApl/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΠΩΛΕΙΤΑΙ

Νίκος Παστελάκος

Οι παλιοί θα την θυμάστε. Ήταν μια αφίσα του ΠΑΣΟΚ, με τον χάρτη της Ελλάδας και την λέξη ΠΩΛΕΙΤΑΙ. Ο χάρτης της Ελλάδας ήταν δημιούργημα του ΕΜΠ και είχε σημειωμένο επάνω, με κάθε δυνατή ακρίβεια, τον φυσικό πλούτο της Ελλάδας.

Μπήκαμε στην ΕΟΚ, ΕΕ και με τους νόμους των μνημονίων η αφίσα δικαιώθηκε. Δημιουργήθηκε το Υπερταμείο (Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας με τον Ν. 4389/2016. Σκοπός της η διαχείριση και η αξιοποίηση του χαρτοφυλακίου του Δημοσίου, η αξιοποίηση και η εύρυθμη λειτουργία των ΝΠΔΔ που του ανήκουν. Μία από τις πολλές θυγατρικές του εταιρείες είναι και το ΤΑΙΠΕΔ που ιδρύθηκε με τον Ν. 3986/2011 και μεταξύ των σκοπών του είναι και η αξιοποίηση της γης της πατρίδας μας.

Τα δημόσια δάση ΔΕΝ ανήκουν στα κοινόχρηστα πράγματα αλλά στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και έτσι μεταβιβάστηκαν μια χαρά στο ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή στο Υπερταμείο. Βεβαίως αυτό δεν συνεπάγεται , από μόνο του οιαδήποτε μεταβολή στον δασικό τους χαρακτήρα. 

Όμως, σύμφωνα με την με αριθμό 1421/2013 απόφαση του ΣτΕ, υπό την συνδρομή επιτακτικών λόγων δημοσίου συμφέροντος επιτρέπονται, κατ’ εξαίρεση του Συντάγματος ,επεμβάσεις που μεταβάλλουν ή αλλοιώνουν τον δασικό χαρακτήρα μιας περιοχής. Είχε προηγηθεί και η με αριθμό 2499/2012 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου που επέτρεπε την ανάπτυξη αιολικών πάρκων σε αναδασωτέες περιοχές.

Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών αγνοεί το πραγματικό καθεστώς που βρισκόμαστε ως χώρα και όλα τα ανωτέρω που μόλις ανέφερα. Στις εκλογές δεν έχουμε δυνατότητα επιλογής κυβέρνησης αλλά προσώπων με πολύ περιορισμένες δυνατότητες κινήσεως και παραγωγής πολιτικής. Γιατί εμείς το δεχθήκαμε τότε που δεν έπρεπε να το δεχθούμε.

Μιχάλης Χαραλαμπίδης: ΜΝΗΜΗ ΣΗΦΗ ΒΑΛΥΡΑΚΗ

ΜΝΗΜΗ ΣΗΦΗ ΒΑΛΥΡΑΚΗ

Η προσβολή της Μνήμης του Σήφη Βαλυράκη αποτελεί έκφραση υψηλού εκφυλισμού ενός “χώρου”. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν επικαλείσαι προεκλογικά την μνήμη και την κληρονομιά του στην αλίευση, αγορά και διατήρηση ψήφων.

Ένα νέο κρούσμα που επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά την τερατογόνα μετάλλαξη αυτού του μορφώματος.

Παρατηρώ μια συνεχή επαλήθευση της μεγάλης επιστημονικής αξίας και ακρίβειας προσέγγιση μου για το ΚΚΚΚΑΣΟΡ – 2ΑΦΜ.

Υπάρχουν όμως ακόμη δύο άξια αναφοράς σημεία.

Το πρώτο αφορά ένα ανήθικο, κυνικό περιβάλλον πού όχι μόνο επιτρέπει την ανάληψη της υπεράσπισης στο δικαστήριο των φερόμενων ως δολοφόνων ενός ιστορικού αγωνιστικού προσώπου αλλά και την πολιτική επιβράβευση τους.

Πρόκειται για την δεύτερη δολοφονία του Σήφη Βαλυράκη. Αλλά όχι μόνον αυτό. Είναι η δολοφονία, η προσβολή της Μνήμης της Δημοκρατικής Αντίστασης, της Μνήμης του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος, του Π.Α.Κ..

