Επανορθώσεις: Μήπως η Ελλάδα ήταν στους ηττημένους και η Γερμανία στους νικητές του Πολέμου;

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Οι παρακάτω σειρές γράφονται με αφορμή το εξαίρετο άρθρο του Σταύρου Λυγερού στο SLpress στις 8 Απριλίου. Δεν αποτελούν αντίλογο, κάθε άλλο, μάλλον για συμπλήρωμα προβληματισμού προορίζονται.


Να ξεκινήσουμε από την αρχή. Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου η Ελλάδα βρέθηκε με την πλευρά των νικητών. Για ειδικούς λόγους, που δεν είναι του παρόντος να εξετάσουμε, έτυχε ιδιαίτερης προσοχής στις διασκέψεις την επαύριο του πολέμου και ειδικά στην Διάσκεψη του Παρισιού που ασχολήθηκε με τις πολεμικές επανορθώσεις. Στην Διάσκεψη του Παρισιού για τις γερμανικές επανορθώσεις το 1946 επιδικάστηκε στην Ελλάδα το ποσό των 7,18 δισεκατομμυρίων δολαρίων της εποχής.

Το ποσό αυτό ήταν πιο σημαντικό αναλογικά με το πληθυσμιακό και οικονομικό βάρος της χώρας καθώς λήφθηκαν υπόψη πολλοί επιβαρυντικοί παράγοντες της γερμανικής κατοχής: 

τα θύματα της πείνας, το πλήθος των εκτελέσεων – εκτοπίσεων αμάχων, οι τεράστιες καταστροφές στο πλαίσιο των γερμανικών επιχειρήσεων ενάντια στους αντάρτες. Το ποσό αυτό θα καταβαλλόταν μέσα από ένα συνδυασμό τρόπων: μετρητά, πολύτιμα μέταλλα (ακόμα και στην ιδιοκτησία ιδιωτών), αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα, μεταφορικά μέσα κλπ. κλπ. Το αναγκαστικό δάνειο συμπεριλήφθηκε στις γερμανικές επανορθώσεις.


Να σταθούμε λίγο στα μεγέθη. Συγκριτικά η οικονομική στήριξη των ΗΠΑ στο κυβερνητικό στρατόπεδο στην περίοδο του ελληνικού Εμφυλίου πολέμου κόστισε στις ΗΠΑ δύο δισεκατομμύρια δολάρια. Η πρώτη καταβολή στην Ελλάδα, με το Δόγμα Τρούμαν, ήταν 350 εκατομμύρια δολάρια. Με το σχέδιο Μάρσαλ, αργότερα, για την αποκατάσταση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού και την στήριξη των αποικιοκρατικών δυνάμεων, η Γαλλία χρηματοδοτήθηκε με 2,3 δισεκατομμύρια, η Βρετανία με 3,3, η Ιταλία με 1,2 και η Δυτική Γερμανία με 1,4. Το τελικό ύψος του Σχεδίου Μάρσαλ ήταν στο σύνολό του 12,7 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα παραπάνω μεγέθη αναφέρονται για να τονιστεί το σημαντικό ύψος των πολεμικών αποζημιώσεων που επιδικάστηκαν στην Ελλάδα. Η δε συμφωνία που τις επιδίκασε ούτε έχει αναιρεθεί, ούτε έχει αναθεωρηθεί – ως προς τις εκτιμήσεις και τα μεγέθη ιδιαίτερα.


Ως εκ τούτου είναι μάλλον περιττή, ίσως και βλαβερή η συνεχής επανεξέταση στην Ελλάδα των Γερμανικών επανορθώσεων. Αυτές έχουν πιστοποιηθεί και προσδιοριστεί από επίσημες συμφωνίες και συμβάσεις. Ο τρόπος με τον οποίο θα εκφραστούν ας αφεθεί στις διακρατικές διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Γερμανίας, μέσα στις οποίες θα εξειδικευθούν οι λεπτομέρειες. Η καταβολή του ποσού των επανορθώσεων έμεινε σε εκκρεμότητα μέχρι την ρύθμιση ζητημάτων υπόστασης και αρμοδιοτήτων του γερμανικού κράτους. Με την είσοδο στην περίοδο του Ψυχρού πολέμου και την ανοικτή πλέον διαμάχη του δυτικού στρατοπέδου με την Σοβιετική Ένωση και τις Λαϊκές Δημοκρατίες το ζήτημα περιπλέχθηκε.

Στο απυρόβλητο η Γερμανία

Μουσολίνι: “Ο Χίτλερ πήρε και τα κορδόνια των παπουτσιών από τους Έλληνες”!06/04/2024

Μουσολίνι: “Ο Χίτλερ πήρε και τα κορδόνια των παπουτσιών από τους Έλληνες”!06/04/2024

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Σήμερα, 83 χρόνια από την εισβολή των δυνάμεων του Χίτλερ στην Ελλάδα, το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων-αποζημιώσεων παραμένει δραματικά επίκαιρο και στη συνείδηση του ελληνικού λαού και στις δέλτους της Ιστορίας. Όλες αυτές τις δεκαετίες, οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έχουν πράξει ελάχιστα για να προωθήσουν την απαράγραπτη εθνική διεκδίκηση. Όταν το 2021 είχε επισκεφθεί τη χώρας μας η τότε καγκελάριος Μέρκελ, ούτε Μητσοτάκης, ούτε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, της είχαν αναφέρει οτιδήποτε σχετικό. Όταν το 2022 μας επισκέφθηκε ο καγκελάριος Σολτς, τουλάχιστον ο Έλληνας ομόλογός του έκανε μία φευγαλέα αναφορά μόνο για το κατοχικό δάνειο.

Η διαχρονική αδράνεια των ελληνικών κυβερνήσεων –με διακυμάνσεις– συνιστά δια παραλείψεως εθνικό έγκλημα. Κι αν θυμηθήκαμε σήμερα το ανοικτό ζήτημα, λόγω της επετείου, το θυμηθήκαμε για να υπογραμμίσουμε όχι μόνο την ολιγωρία των ελληνικών κυβερνήσεων, αλλά και την αφόρητη υποκρισία του Βερολίνου. Διευκολυνόμενο από την διαδοχική αδράνεια, συνεχίζει να αρνείται να πληρώσει τις επιβαλλόμενες πολεμικές επανορθώσεις-αποζημιώσεις-οφειλές για όσα έπραξαν οι δυνάμεις του Χίτλερ. Κι αυτό, όταν οι Γερμανοί μας κούναγαν το δάκτυλο και αρνούνταν επιμόνως την οποιαδήποτε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους προς την Ευρωζώνη.

Ας δούμε, όμως, την εικόνα. Λίγες ημέρες πριν τις εκλογές του 2019, η απερχόμενη κυβέρνηση Τσίπρα είχε θέσει με ρηματική διακοίνωση προς το Βερολίνο το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων. Είχε προηγηθεί τον Απρίλιο 2019 η απόφαση της ελληνικής Βουλής –με συντριπτική πλειοψηφία– να ενεργοποιήσει τις διεκδικήσεις για όσα η Ελλάδα υπέστη κατά τη διάρκεια της κατοχής από τους ναζί του Χίτλερ. Η ΝΔ είχε υπερψηφίσει, αλλά ως κυβέρνηση έπαθε αμνησία!

Το ζήτημα έχει πολλές φορές επανέλθει στο προσκήνιο, αλλά ποτέ η Αθήνα δεν έκανε το αποφασιστικό βήμα. Για την ακρίβεια, οι εκάστοτε κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν τη ρητορική για τις γερμανικές επανορθώσεις είτε ως προεκλογικό όπλο είτε ως μοχλό πίεσης προς το Βερολίνο για να εξασφαλίσουν άλλου τύπου ανταλλάγματα (κυρίως στο πλαίσιο των Μνημονίων), αλλά στην πραγματικότητα απέφευγαν επιμελώς να διεκδικήσουν με όλα τα διαθέσιμα μέσα.


Ποιες είναι, όμως, οι ελληνικές διεκδικήσεις; Ο επίσημος απολογισμός των καταστροφών που προκάλεσαν οι δυνάμεις του Άξονα στην Κατοχή μιλάει από μόνος του:Οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής έκαψαν ολοσχερώς πάνω από 100 πόλεις και χωριά σ’ όλη την Ελλάδα.
Εκτέλεσαν 56.225 αθώους πολίτες.
Πήραν όμηρους πάνω από 105.000, οι οποίοι κατέληξαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στα κρεματόρια. Ελάχιστοι εξ αυτών επέζησαν.
Προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές σε 1.770 χωριά.
Πυρπόλησαν πάνω από 400.000 σπίτια.
Κατέστρεψαν το 70% των λιμενικών εγκαταστάσεων, το μεγαλύτερο μέρος του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου και το σύνολο των σιδηροδρομικών γεφυρών και τούνελ.
Βύθισαν το 75% του ελληνικού εμπορικού στόλου.
Άρπαξαν το 80% των μέσων μεταφοράς και το 51% των δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων.
Οι μισές ελληνικές οικογένειες είχαν θύματα.
Το 10% του συνολικού πληθυσμού υπέστη αναπηρία.
Το 75% των παιδιών προσβλήθηκε από ασθένειες, οι οποίες τα ταλαιπώρησαν και μετά την απελευθέρωση.
Οι συνολικές απώλειες, λόγω των εκτελέσεων, της πείνας, των ασθενειών και της υπογεννητικότητας κατά τη διάρκεια της Κατοχής, έχουν υπολογισθεί σε 1.106.000 ανθρώπους, ή στο 13,5% του ελληνικού πληθυσμού. Είναι το υψηλότερο ποσοστό σ’ ολόκληρη την Ευρώπη.
Υπολογίζεται ότι από τη λεηλασία μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, καθώς και από παράνομες ανασκαφές, οι κατακτητές μετέφεραν στη Γερμανία 8.500 αρχαιολογικούς θησαυρούς. Είναι αξιοσημείωτο πως ενώ το Βερολίνο ζητάει από τη Μόσχα να επιστρέψει τα έργα τέχνης που άρπαξε ο Κόκκινος Στρατός το 1945, αρνείται να συζητήσει την επιστροφή στην Ελλάδα των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών.

Οι τρεις ελληνικές διεκδικήσεις

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν τη βάση για τη διεκδίκηση δύο ειδών αποζημιώσεων: Το πρώτο είδος αφορά τις αποζημιώσεις που η Αθήνα μπορεί να διεκδικήσει από τη Γερμανία για τις κάθε μορφής καταστροφές που υπέστη το ελληνικό κράτος όχι ως αποτέλεσμα πολεμικών επιχειρήσεων. Το δεύτερο είδος αφορά τις αποζημιώσεις που διεκδικούν οι απόγονοι των θυμάτων από μαζικές σφαγές αμάχων που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της ναζιστικής τακτικής για αντίποινα. Η τρίτη ελληνική διεκδίκηση είναι να εξοφληθεί έντοκα το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο.

Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να αναφέρουμε την εισήγηση του Γερμανού πρεσβευτή στην Αθήνα το 1969: «Με την υποστήριξη των Αμερικανών φίλων μας κατορθώσαμε να παραπέμψουμε στις ελληνικές καλένδες τις από τη Συμφωνία του Λονδίνου (1953) προβλεπόμενες τεράστιες επανορθώσεις για κράτη εχθρικά, έως ότου υπογραφεί η ειρηνευτική συμφωνία. Παρηγορήσαμε κατ’ αυτόν τον τρόπο τους αντιπάλους μας στον τελευταίο πόλεμο… Θα ήταν προς το συμφέρον μας να διατηρήσουμε αυτή την ενδιάμεση κατάσταση όσο γίνεται περισσότερο, έτσι ώστε οι αξιώσεις των τότε αντιπάλων μας είτε να αποσυρθούν είτε να παραγραφούν. Με άλλα λόγια: δεν πρέπει να ξυπνήσουμε τους σκύλους που κοιμούνται»!

Η συνέχεια ΕΔΩ

83 Χρόνια από την Γερμανική Εισβολή στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου του 1941

83 Χρόνια από την Γερμανική Εισβολή στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου του 1941, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου "ΓΙΑΒΟΛ! ΑΙΜΑ , ΛΗΘΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ", Γιώργος Χαρβαλιάς, σε μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη με αρχειακό υλικό ντοκουμέντο, που αποδεικνύουν το σύνθετο και το διφορούμενο των Ελληνογερμανικών σχέσεων, με απόρρητα αρχεία για την προπολεμική τους διαπλοκή, τις δωσιλογικές σχέσεις της Κατοχής και την μεταπολεμική ατιμωρησία παραγότων και οικονομικών κολοσσών, που δημιούργησαν σχέσεις υποτέλειας και εξάρτησης με αποκορύφωμα την μεταπολεμική αφωνία για τις καταστροφές στην Ελλάδα από το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο διαχρονικά. 

Οι Γεωπολιτικές- Οικονομικές - Πολιτικές και Κοινωνικές προεκτάσεις, από τον μεταπολεμικό ρόλο της Γερμανίας και το αποτύπωμα τους σε Ελλάδα , Ευρώπη και Παγκόσμια -Λησμονημένα περιστατικά από το δράμα της Κατοχής στην Αθήνα όπως ο βανδαλισμός του Πανεπιστημίου Αθηνών από τους Ναζί και η δολοφονία ενός στρατηγού-ήρωα στα σκαλιά της Αθηναϊκής Λέσχης - Ειδικό παράρτημα για το «Ελληνικό Ολοκαύτωμα» και τις πρωτοφανείς γερμανικές ωμότητες στους μαρτυρικούς τόπους που βαφτίστηκαν «πολεμικά αντίποινα» από τους σύγχρονους παραχαράκτες της Ιστορίας - Αναψηλάφηση της ατιμωρησίας που επιφυλάχθηκε σε Γερμανούς εγκληματίες πολέμου και Έλληνες δωσίλογους 

- Τα απόρρητα αρχεία του ΔΣ της Eλληνικής Siemens στο διάστημα 1938-1946 που αποδεικνύουν την προπολεμική της διαπλοκή και την μεταπολεμική της ατιμωρησία με αποκορύφωμα τον εξωδικαστικό συμβιβασμό των ημερών μας.

- Αποκαλύψεις για το πώς οι Ναζί ολιγάρχες της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας ξανάχτισαν μεταπολεμικά τις αυτοκρατορίες τους

- Ιστορικός Αναθεωρητισμός-Στρατηγικές φιλοδοξίες σημερινής Γερμανίας-Ουκρανικό και διεθνείς παράγοντες 

- Η Ελλάδα στην Γεωπολιτική αβεβαιότητα σήμερα και ο παράγοντας Τουρκία 

Στην εκπομπή παρεμβαίνει ο Πρέσβης ε.τ Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος για την πρωτοβουλία του με την "Σιωπηλή Συγκέντρωση Υπενθύμισης", έξω από την Γερμανική Πρεσβεία της Αθήνας, 83 χρόνια από την Γερμανική Εισβολή στην Ελλάδα 

"ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ" με τον Γιώργο Σαχίνη

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 83η ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (https://esdoge.gr/)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 83η ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αθήνα 5 Απριλίου 2024

Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου 1941 η πατρίδα μας δέχθηκε την απρόκλητη γερμανική εισβολή. Η Ελλάδα, μετά από τον ηρωικό και νικηφόρο αγώνα της στα βουνά της Αλβανίας, που αποτέλεσε την πρώτη ήττα του Άξονα, πριν ακόμη συγκροτηθεί η Αντιφασιστική Συμμαχία, βρέθηκε σε έναν άνισο αγώνα, ταυτόχρονα εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας.

Με ανείπωτο ηρωισμό, αυτοθυσία και ανιδιοτέλεια πολέμησε επί 217 ημέρες, για την υπεράσπιση της ελευθερίας, της εθνικής ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας αλλά και για την απόκρουση της ναζιστικής «νέας τάξης πραγμάτων», που είχε ήδη επιβληθεί σε μεγάλο μέρος της ηπειρωτικής Ευρώπης. Το νικηφόρο αγώνα στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας, την ηρωική Μάχη των Οχυρών και τον παλλαϊκό ξεσηκωμό της Μάχης της Κρήτης ακολούθησε το έπος της Εθνικής μας Αντίστασης, που ήταν από τα μαζικότερα και ισχυρότερα λαϊκά κινήματα Αντίστασης σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Τα επιτεύγματα της Εθνικής μας Αντίστασης, ένοπλης και μη, είναι μνημειώδη: 

• η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα που δεν έστειλε εθελοντές να πολεμήσουν στο πλευρό της Βέρμαχτ στο Ανατολικό Μέτωπο. 
• Ο ελληνικός λαός ήταν ο μόνος που με ογκώδεις διαδηλώσεις που κορυφώθηκαν με τη συγκλονιστική διαδήλωση της 5ηςΜαρτίου 1943 στην Αθήνα, κατόρθωσε να ματαιώσει την πολιτική επιστράτευση. Σώθηκαν, έτσι, οι νέοι μας από τα κάτεργα του Χίτλερ και αιμοδότησαν την Εθνική μας Αντίσταση, την ώρα που πάνω από 7,5 εκατομμύρια νέοι από χώρες της Ευρώπης υποχρεώθηκαν να εργαστούν σε άθλιες συνθήκες για να στηρίξουν τα πολεμικά σχέδια του Άξονα. 
• Επιπλέον, η Εθνική Αντίσταση με μαζικότατες λαϊκές κινητοποιήσεις σε μεγάλο αριθμό πόλεων, που κορυφώθηκαν με την αιματοβαμμένη παλλαϊκή διαδήλωση του λαού της Αθήνας στις 22 Ιουλίου 1943, απέτρεψε την επέκταση της βουλγαρικής ζώνης κατοχής στην κεντρική Μακεδονία. 
• Και, τέλος, μόνο στη χώρα μας υπήρξε το φαινόμενο της Ελεύθερης Ελλάδας, της Ελλάδας του ΕΑΜ, σε μια έκταση ανάλογη της Ελβετίας, με πρωτοποριακούς θεσμούς λαϊκής εξουσίας, λαϊκής αυτοδιοίκησης, συνεταιριστικής οργάνωσης της οικονομίας, λαϊκής δικαιοσύνης.

Η Εθνική μας Αντίσταση, με την μαζική λαϊκή συμμετοχή και την πολύμορφη και αποτελεσματική δράση της υποχρέωσε τους κατακτητές να κρατούν σημαντικές δυνάμεις τους στην Ελλάδα και να τις στερούνται από κρίσιμα για την έκβαση του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου μέτωπα συμβάλλοντας καθοριστικά στην εξέλιξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και τη συντριβή του φασισμού! 

Ό,τι κι αν λένε οι αναθεωρητές της Ιστορίας…
Ο ελληνικός λαός υπέστη ανείπωτες δοκιμασίες από τους κατακτητές. Ο μεθοδικά σχεδιασμένος από το Γ’ Ράιχ λιμός της Κατοχής, αποτέλεσμα της συστηματικής λεηλασίας του πλούτου των Ελλήνων, οι μαζικές σφαγές αμάχων, η εξολόθρευση της Εβραϊκής Κοινότητας, η καταναγκαστική εργασία, τα βασανιστήρια και όλα τα δεινά στα οποία υποβλήθηκε ο λαός μας και η ολοσχερής καταστροφή της χώρας συνιστούν το Ολοκαύτωμα της Ελλάδας:

 ένα τερατώδες έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, στα όρια της γενοκτονίας. Το μέλλον της πατρίδας μας και του λαού μαςυπονομεύθηκε βίαια. Συνεπώς, ογδόντα τρία χρόνια μετά τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα προκύπτουν αβίαστα τα εξής ερωτήματα:

• · Έως πότε η Ο.Δ.Γ., καθολικός διάδοχος του Γ’ Ράιχ, θα αρνείται να εκπληρώσει τις απαράγραπτες και ισχυρά τεκμηριωμένες οικονομικές υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα;
• · Πώς, άραγε, η γερμανική κυβέρνηση, με την ανιστόρητη και επιλεκτικά ευαίσθητη στάση της και την προσπάθεια αναθεώρησης της Ιστορίας της Κατοχής και της Αντίστασης που υποκινεί και χρηματοδοτεί, μπορεί να πείσει για την «σταθερή της προσήλωση» στην Ειρήνη, το σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και τη Δημοκρατία, ενώ χοροστατεί στην κούρσα των εξοπλισμών και την επέκταση του ΝΑΤΟ;
• · Έως πότε η ελληνική κυβέρνηση και συνολικά η δημοκρατική πολιτική τάξη της χώρας μας θα ανέχεται την παράνομη και ανήθικη αυτή στάση της γερμανικής κυβέρνησης;

Γιατί η Γερμανία δεν πληρώνει επανορθώσεις στην Ελλάδα

ΑΫΦΑΝΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Στις 6 Απριλίου συμπληρώνονται 83 χρόνια από την γερμανική εισβολή στην Ελλάδα. Ακολούθησε, επί 42 έως 48 μήνες ανάλογα την περιοχή, η γερμανική κατοχή της ελληνικής επικράτειας. Στο διάστημα αυτό, η Γερμανία διέπραξε στην Ελλάδα εγκλήματα πολέμου καθώς και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ακόμη, κατέστρεψε την υποδομή της χώρας, κατέκλεψε κεφάλαια του ελληνικού κράτους και λεηλάτησε αρχαιολογικούς θησαυρούς.

Για τα εγκλήματα πολέμου (π.χ. εκτελέσεις αμάχων, πρόκληση λιμού με την επίσχεση τροφίμων) και για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας [π.χ. μαζική εξόντωση Ελλήνων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζικές σφαγές κατοίκων όπως στην Κάνδανο (3/6/1941), στο Κομμένο (16/8/1943), στη Βιάννο (14-16/9/43), στα Καλάβρυτα (11/12/1943), στο Δίστομο (10/6/1944), στα Ανώγεια (Αύγουστος 1944)] η Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι επιδίκασε, το 1946, αποζημιώσεις.