Το δεύτερο σημείο αναδεικνύει ένα μεγάλο ηθικό, ανθρώπινο, θεσμικό, πολιτικό κενό.

Όταν η υπεράσπιση της Μνήμης του επαφίεται σε μια γυναίκα, στην γυναίκα του, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μία παρακμιακή πραγματικότητα που την χαρακτηρίζει η Λειψανδρία.

Μιλώ για την Λειψανδρία στο “Η Δολοφονία της Πολιτικής”.

Η ανθρώπινη ιστορία διδάσκει ότι χωρίς Μνήμη, Πολιτική Μνήμη δεν υπάρχει Πολιτικό Κίνημα ούτε ανθρώπινη εξέλιξη. Πρόκειται για ένα νόμο της Ιστορίας και της αληθινής πολιτικής πολύ σεβαστό σε εμένα.

Ας φύγουμε όμως από τα παρακμιακά πεδία.

Η υπεράσπιση της Μνήμης του Σήφη Βαλυράκη αφορά τους ανώτερους θεσμούς της χώρας. Την Προεδρία της Δημοκρατίας. Έχει μια ευκαιρία να το κάνει την προσεχή 24η Ιουλίου.

Είναι ζήτημα αυτοσεβασμού τους

Μιχάλης Χαραλαμπίδης Φιλομνήμων

Αιξωνή, Ιούλιος 23

* Μαζί με την Αμαλία Φλέμινγκ, τον Δημοκρατικό αξιωματικό Βασίλη Τσαγρή υποδεχθήκαμε στην Ρώμη τον Σήφη Βαλυράκη μετά την έξοδο του από το Αλβανικό κάτεργο.

ΠΑΣΟΚ παντού!!!

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Και επισήμως σε κρίση Αριστερά και Κεντροαριστερά

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

(...) Η άτακτη φυγή από το ΠΑΣΟΚ το 2012 και το 2015 ενίσχυσε, μετέτρεψε σε κόμμα εξουσίας και έφερε στη διακυβέρνηση της χώρας τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως τώρα οι τεράστιες απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατευθύνονται κάπου συντεταγμένα – και πάντως όχι κυρίως στο ΠΑΣΟΚ.

Άρα το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη, παρότι ξεκόλλησε από το 8% του 2019 και αύξησε τις δυνάμεις του κατά σχεδόν 50%, έχει σοβαρότατο πρόβλημα, καθώς προκύπτει πως είναι… χαμηλοτάβανο και δυσκολεύεται πολύ να αντικαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση μιας πραγματικά φιλόδοξης αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ενώ το άθροισμα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ήταν 39,63% το 2019 και υπολειπόταν μόλις κατά 0,22% του 39,85% της Ν.Δ., τον Μάιο του 2023 κατέρρευσε στο 31,52% υπολειπόμενο κατά 9,27% του 40,79% της Ν.Δ. Τώρα έπεσε στο ιστορικά χαμηλό 29,7%, υπολειπόμενο κατά 10,8% του 40,5% της Ν.Δ.

Για να καταλάβουμε το μέγεθος της συντριβής, το 1974, στο φόντο του αξεπέραστου μέχρι σήμερα καραμανλικού εκλογικού θριάμβου, η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις με 20,42% και το ΠΑΣΟΚ με 13,58% άθροιζαν 34%, όταν η Ενωμένη Αριστερά, υπό τον Ηλία Ηλιού, είχε λάβει το ευπρεπέστατο 9,47%.

(...) Και επισήμως, λοιπόν, η Αριστερά και η Κεντροαριστερά, στην «κυβερνώσα» εκδοχή τους, βρίσκονται σε κρίση, από την οποία είναι άγνωστο πότε θα βγουν – και, κυρίως, με ποιον τρόπο…

Όλη η ανάρτηση ΕΔΩ...

Και επισήμως σε κρίση Αριστερά και Κεντροαριστερά

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πρωταθλητές στα χρέη κομμάτων σε όλη την Ευρώπη !!!

ΝΔ  και ΠΑΣΟΚ πρωταθλητές στα χρέη κομμάτων σε όλη την Ευρώπη !!