Αυτές, η Ελληνική Διακομματική Επιτροπή της Βουλής τις υπολόγισε, το 2016, σε 107 δισ. ευρώ, δίχως προσαύξηση τόκων και αφαιρώντας τα 115 εκατ. μάρκα που κατέβαλε το Βερολίνο σε ορισμένες κατηγορίες θυμάτων. Mε ένα επιτόκιο 3% το ποσόν φθάνει σήμερα το ένα τρισ. ευρώ. Για την καταστροφή των ελληνικών υποδομών, η Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι επιδίκασε 6,7 δισ. δολάρια, με τιμή δολαρίου αυτή του 1938. Το ποσόν αυτό ανέρχεται σήμερα με τους τόκους σε 595 δισ. ευρώ. Η Γερμανία έχει μέχρι στιγμής καταβάλει 20 εκατ. δολάρια!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στις γερμανικές οφειλές συμπεριλαμβάνεται η αποπληρωμή των δανείων τα οποία η κατεχόμενη Ελλάδα χορήγησε στην Γερμανία, βάσει διακρατικής συμφωνίας. Το συνολικό ποσόν αποτιμάται, ανάλογα με την τιμαριθμική προσαρμογή απο 100 μέχρι 506 δισ. ευρώ. Τα δάνεια αυτά δεν έχουν μέχρι σήμερα εξοφληθεί από το Βερολίνο, μολονότι στην διάρκεια της κατοχής, το Γερμανικό Ράϊχ εξυπηρέτησε τις δύο πρώτες δόσεις του πρώτου δανείου. Επιπροσθέτως, στα χέρια γερμανικών μουσείων και ιδιωτών παραμένουν 8.500 αρχαιολογικά αντικείμενα και 469 πίνακες ζωγραφικής που λεηλατήθηκαν στην διάρκεια της κατοχής από Γερμανούς στρατιωτικούς. Τα αντικείμενα αυτά ζητήθηκαν από την Ελληνική Κυβέρνηση το 1946 και δεν έχουν επιστραφεί!

Γιατί αρνείται η Γερμανία

Η άρνηση του γερμανικού κράτους να καταβάλει αποζημιώσεις (για όσα η τότε κυβέρνησή του και οι ένοπλες δυνάμεις του διέπραξαν στην Ελλάδα) στηρίζεται σε πολιτικούς λόγους. Αυτούς, το Βερολίνο τους επικαλύπτει με ποικίλα προσχήματα, υπεκφυγές και δικαιολογίες νομικής χροιάς. Το νομικοφανές οπλοστάσιο του Βερολίνου δεν θα άντεχε σε μια πολιτικά αποφασιστική και νομικά τεκμηριωμένη εκστρατεία προσφυγών της Αθήνας στα κατάλληλα ανά περίπτωση δικαιοδοτικά όργανα. Η καταθλιπτική όμως επιρροή της Γερμανίας στο ελληνικό πολιτικό σύστημα αποτρέπει διαχρονικά μια τέτοια εξέλιξη, άρα και το ξεγύμνωμα της ένδειας επιχειρημάτων και περισσεύματος υποκρισίας εκεί στο Βερολίνο.

Λ. Χρυσανθόπουλος: 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024, ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

Του Λεωνίδα Χρυσανθόπουλου, Πρέσβη ε.τ.

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΤΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Στις 6 Απριλίου 1941 η Γερμανία εισέβαλε στην Ελλάδα. Το Σάββατο 6 Απριλίου 2024 και ώρα 12 με 2 το μεσημέρι οργανώνω σιωπηρή συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη γερμανική Πρεσβεία, Υψηλάντου 10 στην Αθήνα, ζητώντας να καταβάλει η Γερμανία στην Ελλάδα όσα της οφείλει από την περίοδο της Κατοχής που κράτησε μέχρι τον Οκτώβριο του 1944 και που είχε τα εξής αποτελέσματα για τη χώρα μας:

Με την επίσχεση και κατάσχεση τροφίμων 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα τον χειμώνα του 1941 ενώ ακολούθησαν μέχρι το τέλος της Κατοχής κι άλλοι 300.000 θάνατοι από πείνα, ασθένειες, σφαγές κι εκτελέσεις. Ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 13,5%.

Οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις κατέστρεψαν 1770 πόλεις και χωριά με 131 ολοκαυτώματα, με μεγαλύτερα τα εξής έξι:

1.Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων (13 Δεκεμβρίου 1943). Εκτελέστηκαν 1460 άμαχοι και κατεδαφίστηκε η πόλη.

2.Το ολοκαύτωμα του Διστόμου (10 Ιουνίου 1944). Σφαγιάστηκαν 117 γυναίκες, 11 άντρες και 53 παιδιά.

3.Το ολοκαύτωμα της Βιάννου (14-16 Σεπτεμβρίου 1943). Σφαγιάστηκαν 461 κάτοικοι, κάηκαν 10 χωριά και ανατινάχτηκαν 980 σπίτια.

4.Το ολοκαύτωμα του Κομμένου (16 Αυγούστου 1943). Σφαγιάστηκαν 317 κάτοικοι (ανάμεσά τους 97 βρέφη και παιδιά και 119 γυναίκες).

5.Το ολοκαύτωμα της Κανδάνου (3 Ιουνίου 1941). Εκτελέστηκαν 300 άντρες και ισοπεδώθηκε το χωριό.

6.Το ολοκαύτωμα των Ανωγείων (Αύγουστος 1944). Σφαγιάστηκαν 24 ηλικιωμένοι και ανάπηροι ενώ ανατινάχτηκαν 940 σπίτια.

Α. Από τις παραπάνω φρικαλεότητες προκύπτει η πρώτη γερμανική οφειλή προς την Ελλάδα. Πρόκειται για αποζημιώσεις που επιδικάστηκαν στη Διάσκεψη των Παρισίων του 1946 για τα θύματα εγκλημάτων πολέμου. Η ελληνική Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή υπολόγισε το 2016 ότι το χρέος γι’ αυτές τις αποζημιώσεις ανέρχεται σε 107 δις ευρώ χωρίς τους τόκους. Μ’ ένα επιτόκιο 3% το ποσόν φτάνει σήμερα το 1 τρις ευρώ. Η Γερμανία, έναντι αυτού, έχει καταβάλει μόνο 115 εκατ. μάρκα σε ορισμένες κατηγορίες θυμάτων.

Η διάσκεψη της Ρώμης και η αλήθεια για το κατοχικό δάνειο

Αριστομένης Συγγελάκης

Παιδιά κουρελιάρικα σέρνονταν στο κάθε βήμα. Περιπλανιόνταν κατά μικρές αγέλες, με ύφος ζωώδικο και φοβερό, με το βλέμμα αγκιστρωμένο στη γη, αναζητώντας μια απίθανη τροφή. Μερικά, πολύ μικρά, είχαν κολλήσει το μούτρο τους στη βιτρίνα ενός εστιατορίου, που είχε μετατραπεί σε καντίνα της Βέρμαχτ (…) Καμιά φορά, κάποιος στρατιώτης πετούσε μια πορτοκαλόφλουδα απ’ το παράθυρο. Τα παιδιά χτυπιόνταν αναμεταξύ τους για να την αρπάξουν. Ο καυγάς τους είχε μια βραδύτητα παραίσθησης. Γρατζουνιόνταν και δαγκάνονταν, αλλά με κινήσεις εξαντλημένες και πολύ αργές. Ενώ ένα παιδί έχωνε τα νύχια του στο μάτι του αντιπάλου του, εκείνο, αναίσθητο στον πόνο, μασουλούσε κιόλας, εκστασιασμένο, την τσαλαπατημένη, πικρή και βρώμικη τροφή.». 

Αντρέας Κέδρος, «Peuple roi» («Λαέ βασιλιά»), Παρίσι, 1952.

Είναι γεγονός ότι διαχρονικά η γερμανική προπαγάνδα έχει επιδοθεί σε ένα, άνευ ορίων, παιχνίδι εντυπώσεων μέσω της διαρροής φημών, ανυπόστατων ισχυρισμών και μυθευμάτων, προκειμένου να αποποιηθεί των ευθυνών της για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα και την απόδοση των γερμανικών οφειλών. Σύμφωνα με ό,τι κατά καιρούς έχει υποστηριχθεί, είτε δια των χειλέων Γερμανών υψηλόβαθμων αξιωματούχων ή μέσω διαρροών σε ΜΜΕ, η Ελλάδα, δήθεν, «έχει αποζημιωθεί», ή, δήθεν, κάποια «ελληνική κυβέρνηση έχει παραιτηθεί» (χωρίς να λέγεται ποια), ή ότι «το θέμα έχει οριστικά κλείσει» ή ότι, δήθεν, «οι ελληνικές αξιώσεις έχουν απωλέσει τη νομιμοποιητική τους βάση».


Οι απαντήσεις από πλευράς κυρίως του κινήματος διεκδίκησης είναι άμεσες, αναλυτικές και τεκμηριωμένες και εντελώς συνοπτικά συνίστανται στο τρίπτυχο: α) καμία κυβέρνηση δεν έχει παραιτηθεί των ελληνικών αξιώσεων αλλά αντίθετα το ζήτημα έχει τεθεί επισήμως περίπου 15 φορές, β) οι γερμανικές οφειλές έχουν ισχυρή ηθική και ιστορική βάση, πλήρη νομική θεμελίωση και δεν υπόκεινται σε παραγραφή και γ) η διεκδίκησή τους εξελίσσεται εδώ και 70 χρόνια και με ιδιαίτερη ένταση την τελευταία εικοσαετία, μετά την επανένωση της Γερμανίας. Όμως, μετά από τις σαφείς ελληνικές απαντήσεις, η γερμανική κυβέρνηση δεν επανέρχεται˙ επιλέγει τη σιγή ιχθύος και περιμένει να ξεχαστεί το συγκεκριμένο «επιχείρημά» της για να επανέλθει με άλλον, εξίσου ανυπόστατο ισχυρισμό.

Η αλήθεια για το κατοχικό δάνειο

Στις 14 Μαρτίου του 1942 ολοκληρώθηκε η Διάσκεψη της Ρώμης με τη συμμετοχή μόνο της Ιταλίας και της Γερμανίας, όπου αποφασίστηκε, μονομερώς, η καταβολή από την Ελλάδα στην Ιταλία και τη Γερμανία 1.500 εκατομμυρίων δραχμών το μήνα για την κάλυψη των δαπανών συντήρησης των στρατευμάτων Κατοχής. Το ποσό αυτό στη συνέχεια αναπροσαρμόστηκε στα 8.000 εκατομμύρια δραχμές το μήνα και τελικά καταργήθηκε ως όριο. Και μόνο η συγκεκριμένη απαίτηση του Άξονα ήταν πολύ βαριά και δυσανάλογη με τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας, παραβιάζοντας κατάφωρα τα προβλεπόμενα από τον Διεθνή Κανονισμό της Χάγης του 1889 και του 1907.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ από Γιώργο Τασιόπουλο: «από ήλιο και στάχτη» του Δημήτρη Βλαχοπάνου

Γιώργος Τασιόπουλος

Η χαρά μου μεγάλη, όπως και η τιμή να συμμετέχω στην παρουσίαση αυτού του λογοτεχνικού πονήματος των τετρακοσίων σελίδων του Δημήτρη Βλαχοπάνου.

Όπως και ο ίδιος καταθέτει στον επίλογό του, κίνητρο της συγγραφής η αναζήτηση ενός οικουμενικού ανθρωπισμού. Η πλοκή ιστορίας, της οποίας είναι καλός γνώστης, με  τη φαντασία υπηρετούν την αναζήτηση της αλήθειας για τα φριχτά ναζιστικά εγκλήματα μέσω των βιωμάτων αυτών που έζησαν και αυτών που κληρονόμησαν το συλλογικό τραύμα της φρικώδους ναζιστικής παρουσίας στη χώρα μας.

Ο Δημήτρης Βλαχοπάνος στο βιβλίο του, ως εκπαιδευτικός, προτάσσει  την ατομική ευθύνη μας, την ανάγκη του ανθρώπου να πορευτεί προς το Μεγάλο καλό, και ως φιλόλογος χωρίς διδακτισμό με τη βοήθεια  της φαντασίας το οικοδομεί μαγευτικά χωρίς να κουράσει τον αναγνώστη.

Είναι συνεπής, αφού δεν είναι το πρώτο του βιβλίο με την ίδια θεματική, επίσης ως μέλος του Εθνικού Συμβούλιου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, και κυρίως ως προς τον τόπο του, αφού είναι μετακατοχικό παιδί του μαρτυρικού Κομμένου όπου διαδραματίζονται τα πιο σημαντικά γεγονότα του βιβλίου.

Όπως αναφέρει στη σ. 260 αναζητεί την αλήθεια μέσα από το παλίμψηστο τα ιστορίας. Πρέπει να ξύσεις για να ανασύρεις την παλαιότερη γραφή καθώς είναι πολύ πιο δυσανάγνωστη από τη νέα. Το νεότερο είναι ισχυρότερο και ανθεκτικότερο από το παλιό.

Αλήθεια πόση σιωπή επιβλήθηκε για να κρυφτεί η αλήθεια στους μαρτυρικούς τόπους.(σ. 18)

Τραύμα που με μεγαθυμία αναγνωρίζει ο συγγραφέας και στην απέναντι πλευρά, των απογόνων των κατακτητών, των θυτών.

Στο Κομμένο, στα μαρτυρικά χωριά, στους συγγενείς και στους απογόνους βασίλεψε έτσι η σιωπή και οδήγησε τα θύματα της θηριωδίας,  στην κατάσταση που περιγράφεται στην ψυχανάλυση ως τραύμα, εκεί που περιπίπτει το άτομο ύστερα από οδυνηρό βίωμα, η ισχύς του οποίου υπερβαίνει τις δυνατότητες του ατόμου να αποτρέψει και εγκαθίσταται και δρά διαρκώς τραυματικά στην ψυχική του ζωή ως παθολογικό στοιχείο.

Έτσι η απώθηση ακολούθησε ως αμυντικός μηχανισμός, η αποπομπή των αναμνήσεων, η με κάθε τρόπο απομάκρυνση από τη συνείδηση των σκέψεων, των βιωμάτων που είναι οδυνηρά. Η απώθηση όπου σύμφωνα με την ψυχιατρική είναι μια αδιάκοπη, επίπονη διαδικασία καθώς οι απωθημένες σκέψεις δεν εξαλείφονται ποτέ πλήρως, αλλά από το ασυνείδητο επιχειρούν διαρκώς να επανέλθουν στη συνείδηση για να ακολουθήσει η πάλη για νέα απώθηση.

Αυτή η σιωπή εξυπηρετούσε βέβαια, και το πολιτικά ορθό για χάρη των δυτικών συμμάχων μας.

Ηθική, Πολιτική και Πόλεμος. Ποια είναι η ηθική βάση της απαίτησης πολεμικών επανορθώσεων

Διονύσιος Γ. Δρόσος

Ομότιμος Καθηγητής Ηθικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

[ Πρώτη Δημοσίευση στο ESDOGE.gr ]

Από την εποχή του Μακιαβέλλι η πολιτική διαχωρίζεται από την προσωπική ηθική και υπηρετεί πλέον ρητά την χρησιμοθηρική ηθική της πολιτικής αναγκαιότητας προστασίας και αναπαραγωγής της κρατικής εξουσίας. Πρόκειται για την εικόνα ενός κόσμου συγκρούσεων και πολέμων, όπου το κάθε υποκείμενο (πολιτική οντότητα διαφόρων μορφών: κράτος, κόμμα, οργάνωση κ.ο.κ.) ακολουθεί την δεοντολογία του ιδίου συμφέροντος, έστω και αν τα άτομα στον ιδιωτικό βίο τους δεσμεύονται από μια «ανώτερη», και εν πάση περιπτώσει, δεσμευτικότερη ηθική.

Η θεαματική εισβολή των ιδεολογιών, από τον 19ο αιώνα, οι οποίες υποκατέστησαν τη λειτουργία των θρησκευτικών ομολογιών, δηλαδή λειτούργησαν- παρά τον κραυγαλέα διακηρυσσόμενο αθεϊσμό τους – εν είδει θρησκευτικών υποκατάστατων, επανέφεραν την αξίωση της υποταγής της πολιτικής σε μια ανώτερη ηθική αρχή (παγκόσμια ειρήνη, γενική κοινωνική ισότητα, επικράτηση της «ανώτερης» φυλής κ.ο.κ.). Είναι προφανής, ωστόσο, η καταστατική αδυναμία οικουμενικής κατίσχυσης οποιασδήποτε από αυτές τις αξιολογήσεις. Αντιθέτως, η πολιτική σύγκρουση και ο πόλεμος (πάντα συναφής και αναπόσπαστος από αυτήν καθόσον είναι η συνέχισή της με άλλα μέσα) επενδύθηκαν ιδεολογικά με ισχυρές προσομοιώσεις θρησκευτικού φανατισμού, κάνοντας τον πόλεμο ακόμα πιο φονικό. Διότι, εάν πιστεύει κανείς πως πολεμά όχι για την επιβίωσή του ή την ανεξαρτησία ή την αξιοπρέπειά του, αλλά για την εκρίζωση του «κακού», θεωρεί πως αναλαμβάνει ρόλο ιερού εκτελεστή του «καλού», όπου έχοντας την «ευλογία» του αγγέλου εξολοθρευτή να δράσει απολύτως ελεύθερα, δεν δεσμεύεται από τίποτα προκειμένου να επιτύχει το έργο του. Καμία ηθική αρχή δεν μπορεί να δεσμεύσει εκείνον που πιστεύει πως η αποστολή του είναι η εξόντωση του «κακού». Όπου ως «κακό» ορίζεται συνήθως ο όποιος αντίπαλος (φυλετικός, εθνικός, ιδεολογικός, πολιτικός κοκ). Δεν υπάρχει ασφαλέστερη οδός της διαιώνισης του κακού από την αυταπάτη της ριζικής εξάλειψής του. Πώς ξεφεύγουμε από αυτόν το φαύλο κύκλο;

Ι. Η ηθική της ευθύνης και η ηθική των απόλυτων αρχών.

Το γερμανικό σύνδρομο ηγεμονίας και οικονομικής επιβολής από τα χρόνια της Κατοχής μέχρι τις μέρες μας: Η ελληνική περίπτωση

Του Καθηγητή Παναγιώτη Ρουμελιώτη.

Πρόκειται για την Ομιλία του Καθηγητή στο Πάντειο και στη Σορβόννη, πρώην Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και πρώην αναπληρωτή Εκτελεστικού Διευθυντή του ΔΝΤ Παναγιώτη Ρουμελιώτη στην εκδήλωση με τίτλο «Τα Ατιμώρητα Ναζιστικά Εγκλήματα της Κατοχής, οι Πολεμικές Επανορθώσεις και ο ρόλος της Γερμανίας στο Χθες και στο Σήμερα», που πραγματοποιήθηκε στα Καλάβρυτα στις 13.12.2023, ανήμερα της 80ης επετείου του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος. Ομιλητές της εκδήλωσης ήταν επίσης ο Δήμαρχος Καλαβρύτων Αθανάσιος Παπαδόπουλος, ο Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Στέλιος Περράκης και ο δημοσιογράφος Γιώργος Χαρβαλιάς, συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια».


Η Ελλάδα πλήρωσε ακριβά, τόσο τη γερμανική κατοχή της περιόδου 1941- 1944 , όσο και την τιμωρητική στάση της Γερμανίας, και άλλων σκληροπυρηνικών χωρών της Ευρωζώνης, όταν ξέσπασε η κρίση χρέους το 2010.

Η Γερμανία, για δεκαετίες τώρα αρνείται να καταβάλει στην Ελλάδα τις πολεμικές αποζημιώσεις – επανορθώσεις, αλλά και να αποπληρώσει το κατοχικό δάνειο. Το 2010 αρνήθηκε, μαζί με τη Γαλλία, να συμφωνήσει με το ΔΝΤ για την άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους προς ιδιώτες ομολογιούχους (κυρίως γερμανικές και γαλλικές τράπεζες), όπως είχε κάθε δικαίωμα να πράξει η Ελλάδα. Έτσι, η Γερμανία ανάγκασε τη χώρα μας να εφαρμόσει ένα αυστηρό δημοσιονομικό πρόγραμμα, που προκάλεσε οικονομική και κοινωνική παρακμή στη χώρα μας.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, η Ελλάδα υπέστη μια μεγάλη οικονομική και κοινωνική καταστροφή. Το ΑΕΠ της συρρικνώθηκε κατά 30% – 50%, ανάλογα με τις διάφορες εκτιμήσεις, και από το μειωμένο αυτό ποσοστό του ΑΕΠ το 30% το κατέβαλε στις γερμανικές αρχές, με τη μορφή εξόδων κατοχής που χρηματοδοτούσε ο κρατικός προϋπολογισμός (5,3 δισεκατομμύρια δραχμές την περίοδο 1941 – 1944 σε σύνολο εξόδων 13 δισεκατομμυρίων ή 40,7%) – και την παρακράτηση των ελληνικών συναλλαγματικών πλεονασμάτων του εμπορικού ισοζυγίου με τη Γερμανία από τις κατοχικές δυνάμεις κατά την περίοδο 1941 – 1944.

Επιπλέον, οι Γερμανοί κατέστρεψαν το 80% του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, καθώς και του τηλεγραφικού και τηλεπικοινωνιακού δικτύου, 410.000 οικοδομές, 5.000 τετρ. χιλιόμετρα δασών, μεγάλο ποσοστό της ζωικής και αγροτικής παραγωγής, καθώς και της βιομηχανίας. Κυρίως, όμως, προκάλεσαν τον καταστροφικό λιμό της περιόδου 1941-1944, που οδήγησε στο θάνατο 300.000 Έλληνες. Επίσης, το 30% του πληθυσμού της χώρας κατέληξε ανάπηρο η ασθένησε μετά τον πόλεμο, ενώ 640.000 άνθρωποι έμειναν άστεγοι. Ταυτόχρονα, οι κατοχικές δυνάμεις εξανάγκασαν την Τράπεζα της Ελλάδας να αυξήσει τη νομισματική κυκλοφορία (κατά 4-24% περίπου ετησίως από το 1941 μέχρι το 1944), προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τις δραστηριότητές τους στη χώρα μας, προκαλώντας μεγάλη φτώχεια και σημαντικές ελλείψεις.

Ειδικότερα, το κατοχικό δάνειο που η Γερμανία επέβαλε στη χώρα μας, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες της κατοχικής διοίκησης, κατέστρεψε τα δημόσια οικονομικά της χώρας, προκαλώντας ταυτόχρονα μεγάλο πληθωρισμό, λόγω των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και της αύξησης της νομισματικής κυκλοφορίας. Ωστόσο, η Γερμανία αρνείται εδώ και δεκαετίες να αποπληρώσει το κατοχικό δάνειο, αλλά ούτε και τις πολεμικές αποζημιώσεις, προβάλλοντας διάφορα έωλα επιχειρήματα (π.χ. Συμφωνία του Λονδίνου του 1953, συμφωνία Ελλάδας – Γερμανίας (του 1960) για καταβολή 115 εκατομμυρίων μάρκων και 200 εκατομμυρίων μάρκων ως δανείου). Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους υπολόγισε το 2014 τις απαιτήσεις της χώρας μας στα 269,5 δισεκατομμύρια ευρώ και 10,3 δισεκατομμύρια ευρώ το κατοχικό δάνειο.

Στο σημείο αυτό είναι σκόπιμο να υπενθυμιστεί ότι η Γερμανία κήρυξε το 1921 στάση πληρωμών στα πολεμικά χρέη της (269 δισεκατομμύρια γερμανικά μάρκα χρυσού) από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως καθορίστηκαν στο πλαίσιο της συνθήκης των Βερσαλλιών. Η Γαλλία και το Βέλγιο αντέδρασαν και κατέλαβαν την κοιλάδα του Ρουρ, όπου βρίσκονται τα ορυχεία και η βιομηχανία σιδήρου της Γερμανίας. Αλλά με πρωτοβουλία των Αμερικανών το 1924, οι σύμμαχοι περιόρισαν τις απαιτήσεις τους από τη Γερμανία κατά 58%) ή στα 113 δισεκατομμύρια μάρκα χρυσού). Μετά την ύφεση που προκάλεσε η οικονομική κρίση του 1929, οι σύμμαχοι, μπροστά στην αδυναμία της Γερμανίας να αποπληρώσει τα πολεμικά χρέη της, απομείωσαν ακόμα περισσότερο το χρέος αυτό (κατά 24% ή στα 112 δισεκατομμύρια μάρκα χρυσού). Το 1933, οι σύμμαχοι περιόρισαν περαιτέρω το πολεμικό χρέος της Γερμανίας (κατά 90%). Έτσι, η Γερμανία πλήρωσε τελικά μόλις το 1/8 των πολεμικών χρεών της, και των αρχικών επανορθώσεων που της είχαν επιβληθεί.

Ο ελληνικός «επικήδειος» για τον Σόιμπλε έχει γραφτεί από το 2015!

Η επιστολή του Αριστομένη Συγγελάκη ,συγγραμματέα του ΕΣΔΟΓΕ είχε σταλεί στον Σόιμπλε το 2015. Νομίζουμε ότι το περιεχόμενο της θα ήταν ο καλύτερος ελληνικός επικήδειος…

Η επιστολή:

Αξιότιμε κ. Σόιμπλε,


Στο άκουσμα της «είδησης» ότι εξετάζετε το ενδεχόμενο παραίτησής σας από τη θέση του Υπουργού Οικονομικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (και φαντάζομαι από την ενεργό πολιτική συνολικά), αρχικά μου πέρασε από το μυαλό ότι αποτελεί προβοκάτσια των «εθνολαϊκιστών» της χώρας μας. Όταν διάβασα, όμως, τη συνέντευξή σας στο Spiegel και κατάλαβα ότι επρόκειτο για δική σας «διαρροή», δεν μπόρεσα να αποφύγω τον πειρασμό να σας απευθύνω τις παρακάτω σκέψεις, με σεβασμό, επιτρέψτε μου να πω, και αυτοσυγκράτηση.

Θα ήθελα να σημειώσω ιδιαιτέρως πως με κινητοποίησε η φράση σας ότι «οι πολιτικοί έχουν ευθύνες οι οποίες συνοδεύουν τη θέση τους». Συμφωνώ απολύτως και φρονώ, ελπίζοντας ότι και σεις συμμερίζεστε την ίδια άποψη, ότι κάποτε θα πρέπει και να τις αναλαμβάνουν. Και σεις, καλά να είστε, δεν έχετε κάνει και λίγα… Και εξηγούμαι.


Κατορθώσατε να υπερασπιστείτε τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα της Γερμανίας (ή, πιο σωστά, της ολιγαρχίας του χρηματιστηριακού και τραπεζικού κεφαλαίου), αμαυρώνοντας, όμως, το όνομά της ως χώρας – δυνάστη, που συντρίβει τη δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος και τα εργασιακά δικαιώματα των πολιτών, σε μια κοντόθωρη λογική που υποτάσσει την αναπτυξιακή προοπτική της Γερμανίας και της Ενωμένης Ευρώπης προς όφελος των άμεσων επιδιώξεων του παρασιτικού και αρπακτικού κεφαλαίου.

Δεν διστάσατε να εκβιάσετε με συντριβή και οικονομικό στραγγαλισμό όσους λαούς δημοκρατικά επιχείρησαν να αντισταθούν (Κύπρος, Ελλάδα) στην άδικη, ανήθικη και αδιέξοδη λογική των μνημονίων. Κι αν σήμερα κάποιοι Ευρωπαίοι από πιο προηγμένες χώρες της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης σπεύσουν να πουν ότι αδιαφορούν γι’ αυτή την κτηνώδη πολιτική επιλογή, η οποία αφορά αποκλειστικά μικρές χώρες με «παραβατική» συμπεριφορά, εσείς γνωρίζετε πολύ καλά, αξιότιμε κ. Υπουργέ, ότι έρχεται και η δική τους σειρά…

''Για ένα φιλότιμο'', 1964

† 13-12-43

Θεέ μου, μη μ' αφήνεις ούτε καλημέρα να 'χω πια με τέτοια, δήθεν εξευγενισμένα, υποκείμενα.

Το διήγημα ανήκει στη συλλογή του ΓΙΩΡΓΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

________

''Για ένα φιλότιμο'', 1964

(Κατά την Περίοδο της Γερμανικής κατοχής εκτελέστηκαν πολλοί Έλληνες που πρόβαλλαν αντίσταση στον κατακτητή, αλλά και αθώοι πολίτες και παιδιά. Τέτοιες ομαδικές εκτελέσεις έγιναν π.χ. στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στο Χορτιάτη, στην Κάντανο, στη Βιάννο και σε τόσα άλλα μέρη ποτισμένα με αίμα αθώων).

________________

''Για ένα φιλότιμο'', 1964

Φτάνω στο σημείο να πω πως ίσως θα 'ταν καλύτερα να μην είχα πατήσει ποτέ μου σε κείνο τον τόπο της ομαδικής εκτελέσεως. Κι άλλες φορές έτυχε βέβαια να επισκεφθώ τόπους μαρτυρίου ή ομαδικής ταφής· η γη της πατρίδας μας είναι παραγεμισμένη με κόκαλα παλικαριών· μα ποτέ μου δεν ταράχτηκα και δεν έκλαψα τόσο, όσο αυτή τη φορά. Αυτό ασφαλώς έγινε, γιατί την ώρα που βρέθηκα εκεί, μια γυναίκα κι ένας άντρας, αδέλφια, άνοιγαν τον τάφο του μικρότερου αδελφού τους, που είχε εκτελεστεί πριν από είκοσι χρόνια.

 Πλησίασα, κι όταν κατάλαβα τι συνέβαινε, σιγοκάθισα πάνω στα πόδια μου σε μιαν άκρη. Και τώρα, που η ψυχή μου έχει κολλήσει εκεί, μου φαίνεται πως θα μείνω για πάντα, σαν ένα αγριόχορτο, καθισμένος δίπλα σε κείνο τον τάφο. Και μακάρι να γινόταν έτσι.

Τότε που πρωτοζύγωσα, το σκάψιμο με την αξίνα είχε προχωρήσει. Εξάλλου δεν τον είχαν θαμμένο καθόλου βαθιά. Μάλλον γυναίκες θα είχαν φροντίσει για την ταφή του. Σε λίγο, ένα ένα, άρχισαν να ξεφυτρώνουν τα κόκαλα. Ήταν κατακίτρινα, με λίγο καστανό χώμα κολλημένο πάνω τους. Η γυναίκα, μ' ένα τσεμπέρι στο κεφάλι, σχεδόν γονατιστή, αφού τα ξέπλενε λίγο με κόκκινο κρασί, τ' αράδιαζε ευλαβικά μέσα σε μια κάσα χαρτονένια, απ' αυτές της αμερικάνικης βοήθειας. Σε όλα αυτά δεν υπήρχε τίποτα το αηδιαστικό ή το τρομαχτικό. Άλλωστε το παιδάκι ήταν δεκάξι χρονών όταν μαρτύρησε. Και πιστεύω, χωρίς αμφιβολία, πως θα έχει αγιάσει. Στο χώμα δίπλα ήταν μπηγμένο ένα κερί και στο θυμιατό σιγόκαιγε θυμίαμα. Ευωδίαζε όλος ο τόπος. Λέξη δεν έλεγαν, ούτε ακουγόταν κλάμα. Καταλάβαινα όμως πως τα μάτια τους τρέχαν, γι' αυτό έσκυψα το κεφάλι μου προς το χορτάρι και δεν προσπαθούσα, ούτε τολμούσα να τους κοιτάξω. Πολύ ήταν και που με άφηναν κοντά τους μια τέτοια ώρα.

Μονάχα όταν βρέθηκε το κρανίο, άκουσα τον αδελφό να λέει βραχνά: η χαριστική βολή. Ήταν μια μικρή τρύπα λίγο πιο πάνω απ' το μέτωπο. Είχα γίνει πια ένα με το χώμα, έτσι ένιωθα. Τώρα σκέφτομαι πως έπρεπε να προσκυνήσω, αν και είμαι τόσο ανάξιος. 

Κοίταζα συνεχώς ένα βραχάκι κοντά μου και τις λειχήνες του. Αυτό σίγουρα θα ήταν και τότε εδώ, και το παιδί θα το είδε· ίσως και να το ζήλεψε. Μπορεί να ήταν και κείνο το αρκετά μεγάλο δέντρο, αν και δεν αποκλείεται να έχει μεγαλώσει πιο γρήγορα, εφόσον βρήκε άφθονο λίπασμα από τόσο αίμα και τόσες εκατοντάδες κορμιά.

 Καλά θα ήταν να μπορούσε να μεταμορφώνεται ο άνθρωπος, όταν πέφτει σε μεγάλο κίνδυνο, ή ν' ανοίγει η γη και να τον κρύβει. Εγώ τουλάχιστο έτσι παρακαλούσα, όταν βρέθηκα σε κάτι τιποτένιους κινδύνους, που είναι ντροπή και να τους σκέφτομαι ακόμα. Πάντως, θυμούμαι πως εκείνες τις στιγμές λάτρευα και πρόσεχα, όσο ποτέ, τα άψυχα, αλλά και τα έντομα και τα φυτά και τα πουλιά. Σ' αυτό ακριβώς στηρίζομαι και πιστεύω πως έτσι θα 'νιωσε κι αυτός εκείνη την ώρα. Εξάλλου ήταν της ηλικίας μου. Δεν είναι δυνατό να διαφέρω και τόσο πολύ απ' τους άλλους. Άνθρωπος είμαι και εγώ. Κι όμως η κάποια διαφορά είναι που με καίει.

Πάνω στην κορφή του λόφου έχουν στήσει ένα τεράστιο κάτασπρο σταυρό και παρακάτω, στην πλαγιά, είναι σχηματισμένη, με άσπρες πάλι πέτρες, η ημερομηνία: 13-12-43. Λογάριαζα, όταν γυρίσω σπίτι, να ψάξω για κείνο το ημερολόγιό μου, που μπόρεσα να κρατήσω, μέρα με τη μέρα, τότε. Τι να 'γινε άραγε εκεί σε μας αυτή τη μέρα;

Κι έτσι, καθώς είχα απομονωθεί κοιτάζοντας το ρηχό μνήμα του χωριατόπουλου, άρχισα να ψιθυρίζω ανεπαίσθητα το αντρίκιο εκείνο μοιρολόγι, που μόνο τα λόγια του ξέρω και όχι το σκοπό:

Μαστόροι Καλαβρυτινοί και μαρμαροχτιστάδες,

που πελεκάτε μάρμαρα και φτιάχνετε κιβούρια,

φτιάχτε και μένα 'να καλό, καλύτερο από τ' άλλα...

Όμως ένα μπουλούκι εντόπιοι τουρίστες φάνηκε να μπαίνει μέσα στον ιερό περίβολο. Στάθηκαν γύρω απ' το ελεεινό για μια τέτοια θυσία κενοτάφιο. Φαίνονταν απ' τους μορφωμένους και δεν μπορώ να πω πως η στάση τους δεν ήταν σεμνή. Κατέθεσαν μάλιστα ένα καλοκαμωμένο δάφνινο στεφάνι και κατόπι κράτησαν ένα λεπτό σιγή. Κάποιος τους άρχισε να διαβάζει από ένα χαρτί το ιστορικό της εκτελέσεως των 1200 ανθρώπων. Ήταν τόσο ψυχρή η περιγραφή, ώστε αμέσως υπέθεσα πως σίγουρα θα τα είχε ξεσηκώσει απ' την τελευταία εγκυκλοπαίδεια. Ύστερα σκόρπισαν μιλώντας δυνατά ή χαχανίζοντας. Πολλοί ήρθαν τριγύρω μας. Και φυσικά αμέσως άρχισαν τις ερωτήσεις, ιδίως οι γυναίκες. Το παλικάρι με την αξίνα απαντούσε, πιέζοντας ολοφάνερα τον εαυτό του.

 Φαινόταν καθαρά πως θεωρούσαν σχεδόν ευτυχία τους και σπουδαίο συμπλήρωμα στις συγκινήσεις της εκδρομής την ανακομιδή, που πέτυχαν πάνω στην ώρα. Ο αδελφός μάλιστα ζαλίστηκε τόσο για μια στιγμή, ώστε έκανε το λάθος να τους δείξει ακόμα και το κρανίο με τη χαριστική βολή. Αυτό όμως θα ήταν πέρα απ' τα όρια της αντοχής τους, γιατί αμέσως πρόσεξα μια κίνηση για απομάκρυνση. Κάποιος τους θύμισε πως η ώρα περνάει. Εκείνη τη στιγμή η σκυμμένη γυναίκα τούς γύρεψε, αν έχουν, καμιά εφημερίδα για να σκεπάσει τα κόκαλα. Πολλοί προθυμοποιήθηκαν από εφημερίδες άλλο τίποτα, και τι εφημερίδες...

Πήραν να κατηφορίζουν. Μετά από λίγα βήματα άναψε ζωηρή συζήτηση ανάμεσά τους· σα να μην ήμασταν κι εμείς λίγο πιο πάνω. Ένας ακούστηκε να φωνάζει με θυμό: Καλά τους έκαναν αφού οι άλλοι σκότωσαν στρατιώτες του κατακτητή.

Κανένας δεν αντιμίλησε. Ήταν και κάποιος με στολή μαζί τους.

Μου 'ρθε να πέσω απάνω σε κείνη την άτιμη φωνή και να τη στραγγαλίσω άγρια, προτού προφτάσει να προχωρήσει. Αλλά την άκουσαν βέβαια συγχρόνως και τα δυο αδέλφια κι έσκυψαν πιο πολύ κατά το χώμα, σα να 'φαγαν καμτσικιά, αλλά και σα μαθημένοι από κάτι τέτοια.

Κατόπι ο άντρας άφησε την αξίνα· δεν υπήρχαν άλλωστε άλλα κόκαλα. Η αδελφή του έσβησε το κερί και πήρε το θυμιατό. Τα κόκαλα έμειναν ασκέπαστα. Η βρωμερή εφημερίδα κυλιόταν πάνω στα χόρτα.

Έμεινα ξοπίσω και με πήρε το παράπονο. Δεν ήμουν γνωστός τους ή συγγενής τους για να με πάρουν μαζί τους, όπως θα ήθελα. Εγώ τα 'χω καταφέρει να χωρώ και να ταιριάζω μονάχα με κάτι τέτοιους σαν αυτούς του πούλμαν. Γι' αυτό ξεκίνησα για το πιο λαϊκό καφενείο, και στο δρόμο συνέχεια έλεγα: 

Θεέ μου, μη μ' αφήνεις ούτε καλημέρα να 'χω πια με τέτοια, δήθεν εξευγενισμένα, υποκείμενα.

ΠΗΓΗ: 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

81η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΥ: ΤΙΜΗ & ΔΟΞΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

81η Επέτειος του Γοργοποτάμου – Ανακοίνωση του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

https://esdoge.gr/


Αθήνα, 25 Νοεμβρίου 2023

«Νάτος, πετιέται ο αδούλωτος στρατός της δικαιοσύνης

και πάει να σπείρει όλη τη γης με στάρι κι άστρα ειρήνης»

Γιάννης Ρίτσος, Συντροφικά τραγούδια

Τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου 1942 οι ενωμένες δυνάμεις του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, υπό την καθοδήγηση των αρχηγών τους Άρη Βελουχιώτη και Ναπολέοντος Ζέρβα και με τη συνεργασία Βρετανών σαμποτέρ, ανατίναξαν τη γέφυρα του Γοργοποτάμου. Το κορυφαίο αυτό επίτευγμα της ενωμένης Εθνικής Αντίστασης έπληξε καίρια το γόητρο και την επιχειρησιακή λειτουργία του φασιστικού Άξονα και, σε συνδυασμό με άλλα επιτεύγματα της Εθνικής Αντίστασης, ανέτρεψε τα επιτελικά σχέδια του Χίτλερ υποχρεώνοντάς τον να δεσμεύσει σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, τις οποίες στερήθηκε από άλλα, κρίσιμα, μέτωπα.

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου υπήρξε, ίσως, το πιο ηχηρό και ηρωικό ΟΧΙ των Ελλήνων στην τριπλή φασιστική κατοχή. Χαλύβδωσε την πίστη του Ελληνικού Λαού στις δυνάμεις του και διαμόρφωσε την πεποίθηση πως ο φασιστικός Άξονας δεν είναι ανίκητος. Ο Γοργοπόταμος ήταν η συνέχεια και η κορύφωση της αντιστασιακής δράσης του λαού μας από την πρώτη μέρα της εισόδου των γερμανικών αρμάτων στην Αθήνα. Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός της Μάχης της Κρήτης τον Μάιο του 1941, το κατέβασμα της γερμανικής πολεμικής σημαίας με τον αγκυλωτό σταυρό, τη νύχτα της 30ης Μαΐου 1941, από τους Λάκη Σάντα και Μανώλη Γλέζο, η οργάνωση συσσιτίων από την Εθνική Αλληλεγγύη και άλλους φορείς, η πρώτη στην Ευρώπη και νικηφόρα απεργία των δημοσίων υπαλλήλων στις 14 Απριλίου 1942, η ανατίναξη από την ΠΕΑΝ των γραφείων της δωσιλογικής ναζιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ στις 20 Σεπτεμβρίου 1942, η οποία απέτρεψε την προσέλκυση από τη Βέρμαχτ «εθελοντών» για το Ανατολικό Μέτωπο και, μετά τον Γοργοπόταμο, η μεγάλη διαδήλωση της 5ης Μαρτίου 1943, που ματαίωσε την πολιτική επιστράτευση, ο παλλαϊκός ξεσηκωμός το καλοκαίρι του 1943, με αποκορύφωμα την μεγαλειώδη διαδήλωση της Αθήνας της 22ας Ιουλίου 1943 που απέτρεψε την επέκταση της βουλγαρικής ζώνης κατοχής στην Κεντρική Μακεδονία, η ελεύθερη Ελλάδα – η Ελλάδα του ΕΑΜ, αποτελούν μερικά από τα πιο σημαντικά επιτεύγματα της Εθνικής Αντίστασης και αναδεικνύουν την ομόθυμη άρνηση του Λαού μας να συμμορφωθεί στις εντολές των κατακτητών και των θλιβερών κατοχικών – δωσιλογικών «κυβερνήσεων».

«Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια», του Γιώργου Χαρβαλιά, στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών

Περιγραφή

Οι εκδόσεις Πεδίο παρουσιάζουν το βιβλίο του Γιώργου Χαρβαλιά,  Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια Η άγνωστη ελληνογερµανική ιστορία με αντικείμενο τον ρόλο της Γερμανίας στο χθες και το σήμερα απέναντι στην Ευρώπη, την Ελλάδα και την Τουρκία, καθώς και το ανοιχτό κεφάλαιο των πολεμικών επανορθώσεων. 

✅ Στην εκδήλωση παρευρίσκεται και μιλάει ο πρώην πρωθυπουργός ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, που προλογίζει την έκδοση.

   Για το βιβλίο μιλούν:

 ✅ Μαρία Νεγρεπόντη-∆ελιβάνη, πρώην πρύτανης ΠΑΜΑΚ

 ✅ Νίκος Βασιλειάδης, επίκουρος καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, Τμήμα ∆ιεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, ΠΑΜΑΚ 

✅ Βασίλης Βιλιάρδος, οικονομολόγος και συγγραφέας Τη συζήτηση συντονίζει ο διευθυντής ειδήσεων του «ΒΕΡΓΙΝΑ-tv» Ανδρέας Σταματόπουλος, ενώ χαιρετισμό θα απευθύνουν:

 ✅ Απόστολος Τζιτζικώστας, Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας 

✅ Βασίλης Πάππας, Πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

Η "Μεγάλη Γερμανία" επιστρέφει στα ματωμένα χώματα της Κρήτης. Ανατριχίλα!

Του Αριστομένη Συγγελάκη 

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ!

Οι Χανιώτες δεν αστειεύονται! Απομακρύνθηκαν πάραυτα οι χιτλερικές πινακίδες της "Μεγάλης Γερμανίας" από το υπόλειμμα του "κακού πουλιού".

Σύμφωνα με δημοσιεύματα των Χανιώτικων Νέων και του Αγώνα της Κρήτης, τη δουλειά ανέλαβαν 30 μέλη της κατάληψης Rosa Nera, που στο φως της ημέρας, γύρω στις 630 χθες το απόγευμα, απομάκρυναν τις φρικτές.ναζιστικές πινακίδες, που άγνωστοι είχαν τοποθετήσει νύχτα και χωρίς οποιαδήποτε άδεια.

Όπως γράφουν χαρακτηριστικά:

"Κάποιες έπρεπε να το κάνουν, κάποιοι έπρεπε να μιλήσουν. Η Κατάληψη Rosa Nera στο φως της μέρας, ξήλωσε τις πλάκες που έβαλαν νύχτα νεοναζιστικές οργανώσεις στο κακό πουλί.

Καμία προσβολή της μνήμης, κανένας εξωραϊσμός της ιστορίας δεν θα γίνει ανεκτός.

Ποτέ ξανά Ναζισμός,

 ποτε ξανά φασισμός, 

πότε ξανά πόλεμος, 

ποτε ξανά Άουσβιτς και στρατόπεδα θανάτου.

 Κατάληψη Rosa Nera".

Το σίγουρο είναι ότι οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να κόψουν τον βήχα στους εγκάθετους του βαθέος γερμανικού κράτους και των Αλεξιπτωτιστών, που βλέπουν τη χώρα μας ως επαρχία του Ράιχ και κάνουν ό,τι θέλουν, προσβάλλοντας τη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών μας την περίοδο της Κατοχής.

Και είναι ώρα να αποφασιστεί να μην ξανακαταθέσουν στεφάνι στις εκδηλώσεις για τη Μάχη της Κρήτης οι περιβόητες ενώσεις Αλεξιπτωτιστών και Ορεινών Καταδρομέων, που θεωρούν τον Ομοσπονδιακό Γερμανικό Στρατό ως "συνέχεια της πολεμικής αρετής της Βέρμαχτ"!..

Και, φυσικά, πρέπει να αναρωτηθούμε αν είναι σωστό η ευθύνη οργάνωσης της τελευταίας ημέρας των εκδηλώσεων για τη Μάχη της Κρήτης να ανατίθεται στη Γερμανική Πρεσβεία Αθηνών! Έλεος!

Θερμές ευχαριστίες στους εκατοντάδες φίλους που ενέκριναν και διέδωσαν την ανάρτηση - παρέμβασή μας και σε αυτούς που μας τροφοδοτούν άμεσα με πληροφορίες για τις εξελίξεις. Όλοι μαζί είμαστε πολύ δυνατοί!

Ανυποχώρητας αγώνας για Μνήμη και Δικαιοσύνη!

___________________

Η αναγγελία σε προηγούμενη ανάρτηση του φρικώδους γεγονότος :

Αριστομένης Συγγελάκης

Aristomenis Syngelakis 

Η "Μεγάλη Γερμανία" επιστρέφει στα ματωμένα χώματα της Κρήτης.

 Ανατριχίλα! 

“Σε εσάς τους νεκρούς ανήκει το ευχαριστώ που μακριά από την πατρίδα, πιστοί στο ζήλο σας για την σημαία, δώσατε τη ζωή σας για τη μεγάλη Γερμανία”. “Δώσατε τη ζωή σας για τη μεγάλη Γερμανία ως προειδοποίηση σε αυτούς που παραμένουν/ στέκονται εδώ."

Αυτή η χιτλερική επιγραφή τοποθετήθηκε εκ νέου στο "κακό πουλί", το μνημείο των Αλεξιπτωτιστών της Βέρμαχτ, που στήθηκε αμέσως μετά τη Μάχη της Κρήτης. Ένα μνημείο ανατριχιαστικό αφενός λόγω του υπερμεγέθους γερμανικού αητού, που με γαμψά νύχια εφορμά κάθετα να κατασπαράξει την Κρήτη και αφετέρου λόγω της πινακίδας με το φρικώδες, ναζιστικό περιεχόμενο.

Κάποιοι "γνωστοί άγνωστοι" έσπευσαν να ξεκινήσουν το έργο της αποκατάστασης του ναζιστικού μνημείου. Οι "γνωστοί άγνωστοι" χτύπησαν νύχτα και παρανόμως, σε έδαφος ξένης χώρας και σε ξένη ιδιοκτησία, όπως πάντα χτυπά ο ναζισμός! 

Γιατί τώρα; 

Μα, προφανώς, γιατί κάποιοι στο βαθύ γερμανικό κράτος θεωρούν ότι τα ναζιστικά, κτηνώδη, μισανθρωπικά κελεύσματα του κακού πουλιού είναι ξανά επίκαιρα! Και γιατί χρειάζεται ένα μνημείο - πόλος έλξης ναζιστικών και εγκληματικών αποβρασμάτων απ' όλη την Ευρώπη για να συγκεντρώνονται, να τιμούν τους νεκρούς τους (σφαγείς αλεξιπτωτιστές της ναζιστικής Γερμανίας), να χαλυβδώνουν την πίστη τους στα ναζιστικά ιδεώδη, να εμπνέονται και να παίρνουν δύναμη για το μέλλον!..

Όσο για τις ελληνικές αρχές, προφανώς κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου! Για να μην πάει το μυαλό μας πουθενά αλλού!... 

Το μόνο που μένει είναι να δούμε κάποιους επίσημους να εγκαινιάζουν το μνημείο (αφού ολοκληρωθεί) καταθέτοντας στεφάνια στους ναζί εισβολείς, όπως ο Τσολάκογλου κατά την επίσκεψή του στην Κρήτη το καλοκαίρι του 1942!.. Λέτε να το δούμε κι αυτό;

Όλα αυτά είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους θεώρησαν υπερβολικούς τους φόβους μας για το τι έρχεται. Άλλωστε, η γερμανική πρεσβεία με την οργάνωση επίσκεψης των Γερμανών εκπαιδευτικών στο κακό πουλί προ δύο μηνών έδειξε καθαρά το μέλλον!... Και μη χειρότερα!

Συγχαρητήρια στα Χανιώτικα Νέα και τον δημοσιογράφο Γιώργο Κώνστα για τα αντανακλαστικά τους.

Ολόκληρο το δημοσίευμα εδώ:

https://www.haniotika-nea.gr/epaneferan-tin-quot-timitiki-plaka-quot-sto-quot-kako-poyli-quot/

Ανυποχώρητος αγώνας για Μνήμη και Δικαιοσύνη!

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΕΣ, ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΠΛΗΤΤΟΥΝ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΑ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΜΕΣΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ!

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

https://esdoge.gr/

Αθήνα 12 Μαΐου 2023

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΕΣ, ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΠΛΗΤΤΟΥΝ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΑ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΜΕΣΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ!

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Άκης Σκέρτσος μας καλεί να ξεχάσουμε τις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα (αποζημιώσεις στα θύματα, επανορθώσεις στο κράτος για τις καταστροφές και τη λεηλασία του πλούτου, έντοκη επιστροφή του κατοχικού δανείου και επαναπατρισμός των αρχαιολογικών  - πολιτιστικών θησαυρών), τις οποίες θεωρεί ένα παρωχημένο θέμα, που κατ’ αυτόν ανήκει στο παρελθόν!!!

Η τοποθέτηση αυτή αποτελεί μνημείο κυνισμού και ιστορικού αναθεωρητισμού προσβάλλοντας κατάφωρα τη μνήμη των θυμάτων της Κατοχής. Επιχειρεί, δε, να κουρελιάσει την ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων της 17ης Απριλίου 2019, τις ρηματικές διακοινώσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας (14.11.1995, 4.6.2019, Ιανουάριος 2020), τις διαχρονικές δηλώσεις των Προέδρων της Δημοκρατίας, των Πρωθυπουργών και των Υπουργών Εξωτερικών. Τέτοια δήλωση γίνεται για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία από Έλληνα κυβερνητικό αξιωματούχο και συνιστά μείζον ατόπημα! Συνιστά, μάλιστα, για το γερμανικό κράτος έναν απροσδόκητο και ιδανικό μοχλό στήριξης της ενορχηστρωμένης εκστρατείας, που έχει ξεκινήσει πρόσφατα με συγκεκριμένες δράσεις, προκειμένου να πείσει τους απογόνους των θυμάτων να ξεχάσουν τις αποζημιώσεις και να αρκεστούν σε πράξεις ελεημοσύνης, τις οποίες η Γερμανία έχει ήδη θέσει σε εφαρμογή.

Ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης καλείται να προβεί άμεσα στις αναγκαίες ενέργειες αποκατάστασης της θεσμικής και δημοκρατικής τάξης ανακαλώντας ρητώς και κατηγορηματικώς τις επαίσχυντες δηλώσεις του Κυβερνητικού Εκπροσώπου κ. Σκέρτσου. Οφείλει, δε, να λάβει υπόψη του ότι η δήλωση αυτή, αν δεν υπάρξει άμεση και ρητή επανόρθωση, θα αξιοποιηθεί από τη γερμανική πλευρά σε διεθνή φόρα εις βάρος των εθνικών μας δικαίων. Αναμένουμε επίσης και την τοποθέτηση των κομμάτων της Αντιπολίτευσης.   

Δεν δικαιούται κανείς να «ξεχνά» ότι κατά τη διάρκεια της Κατοχής η χώρα μας υπέστη μία ανείπωτη τραγωδία, στα όρια της γενοκτονίας για την οποία η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, καθολικός διάδοχος του Γ’ Ράιχ αρνείται με αυθαίρετο και αλαζονικό τρόπο να αναλάβει την ιστορική της ευθύνη και να εκφράσει την έμπρακτη μεταμέλειά της. Η Ελλάδα ουδέποτε αποζημιώθηκε και ουδέποτε παραιτήθηκε των αξιώσεών της, οι οποίες παραμένουν «νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες».

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ! ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΕΠΑΙΤΟΥΜΕ...

Ένα σύντομο βίντεο της χθεσινής, εξαιρετικής και με μαζική συμμετοχή επίσημης τελετής μνήμης του Ολοκαυτώματος των Πύργων Εορδαίας, που αξίζει να το παρακολουθήσετε.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στον Πρόεδρο της Κοινότητας Δημήτρη Σαμπακίδη και στον Πρόεδρο του Συλλόγου Ολοκαυτώματος Μπάμπη Φωτιάδη διότι δεν δέχθηκαν την "προσφορά" της γερμανικής πρεσβείας και δεν επέτρεψαν στα τριάκοντα αργύρια των γερμανικών ταμείων να μολύνουν την ιερότητα του τόπου τους. Αντίθετα, προχώρησαν στη δημιουργία μνημείου με πολλούς αγώνες και κόπους, πετυχαίνοντας τελικά τη συμβολή της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, του Δήμου Εορδαίας, της Βουλής των Ελλήνων αλλά και απλών πολιτών, όπως ενός συνταξιούχου που έδωσε 5.000 ευρώ από το υστέρημά του για να τιμήσει τη μνήμη των προγόνων του!

Έτσι τιμάμε τους νεκρούς μας!  Με αγώνα για Δικαιοσύνη και ζωή με αξιοπρέπεια!

Καλό μήνα, χρόνια πολλά, ζήτω η εργατική Πρωτομαγιά!

2 Μαΐου 1941: ο 17χρονος μαθητής Μάθιος Πόταγας θυσιάζεται και γίνεται σύμβολο της Εθνικής μας Αντίστασης!

Του Δρ. Αριστομένη Ι. Συγγελάκη

«Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις,  - εκεί που πάει να σκύψει 

με το σουγιά στο κόκκαλο, με το λουρί στο σβέρκο

Να τη πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει

και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου» Γιάννης Ρίτσος 

Σαν σήμερα, 2 Μαΐου 1941, ο δεκαεπτάχρονος Μάθιος Πόταγας, μαθητής της Ε’ Γυμνασίου της Βαρβακείου, γράφει ιστορία ως εμπνευστής και πρωταγωνιστής μιας από τις πρώτες πράξεις Αντίστασης στην κατεχόμενη Ευρώπη. 

Όπως σημειώνει ο Μανώλης Γλέζος, που έφερε στο φως αυτή την σπάνια ιστορία θάρρους και αυτοθυσίας, αμέσως μετά την κατάληψη της Πάτρας στις 26 Απριλίου 1941 η μεραρχία «Σωματοφυλακή SS Αδόλφος Χίτλερ» κινείται νότια με κατεύθυνση την Καλαμάτα. Λίγο έξω από τη Βυτίνα, στη γέφυρα Κουτρουμπή βρίσκει απέναντί της έναν ατρόμητο έφηβο που υψώσει το χέρι του φωνάζοντας: «Σταθείτε. Δεν θα μας σκλαβώσετε. Είμαι εδώ μόνος. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη ακολουθεί» . Μόλις ο διερμηνέας μετέφρασε τα λόγια του αμούστακου νέου, ο διοικητής της επίλεκτης γερμανικής μονάδας εκτέλεσε εν ψυχρώ τον ηρωικό μαθητή. Διέταξε δε τους στρατιώτες του να πολτοποιήσουν το κεφάλι του Μάθιου Πόταγα με μία μεγάλη πέτρα, γιατί, κατά τη ναζιστική ιδεολογία αυτό το τέλος πρέπει να έχουν όσοι αντιστέκονται…  

Η θυσία του Μάθιου Πόταγα δεν πήγε χαμένη. Μαζί με άλλες αντιστασιακές πράξεις άναψε τη σπίθα της Αντίστασης στις καρδιές των Ελλήνων. 

Ακολουθεί ο παλλαϊκός ξεσηκωμός της Μάχης της Κρήτης, όπου πολλοί συνομήλικοι του Μάθιου Πόταγα όπως ο Ιωάννης Μαυραντωνάκης  και άλλοι έφηβοι και νέοι, μαζί με χιλιάδες άλλους Κρητικούς, συμμετείχαν στην σθεναρή άμυνα του κρητικού λαού εναντίον των επίλεκτων αλεξιπτωτιστών και ορεινών καταδρομέων της Βέρμαχτ. Όμως, παρά την ηρωική αντίσταση του κρητικού λαού, που ξάφνιασε τον υπερόπτη εισβολέα,  η Κρήτη πέφτει και οι Γερμανοί πανηγυρίζουν για την πύρρειο νίκη τους.

Η 27η Απριλίου 2023 είναι η 82ημαύρη επέτειος της εισβολής της Βέρμαχτ στην ανοχύρωτη Αθήνα.

ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ

ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

https://esdoge.gr/

                                                        Αθήνα 26 Απριλίου 2023

Η 27η Απριλίου 2023 είναι η 82ημαύρη επέτειος της εισβολής της Βέρμαχτ στην ανοχύρωτη Αθήνα. 

Ήδη, από εκείνη την αποφράδα ημέρα της εισόδου του εισβολέα στην Αθήνα, εκδηλώνεται το πνεύμα της Αδούλωτης Αθήνας, καθώς τα πάνοπλα γερμανικά στρατεύματα συναντούν έρημους δρόμους αφού οι πολίτες είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους. 

Την συλλογική αυτή εκδήλωση αντίστασης του ελληνικού λαού απέναντι στους κατακτητές ακολούθησαν η γενναία άρνηση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδας Χρύσανθου να τελέσει δοξολογία για την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα αλλά και να ορκίσει την δωσιλογική «κυβέρνηση» Τσολάκογλου, η θυσία του μαθητή Μάθιου Πόταγα έξω από τη Βυτίνα, ο παλλαϊκός ξεσηκωμός της Μάχης της Κρήτης, το κατέβασμα της σβάστικας από την Ακρόπολη από τον Μανώλη Γλέζο και τον Λάκη Σάντα και άλλες ηρωικές πράξεις, που κράτησαν ζωντανό «το πνεύμα του μετώπου» και γέννησαν το έπος της Εθνικής μας Αντίστασης, με την καθολικότητα στο χρόνο, στο χώρο, στη συμμετοχή του λαού.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες βρήκαν τον θάνατο από την πείνα και τις ασθένειες, τις μαζικές δολοφονίες αμάχων, την καταναγκαστική εργασία, τα βασανιστήρια. Η εβραϊκή κοινότητα της Ελλάδας εξολοθρεύθηκε. Χίλια επτακόσια εβδομήντα χωριά και περισσότερα από τετρακόσιες χιλιάδες σπίτια παραδόθηκαν στις φλόγες. Οι υποδομές της χώρας μας καταστράφηκαν ολοσχερώς, ο εθνικός πλούτος της Ελλάδας λεηλατήθηκε, σπάνιοι αρχαιολογικοί - πολιτιστικοί θησαυροί εκλάπησαν και φυγαδεύτηκαν στο Γ’ Ράιχ, ενώ μοναδικής αξίας μνημεία υπέστησαν βαρύτατες καταστροφές. Η χώρα μας υπέστη μία ανείπωτη τραγωδία, στα όρια της γενοκτονίας.

Ωστόσο, 82 χρόνια μετά τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, καθολικός διάδοχος του Γ’ Ράιχ, παραμένει αδιάλλακτη και αρνείται αυθαίρετα, ατεκμηρίωτα και αλαζονικά να αναλάβει την ιστορική της ευθύνη για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα. 

Επιπλέον, καταστρατηγώντας κάθε κανόνα δικαίου και ηθικής επιχειρεί, με τα τριάκοντα αργύρια των περιβόητων γερμανικών ταμείων και ιδρυμάτων, να πλαστογραφήσει την Ιστορία και να ενταφιάσει τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών. Ματαιοπονούν! 

Η Ιστορία της Κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης έχει γραφτεί με το αίμα του ελληνικού λαού και δεν παραχαράσσεται! Οι αξιώσεις της Ελλάδας έναντι της Γερμανίας είναι απαράγραπτες και το θέμα παραμένει ανοιχτό.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΤΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΑΖΙΣΜΟ.

ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ Ν. ΧΑΝΙΩΝ

Ημερομηνία: 1/4/2023, 

Αρ. Πρωτοκόλλου 1914

ΨΗΦΙΣΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΤΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΑΖΙΣΜΟ.

• ΤΟ ΥΠΑΙΘ - ΥΠΕΡΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΚΑΘΕ ΕΝΝΟΙΑ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ - ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΤΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΑΖΙΣΜΟ (!)

• ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ-ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ- ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΞΩΡΑΪΣΜΟΥ ΤΗΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ

• ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΝΑ ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΗΡΩΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ ΤΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΘΗΡΙΩΔΙΑ

• ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΩΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗΣ ΤΗΣ

Το ΥΠΑΙΘ, επιτείνοντας την αντιδραστική πολιτική του, καλεί τους εκπαιδευτικούς της Κρήτης να συμμετάσχουν σε … μια εκδήλωση ιστορικού συμφιλιωτισμού με το ναζισμό και τα εγκλήματα που διέπραξε σε βάρος του λαού και του τόπου.

Η εκδήλωση αυτή πραγματοποιείται, με πρωτοβουλία της Γερμανικής πρεσβείας, στο "κακό πουλί", στο μνημείο που έστησε η Βέρμαχτ στην κατεχόμενη Κρήτη του 1941, για να τιμήσει τους αλεξιπτωτιστές της, «τα μαύρα πουλιά» της γερμανικής κατοχής, όπως τα αποτύπωσε η λαϊκή ρίμα, που για δέκα ολόκληρες μέρες αναχαιτίζονταν από τον ηρωικά αντιστεκόμενο κρητικό λαό.

Πρόκειται για ένα μνημείο-σύμβολο της ναζιστικής θηριωδίας που μόνο η κατοχική κυβέρνηση του Τσολάκογλου και οι σύγχρονοι υμνητές του ναζισμού έχουν τολμήσει να τιμήσουν!

Τώρα την σκυτάλη στον εξωραϊσμό της φασιστικής κατοχής και βίας παίρνει η κυβέρνηση της ΝΔ, επιβεβαιώνοντας στην πράξη ότι στόχος της δεν είναι μόνο η ισοπέδωση των λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, αλλά και η απάλειψη ακόμη και της μνήμης των ιστορικών αγώνων του λαού μας ενάντια στο ναζισμό.

Το ΥΠΑΙΘ στην υπηρεσία αυτή, προκλητικά καλεί τους εκπαιδευτικούς να γίνουν συνένοχοι στην παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας, με τη συμμετοχή τους σε αυτή την εκδήλωση που συνιστά πολιτική πράξη βάναυσης προσβολής της ηρωικής αντίστασης του Κρητικού λαού ενάντια στις ναζιστικές κατοχικές δυνάμεις. Μάλιστα, η πρόσκληση αυτή γίνεται με την "παιδαγωγική" σφραγίδα της συντονίστριας του ΠΕΚΕΣ Κρήτης, κυρίας Μαρτίνου. (!)